Η Πηγή Κάθε Δυναμικής Ενεργείας και Σθεναρής Ισχύος

«Σηκώσατε υψηλά τους οφθαλμούς σας, και ιδέτε, τις εποίησε ταύτα; . . . εν τη μεγαλειότητι της δυνάμεως αυτού, διότι είναι ισχυρός εις εξουσίαν· δεν λείπει ουδέν.»​—Ησ. 40:26

 1. Πόση είναι η μυϊκή δύναμις των ανθρώπων εν συγκρίσει με των άλλων πλασμάτων;

ΦΥΣΙΚΩΣ ο άνθρωπος είναι ένα πολύ αδύνατο πλάσμα. Είναι ένας νάνος σε μυϊκή δύναμι όταν συγκριθή με τον γορίλλα, με την άρκτο, με τον ελέφαντα, με τη φάλαινα και με πλήθος άλλων πλασμάτων. Η δύναμις ενός ταύρου είναι παροιμιώδης, Ακόμη και τα ταπεινά έντομα, οι αράχνες και τα μερμήγκια, παραδείγματος χάριν, μπορούν να σηκώσουν φαντασιώδη φορτία ανάλογα με τα βάρη του σώματός των. Σε μια περίπτωσι παρετηρήθη ότι ένα μερμήγκι κρεμάμενο από τα οπίσθια πόδια του μπορούσε να κρατήση στις σιαγόνες του ένα νεκρό βάρος που ισοδυναμούσε με 1.100 φορές το βάρος του σώματός του. Ένας άνθρωπος 150 λιτρών, για να κάμη αυτό το πρωτοφανές κατόρθωμα θα έπρεπε, ενώ θα εκρεμόταν ψηλά στον αέρα από τα πόδια του, να κρατή στα δόντια του πάνω από ογδόντα δύο τόννους! Ασφαλώς τα ανθρώπινα πλάσματα δεν έχουν λόγο να καυχώνται για την περιωρισμένη φυσική των δύναμι.

 2. Ποιες είναι μερικές από τις φυσικές πηγές, απ’ τις οποίες ήντλησαν οι άνθρωποι για να συμπληρώσουν την περιωρισμένη των δύναμι;

² Για να αναπληρώσουν αυτή την έλλειψι μυϊκής δυνάμεως οι άνθρωποι από τους αρχαιοτάτους χρόνους της ιστορίας επεζήτησαν να εξαρτίσουν και χρησιμοποιήσουν εξωτερικές πηγές ενεργείας. Επεστηρίχθησαν πάρα πολύ σε τέτοια πλάσματα όπως τα άλογα, τα βόδια, οι καμήλες, τα άγρια βόδια των Ινδιών, οι βούβαλοι, οι σκύλοι, οι ελέφαντες, οι προβατοκαμήλες, οι όνοι και άλλα φορτηγά κτήνη. Για να αυξήσουν και πολλαπλασιάσουν τα φορτία που μπορούν να μετακινήσουν, οι άνθρωποι εφήρμοσαν με αναριθμήτους τρόπους τις αρχές του μοχλού και του υπομοχλίου, της τροχαλίας και του τροχού. Οι αόρατες δυνάμεις του ανέμου, η δύναμις των ποταμών και των υδατοπτώσεων, και η ογκούμενη δύναμις των ακούραστων παλιρροιών εχρησιμοποιήθησαν όλες από τους ανθρώπους. Πολλοί τύποι γεννητριών ατμού και πολλά σχέδια μηχανών εσωτερικής καύσεως κατεσκευάσθησαν επίσης. Ο ηλεκτρισμός ακόμη έγινε αντικείμενος ελευθέρας εκμεταλλεύσεως. Και, πιο πρόσφατα, η ακτινοβολία του ηλίου και η ηλεγμένη ελευθέρωσις ατομικής ενεργείας εχαλιναγωγήθησαν και υπήχθησαν στην υπηρεσία του ανθρωπίνου γένους.

 3. (α) Ποια διεστραμμένη διανοητική αντίληψι έχουν αποκτήσει πολλοί άνθρωποι; (β) Ως αποτέλεσμα, τι οδηγούνται να πιστεύουν οι μάζες του ανθρωπίνου γένους;

³ Πολλοί, εν τούτοις, φαίνεται ότι έχουν τυφλωθή από τη λαμπρότητα τέτοιας επιστημονικής προόδου και τεχνικών κατορθωμάτων. Λησμονώντας την κατάλληλη θέσι των στο σύμπαν, μερικά από αυτά τα ομολογουμένως ασθενικά φυσικώς πλάσματα βλέπουν ξαφνικά τον εαυτό τους και άλλους ανθρώπους ως μεγάλους διανοητικούς γίγαντας με ακατανίκητη νοημοσύνη. Ειδικώς η διεστραμμένη αυτή διανοητική αντίληψις βρίσκεται μεταξύ των πιο μορφωμένων τάξεων και των εξεχόντων ηγετών του κόσμου, πολλοί από τους οποίους είναι αηδώς αποκρουστικοί μέσα στην κοινωνική αλαζονεία τους και την αγέρωχη αυτοπεποίθησί τους. Φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, καυχώνται αχαλίνωτα για τα κατορθώματα του ανθρώπου σ’ αυτόν τον ηλεκτρονικόν αιώνα εκροής δυνάμεως και διασπάσεως του ατόμου. Καθώς ανέρχονται σε νέα ύψη επιτυχίας στο πρόγραμμά των εξαπολύσεως πυραύλων, φαντάζονται και προλέγουν με μεγάλα εξωγκωμένα λόγια ότι οι άνθρωποι βρίσκονται ακριβώς στο κατώφλι του να γίνουν κατακτηταί και κύριοι του διαστήματος, να εγκατασταθούν σε ό,τι νομίζουν ότι είναι η «εσχάτη θέσις» του σύμπαντος. Κατά συνέπειαν οι γενικές μάζες του ανθρωπίνου γένους διαρκώς παρακινούνται και πιέζονται να θέσουν την πλήρη πίστι και εμπιστοσύνη τους στις διανοητικές δυνάμεις και την ικανότήτα του σκέπτεσθαι αυτών των ηγετών του κόσμου για καθοδηγία, προστασία και ασφάλεια.

 4. Δικαιολογούνται τα ανθρώπινα πλάσματα να κομπάζουν για τα κατορθώματα των,

⁴ Αλλά υπάρχει μήπως κάποια αλήθεια, στην πραγματικότητα, που δίνει σ’ αυτά τα ανθρώπινα πλάσματα την άδεια και την ελευθερία να καυχώνται και να κομπάζουν για τα κατορθώματά των ή για την ασφάλεια της ανθρωπίνης δυνάμεως; Είναι δεδομένο, ότι οι άνθρωποι με τη γονιμότητα των εγκεφάλων των και την επιδεξιότητα των χεριών των επενόησαν όχι μόνο απλές βοϊδάμαξες και υδροκινήτους τροχούς, αλλά και γιγαντιαία υδραυλικά συγκροτήματα και περίπλοκες πυρηνικές μηχανές μεγάλης δυνάμεως. Αλλ’ ασφαλώς τούτο δεν παρέχει αιτία ή δικαιολογία για να αινούνται και να λατρεύωνται αυτά τα θνητά πλάσματα ως να ήσαν θεοί. Πραγματικά, οι πιο περίπλοκες μηχανές του ανθρώπου βασίζονται σε απλούς θεμελιώδεις νόμους και αρχές μηχανικής, που κανέναν απ’ αυτούς δεν εδημιούργησε ούτε του έδωσε αρχή ο άνθρωπος. Οι άνθρωποι της επιστήμης και της μαθήσεως ανακάλυψαν απλώς και εφήρμοσαν αρχές και δυνάμεις ενεργείας που υπήρχαν πολύν καιρό προτού ο άνθρωπος κάμη τη συγκριτικώς πρόσφατη εμφάνισί του σ’ αυτόν τον πλανήτη.

 5. Πώς πρέπει λοιπόν να θεωρούμε τη φυσική και διανοητική δύναμι πλασμάτων;

⁵ Οι κροτούσες οπλές και το φύσημα των ρωθώνων ενός ιππικού, που εφορμά, μπορεί να θεωρήται από μερικούς ως μια συγκινητική επίδειξις δυνάμεως και ισχύος, η οποία δημιουργεί ρίγη στη σπονδυλική στήλη. Αλλά πριν από πολύν καιρό ο ψαλμωδός προειδοποίησε να μην εμπιστευώμεθα σε τέτοια ψευδή δύναμι. «Μάταιος ο ίππος προς σωτηρίαν· και δια της πολλής αυτού δυνάμεως δεν θέλει σώσει.» (Ψαλμ. 33:17) Με όμοια δύναμι λογικεύσεως, είναι ανόητο και γελοίο να θέτωμε πίστι και εμπιστοσύνη σε ανθρώπους, που είναι πολύ ασθενέστεροι από τους ίππους. Οι προεξέχοντες μύες ενός αθλητού ή η βροντώδης δύναμις των πνευμόνων ενός πολιτικού δικτάτορος είναι εξίσου απατηλοί. Το να τίθεται εμπιστοσύνη στη δύναμι γηίνων ανθρώπων, έστω και αν υψώνουν εαυτό τους σε μια ηγεμονική θέσι μεταξύ των συνανθρώπων των λόγω των «εγκεφαλικών» κατορθωμάτων των​—και αυτό επίσης περιεγράφη πριν από πολύν καιρό ως μάταιο. «Ματαία είναι η παρά των ανθρώπων σωτηρία.» (Ψαλμ. 60:11· 146:3) Αληθινά και οι άνθρωποι και οι ίπποι είναι απατηλές πηγές αληθινής δυνάμεως.

 6. Ποιές ερωτήσεις καθιστούν φανερό ότι η δυναμική ενέργεια δεν πηγάζει από τον άνθρωπο;

⁶ Σταματήστε και σκεφθήτε! Ποιος έδωσε στον ίππο ή στον αθλητή τη ζωτικότητά του και τη δύναμι; Ποιος παρήγαγε τη δύναμι της βαρύτητος, με την οποία ρέουν οι ποταμοί και τα νερά πέφτουν; Ή ποιος έθεσε σε κίνησι τις ακατάπαυστες παλίρροιες σε χρόνο ακαθόριστο; Ποιος εδημιούργησε τη μυθώδη κάμινο του ήλιου με την εσωτερική της θερμοκρασία, η οποία υπολογίζεται σε πάνω από 40.000.000 βαθμούς Φαρενάιτ; Και ποιος συνεκέντρωσε αυτή την ακατάληπτη ενέργεια που είναι δεσμευμένη σε μικροσκοπικά άτομα, τα αόρατα μόρια κάθε φυσικής ουσίας; Ασφαλώς κανένα μαραινόμενο και θνήσκον ασθενικό πλάσμα όπως ένας απλούς άνθρωπος, όχι, ούτε ακόμη και αν τιμάται και αινήται ως τους υψίστους ουρανούς σαν ένας που εκέρδισε ένα διεθνές βραβείο Νόμπελ, περικοσμημένος με πολλές εύφημες μνείες και βαθμούς κολλεγίων.

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΗΓΗΣ

 7. Πώς είναι δυνατόν να προσδιορίσωμε την αληθινή Πηγή κάθε δυνάμεως;

⁷ Υπάρχει μια μόνο ορθή απάντησις σ’ αυτές τις ερωτήσεις που προκαλούν σκέψεις. Ο Ιεχωβά ο παντοδύναμος Δημιουργός είναι η μόνη αληθινή και αρχική Πηγή κάθε δυναμικής ενεργείας και σθεναρής ισχύος. Πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ότι αυτό είναι έτσι και πώς μπορούμε ν’ αποδείξωμε ότι αυτό είναι αληθινό; Η Βίβλος μάς λέγει το πώς όταν αναφέρη: «Επειδή τα αόρατα αυτού [του Ιεχωβά] βλέπονται φανερώς από κτίσεως [κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, ή τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.» (Ρωμ. 1:20) Με τη μελέτη, λοιπόν, των «ποιημάτων», της ορατής, απτής φυσικής ουσίας ή ύλης ολόγυρά μας, μπορούμε να ερωτήσωμε και να εκτιμήσωμε σε κάποιο μικρό βαθμό την αόρατη και αιώνια δύναμι και ισχύ του μεγάλου Ιεχωβά Θεού.

 8. Ποια είναι τα οικοδομικά τεμάχια των «ποιημάτων»;

⁸ Η φυσική ουσία ή ύλη μπορεί να ορισθή ως κάτι που καταλαμβάνει χώρο και έχει βάρος. Τα υλικά σπίτια στα οποία ζούμε, η φυσική τροφή που τρώγομε, τα ενδύματα που φορούμε, η γη επάνω στην οποία βαδίζομε, είναι όλα παραδείγματα «ποιημάτων». Μια ανάλυσις αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων διαφόρων υλικών πραγμάτων που μας περιβάλλουν, αποκαλύπτει ότι πραγματικά είναι κατασκευασμένα από μόρια συγκριτικώς ολίγων, μόνο εκατό περίπου, βασικών ουσιών που καλούνται στοιχεία. Εξ άλλου τα μόρια των στοιχείων αυτών αποτελούνται από άτομα, που ονομάζονται έτσι επειδή οι αρχαίοι Έλληνες ενόμιζαν ότι το άτομον είναι το πιο μικρό, μη επιδεχόμενο διαίρεσι, σωμάτιο ύλης.

 9. Από τι αποτελούνται τα άτομα;

⁹ Αλλά τι δίνει στα άτομα το βάρος των και τα κάνει να κατέχουν χώρο; Μέσα στα άτομα υπάρχουν ηλεκτρικώς φορτισμένα μόρια που ονομάζονται πρωτόνια και ηλεκτρόνια, και υπάρχουν επίσης άλλα μόρια γνωστά ως ουδετερόνια. Τώρα εξαιτίας του γεγονότος ότι όλα τα πρωτόνια στον πυρήνα ενός μόνου ατόμου φέρουν την ίδια θετική ηλεκτρική γόμωσι, θ’ απωθούσαν μάλλον αντί να ελκύουν το ένα το άλλο, αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι κάποια ανεξήγητη και μυστηριώδης δύναμις που ονομάζεται «πυρηνική κονία» τα συνδέει και τα συγκρατεί. Οι άνθρωποι της επιστήμης δεν μπορούν να εξηγήσουν την πηγή της δυνάμεως που συγκροτεί αυτά τα μόρια των ατόμων, αλλά μπορούν να μετρήσουν αυτή τη δύναμι, και κάτω από ωρισμένες συνθήκες μπορούν να την ελευθερώσουν. Αυτό ακριβώς συμβαίνει, όταν εκρήγνυνται οι ατομικές βόμβες, όπως εκείνες που έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε τέτοιες περιστάσεις, όσο εκπληκτικό και αν φαίνεται, συγκριτικώς ολίγα άτομα διαχωρίζονται πραγματικά.

10. Γιατί είναι αδύνατο η ανθρώπινη διάνοια να εννοήση την τεραστία ενέργεια και δύναμι που συγκρατεί το φυσικό σύμπαν;

¹⁰ Παρατηρήστε αυτούς τους αριθμούς για μια στιγμή και ίσως μπορέσετε να λάβετε μια καλύτερη ιδέα της καταπληκτικής δυνάμεως και ενεργείας που κρατεί μαζί τα άτομα κάθε ύλης. Αν όλη η ενέργεια που συνδέει τα άτομα μιας και μόνης λίτρας ύλης ελευθερώνετο, θα παρήγετο μια δύναμις ίση προς ένα ενδεκάκις εκατομμύριο λίτρες! Γράφοντας κανείς έναν τέτοιον αριθμό, θέτει το ψηφίο 1 και το συνοδεύει με 36 μηδενικά. Αν αυτό είναι το ποσόν δυνάμεως που είναι αναγκαία για να κρατήση μαζί μια μόνο λίτρα ύλης, προσπαθήστε να φαντασθήτε, αν μπορήτε, την τεράστια ενέργεια και δύναμι που απαιτείται για να κρατούνται μαζί όλα τα άτομα αυτής της γης, μια υδρόγειος σφαίρα που ζυγίζει έναν ιλιγγιώδη αριθμό τόννων! Ή προσπαθήστε να φαντασθήτε τη δύναμι και ενέργεια που συγκρατεί τον ήλιο, διότι αυτός έχει όγκον ίσον προς 1.300.000 υδρόγειες σφαίρες όπως είναι η γη μας. Και όμως υπάρχουν άστρα στον Γαλαξία μας πολλές φορές μεγαλύτερα από τον ήλιο, όπως λόγου χάριν ο Αντάρης, με μια διάμετρο 390 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο του ηλίου. Τι ακαταμέτρητη δύναμις είναι δεσμευμένη σε όλα του τα άτομα! Με τηλεσκόπια που αποκαλύπτουν ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες σαν τον δικό μας, που ο καθένας τους αποτελείται από δισεκατομμύρια χωριστά άστρα, μπορείτε μήπως να εκτιμήσετε το τεράστιο ποσόν δυνάμεως και ισχύος που συνδέει όλη αυτή τη φυσική ύλη; Αδύνατον! διότι προκαλεί ίλιγγο και ζάλη στην ασθενή ανθρώπινη διάνοια το να συλλάβη και ένα μικροσκοπικό ακόμη κλάσμα αυτής της τρομερής δυνάμεως.

11. Πώς ο Ιεχωβά δια του προφήτου του Ησαΐα μάς εντυπώνει το γεγονός ότι Αυτός μόνος είναι η Πηγή κάθε δυναμικής ενεργείας και σθεναρής ισχύος;

¹¹ Τι, λοιπόν, μπορεί να λεχθή για Εκείνον που εδημιούργησε και συνέδεσε τις δυνάμεις αυτές του υλικού σύμπαντος; Ασφαλώς η δύναμίς Του και η ενέργεια είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτά τα «ποιήματά» του. «Σηκώσατε υψηλά τους οφθαλμούς σας, και ιδέτε, τις εποίησε ταύτα; [Ένας απλός επιστήμων περιωρισμένος στη γη που διασπά το άτομο; Ώ όχι! ] Ο εξάγων το στράτευμα αυτών κατά αριθμόν· ο ονομαστί καλών ταύτα πάντα [Όλοι οι αστρονόμοι μαζί δεν μπορούν ούτε να μετρήσουν ή αριθμήσουν τα άστρα, πολύ ολιγώτερο να τα καλέσουν όλα «ονομαστί»,] εν τη μεγαλειότητι της δυνάμεως αυτού, διότι είναι ισχυρός [ο Ιεχωβά] εις εξουσίαν· δεν λείπει ουδέν.» (Ησ. 40:26) Α ναι, όχι μόνο με τη δυναμική του ενέργεια και τη σθεναρή του ισχύν ο Ιεχωβά εδημιούργησε και διεμόρφωσε ολόκληρο τον ουράνιο κόσμο σε μια μεγαλειώδη και αρμονική ενότητα, αλλά και το εξουσιάζει επίσης και το χρησιμοποιεί σύμφωνα με το κυρίαρχο θέλημά του και τον ένδοξό του σκοπό. Τι θαυμαστή επίδειξις παντοδυναμίας!

12. Τι διευκρινίζει τη μικρότητα της ανθρωπίνης δυνάμεως και ικανότητος του σκέπτεσθαι;

¹² Με οποιαδήποτε, λοιπόν, ή και με όλες τις συγκρίσεις που θα μπορούσαμε να προτιμήσωμε να κάμωμε, τι είναι ο άνθρωπος για όλη την περίφημη δύναμί του; Απολύτώς τίποτε! Όπως ένα μικρό βρέφος που μπορεί να συντρίψη ένα λεπτό ρολόι, αλλά που τελείως στερείται τη διανοητική και φυσική ικανότητα να συγκεντρώση και αποκαταστήση αυτόν τον μηχανισμό που δείχνει την ώρα, έτσι συμβαίνει και με τους επιστήμονας που διασπούν το άτομο. Μπορεί να προκαλούν την έκρηξι ολίγων ατόμων, αλλά είναι τελείως ανεπαρκείς και σε διανοητική και σε φυσική δύναμι και ικανότητα, αν κληθούν να επισυνάξουν και συναρμολογήσουν τις αναγκαίες δυνάμεις για τη δημιουργία ενός και μόνου απλού ατόμου.

ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ

13. Έχοντας κατάλληλη άποψι του εαυτού των, ποιον χαιρετίζουν με χαρά λογικοί άνθρωποι ως τον Ισχυρότατον σε όλο το σύμπαν;

¹³ Έτσι, απογυμνωμένοι από κάθε αιτία κομπασμού για τη μεγαλωσύνη και τη δύναμι του ανθρώπου, φρόνιμοι και σώφρονες άνθρωποι ταπεινώνονται πολύ στην εκτίμησι του εαυτού των και άλλων ανθρώπων. Έχουν μια κατάλληλη άποψι του ασημάντου μεγέθους και δυνάμεως των ανθρωπίνων πλασμάτων σ’ αυτό το αχανές σύμπαν, και γρήγορα αποδίδουν μεγαλωσύνη σ’ εκείνον που είναι αληθινά Μέγας. Σ’ ένα απεριόριστο ξέσπασμα αίνου, δεν υμνούν κανένα άλλον από τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό του ουρανού και της γης, ως υπέρτατα παντοδύναμον, τον μόνον Παντοκράτορα σε όλο το σύμπαν.

14. Σε ποιον, και πώς, απέδωσαν παντοδυναμία ευλαβείς άνδρες πριν από πολύν καιρό;

¹⁴ Μερικοί τέτοιοι λογικοί άνθρωποι έζησαν πριν από πολύν καιρό, άνθρωποι οι οποίοι​—το λέμε παρεμπιπτόντως—​δεν εγνώριζαν τίποτε για τις δυνάμεις που κρατούν μαζί τα πρωτονικά μόρια των ατόμων, και όμως άνθρωποι που ήσαν αρκετά νοήμονες για ν’ αναγνωρίσουν και αινέσουν τον Ιεχωβά για τη μεγαλωσύνη του και τη δύναμί του. Παραδείγματος χάριν, ο Βασιλεύς Δαβίδ στην αξιομνημόνευτη αποχαιρετιστήρια ομιλία του ενώπιον της εκκλησίας του Ισραήλ λίγο πριν από τον θάνατό του είπε, μεταξύ άλλων: «Σου, Ιεχωβά, είναι η μεγαλωσύνη, και η δύναμις, και η τιμή, και η νίκη, και η δόξα· διότι σου είναι πάντα τα εν ουρανώ και τα επί γης. . . . συ δεσπόζεις των απάντων· και εις την χείρά σου είναι η ισχύς και η δύναμις· και εις την χείρά σου, το να μεγαλύνης και να ισχυροποιής τα πάντα.» (1 Χρον. 29:11, 12, ΜΝΚ) Μετά την επιστροφή από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία και αφού είχαν ανοικοδομηθή τα τείχη της Ιερουσαλήμ στις ημέρες του Νεεμία, οι ιερείς και οι Λευίται του Ισραήλ, σε μια επισφραγισμένη δήλωσι εμαρτύρησαν την αποκλειστική παντοδυναμία του Ιεχωβά, λέγοντας: «Συ αυτός είσαι Ιεχωβά μόνος· συ εποίησας τον ουρανόν, τους ουρανούς των ουρανών, και πάσαν την στρατιάν αυτών, την γην, και πάντα τα επ’ αυτής, τας θαλάσσας, και πάντα τα εν αυταίς, και συ ζωοποιείς πάντα ταύτα· και σε προσκυνούσιν αι στρατιαί των ουρανών. Συ είσαι Ιεχωβά ο αληθής Θεός . . . ο μέγας, ο ισχυρός, και φοβερός Θεός.»​—Νεεμ. 9:6, 7, 32, ΜΝΚ.

15. Πώς δείχνει ο προφήτης Ιερεμίας την υπεροχή του Ιεχωβά σε δύναμι, γνώσι και σοφία;

¹⁵ Ομοίως ο προφήτης Ιερεμίας σε ευλαβή προσευχή διεκήρυξε: «Ω! Ιεχωβά Θεέ! Ιδού, συ έκαμες τον ουρανόν και την γην εν τη δυνάμει σου τη μεγάλη, και εν τω βραχίονί σου τω εξηπλωμένο· δεν είναι ουδέν πράγμα δύσκολον εις σε.» Ναι, πράγματι, είναι όλα πολύ θαυμαστά, φοβερά και εκπληκτικά για μας τα ταπεινά ανθρώπινα πλάσματα, ώστε να μην μπορούμε να τα συλλάβωμε και να τα εννοήσωμε πλήρως, αλλά όχι και για τον μεγάλο Παντοδύναμο Δημιουργό Ιεχωβά.​—Ιερεμ. 32:17, ΜΝΚ.

16. Ποιες δύο τάξεις σήμερα αινούν την παντοδυναμία του Ιεχωβά;

¹⁶ Μολονότι υπάρχει πλημμύρα σατανικής προπαγάνδας που σκοπεύει ν’ απομακρύνη όλα τα πλάσματα από τον Δημιουργό των, όμως ζουν σήμερα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, σαν τους αρχαίους εκείνους ευλαβείς και πιστούς άνδρες, έχουν αρκετή φρόνησι, ώστε να δίδουν όλον τον αίνο και την τιμή στη μόνη αληθινή Πηγή κάθε δυναμικής ενεργείας και σθεναρής ισχύος, στον Μόνον, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά. Αριθμημένοι μεταξύ αυτών των φρονίμων είναι ολίγες χιλιάδες συγχρόνων πνευματικών Ισραηλιτών που επέστρεψαν από την αιχμαλωσία στη Βαβυλωνιακή οργάνωσι του Σατανά το 1919 μ.Χ., το υπόλοιπο των κεχρισμένων μελών του σώματος του Χριστού που είναι ακόμη στη γη· και ως μέρος των ‘είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων’ που αναφέρονται στην Αποκάλυψι 11:16, 17 (ΜΝΚ), αυτοί εξακολουθητικά λέγουν: «Ευχαριστούμέν σοι, Ιεχωβά Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος· διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας», δηλαδή, από και μετά το 1914 μ.Χ. Σ’ αυτόν τον χορόν του αλληλούϊα στην παντοδυναμία του Ιεχωβά είναι ενωμένες οι φωνές 900.000 και πλέον άλλων ατόμων, που είναι πράγματι «όχλος πολύς», και αυτοί εξακολουθούν να λέγουν με διαρκώς αυξανόμενη αποτελεσματικότητα σε όλα τα μέρη της οικουμένης: «Αινείτε τον Γιαχ, διότι εβασίλευσεν Ιεχωβά ο Θεός ο Παντοκράτωρ.»​—Αποκάλ. 19:6, ΜΝΚ.

17. Ποιο σπουδαίο ερώτημα εγείρει τέτοια βαρυσήμαντη είδησις σαν αυτή;

¹⁷ Τέτοια βαρυσήμαντη είδησις σαν αυτή, δηλαδή, ότι ο Ιεχωβά, ο οποίος είναι ο Παντοκράτωρ, η ίδια η Πηγή κάθε δυναμικής ενεργείας και σθεναρής ισχύος, ανέλαβε και εξασκεί τώρα τη μεγάλη του δύναμι ως ο Υπέρτατος Άρχων του σύμπαντος, εγείρει το εξής σπουδαίο ερώτημα στις διάνοιες πολλών σκεπτομένων ατόμων: Είναι δυνατόν να λάβωμε δύναμι και ισχύν άμεσα από αυτή την αγιωτάτη Πηγή; Όπως ήδη παρετηρήθη, τα ανθρώπινα πλάσματα εχρησιμοποίησαν τις δυνάμεις και ενέργειες της υλικής δημιουργίας του Ιεχωβά επί πολύν καιρό και με αρκετούς τρόπους, είτε το αναγνωρίζουν και το παραδέχονται αυτό είτε όχι. Αλλά υπάρχει μήπως ένας πιο άμεσος τρόπος για ν’ αντλήση ο ασθενικός άνθρωπος από αυτή την ανεξάντλητη Πηγή ένα συμπλήρωμα της πολύ περιωρισμένης φυσικής δυνάμεως του σαρκικού σώματος και νου;

18. Τι ο ίδιος ο Παντοκράτωρ λέγει σ’ αυτό το ερώτημα;

¹⁸ Δόξα στον Ιεχωβά, υπάρχει! Ακούστε! Με το στόμα του προφήτου του Ησαΐα, ο Παντοκράτωρ ο ίδιος λέγει: «Δεν εγνώρισας; δεν ήκουσας, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Ιεχωβά, ο Ποιητής των άκρων της γης, δεν ατονεί, και δεν αποκάμνει;» Επί πλέον, αν δεν ακούσατε ακόμη, αυτός ο αιώνια Ακαταπόνητος λέγει ότι μπορεί να υποστηρίξη τους ασθενείς και κουρασμένους και να τους εφοδιάση με αφθονία σθεναρής δυνάμεως. «[Ο Ιεχωβά] δίδει ισχύν εις τους ητονισμένους, και αυξάνει την δύναμιν εις τους αδυνάτους. Και οι νέοι θέλουσιν ατονήσει και αποκάμει, και οι εκλεκτοί νέοι θέλουσιν αδυνατήσει παντάπασιν· αλλ’ οι προσμένοντες τον Ιεχωβά θέλουσιν ανανεώσει την δύναμιν αυτών· θέλουσιν αναβή με πτέρυγας ως αετοί· θέλουσι τρέξει, και δεν θέλουσιν αποκάμει· θέλουσι περιπατήσει, και δεν θέλουσιν ατονίσει.»​—Ησ. 40:28-31, ΜΝΚ.

ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΣΕ ΔΥΝΑΜΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

19. Ποιο μέσον χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να μεταδώση δύναμι και υποστήριξι σ’ εκείνους που ελπίζουν σ’ αυτόν;

¹⁹ Αλλά πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο πράγμα; Με ποιο μέσον ο Ιεχωβά μεταδίδει δυναμική ενέργεια και σθεναρή ισχύ σε απλά ανθρώπινα πλάσματα; Προφανώς δεν μπορεί καθένας να λάβη τέτοια θεία δύναμι. Οι άθεοι επιστήμονες και οι κοσμικοί ηγέται, που εμπιστεύονται στη δική των δύναμι και ισχύν ή στη δύναμι και ισχύν άλλων ανθρώπων, δεν μπορούν ποτέ να ελπίζουν ότι θα αντλήσουν δύναμι από αυτή την ουράνια Πηγή ενεργείας, διότι, όπως μας λέγεται, μόνο οι «προσμένοντες τον Ιεχωβά θέλουσιν ανανεώσει την δύναμιν αυτών». Σε τέτοια ακριβώς άτομα στην Έφεσο, των οποίων η πίστις, η εμπιστοσύνη και η ελπίδα ήταν στον Ιεχωβά, έγραψε ο απόστολος Παύλος: «Κάμπτω τα γόνατά μου προς τον Πατέρα . . . δια να δώση εις εσάς κατά τον πλούτον της δόξης αυτού να κραταιωθήτε εν δυνάμει δια του πνεύματος αυτού εις τον εσωτερικόν άνθρωπον.» Επομένως, η δύναμις αυτή που καθιστά ένα άτομο ισχυρό και δυνατό μεταδίδεται μέσω του πνεύματος του Ιεχωβά, το οποίον επειδή προέρχεται από αγία Πηγή προσδιορίζεται ορθώς ως «άγιο πνεύμα.»​—Εφεσ. 3:14-16.

20. (α) Ποια είναι η βασική έννοια της Εβραϊκής λέξεως «ρούαχ» και της Ελληνικής λέξεως «πνεύμα»; (β) Ποια δύο χαρακτηριστικά έχει ο άνεμος, που τον καθιστούν κατάλληλη εξεικόνισι του αγίου πνεύματος;

²⁰ Για να έχωμε καλύτερη κατανόησι του τι αποκαλύπτει η Βίβλος για το άγιο πνεύμα του Θεού, είναι υποβοηθητικό να γνωρίζωμε τη σημασία της Εβραϊκής λέξεως ρούαχ και της Ελληνικής λέξεως πνεύμα. Και οι δύο αυτές λέξεις έχουν τη στοιχειώδη έννοια της «πνοής», «φυσήματος» ή «ανέμου»· όχι απλώς ησύχου, στασίμου αέρος, αλλά μάλλον αέρος σε ισχυρή κίνησι. Ενώ οι συγγραφείς της Βίβλου χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις με μερικές διάφορες έννοιες,a όμως σε όλες τις περιπτώσεις μεταδίδονται τα βασικά χαρακτηριστικά ενός φυσήματος αέρος, δηλαδή, η μη ορατότης και η δύναμις. Δεν μπορούμε να δούμε τον άνεμο αλλά μπορούμε βέβαια να δούμε εκείνο που αυτός παράγει. Δεν μπορούμε να δούμε τον άνεμο που κολπώνει τα πανιά ενός καραβιού, αλλά βλέπομε ότι το καράβι ωθείται επάνω στα νερά και γνωρίζομε ότι μια ισχυρή δύναμις είναι σε ενέργεια. Έτσι βλέπομε ένα ορατό, αντιληπτό αποτέλεσμα που παράγεται από μια αόρατη δύναμι.

21, 22. (α) Ως τι ορίζεται το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά; (β) Πώς κάνομε διάκρισι μεταξύ των αοράτων δυνάμεων του σύμπαντος και της αοράτου ενεργού δυνάμεως του Ιεχωβά;

²¹ Τώρα, το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά είναι η αόρατη ενεργός δύναμίς του· όχι μόνο η δύναμις που κατοικεί μέσα του, αλλά και η ενέργειά του όταν προεκτείνεται έξω από τον εαυτό του για την επιτέλεσι του θελήματός του και του σκοπού του. Επειδή είναι αόρατη και ισχυρή, κατάλληλα ορίζεται πνεύμα.

²² Πρέπει μήπως να συμπεράνωμε από τούτο ότι όλες οι αόρατες δραστικές επιδείξεις δυνάμεως ή ενεργείας είναι εκδηλώσεις του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά, όπως, λόγου χάριν, η έλξις (βαρύτητος) της γης ή η βίαιη εξαπόλυσις πυρηνικής δυνάμεως όταν πέφτουν ατομικές βόμβες; Όχι, ,καθόλου. Ο Ιεχωβά, δημιουργώντας αυτόν τον υλικό κόσμο, ασφαλώς εχρησιμοποίησε την αόρατη ενεργό δύναμί του καθώς και την άπειρη σοφία του και γνώσι συνδέοντας σφιχτά τις μεγάλες ατομικές δυνάμεις του φυσικού σύμπαντος. (Γέν. 1:2) Αλλά είναι εντελώς εσφαλμένο να μιλούμε για τις καταπληκτικές αυτές δυνάμεις της φύσεως ως άγιο πνεύμα του Θεού. Η αόρατη ενεργός δύναμις του Ιεχωβά δεν είναι μια τυφλή, άγρια, αχαλίνωτη δύναμις. Δεν είναι μια δύναμις που πονηροί άνθρωποι, οι οποίοι τείνουν στην άσπλαγχνη καταστροφή ζωής, μπορούν να μεταχειρίζωνται σαν άθυρμα ή παιχνιδάκι. Πάντοτε ο Ιεχωβά έχει το άγιό του πνεύμα υπό τον άμεσο έλεγχο ή διεύθυνσί του. Δεν είναι μια αμετακίνητη δύναμις όπως η έλξις της γης, ή η έλξις της βαρύτητος, διότι το πνεύμα του Θεού μπορεί να εκταθή ή να αποσυρθή, να αυξηθή ή να ελαττωθή, σύμφωνα με το άγιο θέλημά του και την ευαρέσκειά του. Επομένως, το πνεύμα του Θεού μπορεί να ορισθή ως η αόρατη ενεργός δύναμίς του, μια πολύ πραγματική προεκτεινόμενη δύναμις πράγματι, την οποίαν ο Ιεχωβά προσωπικώς χρησιμοποιεί για να επιτελέση το θέλημά του και την οποία δίδει με αφθονία σε πλάσματα που τον λατρεύουν και τον υπηρετούν.

23. Πώς ανταποκρίνονται εκείνοι που έχουν το προνόμιο ν’ αντλούν από αυτή την υπέροχη Πηγή δυναμικής ισχύος;

²³ Ιδού, λοιπόν, μια Πηγή υπερόχου δυνάμεως και ισχύος, από την οποία μπορούν ελεύθερα να αντλούν εκείνοι που είναι αληθινοί λάτρεις του Ιεχωβά και που έχουν συναίσθησι της περιωρισμένης των φυσικής και διανοητικής ισχύος, χωρίς φόβο να υπάρξη έλλειψις δυνάμεως. Γι’ αυτόν τον ευτυχή λαό είναι γραμμένο: «Μακάριος ο άνθρωπος του οποίου η δύναμις είναι εν σοι [Ιεχωβά] . . . Προβαίνουσιν από δυνάμεως εις δύναμιν.» (Ψαλμ. 84:5, 7) Βλέποντας όλα τα καταπληκτικά θαύματα της δημιουργικής δραστηριότητος του Ιεχωβά, αυτοί οι ενεργητικοί ευτυχείς άνθρωποι αναφωνούν: «Διότι με εύφρανας, ω Ιεχωβά, εν τοις ποιήμασί σου· θέλω αγάλλεσθαι εν τοις έργοις των χειρών σου. Πόσον μεγάλα είναι τα έργα σου, Ιεχωβά! Βαθείς είναι οι διαλογισμοί σου σφόδρα. Ο άνθρωπος ο ανόητος δεν γνωρίζει, και ο μωρός δεν εννοεί τούτο.»​—Ψαλμ. 92:4-6, ΜΝΚ.

24. Τι επιφυλάσσεται για κείνους που τολμούν να χλευάζουν και εμπαίζουν τον Παντοκράτορα Ιεχωβά;

²⁴ Όχι μόνο θ’ αστοχήσουν να εννοήσουν οι ανόητοι και οι μωροί, αλλά και θα εξακολουθήσουν να χλευάζουν και να εμπαίζουν την αληθινή Πηγή κάθε ισχύος και δυνάμεως. Αλλ’ ας εξακολουθήσουν να το πράττουν αυτό. Οι άθεοι επιστήμονες και τεχνικοί του συστήματος πραγμάτων του παλαιού αυτού κόσμου ας συνεχίσουν την ακατάπαυστη έρευνά των για νέες πηγές καυσίμου ύλης και δυνάμεως. Οι υπερήφανοι και αλαζόνες ερευνηταί ας εξακολουθήσουν να εξετάζουν το διάστημα. Όλοι αυτοί οι μωροί, είτε ανήκουν στο Ανατολικό, είτε στο Δυτικό, είτε στο Ουδέτερο συγκρότημα εθνών, ας εξακολουθήσουν να σκληρύνουν τις πέτρινες καρδιές των εναντίον της μόνης αληθινής Πηγής κάθε δυναμικής ενεργείας και σθεναρής ισχύος. Αλλ’ ο Ιεχωβά λέγει σ’ αυτούς: «Πώς λέγετε, Ημείς είμεθα ισχυροί, και άνδρες δυνατοί εις πόλεμον;» (Ιερεμ. 48:14) Για ποιον πόλεμο ομιλεί Αυτός; Βέβαια, για τον γοργά προσεγγίζοντα πόλεμο του Αρμαγεδδώνος, «τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος», ο οποίος είναι τώρα πάρα πολύ πλησίον. Τότε ακριβώς ο Ιεχωβά θ’ απαντήση στην ικεσία των δικαίων που προσεύχονται: «Διασκόρπισον αυτούς εν τη δυνάμει σου, και ταπείνωσον απτούς, Ιεχωβά, η ασπίς ημών. Δια τον αμαρτίαν του στόματος αυτών, δια τους λόγους των χειλέων αυτών, ας πιασθώσιν εν τη υπερηφανεία αυτών· και δια την κατάραν και το ψεύδος τα οποία λαλούσι. Κατάστρεψον αυτούς, εν οργή, κατάστρεψον αυτούς, ώστε να μη υπάρχωσι· και ας γνωρίσωσιν ότι ο Θεός δεσπόζει εν Ιακώβ, έως των περάτων της γης.»​—Αποκάλ. 16:14, 16· Ψαλμ. 59:11-13, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]