Μια Κρίσις Δίχως Έλεος

 1. (α) Ποιο είναι το κύριο μέλημα ενός δικαίου δικαστού, αλλά σε τι άλλο αποβλέπει, επίσης, προτού εκφέρη μια κρίσι; (β) Ποια πράγματα μπορούν να προμηθεύσουν μια βάσι για έλεος;

ΟΤΑΝ ένας δίκαιος δικαστής κάθεται για να εκδικάση μια υπόθεσι, το κύριο μέλημά του είναι η απόδοσις δικαιοσύνης. Αλλά και όταν ακόμη ο κατηγορούμενος αποδεικνύεται ένοχος, ένας τέτοιος δικαστής αποβλέπει πάντοτε σε μια ευκαιρία να ασκήση έλεος, ώστε να ελαφρύνη την καταδίκη για τον ένοχο, κάνοντας έτσι ένα συγκερασμό δικαιοσύνης με έλεος. Πρέπει, όμως, να υπάρχη μια βάσις για έλεος. Μια τέτοια βάσις μπορεί να είναι το γεγονός ότι το ελατήριο του ενόχου δεν ήταν κακεντρεχές και εσκεμμένο. Μπορεί να βασίζεται σε ελαφρυντικές συνθήκες: το άτομο μπορεί να βαρύνεται με ένα κακό παρελθόν, ή πιθανόν να υπέστη μια απότομη ή ασυνήθη πρόκλησι· πιθανόν αυτό να είναι μόνο το πρώτο αδίκημα, και όχι κάτι το συνηθισμένο. Τελικά, μια στάσις μετανοίας ως αναγνώρισις του σφάλματος και μια ισχυρή επιθυμία να το επανορθώση όσο αυτό είναι δυνατόν και ν’ αποφύγη για πάντα ένα τέτοιο εσφαλμένο δρόμο μπορεί να δώση στο δικαστή την επιθυμητή βάσι για να ελαφρύνη την καταδίκη.

 2. Πότε ένας δικαστής θα ώφειλε να εφαρμόση κρίσι δίχως έλεος, και γιατί;

² Εξ άλλου, αν μια προσεκτική έρευνα δεν ανακαλύψη καμμιά βάσι για την οποία θα μπορούσε να εκδηλωθή έλεος, αλλά, μάλλον, το άτομο είναι κακεντρεχές, εσκεμμένο, αμετανόητο και ακολουθή μια κακή πορεία ενεργείας, τότε ο δικαστής θα ήταν πάρα πολύ αμελής στην εξάσκησι του καθήκοντός του, αν απέφευγε να επιβάλη την πλήρη ποινή του νόμου. Όχι μόνο η δικαιοσύνη θα έμενε ανικανοποίητη, αλλά έλεος ή περαιτέρω ανοχή της δραστηριότητος του κακού ατόμου θα έθετε ζήτημα για το αν ο δικαστής κατέχη τα προσόντα γι’ αυτό το αξίωμα, θα έθετε σε κίνδυνο τα νομιμόφρονα πρόσωπα και θα εξασθενούσε την εμπιστοσύνη άλλων στους νόμους της χώρας. Οφείλει να εφαρμόση πλήρη δικαιοσύνη δίχως έλεος.

 3. (α) Πού στη Γραφή βρίσκομε μια περίπτωσι κρίσεως χωρίς έλεος; (β) Γιατί ο ελεήμων Ιεχωβά εξέδωκε μια τέτοια κρίσι, και τι κάνει μέσω της προφητείας του Ησαΐα, κεφάλαιο 47;

³ Υπάρχει η αναγραφή μιας περιπτώσεως κρίσεως δίχως έλεος, η οποία απεδόθη από τον Υπέρτατο Κριτή του Σύμπαντος. Βρίσκεται στη Γραφή στο βιβλίον του Ησαΐα, κεφάλαιο 47. Θα μπορούσε κάποιος να ερωτήση, Πώς μια τέτοια κρίσις θα ήταν δυνατή από τον Θεό, ο οποίος εκήρυξε τον εαυτό του στον Μωυσή ως «Ιεχωβά, Ιεχωβά ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και αληθινός, φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν»; (Έξοδ. 34:6, 7, ΜΝΚ) Διότι ο εγκληματίας στην προκειμένη περίπτωσι, η αρχαία πόλις Βαβυλών, ήταν απολύτως κακεντρεχής, ανίλεως η ιδία, και αναξία κάθε ευνοίας. Όπως και οποιοσδήποτε δικαστής ενός ανωτέρου δικαστηρίου καταγράφει την απόφασί του και την υποστηρίζει με τα επιχειρήματά του, παραθέτοντας τους λόγους της αποφάσεώς του, το ίδιο κάνει και ο Ιεχωβά, μέσω του προφήτου του Ησαΐα.

 4. Καθώς εξετάζετε αυτή την προφητεία, τι είναι καλό για σας να κάμετε;

⁴ Ο αναγνώστης αυτού του τεσσαρακοστού εβδόμου κεφαλαίου του Ησαΐα θα κάμη καλά, καθώς το εξετάζει, να αναγνώση, επίσης, το δέκατο όγδοο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, το οποίο περιγράφει μια παρόμοια κρίσι, αλλά μια κρίσι, η οποία βρίσκεται πολύ πλησιέστερα σ’ εμάς σήμερα, διότι πραγματεύεται την κρίσι πάνω στη σημερινή ψευδή θρησκεία, η οποία ξεκινά από την αρχαία Βαβυλώνα.

Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ ΜΙΑ ΚΑΛΩΣΥΝΗ

 5. (α) Πότε εγράφη η προφητεία του Ησαΐα; (β) Πώς και γιατί εξέφερε ο Ιεχωβά αυτή την κρίσι πριν ακόμη από την παγκόσμιο κυριαρχία της Βαβυλώνος, στη διάρκεια της οποίας αιχμαλώτισε το λαό του;

⁵ Μολονότι ο Ησαΐας έγραψε την προφητεία με εντολή του Ιεχωβά, όταν η Ασσυρία κυβερνούσε ως η Δευτέρα Παγκόσμιος Δύναμις της Βιβλικής ιστορίας, εκατό χρόνια και πλέον προτού η Βαβυλών εγερθή ως παγκόσμιος δύναμις, ο Θεός μπορούσε ορθώς να το πράξη, διότι η πόλις Βαβυλών είχε ήδη αποδείξει ότι ήταν μ’ ένα ασυμβίβαστο τρόπο εναντίον του Θεού. Έτσι υπήρξε από αυτή την αρχή της με τον Νεβρώδ. Ο Θεός εγνώριζε τη σκληρόκαρδη πορεία ενεργείας της. Η κρίσις, η οποία εξεφέρθη προκαταβολικώς, ήταν πραγματικά μια καλωσύνη, διότι οποιοσδήποτε στη Βαβυλώνα, που θα επιθυμούσε να λάβη μια διαφορετική πορεία, θα μπορούσε να προσέξη την προφητεία και να διαφύγη την κρίσι της, που θα ήταν χωρίς έλεος. Όσοι από τους Χαλδαίους άκουσαν ή ανέγνωσαν την προφητεία πρέπει να είχαν αισθανθή πόνο στα ώτα τους, διότι μπορούσαν ν’ ακούσουν τον Ιεχωβά να λέγη, ωσάν ο λαός του να ήταν ήδη αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα:

 6. Γιατί τα πρώτα τρία εδάφια αυτής της προφητείας θα έκαναν να ηχούν τα ώτα οποιουδήποτε Χαλδαίου που θα την άκουε;

⁶ «Κατάβα και κάθισον επί του χώματος, παρθένε θυγάτηρ της Βαβυλώνος· κάθισον κατά γης· θρόνος πλέον δεν είναι, θυγάτηρ των Χαλδαίων· διότι δεν θέλεις πλέον ονομασθή απαλή και τρυφερά. Πίασον τον χειρόμυλον, και άλεθε άλευρον· εκκάλυψον τους πλοκάμους σου, γύμνωσον τους πόδας, εκκάλυψον τας κνήμας, πέρασον τους ποταμούς. Η γύμνωσίς σου θέλει εκκαλυφθή· ναι, η αισχύνη σου θέλει φανή· εκδίκησιν θέλω λάβει, και δεν θέλω φεισθή άνθρωπον.»—Ησ. 47:1-3.

 7. (α) Γιατί η Βαβυλών καλείται «η θυγάτηρ των Χαλδαίων», και με ποια έννοια είναι μια ‘παρθένος θυγάτηρ’; (β) Πώς η Βαβυλών θα ‘εκάθητο επί του χώματος’ και θα ‘άλεθε άλευρον’; (γ) Γιατί θα ώφειλε να αφαιρέση τον μανδύα και να ‘εκκαλύψη τας κνήμας’, αποκαλύπτοντας τη γυμνότητά της; (δ) Ποιος θα ήταν ο άνθρωπος, τον οποίον ο Θεός δεν ‘ήθελε φεισθή’;

⁷ Ναι, συ, η οποία εκάθησες στο θρόνο, κυβερνώντας τα βασίλεια, συ «θυγάτηρ», πρωτεύουσα της Βαβυλωνίας, πόλις που κυριαρχείς στη χώρα των Χαλδαίων, κατέβα τώρα από αυτό το θρόνο και κάθησε στο χώμα, ακριβώς όπως έκαμες στην πρωτεύουσα του Ιούδα, τη ‘θυγατέρα της Σιών’, την Ιερουσαλήμ, το 607 π.Χ. Στην υψηλή και ισχυρή θέσι σου υπήρξες πάρα πολύ καλή ώστε να εξυπηρετήσης και κάποιον άλλο, πάρα πολύ ωραία και τρυφερά. Μολονότι η θρησκεία σου αφήρεσε από όλες τις σε ηλικία γάμου νέες σου την παρθενία τους με την ανήθικη λατρεία της Αφροδίτης, θεωρείς τον εαυτό σου πολιτικώς παρθένον, διότι ποτέ δεν κατελήφθης ούτε απήχθης από ξένους κατακτητάς από την εποχή που έγινες η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις. Τώρα, όμως, ως μια αιχμάλωτος, μια δούλη, πού είναι η απαλότης και η τρυφερότης σου; Βγάλε τον χειρόμυλο και ετοιμάσου να αλέσης αλεύρι, με μόχθο, για τους αυθέντες σου. Αφαίρεσε το πέπλο σου. Βγάλε τον βασιλικό μανδύα, που κυματίζει, γύμνωσε τα πόδια σου ως τη μέση και σφήνωσε το φόρεμά σου ανάμεσα στις κνήμες σου καθώς διασχίζεις ξυπόλυτη ως αιχμάλωτος τους ποταμούς δια μέσου των οποίων σε σύρουν οι κατακτηταί σου. Η γυμνότης και η αισχύνη σου πρέπει ν’ αποκαλυφθούν μπροστά σε όλους καθώς και η μομφή σου για την πονηρία σου εναντίον των εθνών και ιδιαιτέρως εναντίον της πόλεως του Θεού της Ιερουσαλήμ με το ναό του Ιεχωβά που ήταν μέσα σ’ αυτή. Μη περιμένεις βοήθεια από τους έξω, διότι θα φροντίσω να ληφθή εκδίκησις και θα εκτελέσω οποιονδήποτε προσπαθήση να έλθη προς βοήθειάν σου.

 8. Πώς ο λαός του Θεού διακόπτει σ’ αυτό το σημείο τη δήλωσι κρίσεως του Ιεχωβά, και γιατί;

⁸ Πόσο χαίρει ο λαός του Ιεχωβά ο Ισραήλ γι’ αυτή την εκδίκησι, διότι ο Ιεχωβά προετοιμάζει έτσι το δρόμο για την εξαγορά τους, για την οποία θα χρησιμοποιήση τον Κύρο τον Μέγαν και σε αντάλλαγμα θα δώση στη δυναστεία του Κύρου τη γη της Αιγύπτου ως τιμή εξαγοράς. Τόσο χαίρουν ώστε εδώ διακόπτουν την κρίσι του Ιεχωβά, λέγοντας: «Του λυτρωτού ημών το όνομα είναι, ο Ιεχωβά των δυνάμεων, ο Άγιος του Ισραήλ.» (Ησ. 47:4, ΜΝΚ) Στοργικά επιτρέποντας αυτή την έκφρασι ευγνωμοσύνης εκ μέρους του λαού του, ο Ιεχωβά συνεχίζει:

ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΣΚΗΣΙ ΕΛΕΟΥΣ

 9. Ποια θέσι θα κατείχε σύντομα η Βαβυλών, και πώς δεν θα εκαλείτο πια;

⁹ «Κάθισον σιωπώσα, και είσελθε εις το σκότος, θυγάτηρ των Χαλδαίων· διότι δεν θέλεις πλέον ονομάζεσθαι, Η κυρία των βασιλείων. Ωργίσθην κατά του λαού μου, εμίανα την κληρονομίαν μου, και παρέδωκα αυτούς εις την χείρά σου· πλην συ δεν έδειξας εις αυτούς έλεος· σφόδρα εβάρυνας τον ζυγόν σου επί τον γέροντα. Και είπας, Εις τον αιώνα θέλω είσθαι κυρία· ώστε δεν έβαλες ταύτα εν τη καρδία σου, ουδέ ενεθυμήθης τα έσχατα αυτών.»—Ησ. 47:5-7.

10. (α) Για ποιο λόγο και μόνο μπόρεσε η Βαβυλών να κατακτήση και να ερημώση τη γη του Ιούδα; (β) Πώς εφέρθη η Βαβυλών απέναντι στο λαό του Θεού, όταν τον είχε κάτω από την εξουσία της, και γιατί έτσι; (γ) Ποια αρχή, λοιπόν, εφαρμόζει σ’ αυτή ο Ιεχωβά;

¹⁰ Συ, Βαβυλών, πιθανόν να νομίζης ότι είσαι ένα φωτεινό, λαμπρό άστρο στα μάτια των ειδωλολατρικών εθνών και η πόλις σου ίσως να φωτίζεται καλά και κατά γράμμα λόγω του γεγονότος ότι οι κάτοικοί σου έμαθαν πώς να εξάγουν πετρέλαιο από το έδαφος της Μεσοποταμίας. Τώρα, όμως, είναι σκότος για σένα. Το φως σου έσβησε και αντί να σε βλέπουν ως Κυρία των Βασιλείων, θα σου λέγουν τώρα οι άλλοι τι να κάμης. Ο λόγος για την αυστηρή αυτή κρίσι μου εναντίον σου είναι ότι παρέδωσα τον λαό μου στα χέρια σου, τους επώλησα σε σένα δίχως τιμή λόγω των αμαρτημάτων των εναντίον μου. Αντί, όμως, ν’ αναγνωρίσης αυτό το γεγονός και να σεβασθής το όνομά μου και τον λαό, ο οποίος έφερε το όνομά μου, υπερέβης τα όρια για να ασκήσης όλη τη φαυλότητα και την κακεντρέχειά σου για να εξυψώσης τους θεούς σου και να ταπεινώσης το όνομά μου. Ακόμη και στους ηλικιωμένους και αδυνάτους αιχμαλώτους επέβαλες φορτία δυσβάστακτα· πόσο βαρύτερα ήσαν για τους νεωτέρους και ισχυροτέρους! Αντί να αναγνωρίσης ότι ο Ισραήλ ήταν υιός μου, ο πρωτότοκός μου, αντί να είσαι πρόθυμη να χρησιμοποιηθής από μένα απλώς ως ένα όργανο διαπαιδαγωγήσεως, ένα τέτοιο προσωρινό, και ν’ αφήσης το λαό μου να φύγη στον ωρισμένο μου καιρό—Ω όχι! Έλεγες, ‘Τώρα, που βρίσκονται στα χέρια μου, θα είμαι η μόνιμη κυρία επάνω σ’ αυτούς και επάνω στα άλλα έθνη επίσης’. Ελησμόνησες τη δικαιοσύνη, ελησμόνησες το έλεος. Εσκλήρυνες την καρδιά σου, δεν εσκέφθης ότι θα υπήρχε κάποιο τέλος στην καταπιεστική σου διακυβέρνησι. Ναι, γνωρίζω ότι ούτε και τώρα δεν θα επωφεληθής από αυτή την προειδοποίησι που σου δίνω. Λόγω της σκληροκαρδίας σου εφαρμόζεται, βέβαια, πολύ καλά σε σένα η αρχή «Η κρίσις θέλει είσθαι ανίλεως εις τον όστις δεν έκαμεν έλεος.»—Ιάκ. 2:13.

11. Ποια δύο πράγματα θα ήρχοντο αιφνιδίως στη Βαβυλώνα, και, αντιστοίχως, τι λέγει για τον εαυτό της;

¹¹ «Τώρα λοιπόν άκουσον τούτο, η παραδεδομένη εις τας τρυφάς, η κατοικούσα αμερίμνως, η λέγουσα εν τη καρδία σου, Εγώ είμαι, και εκτός εμού ουδεμία άλλη· δεν θέλω καθίσει χήρα, και δεν θέλω γνωρίσει ατέκνωσιν. Τα δύο ταύτα θέλουσι βεβαίως ελθεί επί σε εξαίφνης, εν μια ημέρα, ατέκνωσις και χηρεία· θέλουσιν ελθεί επί σε καθ’ ολοκληρίαν, δια το πλήθος των μαγειών σου, δια την μεγάλην αφθονίαν των γοητευμάτων σου· διότι εθαρρεύθης επί την πονηρίαν σου, και είπας, Δεν με βλέπει ουδείς. Η σοφία σου και η επιστήμη σου σε απεπλάνησαν· και είπας εν τη καρδία σου, Εγώ είμαι,a και εκτός εμού ουδεμία άλλη. Δια τούτο θέλει ελθεί κακόν επί σε, χωρίς να εξεύρης πόθεν γεννάται· και συμφορά θέλει πέσει κατά σου, χωρίς να δύνασαι να αποστρέψης αυτήν· και όλεθρος θέλει ελθεί αιφνιδίως επί σε, χωρίς να εξεύρης.»—Ησ. 47:8-11.

12. (α) Σε τι υπερηφανεύετο η Βαβυλών, και σε ποιόν είχε εμπιστοσύνη; (β) Πώς εσκέπτετο για τον εαυτό της; (γ) Πώς θα επέλθουν η χηρεία και η αποστέρησις από τα παιδιά της;

¹² Α, Βαβυλών, γνωρίζω καλά ότι αισθάνεσαι τόσο ασφαλής ώστε να μπορής να επιδοθής πλήρως στην απόλαυσι μεθυστικών υπερβολών εναντίον του λαού μου και του ονόματός μου. Πιστεύεις ότι είσαι υψίστη και ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος επάνω στη γη όμοιός σου, ο οποίος μπορεί να σου αφαιρέση τη θέσι σου. Αισθάνεσαι ότι τώρα είσαι μία ασφαλής και ευδαίμων «γυνή», η οποία έχει ένα σύζυγο, και ότι, με τον Ναβονίδη τον πρώτο άρχοντά σου και τον Βαλτάσαρ ως τον δεύτερο επί του θρόνου, ποτέ δεν θα αφαιρεθή από σε η Σημιτική δυναστεία, η οποία άρχισε με τον Ναβουχοδονόσορ. Αλλά πολύ λίγο αντιλαμβάνεσαι πόσο αιφνιδίως θα υποστής την απώλεια αυτών των πραγμάτων, όταν οι Μήδοι και οι Πέρσαι νικήσουν τις στρατιές σου και συ γίνης μια χήρα αποστερημένη από πολλά από τα παιδιά σου, και με πιθανότητα να τα χάσης όλα. Ναι, με την πάροδο του χρόνου, ολόκληρος ο πληθυσμός σου θα σβήση, ως ένα πλήρες μέτρον για τις αμαρτίες σου.

13. (α) Τι είναι εκείνο που παρωδήγησε τη Βαβυλώνα, κάνοντάς την να γίνη τόσο αμαρτωλή εναντίον του Θεού; (β) Γιατί είναι ένα ψευδές αίσθημα ασφαλείας εκείνο, στο οποίο ωδήγησε τη Βαβυλώνα η ψευδής θρησκεία της;

¹³ Γιατί, όμως, δεν θα υπάρξη άλλη μητρότης για σένα; Γιατί αυτή η πλήρης ερήμωσις; Διότι είσαι μια μάγισσα. Μεταξύ του λαού μου απαγορεύονται οι μάγισσες. Πρέπει να θανατώνωνται. Αλλά συ άσκησες μαγεία πέραν των ορίων. Οι μαγείες των ιερέων σου, οι ασυνάρτητες φρασεολογίες των που γοητεύουν και δεσμεύουν τα θύματά σου, ανήκουν στον δαιμονισμό. Εγώ, μάλιστα, αποκόπτω την Ασσυριακή πρωτεύουσα Νινευή, η οποία ωνομάζετο η «Κυρία των μαγειών»· πόσο πολύ περισσότερο εσένα. Ελπίζεις στη διαβολική σου θρησκεία και στη δύναμι των όπλων σου. Ενώ προσφέρεις λατρεία στους θεούς σου, νομίζεις ότι δεν υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι μπορούν να σε ιδούν ή να σε κρίνουν. Ναι, μολονότι έχεις πολλή σοφία του κόσμου τούτου μέσω του ιερατείου σου και των πολλών πηλίνων πινακίδων που υπάρχουν στις βιβλιοθήκες σου, αυτά σε παρωδήγησαν και έθεσες την εμπιστοσύνη σου μόνο σε κάτι που θα σε οδηγήση σε αιχμαλωσία και καταστροφή. Σε έκαμαν να πιστεύης ότι με τη γνώσι, την επιστήμη και την ισχύ σου κανείς άλλος δεν μπορεί να γίνη ανταγωνιστής σου ή να σε διαδεχθή στην παγκόσμιο κυριαρχία. Τι ψευδής ασφάλεια! Ιδού, οι θεοί σου είναι τίποτε, τελείως ανίσχυροι να μεταστρέψουν την καταστροφή που θα επέλθη επάνω σου, μια συμφορά όμοια με την οποία ποτέ δεν έχει γνωσθή στην προηγουμένη ιστορία σου.

Η ΑΡΧΑΙΟΤΗΣ ΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

14. Ποια ερώτησις εγείρεται, λόγω της ηλικίας της θρησκείας της Βαβυλώνος;

¹⁴ Αλλά μπορεί ένα τέτοιο πράγμα να συμβή σε μια μεγάλη θρησκεία, η οποία υπήρξε επί 1500 και πλέον χρόνια, από την εποχή του ιδρυτού σου Νεβρώδ, και η οποία επηρέασε όλα τα έθνη της γης; Πραγματικά, πολλά έθνη απέβλεψαν σε σένα ως το παγκόσμιο θρησκευτικό κέντρο! Πρόσεξε την τελική μου καταγγελία:

15. Πώς δεν θα μπορέση να αποτρέψη τη συμφορά;

¹⁵ «Στήθι τώρα με τας γοητείας σου, και με το πλήθος των μαγειών σου, εις τας οποίας ηγωνίσθης εκ νεότητός σου· αν δύνασαι να ωφεληθής, αν δύνασαι να υπερισχύσης. Απέκαμες εν τω πλήθει των βουλών σου. Ας σηκωθώσι τώρα οι ουρανοσκόποι, οι αστρολόγοι, οι μηνολόγοι προγνωστικοί, και ας σε σώσωσιν εκ των επερχομένων επί σε. Ιδού, θέλουσιν είσθαι ως άχυρον· πυρ θέλει κατακαύσει αυτούς· δεν θέλουσι δυνηθή να σώσωσιν εαυτούς από της δυνάμεως της φλογός· δεν θέλει μείνει άνθραξ δια να θερμανθή τις, ουδέ πυρ δια να καθίση έμπροσθεν αυτού. Τοιούτοι θέλουσιν είσθαι εις σε εκείνοι, μετά των οποίων εκ νεότητός σου εκοπίασας, οι έμποροί σου· θέλουσι φύγει περιπλανώμενοι έκαστος εις το μέρος αυτού· ουδείς θέλει σε σώσει.»—Ησ. 47:12- 15.

16. (α) Τι προκαλεί ο Ιεχωβά την Βαβυλώνα να κάμη για τη σωτηρία της; (β) Ποιος ήταν ο ιδρυτής της Βαβυλώνος; (γ) Ποια συμβουλή απέρριψε η Βαβυλών, αλλά προς ποιους συμβούλους εστράφη; (δ) Σε τι βασίζονται οι ίδιοι οι σύμβουλοί της για να κάμουν προβλέψεις; (ε) Ποιο είδος εκπλήξεως θα δοκιμάσουν αυτοί οι σύμβουλοι;

¹⁶ Α, τώρα Βαβυλών, είσαι υποχρεωμένη να στηριχθής επάνω σ’ εκείνο που έχεις οικοδομήσει και έχεις εναποθέσει την εμπιστοσύνη σου επί αιώνες. Έχεις ασκήσει τις μαγείες σου και τις έχεις πολλαπλασιάσει από την εποχή του πονηρού ιδρυτού σου Νεβρώδ. Τώρα, που απειλείται η παγκόσμιος δύναμίς σου, να ιδούμε αν μπορέσης μ’ αυτές τις μαγείες σου να επηρεάσης τους Μήδους και Πέρσας, οι οποίοι έρχονται εναντίον σου, ώστε να ανακόψουν την προέλασί τους. Απέρριψες τη συμβουλή του Ιεχωβά και εξηντλήθης προσέχοντας τους κατά κόσμον σοφούς άνδρες σου, ιδιαιτέρως τους αστρολόγους σου, οι οποίοι παρατηρούν τους ουρανούς από την κορυφή του Πύργου της Βαβυλώνος, που είναι αφιερωμένος στον θεό σου Μαρδώκ. Αντί να σε στρέψουν προς τον Ιεχωβά Θεό την Πηγή της σοφίας, σε έστρεψαν προς τη λατρεία των ουρανών, των πραγμάτων τα οποία επλάσθησαν αντί του πλάστου των. Εκείνοι, οι οποίοι προσπαθούν να δώσουν κάποια προφητική σημασία στη θέσι των άστρων και στις κινήσεις των, ας κάμουν προβλέψεις, οι οποίες θα σου προσφέρουν κάποια βοήθεια για να σωθής. Και τι να λεχθή για κείνους, οι οποίοι κάνουν προγνωστικά με την εμφάνισι κάθε νέας σελήνης; Μπορούν να σου πουν πώς ν’ αποφύγης τις συμφορές και τι να κάμης σε ωρισμένες ημέρες για να έχης επιτυχία; Ιδού! Όλοι αυτοί είναι χωρίς καμμιά αξία και αυτοί οι ίδιοι μένουν έκπληκτοι. Αντί να προκαλέσουν φόβο στους Μήδους και Πέρσας, θα είναι άχυρο στις καταστρεπτικές φλόγες της συμφοράς που επέρχεται επί σε, Βαβυλών. Ναι, αυτή η φωτιά, που θα δοκιμάσης, δεν θα είναι μια ευχάριστη φωτιά από ξυλοκάρβουνα ή πύραυνο μπροστά στο οποίο να καθήσης άνετα και αναπαυτικά για να θερμανθής, αλλά μια φωτιά που θα σε καταναλώση από τη ρίζα ως τους κλάδους.

17. (α) Θα μπορούσε η Βαβυλών να κληθή μια αποστάτις οργάνωσις, ή τι άλλο; (β) Θα παρέμεναν οι μάγοι μαζί με τη Βαβυλώνα, όταν θα απετύγχαναν τα προγνωστικά και τα μαγικά των άσματα, ή τι θα συνέβαινε;

¹⁷ Δεν είσαι αξία προσοχής, Βαβυλών, διότι από αυτή την αρχή σου δεν υπήρξες δούλη μου. Δεν είσαι μία αποστάτις οργάνωσις, διότι δεν κατείχες ποτέ την αλήθεια. Από την αρχή ήσουν δαιμονική, η ορατή οργάνωσις του Διαβόλου. Τον καιρό της συμφοράς σου, οι ναοί σου, τα είδωλά σου, οι «ζιγκουράτ» σου δεν θα αξίζουν τίποτε, ακόμη δε και αυτοί οι μάγοι σου με τις γοητείες και τα μαγικά των άσματα, βλέποντας ότι αυτά απέτυχαν, θα σε εγκαταλείψουν πραγματικά και θα περιπλανώνται σε μια περιοχή, όπου νομίζουν ότι θα εύρουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Τι ερημωμένη χήρα, χωρίς να υπάρχη κάποιος να έλθη σε βοήθειά σου!

Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΒΑΒΥΛΩΝ ΕΠΙΣΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΤΙΚΗ

18. (α) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι, με τους οποίους η Βαβυλωνιακή ψευδής θρησκεία επηρεάζει τους ανθρώπους, ακόμη και στον «Χριστιανικό κόσμο» σήμερα; (β) Τι θα κάνη ο ειλικρινής αναγνώστης των κεφαλαίων 47 του Ησαΐα και 18 της Αποκαλύψεως, και με ποια αμοιβή;

¹⁸ Μήπως δεν ήταν δίκαιος ο Ιεχωβά απαγγέλλοντας αυτή την δίχως έλεος κρίσι εναντίον της ανηλεούς Βαβυλώνος, η οποία εξετελέσθη για να φέρη τη Βαβυλώνα σε πλήρη ερήμωσι, όπως είναι σήμερα; Αλλά τι συμβαίνει με τη Βαβυλωνιακή θρησκεία σήμερα; Σήμερα η αστρολογία παίζει ένα μεγαλύτερο μέρος παρά ποτέ με το να δίνη κατευθύνσεις σε κυβερνήτας, πολιτικούς, επιχειρηματίας αλλά και σε άτομα όσον αφορά τα προσωπικά των προβλήματα. Ολοένα περισσότερο τα περίπτερα πωλήσεως περιοδικών κατακλύζονται από αυτά τα βιβλία, τα οποία ισχυρίζονται ότι δίνουν συμβουλή βασιζομένη στις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Εκατοντάδες ανθρώπων, που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αποβλέπουν, επομένως, στους δαίμονες και όχι στον Λόγο του Θεού, ο οποίος καταδικάζει αυτά τα πράγματα. Είναι η ιδία ψευδής καθοδήγησις από την ιδία ψευδή θρησκεία, η οποία εκληρονομήθη από τη Βαβυλώνα και η οποία σήμερα ακόμη τυγχάνει επιδοκιμασίας όχι μόνο από τις ειδωλολατρικές θρησκείες, αλλά, επίσης, από τον ίδιο τον κλήρο του «Χριστιανικού κόσμου», ο οποίος, επιπροσθέτως, ακολουθεί πολλές άλλες Βαβυλωνιακές διδασκαλίες. Επομένως, η κρίσις του Ιεχωβά εναντίον της συγχρόνου Βαβυλώνος της Μεγάλης θα είναι δίχως έλεος. Αν ο αναγνώστης παρέβαλλε την αφήγησι εις Ησαΐαν 47 με την Αποκάλυψι 18, και αν επιθυμή να τύχη ευνοίας ή ελέους από τον Υπέρτατο Κριτή, θα εγκαταλείψη ταχέως αυτή την ψευδή θρησκεία. Θα παύση να ζητή συμβουλή από τον εχθρό του Θεού, τον Σατανά ή Διάβολο, και τη δαιμονική του οργάνωσι. Θα ζητήση έλεος με το να μαθαίνη περισσότερα για το έλεος του Θεού όπως εκφράζεται στον Λόγο του τη Βίβλο και με το να τον υπηρετή. Αν κάμη έτσι, θα διαφύγη τις καταστρεπτικές φλόγες, οι οποίες θα καταναλώσουν τη σύγχρονη Βαβυλώνα.—Αποκάλ. 17:16-18· Ησ. 8:19, 20· Αποκάλ. 22:15.

[Υποσημειώσεις]

(Υποσημείωσις) Ποιο συγκριτικό σχόλιο μπορεί να δοθή στην καύχησί της: «Εγώ είμαι»;