Απόφοιτοι με μια Ζωτική Αποστολή
Η 9η Μαρτίου 1980, ήταν η ημέρα αποφοιτήσεως της 68ης σειράς της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς. Από την αρχή του προγράμματος στις 10 π.μ., μέχρι την απονομή των διπλωμάτων λίγο μετά το μεσημέρι, οι ομιλητές δεν άφησαν καμμιά αμφιβολία στη διάνοια κανενός ότι όλοι οι απόφοιτοι είχαν μια σπουδαία αποστολή.
Ο Τζ. Ε. Μπαρ, βασίζοντας τα σχόλια του στον Ψαλμό 91, τους παρώτρυνε να μη σταματήσουν ποτέ να εμπιστεύονται στον Ιεχωβά Θεό ως τον Προστάτη της πνευματικής τους ζωής. Μπορούσαν επίσης να είναι βέβαιοι για την υποστήριξι και το ενδιαφέρον των αγγέλων στο ιεραποστολικό τους έργο.
Ο Ντον Άνταμς, με σλάιντς που τους έδειξε από 11 χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής στις οποίες απεστέλλοντο οι 45 απόφοιτοι, τους πληροφόρησε τι μπορούσαν να αναμένουν. Στους αντίστοιχους διορισμούς, «ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι.» (Ματθ. 9:37) Επομένως, οι απόφοιτοι είναι σαφώς απαραίτητοι.
Ο Χάρλεϋ Μίλλερ, χρησιμοποιώντας τα εδάφια Ματθαίος 13:45, 46 τόνισε το σημείο ότι η αλήθεια είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός προς τον οποίον δεν μπορεί κανείς να είναι παθητικός, αδιάφορος ή αναποφάσιστος. ‘Με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία, επιδείξτε και μοιρασθήτε με άλλους το θησαυρό σας,’ είπε.
Ο Ντην Σόνγκερ, χρησιμοποιώντας τα εδάφια 2 Κορινθίους 2:14-17 και από την αρχαία ιστορία, έδειξε ότι οι θριαμβευτικές πομπές της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας παρέχουν ζωτικά μαθήματα. Σε μια τέτοια πομπή, η κεντρική προσωπικότητα ήταν ο νικηφόρος στρατηγός. Το θυμίαμα που καιγόταν τότε ήταν ευχάριστο στους μέτοχους της νίκης. Αλλά προοιώνιζε θάνατο για τους έμφοβους αιχμαλώτους. Στην πομπή που περιγράφεται, στο 2ο κεφάλαιο της 2ης προς Κορινθίους επιστολής, το επίκεντρο είναι ο Ιεχωβά Θεός και η μεγαλειώδης νίκη που έχει επιτελέσει μέσω του Ιησού Χριστού. Ο ομιλητής, λοιπόν, ενεθάρρυνε όλους να μεταδώσουν τη γνώσι του Θεού και του Χριστού μέσω του λόγου και της έντυπης ύλης, βέβαιοι ότι το έργο τους είναι «ευωδία» στον Ιεχωβά ακόμη και εν όψει αρνητικών αντιδράσεων.
Ο Τζακ Ρέντφορντ τόνισε την αξία του χρόνου. Ο χρόνος, επειδή είναι ένα πολύτιμο δώρο από το Θεό, πρέπει να χρησιμοποιήται για την απόδοσι αίνου στο όνομα του Δημιουργού κάθε μέρα. ‘Μη σπαταλάτε ούτε μια μέρα,’ είπε ο Ρέντφορντ. ‘Εκείνοι, που κάνουν συνετή χρήσι του χρόνου τώρα υπηρετώντας τον Ιεχωβά, θα διατηρηθούν αιώνια.’
Ο Γιούλισσες Γκλας, αφού παρουσίασε σε γενικές γραμμές τι είχαν εξετάσει οι σπουδαστές, έστρεψε την προσοχή στο εδάφιο Μιχαίας 6:8 για την αποχαιρετιστήρια συμβουλή του. Η ‘άσκησις δικαιοσύνης’ θα απαιτούσε από κάποιον να δίνη στους άλλους ότι τους ανήκει. Το να «αγαπάς έλεος» απαιτεί έργα, που ν’ ανταποκρίνονται στις ανάγκες των άλλων. Το να ‘περιπατής ταπεινώς μετά του Θεού,’ δείχνει, ότι ένα άτομο πρέπει να είναι αγνό, έντιμο και ταπεινό καθώς υπηρετεί τον Δημιουργό του. Η προσοχή στα λόγια του Μιχαία ασφαλώς θα βοηθήση κάποιον ν’ αποδειχθή καλός ιεραπόστολος.
Ο Γκραντ Σούτερ τόνισε το ρόλο των αποφοίτων ως ειδικών ιεραποστόλων ευαγγελιζομένων. Επειδή η εκπαίδευσις δόθηκε υπό την κατεύθυνσι της Εταιρίας Σκοπιά, η τάξις που αποφοίτησε οφείλει πιστότητα σ’ αυτή την Εταιρία και στα τοπικά της τμήματα, και αποστέλλεται για να ‘κηρύξη την πίστι, τις δοξασίες και τις αρχές’ των μαρτύρων του Ιεχωβά—του μεγάλου σώματος της αληθείας που έχει οικοδομηθή από τον περασμένο αιώνα.
Ο πρόεδρος της Σχολής Φρέντερικ Φραντς, έδωσε στο πρόγραμμα ένα αποκορυφωτικό τέλος. Ζωηρά περιέγραψε την προφητική όρασι που εκτίθεται στον Ησαΐα κεφάλαιο 21 σχετικά με την καταστροφή της αρχαίας Βαβυλώνας στον Ευφράτη. Γιατί ήταν κατάλληλο αυτό ειδικά το κεφάλαιο του Ησαΐα; Από το 1879 ως το 1938 το εξώφυλλο της Σκοπιάς ανέγραφε τα λόγια του Ησαΐα 21:11 «Φρουρέ, Τι περί της Νυκτός;» Αυτό προσκαλούσε εκείνους που βρίσκονταν στο σκοτάδι της αγνοίας να μάθουν τι απεκαλύπτετο μέσω της σύγχρονης τάξεως του φρουρού. Η τάξις του φρουρού, όπως τόνισε ο ομιλητής, επαγρυπνεί ακόμη. Είναι ανάγκη να εξακολουθήσωμε να επαγρυπνούμε μ’ αυτή την τάξι για το προσεχές μεγάλο γεγονός—την καταστροφή της ‘Βαβυλώνας της Μεγάλης.’ Και, καθώς αναμένομε αυτό το γεγονός, είναι ανάγκη να προσέξουν όλοι τα λόγια του αγγέλου του Θεού: «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής.»—Αποκ. 18:4.
Πραγματικά, το πρόγραμμα αποφοιτήσεως της Γαλαάδ διεσαφήνισε ότι οι δούλοι του Θεού έχουν ένα ζωτικό έργο να κάνουν. Είθε, όχι μόνο οι απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ, αλλά, όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά να λάβουν σοβαρά την εντολή να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους να γίνουν λαός για το όνομα του Θεού. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα τώρα διότι, όπως δήλωσε ο Φ. Γ. Φραντς, ‘το σκοτάδι της άγνοιας περνά, για να ξημερώση η 1000-ετής Βασιλεία του Κυρίου μας και Σωτήρος Ιησού Χριστού.’