Η Απατηλή Δύναμις του Πλούτου
«Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος· αρκείσθε εις τα παρόντα· διότι αυτός είπε, “Δεν θέλω σε αφήσει, ουδέ σε εγκαταλείψει·” ώστε ημείς θαρρούντες να λέγωμεν, “Ο Ιεχωβά βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή”.»—Εβρ. 13:5, 6, ΜΝΚ.
1. Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ελλείψεως πίστεως;
ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι σήμερα θέτουν τον υλικό πλούτο ως τον πρώτο σκοπό της ζωής τους, εν μέρει διότι έχουν έλλειψι πίστεως στον Θεό, ότι θα προνοήση για τις καθημερινές των ανάγκες. Ένας άνθρωπος παρουσίασε ένα χαρτονόμισμα ενός δολλαρίου στον φίλο του και διεκήρυξε: «Αυτός είναι ο θεός μου.» Τέτοιοι άνθρωποι δαπανούν τον χρόνο τους και την ενέργειά τους για ν’ αποκτήσουν μεγαλύτερη ασφάλεια σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων αντί να καταδείξουν πίστι στον Ζωοδότη, Ιεχωβά Θεό.
2. Τι θέλουν πολλοί από τη ζωή, δείχνοντας ποια έλλειψι;
2 Η ζωή έχει γίνει ένας αγών δρόμου, όχι απλώς για επιβίωσι, αλλά για να προχωρούν οι άνθρωποι υλικώς και ν’ αποκτούν διαρκώς το καλύτερο. Πάρα πολλοί προσπαθούν να συμβαδίζουν τουλάχιστον με τους γείτονάς των σ’ αυτόν τον αγώνα. Αν ένας χρωματίζη το σπίτι του, τότε και ο άλλος χρωματίζει το σπίτι του. Αν κάποιου ο γείτονας αποκτά ένα νέο αυτοκίνητο, τότε και ο άλλος πρέπει ν’ αποκτήση ένα νέο αυτοκίνητο. Μεγάλοι εμπορικοί διαφημισταί τούς δελεάζουν με λαμπρές περιγραφές υλικών πραγμάτων. Μια γελοιογραφία έδειχνε έναν άνθρωπο κλονιζόμενον κάτω από το βάρος χρεών για τηλεόρασι, ένα αυτοκίνητο, ενδύματα, αθλητικά εφόδια, κοσμήματα και όμως επιδιώκοντα ακόμη περισσότερα που επεγράφοντο «100 χρόνια πληρωμής». Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν κατάλληλη ισορροπία στα πράγματα που προσφέρει το σύστημα αυτό, αλλά, σαν ένα ψάρι που τσιμπά στο δόλωμα, εξακολουθούν να δαγκάνουν μεγαλύτερα κομμάτια, ώσπου αγκιστρώνονται από χρέη τόσο, που δεν μπορούν να ελευθερωθούν.
3. Αναφέρατε μερικά πράγματα μεγαλυτέρας αξίας. Τι πρέπει να έρχεται πρώτο;
3 Παρατηρήστε πόσο λιγώτερο σπουδαίες είναι αυτές οι αποδείξεις του πλούτου σε σύγκρισι με την ευτυχία της οικογενείας σας, την καλή υγεία, την απόλαυσι ειρήνης, το να έχη κανείς αληθινούς φίλους και την ευλογία της ζωής με την εύνοια του Θεού. Αυτά είναι πολύ πιο σπουδαία, και όμως όλοι μπορούν να τα απολαμβάνουν, είτε πλούσιοι είτε πτωχοί, νέοι ή ηλικιωμένοι. Πραγματικά, ο Ιεχωβά ο ίδιος δίδει την πρόσκλησι: «Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα· και οι μη έχοντες αργύριον, έλθετε, αγοράσατε, και φάγετε· ναι, έλθετε, αγοράσατε οίνον· και γάλα, άνευ αργυρίου και άνευ τιμής. Δια τι εξοδεύετε αργύρια ουχί εις άρτον; και τον κόπον σας ουχί εις χορτασμόν;» Ναι, η σπουδαία πνευματική τροφή είναι διαθέσιμη για όλους χωρίς τιμή. Για τούτο, ας κρατούμε στην κατάλληλη θέσι της την αναζήτησι των υλικών αποκτημάτων, τηρώντας την ισορροπία που παρέχει η πίστις, έτσι ώστε να μη λαμβάνη τη μικρότερη θέσι στη ζωή μας η πιο σπουδαία λατρεία και υπηρεσία του Θεού.—Ησ. 55:1, 2.
4. Πώς μπορεί η συμβουλή του Παύλου να εφαρμοσθή τώρα;
4 Ο απόστολος Παύλος ενουθέτησε τον νεαρό Τιμόθεο ν’ ακολουθή μια πορεία ‘ευσεβείας μετά αυταρκείας’. «Διότι δεν εφέραμεν ουδέν εις τον κόσμον· φανερόν ότι ουδέ δυνάμεθα να εκφέρωμεν τι. Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα.» Ο Παύλος είπε ότι αυτή η πορεία θα ήταν «μέγας πλουτισμός», δηλαδή πλουτισμός από μια πνευματική άποψι καθώς επίσης και στην απόλαυσι και ικανοποίησι της ζωής.—1 Τιμ. 6:6-8.
5. Γιατί ήταν σοφή η συμβουλή του Ιωάννου;
5 Γιατί να επισωρεύωμε πλούτον για έναν καιρό που δεν θα έλθη ποτέ, θησαυρούς για έναν κόσμο που παρέρχεται; Ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω· Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.» Ζούμε στον καιρό για τον οποίον έγραφε ο Ιωάννης. Παρατηρήστε ότι το εδάφιο εδώ μιλεί για τις επιθυμίες μας, την επιθυμία της σαρκός, την επιθυμία των οφθαλμών και την αλαζονική επίδειξι του πλούτου. Αυτά δεν είναι πράγματα που χρειαζόμεθα, αλλά είναι περιπλέον, είναι πράγματα που επιθυμούμε. Ο Ιεχωβά προμηθεύει τα πράγματα που χρειαζόμεθα, αλλά τα πράγματα που είναι πέρα απ’ αυτά, μας λέγεται, ότι δεν προέρχονται από τον Πατέρα, αλλ’ από τον κόσμο. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή αυτά είναι τα πράγματα που μας αποσπούν από τον Πατέρα και τη λατρεία μας και υπηρεσία μας προς αυτόν, καταναλίσκοντας τον χρόνον μας και την ενέργειά μας.—1 Ιωάν. 2:15-17.
ΡΙΖΑ ΤΟΝ ΚΑΚΩΝ
6. Σε τι οδηγεί η αγάπη του χρήματος;
6 Η επιθυμία για υλικά πλούτη οδηγεί σ’ ένα φαύλο κύκλο. Όσο περισσότερο χρήμα και πλούτο έχει ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερα αγοράζει, και όσο περισσότερα αγοράζει, τόσο περισσότερα χρήματα χρειάζεται για να διατηρήση ό,τι έχει· και αυτό προχωρεί ολοένα πιο πολύ. Έτσι μια επισκόπησις, από κοινωνικούς επιστήμονας, της καταστάσεως ανθρώπων διαφόρων επιπέδων εισοδήματος, έδειξε ότι εκείνοι που εκέρδιζαν 5.000 δολλάρια ήθελαν 10.000 δολλ., εκείνοι που εκέρδιζαν 10.000 δολλ. ήθελαν 20.000 δολλάρια. Ακόμη κι εκείνοι που είχαν εκατομμύρια ήθελαν περισσότερα εκατομμύρια. Συνήθως, όσο περισσότερα έχει ένας άνθρωπος, τόσο περισσότερα θέλει, και σε μερικές περιπτώσεις η αγάπη του χρήματος γίνεται τόσο ισχυρή ώστε οδηγεί σε καταχρήσεις, έγκλημα, βία, ακόμη δε και φόνο. (Παροιμ. 28:20) Αληθινά, τα πράγματα έχουν βγη τόσο έξω από την ισορροπία, ώστε περισσότερο χρήμα δαπανάται στις Ηνωμένες Πολιτείες στο χαρτοπαίγνιο, λόγω της επιθυμίας ενός ευκόλου εισοδήματος, παρά στη δημοσία σχολική εκπαίδευσι.
7. Πώς μπορεί το Ματθαίος 4:4 ν’ αποδειχθή αληθινό;
7 Ακόμη κι ένας εκατομμυριούχος μόνο μια φορεσιά μπορεί να φορή κάθε φορά. Μπορεί να τρώγη μόνο ωρισμένη ποσότητα σ’ ένα γεύμα. Καθώς λέγει ο Εκκλησιαστής 5:11: «Πληθυνομένων των αγαθών, πληθύνονται και οι τρώγοντες αυτά· και τις η ωφέλεια εις τους κυρίους αυτών;» Στην αφήγησι του Λουκά 12:16-21, ο Ιησούς μιλεί για κάποιον πλούσιο, του οποίου τα χωράφια είχαν καλή παραγωγή. Τελικά αποφάσισε να γκρεμίση τις αποθήκες του και να οικοδομήση μεγαλύτερες, και επειδή είχε περίσσευμα για πολλά χρόνια, αποφάσισε να αναπαυθή, να πιή και να φάγη και να ευφρανθή. «Είπε δε προς αυτόν ο Θεός, Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι;» Ο Ιησούς ετόνισε το σημείο ότι ο άνθρωπος αυτός δεν θ’ απελάμβανε ο ίδιος όλον τον υλικό του πλούτο· άλλοι θα έδρεπαν τα αποτελέσματα του κόπου του. Εξήγησε: «Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν, και δεν πλουτεί εις Θεόν.» Τι θα θέλατε μάλλον να έχετε, αποθήκες γεμάτες από σιτηρά, ή μια ζωή πλούσια από την άποψι του Θεού;—Ματθ. 4:4.
8. Γιατί η αξία του πλούτου είναι απατηλή;
8 Ο Ιησούς ετόνισε το γεγονός ότι ο πλούτος έχει μόνο προσωρινή, απατηλή δύναμι και δεν διαρκεί όπως τα πνευματικά πλούτη. Αυτό απεδείχθη αληθινό πολλές φορές ακόμη και σ’ αυτή τη γενεά. Όταν η Εθνικιστική κυβέρνησις εξεβλήθη από την Κίνα, οι άνθρωποι έπρεπε να πάρουν βαλίτσες ή μονότροχα χειραμάξια γεμάτα από χαρτονομίσματα αν ήθελαν ν’ αγοράσουν ένα καρβέλι ψωμί. Στη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1923, ένα τρισεκατομμύριο χάρτινα μάρκα είχαν φθάσει να ισοδυναμούν με την αξία ενός μόνο μάρκου σε κέρμα. Στην Κορέα εντελώς πρόσφατα η αξία των χαρτονομισμάτων ήταν τόσο ασταθής, ώστε όλα τα δάνεια επεφορτίζοντο με υψηλό τόκο. Τελικά η κυβέρνησις έλαβε δραστικά μέτρα, «παγώνοντας» όλα τα δάνεια που είχαν τόκο πάνω από 20 τοις εκατό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες περιουσίες δημιουργήθηκαν και χάθηκαν από οικονομικές διακυμάνσεις, όπως στη διάρκεια της χρεωκοπίας της αγοράς αποθεμάτων. Ένας σερβιτόρος που ειργάζετο κοντά στο Ουώλ Στρητ είπε: «Δεν έχετε ιδέα τι ήταν αυτό. Άνθρωποι έμπαιναν κάτοχοι ενός εκατομμυρίου δολλαρίων τη μια μέρα και την επομένη πηδούσαν έξω από το παράθυρο.» Περιουσίες χάνονταν σε μια νύχτα. Για άλλους, ο πληθωρισμός στα τελευταία χρόνια κατέστησε τις ασφάλειες ζωής μικράς αξίας.
9. Πώς μπορεί ο πλούτος ν’ αποδειχθή ότι είναι κατάρα;
9 Επομένως τα υλικά πλούτη είναι απατηλά. Δεν έχουν διαρκή αξία και μπορούν να σαρωθούν από κλοπή, φωτιά, πόλεμο ή πληθωρισμό. Επί πλέον, αν τέτοια πράγματα δεν μπορούν ν’ αγοράσουν ζωή ή υγεία ή αληθινούς φίλους, τότε ποια πραγματική αξία έχουν; Ένας άνθρωπος που πεθαίνει θα μπορούσε να προσφέρη σ’ ένα γιατρό δισεκατομμύρια, αλλά ο γιατρός και πάλι δεν θα μπορούσε να εμποδίση τον θάνατό του. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσωμε ότι, όπως διεπιστώθη, οι Ινδοί στη βόρειο Βραζιλία έχουν ολιγώτερες ασθένειες, καρκίνο και καρδιακές διαταραχές από ανθρώπους βιομηχανοποιημένων σε μεγάλο βαθμό περιοχών, με τις μεγαλύτερες οικονομικές πιέσεις των. Επομένως, μπορεί κάλλιστα να λεχθή ότι η ανήσυχη επιδίωξις των υλικών πραγμάτων μπορεί να γίνη πολύ επιβλαβής στην υγεία. Έτσι ο Ιησούς ενουθέτησε τον άνθρωπο που τον ήθελε για να κρίνη ως διαιτητής μια κληρονομική αμφισβήτησι που είχε με τον αδελφό του: «Προσέχετε και φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» Ναι, αντί να είναι ευλογία, ο πλούτος μπορεί ν’ αποδειχθή ότι είναι κατάρα.—Λουκ. 12:15.
10. Από τι πρέπει να φυλαγώμαστε;
10 Ο Παύλος έγραψε στον νεαρό Τιμόθεο, ο οποίος εκείνο τον καιρό είχε θέσει κατά μέρος τις υλιστικές επιδιώξεις της εποχής του για την ολοχρόνια διακονία: «Όσοι δε θέλουσι να πλουτώσι, πίπτουσιν εις πειρασμόν και παγίδα, και εις επιθυμίας πολλάς ανοήτους και βλαβεράς, αίτινες βυθίζουσι τους ανθρώπους εις όλεθρον και απώλειαν. Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποίαν τινές ορεγόμενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.» (1 Τιμ. 6:9, 10) Σημειώστε ότι ο Παύλος εξήγησε ότι η αγάπη ή άπληστη επιθυμία του πλούτου είναι εκείνη που πρέπει ν’ αποφεύγεται. Η ιδιοτελής απόφασις να είναι κανείς πλούσιος είναι εκείνο που μπορεί να πάρη προτεραιότητα στη ζωή ενός ατόμου πάνω από τα πιο σπουδαία πνευματικά πράγματα και έτσι να αποπλανήση τον άνθρωπο εκείνο από την πίστι, καυτηριάζοντας τη συνείδησί του με δόλιες ή παράνομες εμπορικές συνήθειες, ή με το να καταναλίσκη όλον τον καιρό του και την ενέργειά του ώσπου να γίνη υλικώς ευδαίμων, αλλά πνευματικώς ασθενής.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
11. Ποια είναι η κατάλληλη άποψις για τις υλικές ανάγκες;
11 Εν τούτοις, μπορεί να λάβετε την άποψι ότι προσπαθείτε απλώς να προμηθεύσετε πράγματα αναγκαία για την οικογένειά σας και δεν γίνεσθε υλιστής λόγω ελλείψεως πίστεως· και τούτο είναι εντελώς κατάλληλο. Πράγματι, ο άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι υπηρετεί τον Θεό και δεν προνοεί για την οικογένειά του έχει αρνηθή την πίστι και είναι χειρότερος και από τον άπιστο. (1 Τιμ. 5:8) Συγχρόνως, πιστεύοντας στην προσευχή προς τον Θεό να προμηθεύση τον καθημερινό μας άρτο, μπορεί να βρούμε ότι είναι δυνατόν να αφιερώσωμε ολιγώτερον χρόνον στις κοσμικές επιδιώξεις και περισσότερον στη διακονία. Σε χώρες όπου οι άνθρωποι ζουν πιο απλά, δεν δαπανούν μακρές ώρες βλέποντας τηλεόραση ή γυαλίζοντας το αυτοκίνητο το απόγευμα του Σαββάτου, ή διορθώνοντας το σπίτι, και έτσι μπορούν αληθινά να θέτουν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή τους. Ο Ιησούς μάς ενουθέτησε να προσευχώμεθα για «τον άρτον ημών τον επιούσιον», όχι για τις ανάγκες μας μετά πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα.—Ματθ. 6:11.
12. Ποια καλή συμβουλή δίδει ο Ιησούς στο κατά Ματθαίον 6:24-34;
12 Προχωρώντας είπε: «Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη· . . . Δεν δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και Μαμμωνά. Δια τούτο σας λέγω, Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας, τι να φάγητε και τι να πίητε· μηδέ περί του σώματός σας, τι να ενδυθήτε.» Επειδή απλώς τα έθνη επιδιώκουν ένθερμα υλιστικούς σκοπούς στη ζωή, πρέπει κι εμείς να δείξωμε τόσο λίγη πίστι; Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και πάντα ταύτα θέλουσι σας προστεθή. Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής.»—Ματθ. 6:24-34.
13. Πώς ο Ψαλμός 37 δίνει ενθάρρυνσι για ολοχρόνια υπηρεσία;
13 Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιστηριζώμεθα στον Θεό και να περιμένωμε ότι αυτός θα θέση την τροφή στο στόμα μας. Ακόμη και τα πουλιά και τα ζώα αναζητούν εκείνο που χρειάζονται. Αλλ’ αν κάμωμε το μέρος μας, πρέπει να έχωμε πίστι ότι ο Θεός θα ικανοποιήση τις ανάγκες μας. (Ψαλμ. 37:25, 26) Ο Ιεχωβά είναι ο εξοχώτερος προμηθευτής που μπορεί να έχη κανείς· γιατί, λοιπόν, να μην έχωμε την υπηρεσία του πρώτη στη ζωή μας; Αυτή πρέπει να είναι μια ολοκάρδιος υπηρεσία, που να θέτη τα πρώτα πράγματα πρώτα· και ασφαλώς στο προνόμιο του να υπηρετούμε τον Δημιουργό μας, Εκείνον που μπορεί να μας δώση ζωή, πρέπει να δοθή ο πρώτος στοχασμός μας.
14. Γιατί ο Ιησούς είπε ότι θα ήταν δύσκολο να εισέλθη ο πλούσιος στη Βασιλεία;
14 Σε μια περίπτωσι ένας νέος ερώτησε τον Ιησούν: «Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω δια να έχω ζωήν αιώνιον;» Ο Ιησούς τού έδωσε τη νουθεσία ότι το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάμη ήταν να ευθυγραμμίση τη ζωή του με τις εντολές του Θεού, υπακούοντας στον νόμο του. Ο νέος τον εβεβαίωσε ότι τα εφύλαξε όλα αυτά. Τότε ο Ιησούς του είπε: «Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου, και δος εις πτωχούς· και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ· και ελθέ ακολούθει μοι.» Εν τούτοις, όταν ο νέος το άκουσε αυτό, ελυπήθη επειδή ενδιεφέρετο περισσότερο για τα πολλά υλικά υπάρχοντα που απελάμβανε παρά για την υπηρεσία του Δημιουργού του. Όπως σ’ αυτή την περίπτωσι, πολλοί με μεγάλον υλικό πλούτο βρίσκουν ότι το χρήμα των μιλεί. Πράγματι, το χρήμα των διαμορφώνει, επίσης, τη σκέψι των, επειδή του δίδουν τον πρώτο στοχασμό αντί να κρατούν κατάλληλη πνευματική ισορροπία στη ζωή. Ο Ιησούς, λοιπόν, είπε στους μαθητάς του: «Αληθώς σας λέγω, ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την βασιλείαν των ουρανών.»—Ματθ. 19:16-26.
15. Αν η πίστις μας είναι ασθενής, πώς μπορεί να ενισχυθή;
15 Ο καθένας πρέπει να διεξάγη συνεχή μάχη για να κρατή καλή πνευματική ισορροπία. Αν βρίσκωμε ότι αφήνομε τις υλικές μέριμνες να καταπνίξουν την υπηρεσία μας στον Θεό, ίσως αυτό συμβαίνει επειδή δεν εξασκούμε πίστι. Ποιο είναι το φάρμακο; Ενισχύστε αυτή την πίστι. Μελετάτε τον λόγον του Θεού· παρακολουθείτε τις συναθροίσεις, όπου η πίστις μπορεί να αναζωογονηθή με καλή συναναστροφή και με το να λαμβάνετε γενναιόδωρη μερίδα του πνεύματος του Θεού. Εποικοδομήστε ένα πνευματικό απόθεμα με Γραφική οικιακή μελέτη με την οικογένειά σας και με το να διδάσκετε σε άλλους τις αλήθειες που γνωρίζετε, καταδεικνύοντας έτσι την πίστι σας. Ποτέ μην αφήνετε η κοσμική ενασχόλησίς σας να σας εμποδίση από το να παρακολουθήτε τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις για Γραφική μελέτη ή από το να παρευρίσκεσθε σε συνελεύσεις αφιερωμένες στην καθαρά λατρεία. Υπάρχουν και άλλες εργασίες για έναν άνδρα πίστεως, και «εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων.» Όσο περισσότερα υλικά πλούτη έχει ένας άνθρωπος, τόσο δυσκολώτερο είναι γι’ αυτόν να δεχθή τις Γραφικές αλήθειες και να τις εφαρμόση. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει ένα μεγάλο στοίχημα στον παλαιό κόσμο· και όσο μεγαλύτερο είναι το στοίχημα, τόσο δυσκολώτερο είναι να το κερδίση. Ο Ιησούς το εξεικόνισε αυτό, λέγοντας: «Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος δια τρυπήματος βελόνης, παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.» Μόνο με πίστι μπορεί ένα τέτοιο άτομο να σωθή από καταστροφή.—Ματθ. 19:24.
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΙΣΤΕΩΣ
16. Γιατί λέμε ότι είναι πρακτικό το ν’ αφήσωμε τη ζωή μας να είναι ελεύθερη από τη φιλαργυρία;
16 Ίσως θα πήτε ότι όλ’ αυτά ηχούν ωραία, αλλ’ ασφαλώς δεν είναι πρακτικά. Εν τούτοις, το να ενεργή κανείς με τον τρόπο που κατευθύνει ο Ιεχωβά και με τον τρόπο που νουθετεί ο λόγος του, είναι πάντοτε το πιο σοφό και το πιο πρακτικό. Υπάρχουν πολλά εξέχοντα παραδείγματα ανθρώπων περιωπής στον κόσμο που βρήκαν ότι ο πιο μεγάλος θησαυρός των ήταν στα πνευματικά πράγματα. Ο ένας ήταν άνθρωπος που είχε την πιο καλή εκπαίδευσι που ο παλαιός κόσμος είχε να προσφέρη. Έγινε ό,τι θα μπορούσαμε να ονομάσωμε ο πρωθυπουργός ενός νέου έθνους, του Ισραήλ. Ήταν ειδικά πολύ γνωστός ως νομοθέτης και κριτής. Εχρησίμευσε ως ειδικός πρέσβυς του Ιεχωβά σ’ ένα εχθρικό έθνος, την Αίγυπτο, και τελικά έφθασε να προεικονίζη τον Χριστό Ιησού. Αυτός ήταν ο Μωυσής. Η γνώμη του για την απατηλή δύναμι του πλούτου εκφράζεται στην προς Εβραίους επιστολή 11:24-26: «Δια πίστεως ο Μωυσής, αφού εμεγάλωσεν, ηρνήθη να λέγηται υιός της θυγατρός του Φαραώ, . . . κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς· διότι απέβλεπεν εις την μισθαποδοσίαν.» Ναι, ο Μωυσής έκαμε τα συμφέροντα του Ιεχωβά συμφέροντά του, όχι τον υλισμό. Είχε πίστι.
17. Γιατί ο Ιώβ ήταν σοφός με το να μη θέτη την εμπιστοσύνη του στο χρυσίον;
17 Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωσις ενός πολύ γνωστού κατόχου περιουσίας. Ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλη οικογένεια, που είχε ένα τεράστιο κτηνοτροφείο με πάνω από 11.000 ζώα και είχε πολλούς δούλους. Επειδή είχε τόσο πολλά υπάρχοντα ωνομάσθη ο μεγαλύτερος όλων των κατοίκων της Ανατολής. Ποιος ήταν αυτός; Ο Ιώβ. Ήταν η πίστις του σε υλικά πράγματα; Διαβάστε τα λόγια του στο Ιώβ 31:24-28: «Αν έθεσα εις το χρυσίον την ελπίδα μου, ή είπα προς το καθαρόν χρυσίον, Συ είσαι το θάρρος μου, αν ευφράνθην διότι ο πλούτος μου ήτο μέγας, και διότι η χειρ μου εύρηκεν αφθονίαν, . . . και τούτο ήθελεν είσθαι ανόμημα κατάδικον· διότι ήθελον αρνηθή τον Θεόν τον Ύψιστον.» Ο Ιώβ δεν αρνήθηκε τον Δημιουργό του και, παρ’ όλες τις δυσκολίες που διήλθε επειδή έθετε την πίστι του στον Θεό πρώτα, οι τελευταίες του ημέρες ήσαν πιο πλούσια ευλογημένες από την νεότητά του.
18. Τι θεωρούσε ο Παύλος ως τα μεγαλύτερα πλούτη;
18 Ένας άλλος άνθρωπος, που έδωσε ισχυρή μαρτυρία υπέρ της πνευματικότητος και εναντίον της απατηλής δυνάμεως του πλούτου, ήταν ένας που εξεπαιδεύθη από κάποιον από τους πιο μεγάλους λογίους της εποχής του. Έγινε ένας ηγέτης της πρώτης Χριστιανικής οργανώσεως και ένας από τους δώδεκα «αποστόλους του Αρνίου». Αυτός ήταν ο Παύλος. Στη 2 Κορινθίους 6:10 περιέγραψε τη θέσι του: «Ως πτωχοί, πολλούς όμως πλουτίζοντες· ως μηδέν έχοντες, και τα πάντα κατέχοντες.» Όταν ο Παύλος μπήκε στη διακονία δεν ερώτησε ποιος θα ήταν ο μισθός του ή τι επρόκειτο να κερδίση απ’ αυτήν. Εξήσκησε πίστι στον Ιεχωβά ότι θα προνοούσε, και έχαιρε διότι είχε το προνόμιο να δίδη τόσο άφθονα από τα πνευματικά πλούτη σε τόσο πολλούς.
19. Ενεθάρρυνε ο Ιησούς τον υλισμό;
19 Τελικά, έχομε τα λόγια του πιο μεγάλου ανθρώπου όλων των καιρών, του Χριστού Ιησού, ο οποίος επηρέασε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, και του οποίου τα λόγια αναφέρονται πιο συχνά από τα λόγια οποιουδήποτε ζωντανού ανθρώπου. Αυτός είπε: «Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς, και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας· ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει πού να κλίνη την κεφαλήν.» Προφανώς ο υλισμός δεν ήταν η κατεύθυνσίς του στη ζωή. Στους μαθητάς του εδίδαξε: «Μη βαστάζετε βαλάντιον, μη σακκίον, μηδέ υποδήματα.» Εγνώριζε ότι ένας εργάτης είναι άξιος του μισθού του και ότι ο Ιεχωβά θα προνοούσε για κείνους που τον υπηρετούν. (Λουκ. 9:58· 10:4, 7.) Αυτοί οι άνθρωποι ήσαν ανάμεσα στους πιο εξόχως επιτυχημένους του καιρού των. Ανεγνώριζαν τη παροδική αξία των υλικών αποκτημάτων, και έτσι εξέλεξαν την πορεία που οδηγεί στα πνευματικά πλούτη και στην εύνοια του Θεού.
20. Ποια σύγχρονα παραδείγματα ανθρώπων πίστεως έχομε;
20 Ό,τι έγινε γι’ αυτούς τους ανθρώπους θα γίνη και για μας σήμερα. Ερωτήστε οποιονδήποτε που είναι στην ολοχρόνια διακονία ως ιεραπόστολος, υπηρέτης περιοχής ή υπηρέτης περιφερείας, Προμηθεύει ο Ιεχωβά ό,τι χρειάζεσθε; Ποια θα είναι η απάντησις; Φυσικά, προμηθεύει! Ερωτήστε τους, Ποια είναι τα πιο γεμάτα από ανταμοιβές και τα πιο απολαυστικά χρόνια της ζωής σας; και θα σας πουν, Τα χρόνια που είναι αφιερωμένα στην ολοχρόνια διακονία. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν σχεδόν 30.000 άτομα δραστήρια στην ολοχρόνια διακονία, άνδρες και γυναίκες που εμπιστεύονται στον Δημιουργό των για την προμήθεια της τροφής και της στέγης που χρειάζονται καθημερινά, και που απολαμβάνουν μεγάλη ευτυχία επειδή θέτουν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή των. Αυτοί οι ολοχρόνιοι εργάται μπορεί να μην έχουν πολύν υλικό πλούτο, αλλά έχουν ασφάλεια που μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να δώση, πραγματική ασφάλεια ζωής.
ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΛΟΥΤΗ
21. Ποιες ερωτήσεις πρέπει ο καθένας να εξετάση;
21 Είναι μια τέτοια πορεία δυνατή για σας; Μπορεί να έχετε οικογενειακές υποχρεώσεις που σας αναχαιτίζουν. Αν συμβαίνη αυτό, ενθαρρύνετε μήπως την οικογένειά σας να εκτιμά τα πνευματικά πλούτη; Ενθαρρύνετε τα τέκνα σας να εξετάσουν την ολοχρόνια υπηρεσία σκαπανέως; Θέτετε κατά μέρος χρόνον για τακτική μελέτη της Γραφής και για να παρακολουθήτε τις συναθροίσεις για την εποικοδόμησι πνευματικής γνώσεως; Εκείνοι που θέτουν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα δεν θ’ απογοητευθούν ποτέ. Τελευταίως, ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, που συμμετείχε στην ολοχρόνια διακονία, προσεκλήθη να παρακολουθήση τη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας για ένα μήνα ειδικής εκπαιδεύσεως υπό εκκλησιαστικήν εποπτεία. Κατοικούσε αρκετές χιλιάδες μίλια μακριά και είχε να προνοήση για την οικογένειά του, που περιελάμβανε δύο τέκνα. Ήλθε ο καιρός για να αναχωρήση, αλλά προσεκτικός υπολογισμός έδειξε ότι του έλειπαν ολίγα χρήματα για να κάμη το ταξίδι και να είναι βέβαιος ότι η οικογένειά του θα είχε αρκετά στη διάρκεια της απουσίας του. Τότε ακριβώς ένα άτομο με το οποίο είχε κάμει συμμελέτη, ήλθε στο σπίτι και άφησε 20 δολλάρια για να βοηθήση στα έξοδα—ακριβώς ό,τι εχρειάζετο. Το χρήμα δεν μπορεί να αγοράση φίλους σαν αυτόν, αλλά εκείνοι που μοιράζονται πνευματικά πλούτη με άλλους, μπορούν συχνά να αφηγηθούν τέτοιες ευλογίες.—1 Κορ. 9:14.
22. Τι είναι μεγαλυτέρας αξίας από τον άργυρο και τον χρυσό; Γιατί;
22 Η μεγάλη αξία του πνευματικού πλούτου περιγράφεται καλά στις Παροιμίες 3:13-18: «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.»
23. Ποια καλή συμβουλή μας δίδει ο Παύλος;
23 Αν θέλετε να είσθε μεταξύ των μακαρίων στο δρόμο της τέρψεως και της ειρήνης με την προοπτική αιωνίου ζωής, τότε κρατήστε μια καλή ισορροπία μεταξύ υλικών και πνευματικών αναγκών για τον εαυτό σας και την οικογένειά σας. Θυμηθήτε τη νουθεσία του Παύλου στον Τιμόθεο εναντίον της φιλαργυρίας: «Ταύτα φεύγε· ζήτει δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα. Αγωνίζου τον καλόν αγώνα της πίστεως, κράτει την αιώνιον ζωήν, εις την οποίαν και προσεκλήθης . . . Εις τους πλουσίους του κόσμου τούτου παράγγελλε να μη υψηλοφρονώσι, μηδέ να ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ’ επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν· να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί, θησαυρίζοντες εις εαυτούς θεμέλιον καλόν δια το μέλλον, δια να απολαύσωσι την αιώνιον ζωήν.» Αυτή είναι καλή συμβουλή, διότι ασφαλώς το χρήμα δεν μπορεί να αγοράση την εύνοια του Θεού και την ευλογία της αιωνίου ζωής.—1 Τιμ. 6:11, 12, 17-19.
24. Ποια προειδοποίησι δίνει ο Ιεζεκιήλ;
24 Μην απατάσθε με τα φαινομενικά πλεονεκτήματα του πλούτου για το παρόν, διότι δεν είναι μακριά ο καιρός που η προφητεία του Ιεζεκιήλ 7:19, 27 (ΜΝΚ) θα εκπληρωθή: «Το αργύριον αυτών θέλουσι ρίψει εις τας οδούς, και το χρυσίον αυτών θέλει είσθαι ως ακαθαρσία· το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών δεν θέλουσι δυνηθή να λυτρώσωσιν αυτούς εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά. . . . και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.» Όχι, το χρήμα δεν μπορεί ν’ αγοράση την προστασία του Θεού στην ερχόμενη καταστροφή του Αρμαγεδδώνος.
25. Πώς μπορούμε ν’ αποταμιεύσωμε θησαυρούς στον ουρανό;
25 Ας δείξωμε ότι θέτομε τα πνευματικά πλούτη πρώτα, με τους λόγους μας και με τις πράξεις μας, απολαμβάνοντας πλήρως τις πολλές προμήθειες που έκαμε ο Ιεχωβά, τις συναθροίσεις, την υπηρεσία και την καλή αδελφική συναναστροφή. Αν κάνωμε αυτά τα πράγματα, αποταμιεύοντας για τον εαυτό μας «θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει, και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν», θα μπορέσωμε ν’ απολαύσωμε εκείνα τα πράγματα που είναι μεγίστης αξίας, τις προσδοκίες διαρκούς ζωής με υγεία στον νέο κόσμο, ειρήνη και υπηρεσία με τους αδελφούς μας, και την εύνοια του Ιεχωβά. Κάμετε πρώτα στη ζωή σας τα συμφέροντα της Βασιλείας, και όχι τον προσωρινό πλούτο του παλαιού κόσμου που πρόκειται γρήγορα να παρέλθη. Να εύρετε τα αληθινά πνευματικά πλούτη βασισμένα στην ακριβή Γραφική γνώσι, που μπορεί να μεταμορφώση τη ζωή σας και να δώση σκοπό σ’ αυτήν. Μην υποκινείσθε από την αγάπη του χρήματος, αλλ’ από την αγάπη του Ιεχωβά του Δημιουργού μας. Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας.»—Ματθ. 6:19-21.