Μια Καθαρισμένη Γη
ΛΙΓΟΙ άνθρωποι θα αρνηθούν ότι ζούμε σε μια μολυσμένη και ακάθαρτη γη. Αυτό αληθεύει όχι μόνο από μια κατά γράμμα άποψι ως προς τις λίμνες, τους ποταμούς, τις θάλασσες και τον αέρα, αλλά και από μια ηθική έννοια. Υπάρχει διαφθορά στις υψηλές θέσεις, ηθική κατάπτωσις, νοσήματα και μόλυνσις της γης με την έκχυσι αίματος που έγινε με τους φόνους και τους πολέμους.—Παράβαλε Αριθμοί 35:33, 34.
Τι χρειάζεται για ένα καθαρισμό της γης; Οι άνθρωποι αποτυγχάνουν διότι δεν μπορούν να φθάσουν την πηγή της διαφθοράς. Ποια είναι αυτή η άφθαστη πηγή; Η ‘Αγία Γραφή τονίζει ότι η ανωμαλία προέρχεται από ένα αόρατο βασίλειο που λέγεται γη του Μαγώγ.’ Ο Γώγ, δηλαδή ο Σατανάς ή Διάβολος αφότου εξεβλήθη από τον ουρανό ονομάζεται ως ηγεμών των κατοίκων αυτού του βασιλείου. Ποιοι είναι αυτοί οι κάτοικοι; Είναι οι συνεργάται δαίμονες του Διαβόλου, πονηρά πνευματικά όντα. Είναι άγγελοι που εστασίασαν κατά του Θεού και είναι καταδικασμένοι σε καταστροφή. (1 Πέτρ. 3:19, 20· 2 Πέτρ. 2:4· Ιούδ. 6) Βρίσκομε υποδείξεις ότι αυτοί παρενοχλούσαν τους ανθρώπους στον καιρό που ήταν ο Ιησούς στη γη.—Λουκ. 4:33-35· 8:27-33.
Σήμερα η εναντίωσις των στον Θεό και η αναταραχή που προξενούν στη γη φθάνει στο κατακόρυφο. Γιατί; Διότι η καταστροφή των είναι πολύ κοντά, και διότι τώρα είναι περιωρισμένοι στις ενέργειες των μόνον εδώ στη γη. Η περιωρισμένη αυτή περιοχή, αόρατη στους ανθρώπους, καλείται από την Αγία Γραφή ‘γη του Μαγώγ,’ της οποίας άρχων είναι ο Σατανάς ή Διάβολος. Όταν ιδρύθη η βασιλεία του Θεού από τον Ιησού Χριστό στο τέλος των Καιρών των Εθνών το έτος 1914, οι δαίμονες ‘ερρίφθησαν στη γη’ μαζί με τον αρχηγό τους τον Σατανά. Στην απελπισία τους εναντιώνονται σε ό,τι είναι ορθό και φέρουν τον κόσμο σε μια διεφθαρμένη κατάστασι, προσπαθώντας να εξαφανίσουν οτιδήποτε έχει σχέσι με την αληθινή λατρεία του Θεού. Η Αγία Γραφή λέγει: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»—Αποκάλ. 12:5, 7-12.
Τόσο ισχυρή είναι η επιρροή του «Γωγ» ώστε αυτός καλείται στη Γραφή ως «ο θεός του κόσμου τούτου.» (2 Κορ. 4:4· παράβαλε Ιωάννης 12:31· 14:30.) Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται.» (1 Ιωάν. 5:19) Γι’ αυτό η διακυβέρνησις των ανθρώπων με τις διάφορες ανθρωποποίητες κυβερνήσεις της γης υπήρξε κάτω από τον έλεγχο του Διαβόλου, έστω και αν δεν το κατανοούν αυτό οι ίδιοι οι άρχοντες. Συνεπώς αυτές οι ανθρωποποίητες κυβερνήσεις πρέπει να καταστραφούν από τον Θεό, αλλ’ ο Ιεχωβά αναμένει εωσότου ο Γωγ, ο Διάβολος, φέρη αυτές τις κυβερνήσεις σε μια ενοποιημένη άμεση απροκάλυπτη επίθεσι κατά των Χριστιανών μαρτύρων του. Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται φανερό σε όλους τους παρατηρητάς ότι αυτές οι κυβερνήσεις είναι άξιες καταστροφής. Επομένως ο Ιεχωβά λέγει στον Γωγ:
«Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Ιδού, εγώ είμαι εναντίον σου, Γωγ, ηγεμών της Ρως, Μεσέχ, και Θουβάλ· και θέλω σε περιστρέψει και σε περιπλανηθεί, και θέλω σε αναβιβάσει εκ των εσχάτων του βορρά, και σε φέρει επί τα όρη του Ισραήλ· και θέλω εκτινάξει το τόξον σου από της αριστεράς σου χειρός, και κάμει τα βέλη σου να εκπέσωσιν από της δεξιάς σου χειρός. Θέλεις πέσει επί των ορέων του Ισραήλ, συ, και πάντα τα τάγματά σου, και οι λαοί οι μετά σου· θέλω σε δώσει εις τα πτερωτά όρνεα παντός είδους, και εις τα θηρία του αγρού, εις κατάβρωμα· θέλεις πέσει επί του προσώπου του αγρού· διότι εγώ ελάλησα, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ 39:1-5, ΜΝΚ.
Ο Ιεχωβά συλλαμβάνει τον Γωγ επ’ αυτοφώρω, όπως θα λέγαμε, καθώς αυτός εγείρει ολόκληρη την επίγεια οργάνωσί του εναντίον του Ιεχωβά προσβάλλοντας τους εκπροσώπους του στη γη. Όλοι όσοι είναι επάνω στη γη θα μπορέσουν να το διακρίνουν αυτό. Και όσοι είναι ενωμένοι με τον Γωγ θα θανατωθούν. Δεν θα υπάρξη τόπος διαφυγής, και μακρυνοί τόποι ακόμη, όπως είναι τα νησιά, δεν θ’ αποτελέσουν καταφύγιο.
Τι θα γίνη όμως το αόρατο βασίλειο στο οποίο παραμένει ο Σατανάς η «γη του Μαγώγ»; Ακόμη και αυτός ο μεμονωμένος τόπος, που καλείται ‘τα έσχατα του βορρά’, δεν θα διαφύγη. Ο Ιεχωβά λέγει:
«Και θέλω αποστείλει πυρ επί τον Μαγώγ, και μεταξύ των κατοικούντων εν ασφαλεία τας νήσους· και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά. Και θέλω κάμει το όνομά μου το άγιον γνωστόν εν μέσω του λαού μου Ισραήλ· και δεν θέλω αφήσει να βεβηλώσωσι πλέον το όνομά μου το άγιον· και θέλουσι γνωρίσει τα έθνη, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά, ο Άγιος εν Ισραήλ.»—Ιεζ. 39:6, 7, ΜΝΚ.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Αρχιστράτηγος του Ιεχωβά, είναι πνευματικό πρόσωπο, με δύναμι και εξουσία να εκμηδενίση τον Διάβολο. (Εβρ. 2:14) Μέσω αυτού ο Ιεχωβά στέλλει «πυρ επί τον Μαγώγ.» Αυτό ακολουθεί αμέσως μετά τον «πόλεμον της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα, που προελέχθη στην Αποκάλυψι 16:14, 16· 19:11-21. Μετά απ’ αυτό τον πόλεμο ο Χριστός αναλαμβάνει δράσι προσωπικώς εναντίον του Γωγ όπως συνεχίζει η αφήγησις της Αποκαλύψεως:
«Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς· και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισεν αυτόν, και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη· και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.»—Αποκάλ. 20:1-3.
Τι ανακούφισις θα είναι για κείνους που παραμένουν στη γη! Αλλά τι θα γίνουν οι τεράστιοι αριθμοί των νεκρών του πολέμου της επιγείου οργανώσεως του Γωγ, και τα πολεμικά των εφόδια; Η προφητεία αποκαλύπτει:
«Ιδού, ήλθε, και έμεινε, λέγει Ιεχωβά ο Θεός· αύτη είναι η ημέρα, περί της οποίας ελάλησα. Και οι κατοικούντες τας πόλεις του Ισραήλ θέλουσιν εξέλθει, και θέλουσι βάλει εις το πυρ και καύσει τα όπλα, και τας ασπίδας και τους θυρεούς, τα τόξα και τα βέλη, και τα ακόντια και τας λόγχας· και θέλουσι καίει με αυτά πυρ επτά έτη· και δεν θέλουσι λάβει ξύλα εκ του αγρού, ουδέ θέλουσι κόψει εκ των δρυμών· διότι θέλουσι καίει πυρ εκ των όπλων· και θέλουσι λεηλατήσει τους λεηλατήσαντας αυτούς, και λαφυραγωγήσει τους λαφυραγωγήσαντας αυτούς, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ. 39:8-10, ΜΝΚ.
Μετά τη νίκη του Ιεχωβά, στην οποία αυτός θα μεγαλύνη το όνομά του υπεράνω όλων των άλλων μέσα στο σύμπαν, εκείνοι που θα επιζήσουν στη γη, που καλούνται εδώ «οι κατοικούντες τας πόλεις του Ισραήλ,» δεν θα κρατήσουν βέβαια τίποτα από τα μισητά φονικά όργανα του πολέμου ως κειμήλια. Θα τα καταναλώσουν, χρησιμοποιώντας το υλικό για ωφελίμους σκοπούς.
Αφού τα «όρνεα» και τα «θηρία του αγρού» χορτάσουν από τα πτώματα των εσφαγμένων εχθρών του Θεού, θα κάμουν κανένα μνημειώδες ενταφιαστικό έργο αυτοί που θα επιζήσουν; Πώς θα εννοήσωμε το επόμενο μέρος της προφητείας του Ιεζεκιήλ; Διότι λέγει:
«Και εν εκείνη τη ημέρα θέλω δώσει εις τον Γωγ τόπον ταφής εκεί εν Ισραήλ, την φάραγγα των διαβάτων, προς ανατολάς της θαλάσσης· και αυτή θέλει κλείει την οδόν των διαβαινόντων· και εκεί θέλουσι χώσει τον Γωγ, και άπαν το πλήθος αυτού· και θέλουσιν ονομάσει αυτήν, Η φάραγξ του Αμών-γωγ [του πλήθους του Γωγ]. Και ο οίκος Ισραήλ θέλει χόνει αυτούς επτά μήνας, διά να καθαρίσωσι την γην. Και άπας ο λαός της γης θέλει χόνει αυτούς· και θέλει είσθαι εις αυτούς ονομαστή η ημέρα καθ’ ην εδοξάσθην, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ. 39:11-13, ΜΝΚ.
Με τόσο πολλούς νεκρούς θα υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ασθενειών. Επίσης, το έργο θα ήταν πολύ γιγαντιαίο σε σύγκρισι με τους λίγους που θα έχουν απομείνει στη γη. Γι’ αυτό η φράσις «επτά μήνας» προφανώς χρησιμεύει απλώς για να δείξη το απέραντο πλήθος των ασεβών ανθρώπων που θ’ απολεσθούν. Επί πλέον, επειδή τα πτώματα εθεωρούντο ακάθαρτα στον Ισραήλ, η ‘ταφή’ των σημαίνει ότι αυτή η γη θα καθαρισθή από κάθε μόλυσμα το οποίο ο Γωγ και οι ασεβείς δούλοι του έχουν προκαλέσει.—Αριθμ. 19:11-13· 2 Πέτρ. 3:13.
Η μνήμη εκείνων οι οποίοι εμόλυναν τη γη και ενώθηκαν με τον Γωγ σ’ αυτή την προκλητική επίθεσι κατά του Θεού θα είναι τόσο αηδιαστική σ’ αυτούς που θα επιζήσουν όσο θα είναι και η δυσωδία που θα προκαλήται από τα σηπόμενα πτώματα του πλήθους του Γωγ. Μεταφορικώς αυτή θα φράξη τις μύτες τους. Οι εσφαγμένοι απέκτησαν αιώνια δυσφήμησι για τον εαυτό τους. Δεν θα υπάρχη μνημείον αυτών ως ηρώων πολέμου. Ο Ιεχωβά, για να κάμη μια ζωντανή εικόνα του πόσο τέλειος θα είναι ο καθαρισμός της γης κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία, προχωρεί και λέγει γι’ αυτούς που θα επιζήσουν από την επίθεσι του Γωγ:
«Και θέλουσι διαχωρίσει άνδρας, οίτινες, περιερχόμενοι ακαταπαύστως την γην, θέλουσι θάπτει, με την βοήθειαν των διαβατών, τους μείναντας επί του προσώπου της γης, δια να καθαρίσωσιν αυτήν μετά το τέλος των επτά μηνών θέλουσι κάμει ακριβή αναζήτησιν. Και εκ των διαβατών των διαβαινόντων την γην, όταν τις ίδη οστούν ανθρώπου, τότε θέλει στήνει σημείον πλησίον αυτού, εωσού οι ενταφιασταί θάψωσιν αυτό εν τη φαράγγι του Αμών-γωγ. Και της πόλεως δε το όνομα θέλει είσθαι Αμωνά· Ούτω θέλουσι καθαρίσει την γην.»—-Ιεζ. 39:14-16.
Η πόλις Αμωνά θα κατοικηθή από εκείνους που θα επιζήσουν για να ‘καθαρίσουν τη γη.’ Δεν φαίνεται λογικό ότι θα υπάρξη μια κατά γράμμα πόλις που θα λέγεται Αμωνά, διότι οι επιζώντες θα είναι πάνω σε όλη τη γη, αφού η επίθεσις του Γωγ και η καταστροφή των δυνάμεων του θα γίνη σε όλη τη γη. Μάλλον, η πόλις Αμωνά (που σημαίνει «πλήθος») των ζώντων ανθρώπων κατά μήκος της Φάραγγος του Πλήθους του Γωγ φαίνεται να εκπροσωπή την οργάνωσι των ζώντων σε αντίθεσι προς τις νεκρές ορδές του πλήθους του Γωγ.
Μια πρέπουσα ανταπόδοσις γίνεται σ’ εκείνους μεταξύ του επιγείου πλήθους του Γωγ, οι οποίοι όχι μόνον θανάτωσαν ανθρώπους αλλά και χωρίς λόγο κατέστρεψαν ζώα απλώς για σπορ ή μ’ ένα άπληστο τρόπο για εμπορική εκμετάλλευσι. Ο Ιεχωβά περαιτέρω λέγει:
«Είπε προς τα όρνεα παντός είδους, και προς πάντα τα θηρία του αγρού, Συνάχθητε, και έλθετε· συναθροίσθητε πανταχόθεν εις την θυσίαν μου την οποίαν εγώ εθυσίασα διά σας, θυσίαν μεγάλην επί των ορέων του Ισραήλ, διά να φάγητε σάρκα, και να πίητε αίμα. Θέλετε φάγει την σάρκα των ισχυρών, και πιει το αίμα των αρχόντων της γης, των κριών, των αρνίων, και των τράγων, και των μόσχων, πάντων σιτευτών της Βασάν· και θέλετε φάγει πάχος εις χορτασμόν, και πιει αίμα εις μέθην, εκ της θυσίας μου την οποίαν εθυσίασα διά σας.
«Και θέλετε χορτασθή επί της τραπέζης μου από ίππων και αναβατών, από ισχυρών, και από παντός ανδρός πολεμιστού, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ. 39:17-20, ΜΝΚ.
Η προφητεία της Αποκαλύψεως περιγράφει επίσης την καταστροφή των επιγείων δυνάμεων του Σατανά, κάνοντας πρόσκλησι στα όρνεα να έλθωσι ‘στο μέγα δείπνον του Θεού.’ (Αποκάλ. 19:17) Σε μια προγενέστερη περίπτωσι μια δεδηλωμένη έχθρα του Θεού καταβροχθίσθηκε από σκύλους και απέμειναν μόνο λίγα οστά της για ενταφιασμό. (2 Βασ. 9:30-37) Αλλά τα ζώα ποτέ δεν θα μπορούσαν να εξαφανίσουν όλους εκείνους που θα θανατωθούν στον Αρμαγεδδώνα. Γι’ αυτό ο Παντοδύναμος Θεός ασφαλώς θα χρησιμοποιήση μερικά πολύ υψηλά επιστημονικά μέσα που έχει στη διάθεσί του για να καθαρίσουν τα πλεονάσματα των σηπομένων σωμάτων μ’ ένα ταχύ και υγιεινό τρόπο. Ενθυμούμεθα ότι ο Νώε και οι επτά που επέζησαν μαζί του από τον παγγήινο κατακλυσμό δεν επιφορτίσθηκαν με τον ενταφιασμό των ανθρωπίνων θυμάτων της παγκοσμίου εκείνης καταστροφής όταν βγήκαν από την κιβωτό και ανανέωσαν τη λατρεία του Ιεχωβά στη γη.—Γεν. 8:18-22.
Μήπως θα έπρεπε εμείς να αισθανθούμε φρίκη στη σκέψι μιας τόσο μαζικής καταστροφής; Αν κανείς είναι διατεθειμένος να καταληφθή από αυτό το αίσθημα, πρέπει να διερωτηθή: Εξεδήλωσα μια τέτοια αντίδρασι στον Α’ και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή υπεστήριξα ενεργώς ή σιωπηρώς τους αιμοσταγείς αυτούς πολέμους, που δεν διεξήχθησαν για την υπεράσπισι του Ιεχωβά και δεν καθάρισαν τη γη, για να κατοική δικαιοσύνη; Εκείνο που πρέπει να έχωμε υπ’ όψιν είναι ότι ο Ιεχωβά, με αυτή τη μάχη, επαναφέρει τη γη πλήρως κάτω από την παγκόσμια κυριαρχία του και απομακρύνει την πονηρία ώστε ποτέ πια να μη διακυβερνήση πάλι το ανθρώπινο γένος. Εκείνοι που καταστρέφονται είναι οι εχθροί του Θεού. Αν πραγματικά αγαπούμε τον Θεό, θα λάβωμε θέσι στο πλευρό του και στο πλευρό του πνευματικού του Ισραήλ, για ν’ απολαύσωμε εκείνο που λέγει κατόπιν ο Ιεχωβά στον Ιεζεκιήλ:
«Και θέλω θέσει την δόξαν μου μεταξύ των εθνών, και πάντα τα έθνη θέλουσιν ιδεί την κρίσιν μου την οποίαν εξετέλεσα, και την χείρα μου την οποίαν επέβαλον επ’ αυτά. Και θέλει γνωρίσει ο οίκος Ισραήλ ότι εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός αυτών, από της ημέρας ταύτης και εις το εξής. Και τα έθνη θέλουσι γνωρίσει ότι ο οίκος Ισραήλ ηχμαλωτίσθη διά την ανομίαν αυτών· επειδή εστάθησαν παραβάται προ εμέ, διά τούτο έκρυψα το πρόσωπόν μου απ’ αυτών, και παρέδωκα αυτούς εις την χείρα των εχθρών αυτών· και έπεσον πάντες εν μαχαίρα· Κατά τας ακαθαρσίας αυτών, και κατά τας παραβάσεις αυτών, έπραξα εις αυτούς, και έκρυψα απ’ αυτών το πρόσωπον μου.»—Ιεζ. 39:21-24, ΜΝΚ.
Έτσι ο Ιεχωβά διορθώνει οποιεσδήποτε εσφαλμένες εντυπώσεις που απεκόμισαν τα έθνη όταν μπορούσαν να μεταχειρισθούν τους δούλους του Θεού στη γη με προφανή ατιμωρησία. Αυτά τα έθνη δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι ο Ιεχωβά άφηνε τον λαό του να τιμωρήται και να εκπαιδεύεται. Δεν εξετίμησαν το γεγονός ότι ο Θεός ήταν αυστηρός με τον λαό της διαθήκης του, διότι ο λαός του εκπροσωπούσε το όνομά του ενώπιον των εθνών. Επίσης τους άφησε να τιμωρούνται για τα σφάλματα των, ακόμη και για τα χωρίς πρόθεσι λάθη των, διότι τους αγαπούσε και επολιτεύετο με αυτούς έτσι ώστε να μπορέσουν αργότερα να χρησιμοποιηθούν σαν μια πραγματική ευλογία για τους ανθρώπους. (Εβρ. 12:7-11· Γεν. 22:18) Όχι μόνον έφεραν τ’ αγαθά νέα της βασιλείας σ’ εκείνους που ήθελαν ν’ ακούσουν, αλλά προετοιμάζονταν να είναι βασιλείς και ιερείς με τον Ιησού Χριστό στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του σε μια καθαρισμένη γη.—Αποκάλ. 20:4, 6.
Εκείνοι που περιγράφονται ότι πολεμούν τον Θεό παρέλειψαν επίσης να διακρίνουν ότι ο Ιεχωβά τελικά συνεπλήρωσε την τιμωρία του λαού του στο έτος 1919 μ.Χ. και έστρεψε το πρόσωπο της εύνοιας του προς αυτούς, αποκαθιστώντας τους σε πνευματική ειρήνη και ασφάλεια, όπως περιεγράφη προγενέστερα στην προφητεία του Ιεζεκιήλ. (Ιεζ. 38:8, 11) Αντίθετα, τα έθνη εξακολούθησαν να τούς μισούν και να τούς περιφρονούν, και τελικά ενώνονται με τον Γωγ στην ολέθρια απόπειρά του να καταστρέψη τελείως τον λαό του Ιεχωβά. (Ματθ. 24:9) Μόνον ολίγοι ειλικρινείς μεταξύ αυτών των εθνών ανεγνώρισαν ότι ο Θεός πολιτεύεται με τον λαό του και συνεδέθησαν με αυτούς. Γι’ αυτό ο Θεός λέγει:
«Τώρα θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσίαν του Ιακώβ, και ελεήσει άπαντα τον οίκον Ισραήλ, και θέλω είσθαι ζηλότυπος διά το όνομά μου το άγιον. και θέλουσι βαστάσει την αισχύνην αυτών, και πάσας τας παραβάσεις αυτών, διά των οποίων έγειναν παραβάται προς εμέ, ότε κατώκουν ασφαλώς εν τη γη αυτών, και δεν υπήρχεν ο εκφοβών. Όταν επαναφέρω αυτούς εκ των λαών, και συνάξω αυτούς εκ των τόπων των εχθρών αυτών, και αγιασθώ εν αυτοίς ενώπιον εθνών πολλών, τότε θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι Ιεχωβά ο θεός αυτών, όταν, αφού κάμω αυτούς να φερθώσιν εις αιχμαλωσίαν μεταξύ των εθνών, συνάξω αυτούς εις την γην αυτών, και δεν αφήσω εξ αυτών πλέον εκεί υπόλοιπον· και δεν θέλω κρύψει πλέον το πρόσωπόν μου απ’ αυτών· διότι εξέχεα το πνεύμα μου επί τον οίκον Ισραήλ, λέγει Ιεχωβά ο Θεός.»—Ιεζ. 39:25-29, ΜΝΚ.
Σύμφωνα με ό,τι επροφήτευσε ο Ιεχωβά, τα μέλη του πνευματικού Ισραήλ εχάρησαν για την επισυναγωγή των από τον Θεό. Μπόρεσαν με ενότητα να διακηρύξουν τ’ αγαθά νέα της Μεσσιανικής βασιλείας σ’ όλον τον κόσμο. Υπάρχουν ολίγοι, ιδιαίτερα στις χώρες που καλούνται «Χριστιανικός κόσμος,» που δεν γνωρίζουν το όνομα Ιεχωβά. Ξέρουν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν λάβει σταθερή στάσι υπέρ της Μεσσιανικής βασιλείας τον Ιεχωβά και είναι ουδέτεροι σε όλες τις διαμάχες και τις πολιτικές φατρίες του κόσμου.
Αυτοί οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή έχουν καθαρισθή σύμφωνα με τις αρχές του Λόγου του Θεού και παράγουν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, ζουν τώρα για τη νέα τάξι του Θεού. (Γαλ. 5:22, 23· Εφεσ. 4:20-24) Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων μεταξύ των εθνών προσήλθαν και εγκαταστάθηκαν μαζί τους στον ‘πνευματικό τους παράδεισο’. Αυτοί θ’ αποτελέσουν τον ‘πολύν όχλον’ που θα επιζήση από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος και την ήττα τον Γωγ για να ζήση αιώνια στη γη. (Αποκάλ. 7:9-17· Ματθ. 25:31-40, 46· Ιωάν. 10:16) Αυτοί τώρα λαμβάνουν υπ’ όψιν την προειδοποίησι για την επίθεσι του Γωγ και αποβλέπουν στη νίκη του Ιεχωβά και την υπεράσπισι τον ονόματός του. Ζωηρά αποβλέπουν στο μέλλον να ζήσουν σε μια γη καθαρισμένη από κατά γράμμα μόλυνσι του αέρος, του νερού και των τροφίμων, και απαλλαγμένη από ηθική διαφθορά, διότι γνωρίζουν ότι είναι γραμμένο για τον Βασιλέα και Ποιμένα Ιησούν Χριστόν: «Εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης· και θέλει πατάξει την γην εν τη ράβδω του στόματος αυτού, και διά της πνοής των χειλέων αυτού θέλει θανατώνει τον ασεβή. Και δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πιστότης η ζώνη των πλευρών αυτού.»—Ησ. 11:4, 5.