Περισσότερες Προφητείες Απελευθερώσεως Πρόκειται να Εκπληρωθούν

Περισσότερες Προφητείες Απελευθερώσεως Πρόκειται να Εκπληρωθούν

1, 2. Ποιες άλλες προφητικές δηλώσεις τονίζουν το γεγονός ότι ο λαός του Κυρίου πρέπει να εισέλθη σε περισσότερη ακόμη εκπλήρωσι των προφητειών μετά τις 1.335 ημέρες;

ΜΟΛΟΝΟΤΙ το παραπάνω τμήμα της προφητείας του Δανιήλ πραγματοποιείται, εν τούτοις δεν είναι το τέλος, διότι ο Ιεχωβά και ο Βασιλεύς του είναι αποφασισμένοι να απελευθερώσουν ‘όλους τους υιούς του λαού του’. Κάθε τέκνο του Θεού θα φερθή στην αγαπημένη πόλι· μερικοί που επανεφέρθησαν ήδη, είναι τώρα πρόθυμοι για την υπηρεσία της Βασιλείας. Για να μπορέσωμε, λοιπόν, να μάθωμε τους προοδευτικούς σκοπούς του Θεού πέρα από τις 1.335 ημέρες, συσχετίζομε την προφητεία του Δανιήλ με την όρασι του Ιωάννου που αναγράφεται στην Αποκάλυψι· σημειώστε δε, ότι αυτή μας μεταφέρει πέρα από τον καιρό για τον οποίον μιλεί ο Δανιήλ. Έχοντας τούτο υπ’ όψιν, αναφερόμεθα τώρα στην όρασι του Δανιήλ, στην οποίαν είδε τον άγγελο επάνω από τα νερά. (Δανιήλ 12:5-7) Αυτός ο ίδιος άγγελος φανερώνεται επίσης στην όρασι που αναγράφεται εις Δανιήλ 10:5-7: «Εσήκωσα τους οφθαλμούς μου, και είδον, και ιδού είς άνθρωπος ενδεδυμένος λινά, και αι οσφύες αυτού ήσαν περιεζωσμέναι με χρυσίον καθαρόν του Ουφάζ· το δε σώμα αυτού ήτο ως βηρύλλιον, και το πρόσωπον αυτού ως θέα αστραπής, και οι οφθαλμοί αυτού ως λαμπάδες πυρός, και οι βραχίονες αυτού και οι πόδες αυτού ως όψις χαλκού στίλβοντος, και η φωνή των λόγων αυτού ως φωνή όχλου. Και μόνος εγώ ο Δανιήλ είδον την όρασιν· οι δε άνδρες οι όντες μετ’ εμού δεν είδον την όρασιν· αλλά τρόμος μέγας επέπεσεν επ’ αυτούς, και έφυγον δια να κρυφθώσιν.» Αυτός ο άγγελος προσδιορίζεται για μας ως ο Κύριος Ιησούς Χριστός «εν δόξη» κατά τον καιρό της βασιλείας του: «Και εν μέσω των επτά λυχνιών είδον ένα όμοιον με υιόν ανθρώπου, ενδεδυμένον ποδήρη χιτώνα, και περιεζωσμένον πλησίον των μαστών ζώνην χρυσήν· η δε κεφαλή αυτού και αι τρίχες ήσαν λευκαί ως μαλλίον λευκόν, ως χιών· και οι οφθαλμοί αυτού ως φλοξ πυρός· και οι πόδες αυτού όμοιοι με χαλκολίβανον, ως εν καμίνω πεπυρωμένοι· και η φωνή αυτού ως φωνή υδάτων πολλών. Και ότε είδον αυτόν, έπεσα προς τους πόδας αυτού ως νεκρός· και επέθηκε την δεξιάν αυτού χείρα επ’ εμέ, λέγων μοι, Μη φοβού· εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζων, και έγεινα νεκρός· και ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν και έχω τα κλειδιά του άδου και του θανάτου.»—Αποκάλυψις 1:13-15, 17, 18.

² Εις Δανιήλ 10:13 βλέπομε τον μέγαν Άρχοντα Μιχαήλ (Χριστόν) να έρχεται προς βοήθειαν ενός από τους ουρανίους αγγελιαφόρους, πράγμα που βεβαιώνει περαιτέρω το γεγονός ότι ο Χριστός Ιησούς αναφέρεται προφητικώς ως εκείνος που είναι ‘επάνωθεν των μεγάλων υδάτων’ (πληθών). «Και εγώ ο Δανιήλ εθεώρησα, και ιδού, ίσταντο δύο άλλοι είς εντεύθεν επί του χείλους του ποταμού, και είς εκείθεν επί του χείλους του ποταμού.» (Δανιήλ 12:5) Εδώ είναι πολλά ύδατα ή μια πλημμύρα (μεγάλο πλήθος), με τον ένα άγγελον στο ένα άκρον και τον άλλον στο άλλο άκρον, διότι αυτοί βρίσκονται στο χείλος αντιθέτων οχθών. Αυτό προφανώς περιλαμβάνει όλα τα πλήθη, και γίνεται ερώτησις. ‘Πόσος καιρός θα είναι ως το τέλος αυτών των θαυμασίων;’ Ο ένδοξος Βασιλεύς Ιησούς Χριστός υψώνει το δεξιό του χέρι, πράγμα που είναι χαρακτηριστικό ενός όρκου· όπως όταν «είπε ο Άβραμ προς τον βασιλέα των Σοδόμων, Εγώ ύψωσα την χείρα μου προς τον Ιεχωβά, τον Θεόν τον ύψιστον, όστις έκτισε τον ουρανόν και την γην». (Γένεσις 14:22, Α.Σ.Μ.· επίσης βλέπε Δευτερονόμιον 32:40) Στρεφόμεθα τώρα στην Αποκάλυψι 10:5-7: «Και ο άγγελος τον οποίον είδον ιστάμενον επί της θαλάσσης και επί της γης, εσήκωσε την χείρα αυτού εις τον ουρανόν, και ώμοσεν εις τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, . . . ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι· αλλ’ εν ταις ημέραις της φωνής του εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλη να σαλπίση, τότε θέλει τελεσθή το μυστήριον του Θεού, καθώς εφανέρωσε προς τους εαυτού δούλους τους προφήτας.» Αυτό είναι μια ιεροπρεπής διακήρυξις ότι δεν θα υπάρξη πλέον αναμονή. Το μυστήριον του Θεού ετελέσθη. Αυτή η προφητεία της τελέσεως του μυστηρίου του Θεού λαμβάνει την εκπλήρωσί της μετά το 1926, έπειτα από τις 1.335 ημέρες, στη διάρκεια του καιρού της μακαριότητος.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

3. Ποια ζητήματα διευκρινίσθησαν για τους δούλους του Κυρίου μόνο από το έτος 1926;

³ Μπορείτε να εκτιμήσετε ότι είναι μόνο είκοσι πέντε χρόνια περίπου αφότου το ένδοξο και άγιο όνομα του Ιεχωβά εφέρθηκε στο προσκήνιο και αποκαλύφθηκε στον λαόν του Θεού ως όνομα που πρέπει να γνωστοποιηθή σε κάθε μέρος της γης; Επίσης γνωρίζετε ότι ως το 1926 το όνομα σπανίως εχρησιμοποιείτο ακόμη και στις συναθροίσεις του λαού του Θεού, και ποτέ εν σχέσει με τη δημοσία διακονία; Ότι οι λαοί του κόσμου είχαν δυσκολία να κατανοήσουν τι ενοείτο με τον προσδιορισμό «μάρτυρες του Ιεχωβά» που διακηρύχθηκε δημοσίως για πρώτη φορά στο 1931; Ότι μεταξύ του λαού του Κυρίου υπήρχαν πολλά αινιγματώδη ερωτήματα όπως, Γιατί όλα αυτά τα εγκλήματα και οι συμφορές; Ποια είναι η αιτία της καταδιώξεως των τέκνων του Θεού; Τώρα που είχε έλθει η Βασιλεία, γιατί να γίνωνται πόλεμοι, και ποια ήταν η θέσις των Αρχόντων του κόσμου τούτου; Εσημείωνε αυτά τα πράγματα ο Θεός; Πότε θα ανελάμβανε δράσι;

4. Ποιες ερωτήσεις υποβάλλονται ακόμη από εκείνους Του είναι έξω από την οργάνωσι του Κυρίου, δημιουργώντας ποια ευθύνη στους δούλους Του;

⁴ Τώρα τα ζητήματα αυτά δεν είναι πια αινιγματώδη για τα τέκνα του Ιεχωβά. «Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.» (Ησαΐας 54:13, Α.Σ.Μ.) Εν τούτοις, εκείνοι που είναι έξω από την οργάνωσι του Ιεχωβά θέτουν ερωτήσεις γι’ αυτά τα ζητήματα και ζητούν πληροφορία. Μόνο εκείνοι που είναι μέσα στην οργάνωσι γνωρίζουν, και συνεπώς σ’ αυτούς απόκειται να διανείμουν τη γνώσι στους έξω. Αυτοί ερωτούν, Ποιος είναι ο Θεός; Μπορεί να είναι υπεύθυνος για όλα αυτά τα τρομερά δεινά; Εξουσιοδοτεί τους ψευδείς θρησκευόμενους να ομιλούν εν ονόματί του; Διορίζει αυτός πονηρούς δικτάτορας; Έχει οργάνωσι; Έχει ένα μόνο λαό, ή εκατοντάδες διαφορετικών οργανώσεων; Είναι ένας δαίμων, ένα τέρας, ένας θεός αιμάτων; Γιατί ευδοκιμούν οι πονηροί; Είναι ο Θεός δίκαιος, αγνός και άγιος; Γιατί επιτρέπεται στον Σατανά να πολεμά τον Θεό; Η μία ερώτησις μετά την άλλη υποβάλλεται όσον αφορά τον Θεό από τους έξω. Δεν κάνει αυτό συνεχώς ευτυχισμένες τις καρδιές του πιστού λαού του Θεού επειδή γνωρίζουν την αλήθεια; διότι γι’ αυτούς ‘ετελέσθη το μυστήριον του Θεού’. Βρίσκονται στον καιρό της μακαριότητος.

5, 6. Πώς μπορεί αληθινά να λεχθή σήμερα ότι «καιρός δεν θέλει είσθαι έτι»;

⁵ Η ημέρα δεν απέχει πολύ—δεν θα αργοπορήση πια—που ο Ιεχωβά θα εγερθή για να τιμωρήση τα πονηρά έθνη της γης και έτσι να κάμη όνομα για τον εαυτό του που θα μνημονεύεται για πάντα. Προ τριάντα πέντε εκατοντάδων ετών κατέστρεψε τους Αιγυπτίους στην Ερυθρά θάλασσα και προ τεσσάρων χιλιάδων ετών και πλέον επέφερε τον μεγάλο Κατακλυσμό και κατέστρεψε έναν κόσμο. Το όνομά του είναι ακόμη συνδεδεμένο μ’ αυτά τα θαυμαστά έργα. Ωστόσο, μετά τον Αρμαγεδδώνα το όνομά του θα μνημονεύεται για πάντα. Ο καιρός αυτός της απελευθερώσεως των πράων, των πιστών, είναι πολύ πλησίον, και η σχετική πληροφορία γνωστοποιείται ως καλά νέα σ’ αυτούς. «Και ετελέσθη το μυστήριον του Θεού, ως ευηγγέλισε τους εαυτού δούλους τους προφήτας.»—Αποκάλυψις 10:7, Κείμενον.

⁶ Όλοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι σύντροφοί των γνωρίζουν ότι ζούμε σε μεγαλειώδεις και ένδοξες ημέρες, διότι ήλθε ο καιρός για την πραγματοποίησι κάθε οράσεως. Δεν αναβάλλονται αυτές πια. Αυτή είναι πράγματι η ημέρα που διευθέτησε ο Ιεχωβά, ο καιρός για την πραγματοποίησι των θαυμαστών του υποσχέσεων. Εμείς, ως μάρτυρες του Ιεχωβά, ας εισέλθωμε πλήρως σ’ αυτήν και ας λάβωμε τη στάσι μας ανάμεσα στους κατοίκους της γης ως εκείνοι που ανήκουν στην πόλι του Ιεχωβά, και στο νέο σύστημα πραγμάτων, ως εκείνοι που γνωρίζουν ότι η Βασιλεία ιδρύθη στον ουρανό και ο Ιεχωβά βασιλεύει. Ζήσατε, λοιπόν, σ’ αυτή τη γνώσι και να είσθε ως εκείνοι που είναι συνετοί και που στρέφουν χιλιάδες στας οδούς της δικαιοσύνης, ναι, στον νέο κόσμο.

7. Ποιο γεγονός, που σχετίζεται με κρίσι και απελευθέρωσι, θα κάνουν καλά να το σημειώσουν τώρα προσεκτικά οι λαοί της γης:

⁷ Σ’ αυτόν τον πλήρη συμβάντων καιρό ο έβδομος άγγελος σαλπίζει τη σάλπιγγά του, δηλαδή, αφού ετελείωσαν οι 1.260 ημέρες στο 1918. Τότε ακριβώς αυτά τα θαυμάσια μπορούν να συμβούν: «Και ο έβδομος άγγελος εσάλπισεν· και εγένοντο φωναί μεγάλαι εν τω ουρανώ, λέγοντες, Εγένετο η βασιλεία του κόσμου του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων. Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι ενώπιον του Θεού καθήμενοι επί τους θρόνους αυτών, έπεσαν επί τα πρόσωπα αυτών και προσεκύνησαν τω Θεώ, λέγοντες· Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε [Ιεχωβά, Μ.Ν.Κ.] ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο ων και ο ην, ότι είληφας την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας· και τα έθνη ωργίσθησαν, και ήλθεν η οργή σου και ο καιρός των νεκρών κριθήναι και δούναι τον μισθόν τοις δούλοις σου τοις προφήταις και τοις αγίοις και τοις φοβουμένοις το όνομά σου τοις μικροίς και τοις μεγάλοις, και διαφθείραι τους διαφθείροντας την γην. Και ηνοίγη ο ναός του Θεού ο εν τω ουρανώ, και ώφθη η κιβωτός της διαθήκης αυτού εν τω ναώ αυτού, και εγένοντο αστραπαί και φωναί και βρονταί και σεισμός και χάλαζα μεγάλη.» (Αποκάλυψις 11:15-19, Κριτική Έκδοσις Κειμένου) Μήπως δεν είναι πάρα πολύ σαφές στα τέκνα του Θεού πώς τώρα τα πολλά ύδατα, δηλαδή, οι λαοί, τα έθνη, οι γλώσσες, έχουν όλα έλθει κάτω από τον Ιησού Χριστό; Όσο ταχύτερα οι άνθρωποι αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς. Η ημέρα αυτή είναι ημέρα κρίσεως. Είναι ημέρα απελευθερώσεως. Μερικοί γνωρίζουν αρκετά από την αλήθεια αλλά την πολεμούν επειδή δημιουργεί ευθύνες, αυτό όμως είναι λήψις μιας πολύ ασύνετης πορείας, αφού ο Ιεχωβά δεν προσφέρει τίποτε άλλο. Πού αλλού μπορείτε να πάτε; διότι ο Ιησούς Χριστός ανέλαβε την εξουσία και ο Θεός καθιστά γνωστό το θέλημά του μέσω του πιστού του Δούλου, και αυτό το θέλημα είναι ο λόγος της ζωής.

8. Ποιο, λοιπόν, διαιρετικό έργο επιτελείται τώρα;

⁸ Πλήθη ειλικρινών ανθρώπων πρόκειται να στραφούν προς το νέο κόσμο και τον δίκαιον Βασιλέα, κι εκείνοι που το κάνουν αυτό, βρίσκουν ειρήνη και ευτυχία ακόμη και τώρα ανάμεσα στον παλαιό πονηρό κόσμο. Αλλά «οι ασεβείς θέλουσιν ασεβεί», και το μίσος των για τα τέκνα του Υψίστου αυξάνει. Γνωρίζουν ότι δεν έχουν μερίδα στις αποκαλύψεις, στις εύνοιες και στα προνόμια της Βασιλείας, και βλέπουν ότι ο Ιεχωβά έκαμε να συμβούν αυτά τα θαυμάσια στο μέσον μας, μέσα στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι μεγάλες, μακροχρόνιες και θαυμαστές προφητείες έχουν εκπληρωθή σε μας. Για τούτο μ’ έναν αλάθητο προσδιορισμό ταυτότητος, οι μάρτυρες του Ιεχωβά υποδεικνύονται από τον λόγον του Ιεχωβά και τα γεγονότα που αποτελούν τη σύγχρονη εκπλήρωσί του. Αυτοί είναι οι αγαπητοί του. Οι ασεβείς το ξέρουν αυτό και βλέπουν τους εαυτούς των να απορρίπτωνται, και έτσι θρηνούν και τρίζουν τα δόντια τους με πικρία.

9. Ποιο παράδοξο έργο προσδιορισμού ταυτότητος προχωρεί μεγαλοπρεπώς από χρόνο σε χρόνο και ποιες σοβαρές ερωτήσεις γίνεται σύστασις να τεθούν από μέρους εκείνων που δεν ακολουθούν τη συνετή πορεία;

⁹ Το αξιοσημείωτο, παράδοξο έργο του Ιεχωβά, το έργο του προσδιορισμού της ταυτότητος του πιστού του δούλου, δεν σταματά. Από χρόνο σε χρόνο γίνεται πιο φανερό. Οράσεις και προφητείες εκπληρώνονται μέσω των θαυμαστών πραγμάτων που ο Ιεχωβά επιτελεί για μας. «Τότε ενεπλήσθη το στόμα ημών από γέλωτας, και η γλώσσα ημών από αγαλλιάσεως· τότε έλεγον μεταξύ των εθνών, Μεγαλεία έκαμε δι’ αυτούς ο Ιεχωβά.» (Ψαλμός 126:2, Α.Σ.Μ.) Καμμιά άλλη από όλες τις οργανώσεις του κόσμου δεν εξελέγη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι για σημεία και τεράστια στη γη. «Δέσον την μαρτυρίαν, σφράγισον τον νόμον μεταξύ των μαθητών μου. Εγώ δε θέλω περιμείνει τον Ιεχωβά, όστις κρύπτει το πρόσωπον αυτού από του οίκου Ιακώβ, και επ’ αυτόν θέλω είσθαι πεποιθώς. Ιδού εγώ και τα παιδία, τα οποία μοι έδωκεν ο Ιεχωβά, δια σημεία και τεράστια εις τον Ισραήλ παρά του Ιεχωβά των δυνάμεων, του κατοικούντος εν τω όρει Σιών.» (Ησαΐας 8:16-18, Α.Σ.Μ.) Εκείνοι που ομολογούν ότι αγαπούν τον Θεόν και ισχυρίζονται ότι πράττουν το θέλημά του και οι οποίοι δεν υπηρετούν και δεν λατρεύουν μαζί μ’ εκείνους που γνωρίζουν ότι ο νέος κόσμιος είναι πλησίον, θα ήσαν συνετοί αν γρήγορα εξήταζαν τη θέσι τους. Θα μπορούσαν απλώς να θέσουν στον εαυτό τους μία η δύο απλές ερωτήσεις: Έχω συναίσθησι της ευνοίας του Ιεχωβά επάνω στο έργο που εκτελώ; Περιμένω κρίσιν απ’ αυτόν ως αποτέλεσμα της υπηρεσίας που επιτελείται, και μπορώ να αποδείξω από τον άγιο λόγο Του ότι τα έργα μου γίνονται με υπακοή σ’ αυτόν; Ή εκτελώ κάποια υπηρεσία ιδιοτελώς; Την εκτελώ για δικό μου έπαινο ή για τον αίνο του Ιεχωβά; Μανθάνω περισσότερα για τη βασιλεία του Θεού και την εγκαθίδρυσί της; Μπορώ να εκτιμήσω την εκπλήρωσι των προφητειών; Αν βρίσκεσθε ακόμη στη μυστική Βαβυλώνα, τότε εξετάστε τις αλήθειες που τίθενται μπροστά σας και βιασθήτε να εγκαταλείψετε την καταδικασμένη οργάνωσι: «Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, δια να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής.»—Αποκάλυψις 18:4.

10. Ποιες πείρες των δούλων του Κυρίου, ιδιαίτερα από το 1933 και έπειτα, αποδεικνύουν την έντασι της εκστρατείας του Διαβόλου εναντίον των;

¹⁰ Οι δυνάμεις του πονηρού αυτού συστήματος πραγμάτων, που πρόκειται να παρέλθουν, θα κάμουν επανειλημμένες επιθέσεις εναντίον του λαού του Κυρίου, αλλά ποτέ δεν θα τον διασπάσουν ούτε θα τον διασκορπίσουν. Ο Σατανάς γνωρίζει ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ο λαός του Θεού και οι μόνοι επάνω στη γη που στέκουν υπέρ του αίνου του Ιεχωβά και διακηρύττουν τη βασιλεία του Κυρίου Ιησού, και θα εγείρη ολόκληρον τον κόσμο εναντίον αυτού του λαού για να τον καταστρέψη_, αλλά δεν θα φέρη εις πέρας αυτό το διαβολικό σχέδιο, διότι «η δύναμις του διασκορπιστού του αγίου λαού» συνετρίβη. (Δανιήλ 12:7, Μ.Ι.Ρ., περιθώριο) Η εναντίωσίς του και η καταδίωξις έχουν αυξήσει και έγιναν πολύ μεγαλύτερες παρά από το 1914 έως το 1918. Ενετάθησαν από το 1933 έως την έκρηξι του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος παρέσχε την ευκαιρία στους εχθρούς τής Σιών να εφορμήσουν εναντίον μας με μεγάλη επίθεσι. Αυτή η έφοδος ήταν τρομακτική, διότι είχαν πολιορκηθή όλα τα τμήματα της οργανώσεως, αλλά η οργάνωσις του Θεού έλαβε το κτύπημα, ετρίκλισε μόνο προς στιγμήν κάτω από την πίεσι του κόσμου, αλλά το φρούριο της Σιών εστάθηκε στερεό. Ο Σατανάς, ο άρχων των ορδών της εναντιώσεως, επήρε με βίαιο τρόπο μερικούς αδελφούς στις φυλακές του και στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, μερικούς εθανάτωσε, ενώ σε χιλιάδες άλλους έφερε στέρησι και πολλά διανοητικά καθώς και σωματικά παθήματα. Αλλά με ποιο αποτέλεσμα;

ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ

11-13. Ποια ήσαν τα αποτελέσματα αυτής της διαβολικής εκστρατείας και πώς το πιστοποιούν αυτό τα τεύχη της Σκοπιάς του 1942;

¹¹ Βέβαια η «παντοτεινή θυσία» δεν αφαιρέθηκε σ’ αυτόν τον καιρό, διότι προσεφέρετο αίνος κάθε ημέρα, ναι κάθε ώρα, μερικοί δε πιστοί ετιμούσαν τον Ιεχωβά ακόμη και με το αίμα της ζωής των. Ο λαός του Θεού ενισχύετο με «τροφήν εν καιρώ», διότι ακριβώς στο μέσον αυτού του τρομερού καταστρεπτικού δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κύριος έστρωσε μια πλούσια τράπεζα αληθειών της Βασιλείας. Η Σκοπιά εδημοσίευσε στη διάρκεια αυτής της περιόδου θαυμαστά, ενισχυτικά και χαροποιά άρθρα, όπως «Ήττα του Διωγμού» (τεύχος της 15ης Ιουλίου 1942, στην Αγγλική), «Πολεμιστής για τον Νέο Κόσμο» (σε πέντε μέρη που περιείχοντο στα τεύχη της 15ης Οκτωβρίου μέχρι 15ης Δεκεμβρίου 1942, περιλαμβανομένου, στην Αγγλική), «Μιχαίας» (σε ένδεκα μέρη, 1 Ιανουαρίου έως 15 Ιουνίου 1942, περιλαμβανομένου, στην Αγγλική), «Άσμα που Καλεί προς Δράσιν» (1 Ιουλίου 1942, στην Αγγλική), και πολλά άλλα. Όχι μόνο ετρέφετο η Σιών «με το πάχος του σίτου», αλλά έγινε και προμήθεια επικοινωνίας σε συνέλευσι. Ο λαός του Ιεχωβά ήταν αμετάτρεπτος, ήταν βέβαιος, ήταν σταθερός, όπως γίνεται φανερό από την απόφασι που υιοθετήθηκε στη συνέλευσι του Κλήβελαντ:

«. . . ΟΤΙ είμεθα αντίθετοι σε κάθε ολοκληρωτική διακυβέρνησι και στον περιορισμό που αυτή επιβάλλει της λατρείας του Ιεχωβά Θεού μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν οφείλομε υποταγή σε καμμιά ξένη δύναμι, θρησκευτική ή πολιτική, αλλά η Κεφαλή μας και ο Αρχηγός μας είναι Εκείνος που ο Θεός εξέλεξε και προσδιώρισε, ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός, θ’ ακολουθήσωμε δε το παράδειγμά του στη λατρεία και υπηρεσία του Θεού. Ας έλθη ό,τι ο Κύριος επιτρέπει· εμείς, όμως, θα εξακολουθήσωμε να λατρεύωμε τον Ιεχωβά Θεό και ν’ ανθιστάμεθα σε κάθε δαιμονιώδη καταπάτησι της λατρείας και υπηρεσίας Του, και να μαχώμεθα συνεχώς με αδιάσπαστη ενότητα ώσπου Αυτός να δώση τη νίκη μέσω της Θεοκρατικής του Κυβερνήσεως δια Ιησού Χριστού.

»Χρονολογία, Σάββατον, 19 Σεπτεμβρίου 1942.»

¹² Ενδιαφέρουσες, επίσης, υπήρξαν επιστολές που εστάλησαν από τμήματα και ομάδες στον αγρό, όπως εκείνη που παρετέθη στο τεύχος της Σκοπιάς της 1ης Οκτωβρίου 1942 (στην Αγγλική), από το Λονδίνον:

«Ευχαριστούμε τον Κύριο για τις συνεχιζόμενες διεγερτικές αλήθειες που τόσο άφθονα παρέχονται μέσω της Σκοπιάς. Θ’ αποδείξωμε την πίστι μας στη Θεοκρατία με τα έργα μας. Αρνούμεθα να παραβούμε τις ευχές της διαθήκης μας. Το «βδέλυγμα της ερημώσεως» δεν μπορεί ποτέ ν’ αφαιρέση από μας τη χαρά τού να αινούμε το όνομα του Ιεχωβά. Χωρίς αμφιβολία πολλές σκοτεινές ημέρες είναι μπροστά. Οι άνθρωποι καλής θελήσεως αποβλέπουν στους μάρτυρας του Ιεχωβά για παρηγορία. Δεν μπορούμε να τους εγκαταλείψωμε. Ζητούμε να είμεθα επιμελείς και να υπακούωμε στην πρόσκλησι του Κυρίου «Βόσκε τα πρόβατά μου». Διακηρύττομε την απόφασί μας να χρησιμοποιήσωμε κάθε δυνατή ευκαιρία ΤΩΡΑ για να εκτελέσωμε αυτό το έργο. Θα σταθούμε άμεμπτοι.

»‘Ως πόλις συνηρμοσμένη ομού’ αντιμετωπίζομε με πλήρη εμπιστοσύνη στον Κύριο την απειλούμενη Ασσυριακή εισβολή μέσα στη γη του Ιεχωβά. Η νίκη βρίσκεται με το μέρος της Θεοκρατίας, της Αγίας Πόλεως. Οτιδήποτε και αν συμβή, εμείς είμεθα έτοιμοι και πρόθυμοι να υποφέρωμε οποιουσδήποτε ονειδισμούς και καταδιώξεις επιτρέψη ο Κύριος για τη διεκδίκησι του ονόματός του.»

¹³ Έπειτα στο 1943, 1944 και 1945 η ίδια «θυσία αινέσεως» υψωνόταν ακόμη από τον λαόν του Ιεχωβά. Πόσο αληθινό ήταν ότι ο Σατανάς δεν μπορούσε τώρα να αφαιρέση την «παντοτεινή» θυσία όπως έκαμε στο 1918! Ο Κύριος ήταν στο μέσον μας και, μολονότι όλα τα έθνη πολεμούσαν στις πύλες μας και προσπαθούσαν να συντρίψουν την ακεραιότητα, τα τέκνα της Σιών έστεκαν πιστά.

14, 15. Αντίθετα με τις φυσικές προσδοκίες, ποια υπήρξε η κατάστασις των δούλων Του από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα;

¹⁴ Τώρα τι έλαβε χώραν από τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα; Η μακαριότης αύξησε και μεγαλύτερο φως εχύθηκε πάνω στον λόγον του Θεού. Εχορηγήθηκε γνώσις. Οι δίκαιοι, βγαίνοντας από τους βαρείς καιρούς του διωγμού, των παθημάτων και των απαγορεύσεων και άλλων μορφών εναντιώσεως, ήσαν όπως ο ήλιος που λάμπει καθώς προχωρεί μέσα από τα σύννεφα. Τώρα σε όλη τη λαμπρότητά του το άγγελμα της αληθείας εισδύει με δύναμι σε όλα τα μακρινά μέρη, διότι κανένα μέρος δεν φαίνεται κρυμμένο από το ηλιόφως της αληθείας. Θα επερίμενε κανείς από μια φυσική άποψι ότι έπειτα από όλες τις σκληρότητες και τις πείρες της φυλακής, οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα εξηντλούντο και θα κατεβαρύνοντο και σε μια τέτοια κατάστασι δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν τώρα στο έργον του Θεού κατά την μεταπολεμική περίοδο.

¹⁵ Θυμάστε τη μεγάλη διεθνή συνέλευσι της Νέας Υόρκης στο 1950; Ήσαν εκείνοι οι μάρτυρες εκεί σε μια τέτοια κατάστασι; Απεναντίας! Ήσαν σθεναροί, γεμάτοι από φλογερό ζήλο για την αλήθεια, πρόθυμοι για κάθε ευκαιρία υπηρεσίας. Δεν υπήρχαν εδώ παραπονούμενοι, δεν υπήρχαν γογγυσταί ή δυσαρεστημένοι ανάμεσα στους μάρτυρας. Όχι, διότι αυτές οι χιλιάδες απελάμβαναν ειρήνη και ήσαν γεμάτοι χαρά, και τα ίδια τα πρόσωπά τους και η συνομιλία τους εξέφραζαν ευτυχία. Και όμως αυτοί ήσαν . . . εκείνοι που είχαν πιεσθή τόσο σκληρά από τον Σατανά. Ο Σατανάς δεν είναι νικητής· η δύναμίς του συνετρίβη· όλο εκείνο που μπορεί να κάμη τώρα είναι να περισυμμαζέψη το υπόλοιπο των δυνάμεων των Εθνών και να τις υποστηρίξη με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί, ώσπου ο ισχυρός βραχίων του Ιεχωβά να τις καταστρέψη εντελώς.

16. Ποιές ειδικές εκφράσεις των προφητειών μπορούμε τώρα να δούμε ότι εκπληρώνονται με θαυμαστή σημασία για τον λαόν του Κυρίου;

¹⁶ Ω, πόσο κατάλληλα και γεμάτα σημασία γι’ αυτούς τους μάρτυρας είναι τα λόγια του ψαλμωδού: «Ότε ο Ιεχωβά επανέφερε τους αιχμαλώτους της Σιών, ήμεθα ως οι ονειρευόμενοι. Μεγαλεία έκαμεν ο Ιεχωβά δι’ ημάς· ενεπλήσθημεν χαράς. Οι σπείροντες μετά δακρύων, εν αγαλλιάσει θέλουσι θερίσει. Όστις εξέρχεται, και κλαίει, βαστάζων σπόρον πολύτιμον, ούτος βεβαίως θέλει επιστρέψει εν αγαλλιάσει, βαστάζων τα χειρόβολα αυτού.» «Αν δεν ήτο ο Ιεχωβά μεθ’ ημών, ας είπη τώρα ο Ισραήλ· αν δεν ήτο ο Ιεχωβά μεθ’ ημών, ότε εσηκώθησαν άνθρωποι εφ’ ημάς, . . . Ευλογητός ο Ιεχωβά, όστις δεν παρέδωκεν ημάς θήραμα εις τους οδόντας αυτών. Η βοήθεια ημών είναι εν τω ονόματι του Ιεχωβά, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.» «Οι πεποιθότες επί τον Ιεχωβά είναι ως το όρος Σιών, το οποίον δεν θέλει σαλευθή· εις τον αιώνα διαμένει. Καθώς η Ιερουσαλήμ κυκλόνεται υπό των ορέων, ούτως ο Ιεχωβά κυκλόνει τον λαόν αυτού, από του νυν και έως του αιώνος. Διότι δεν θέλει διαμένει η ράβδος της ασεβείας επί τον κλήρον των δικαίων, δια να μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι τας χείρας αυτών εις την ανομίαν.» «Εξεγέρθητι, εξεγέρθητι, ενδύθητι την δυναμίν σου, Σιών· ενδύθητι τα ιμάτια της μεγαλοπρεπείας σου, Ιερουσαλήμ, πόλις αγία· διότι του λοιπού δεν θέλει πλέον εισέλθει εις σε ο απερίτμητος και ακάθαρτος.»—Ψαλμός 126:1, 3, 5, 6· 124:1-6, 8· 125:1-3 και Ησαΐας 52:1, Α.Σ.Μ.

ΠΛΗΘΗ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΤΩΝ

17. Πώς η Συνέλευσις της Νέας Υόρκης του 1950 εσημείωσε ιδιαιτέρως μια αληθινά μακάρια κατάστασι, στην οποία ο λαός του Κυρίου είχε τώρα εισαχθή;

¹⁷ Οι αιχμάλωτοι στον οίκον των! Χιλιάδες επί χιλιάδων, όλοι επιστρέφουν! Ποιος θα είχε ονειρευθή στο 1919 ότι ο Ιεχωβά θα έκανε όλους αυτούς να συρρεύσουν στην πόλι του; Τι αύξησις! Με ευγνωμοσύνη ο λαός του συνήλθε στη Νέα Υόρκη το 1950 για να εορτάση την «αύξησι της Θεοκρατίας». Και τι εορτασμός! Παρατηρήστε τι συνέβαινε, διότι εκεί σ’ αυτή την μεγαλύτερη και σπουδαιότερη πόλι αυτού του κόσμου, οι άνθρωποι έβλεπαν τους αγίους του Υψίστου Θεού και τους πιστούς των συντρόφους σε γλυκειά επικοινωνία, να θερμαίνονται στο ηλιόφως της αγάπης και φροντίδος του Ιεχωβά. Αυτά τα τέκνα του Θεού που αυτός ο κόσμος είχε προσπαθήσει να καταστρέψη και να κάμη να μην υπάρχουν πια, έξω από τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως τους πυρίνους καιρούς του διωγμού, περιήρχοντο με ειρήνη και ηρεμία, με την ευλογία του Θεού επάνω τους. «Ιδού ο δούλός μου [Ιησούς Χριστός], τον οποίον υπεστήριξα· ο εκλεκτός μου, εις τον οποίον η ψυχή μου ευηρεστήθη· έθεσα το πνεύμα μου επ’ αυτόν· θέλει εξαγγείλει κρίσιν εις τα έθνη.» «Εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, . . . Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών, και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία, . . . δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.»—Ησαΐας 42:1· 2:3, 4.

18. Γιατί κατανοούμε ότι οι δούλοι του Κυρίου έχουν ακόμη ενώπιόν τους προνόμια άνευ προηγουμένου, στις ημέρες που βρίσκονται μπροστά μας;

¹⁸ «Μικρόν είναι το να ήσαι δούλος μου δια να ανορθώσης τας φυλάς του Ιακώβ, και να επαναφέρης το υπόλοιπον του Ισραήλ· θέλω προσέτι σε δώσει φως εις τα έθνη, δια να ήσαι η σωτηρία μου έως εσχάτου της γης.» (Ησαΐας 49:6) «Ούτω θέλει ραντίσει πολλά έθνη· οι βασιλείς θέλουσι φράξει το στόμα αυτών επ’ αυτόν· διότι θέλουσιν ιδεί εκείνο, το οποίον δεν ελαλήθη προς αυτούς· και θέλουσι νοήσει εκείνο, το οποίον δεν ήκουσαν.» (Ησαΐας 52:15) Ναι, αυτό θα κάμη ο Δούλος του Θεού Χριστός Ιησούς ενώ βρίσκεται σε μια θέσι μεγάλης ευνοίας και εξυψωμένος ως διδάσκαλος των εθνών από τους πιστούς του ακολούθους επάνω στη γη. Σημειώστε το Ησαΐας 52:13: «Ιδού, ο δούλος μου θέλει ευοδωθή· θέλει υψωθή, και δοξασθή, και αναβή υψηλά σφόδρα.» Ασφαλώς υπάρχει ακόμη πολύ έργο που πρέπει να εκτελεσθή από τους πιστούς δούλους του Θεού υπό τον Ιησούν Χριστόν, ένα έργο ανάμεσα στα έθνη τέτοιο που ποτέ δεν έχει φανή προηγουμένως. Προτού τελειώση το έργο, αυτοί θα οδηγήσουν πολλά άτομα στη Σιών, ναι, πιθανόν εκατομμύρια! Η ημέρα της Σιών είναι παρούσα. Ο Βασιλεύς της Σιών θα εργασθή μέσω της ορατής του οργανώσεως, του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ του. (Ματθαίος 24:45-47) Όλες οι διαταγές του θα δοθούν μ’ αυτό τον τρόπο.

19. Ποιες σπουδαίες αλήθειες πρέπει επιμελώς να μελετηθούν και διακρατηθούν από εκείνους που τώρα διαβάζουν και κατανοούν τη σημασία των «ημερών» του Δανιήλ;

¹⁹ Η ημέρα της απελευθερώσεως είναι παρούσα. Αφού εξητάσθησαν μερικές από τις προφητείες που εγράφησαν από τον Δανιήλ και κατενοήθη η σημασία των 1.260, 1.290 και 1.335 ημερών, μην ‘καταφρονείτε την ημέραν των μικρών πραγμάτων’. Αλλά γνωρίζοντας αυτά τα πράγματα, κατανοείτε ότι η οργάνωσις που προσάγει αποδείξεις εκπληρώσεων προφητειών σ’ αυτά και μέσω αυτών των πραγμάτων, πρέπει να είναι ο λαός του Ιεχωβά. Ο Θεός κάνει τον λόγον του να εκπληρωθή, και αποκαλύπτει τα απόρρητά του σε οποιονδήποτε επιθυμεί. Συλλάβετε τη σπουδαιότητα αυτών των εκπληρωμένων δράσεων, κατανοήσατε τη σημασία τους, γνωρίσατε ότι βρισκόμαστε στην ημέρα της ευημερίας και ο καιρός της μακαριότητας ήλθε. Ο Δούλος του Θεού αποκαλύπτεται στα έθνη μέσω των μαρτύρων Του που βρίσκονται επάνω στη γη, και ο Δούλος αυτός θα πρέπει ν’ αναγνωρισθή προτού η εύνοια του Θεού χορηγηθή σ’ αυτά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για ν’ αποκτηθή γνώσις της αληθείας. «Δέσον την μαρτυρίαν, σφράγισον τον νόμον μεταξύ των μαθητών μου,» λέγει ο μέγας Δούλος του Ιεχωβά. (Ησαΐας 8:16) Μην καταφρονείτε το όργανον που χρησιμοποιεί ο Θεός· εξετάστε πρώτα το σπουδαίο άγγελμα που φέρνει η θεοκρατική οργάνωσις και τις αποδείξεις που παρέχονται.

20. Τι πρέπει τώρα να γίνη από τα τέκνα της Σιών εις αναγνώρισιν του θαυμαστού καιρού στον οποίον ζούμε;

²⁰ Τέκνα της Σιών, ο Βασιλεύς σας είναι παρών. Κατοικεί εν μέσω της πόλεως. Σήμερα δεν είναι καιρός για αναμονή και αδράνεια. Η πόλις θα είναι η χαρά όλης της γης. Καμμιά πόλις δεν παραβάλλεται μ’ αυτήν, που είναι ‘ωραία την θέσιν.’ (Ψαλμός 48:2) Ανοίξτε διάπλατα τις πύλες, υποδεχθήτε με θέρμη τους αιχμαλώτους που επιστρέφουν, προσφέρετέ τους τη φιλοξενία της πόλεως. Ψάλλετε τόσο δυνατά και αρμονικά ώστε το άσμα ν’ ακουσθή από εκείνους που είναι ακόμη δέσμιοι και να τους δώση ενθάρρυνσι και καλή διάθεσι. Ας ακούσουν τα καλά νέα που έχουν ποθήσει. Κραυγάστε, και ας γνωρίσουν και άλλοι ότι ο Ιεχωβά βασιλεύει, διότι σ’ αυτή την κλήσι πολλοί ακόμη θ’ απαντήσουν. Σαλπίστε τη σάλπιγγα για ν’ αφυπνισθούν οι κοιμισμένοι. Κάμετε να ηχήσουν οι μουσικοί τόνοι για να τους ψάλλουν οι αιχμάλωτοι που προχωρούν επιστρέφοντας, καθώς έρχονται από τη μυστική Βαβυλώνα στη Σιών, από την αιχμαλωσία στην ελευθερία, από το σκότος στο φως. «Αινείτε τον Γιάχ, ω λαοί, διότι Ιεχωβά ο Θεός μας, ο Παντοκράτωρ, άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς»·—Αποκάλυψις 19:6, Μ.Ν.Κ.