Θεμέλιο για ένα Δίκαιο νέο Κόσμο

ΠΟΣΟ χαροποιεί την καρδιά το ότι ο υποσχεμένος νέος κόσμος, όπως και ο προφητικός λόγος του Θεού, έγινε «βεβαιότερος»! Βεβαιότερος παρά όταν ο Θεός εξέθεσε την επαγγελία του μέσω του Ησαΐα για το ότι ‘νέους ουρανούς κτίζει, και νέαν γην’! Ναι, και βεβαιότερος παρά όταν η επαγγελία αυτή επανεξετέθη αργότερα από τον απόστολο Πέτρο, ο οποίος, προσέθεσε τη βεβαίωσι «εν οις δικαιοσύνη κατοικεί». (2 Πέτρ. 1:19· Ησ. 65:17· 2 Πέτρ. 3:13) Ο νέος κόσμος είναι «βεβαιότερος» με την έννοια ότι ο Οικοδόμος του έχει ήδη αρχίσει να εκπληρώνη την επαγγελία του: Επρομήθευσε ένα στερεό, διαρκές, δίκαιο θεμέλιο έτσι ώστε ο νέος κόσμος θα διαμένη για πάντα με δικαιοσύνη.

Πότε ο Ιεχωβά Θεός έθεσε το θεμέλιο για ένα δίκαιο νέο κόσμο; Η τοποθέτησης του θεμελίου του νέου κόσμου επροχώρησε μ’ έναν ωρισμένο, προοδευτικό τρόπο, αρχίζοντας μ’ ένα προπαρασκευαστικό βήμα που έκαμε ο Θεός στον πρώτον αιώνα της Χριστιανικής Εποχής. Αυτό έγινε στον Ιορδάνη Ποταμό, το 29 μ.Χ., όταν ο Παντοδύναμος Θεός απεκύησε τον αγαπητό του Υιό Ιησού Χριστό με άγιο πνεύμα, χρίοντάς τον για να γίνη Βασιλεύς στους «νέους ουρανούς» του νέου κόσμου.

Σύντομα κατόπιν, το 33 μ.Χ., έλαβε χώραν μια μεγαλύτερη προοδευτική ανάπτυξις στην τοποθέτησι του θεμελίου του νέου κόσμου. Αυτό έγινε όταν ο Θεός ήγειρε τον Υιό του εκ νεκρών την τρίτη ημέρα σε ουράνια ζωή. Μετά σαράντα ημέρες, ο Ιησούς Χριστός ανελήφθη στην παρουσία του Πατρός του και παρουσίασε την αξία του χυθέντος αίματός του. Με την αποδοχή από τον Θεό της αξίας της τελείας ανθρωπίνης ζωής του Ιησού, ετέθη το θεμέλιο για τον νέο κόσμο με τέτοιο τρόπο σαν να εξετελέσθη το πρώτο στάδιο· και ο αναστημένος Ιησούς Χριστός ορθά ωνομάσθη ‘το Αρνίον το εσφαγμένον από καταβολής κόσμου’.—Αποκάλ. 13:8.

Αλλά γιατί δεν μπορούσε το θεμέλιο του νέου κόσμου να τεθή σε πλήρη κλίμακα τότε στο 33 μ.Χ.; Επειδή όταν ο Ιησούς ανελήφθη στην παρουσία του Θεού, εκάθησε στα δεξιά του Πατρός του: «Αλλ’ αυτός αφού προσέφερε μίαν θυσίαν υπέρ αμαρτιών, εκάθισε διαπαντός εν δεξιά του Θεού, προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.» (Εβρ. 10:12, 13) Επομένως, η τελική, σε πλήρη, κλίμακα τοποθέτησις του θεμελίου του νέου κόσμου, θα έπρεπε να αναβληθή ως τον καιρό της λειτουργίας των «νέων ουρανών»—οπότε η βασιλεία του Θεού θα ιδρύετο στον ουρανό και οι εχθροί του Βασιλέως Ιησού Χριστού θα εγίνοντο υποπόδιον των ποδών του.

Γιατί ήταν τόσο σπουδαίο το προκαταρκτικό βήμα της τοποθετήσεως του θεμελίου του νέου κόσμου το 33 μ.Χ.; Επειδή ήταν ανάγκη ο θεμέλιος λίθος των πνευματικών «νέων ουρανών» να είναι ένας δοκιμασμένος και δόκιμος θεμέλιος λίθος. Ένα τέτοιο θεμέλιο έπρεπε να τετραγωνισθή με απόλυτη δικαιοσύνη. Ο Ιησούς Χριστός εδοκιμάσθη με την έλευσί του στη γη· αυτή η δοκιμή εξησφάλισε ότι το εποικοδόμημα που θα εκτίζετο επάνω στο θεμέλιο θα παρέμενε σταθερό στη δικαιοσύνη, χωρίς να στραφή ποτέ στη φαυλότητα, χωρίς ποτέ να καταλήξη σε απογοήτευσι.

Ο προφήτης Ησαΐας προείπε ότι αυτός ο θεμέλιος Λίθος θα ήταν εκλεκτός και δόκιμος: «Ιδού, θέτω εν τη Σιών θεμέλιον, λίθον, λίθον εκλεκτόν, έντιμον ακρογωνιαίον, θεμέλιον ασφαλές.» (Ησ. 28:16) Ο απόστολος Πέτρος, στην Πρώτη επιστολή του 2:6, 7, κάνει άμεση εφαρμογή του Ησαΐας 28:16 στον Ιησού Χριστό. Πώς εδοκιμάσθη ο Ιησούς όταν ήταν στη γη, ώστε να γίνη «εκλεκτός»; Επειράσθη από τον Διάβολο για να γίνη άπιστος, να υποχωρήση στο δελέασμα της αδικίας. Αλλ’ ο Ιησούς αντέστη σε κάθε προσπάθεια του Διαβόλου να τον απομακρύνη από τον Θεό και τον κανόνα του της απολύτου δικαιοσύνης. Ο Ιησούς εκτελούσε ακριβώς εκείνο που εδίδασκε στους άλλους. «Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού.» (Ματθ. 6:33) Αντιμετωπίζοντας επιτυχώς τη δοκιμασία, ο Ιησούς απέδειξε την αγάπη του για τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη Του και συνεπώς ο Θεός μπορούσε να του εμπιστευθή οποιαδήποτε ευθύνη, ακόμη και του να είναι «θεμέλιον ασφαλές» του δικαίου νέου κόσμου. Έτσι η προς Εβραίους επιστολή 5:8, 9 λέγει: «Καίτοι ων υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε. Και γενόμενος τέλειος κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν.»

Αυτή η δήλωσις του θεοπνεύστου συγγραφέως του βιβλίου της προς Εβραίους επιστολής αποκαλύπτει μια άλλη αιτία για την οποίαν ο Ιησούς ήλθε στη γη, καθώς και γιατί το γεγονός του 33 μ.Χ., που προαναφέραμε, ήταν τόσο σπουδαίο. Με το ν’ αποδειχθή πιστός μέχρι θανάτου ως άνθρωπος ο Ιησούς εδικαίωσε τον Πατέρα του, και συγχρόνως παρέσχε μια βάσι «σωτηρίας αιωνίου». Πώς; Επειδή «προσέφερε μίαν θυσίαν υπέρ αμαρτιών . . . διαπαντός.» Έτσι απελύτρωσε ή εξηγόραοε όλα όσα ο άπιστος Αδάμ είχε χάσει για τους απογόνους του με το ότι αμάρτησε και έχασε το δικαίωμα της τελείας ανθρωπίνης ζωής σ’ ένα δίκαιο κόσμο. Για να εξαγοράση τα τέλεια εκείνα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια παραδείσια γη γι’ αυτούς, ο Υιός του Θεού έγινε τέλειος άνθρωπος. Αν ο Ιησούς δεν είχε προμηθεύσει ένα αντίλυτρο δια «πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν», κανένα εποικοδόμημα αποτελούμενο από απογόνους του Αδάμ δεν θα μπορούσε ποτέ να οικοδομηθή επάνω σ’ αυτό το ‘ασφαλές θεμέλιον’· και κανείς από μας δεν θα μπορούσε να έχη ελπίδα για ένα δίκαιο νέο κόσμο.

Και τώρα στην εποχή μας ο νέος κόσμος είναι ακόμη βεβαιότερος! Γιατί; Επειδή μνημειώδεις εξελίξεις συνέβησαν όσον αφορά τους «νέους ουρανούς και νέαν γην» στην εποχή μας! Το περιοδικό αυτό συχνά εξήγησε, δίνοντας άφθονες Γραφικές αποδείξεις, ότι το έτος 1914 μ.Χ. εσημείωσε τον καιρό που ο Θεός ενεθρόνισε τον Βασιλέα του Ιησού Χριστό, εκπληρώνοντας τον Ψαλμό 2:6: «Αλλ’ εγώ . . . έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου.» Μήπως αυτό σημαίνει ότι έλαβε χώραν ένα άλλο μεγαλύτερο προκαταρκτικό βήμα προς την τοποθέτησι σε πλήρη κλίμακα του θεμελίου του νέου κόσμου, ακόμη και ενόσω οι εχθροί του Χριστού είναι ακόμη δραστήριοι; Ναι, πράγματι, διότι η διαταγή του Θεού στον Βασιλέα του ήταν: «Κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.»—Ψαλμ. 110:2.

Εγνωρίζατε ότι ο Αβραάμ απέβλεπε σ’ αυτόν τον καιρό που η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα υπέτασσε όλους τους εχθρούς της δικαιοσύνης; Η Γραφή διακηρύττει: «Περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός.» (Εβρ. 11:10) Αποβλέπετε σεις, όπως ο Αβραάμ, στον Θεό και στον Βασιλέα του για μια ουράνια κυβέρνησι που θα κυβερνήση τον κόσμο με δικαιοσύνη; Ο Οικοδόμος και Δημιουργός του νέου κόσμου έθεσε ως βάσιν μιας σταθερής και διαρκούς κυβερνήσεως τον δοκιμασμένο του Λίθο ενός ‘ασφαλούς θεμελίου’, τον Ιησού Χριστό τον ανάσσοντα Βασιλέα. Τώρα είναι ο καιρός για να κατανοήσουν οι άνθρωποι παντού ότι ο θεμέλιος Λίθος του Θεού είναι η μόνη ελπίδα για αιώνια ζωή σ’ ένα διαρκή νέο κόσμο αληθείας και δικαιοσύνης.