Ζήτε Σύμφωνα με το Όνομα

«Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλος μου, τον οποίον έκλεξα, δια να μάθητε και πιστεύσητε εις εμέ, και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν, ουδέ θέλει υπάρχει μετ’ εμέ.»—Ησαΐας 43:10, Αμ. Στερ. Μετ.

 1. Ποιοι φέρουν το όνομα του Θεού, και τι σημαίνει το όνομα;

Ο ΙΕΧΩΒΑ είχε τους μάρτυράς του στη γη από τον καιρό του πρώτου μάρτυρος Άβελ. Έπειτα από όλες αυτές τις χιλιετηρίδες έχει ακόμη τους μάρτυράς του στη γη, κι αυτοί θα παραστούν αυτόπται μάρτυρες της θριαμβευτικής νίκης που αυτός θα κερδίση εναντίον του εχθρικού κόσμου, στην ερχόμενη μάχη του σύμπαντος, στον Αρμαγεδδώνα! Έως τότε αυτοί είναι υποχρεωμένοι να ζουν σύμφωνα με το έντιμο όνομα που φέρουν. Το να ζουν σύμφωνα με αυτό σημαίνει θεία προστασία και σωτηρία γι’ αυτούς σε ζωή αιώνια. Μ’ αυτούς ο Θεός δεν άφησε τον εαυτό του χωρίς ζωντανή μαρτυρία σ’ αυτόν τον κόσμο. Αυτοί αποδίδουν σ’ αυτόν την δόξα σύμφωνα με τη δική του βεβαίωσι: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον, ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.» (Ησαΐας 42:8, Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφρασις) Αυτός είναι Θεός προθέσεως. Η σημασία του μοναδικού του ονόματος είναι «αυτός κάνει να γίνη», και έτσι δημιουργεί τα πάντα σύμφωνα με την πρόθεσί του. Είναι ικανός να πραγματοποιήση το σκοπό του και ο λόγος του δεν αποτυγχάνει ποτέ: «Ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου ο εξερχόμενος εκ του στόματός μου· δεν θέλει επιστρέψει εις εμέ κενός, αλλά θέλει εκτελέσει το θέλημά μου, και θέλει ευοδωθή εις ό,τι αυτόν αποστέλλω.»—Ησαΐας 55:11.

 2. Ποιες είναι οι τέσσερες μεγάλες ιδιότητές του, και πώς εκδηλώνονται;

² Οι ιδιότητές του είναι δύναμις, σοφία, δικαιοσύνη και αγάπη. Οι Γραφές λέγουν ότι όλη η δύναμις ανήκει στον Ιεχωβά και ότι αυτός είναι έτσι η πηγή κάθε δυνάμεως στο σύμπαν. (Ψαλμός 62:11) Η σοφία του είναι τελεία· αυτός δεν κάνει τίποτε το εσφαλμένο. Κάθε τι που λέγει ή πράττει είναι ορθό. Ο μόνος Σοφός, αυτός είναι η πηγή της σοφίας. (Ψαλμός 33:4· Παροιμίαι 2:6, 7) Είναι δίκαιος και είναι αρχή της δικαιοσύνης. Οι αποφάσεις του είναι δίκαιες και ευθείες. (Δευτερονόμιον 32:4) Η ισχυρή του βεβαίωσις είναι: «Δεν υπάρχει εκτός εμού άλλος Θεός· Θεός δίκαιος και Σωτήρ· δεν υπάρχει εκτός εμού.» (Ησαΐας 45:21) Ο Ιεχωβά είναι Θεός αγάπης. Γι’ αυτόν μπορεί ορθά να λεχθή: «Ο Θεός είναι αγάπη.» (1 Ιωάννης 4:8, 16) Η αγάπη εκδηλώνεται απ’ αυτόν με τελεία ανιδιοτέλεια και για το διαρκές όφελος όλων των πλασμάτων του που τον υπηρετούν με αδιάρρηκτη αφοσίωσι. Για να έχουν αγάπη τα πλάσματά του πρέπει να είναι ανιδιοτελώς αφωσιωμένα σ’ αυτόν και πρέπει να αγωνίζωνται να αντανακλούν και τις τέσσερες ιδιότητές του προς όλους.

 3. Τι εδημιούργησε ως κατοικία του ανθρώπου και τι για να του παρέχη φως;

³ Ο Ιεχωβά Θεός εδημιούργησε τους ουρανούς καθώς και τη γη αυτή, που είναι η μόνιμη κατοικία του ανθρώπου. (Γένεσις 2:4) «Ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Κύριος [Ιεχωβά], και δεν υπάρχει άλλος. (Ησαΐας 45:18) Ανέσυρε από τα βαθιά νερά της γης τα υψηλά όρη που οι μεγαλοπρεπείς κορυφές τους προεξέχουν μέσα από τα ωραία σύννεφα σαν υψωμένοι βραχίονες, μαρτυρώντας τη μεγαλειότητά του. Με την παντοδυναμία του έθεσε στους ουρανούς τον κραταιό ήλιο και την ωραία σελήνη για να δίνουν φως στα μάτια του ανθρώπου ημέρα και νύχτα. Ρίχνουν τις φωτεινές ακτίνες τους σε όλη τη γη.—Ψαλμός 104:10-30· Γένεσις 1:14-19.

 4. Εκτός από το να δώση φυσικό φως στον άνθρωπο, ποια άλλη ήταν η πρόθεσίς του; Πώς θα έλαμπε αυτό το άλλο φως;

⁴ Η πρόθεσις του Θεού ήταν όχι μόνο να δώση φως για τα μάτια του ανθρώπου, αλλά επίσης και φως για τη διάνοια του ανθρώπου. Το φως για τη διάνοια του ανθρώπου είναι ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, της οποίας αυτός μόνος είναι ο Συγγραφεύς με το πνεύμα του ή την ενεργό δύναμί του. (Ψαλμός 119:105) Μέσω του λόγου του Θεού ο άνθρωπος μανθάνει γι’ Αυτόν. Ο λόγος Του αποκαλύπτει τον σκοπό του. Ο θείος σκοπός είναι να αποκτήση επίγνωσι του Θεού όλο το ανθρώπινο γένος, να γνωρίση τις ιδιότητές του και να κατανοήση το νόμο του και τους σκοπούς του. Γι’ αυτή την αιτία η πρόθεσίς του υπήρξε να εγείρη λαό για το όνομά του, για να μπορέση να λάμψη στη γη το φως που έδωσε για τη διάνοια του ανθρώπου. Αφού το άγιό του όνομα σημαίνει την παροχή φωτός, και εάν ο λαός του στη γη αντανακλά το φως του, πρέπει να ζη σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά, του Θεού της προθέσεως για τον άνθρωπο που βρίσκεται επάνω στη γη.

 5. Γιατί πρέπει να διακηρυχθή το όνομά του σε όλη τη γη: Με ποιο μέσον;

⁵ Το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, πρέπει να γίνη σεβαστό σε όλη τη γη. «Δια τούτο βεβαίως σε διετήρησα, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και να κηρυχθή το όνομά μου εν πάση τη γη » (Έξοδος 9:16) Αυτός διεκήρυξε προ αιώνων ότι, σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους, στον οποίο βρισκόμαστε τώρα, θα ήγειρε λαό που θα εζούσε σύμφωνα με το όνομα και θα εκήρυττε αυτό το όνομα σε όλο τον κόσμο: «Και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι ΙΕΧΩΒΑ, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.»—Ψαλμός 83:18, Α.Σ.Μ.

 6. Ποιοι φέρουν το όνομά του; Ποια είναι η μεγάλη τους ευθύνη;

⁶ Ποιος ζη σύμφωνα με το όνομα; Σ’ αυτόν τον ‘καιρό του τέλους’ υπάρχει ένας λαός που φέρει αυτό το όνομα. Είναι γνωστός σε όλη τη γη ως «μάρτυρες του Ιεχωβά». Σ’ αυτούς ανήκει το υψηλό προνόμιο να φέρουν το μεγαλοπρεπέστερο όνομα που υπάρχει στο σύμπαν. Με το προνόμιο είναι συνδεδεμένη μια τρομερή ευθύνη. Πρέπει να ζουν σύμφωνα με το όνομα.

 7. Ποιο έργο γενικώς εκτελούν; Με ποιον τρόπο;

⁷ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ένας όμιλος διακόνων και ιεραποστόλων που εκτελούν το ευαγγελιστικό τους έργο ανάμεσα στους ανθρώπους σε όλα τα μέρη της γης. Εκδηλώνουν την αγάπη τους για τον Θεό και τους συνανθρώπους τους διακηρύττοντας τους σκοπούς του Θεού σε όλους τους λαούς ολοκλήρου του κόσμου με τον ίδιο αρχικό τρόπο που το έκαναν αυτό ο Ιησούς Χριστός και οι απόστολοί του. Στην εκτέλεσι αυτού του παραδόξου έργου είναι συνδεδεμένοι και ενεργούν υπό την διεύθυνσι της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, ενός φιλανθρωπικού σωματείου ωργανωμένου νομίμως για να κηρύττη το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού σε όλη τη γη. «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.»—Ματθαίος 24:14.

 8. Πότε έγινε το όνομα δημοσίως δεκτό απ’ αυτούς, και πώς;

⁸ Πριν από το 1931 δεν είχε εφαρμοσθή αυτό το διακριτικό όνομα στους διακόνους που χρησιμοποιούν ως νόμιμον εκδοτικόν υπηρέτη τους τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, διότι τότε ακριβώς ωνομάσθηκαν για πρώτη φορά μάρτυρες του Ιεχωβά. Το 1931, ενώ ήταν συναθροισμένοι μια διεθνή συνέλευσι στο Κολόμπους του Οχάιο, οι διάκονοι που εργάζονται μαζί με τη Βιβλική Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, απεδέχθησαν με μια απόφασι το δώρο του ονόματος «μάρτυρες του Ιεχωβά». Διεκήρυξαν στον κόσμο την απόφασί τους να είναι γνωστοί με το Θεόδοτο αυτό όνομα και με κανένα άλλο. «Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλος μου, τον οποίον έκλεξα· . . . Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει. . . . σεις δε είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και εγώ ο Θεός.» (Ησαΐας 43:10-12, Α.Σ.Μ.) Τα γεγονότα αποδεικνύουν πέρα από κάθε αμφισβήτησι ότι το όνομα δεν έχει απονεμηθή σε άλλον όμιλο.

 9. Γιατί είναι εξουσιοδοτημένοι να χρησιμοποιήσουν το όνομα;

⁹ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δίδουν μαρτυρία για τους σκοπούς του Ιεχωβά. Ένας που δίδει μαρτυρία στο δικαστήριο προσδιορίζεται ως μάρτυς. Πολύ γρήγορα μια τελική κρίσις για το μεγάλο ζήτημα της υπεροχής του Ιεχωβά Θεού πρέπει να εκδοθή στο μέγιστο δικαστήριο του σύμπαντος, το δικαστήριο του Παντοδυνάμου Θεού. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν προσδιορισθή να δώσουν μαρτυρία για τη μεγάλη αυτή αμφισβήτησι που έχει ο Ιεχωβά με τα έθνη. Αφού αυτοί δίδουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του, είναι κατάλληλα εξουσιοδοτημένοι να χρησιμοποιήσουν το όνομα.

10. Τι πρέπει να είναι ένα άτομο για να φέρη το όνομα «Χριστιανός»; Γιατί;

¹⁰ Ένας που μαρτυρεί για την υπεροχή του Ιεχωβά είναι Χριστιανός. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού Χριστού, πράγμα που τους εξουσιοδοτεί να ονομάζωνται Χριστιανοί. Ο πρωτουργός του Χριστιανισμού ήταν ένας ισχυρός μάρτυς της υπεροχής του Ιεχωβά. Ενώπιον του Πιλάτου είπε: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν. Πας όστις είναι εκ της αληθείας, ακούει την φωνήν μου.» (Ιωάννης 18:37) Στην ‘Αποκάλυψιν του Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός, δια να δείξη εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως’, αυτός περαιτέρω αποκαλύπτει: «Και από του Ιησού Χριστού, όστις είναι ο μάρτυς ο πιστός, . . . Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός, η αρχή της κτίσεως του Θεού.» (Αποκάλυψις 1:1, 5· 3:14) Είναι, λοιπόν, σαφές ότι για να φέρη κανείς το όνομα του Χριστού και να αναλάβη το όνομα Χριστιανός, πρέπει πρώτα να είναι μάρτυς του Ιεχωβά, όπως ήταν ο Χριστός.

11. Για να αποδειχθούμε αληθινοί στο όνομα, πιο λόγο και σοφία κηρύττομε;

¹¹ Ένας που ζη σύμφωνα με το όνομα δεν κηρύττει τον δικό του λόγο. Πρέπει να κηρύττη και να διδάσκη τους λόγους και το νόμο του Παντοδυνάμου Θεού από το Θείο Υπόμνημα, την Αγία Γραφή. Ούτε κηρύττει τη σοφία του Κυρίου Ιησού, ή κάποιου άλλου εκτός από τον Ιεχωβά Θεό. Ο Ιησούς διεκήρυξε ότι «ο λόγος τον οποίον ακούετε, δεν είναι ιδικός μου αλλά του πέμψαντός με Πατρός.» (Ιωάννης 14:24) Είναι σαφές ότι ο Ιησούς, ο μέγιστος μάρτυς, εξήγησε ότι το όνομα Χριστιανός σημαίνει έναν που δίνει μαρτυρία για το όνομα, το λόγο και τη βασιλεία του Παντοδυνάμου Θεού. Συνεπώς, για να είναι ένας Χριστιανός, πρέπει να αποδειχθή αληθινός στο όνομα.

ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΕ ΤΙΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΕΣ

12. Πώς μας ωνόμασαν ψευδώς; Πώς αποκρούομε τις ονομασίες αυτές;

¹² Στους μάρτυρας του Ιεχωβά έχουν αποδοθή άλλα ψευδή ονόματα. Τους έχουν αναφέρει ως Ρωσσελιστάς. Μερικοί τους απεκάλεσαν Ροδερφορτιστάς. Άλλοι τους επωνόμασαν οπαδούς της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος. Ομοίως, ονόματα που δεν ζήτησαν και δεν επεδίωξαν τους δόθηκαν από τους εχθρούς των ή από χλευαστάς, καθώς και από τον κλήρο του «Χριστιανισμού». Όλα αυτά τα ονόματα δυσφημούν τους μάρτυρας του Ιεχωβά διότι αυτοί δεν ακολουθούν κανένα άνθρωπο και δεν πρέπει να προσδιορισθή η ταυτότης των με οποιαδήποτε από τις εσφαλμένες αυτές ονομασίες που δεν βρίσκουν καμμιά υποστήριξι στην Αγία Γραφή. Αυτά τα ονόματα τους απομακρύνουν από το πραγματικό πρόσωπο που αυτοί δοξάζουν, το οποίον είναι ο Ιεχωβά Θεός, ο Δημιουργός των πάντων. Ο Ιεχωβά Θεός είναι ο πρωτουργός κάθε διδασκαλίας ή αληθείας που βρίσκεται στη Γραφή. Υπαγόρευσε την ίδια τη Γραφή, η οποία είναι ο λόγος Του. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούν κατάλληλα να καλούνται με το όνομα οποιασδήποτε θρησκευτικής διδασκαλίας ή οποιουδήποτε ανθρώπου. Μπορεί να προσδιορισθή η ταυτότης των μόνο με το όνομα του μόνου που αντιπροσωπεύουν, ο οποίος είναι ο Ιεχωβά Θεός, και με το έργο της μαρτυρίας που πρέπει να κάνουν. Μπορούν να αποκρούσουν και θα αποκρούσουν τα δυσφημιστικά ονόματα που τους δίδονται από ανθρώπους, με το να ζουν σύμφωνα με το όνομα μάρτυρες του Ιεχωβά.

13. Σύμφωνα με ποιο όνομα απέτυχαν να ζουν οι θρησκευτικοί κληρικοί;

¹³ Οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» και εκατομμύρια από τους θρησκευτικούς ακολούθους των ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Αυτοί δεν ζουν σύμφωνα με το όνομα. Με το να ισχυρίζωνται ότι είναι Χριστιανοί, αναλαμβάνουν την υποχρέωσι να μαρτυρούν για το όνομα του Ιεχωβά μέσω του Ιησού Χριστού. Λαμβάνουν το όνομα Χριστιανός, συμπεριφέρονται, όμως, σύμφωνα με αυτό; Όχι! Αρνούνται να είναι μάρτυρες του Ιεχωβά. Δείχνουν μεγάλη περιφρόνησι γι’ αυτό το όνομα. Απέτυχαν τελείως να δώσουν μαρτυρία για τη Βασιλεία, για τους σκοπούς ή το όνομα του Παντοδυνάμου Θεού. Εκατομμύρια ανθρώπων διαφόρων δογμάτων, όπως οι Καθολικοί, οι Βαπτισταί, οι Πρεσβυτεριανοί, οι Επισκοπελιανοί και εκατοντάδες άλλων αιρέσεων ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Κανείς όμως απ’ αυτούς δεν ζη σύμφωνα με το όνομα με το να μη ενεργή ως μάρτυς του Ιεχωβά ή να μη δίνη μαρτυρία σύμφωνα με το λόγο του και το θέλημά του.

14. Πώς οι κληρικοί αποχωρίζουν τους εαυτούς των και αναλαμβάνουν στάσι, υπεροχής;

¹⁴ Οι κληρικοί των διαφόρων αιρέσεων και δογμάτων της ωργανωμένης θρησκείας του «Χριστιανικού κόσμου» καλούν τους εαυτούς των με πολύ ηχηρούς τίτλους. Αναλαμβάνουν αυτούς τους πομπώδεις τίτλους για να διακρίνωνται και να θέτουν τον εαυτό τους πιο πάνω από τον κοινό λαό. Επιμένουν να ονομάζωνται σεβάσμιοι, σεβασμιώτατοι, πατέρες, «η αυτού αγιότης», «η αυτού παναγιότης», κλπ., αντίθετα με τις Γραφές οι οποίες απαγορεύουν ρητώς αυτή την τακτική. «Άγιον και φοβερόν το όνομα αυτού [του Ιεχωβά].» (Ψαλμός 111:9) «Πατέρα σας μη ονομάσητε επί της γης· διότι είς είναι ο Πατήρ σας, ο εν τοις ουρανοίς.» (Ματθαίος 23:9) Σχεδόν όλοι οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» φορούν διακριτικά ενδύματα για να είναι θεατοί ανάμεσα στους ανθρώπους και να αναλαμβάνουν στάσι ανωτέρων. Αυτή η στάσις του αποχωρισμού και της υπεροχής που τους ξεχωρίζει από τον κοινό λαό, καταδικάζεται από τον Θεό.—Ματθαίος 23:5-8· Μάρκος 12:38-40.

15. Πώς απέρριψαν τον Χριστό και τη Βασιλεία;

¹⁵ Ενώ ισχυρίζονται ότι ακολουθούν τον Ιησού Χριστό, οι κληρικοί και οι οπαδοί τους απέρριψαν αυτόν και τη μαρτυρία που έδωκε για την υπεροχή του Ιεχωβά, του Παντοδυνάμου. Απέρριψαν, επίσης, τη βασιλεία του Παντοδυνάμου Θεού ως τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους και επευφήμησαν τον αντικαταστάτην, «το βδέλυγμα της ερημώσεως», ως σωτήρα του ανθρώπου. (Ματθαίος 24:15) Χλευάζουν τη διδασκαλία της Γραφής ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα πραγματοποιήση ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης επάνω στη γη.

16. Πώς είναι ένοχοι πλαστής εκπροσωπήσεως;

¹⁶ Ψευδής εκπροσώπησις είναι απάτη. Το να εκπροσωπή κανείς ωρισμένους επισήμους λειτουργούς μιας κυβερνήσεως ή να αναλαμβάνη να αντιπροσωπεύση μια κυβέρνησι του κόσμου τούτου χωρίς να είναι εξουσιοδοτημένος να το πράξη, αποτελεί έγκλημα. Ένα άτομο που φορεί τη στολή των ενόπλων δυνάμεων ενός έθνους χωρίς να είναι μέλος τους, μπορεί να καταδιωχθή και να φυλακισθή. Ο νόμος της χώρας το θεωρεί αυτό κακούργημα που τιμωρείται με βαρύ πρόστιμο και ποινή μακράς φυλακίσεως. Οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» ανέλαβαν ψευδώς το όνομα του Χριστιανού. Συνεπώς είναι ένοχοι πλαστής εκπροσωπήσεως του πρώτου μάρτυρος του Ιεχωβά, του Κυρίου Ιησού Χριστού, κατά παραβίασιν του νόμου του Παντοδυνάμου Θεού.

17. Με τη διδασκαλία τους πώς εχλεύασαν το νόμο και τις εντολές του Θεού;

¹⁷ Αυτοί οι αυτοκαλούμενοι Χριστιανοί διέπραξαν ένα έγκλημα πολύ μεγαλύτερο από την παραβίασι του νόμου του «Καίσαρος». Εχλεύασαν τις εντολές του Παντοδυνάμου Θεού και παρεβίασαν τον υπέρτατο Νόμο του. Υιοθέτησαν στις θρησκευτικές τους οργανώσεις, ειδωλολατρικές ιεροτελεστίες και παραδόσεις και προήγαγαν ψευδείς διδασκαλίες ως αλήθειαν. Έπεσαν σ’ αυτή την τάξι των ατόμων που επροφήτευσε ο Ησαΐας και περιέγραψε ο Ιησούς Χριστός: «Ο λαός ούτος . . . με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού.» (Ματθαίος 15:8, 9· βλέπε επίσης Κολοσσαείς 2:8) Υπάρχει πλήθος τέτοιων αντιγραφικών διδασκαλιών. Μνεία ολίγων μόνον απ’ αυτές εδώ θα καταδείξη την πλαστή εκπροσώπησι του κλήρου και την αποτυχία του να ζήση σύμφωνα με το όνομα.

Ο ΚΛΗΡΟΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΨΕΥΔΗΣ ΣΤΉ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

18. Πώς πλανώνται σχετικά με την παρουσία του Χριστού και τον προορισμό της γης;

¹⁸ Οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» και οι υποστηρικταί των αρνούνται τη δευτέρα παρουσία του Χριστού. Λέγουν ότι δεν ανέλαβε την εξουσία της Βασιλείας του. Οι κληρικοί αποτυγχάνουν να ζήσουν σύμφωνα με το όνομα διότι διδάσκουν ότι η γη θα καταστραφή δια πυρός. Αυτό είναι αντίθετο με το λόγο του Θεού ότι «η γη διαμένει εις τον αιώνα» και ότι ο Θεός την εδημιούργησε ως τόπον αιωνίου κατοικίας για κείνους από το ανθρώπινο γένος που είναι πράοι και ευδίδακτοι και που υπακούουν στον Θεό.—Εκκλησιαστής 1:4· Ψαλμός 37:11, 29· Ματθαίος 5:5.

19. Πώς πλανώνται σχετικά με την ψυχή και την μετά θάνατον τιμωρία;

¹⁹ Επιπλέον, διδάσκουν στο λαό ότι όταν πεθαίνη ο άνθρωπος πηγαίνει στον αιώνιο βασανισμό του άδου αν είναι κακός. Η Αγία Γραφή σαφώς διδάσκει ότι άδης είναι ο τάφος όπου όλοι όσοι πεθαίνουν παραμένουν σε κατάστασι σιωπής εκτός αν τους αναστήση ο Θεός και έως ότου τους αναστήση. (Εκκλησιαστής 3:19, 20· 9:5, 10· Ιώβ 14:13-15) Ο κλήρος, επιπλέον, αποτυγχάνει να ζήση σύμφωνα με το όνομα που παρανόμως ανέλαβε, με το να λέγη ψευδώς στο λαό ότι ο άνθρωπος έχει μια ψυχή χωριστή και διακεκριμένη από το σώμα, ενώ η Γραφή σαφώς διδάσκει ότι ο άνθρωπος είναι μια ψυχή. Ο άνθρωπος είναι ένα ζωντανό, αισθανόμενο πλάσμα και, όπως όλα τα άλλα ζώα παύει να υπάρχη όταν πεθαίνη. (Ιεζεκιήλ 18:4, 20· Εκκλησιαστής 3:19) Ο Ρωμαιοκαθολικός κλήρος διδάσκει το λαό ότι ο άνθρωπος πηγαίνει στο «καθαρτήριο» κατά τον θάνατο και παραμένει σ’ αυτή τη μεταβατική κατάστασι ώσπου οι προσευχές—που γίνονται με πληρωμή ενός επαρκούς χρηματικού ποσού στους ιερείς από τους συγγενείς ή φίλους—να τον βγάλουν από το «καθαρτήριο» και να τον παν στον ουρανό. Αν οι συγγενείς δεν έχουν για να πληρώσουν, ο φτωχός άνθρωπος αφήνεται τελικά να υποφέρη την πλήρη τιμωρία του εκεί. Η λέξις «καθαρτήριο» δεν απαντάται στη Γραφή· ούτε βρίσκεται εκεί περιγραφή ενός τέτοιου τόπου.

20. Πώς αποσιωπούν την κυριότερη διδασκαλία των Γραφών;

²⁰ Οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» αποτυγχάνουν να ζήσουν σύμφωνα με το όνομα, με το να αρνούνται να πουν στο λαό ότι η βασιλεία του Θεού και ο νέος κόσμος της δικαιοσύνης που θα ιδρυθή εδώ στη γη είναι η ελπίδα των ανθρώπων, και έτσι αποσιωπούν το πρώτιστο και κύριο θέμα των Γραφών. Αποκρύπτουν από το λαό τη γνώσι αυτού του νέου κόσμου που θα διεκδικήση το όνομα του Ιεχωβά και θα προμηθεύση ένα μέσον ζωής αιωνίου για τους ανθρώπους καλής θελήσεως προς τον Θεό. Επειδή είναι τυφλοί ως προς αυτή την υπερτάτη αλήθεια, οδηγούν τους τυφλούς ακολούθους των να πιστεύουν ότι ο άνθρωπος δεν θα ζήση επάνω στη γη, αλλά ότι η γη θα καταστραφή και ότι ο άνθρωπος θα καταλήξη ή στον ουρανό ή στον άδη.—Ματθαίος 15:14.

21. Τι λέγει η προφητεία ότι θα συμβή στα ψεύδη των;

²¹ Τι αντίθεσις υπάρχει ανάμεσα στα καθαρά, αναψυκτικά ύδατα της αληθείας για τη βασιλεία του Θεού και το νέο κόσμο της δικαιοσύνης ως τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, όπως παρέχονται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και τις ξηρές, θανατηφόρες διδασκαλίες του κλήρου του «Χριστιανισμού»! (Αποκάλυψις 22:17· Ησαΐας 55:1· Αποκάλυψις 7:17) Η αλήθεια διασκορπίζει την ψευδή μαρτυρία σαν άχυρο μπροστά στον άνεμο. Η αλήθεια που παρουσιάζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι σαν χάλαζα που διατρυπά τη λεπτή, εύθραυστη στέγη του καταφυγίου τού ψεύδους. «Και θέλω βάλει την κρίσιν εις τον κανόνα, και την δικαιοσύνην εις την στάθμην και η χάλαζα θέλει εξαφανίση το καταφύγιον του ψεύδους, και τα ύδατα θέλουσι πλημμυρίσει τον κρυψώνα.» (Ησαΐας 28:17) Σαν πλημμύρα υδάτων η αλήθεια αποπλύνει τον κρυψώνα των ψευδών μαρτύρων, του κλήρου.

22, 23. Σε τι αρνήθηκαν να προχωρήσουν, δείχνοντας ότι δεν είναι υιοί του Θεού;

²² Εις πείσμα του γεγονότος ότι η πλάνη των δοξασιών των εβεβαιώθηκε σαφώς στο Μέγα Δικαστήριο, οι κληρικοί αρνούνται να διακόψουν τη διδασκαλία των ψευδών αυτών δογμάτων. «Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει.» (Ψαλμός 82:5) «Αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φως.» (Ιωάννης 3:19) Με αλύγιστο πείσμα αρνήθηκαν να προχωρήσουν και αψήφησαν όλες τις προσπάθειες του Ιεχωβά να τους φέρη σε συμμόρφωσι με τους σκοπούς του.

²³ Οι κληρικοί και οι ακόλουθοί των αρνήθηκαν απειθώς να διαπαιδαγωγηθούν. (Εφεσίους 2:2) «Η απείθεια είναι καθώς το αμάρτημα της μαγείας· και το πείσμα, καθώς η ασέβεια και ειδωλολατρεία.» (1 Σαμουήλ 15:23) Ενώ ισχυρίζονται ότι είναι υιοί του Θεού, έδειξαν, με την πορεία της ενεργείας των, ότι δεν είναι υιοί. «Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι, και ουχί υιοί.»—Εβραίους 12:5-8.

24. Ποια, λοιπόν, μεγάλη ευκαιρία έχουν χάσει;

²⁴ Οι πράξεις και οι διδασκαλίες του κλήρου του «Χριστιανισμού» δεν βρίσκουν υποστήριξι στην Αγία Γραφή. Αυτοί δεν έδωσαν και δεν δίδουν μαρτυρία για τη βασιλεία του Θεού. Αντιθέτως, εψεύσθησαν και εξέφεραν πλαστούς λόγους όσον αφορά τους σκοπούς του Θεού. Αν και είχαν ευκαιρία να φέρουν το ζωτικό άγγελμα στους ανθρώπους, έχασαν κάθε ευκαιρία να κατέχουν και να διακηρύττουν την αλήθεια. Η πορεία της ενεργείας των αποδεικνύει στον κόσμο ότι δεν ζουν σύμφωνα με το όνομα. «Δια τούτο λέγω [εγώ ο Χριστός Ιησούς] προς υμάς, ότι θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού, και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής.»—Ματθαίος 21:43.

ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ

25. Πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέλαβαν το προνόμιο;

²⁵ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέλαβαν με χαρά το προνόμιο της διακηρύξεως του ευαγγελίου της Βασιλείας. Ιδιαίτερα από το 1918 περιτρέχουν εδώ κι εκεί τις Γραφές και η γνώσις τους έχει αυξηθή πολύ. Τώρα, ως «οι συνετοί» μεταξύ του λαού, διδάσκουν πολλούς με μια εκστρατεία εκπαιδεύσεως των ανθρώπων στους σκοπούς του Θεού. (Δανιήλ 11:33· 12:4) Τα γεγονότα αυτά αποδεικνύουν ότι αποκλειστικώς αυτοί ζουν σύμφωνα με το όνομα.

26. Ποιοι ενωμένοι όμιλοι τώρα φέρουν το όνομα αξίως;

²⁶ Ο Ιεχωβά τώρα έχρισε μάρτυρας οι οποίοι είναι αληθινοί και νόμιμοι υιοί του Θεού, αποκυημένοι με το πνεύμα του, και πνευματικοί αδελφοί του κεχρισμένου Βασιλέως Ιησού Χριστού. Ενωμένος μαζί τους, και φορεύς επίσης του ονόματος, είναι ένας «πολύς όχλος» «άλλων προβάτων» που πρόκειται να γίνουν επίγεια τέκνα του Βασιλέως. (Αποκάλυψις 7:9· Ιωάννης 10:16) Μαζί φέρουν το όνομα μάρτυρες του Ιεχωβά. Είναι Χριστιανοί στην πραγματικότητα καθώς επίσης και στο όνομα. Δίνοντας μαρτυρία για την αλήθεια των σκοπών του Θεού, ζουν σύμφωνα με το όνομα, μάρτυρες του Ιεχωβά. Ενεργώντας έτσι, ξεχώρισαν τον εαυτό τους από τους ψευδείς εκπροσώπους, τον θρησκευτικό κλήρο και τους ακολούθους του.

27. Τι τους αποδεικνύει ότι είναι πράγματι αυτό που ονομάζονται;

²⁷ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά όχι μόνον κομίζουν τις αγνές, αληθινές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής για τη βασιλεία του Θεού, αλλά έζησαν και ζουν σύμφωνα με το όνομα με το να αντιτίθενται στις ψευδείς διδασκαλίες του κλήρου. Ποτέ δεν βρέθηκαν να φέρουν ψευδώς το όνομα του Ιεχωβά ή να έχουν αναλάβει αυτό το όνομα επί ματαίω. Ανόμοια με τους κληρικούς, αυτοί δεν υπήρξαν ποτέ ψευδείς εκπρόσωποι. Παρήγαγαν «καρπούς της βασιλείας», αποδεικνύοντας πού είναι η καρδιά τους. «Άρα από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» (Ματθαίος 7:20) Οι άνθρωποι καλής θελήσεως και όλος γενικά ο κόσμος, μπορούν να δουν ποιοι είναι οι αληθινοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτοί εξετέλεσαν εκείνο που εκήρυξαν. Ζώντας την πίστι τους, παρουσίασαν στον κόσμο ένα βουνό μαρτυρίας ως αναμφισβήτητη απόδειξι του ότι ζουν σύμφωνα με το όνομα. «Η πίστις, εάν δεν έχη έργα, νεκρά είναι καθ’ εαυτήν. Αλλά θέλει τις ειπεί, Συ έχεις πίστιν, και εγώ έχω έργα· δείξόν μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, και εγώ θέλω σοι δείξει εκ των έργων μου την πίστιν μου.»—Ιάκωβος 2:17, 18.

28. Ποιο παράδειγμα ως προς το κήρυγμα μας έδωσαν οι πρώτοι Χριστιανοί;

²⁸ Οι αρχικοί ακόλουθοι του Ιησού, οι απόστολοι και μαθηταί, έδωσαν το παράδειγμα για τους σημερινούς μάρτυρας του Ιεχωβά να ζουν σύμφωνα με το όνομα. Εκείνοι δεν ακολουθούσαν την πορεία των κληρικών της εποχής εκείνης, οι οποίοι έβαζαν το λαό να καθήση στα πόδια τους για να λάβη διδασκαλία. Οι πράοι και ταπεινοί απόστολοι και πρώτοι Χριστιανοί επήγαιναν στους ανθρώπους με το άγγελμα του ευαγγελίου. Δεν έβαζαν τον κοινό λαό στην ενόχλησι να έλθη σ’ αυτούς για να λάβη την αλήθεια. Επήραν το λόγο του Θεού που τους είχε δοθή από τον Διδάσκαλο και προσωπικώς τον έφερναν στους ανθρώπους, στα σπίτια τους, κάνοντας επισκέψεις από σπίτι σε σπίτι και πηγαίνοντας πάλι για επανεπισκέψεις. (Πράξεις 20:20· 5:42) Αυτό ήταν το παράδειγμα που τους είχε δώσει ο Ιησούς, ο οποίος επίσης επήγαινε από θύρα σε θύρα και από πόλι σε πόλι κηρύττοντας και διδάσκοντας δημοσία. (Ματθαίος 10:7, 11-14· Μάρκος 1:38· Λουκάς 8:1) Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν μιμούνται τους σημερινούς κληρικούς, οι οποίοι δεν κηρύττουν με επίσκεψι από θύρα σε θύρα. Μιμούνται τον Χριστόν.

29. Ποιους μιμούμεθα κηρύττοντας, αλλά με ποια σύγχρονα βοηθήματα;

²⁹ «Και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού.» (1 Πέτρου 2:21) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν όπως εκήρυτταν και οι αρχικοί ακόλουθοι του Ιησού. Έχουν ένα πολύ μεγαλύτερο προνόμιο από τους πρώτους μαθητάς διότι αναγγέλλουν τώρα, σ’ αυτόν τον ‘καιρό του τέλους’, την τελεία εκπλήρωσι όλων όσα είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Δέχονται την ευθύνη που τους ανέθεσε ο Θεός και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, να διακηρύξουν τώρα το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού σε όλη τη γη. Απήντησαν στη μεγάλη πρόσκλησι να κηρύξουν αυτό το ευαγγέλιο σε όλη την οικουμένη, ως μαρτυρία σε όλα τα έθνη (Ματθαίος 24:14), χρησιμοποιώντας νεώτερες εφευρέσεις, όπως το ραδιόφωνο, τα τυπογραφικά πιεστήρια και τον σύγχρονο τρόπο μεταφοράς, για να συμπληρώσουν την αρχική μέθοδό τους. Έκαμαν να τεθή το άγγελμα σε μορφή τυπωμένων Γραφών, βιβλίων, βιβλιαρίων, περιοδικών, φυλλαδίων, εντύπων αγγελιών και άλλων βοηθημάτων που διενεμήθησαν σε όλη τη γη κατά εκατομμύρια, ναι, κατά δισεκατομμύρια αντίτυπων. Αυτή τη μετάδοσι της αληθείας στους άλλους την κάνουν χωρίς υλική αμοιβή. Μόνο μ’ αυτή τη σοφή πορεία, ως υιοί του Θεού, μπορούν να έχουν μερίδα στη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά και να ζουν σύμφωνα με το όνομα ως μάρτυρές Του, ευφραίνοντας την καρδιά του. «Υιέ μου, γίνου σοφός, και εύφραινε την καρδίαν μου, δια να έχω τι να αποκρίνωμαι προς τον ονειδίζοντά με.»—Παροιμίαι 27:11.

30. Εκτός από τους ηλικιωμένους, ποιοι κηρύττουν επίσης και γιατί;

³⁰ Οι υποχρεώσεις της διαθήκης των μαρτύρων του Ιεχωβά, που απαιτούν απ’ αυτούς να ζουν σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά, εκτελούνται από ηλικιωμένους και νέους εξίσου. Όλοι όσοι ακούουν πρέπει να πουν «Ελθέ»! (Αποκάλυψις 22:17) Σήμερα, σε κάθε μέρος της γης, μπορούν να βρεθούν νέοι και ηλικιωμένοι εξίσου να κηρύττουν και να διδάσκουν τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού. Πιστοί στη νουθεσία του Εκκλησιαστού 12:1, οι νέοι διάκονοι του Ιεχωβά Θεού ενθυμούνται τον Πλάστη τους στις ημέρες της νεότητός τους. Για να διαφύγουν την καταστροφή που θα είναι η τελική τύχη των απίστων θρησκευομένων στον Αρμαγεδδώνα, προσφέρουν τώρα ευπρόσδεκτες θυσίες αίνου. Δεν περιμένουν ώσπου να γίνουν ηλικιωμένοι και υπέργηροι για να αινέσουν τον Ιεχωβά κηρύττοντας και διδάσκοντας. Υπηρετούν σε καιρό που έχουν δύναμι. Χρησιμοποιούν όλη την ενεργητικότητά τους στη νεότητά τους, αποταμιεύοντας ένα μεγάλο θησαυρό καλών έργων. (1 Τιμόθεον 6:12,19) Το έργο του κηρύγματος δεν προορίζεται για τους ολίγους, καθώς ο κλήρος αξιοί το κήρυγμα ως προνόμιό του. Το έργο του κηρύγματος των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι ελεύθερο σε όλους—νέους και ηλικιωμένους, από κάθε εθνικότητα και κοινωνική θέσι—που είναι πρόθυμοι να εισέλθουν σε διαθήκη με τον Θεό και που θέλουν να προσφερθούν να ζήσουν σύμφωνα με το όνομα, διακηρύττοντας το έργο του, τη βασιλεία του και το όνομά του σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους.

31. Για να αποκτήσωμε την απαιτουμένη γνώσι και να ενδυναμωθούμε, τι κάνομε;

³¹ Για να αποκτήσουν τη γνώσι που απαιτείται για το κήρυγμα, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αφήνουν το να συνέρχωνται μαζί. Κατανοώντας ότι ζουν στις έσχατες ημέρες, ενδυναμώνονται για το έργο της υποστηρίξεως του ονόματος του Ιεχωβά. «Μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινας, αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε την ημέραν πλησιάζουσαν.» (Εβραίους 10:25) Έχοντας λάβει δωρεάν το δώρο της γνώσεως των σκοπών του Ιεχωβά, είναι υποχρεωμένοι να το δώσουν δωρεάν στους άλλους.—Ματθαίος 10:8.

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΙΝΩΜΕ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

32. Το να ζούμε σύμφωνα με το όνομα τι απαιτεί; Πώς αυτό γίνεται τώρα;

³² Το να ζούμε σύμφωνα με το όνομα απαιτεί κήρυγμα. «Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω.» (1 Κορινθίους 9:16) Εκτός από το προφορικό κήρυγμα οι μάρτυρες του Ιεχωβά διανέμουν στους δρόμους περιοδικά που περιέχουν το λόγο της αληθείας του Θεού και, μαζί με το κήρυγμά τους στους ανθρώπους στα σπίτια τους, τους προσφέρουν Γραφές και επεξηγηματικά συγγράμματα. Τα συγγράμματα αυτά αποτελούν ένα πρόσθετο αγωγό του συνεχούς εκπαιδευτικού ρεύματος που οδηγεί στην αιώνια ζωή· ο διάκονος απαιτείται να κάνη επανεπισκέψεις για να διατηρήση μια διαρκή ροή της αληθείας. Αυτή η εξακολουθητική υποβοήθησις, αν εξασκείται μ’ ένα σοφό και διακριτικό τρόπο (Ματθαίος 10:16), παράγει καλά αποτελέσματα, που αποδεικνύουν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά ζουν σύμφωνα με το όνομα. Τα άτομα καλής θελήσεως γίνονται επίσης δραστήρια ως κήρυκες του λόγου.—Αποκάλυψις 22:17.

33, 34. Για να είμεθα πιστοί στο όνομα, γιατί πρέπει να δείχνωμε εγκαρτέρησι; Πώς;

³³ Το να ζούμε σύμφωνα με το όνομα δεν σημαίνει να αινούμε τον Ιεχωβά Θεό μόνο κατά περιστάσεις. Δεν περιορίζεται στο να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με ευνοϊκό καιρό. Τακτικό, αξιόπιστο κήρυγμα απαιτείται, με πολλή υπομονή. «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν, διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ.» (Γαλάτας 6:9) Το να ζούμε σύμφωνα με το όνομα με εγκαρτέρησι, απαιτεί οι μάρτυρες του Ιεχωβά να εξακολουθούν να στέκουν στις γωνίες των δρόμων με τα περιοδικά άσχετα με τις πέτρινες όψεις, τα ψυχρά βλέμματα και τις επιπλήξεις των διαβατών και άσχετα με τον δυσμενή καιρό. Σημαίνει ότι θα συνεχίσουν το έργο της μαρτυρίας των άσχετα με την έλλειψι ενδιαφέροντος που δείχνεται. Σημαίνει ότι θα επεξεργαζώμεθα τον τομέα κανονικά, ακόμη και αν μας κλείνουν τη μία θύρα μετά την άλλη κατά πρόσωπον.

³⁴ Ο απόστολος Παύλος είχε στο νου την εγκαρτέρησι που απαιτείται για να ζήσωμε σύμφωνα με το όνομα όταν έγραφε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να έχουν την υπομονή ενός γεωργού. (1 Κορινθίους 3:6) Εκεί έγραψε: «Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξησεν.» Όπως ένας γεωργός πρέπει να περιμένη τη δύναμι του Θεού να κάνη το σπόρο να βλαστήση και να αυξήση, έτσι πρέπει και οι μάρτυρες του Ιεχωβά να φυτεύουν, να καλλιεργούν, να ποτίζουν, να επαγρυπνούν και να φροντίζουν για τον τομέα της μαρτυρίας των. Πρέπει επίσης να πολεμούν τα θρησκευτικά ζιζάνια και αγριόχορτα που ρίχνει ο κλήρος ανάμεσα στη συγκομιδή των ανθρώπων καλής θελήσεως στον τομέα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, δείχνοντας την εγκαρτέρησι ενός γεωργού και την επιμελή του προσοχή για τα σπαρτά του, ζουν σύμφωνα με το όνομα.

35. Πότε θα κηρύττουν, και με ποιον τρόπο;

³⁵ Πολύ περισσότερα από το να κηρύττωμε μόνο, απαιτούνται για να ζούμε σύμφωνα με το όνομα. Είναι δυνατόν, όπως εξέθεσε ο απόστολος, να κηρύττωμε σε άλλους και όμως να γίνωμε αδόκιμοι. (1 Κορινθίους 9:27) Οι Χριστιανοί πρέπει να ζουν την πίστι τους στην καθημερινή τους ζωή, άγρυπνοι πάντοτε να αινούν και να τιμούν το όνομα του Θεού, ‘εγκαίρως, ακαίρως’. (2 Τιμόθεον 4:2) Αυτό σημαίνει ότι με το να ζουν σύμφωνα με το όνομα οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα επιληφθούν κάθε ευκαιρίας να εξηγήσουν στους ανθρώπους την ελπίδα που είναι μέσα τους. (1 Πέτρου 3:15) Δεν θα μείνουν σιωπηλοί όταν είναι κατάλληλο να μιλήσουν. Δεν θα επιβάλουν, βέβαια με αδιακρισία το άγγελμα της βασιλείας στους άλλους. Δεν θα είναι τραχείς. Αλλά δεν θα περιμένουν να τους υποβληθή μια άμεση ερώτησις για να το θεωρήσουν αυτό ως ευκαιρία να αποκριθούν για την ελπίδα που είναι μέσα τους ή να πουν στους άλλους για τις επαγγελίες της Βασιλείας. Με φιλική διάθεσι, θα επωφελούνται κάθε ευκαιρίας να πληροφορήσουν τον ακροατή για το τι αποκαλύπτει η Αγία Γραφή σχετικά με το νέο κόσμο της δικαιοσύνης.