-
Τι ο Σοφός Ανήρ Εννοούσε;Η Σκοπιά—1978 | 1 Μαρτίου
-
-
βρέξη. Αν ένα δένδρο πρόκειται να πέση μ’ έναν ωρισμένο τρόπο, θα πέση μ’ αυτόν τον τρόπο. Αυτό αληθεύει και για πολλά άλλα πράγματα στη ζωή. Η αδράνεια και μόνο δεν θα εγγυηθή ότι δεν θα συμβούν αυτά τα πράγματα.
Αν ένα άτομο επεδίωκε να ρυθμίζη τη ζωή του προσπαθώντας να καθορίση πρώτα ακριβώς τι μπορεί να συμβή ή να μη συμβή, δεν θα έκανε τίποτε. Όπως παρετήρησε ο Σολομών: «Όστις παρατηρεί τον άνεμον, δεν θέλει σπείρει [φοβούμενος ότι ο άνεμος θα πάρη τον σπόρο]· όστις θεωρεί τα νέφη, δεν θέλει θερίσει [φοβούμενος ότι αν θερίση, το σιτάρι θα βραχή προτού μπορέση εκείνος να το βάλη στην αποθήκη ].»—Εκκλησ. 11:4.
Εμείς, λοιπόν, πρέπει να προχωρούμε κάνοντας αυτό που πρέπει να γίνη, έχοντας υπ’ όψιν, ότι θα υπάρχουν και οι αβεβαιότητες. Δεν υπάρχει τρόπος να εξιχνιάσωμε το έργο του Θεού, δηλαδή ν’ ανακαλύψωμε κάποιο νόμο βάσει του οποίου να καθορίσωμε επακριβώς τι εκείνος μπορεί να κάνη ή ν’ ανεχθή στην επεξεργασία του σκοπού του και, κατόπιν, να διεξάγωμε τις υποθέσεις μας σύμφωνα μ’ αυτό τον κανόνα. Ο Σολομών τόνισε ότι το έργο του Θεού είναι μυστήριο για τον άνθρωπο, όπως ακριβώς και η ανάπτυξις ενός βρέφους στη μήτρα. Έγραψε τα εξής: «Καθώς δεν γνωρίζεις τις η οδός του ανέμου ουδέ τίνι τρόπω μορφόνονται τα οστά εν τη κοιλία της κυοφορούσης, ούτω δεν γνωρίζεις τα έργα του Θεού, όστις κάμνει τα πάντα (εν οις ουκ έστι γινώσκων τις η οδός του πνεύματος ως οστά εν γαστρί κυοφορούσης, ούτως ου γνώση τα ποιήματα του Θεού, όσα ποιήσει συν τα πάντα, Μετάφρασις των Ο΄).»—Εκκλησ. 11:5.
Έχοντας υπ’ όψιν τις αβεβαιότητες της ζωής και την ανικανότητα του ανθρώπου ν’ αλλάξη ωρισμένους σταθερούς νόμους, ο Σολομών δίνει την εξής συμβουλή: «Σπείρε τον σπόρον σου το πρωί, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χειρ σου· διότι δεν εξεύρεις τι θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δυο ήναι επίσης αγαθά.» (Εκκλησ. 11:6) Έτσι, η καλύτερη πορεία είναι να ενασχολούμεθα επιμελώς με την εργασία μας, χωρίς ν’ αφήνωμε τις αβεβαιότητες να μας ανησυχούν μέχρι του σημείου να εμποδίσουν τη δραστηριότητά μας, είτε πρόκειται για πνευματικές επιδιώξεις, κοσμικό μόχθο ή πράξεις γενναιοδωρίας.
Αυτό μπορεί να συμβάλη στο να έχη το άτομο μια αισιόδοξη άποψι για τη ζωή. Ο Σολομών έγραψε: «Γλυκύ βέβαια είναι το φως, και ευάρεστον εις τους οφθαλμούς να βλέπωσι τον ήλιον· αλλά και εάν ο άνθρωπος ζήση έτη πολλά, θέλει ευφραίνεσθαι εν πάσι τούτοις.» (Εκκλησ. 11:7, 8, ΜΝΚ) Αφού μόνον οι ζώντες μπορούν να εκτιμήσουν το φως και τον ήλιο, ο Σολομών εδώ τονίζει ότι είναι καλό να είμεθα ζωντανοί και ότι πρέπει κανείς να βρίσκη απόλαυσι στη ζωή. Ωστόσο, προσθέτει μια σοβαρή σκέψι: «Ας ενθυμηθή όμως τας ημέρας του σκότους, ότι θέλουσιν είσθαι πολλαί. Πάντα τα συμβαίνοντα ματαιότης.» (Εκκλησ. 11:8) Ένα άτομο δεν πρέπει να λησμονή το γεγονός ότι μπορεί να χάση τη δύναμί του και το σθένος του όταν επέλθουν ‘οι ημέρες του σκότους’ ή η γεροντική ηλικία. Περιωρισμένος σε μια κατάστασι γεροντικής ηλικίας, μπορεί να διαπιστώση ότι, καθώς η ζωή συνεχίζεται επί χρόνια, κάθε μέρα είναι ματαιότης, φαινομενικά κενή και χωρίς σημασία. Έτσι, ενόσω μπορεί, πρέπει να προσπαθή ν’ απολαμβάνη μ’ ένα υγιή τρόπο τη ζωή, χρησιμοποιώντας καλή κρίσι και επιζητώντας την καθοδηγία του Θεού σε ό,τι κάνει.
-
-
Σχολείο για ΖωήΗ Σκοπιά—1978 | 1 Μαρτίου
-
-
Σχολείο για Ζωή
ΜΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΣΣΑ στο Εκουαδόρ (Ισημερινός) διεξήγε μια τακτική Γραφική μελέτη με 200 και πλέον μαθητές στο σχολείο της. Πριν από τη λήξι του σχολικού έτους, εξήγησε σε όλους τους γονείς τι είχε υπ’ όψι της να κάνη και τους ρώτησε αν είχαν αντίρρησι. Δεν υπήρχε καμμιά αντίρρησις—μερικοί μάλιστα είπαν ότι εχαίροντο να βλέπουν τα παιδιά τους να διδάσκονται καλές ηθικές αρχές και συνήθειες. Το σχολείο περιελάμβανε πέντε τάξεις, από τη δευτέρα μέχρι την έκτη· έτσι, τα παιδιά από τη δευτέρα μέχρι την τετάρτη τάξι πήραν το βιβλίο «Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο,» ενώ τα παιδιά των δύο τελευταίων τάξεων, πέμπτης και έκτης, πήραν το βιβλίο «Η Νεότης Σας—Επωφεληθήτε απ’ Αυτήν,» που προορίζεται για μεγαλύτερα παιδιά. Οι μελέτες γίνονται καθ’ ομάδες, όπως και τα κανονικά μαθήματα στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά οι συναθροίσεις αυτές αρχίζουν και τελειώνουν με προσευχή, όπως σε μια οικιακή Γραφική μελέτη.
-