Ένας Παγκόσμιος Καιρός Θλίψεως—Γιατί και Πότε
1-3. Ποια παραδείγματα αποδεικνύουν το γεγονός ότι οι άνθρωποι συχνά αγνοούν τις προειδοποιήσεις προς βλάβη των;
«Αυτό συμβαίνει σε κάθε καταστροφή. Υπάρχουν άνθρωποι—πολλοί άνθρωποι—που αρνούνται να ενεργήσουν σύμφωνα με μια προειδοποίησι. . . . Πεθαίνουν, τόσο πολλοί και χωρίς λόγο, επειδή δεν προσέχουν τις προειδοποιήσεις.» Αυτά γράφει ο συγγραφεύς ενός βιβλίου που ομιλεί για καταστροφές. Το 1953, οι πλημμύρες που εκάλυψαν μεγάλες εκτάσεις της Ολλανδίας, και στις οποίες πολλές εκατοντάδες ανθρώπων έχασαν τη ζωή τους, είναι μεταξύ των πάρα πολλών παραδειγμάτων που παραθέτει ο συγγραφεύς για ν’ αποδείξη την άποψί του. Λέγει: «Πολλοί απ’ αυτούς τους 1.835 ανθρώπους δεν θα πέθαιναν. Θα μπορούσαν εύκολα να διαφύγουν. Είχαν αρκετό καιρό για να το κάνουν.» Αλλά παρέλειψαν να προσέξουν τις προειδοποιήσεις που δόθηκαν. Πέθαναν—χωρίς λόγο.
2 Μεταξύ αυτών πρέπει να συμπεριληφθούν επίσης και οι 135 και πλέον που έχασαν τη ζωή τους στην ξαφνική πλημμύρα που έγινε στο Φαράγγι Μπιγκ Τόμσον του Κολοράντο, τη νύχτα του Σαββάτου, 31 Ιουλίου 1976. Η εφημερίς Ποστ του Ντένβερ στο Κολοράντο, της 2ας Αυγούστου, ανέγραψε τα εξής: «Όλοι είχαν λάβει επαρκή προειδοποίησι από τον αστυνόμο,» διότι τρεις φορές τ’ αυτοκίνητα της αστυνομίας με μεγάφωνα πέρασαν από το φαράγγι διασαλπίζοντας την προειδοποίησι. Μόνο εκείνοι που επρόσεξαν αυτές τις επείγουσες προειδοποιήσεις και έφυγαν από το φαράγγι επέζησαν.
3 Επίσης, η επιθεώρησις Ταχυδρόμος της Ουνέσκο, του Μαΐου 1976, έγραψε πώς οι Κινέζοι επιστήμονες με πολλή ακρίβεια προέβλεψαν ένα σεισμό που θα συνέβαινε στο Χάιτσενγκ της Επαρχίας Λιάονινγκ. Σχεδόν όλος ο πληθυσμός επρόσεξε την προειδοποίησι, κι αυτό κατέληξε σε σωτηρία της ζωής των. Εν τούτοις, μια οικογένεια δεν έδωσε προσοχή και τρία μέλη της επλήρωσαν το τίμημα με την απώλεια της ζωής των.
4. Ποιοι μπορεί να είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι τόσο συχνά αγνοούν αυτές τις προειδοποιήσεις;
4 Γιατί οι άνθρωποι τόσο συχνά παραλείπουν ή αρνούνται να προσέξουν τις προειδοποιήσεις που δίδονται όταν η ζωή των διατρέχη κίνδυνο; Γιατί; Αυτό μπορεί να οφείλεται σε μια έμφυτη αδιαφορία, μια πραγματική έλλειψι εκτιμήσεως ή φροντίδος για τον πολύτιμο θησαυρό της ζωής. Ή μπορεί να οφείλεται στο ότι εκτιμούν τα υλικά πράγματα περισσότερο από την ίδια τη ζωή. Μερικές φορές αυτό χωρίς αμφιβολία συμβαίνει διότι υπήρξαν και προειδοποιήσεις που αποδείχθηκαν αναληθείς.
5. Πώς μερικοί άνθρωποι μάταια αναζητούσαν βοήθεια;
5 Εξ άλλου, μερικοί άνθρωποι όταν αντιμετώπισαν μια απειλή καταστροφής, εστράφησαν εκεί όπου δεν μπορούσε να παρασχεθή βοήθεια. Έτσι, στο έτος 1944 όταν εξερράγη το Ηφαίστειο Βεζούβιος και η λάβα πλημμύρισε τις πλαγιές του βουνού, δεισιδαίμονες χωρικοί τοποθέτησαν θρησκευτικά αγάλματα στον δρόμο όπου απλωνόταν η λάβα σαν αυτά να μπορούσαν να σταματήσουν τη ροή της. Την ίδια νοοτροπία είχε κι ένας Καλιφορνέζος ο οποίος όταν οι πυρκαϊές του δάσους απειλούσαν το σπίτι του το καλοκαίρι του 1976, έτρεχε τριγύρω κρατώντας την εικόνα ενός αγίου και παραπονούμενος έλεγε, «Δεν κάνει τίποτε!» επειδή αποδείχθηκε ανίκανη να σταματήση την πυρκαϊά του δάσους.
6, 7. (α) Γιατί είναι πολύ επείγον να προσέξωμε τη θεία προειδοποίησι σήμερα; (β) Λόγω αυτών που προελέχθησαν, τι ερωτήματα θέτουν μερικοί άνθρωποι;
6 Το γεγονός ότι πολλά άτομα στο παρελθόν έχασαν τη ζωή τους επειδή περιφρόνησαν τις προειδοποιήσεις αποτελεί ένα ισχυρό λόγο για τον οποίο σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι ουσιώδες να δοθή προσοχή στην προειδοποίησι του Θεού και Δημιουργού όπως βρίσκεται στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Αυτή η προειδοποίησις είναι πολύ επείγουσα. Γιατί; Διότι σήμερα, όχι μόνο αυτοί που ζουν σε μια ωρισμένη περιφέρεια ή πόλι, αλλά όλη η ανθρωπότης αντιμετωπίζει μια απειλή της επιβιώσεώς της. Μ’ αυτό δεν εννοούμε την απειλή ενός πυρηνικού πολέμου μεταξύ των ηγετικών εθνών της γης. Αντίθετα, η απειλή για την οποία μιλούμε είναι η μεγάλη καταστροφή που προελέχθη στον Λόγο του Θεού. Είναι η καταστροφή που θα επέλθη από τον μέγα Δημιουργό, τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό.
7 Αλλά μερικοί μπορεί να ρωτήσουν, Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Θεός θα παρέμβη στις υποθέσεις της γης και του ανθρώπου; Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι οι υποσχέσεις ή οι προειδοποιήσεις που αναγράφονται στην Αγία Γραφή πρέπει να λαμβάνωνται σοβαρά υπ’ όψιν; Γι’ αυτό, επίσης, πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ακόμη και για την ύπαρξι του Θεού και για το ότι η Αγία Γραφή αποτελεί την αποκάλυψί του σε μας; Αυτά τα ερωτήματα επαναφέρουν στη μνήμη μας τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Η πίστις δεν υπάρχει εις πάντας.»—2 Θεσσ. 3:2.
8, 9. (α) Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι οι Βιβλικές προφητείες για ένα παγκόσμιο καιρό θλίψεως θα εκπληρωθούν; (β) Τι επροφήτευσε ο Θεός σχετικά μ’ αυτό μέσω του Ιερεμία, του Σοφονία, του Δανιήλ και τον Ιησού Χριστού;
8 Επειδή έχουν εκπληρωθή πάρα πολλές Βιβλικές προφητείες μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι εκείνες οι προφητείες που προλέγουν μια επικείμενη παγκόσμια καταστροφή, ή ένα καιρό θλίψεως, θα εκπληρωθούν επίσης. Αυτός ο καιρός της θλίψεως δεν θα επέλθη από κανέναν άλλον παρά από τον Δημιουργό, τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό. Μ’ αυτή την έννοια θα είναι σαν την καταστροφή που περιγράφεται στον Ιερεμία 25:33, ΜΝΚ, που λέγει: «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσι κοίτεσθαι τεθανατωμένοι παρά του Ιεχωβά απ’ άκρου της γης έως άκρου της γης· δεν θέλουσι θρηνολογηθή ουδέ συναχθή ουδέ ταφή· θέλουσιν είσθαι διά κοπρίαν επί της επιφανείας της γης.»
9 Σχετικά μ’ αυτή την καταστροφή, ο Σοφονίας ενεπνεύσθη να γράψη: «Διά τούτο προσμένετέ με, λέγει ο Ιεχωβά, μέχρι της ημέρας καθ’ ην εγείρομαι προς λεηλασίαν· διότι η απόφασίς μου είναι να συνάξω τα έθνη, να συναθροίσω τα βασίλεια, να εκχέω επ’ αυτά την αγανάκτησίν μου, όλην την έξαψιν της οργής μου· επειδή πάσα η γη θέλει καταναλωθή υπό του πυρός του ζήλου μου.» (Σοφον. 3:8, ΜΝΚ) Και για τον παρόντα καιρό ο προφήτης Δανιήλ κάτω από έμπνευσι είπε: «Και εν τω καιρώ εκείνω θέλει εγερθή Μιχαήλ, ο άρχων ο μέγας, ο ιστάμενος υπέρ των υιών του λαού σου· και θέλει είσθαι καιρός θλίψεως, οποία ποτέ δεν έγεινεν αφού υπήρξεν έθνος, μέχρις εκείνου του καιρού.» (Δαν. 12:1) Ο Ιησούς Χριστός αναφέρθηκε σ’ αυτόν τον καιρό στη μεγάλη προφητεία του για το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, λέγοντας: «Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ.» (Ματθ. 24:21, 22) Και το βιβλίο της Αποκαλύψεως μας λέγει για τη μάχη της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος, που θα γίνη στον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλ. 16:14, 16· 19:11, 19.
10, 11. (α) Τι κατάστασις επικρατούσε στη γη στο τέλος των έξη δημιουργικών ημερών; (β) Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Θεός θ’ αναλάβη δράσι για να τακτοποιήση τις υποθέσεις της γης;
10 Αλλά γιατί να θέλη ο Δημιουργός να επιφέρη ένα τέτοιο παγκόσμιο ολοκαύτωμα μια τέτοια παγκόσμια καταστροφή στο ανθρώπινο γένος; Διότι αυτός ως Δημιουργός και Κτήτωρ της γης, ενδιαφέρεται ζωηρά γι’ αυτόν τον πλανήτη και για τους ανθρώπους που είναι σ’ αυτόν. Όταν συνεπλήρωσε τις έξη μέρες ή εποχές της δημιουργίας του «είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν.» (Γεν. 1:31) Και μετά από τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου ο Βασιλεύς Σολομών επιστοποίησε το ίδιο πράγμα: «Τα πάντα έκαμε καλά εν τω καιρώ εκάστου.»—Εκκλησ. 3:11· Ψαλμ. 111:2· 104:5-27.
11 Και σήμερα τι βλέπομε σ’ αυτόν τον πλανήτη; Μια συγκλονιστική αφθονία πολέμων, επαναστάσεων, αδικιών κάθε είδους, εγκλημάτων και διαφθοράς, καταδυναστεύσεως και τυραννίας, καθώς και σωρεία φυσικών και διανοητικών κακών που καταθλίβουν την ανθρωπότητα και προξενούν μεγάλα δεινά. Αλλά μη λησμονήτε ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού μάς είπε να προσευχώμεθα για να έλθη η βασιλεία του Θεού, να γίνεται το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται και στον ουρανό. (Ματθ. 6:10) Για ν’ απαντηθή αυτή η προσευχή είναι ανάγκη ν’ απαλλάξη τη γη ο Θεός από κάθε βιαιότητα και ανομία καθώς και απ’ όλους εκείνους τους ανθρώπους και τους θεσμούς που εναντιώνονται στην κυριαρχία του, και στην εκτέλεσι του θείου θελήματος επάνω στη γη.—Ψαλμ. 37:10, 11.
12-14. (α) Ποιες δύο ιδιότητες του Θεού βεβαιώνουν ότι θα αναλάβη δράσι ως προς τη γη και την ανθρωπότητα; (β) Γιατί μπορούμε να έχωμε πεποίθησι ότι ο Θεός μπορεί να εκπληρώση οτιδήποτε θελήση προς τούτο;
12 Κατάλληλο είναι να λεχθή εδώ και το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είναι ένας Θεός δικαιοσύνης: «Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα αυτού είναι τέλεια· διότι πάσαι αι οδοί αυτού είναι κρίσις· Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία εν αυτώ· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός.» (Δευτ. 32:4) Όχι μόνο ο ίδιος ενεργεί δίκαια πάντοτε, αλλά και ενδιαφέρεται να κυριαρχή η δικαιοσύνη σ’ ολόκληρη την επικράτειά του. Ασφαλώς δεν αδιαφορεί για την τύχη εκείνων που υφίστανται αδικήματα όπως δεν αδιαφόρησε και ο Ιώβ των αρχαίων χρόνων, που είπε για τον εαυτό του: «Ηλευθέρουν τον πτωχόν βοώντα και τον ορφανόν τον μη έχοντα βοηθόν.» (Ιώβ 29:12) Ο Θεός δεν θ’ ανέχεται τις αδικίες για πάντα.
13 Εξ άλλου, μήπως δεν διαβάζομε για τον Ιεχωβά ότι είναι «Θεός αγάπης»; (1 Ιωάν. 4:8) Και δεν διαβάζομε ότι «τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον;» (Ιωάν. 3:16) Όσο μεγάλος και αν είναι ο Ιεχωβά Θεός, έχει συμπάθεια· μπορεί να συγκαταβή προς τα ταπεινά, ασθενή επίγεια πλάσματα. Το εκδηλώνουν αυτό τα λόγια του προφήτου του: «Κατά πάσας τας θλίψεις αυτών,»—δηλαδή των υιών Ισραήλ—«εθλίβετο.» Εθλίβετο να βλέπη τον λαό να πάσχη και γι’ αυτό κατ’ επανάληψιν τον ελευθέρωσε, από τον καιρό του Μωυσέως και έπειτα.—Ησ. 63:9· Έξοδ. 2:23, 24· Κριτ. 2:18.
14 Η δικαιοσύνη και η αγάπη του Θεού μάς βεβαιώνουν ότι ο Θεός θα ενεργήση υπέρ της καταδυναστευομένης ανθρωπότητος. Αλλά έχει τα μέσα και την ικανότητα να τακτοποιήση τις υποθέσεις της γης; Ασφαλώς έχει! Η δύναμίς του είναι απεριόριστη, διότι αυτός είναι ο Παντοδύναμος. (Γέν. 17:1· 18:14, 25) Λόγω της δυνάμεως και της σοφίας που επέδειξε δημιουργώντας το σύμπαν, δεν μπορεί να υπάρξη αμφιβολία ότι μπορεί να επιφέρη μια παγκόσμια καταστροφή που θα θέση τέρμα στην ανομία και στα δεινά της γης.—Παροιμ. 3:19, 20.
15, 16. Ποιος είναι ένας ακόμη πιο ισχυρός λόγος για τον οποίο ο Ιεχωβά Θεός είναι βέβαιο ότι θα επιφέρη έναν παγκόσμιο καιρό θλίψεως για να καθαρίση τη γη από την ανομία;
15 Υπάρχει και ένας πιο ισχυρός λόγος για τον οποίο ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, θα επιφέρη αυτή την παγκόσμια καταστροφή, αφανίζοντας όλους τους ασεβείς. Και ποιος είναι ο λόγος αυτός; Το γεγονός ότι κάθε ασέβεια αποτελεί στασιασμό εναντίον του ως Παντοδυνάμου Κυριάρχου. Όλοι οι ασεβείς αποτελούν μια προσβολή γι’ αυτόν, την οποία δεν μπορεί ν’ ανέχεται επ’ άπειρον. Γι’ αυτό ο Ιησούς άρχισε την υποδειγματική προσευχή του με το αίτημα: «Αγιασθήτω το όνομά σου.»—Ματθ. 6:9.
16 Τα σχόλια του Θεού για τις ημέρες του Νώε τονίζουν ότι οι συνθήκες ασεβείας της εποχής εκείνης αποτελούσαν μια προσβολή γι’ αυτόν και γι’ αυτό ανέλαβε δράσι. (Γέν. 6:3, 5, 6) Και τώρα, μετά από αιώνες, δίκαιοι άνθρωποι έθεσαν το ερώτημα που είχε θέσει και ο προφήτης Αββακούμ, δηλαδή, γιατί ένας δίκαιος και ευθύς Θεός επιτρέπει στους ασεβείς να θριαμβεύουν φαινομενικά κατά των δικαίων; (Αββακ. 1:13) Διαπιστώνομε από τον Λόγο του Θεού ότι ο Θεός θα σταματήση κάθε καταδυνάστευσι και ασέβεια για να γνωρίσουν οι άνθρωποι ότι αυτός είναι ο Υπέρτατος Κυρίαρχος του σύμπαντος. Εξήντα φορές περίπου στην προφητεία του Ιεζεκιήλ και μόνο γίνεται η δήλωσις ότι ο Θεός θα ενεργήση έτσι ώστε οι άνθρωποι να γνωρίσουν ότι αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά. (Ιεζ. 6:7—39:28) Επίσης, ο Εβραίος ψαλμωδός προσευχήθηκε να ενεργήση ο Θεός έτσι ώστε οι άνθρωποι να γνωρίσουν «ότι συ του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.» (Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ) Επειδή ο Ιεχωβά Θεός έχει συμπάθεια για την πάσχουσα ανθρωπότητα και επειδή περιλαμβάνονται η κυριαρχία και το όνομά του, θα επιφέρη την παγκόσμια καταστροφή που θα θέση τέρμα σε όλη την ασέβεια και στα παθήματα που γίνονται στη γη.
ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ; ΠΟΤΕ;
17. Τι είπε ο Ιησούς ως προς τον ακριβή χρόνο της ‘ημέρας εκείνης’;
17 Για πολλούς ανθρώπους, το σπουδαιότερο ερώτημα είναι, Ποτέ θα γίνη αυτή η ‘μεγάλη θλίψις,’ αυτή η παγκόσμια καταστροφή, ή παγγήινη συμφορά; Πότε θα επέμβη ο Δημιουργός στις ανθρώπινες υποθέσεις όπως έκαμε στους αρχαίους χρόνους και θα φέρη ένα τέλος στις θλιβερές συνθήκες του κόσμου; Μολονότι οι δούλοι του Θεού ζωηρά ποθούν να γνωρίσουν τον χρόνο, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Κανείς δεν μπορεί να επισημάνη την ακριβή ημέρα και ώρα. Ο ίδιος ο Ιησούς εξήγησε αυτό το σημείο, λέγοντας: «Ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ, ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ.» Επίσης είπε «Καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.»—Μάρκ. 13:32· Λουκ. 12:40.
18. Τι δείχνει ότι ο Ιεχωβά έχει πραγματικά ορίσει χρόνο για ενέργεια;
18 Αλλά ο Ιεχωβά Θεός έχει ένα ωρισμένο χρόνο γι’ αυτό. Διαβάζομε στον Λόγο του, την Αγία Γραφή: «Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.» (Εκκλησ. 3:1) Στις ημέρες του Νώε, όταν οι συνθήκες της γης έφθασαν στο όριο της μακροθυμίας του Ιεχωβά Θεού, αυτός επέφερε ένα παγγήινο κατακλυσμό. (Γέν. 6:3, 5-7) Όταν ο λαός Ισραήλ ήταν σε δουλεία στην Αίγυπτο, τους ελευθέρωσε στον ωρισμένο του καιρό. Η αφήγησις λέγει: «Και εισήκουσεν ο Θεός των στεναγμών . . . και επέβλεψεν ο Θεός,» και τους εξήγαγε διά χειρός του Μωυσέως. (Έξοδ. 2:24, 25) Αργότερα, όταν το έθνος Ισραήλ εξήντλησε τα όρια της υπομονής του Θεού εξ αιτίας της αποστασίας και της ασεβείας του, «ώστε δεν ήτο θεραπεία,» ο Θεός «έφερεν επ’ αυτούς τον βασιλέα» της Βαβυλώνος. (2 Χρον. 36:15-17) Επίσης, «ότε ήλθε το πλήρωμα του χρόνου,» ο Θεός απέστειλε τον Υιό του στη γη.—Γαλ. 4:4.
19. Τι μπορεί να θεωρηθή ως ένας λόγος για να συμπεράνωμε ότι ο Θεός θα ενεργήση σύντομα;
19 Ο καιρός που θα τερματίση ο Θεός την ανομία πρέπει να είναι πλησίον διότι αν οι σημερινές συνθήκες που χειροτερεύουν δεν αναχαιτίζοντο από τον Δημιουργό, οι ιδιοτελείς άνθρωποι θα έθεταν τέρμα στο ανθρώπινο γένος επάνω στη γη, είτε με τη μόλυνσι της γης είτε μ’ ένα πυρηνικό πόλεμο. Σύμφωνα με τους οικολόγους, η γρήγορη εξάπλωσις της μολύνσεως της γης, στον αέρα και ιδιαίτερα στους ωκεανούς, παρουσιάζει μια σαφή απειλή κατά της επιβιώσεως της ανθρωπίνης οικογενείας. Σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού Χριστού, το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων είναι ένας ‘οίκος διηρημένος καθ’ εαυτού’· γι’ αυτό, δεν μπορεί να παραμείνη πολύν καιρό ακόμη. Και σύμφωνα μ’ ένα άλλο Γραφικό παράδειγμα, τα έθνη ‘έσπειραν άνεμον και γι’ αυτό θα θερίσουν ανεμοστρόβιλο’ καταστροφής.—Ματθ. 12:25, 26· Ωσηέ 8:7.
20-22. (β) Ποιες προφητείες του Ιησού δείχνουν ότι ο παγκόσμιος καιρός θλίψεως πλησιάζει; (β) Πώς τα λόγια του Παύλου δείχνουν ότι είμεθα στις «έσχατες ημέρες»;
20 Ιδιαίτερα οι Βιβλικές προφητείες που εκπληρώθηκαν επιβεβαιώνουν ότι ζούμε στο τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. Ο Ιησούς Χριστός, απαντώντας σ’ ένα ερώτημα των αποστόλων του σχετικά με τον καιρό ‘του τέλους του κόσμου,’ δηλαδή για το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, προείπε ότι θα γίνουν εκτεταμένοι πόλεμοι, πείνες, σεισμοί και λοιμοί που θα επεσήμαναν την εγγύτητα αυτού του τέλους. Στη γενεά μας βέβαια έχομε ιδή όλα αυτά τα πράγματα να συμβαίνουν σε πρωτοφανή κλίμακα, ιδιαίτερα από το έτος 1914.—Ματθ. 24, 25· Μάρκ. 13· Λουκ. 21.
21 Τον παρόντα καιρό προσδιορίζουν επίσης τα προφητικά λόγια του αποστόλου Παύλου ότι «εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν έλθει καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.» (2 Τιμ. 3:1-5) Ποιος μπορεί ν’ αρνηθή ότι αυτές οι συνθήκες επικρατούν σήμερα, και σε βαθμό που δεν παρατηρήθηκε ποτέ άλλοτε; Ασφαλώς κανένας ειλικρινής νοήμων άνθρωπος δεν θα μπορεί να το αρνηθή αυτό.
22 Ο Ιησούς προείπε, ως μέρος του συνθέτου σημείου του τέλους αυτού του συστήματος πραγμάτων, ότι «θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Και αυτή η προφητεία επίσης είχε μια αξιοσημείωτη εκπλήρωσι, ιδιαίτερα στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα χρόνων. Με κάθε δικαιοσύνη και αμεροληψία ο Ιεχωβά Θεός προειδοποιεί τους ασεβείς προτού ενεργήση εναντίον τους τα δε έντονα παραδείγματα απετέλεσαν την προειδοποίησι που είχε διακηρύξει μέσω των προφητών του προτού καταστροφή η Ιερουσαλήμ και ο ναός της στο έτος 607 π.Χ. και πάλι στο έτος 70 μ.Χ.
23. Τι σημασία έχει για μας η εγγύτης αυτών των γεγονότων;
23 Τι υπονοούν και τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι υπάρχει πιθανότης για επιβίωσι όπως υπήρξε και σε προηγούμενες μεγάλες καταστροφές που επήλθαν από τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό. Σημαίνουν επίσης ότι είναι επείγον να αναληφθούν ενέργειες για επιβίωσι, ακριβώς, όπως ήταν επείγον και στις ημέρες του Λωτ και των πρώτων Χριστιανών που είδαν τις στρατιές της Ρώμης να περικυκλώνουν την Ιερουσαλήμ. Είναι καιρός ν’ αποκτηθή γρήγορα πίστις και ν’ αναληφθή ενέργεια σύμφωνα μ’ αυτή.