Λάβετε Θάρρος—Η Βασιλεία του Θεού Είναι Εγγύς! — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Λάβετε Θάρρος—Η Βασιλεία του Θεού Είναι Εγγύς!

1, 2. (α) Ποια ιδιότης είναι κατάλληλη στον καιρόν αυτόν; (β) Γιατί οποιοσδήποτε από μας πρέπει να λάβη θάρρος για το γεγονός της εγγύτητος της βασιλείας του Θεού;

ΤΩΡΑ είναι καιρός που απαιτείται θάρρος ! Τώρα είναι καιρός να λάβετε θάρρος! Γιατί; Επειδή η βασιλεία του Θεού είναι εγγύς!

² Πριν από δεκαεννέα αιώνες ένα άγγελμα σαν αυτό συνεκίνησε τους ανθρώπους, που είχαν τις ορθές προσδοκίες. Σήμερα αναρίθμητα πλήθη ανθρώπων δεν έχουν ακούσει για τη βασιλεία του Θεού. Εκατοντάδες εκατομμυρίων άλλων έχουν ακούσει να γίνεται λόγος για τη βασιλεία του Θεού, αλλά δεν εννόησαν τι σημαίνει αυτή η θεία κυβέρνησις για το ανθρώπινο γένος. Γιατί λοιπόν αυτοί πρέπει να λάβουν θάρρος λόγω της εγγύτητος της βασιλείας του Θεού; Γιατί πρέπει οποιοσδήποτε από μας να λάβη θάρρος γι’ αυτό το γεγονός; Αυτό οφείλεται στην ανακούφισι και τις ευλογίες που θα φέρη η βασιλεία του Θεού, όχι μετά την εποχή μας, αλλά μέσα στην ίδια τη γενεά μας. Εφόσον η διαρκής ανακούφισις πλησιάζει, γιατί να μη λάβουν θάρρος όσοι αγαπούν δικαιοσύνη; Όλοι οι θαρραλέοι σήμερα θέλουν να βοηθήσουν άλλους να λάβουν θάρρος.

3. Καθώς κυττάζομε τη γη και τους ουρανούς, ποια αντίθεσι σημειώνομε, αλλά τι δεν πρέπει να φοβούμεθα σ’ αυτόν τον αιώνα των πυραύλων;

³ Πρέπει όλοι να ομολογήσωμε ότι ο κόσμος αυτός εδώ στη γη είναι ένας πολύ ακατάστατος κόσμος. Το ανθρώπινο γένος ποτέ άλλοτε δεν εγνώρισε όμοιόν του. Αλλ’ ατενίζομε επάνω και πέρα, στο διάστημα, κι εκεί διακρίνομε μια επιβλητική τάξι, ομαλόν ρυθμόν, ισορροπία και αλληλοεξάρτησι μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, μέρα και νύχτα. Το ωραίο αυτό, θαυμαστό σύστημα των ουρανών υπήρχε δισεκατομμύρια χρόνια προτού τα σύγχρονα έθνη εκτοξεύσουν ανθρώπους στο διάστημα, με την απειλή να μεταφέρουν την ανθρώπινη ακαταστασία στο διάστημα. Εμείς, όμως, δεν πρέπει να φοβούμεθα ότι οι άνθρωποι, με πυραύλους και δορυφόρους και διαστημανθρώπους, θα μπορέσουν να διαταράξουν και παρενοχλήσουν το ορατό σύμπαν. Μάλλον, η ωραία τάξις και αρμονία των ουρανών θα φερθή κι εδώ στη γη και θα τεθή επάνω σ’ ένα θεμέλιο που ποτέ δεν θα μπορέσουν να το ανατρέψουν κακόβουλοι άνθρωποι.

4, 5. (α) Όσον αφορά τη γη μας, ποια ερώτησι θέτομε για τον μεγάλο Δημιουργό των ουρανίων εκείνων σωμάτων; (β) Γιατί κανείς δεν μπορεί να παραβληθή με αυτόν;

⁴ Δεν θα θέλατε η ευταξία και η ειρηνική σχέσις των ορατών ουρανίων σωμάτων να εγκαθιδρυθή και στη γη στη γενεά μας; Ασφαλώς ο μέγας Παραγωγός, ο μέγας Δημιουργός, που έθεσε όλα αυτά τα αναρίθμητα ουράνια σώματα στο διάστημα με τόσο ωραία διάταξι και επιστημονική τάξι, μπορεί να επιφέρη τάξι στον καιρό, που αυτός ο ίδιος εξέλεξε, στη γη μας, που είναι απλώς ένα μικροσκοπικό στίγμα σ’ ένα απέραντο σύμπαν. Ακούστε τι είπε ο ίδιος κι έκαμε να γραφή, όπως μετεφράσθη από την αρχαία γλώσσα, στην οποία αυτός μίλησε, σε σύγχρονη γλώσσα:

⁵ «Με τίνα λοιπόν θέλετε εξομοιώσει τον Θεόν; ή τι ομοίωμα θέλετε προσαρμόσει εις αυτόν; . . . Δεν εγνωρίσατε; δεν ηκούσατε; δεν ανηγγέλθη προς εσάς εξ αρχής; δεν ενοήσατε από καταβολής της γης; Αυτός είναι ο καθήμενος έτη τον γύρον της γης, και οι κάτοικοι αυτής είναι ως ακρίδες· ο εκτείνων τους ουρανούς ως παραπέτασμα, και εξαπλόνων αυτούς ως σκηνήν προς κατοίκησιν· ο φέρων τους ηγεμόνας εις το μηδέν, και καθιστών ως ματαιότητα τους κριτάς της γης. . . . Με τίνα λοιπόν θέλετε με εξομοιώσει, και θέλω εξισωθή; λέγει ο Άγιος. Σηκώσατε υψηλά τους οφθαλμούς σας, και ιδέτε, τις εποίησε ταύτα; Ο εξάγων το στράτευμα αυτών κατά αριθμόν· ο ονομαστί καλών ταύτα πάντα εν τη μεγαλειότητι της δυνάμεως αυτού, διότι είναι ισχυρός εις εξουσίαν· δεν λείπει ουδέν. . . . Δεν εγνώρισας; δεν ήκουσας, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Κύριος, ο Ποιητής των άκρων της γης, δεν ατονεί, και δεν αποκάμνει; δεν εξιχνιάζεται η φρόνησις αυτού.»—Ησ. 40:18-28.

6. Τι έγραψε για τους ουρανούς και τον Δημιουργό των ένας αρχαίος βασιλεύς που ήταν ποιητής;

⁶ Επίσης, ένας αρχαίος βασιλεύς, που παρατηρούσε τους ουρανούς, έγραφε τους εξής ποιητικούς λόγους, όπως μετεφράσθησαν σε σύγχρονη γλώσσα: «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν. Δεν είναι λαλιά, ουδέ λόγος, των οποίων η φωνή δεν ακούεται. Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών, και έως των περάτων της οικουμένης οι λόγοι αυτών. Εν αυτοίς έθεσε σκηνήν δια τον ήλιον· και ούτος εξέρχεται ως νυμφίος εκ του θαλάμου αυτού· αγάλλεται ως ο ανδρείος εις το να τρέξη το στάδιον· απ’ άκρου του ουρανού είναι η έξοδος αυτού· και το κατάντημα αυτού έως άκρου αυτού· και δεν κρύπτεται ουδέν από της θερμότητος αυτού. Ο νόμος του Ιεχωβά είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν· η μαρτυρία του Ιεχωβά πιστή, σοφίζουσα τον απλούν· τα διατάγματα του Ιεχωβά ευθέα, ευφραίνοντα καρδίαν.»—Ψαλμ. 19:1-8, ΑΣ.

7. Ποια αλήθεια αποκαλύπτουν οι ουρανοί για τον Θεό, και τι, επομένως, θα σημαίνη η βασιλεία του για όλο το ανθρώπινο γένος;

⁷ Η στοχαστική μελέτη των ουρανών από οποιονδήποτε αποκαλύπτει την αλήθεια, που εγράφη προ πολλού από έναν κάτοικον της Ανατολής: «Ο Θεός δεν είναι ακαταστασίας, αλλ’ ειρήνης.» (1 Κορ. 14:33) Για να λάβουν η τάξις και η ειρήνη τη θέσι της ιδιοτελούς, θανατηφόρου συγχύσεως εδώ στη γη, θ’ απαιτηθή ενέργεια από τον Θεόν, του οποίου ο νόμος είναι τέλειος, του οποίου η μαρτυρία είναι αγνή, του οποίου τα διατάγματα είναι ευθέα, του οποίου η δόξα βλέπεται σε όλους τους ουρανούς, μολονότι αυτός ο ίδιος δεν βλέπεται από τον άνθρωπο της ασθενούς οράσεως. Ένα πράγμα, λοιπόν, που θα σημαίνη η βασιλεία του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος είναι παγκόσμια ειρήνη και ευταξία, η εξαφάνισις της αγρίας συγχύσεως.

8. Τι σημαίνει το να είναι βασιλεύς ο Θεός ο Δημιουργός εν σχέσει με τις θρησκευτικές κυριαρχίες επάνω στη γη έως τώρα;

⁸ Σκεφθήτε μόνο το να είναι ο Θεός βασιλεύς όλης της γης! Ως Δημιουργός της γης και του ανθρώπου, αξίζει αυτός να είναι βασιλεύς. Κανένα δεν θα μπορούσαμε να έχωμε ανώτερον απ’ αυτόν ως βασιλέα. Αυτό το γεγονός μάς απαλλάσσει από το να μας κυβερνά οποιοσδήποτε ανθρώπινος θεός, όπως ο αρχαίος Φαραώ της Αιγύπτου, ο οποίος ισχυρίζετο ότι είναι θεός και ενώπιον του οποίου οι υπήκοοι έπρεπε να έρπουν με την κοιλιά τους όταν τον επλησίαζαν· ή οποιοσδήποτε ανθρώπινος θεός όπως οι θεοποιημένοι Καίσαρες της Ρώμης, που συνήθιζαν να προσφωνούνται: «Η Υμετέρα Θεότης»· ή όπως ο αυτοκράτωρ της Ιαπωνίας, ο οποίος, την 31η Δεκεμβρίου 1945, διεκήρυξε την αρχή ότι ο Ιάπων Τέννο ή Αυτοκράτωρ δεν ήταν θεός που κατήγετο από τη θεά του ηλίου Αμά-Τεραζού. Κι ένα άλλο πράγμα: Το να είναι ο Θεός βασιλεύς δεν σημαίνει μια επίγεια Θεοκρατία με το Ρωμαιοκαθολικό ιερατείο ή το Ελληνορθόδοξο ιερατείο να εξουσιάζη από χρυσούς θρόνους και να υπαγορεύη κατευθύνσεις στους πολιτικούς, στους επιχειρηματίας, στους δικαστικούς, στους αστυνομικούς και στον λαό εν γένει. Δεν σημαίνει ανθρώπινη θεοκρατία του Βουδδιστικού ιερατείου, ή του Ινδουιστικού, ή του Μουσουλμανικού ή του Σιντοϊστικού, ή του Προτεσταντικού θρησκευτικού κλήρου, για να ενεργούν αυτοί ως εκπρόσωποι του ουρανίου Βασιλέως. Οι θρησκευτικές αυτές εξουσίες κυριαρχούσαν στη ζωή των ανθρώπων επί αιώνες, και τι μας απέδωσε αυτό σήμερα; Τίποτε άλλο από τον σημερινό επίγειο κυκεώνα!

9. Όσον αφορά τις επίγειες κυριαρχίες, τι επέτρεψε ο Θεός ιδιαίτερα από το 607 π.Χ.;

⁹ Η βασιλεία του Θεού σημαίνει κάτι απείρως διαφορετικό προς όφελος του ανθρωπίνου γένους, από το να χειρίζωνται τα ζητήματα αυτές οι θρησκευτικές εξουσίες, να υπαγορεύουν κατευθύνσεις, να έχουν υπό έλεγχον το εμπόριο και τους εργαζομένους, ν’ απονέμουν εύνοιες στους σημαίνοντας πολιτικούς και στους βαθυπλούτους και να ρυθμίζουν τη ζωή των λαϊκών μαζών υπέρ αυτών. Στο έτος 607 π.Χ., δηλαδή πριν από 2.570 χρόνια περίπου, ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος, έγινε κοσμοκράτωρ. Από τότε ιδιαίτερα ο Θεός επέτρεψε στα έθνη να έχουν πολιτικούς άρχοντας της προτιμήσεώς των. Άφησε τους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν τον δρόμο τους ως προς τους βασιλείς και τα βασίλεια, ακόμη κι αν ήθελαν ν’ απαλλαγούν από βασιλείς και να ιδρύσουν κυβερνησι από τον λαό, όπως λόγου χάριν δημοκρατίες διαφόρων τύπων.

10. Πώς ενήργησαν εν σχέσει με τις πολιτικές αυτές κινήσεις όσοι επίστεψαν στη βασιλεία του Θεού, και γιατί;

¹⁰ Αλλά όσοι αληθινά πιστεύουν στη βασιλεία του Θεού δεν έλαβαν μέρος στις πολιτικές αυτές κινήσεις. Ενήργησαν σύμφωνα με τον κανόνα ενεργείας, που ώρισε ο θεόπνευστος συγγραφεύς για τους Χριστιανούς στη Ρώμη των Καισάρων πριν από δεκαεννέα αιώνες, λέγοντας: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας· διότι δεν υπάρχει εξουσία, ειμή από Θεού· οι δε ούσαι εξουσίαι, υπό του Θεού είναι τεταγμέναι.» (Ρωμ. 13:1) Οι αληθινοί Χριστιανοί απηχούσαν σ’ αυτόν τον κανόνα ενεργείας, διότι επίστεψαν στη βασιλεία του Θεού και προσηύχοντο και ανέμεναν ν’ αναλάβη αυτή τον παγκόσμιον έλεγχο στη γη, για τη δόξα του Θεού και την ατελεύτητη ευλογία των ανθρώπων.

11. (α) Έπειτα από όλη την ανθρώπινη διακυβέρνησι που επετράπη από τον Θεό, τι θέλουν οι άνθρωποι σήμερα; (β) Εν τούτοις, τι είναι καιρός να πράξη ο Θεός;

¹¹ Ο Θεός άφησε επί αρκετόν χρόνον τους λαούς και τους άρχοντάς των ν’ ακολουθούν τον δικό τους δρόμο επάνω στη γη. Έπειτα από όλη την πείρα που οι άνθρωποι είχαν έως σήμερα, πρέπει να είχαν αρκετή ανθρώπινη διακυβέρνησι έως τώρα χωρίς τον αληθινό Θεό. Αλλά σήμερα, κατά μέγα μέρος επειδή αρνούνται να μάθουν κάτι καλύτερο ή επειδή δεν έχουν πίστι σε τίποτε καλύτερο, οι άνθρωποι εκλέγουν να κυβερνώνται από τις λεγόμενες ανώτερες ή ‘υπερέχουσες εξουσίες’ ανθρωπίνου είδους, περιλαμβανομένων δημοκρατιών Δυτικού τύπου ή Ανατολικού τύπου. Οι λαοί έλαβαν την ευκαιρία των· και το ότι ο Θεός τούς επέτρεψε ν’ ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο ή εκλογή, τους άφησε να φθάσουν στη σημερινή παγκόσμια κατάστασι πραγμάτων. Το ότι ακολούθησαν τον δικό τους δρόμο δεν τους ωφέλησε, αν κρίνωμε από τα αποτελέσματα. Ακόμη δεν θέλουν τον Θεόν ως βασιλέα. Αλλ’ άσχετα με τις επιθυμίες των ανθρώπων και των πολιτικών, εμπορικών και θρησκευτικών των ηγετών, ο καιρός, που ο Θεός επιτρέπει να κυβερνάται η γη μ’ αυτόν τον τρόπο, είναι κοντά στο τέλος του. Ο καιρός του είναι πλησίον για να ιδρύση τη Βασιλεία.

12. (α) Γιατί ο Θεός έχει το δικαίωμα να ιδρύση τη βασιλεία του επάνω στη γη; (β) Γιατί πρέπει να αναμένεται ότι θα το πράξη;

¹² Ποιος τολμά ν’ αρνηθή ότι ο Θεός έχει το δικαίωμα να ιδρύση κάποτε τη βασιλεία του; Η γη είναι δημιούργημα του και ανήκει σ’ αυτόν, και όλοι εμείς είμεθα πλάσματά του, που εξαρτώμεθα απ’ αυτόν για τη ζωή και όλα τα άλλα αγαθά. (Ψαλμ. 24:1) Αυτός ο Θεός, που παρήγαγε την εύτακτη κίνησι και διάταξι όλων των ουρανίων σωμάτων που είναι επάνω από μας, έχει τη δύναμι και τη σοφία να ιδρύση μια τέλεια, δίκαιη βασιλεία για μας που κατοικούμε τη γη Του. Υπεσχέθη να το πράξη αυτό σ’ έναν ωρισμένο καιρό. Η υπόσχεσίς του έχει καταγραφή στο Βιβλίο, που αυτός ενέπνευσε τους πιστούς του δούλους να γράψουν, στην Αγία Γραφή. Όταν ο Υιός του Ιησούς Χριστός ήταν στη γη ως άνθρωπος πριν από δεκαεννέα αιώνες, εδίδαξε τους λάτρεις του Θεού να προσεύχωνται στον Θεό: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:9, 10) Αυτή η προσευχή, που αναπέμπεται επί πολύν καιρό από τους αληθινούς ακολούθους του Ιησού Χριστού, θα λάβη απάντησι από τον Παντοδύναμο Θεό, διότι είναι σε αρμονία με το θέλημά του.

13. Γιατί οποιοσδήποτε θρησκευτικός όμιλος που θα προσπαθούσε να μεταμορφώση τις πολιτικές εξουσίες σε βασιλεία Θεού ήταν προορισμένος ν’ αποτύχη, και ποιος πράγματι απέτυχε σ’ αυτό;

¹³ Με την άδεια του Θεού, στη διάρκεια του καιρού που παρεχώρηοιε γι’ αυτό, είχαμε τις λεγόμενες ανώτερες ή ‘υπερέχουσες εξουσίες’ στον πολιτικό έλεγχο της γης έως σήμερα. Αυτές ιδρύθησαν με την άδεια του Θεού σύμφωνα με τη διάταξί του για τις ανθρώπινες υποθέσεις. Επομένως, οποιοσδήποτε θρησκευτικός όμιλος, που θα προσπαθούσε να μεταμορφώση αυτές τις κοσμικές Ανώτερες Εξουσίες σε βασιλεία Θεού δια του Χριστού, ήταν προορισμένος ν’ αποτύχη με τέτοια θρησκευτική παραποίησι. Οι παγκόσμιες συνθήκες σήμερα αποδεικνύουν ότι ο «Χριστιανικός κόσμος» απέτυχε. Αποδεικνύεται ότι δεν είναι όργανον στα χέρια του Θεού, δεν είναι μέρος της βασιλείας του Θεού.—Ρωμ. 13:1, 2.

14, 15. (α) Σύμφωνα με ποιο μάθημα, που εδιδάχθη στην εποχή του Ναβουχοδονόσορ, θα τεθούν στο αξίωμα οι κυβερνητικές εξουσίες του νέου κόσμου του Θεού; (β) Ποιος, επομένως, θα τεθή στην παγκόσμια κυριαρχία;

¹⁴ Όταν ο Θεός θα μετατοπίση τις σημερινές Ανώτερες Εξουσίες με τη βασιλεία του για το ανθρώπινο γένος, θα διορίση άμεσα και θα θέση στο αξίωμα τις Κυβερνητικές Εξουσίες του δικαίου του νέου κόσμου. Θα καταδείξη την αλήθεια του μαθήματος που εδίδαξε στον βασιλέα της Βαβυλώνος Ναβουχοδονόσορ πριν από είκοσι πέντε αιώνες. Το μάθημα είναι τούτο, ότι «ο Ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων, και εις όντινα θέλη δίδει αυτήν, και τον ταπεινότατον των ανθρώπων καθιστά επ’ αυτήν.» (Δαν. 4:17, 25, 32, ΜΝΚ) Αυτός είναι ο ουράνιος Υιός του, ο οποίος έγινε ο ταπεινός άνθρωπος Ιησούς Χριστός· και αυτός θα μοιρασθή τη βασιλεία με την εκκλησία των πιστών ταπεινών ακολούθων του, τους οποίους θα υψώση από τη γη στον ουρανό. Στον καιρό μας ο Θεός θα πραγματοποιήση την όρασι που ο προφήτης του Δανιήλ είχε στην αρχαία Βαβυλώνα:

¹⁵ «Ιδού, ως Υιός ανθρώπου ήρχετο μετά των νεφελών του ουρανού, και έφθασεν έως του Παλαιού των ημερών, και εισήγαγον αυτόν ενώπιον αυτού [του Ιεχωβά Θεού]. Και εις αυτόν εδόθη η εξουσία, και η δόξα, και η βασιλεία, δια να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη, και αι γλώσσαι· η εξουσία αυτού είναι εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει, και η βασιλεία αυτού, ήτις δεν θέλει φθαρή.»—Δαν. 7:13, 14.

ΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΗ ΓΙΑ ΜΑΣ

16. Τι κατέδειξε ο Ιησούς Χριστός, όταν ήταν στη γη, ότι θα είναι αληθινό ως προς τη διατροφή του ανθρωπίνου γένους υπό την βασιλεία του Θεού;

¹⁶ Ω τι θα σημαίνη αυτό για όλους τους λαούς και τις εθνικές ομάδες κάθε γλώσσης! Σήμερα η πείνα καταθλίβει μεγάλα τμήματα της γης, και σαν κάτι το σύνηθες το ήμισυ του πληθυσμού της γης δεν απολαμβάνει αρκετά για να φάγη, αλλά υποσιτίζεται. Όταν ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος ωνάμαζε τον εαυτό του «Υιόν του ανθρώπου», ήταν εδώ στη γη, αρνήθηκε να κάμη ένα θαύμα για να μεταβάλη τους λίθους σε άρτο, ώστε να ικανοποιήση την πείνα του. Αλλά μια μέρα, αφού εδίδαξε τον λαό, έθρεψε το πλήθος από πέντε χιλιάδες και πλέον ανθρώπους, και μια άλλη ημέρα το ακροατήριο του από τέσσερες χιλιάδες και πλέον, πολλαπλασιάζοντας θαυματουργικά ολίγους άρτους και ψάρια. Επειδή ο Ιησούς Χριστός είχε αυτή τη δύναμι να τρέφη τους ανθρώπους θαυματουργικά, πολλοί απ’ αυτούς ήθελαν να τον πάρουν και να τον κάμουν επίγειον βασιλέα των. Αλλ’ αυτός αρνήθηκε ν’ αφήση να συμβή αυτό. (Ματθ. 4:1-4· 15:29-38· Ιωάν. 6:1-15) Αλλ’ όταν θ’ αφήση τον Θεό να τον κάμη βασιλέα όλου του ανθρωπίνου γένους και όταν θα λάβη τη θέση των σημερινών Ανωτέρων Εξουσιών επάνω στον λαό, θα φροντίση να τρέφωνται καλά όλοι εκείνοι που θα γίνουν ευπειθείς υπήκοοί του στη γη. Ποτέ δεν θα ύπαρξη πείνα.

17. (α) Σχετικά με τούτο, τι θα κάμη ο Ιησούς Χριστός ζώντας σύμφωνα με τον Ψαλμό 72; Πώς θ’ αποδειχθή έτσι ότι είναι «[κάτι] πλειότερον του Σολομώντος»;

¹⁷ Ως ο διορισμένος βασιλεύς του Θεού πάνω στο ανθρώπινο γένος, ο Ιησούς Χριστός θα ζη σύμφωνα με αυτή την προφητεία που αφορά τη βασιλεία του και που λέγει: «Θέλει ελευθερώσει τον πτωχόν κράζοντα· και τον πένητα, και τον αβοήθητον. θέλει ελεήσει τον πτωχόν και τον πένητα· και τας ψυχάς των πενήτων θέλει σώσει. Εκ δόλου και εξ αδικίας θέλει λυτρόνει τας ψυχάς αυτών και πολύτιμον θέλει είσθαι το αίμα αυτών εις τους οφθαλμούς αυτού. Δραξ σίτου εάν υπάρχη εν τη γη επί των κορυφών των ορέων ο καρπός αυτού θέλει σείεσθαι ως [το Όρος] ο Λίβανος· και οι κάτοικοι εν τη πόλει θέλουσιν εξανθήσει ως ο χόρτος της γης,» (Ψαλμ. 72:12-14, 16) Η αφθονία τροφής θα αμιλλάται μ’ εκείνην των ημερών του σοφού, ειρηνικού Βασιλέως Σολομώντος, για τον οποίον η Γραφή λέγει: «Ο [λαός] Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι, ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες, και πίνοντες, και ευθυμούντες. Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από [της πόλεως] Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος.» (1 Βασ. 4:20, 25) Αυτός είναι ένας αξιοσημείωτος τρόπος, με τον οποίον ο Ιησούς Χριστός θ’ αποδειχθή ότι είναι εκείνο που είπε, «[κάτι] πλειότερον του Σολομώντος».—Ματθ. 12:42.

18. Ακόμη και στην περίπτωσί του ποια τροφή έθεσε ο Ιησούς Χριστός πιο πάνω από την υλική, και πώς θα το δείξη αυτό στη βασιλεία του;

¹⁸ Εν τούτοις, ο Ιησούς Χριστός έθεσε την πνευματική τροφή πιο πάνω από την υλική τροφή, όταν είπε στον μεγάλο μας εχθρό, Σατανά ή Διάβολο, τα εξής λόγια από την Αγία Γραφή: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά.» (Ματθ. 4:4· Δευτ. 8:3, ΜΝΚ) Στη βασιλεία του θα λάβη φραντίδα όχι μόνο για τις υλικές ανάγκες, αλλά ειδικά για τις πνευματικές ανάγκες όλων των πιστών του υπηκόων. Θα τους θρέψη με πνευματική τροφή, όπως ακριβώς έκαμε και όταν ήταν εδώ στη γη. Θα τους μεταδώση την καθαρή αλήθεια για τον Ιεχωβά Θεό και τον ορθό τρόπο να λατρεύουν και υπηρετούν αυτόν με το να πράττουν το τέλειο θέλημά του. Αυτό θα τους διαθρέψη και θα τους ενισχύση για ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή στον νέο κόσμο του Θεού· και ποτέ δεν θα διαφθαρούν από υλική αφθονία, ώστε να κάμουν τις κοιλίες των θεόν των. Με απόλυτη αγάπη και εκτίμησι του μεγάλου ουρανίου Προμηθευτού όλων αυτών, θα παρακινηθούν να λατρεύουν και προσκυνούν αυτόν.

19. Πώς ο Ησαΐας, κεφάλαιο 25, προλέγει ένα τέτοιο αποτέλεσμα της αγαθότητος του Θεού επάνω στο ανθρώπινο γένος κάτω από τη βασιλεία του;

¹⁹ Ένα τέτοιο αποτέλεσμα της αγαθότητος του Θεού επάνω στους ανθρώπους προλέγεται στην προφητεία του Ησαΐα με τα εξής λόγια: «Και επί του όρους τούτου ο Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς ευωχίαν από παχέων, ευωχίαν από οίνων εν τη τρυγία αυτών, από παχέων μεστών μυελού, από οίνων κεκαθαρισμένων επί της τρυγίας. Και εν τω όρει τούτω θέλει αφανίσει το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς, και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη. Θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη· και Ιεχωβά ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων· και θέλει εξαλείψει το όνειδος του λαού αυτού από πάσης της γης· διότι ο Ιεχωβά ελάλησε. Και εν εκείνη τη ημέρα, θέλουσιν ειπεί, Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν, και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Ιεχωβά· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού.» (Ησ. 25:6-9, ΜΝΚ) Λόγω της κατάλληλης πνευματικής τροφής για την καρδιά και τη διάνοια οι πιστοί υπήκοοι της βασιλείας του Θεού δεν θα κάμουν τον υλισμό θεό τους.

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

20. (α) Από τι θα πρέπει να συνοδεύεται αυτή η προμήθεια αφθονίας τροφής; (β) Πώς ο Ιεχωβά θα στέκη σε αντίθεσι προς τους θεούς στους οποίους προσεύχονται τα έθνη;

²⁰ Η προμήθεια αφθονίας τροφής για τη διατροφή ενός παγκοσμίου πληθυσμού που θα υπερβαίνη κατά πολύ τον σημερινό, θα πρέπει να συνοδεύεται από αλλαγές στο κλίμα της γης και στην κατάστασι του εδάφους, καθώς επίσης από έλεγχο των εντόμων. Έλλειψις βροχής σε μεγάλες εκτάσεις της γης, τη μία εποχή μετά την άλλη, καταθλίβει εκατομμύρια ανθρώπων με πείνα. Το σύστημα διανομής οποιωνδήποτε διαθεσίμων εφοδίων τροφής που υπάρχουν, δεν μπορεί ν’ ανταποκριθή στις ανάγκες της καταστάσεως. Πολλοί πεθαίνουν από έλλειψι τροφής και ποτού. Αναρίθμητα εκατομμύρια είναι ασθενείς και κάτισχνοι από μη επαρκή τροφή· και το πνεύμα της ανταρσίας εναντίον των επιγείων Ανωτέρων Εξουσιών υψώνεται και διαδίδεται. Τούτο στέκει σε οξεία αντίθεσι προς τις ιδεώδεις συνθήκες κλίματος και εδάφους και αρδεύσεως που πρόκειται να υπάρχουν κάτω από τη βασιλεία του Θεού. Σε έντονη αντίθεσι προς τους θεούς των εθνών, στους οποίους οι άνθρωποι προσεύχονται και από τους οποίους ζητούν βροχή για τον δροσισμό της αποξηραμμένης γης, ο Ιεχωβά Θεός είναι ο μέγας Χορηγός βροχής. Ακόμη και οι προφήται του τού αρχαίου καιρού το εγνώριζαν αυτό· και ο προφήτης του Ιερεμίας εστράφη σ’ αυτόν και είπε: «Υπάρχει μεταξύ των ματαιοτήτων των εθνών διδούς βροχήν; ή οι ουρανοί δίδουσιν υετούς; Δεν είσαι συ αυτός ο δοτήρ, Ιεχωβά Θεέ ημών; Δια τούτο θέλομεν σε προσμένει· διότι συ έκαμες πάντα ταύτα.» (Ιερεμ. 14:22, ΜΝΚ) Η ιστορία αποδεικνύει ότι τα έκαμε.

21. Τι έκαμε ο Ιεχωβά για τα εφόδια νερού για τον Ισραήλ στην έρημο, και, σύμφωνα με το Ησαΐας 41:17-20, τι υπόσχεται να κάμη;

²¹ Είναι πολύ γνωστή ιστορία ότι ο Ιεχωβά Θεός θαυματουργικά άνοιξε τις πηγές του νερού, όταν ωδηγούσε τον εκλεκτό του λαό το χέρι του Μωυσέως μεσ’ από την έρημο στην «γην την ρέουσαν γάλα και μέλι.» Αυτός ο ίδιος χρησιμοποιεί αυτά τα ιστορικά συμβάντα ως παραδείγματα του τι θα κάμη για τον λαό στη διάρκεια της βασιλείας του. Ιδού μια προφητική υπόσχεσίς του: «Όταν οι πτωχοί και ενδεείς ζητήσωσιν ύδωρ, και δεν υπάρχη, η γλώσσα δε αυτών ξηραίνηται υπό δίψης, εγώ ο Ιεχωβά θέλω εισακούσει αυτούς, ο Θεός του Ισραήλ δεν θέλω εγκαταλείψει αυτούς. Θέλω ανοίξει ποταμούς εν υψηλοίς τόποις, και πηγάς εν μέσω των κοιλάδων· θέλω κάμει την έρημον λίμνας υδάτων, και την ξηράν γην πηγάς υδάτων. Εν τη ερήμω θέλω εμφυτεύσει την κέδρον, το δένδρον της σίττης, και τον μύρτον, και την ελαίαν· εν τη ακατοικήτω γη θέλω βάλει την έλατον, την πεύκην, και τον πύξον ομού· δια να ίδωσι, και να γνωρίσωσι, και να στοχασθώσι, και να εννοήσωσιν ομού, ότι η χειρ του Ιεχωβά έκαμε τούτο, και ο Άγιος του Ισραήλ εδημιούργησεν αυτό.»—Ησ. 41:17-20, ΜΝΚ.

22, 23. (α) Με τέτοιες προμήθειες νερού, τι θα συμβή σ’ αυτή τη γη, και πώς ο Ιησούς το επεβεβαίωσε αυτό προτού πεθάνη; (β) Τι θα είναι αυτός ο Παράδεισος σε σύγκρισι μ’ εκείνον όπου ζούσαν κάποτε ο Αδάμ και η Εύα;

²² Κάτω από τέτοια άρδευσι των αγόνων μερών της γης και με την κατάλληλη διανομή των εφοδίων νερού, τι θα συμβή σ’ αυτή τη γη; Με αυτές τις προμήθειες του Θεού και με την ευλογία του επάνω στο έργο που θα εκτελήται από τους υπηκόους της βασιλείας του, ολόκληρη η γη θα γίνη παράδεισος, ένα θελκτικό πάρκο ως αιωνία κατοικία του ευπειθούς ανθρωπίνου γένους. Πουθενά η κατάστασις αυτής της γης δεν θ’ αποτελή όνειδος στη βασιλεία του Θεού που την κυβερνά, αλλά παντού θ’ αποτελή δόξα στον Θεό τον Δημιουργό της. Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός, όταν πέθαινε θυσιαστικά σ’ ένα ξύλο έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, απέβλεπε στην αποκατάστασι του παραδείσου σ’ αυτή τη γη αφού ο Θεός θα τον ανάσταινε εκ νεκρών και θα τον εγκαθιστούσε στη Βασιλεία. Όταν ένας συμπαθητικός άνθρωπος που πέθαινε παράπλευρα στον Ιησούν του είπε: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου», ο Ιησούς απήντησε «Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.» (Λουκ. 23:42, 43, Μετάφρασις Ρόδερχαμ) Σε ωραιότητα, τέρψι και καρποφορία που διατηρεί τη ζωή, ο Παράδεισος αυτός θα είναι ίσος μ’ εκείνον που έχασαν ο πρώτος άνδρας και η γυναίκα επειδή αμάρτησαν εναντίον του Θεού.

²³ Αλλά δεν θα είναι αυτός ο Παράδεισος μόνο στη Μέση Ανατολή. Ολόκληρη η γη θα γίνη παράδεισος, γεμάτος από τελείους ανθρώπους. Αυτό το σχέδιο που ο πρώτος άνδρας και η γυναίκα απέτυχαν να εκτελέσουν, η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα το εκπληρώση ένδοξα.

ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ

24. Επί πόσον καιρό θα είναι δυνατή η ζωή σ’ αυτόν τον Παράδεισο, και πώς θα επηρεασθή η κατάστασις της υγείας από το να ζουν οι άνθρωποι εκεί;

²⁴ Όταν συλλογιζώμεθα, θα ήταν τρομερό να πεθαίνωμε και ν’ αφήνωμε ένα τέτοιο θελκτικό μέρος όπως ο Παράδεισος αυτός. Ναι, θα ήταν· αλλά η βασιλεία του Θεού θα καταξιώση τους ευπειθείς ανθρώπους να ζουν σ’ αυτόν τον Παράδεισο για πάντα, σε ειρήνη με τον Θεό και τον βασιλέα του Ιησού Χριστό και ο ένας με τον άλλον και με όλα τα ζώα, τα πουλιά και τα υδρόβια πλάσματα. Δεν θα υπάρχουν πόλεμοι για να φονεύεται οποιοσδήποτε, θα υπάρχη πλήρης και παγκόσμιος αφοπλισμός· και ο έπαινος γι’ αυτό θ’ αποδίδεται, όχι στον ασεβή κομμουνισμό ή στα Ηνωμένα Έθνη, αλλά στη βασιλεία του Θεού. (Μιχ. 4:1-5) Με το να έχουν οι άνθρωποι μια τελεία κυβέρνησι επάνω τους και με το να ζουν σ’ έναν ειρηνικό Παράδεισο, με το ν’ αναπνέουν καθαρόν αέρα και να πίνουν αμόλυντο νερό και να έχουν αφθονία υγιεινών τροφών για να τρώγουν, η υγεία των πρέπει να βελτιωθή και να γίνη τελεία.

25. (α) Λόγω του θυσιαστικού του θανάτου, τι θα καταστή ικανός να κάμη για το ανθρώπινο γένος ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός; (β) Πώς το Ησαΐας 33:22, 24 συνδέει τη διακυβέρνησι και την υγεία;

²⁵ Εν τούτοις, ο Βασιλεύς των Ιησούς Χριστός κάποτε πέθανε γι’ αυτούς, καταθέτοντας την τελεία του ανθρώπινη υπόστασι σε θυσιαστικό θάνατο γι’ αυτούς. Το γεγονός αυτό θα τον καταστήση ικανόν να άρη την καταδίκη του θανάτου, κάτω από την οποίαν όλοι οι άνθρωποι εγεννήθησαν λόγω της αμαρτίας των πρώτων γονέων μας. (Ρωμ. 5:12-14) Έτσι η βασιλεία του Θεού δια του Χριστού θα είναι σε θέσι να υψώση το ευπειθές ανθρώπινο γένος στην ανθρώπινη τελειότητα, που οι πρώτοι του γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, είχαν, όταν ο Θεός τους εδημιούργησε και τους έθεσε στον Παράδεισο της Εδέμ. Η θανατηφόρος ασθένεια θα εξαλειφθή, εξίσου βέβαια όσο ο Ιησούς Χριστός, όταν ήταν στη γη, εθεράπευε τους ασθενείς, έκανε τους τυφλούς να βλέπουν, τους κωφούς ν’ ακούουν, τους βωβούς να μιλούν, τους χωλούς να περιπατούν, και εκαθάριζε τους λεπρούς και ήγειρε τους νεκρούς σε ζωή, από τους οποίους ένας ήταν νεκρός επί τέσσερες ημέρες. Αυτό θα προκύψη από το να έχουν τον Θεό ως Βασιλέα που θα κυβερνά δια του Χριστού του. Η προφητεία του Ησαΐα (33:22, 24, ΜΝΚ) συνδέει τη διακυβέρνησι και την υγεία, λέγοντας: «Ο Ιεχωβά είναι ο κριτής ημών ο Ιεχωβά είναι ο νομοθέτης ημών ο Ιεχωβά είναι ο βασιλεύς ημών· αυτός θέλει σώσει ημάς. Και ο κάτοικος δεν θέλει λέγει, Ητόνησα· ο λαός, ο κατοικών εν αυτή, θέλει λάβει άφεσιν ανομίας.»

26, 27. (α) Γιατί τα πράγματα εκείνα δεν θα είναι ωραία μόνο για τους ανθρώπους που θα ζουν τότε; (β) Τι είδους Θεός επρόκειτο να είναι για τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, σύμφωνα με ό,τι είπε στον Μωυσή στη βάτο;

²⁶ Πολύ ωραία για κείνους που ζουν, θα πήτε, αλλά τι θα γίνη για τα δισεκατομμύρια των νεκρών; Τι θα γίνη για τους πιστούς προφήτας του Θεού που πέθαναν πριν από χιλιάδες χρόνια, όπως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ και ο Μωυσής; Με χαρά απαντούμε ότι υπάρχει λαμπρή ελπίδα για τους νεκρούς. Δεν είμεθα σαν το θρησκευτικό δόγμα των Ιουδαίων Σαδδουκαίων που δεν διακρατούσαν ελπίδα για τους νεκρούς ανθρώπους, μην πιστεύοντας ότι οι νεκροί θα ηγείροντο σε ζωή πάλι από την βασιλεία του Θεού. Σ’ εκείνους που δυσπιστούν σε μια ανάστασι, ο Ιησούς Χριστός είπε όσον αφορά εκείνους που εγείρονται πάλι σε ζωή: «Είναι υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως. Ότι δε εγείρονται οι νεκροί, και ο Μωυσής εφανέρωσεν επί της βάτου, ότε λέγει Ιεχωβά τον Θεόν του Αβραάμ και τον Θεόν του Ισαάκ και τον Θεόν του Ιακώβ. Ο δε Θεός δεν είναι νεκρών, αλλά ζώντων διότι πάντες ζώσιν εν αυτώ.»—Λουκ. 20:36-38, ΜΝΚ.

²⁷ Βλέποντας προς τα εμπρός, ο Θεός είδε τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τους υπολοίπους νεκρούς όλους να ζουν πάλι υπό την βασιλεία του δια του Χριστού. Μολονότι ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ ήσαν νεκροί τον καιρό που ζούσε ο απόγονός των Μωυσής, ο Θεός ήταν τόσο βέβαιος ότι θα εξεπλήρωνε τον σκοπό του να εγείρη τους νεκρούς, ώστε είπε ότι ήταν, όχι Θεός του παρελθόντος, αλλά ο μέλλων Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ωσάν να ήσαν τότε ζωντανοί.

28. Ποια ανάστασι επετέλεσε ο Θεός ως εγγύησι του ότι θα ήγειρε τους νεκρούς υπό την βασιλεία του;

²⁸ Για να μας δώση απόδειξι ή εγγύησι ότι θα ήγειρε τους νεκρούς υπό την βασιλεία του, ο Θεός ήγειρε εκ νεκρών εκείνον ακριβώς, τον οποίον καθιστά βασιλέα όλης της γης, δηλαδή, τον Ιησού Χριστό τον Υιό του. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, ο οποίος θαυματουργικά είδε και μίλησε με τον Ιησού Χριστό αφού ηγέρθη εκ νεκρών, λέγει τα ακόλουθα: «Τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών· έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων. Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου [του Αδάμ, του συζύγου της Εύας], ούτω και δι’ ανθρώπου [του θυσιασθέντος Ιησού Χριστού] η ανάστασις των νεκρών.» Αυτός ο ίδιος μάρτυς της αναστάσεως του Ιησού Χριστού είπε επίσης στο ανώτατο δικαστήριο της αρχαίας Ελλάδος: Ο Θεός «προσδιώρισεν ημέραν, εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη δια ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.»—1 Κορ. 15:20, 21· Πράξ. 17:31.

29, 30. (α) Είναι οι ανθρώπινοι νεκροί σ’ έναν πνευματικό κόσμο ή μετεμψυχωμένοι; (β) Γιατί δεν θα είναι η ανάστασίς των μια μετενσάρκωσις της ψυχής, και επί πόσον καιρό θα έχουν την ευκαιρία να ζουν;

²⁹ Οι ανθρώπινοι νεκροί μας δεν είναι ζωντανοί κάπου σ’ έναν αόρατο πνευματικό κόσμο. Οι ψυχές των δεν έχουν μετενσαρκωθή από τα προσωπικά των ανθρώπινα σώματα σε σώματα ζώων, πουλιών, εντόμων, ψαριών, ή κάποιου άλλου ανθρωπίνου ατόμου. Ο λόγος του Θεού λέγει ότι είναι νεκρές ψυχές, που κοιμώνται στον θάνατο και περιμένουν μια ανάστασι υπό την βασιλεία του Θεού, ακόμη και αν δεν άκουσαν ποτέ για τη βασιλεία του Θεού όταν ήσαν ζωντανοί. Τα πολλά δισεκατομμύρια απ’ αυτούς δεν είναι πάρα πολλά για να τα θυμηθή ο Θεός, εφόσον τα αναρίθμητα δισεκατομμύρια άστρων είναι κατά πολύ περισσότερα από όλους τους νεκρούς μας, και όμως ο Θεός γνωρίζει και κατονομάζει όλα αυτά τα άστρα.

³⁰ Ο Θεός έχει ένα τέλειο υπόμνημα όλων των νεκρών και μπορεί να τους αναπαραγάγη εδώ επάνω στη γη. Το υπόμνημα του Θεού δεν έχει εξασθενήσει επειδή οι άνθρωποι υπήρξαν νεκροί επί τόσον καιρό. Η ανάστασίς των από τον Θεό μέσω του Χριστού θα είναι μια αναδημιουργία των με την ίδια των προσωπικότητα και διανοητική ανάπτυξι. Η ανάστασις, λοιπόν, δεν θα είναι μια μετενσάρκωσις των νεκρών στα σώματα νέων ανθρώπων γεννημένων για πρώτη φορά υπό την βασιλεία του Θεού. Οι άνθρωποι αυτής της γενεάς που θα εξακολουθήσουν να ζουν στον καιρό της Βασιλείας θα γνωρίσουν τους νεκρούς φίλους των και αγαπημένους όταν αυτοί αναστηθούν. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ θα γνωρίσουν ο ένας τον άλλον στην ανάστασι. Αυτό θα αληθεύη και για όλους τους άλλους, περιλαμβανομένου και του φιλικής διαθέσεως εκείνου ανθρώπου, που ο Ιησούς είπε ότι θα ήταν στον Παράδεισο, όταν Αυτός θα ήρχετο στη βασιλεία του. Όλοι αυτοί οι αναστημένοι θα έχουν τη μεγαλειώδη ευκαιρία ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή υπό την βασιλεία του Θεού πράττοντας το θέλημα του Θεού και υπακούοντας στον Βασιλέα του Ιησού Χριστό. Θ’ απολαμβάνουν ζώντας σε Παράδεισο, κάτω από τη σελήνη, χωρίς να ζητούν να πάνε στη σελήνη.

ΕΓΓΥΣ!

31, 32. (α) Επειδή η βασιλεία του Θεού είναι επιθυμητή, ποια είναι φυσικά η ευχή μας, και ως προς αυτό τι μπορεί τώρα να λεχθή; (β) Τι θα συνέβαινε αν η έλευσις της βασιλείας του Θεού εξηρτάτο από τον «Χριστιανικό κόσμο», και ποια αριθμητικά δεδομένα το αποδεικνύουν αυτό;

³¹ Αληθινά η βασιλεία του Θεού θα σημαίνη κάθε τι που θα μπορούσε να επιθυμήση το ανθρώπινο γένος. Φυσικά η ευχή όλων των ανθρώπων, που καλλιεργουν πίστι σ’ αυτή τη βασιλεία, είναι να έλθη αυτή στην εποχή μας! Σε όλους αυτούς μπορούμε Βιβλικώς να πούμε ότι η βασιλεία του Θεού είναι εγγύς. Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να λάβουν θάρρος, διότι μπορεί να επιζήσουν για να εισέλθουν στις απερίγραπτες ευλογίες και χαρές της. Αλλά γιατί έχομε τόση πεποίθησι ότι η βασιλεία του Θεού είναι τόσο εγγύς, επί θύραις, ώστε η γενεά αυτή θα ζήση για να δοκιμάση την αγαθή της διακυβέρνησι; Γιατί δεν απέχει η Βασιλεία χιλιάδες χρόνια, ώσπου ο «Χριστιανισμός» να έχη μεταστρέψει τον κόσμο στη Χριστιανοσύνη; Αλλά, αν η βασιλεία του Θεού έπρεπε να περιμένη ώσπου να μεταστρέψη ο «Χριστιανισμός» τον κόσμο προς τη Χριστιανοσύνη, η βασιλεία του Θεού δεν θα ήρχετο ποτέ.

³² Για να διευκρινίσωμε: Το Παγκόσμιο Ημερολόγιο του 1955 ανέφερε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν τότε 2.400.000.000, από τον οποίον αριθμό 787.016.933 ισχυρίζοντο ότι ήσαν Χριστιανοί. Μετά επτά έτη Το Παγκόσμιο Ημερολόγιο του 1962 ανέφερε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 2.971.800.000, από τον οποίον αριθμό 888.803.026 ισχυρίζοντο ότι ήσαν μέλη του «Χριστιανικού κόσμου». Αυτό σημαίνει 101.786.093 περισσοτέρους «Χριστιανούς» σε διάστημα επτά ετών. Αλλά τι θα πούμε για τον παγκόσμιο πληθυσμό; Αυτός έγινε μεγαλύτερος κατά 571.800.000 στο διάστημα των επτά εκείνων ετών. Με άλλα λόγια, ο παγκόσμιος πληθυσμός έχει αυξήσει στο ίδιο διάστημα 5,61 φορές περισσότερο από τον αριθμό των λεγομένων Χριστιανών. Στο 1955 υπήρχαν 1.612.983.067 μη Χριστιανοί, αλλά στο 1962 υπήρχαν 2.082.996.974 μη Χριστιανοί. Αντί, λοιπόν, το χάσμα μεταξύ του αριθμού των μη Χριστιανών και του αριθμού των «Χριστιανών» να γίνεται στενώτερο, γίνεται τρομερά ευρύτερο κάθε χρόνο. Αυτό είναι όπως ακριβώς έπρεπε να είναι, αφού η Βίβλος δεν προφητεύει ότι ο «Χριστιανισμός» θα μεταστρέφη πάντοτε τον κόσμο στη Χριστιανοσύνη και έτσι θα ιδρύση τη βασιλεία του Θεού. Μάλλον, η Γραφή προφητεύει την αποστασία από την αληθινή Χριστιανική πίστι. Ο ίδιος ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι μια απόδειξις ή εκδήλωσις της αποστασίας από τη Χριστιανοσύνη. Γι’ αυτό ακριβώς ο «Χριστιανικός κόσμος» δεν έχει ειρήνη και ενότητα σήμερα.—2 Θεσ. 2:1-12.

33, 34. (α) Σε ποια πληροφορία, λοιπόν, πρέπει ν’ αποβλέψωμε για το πνεύμα του θάρρους, και γιατί; (β) Από το 1914, μέσα από τι εζήσαμε, του οποίου θέλομε να γνωρίζωμε τη σημασία;

³³ Το να στηριζώμεθα στον «Χριστιανισμό» ότι θα μεταστρέψη τον κόσμο και θα φέρη τη βασιλεία του Θεού, θα ωδηγούσε σε απώλεια του θάρρους. Πρέπει, λοιπόν, ν’ αποβλέπωμε στον λόγον του Θεού, τη Γραφή, για το πνεύμα του θάρρους. Ο λόγος του Θεού είναι το Βιβλίο που δίνει νόημα στην ανθρώπινη ιστορία, το αληθινό νόημα. Δίνει την αληθινή ερμηνεία των γεγονότων της ιστορίας από το έτος 1914. Εζήσαμε μέσα από έναν φοβερό καιρό από το 1914, και το τέλος του δεν ήλθε ακόμη. Τι σημαίνει αυτό; Από το 1914 διήλθαμε δύο παγκοσμίους πολέμους, τον δεύτερο χειρότερο από τον πρώτο. Είδαμε την ατομική δύναμι να εισάγεται στον σύγχρονο πόλεμο, κάτω από την ασπίδα του πιο ισχυρού έθνους του «Χριστιανικού κόσμου». Δεν ετελειώσαμε ακόμη με τις επιδημίες, τις πείνες και τους σεισμούς που έπληξαν βαριά τον πληθυσμό του κόσμου. Είδαμε αύξησι της ανομίας, με εκδήλωσι βίας που πρέπει να είναι χειρότερη από εκείνη που επικρατούσε στις ημέρες του Νώε πριν από τον Κατακλυσμό, στον οποίον ολόκληρος ο παλαιός κόσμος κατεστράφη.—Γεν. 6:11-13· 2 Πέτρ. 3:6.

³⁴ Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσωμε την ηθική κατάπτωσι παντού, την αύξησι των κοινωνικών νόσων, τη διάλυσι αυτοκρατοριών, μια παγκόσμια εκρηκτική εκδήλωσι του πληθυσμού με ανεπαρκή διανομή τροφής, τα ατομικά όπλα με πυρηνικά βλήματα, η έκρηξις των οποίων θα ηκολουθείτο από μια πύρινη καταιγίδα που θα κατέκαιε μια πολύ μεγαλύτερη έκτασι από εκείνην των Σοδόμων και Γομόρρων και των άλλων πόλεων της πεδιάδος του Ιορδάνου.

35. Ποιο είναι το τελευταίο όπλο που προτείνεται για πόλεμο, με αποτελέσματα μεγάλης εκτάσεως;

³⁵ Και τώρα εκείνο που προτείνεται τελευταίο είναι μια «αστεροειδής βόμβα», που θα ήταν ένα βλήμα αρκετά ισχυρό για να κινήση έναν μικρόν πλανήτην έξω από την τροχιά του γύρω στον ήλιο και να τον στείλη σε συντρίμματα σε μια έκτασι-στόχο εδώ επάνω στη γη. Περιγράφοντας τον, ένας επιστήμων είπε: «Μια και μόνη αστεροειδής βόμβα χτυπώντας το Κεντώκυ θα έπληττε ολόκληρο το δυτικό ήμισυ των Ηνωμένων Πολιτειών,» για ν’ ακολουθηθή αυτό από τινάγματα σεισμού που «θα κατεδάφιζαν κτίρια σε όλη τη βόρειο Αμερικανική ήπειρο». Ο επιστήμων είπε ότι η Σοβιετική Ένωσις πρέπει να έχη ένα τέτοιο βλήμα στο 1970 ή και πρωτύτερα. Δεν είναι αυτός πράγματι καιρός φόβου;—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 19ης Ιανουαρίου 1962.

36. Ποια λόγια του Ιησού δείχνουν αν τώρα πρέπει να είναι καιρός φόβου για τους ακολούθους του;

³⁶ Καιρός φόβου; Όχι! λέγει ένας άνθρωπος που ενίκησε τον κόσμο. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Ιησούς Χριστός, ο διορισμένος Βασιλεύς για την υποσχεμένη βασιλεία του Θεού. Στην Ιουδαϊκή πασχαλινή νύχτα του 33, μερικές μόνο ώρες προτού θανατωθή σ’ ένα ξύλο επειδή εκήρυττε τη βασιλεία του Θεού, ο Ιησούς είπε στους πιστούς αποστόλους του: «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, δια να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε· εγώ ενίκησα τον κόσμον.»—Ιωάν. 16:33.

37. Το να ενδίδωμε στο φόβο σήμερα ή να λαμβάνωμε θάρρος θα εσήμαινε ότι ακολουθούμε ποια πορεία;

³⁷ Σήμερα, το να ενδίδη κανείς στο πνεύμα του φόβου σημαίνει ν’ ακολουθή την κατεύθυνσι του κόσμου. Αλλά το να λαμβάνη θάρρος σημαίνει να υπακούη σε ό,τι ο Ιησούς Χριστός μάς λέγει να κάμωμε και να βρίσκη ειρήνη και αφοβία μέσω αυτού. Πριν από δεκαεννέα αιώνες, όταν απείχε λίγες ώρες από το να καρφωθή σ’ ένα ξύλο για να πεθάνη, είχε τη δύναμι ο Ιησούς να λέγη στους ακολούθους του να λάβουν θάρρος παρά τις θλίψεις που θα είχαν στον κόσμο, θλίψεις όχι μεγαλύτερες από τη θλίψι που τότε αυτός διήρχετο. Τότε αυτός, ο Αρχηγός των, είχε νικήσει τον κόσμο επειδή δεν άφησε τον κόσμο να ραγίση την πιστότητά του στη βασιλεία του Θεού φέρνοντας θλίψι σ’ αυτόν.

38. Γιατί ο Ιησούς έχει πολύ περισσοτέρους λόγους σήμερα να μας λέγη να λάβωμε θάρρος, και πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ότι οι λόγοι αυτοί είναι ασφαλείς;

³⁸ Σήμερα ο Ιησούς Χριστός έχει πολύ περισσοτέρους λόγους να μας λέγη να λάβωμε θάρρος. Γιατί; Επειδή τώρα ήλθε στη βασιλεία του ως ο από τον Θεό κεχρισμένος, εγκατεστημένος Βασιλεύς για τον νέο κόσμο. Δεν μένει χώρος για αμφιβολία σχετικά με αυτό. Τα ίδια τα πράγματα, των οποίων ελάβαμε πείραν σ’ αυτόν τον κόσμο από το έτος 1914, αποτελούν απόδειξι ότι ο Ιησούς ήλθε στη βασιλεία του. Μπορούμε να το γνωρίζωμε αυτό, επειδή προείπε ότι αυτά τα παγκόσμια συμβάντα και οι συνθήκες θ’ αποτελούσαν ορατή, απτή απόδειξι του ότι εγκατεστάθη στον ουράνιο θρόνο το 1914. Αυτό έγινε στο έτος που εξερράγη ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και άρχισε να επέρχεται όλη αυτή η θλίψις.

39, 40. (α) Πώς ο Ιησούς παρέσχε την αληθινή ερμηνεία των συμβάντων της γενεάς μας από το 1914; (β) Σύμφωνα με όσα είπε, τίνος απόδειξι αποτελούν οι θλίψεις των ακολούθων του;

³⁹ Ο Ιησούς Χριστός ο Βασιλεύς προείπε αυτά τα πράγματα με πολλές λεπτομέρειες, που καταλαμβάνουν τέσσερα κεφάλαια της Γραφής, απαντώντας στην ερώτησι τεσσάρων από τους αποστόλους του: «Ειπέ προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντέλειας του αιώνος [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ];» (Ματθαίος, κεφάλαια 24, 25· Μάρκος, κεφάλαιο 13· Λουκάς, κεφάλαιο 21) Ο Ιησούς παρέσχε την αληθινή σημασία, την αληθινή ερμηνεία των συμβάντων της γενεάς μας από το 1914. Η ερμηνεία του είναι ότι αυτός έγινε παρών στην υποσχεμένη του ουράνια βασιλεία στο 1914, το έτος που αυτό το κοσμικό σύστημα πραγμάτων εισήλθε στον καιρό του τέλους του. Επί πλέον, οι ίδιες οι θλίψεις κάτω από τις οποίες επέρασαν οι αληθινοί του ακόλουθοι αυτής της γενεάς από το 1914, αποτελούν μέρος του «σημείου» ή της ορατής αποδείξεως ότι η Βασιλεία είναι εγγύς και ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων αντιμετωπίζει το πλήρες τέλος του. Εκθέτοντας αυτή την προφητεία ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του, όπως αναφέρεται στο κατά Ματθαίον 24:9-13:

⁴⁰ «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου. Και τότε θέλουσι σκανδαλισθή πολλοί· και θέλουσι παραδώσει αλλήλους, και θέλουσι μισήσει αλλήλους. Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή, και πλανήσει πολλούς. Και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.»

41. (α) Πώς συμβαίνει να υπάρχη ένα υπόλοιπο πιστών κεχρισμένων ακολούθων ακόμη στη γη; (β) Σύμφωνα με τον Ιησούν, ποια στάσι πρέπει να υιοθετήσουν αυτοί εξαιτίας των όσων συμβαίνουν;

⁴¹ Ένα υπόλοιπο από αυτούς τους πιστούς κεχρισμένους ακολούθους βρίσκεται εδώ στη γη μαζί μας ως σήμερα, παρ’ όλη αυτή τη θλίψι από το 1914. Τούτο συμβαίνει επειδή ενίκησαν τον κόσμο, όπως και ο Αρχηγός των Ιησούς Χριστός. Αλλά η τελική των νίκη δεν ήλθε ακόμη. Πρέπει ακόμη να συμπληρώσουν τη νίκη των εναντίον αυτού του κόσμου. Για να το πράξουν αυτό, πρέπει να εξακολουθήσουν να υπομένουν θλίψι ως το τέλος αυτού του κόσμου ή συστήματος πραγμάτων. Επομένως, οι θριαμβευτικοί λόγοι του Ιησού Χριστού πρέπει να εξακολουθήσουν να ηχούν στ’ αυτιά των: «Θαρσείτε!» Πρέπει να κρατούν τη στάσι που αυτός τους είπε να υιοθετήσουν στην προφητεία του που προέλεγε τις αποδείξεις που χαρακτηρίζουν το τέλος αυτού του κοσμικού συστήματος πραγμάτων. Αφού προείπε την κατάστασι του κόσμου, που θα αναπτύσσετο από το 1914 και έπειτα, τους είπε: «Οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνονται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» Δεν θα ήταν αυτά επαρκής αιτία για να λάβουν θάρρος;—Λουκ. 21:26-28.

42. (α) Το γεγονός ότι η απολύτρωσις πλησιάζει γι’ αυτούς, τι άλλο σημαίνει επίσης; (β) Σε ποια κατάλληλη προτροπή της επί του Όρους Ομιλίας του Χριστού πιστεύουν τώρα;

⁴² Η απολύτρωσις τώρα πλησιάζει για το πιστό υπόλοιπο αυτών τον κληρονόμων της ουρανίας βασιλείας του Θεού. Ευτυχώς αυτό σημαίνει ότι η απολύτρωσις πλησιάζει και για άτομα όλων των εθνών, φυλών, χρωμάτων και γλωσσών, που τώρα ενδιαφέρονται για τη βασιλεία του Θεού δια του Χριστού και που δίδουν σ’ αυτή την πρώτη θέσι στη ζωή τους. Τα άτομα αυτά πιστεύουν στην περίφημη επί του Όρους Ομιλία του Χριστού. Πιστεύουν σε όλη την ομιλία, όχι μόνο στον λεγόμενο Χρυσούν Κανόνα που βρίσκεται σ’ αυτήν, δηλαδή: «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς.» Πιστεύουν, επίσης, στα εξής λόγια της Ομιλίας αυτής: «Μη μεριμνήσητε λοιπόν, λέγοντες, Τι να φάγωμεν, ή τι να πίωμεν, ή τι να ενδυθώμεν; Διότι πάντα ταύτα ζητουσιν οι εθνικοί· επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.»—Ματθ. 7:12· 6:31-33.

43. (α) Για να έχωμε θάρρος ν’ ακολουθήσωμε αυτά τα λόγια, τι πρέπει να έχωμε; (β) Γιατί η βασιλεία του Θεού είναι ό,τι σε μέγιστο βαθμό δημοφιλές υπάρχει σε όλη την κτίσι;

⁴³ Χρειάζεται θάρρος για ν’ ακολουθήσωμε αυτά τα λόγια της επί του Όρους Ομιλίας. Για να έχωμε τέτοιο θάρρος πρέπει να έχομε πίστι στον Θεό τον ουράνιο Πατέρα. Αλλά έχομε λόγους για να πιστεύομε ότι η εγκαθιδρυμένη βασιλεία του Θεού είναι εγγύς και ότι η βασιλεία αυτή μας υποστηρίζει. Ακόμη και σ’ αυτές τις ημέρες των Ηνωμένων Εθνών, που έχουν ως μέλη των εκατό και πλέον έθνη, η βασιλεία του Θεού είναι ό,τι πιο δημοφιλές υπάρχει σε όλη την κτίσι ορατή και αόρατη. Αλλά πώς συμβαίνει αυτό, όταν υπάρχη τέτοια διεθνής εναντίωσις σ’ αυτήν και όταν οι κήρυκες της μισούνται και καταδιώκωνται; Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι οι άγιοι άγγελοι των ουρανών του Θεού ευνοούν τη βασιλεία του δια του Χριστού. Αυτοί οι άγγελοι είναι στο πλευρό μας αν ευνοούμε το ίδιο πράγμα που ευνοούν και αυτοί.

44. (α) Τι μπορεί να λεχθή για τους αγγέλους αυτούς ως στρατό; (β) Πότε θα πολεμήσουν την αποκορυφωτική μάχη, και με ποια εκβασι;

⁴⁴ Αυτοί οι άγγελοι, των οποίων τα πλήθη δεν μπορούμε να αριθμήσωμε, είναι ο εξοχώτερος στρατός σε όλη την κτίσι. Δεν έχασαν ποτέ μια μάχη, ώστε να φέρουν κάποια απογοήτευσι στον Θεό των ή κάποιο όνειδος ήττης στο ένδοξο του όνομα. Ήδη, σύμφωνα με τη Βιβλική προφητεία που περιγράφει την τάξι των γεγονότων στους αοράτους πνευματικούς ουρανούς, επολέμησαν υπέρ της βασιλείας του Θεού, αφού εγκαθιδρύθη στο 1914. Το αποτέλεσμα υπήρξε ότι ο κύριος εχθρός της Βασιλείας, ο Σατανάς ή Διάβολος, και οι δαίμονες του εξεβλήθησαν από τους αγίους ουρανούς και κατερρίφθησαν στη γη μας για να περιμένουν εδώ τον Αρμαγεδδώνα της ήττης των. Και σ’ αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος οι άγγελοι του Θεού θα πολεμήσουν την αποκορυφωτική μάχη υπέρ της βασιλείας του Θεού, υπό την αρχηγία του Βασιλέως του Ιησού Χριστού. Ο κόσμος αυτός, δηλαδή, αυτό το σύστημα πραγμάτων, θα βυθισθή στην καταστροφή. Η βασιλεία του Θεού θα εξέλθη νικηφόρος, για να βασιλεύη για πάντα προς ευλογίαν του ανθρωπίνου γένους.—Αποκάλ. 12:1-12· 19:11-21.

ΠΩΣ ΝΑ ΛΑΒΩΜΕ ΘΑΡΡΟΣ

45, 46. (α) Τι θα είναι ο Αρμαγεδδών στην πείρα του ανθρωπίνου γένους; (β) Τι δεν θα κινηθή τότε, και επομένως τίνος τη διατυπωμένη εμπιστοσύνη μπορούμε να έχωμε στη διάρκεια των στενοχωριών του κόσμου;

⁴⁵ Η καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα αυτού του παγκοσμίου συστήματος πραγμάτων θα φέρη τον καιρό της πιο μεγάλης θλίψεως που εδοκίμασαν ποτέ οι άνθρωποι από τον παγγήννο κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Αυτό λέγει η προφητεία του Ιησού. (Ματθ. 24:21, 22, 37-39) Το ίδιο το θεμέλιο αυτού του ταραγμένου συστήματος πραγμάτων θα μετακινηθή από κάτω του και θα βυθισθή, να το πούμε έτσι, στα σκοτεινά βάθη των ωκεανών, θα είναι ωσάν να εκινείτο αυτό το ίδιο το έδαφος από κάτω απ’ τους ανθρώπους. Αλλά η βασιλεία του Θεού ποτέ δεν θα κινηθή ή μετακινηθή· και εφ’ όσον τη ζητούμε πρώτα και θέτομε σ’ αυτήν την άγκυρα της ελπίδος μας, μπορούμε να έχωμε την εμπιστοσύνη που βρίσκομε διατυπωμένη στον προφητικό Ψαλμό 46, εδάφια 1 έως 7 (ΜΝΚ):

⁴⁶ «Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι. Δια τούτο δεν θέλομεν φοβηθή, και αν σαλευθή η γη, και μετατοπισθώσι τα όρη εις το μέσον των θαλασσών· και αν ηχώσι και ταράττωνται τα ύδατα αυτών και σείωνται τα όρη δια το έπαρμα αυτών. Ποταμός, και οι ρύακες αυτού θέλουσιν ευφραίνει την πόλιν του Θεού, τον άγιον τόπον των σκηνωμάτων του Υψίστου. Ο Θεός είναι εν τω μέσω αυτής· δεν θέλει σαλευθή· θέλει βοηθήσει αυτήν ο Θεός από του χαράγματος της αυγής. Εφρύαξαν τα έθνη· εσαλεύθησαν αι βασιλείαι· έδωκε φωνήν αυτού· η γη ανελύθη. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων είναι μεθ’ ημών· προπύργιον ημών είναι ο Θεός του Ιακώβ.»

47. (α) Πού θα ευθυγραμμισθούν εκείνοι που έχουν τέτοιο θεοσεβές θάρρος, και με ποια προσευχή; (β) Ποιες αποστολικές οδηγίες όσον αφορά τις πολιτικές εξουσίες θ’ ακολουθήσουν, και πώς;

⁴⁷ Εκείνοι που έχουν αυτό το αληθινό θεοσεβές θάρρος θα τηρηθούν σε ευθυγράμμισι με τον Ιεχωβά των στρατευμάτων, τον Θεόν του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, θα προσεύχωνται για τη βασιλεία του να έλθη με καταστροφή επάνω σ’ αυτό το κοσμικό σύστημα πραγμάτων, όπως ο Ιησούς μας εδίδαξε να προσευχώμεθα στην επί του Όρους Ομιλία του: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:9, 10) Δεν θα προτρέξουν αυτής της ερχομένης βασιλείας του Θεού, ώστε να ιδρύσουν μυστικά μια επαναστατική κυβέρνησι σε εξορία και να χρησιμοποιήσουν βία για να εξαναγκάσουν τους ανθρώπους να ταχθούν με το μέρος της βασιλείας του Θεού. Θ’ ακολουθήσουν ειρηνικά τις οδηγίες του αποστόλου, που αναγράφονται στην προς Ρωμαίους επιστολή 13:1, 5: «Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας· διότι δεν υπάρχει εξουσία, ειμή από Θεού· οι δε ούσαι εξουσίαι, υπό του Θεού είναι τεταγμέναι. Δια τούτο είναι ανάγκη να υποτάσσησθε, ουχί μόνον δια την οργήν [που εκφράζεται από αυτές τις ανώτερες εξουσίες], αλλά και δια την συνείδησιν.» Οι αληθινοί Χριστιανοί γνωρίζουν ότι δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν αυτό το κοσμικό σύστημα πραγμάτων. Γνωρίζουν ότι είναι εγγύς ο καιρός του Θεού για να το πράξη αυτό.

48. Πώς μπορούμε να λάβωμε θάρρος, και γιατί αυτό είναι αναγκαίο ακόμη και στον «Χριστιανικό κόσμο»;

⁴⁸ Είναι εύκολο να πούμε στους ανθρώπους, ‘Λάβετε θάρρος!’ (αλλά πώς μπορούν να λάβουν θάρρος, όταν η κίνησις των παγκοσμίων υποθέσεων σήμερα είναι τόσο εκφοβιστική; Ο μόνος τρόπος να το πράξουν αυτό είναι το να μελετούν τον λόγον του Θεού, την Αγία Γραφή. Αυτή μας λέγει πειστικά ποιος είναι ο Θεός και τι σημαίνει για μας η βασιλεία του. Σήμερα η δυσπιστία στον Θεό της Γραφής είναι γενική, ακόμη και στον «Χριστιανικό κόσμο». Επομένως, ακόμη και για να ομολογή κάνεις πίστι σ’ αυτόν τον Θεό απαιτείται θάρρος στο μέσον ενός κόσμου που χλευάζει. Επί πλέον, το να πιστεύη κανείς ότι ο Θεός αυτός θα ιδρύση τη βασιλεία του, όχι μέσω μιας παγκοσμίου μεταστροφής μέσω του «Χριστιανικού κόσμου», αλλά με άμεση ενέργεια από μέρους του Θεού μ’ ένα παγκόσμιον όλεθρο, απαιτεί ακόμη περισσότερο θάρρος.

49. Τι έχομε να κάμωμε για τη Γραφή και τι αυτή υπόσχεται;

⁴⁹ Αλλά πώς μπορούμε να εκζητήσωμε αυτόν τον Θεό που είναι καταφύγιο για μας, εκτός αν μάθωμε γι’ αυτόν; Πώς μπορούμε να ζητήσωμε πρώτα τη βασιλεία του, αν παραμένωμε σε άγνοια αυτής και της ζωτικής της σπουδαιότητος για μας; Είναι, λοιπόν, απόλυτη ανάγκη ν’ αποκτήσωμε μια Γραφή και να τη μελετήσωμε και να μάθωμε τις ενθαρρυντικές της υποσχέσεις και να τις πιστέψωμε. Είναι ανάγκη να προσευχώμεθα σ’ αυτόν τον Θεό που έδωσε όλες αυτές τις πολύτιμες υποσχέσεις, βεβαιώνοντάς μας ότι ο κόσμος αυτός θα μετακινηθή και η βασιλεία του Θεού θα ιδρυθή και θα εισαγάγη έναν δίκαιο νέο κόσμο, μαζί με την ανάστασι των νεκρών και την καλλιέργεια ενός παραδείσου σε όλη τη γη.

50. Μέσω της Γραφής τι πρέπει να μάθωμε, και πώς πρέπει να επιδείξωμε τα θάρρος της πεποιθήσεώς μας;

⁵⁰ Για τούτο εξοικειωθήτε με το βιβλίο της Βασιλείας, τη Γραφή. Μάθετε να γνωρίζετε τον Βασιλέα της, Ιεχωβά Θεό, και τον Χριστό του, Ιησού, που αγάπησε το ανθρώπινο γένος και πέθανε θυσιαστηκά γι’ αυτά. Μάθετε γιατί η βασιλεία και ο θρίαμβός της στη γενεά μας αποτελούν μια βεβαιότητα. Μάθετε γιατί αυτή είναι η αναπόφευκτη κυβέρνησις για όλη τη γη μας και για όλους τους λαούς. Έπειτα συμμερισθήτε αυτή τη σωτήρια γνώσι μαζί με άλλους. Επιδείξτε το θάρρος της πεποιθήσεώς σας λαμβάνοντας μέρος στην εκπλήρωσι μιας ένδοξης προφητείας που εφαρμόζεται στον «καιρό του τέλους» αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ποιας προφητείας; Εκείνης που ο Ιησούς είπε ότι θα επηλήθευε ως μέρος της αποδείξεως ότι αυτός είναι παρών στη βασιλεία του και ότι ο κόσμος αυτός βρίσκεται στη «συντέλειά» του. Αυτή είναι η προφητεία: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος.»—Ματθ. 24:14· Δαν. 12:4.

51. (α) Γιατί δεν είναι ανάγκη να κάμωμε αυτό το κήρυγμα μόνοι; (β) Γιατί είναι αναγκαία η συνάθροισις μαζί τους, και με υπακοή σε ποια νουθεσία από την προς Εβραίους επιστολή;

⁵¹ Δεν θα έχετε να κάμετε αυτό το κήρυγμα της Βασιλείας μόνοι. Έχετε όλους τους δραστηρίους μάρτυρας του Ιεχωβά σε 187 χώρες γύρω στη γη, με τους οποίους μπορείτε να κάμετε αυτό το κήρυγμα, σε πάνω από 150 γλώσσες. Αυτοί έκαμαν τον «Ιεχωβά των στρατευμάτων» καταφύγιό των, δύναμί των και έτοιμη βοήθειά των. Για να λάβετε θάρρος αυτές τις ημέρες πρέπει να συνέρχεσθε με αυτούς τους μάρτυρας της βασιλείας του Ιεχωβά για ν’ απορροφάτε το θάρρος των καθώς σπουδάζουν τον λόγον του Θεού μαζί σας. Σχετικά με τούτο ακολουθήστε τον επίκαιρο λόγο νουθεσίας της Γραφής: «Ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα· μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, . . . αλλά προτρέποντες αλλήλους· και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—Εβρ. 10:24, 25.

52. (α) Βλέποντας ότι ο νέος κόσμος είναι μπροστά μας, γιατί είναι ανάγκη να οικοδομήσωμε Χριστιανικό θάρρος τώρα; (β) Ποια θα είναι η πείρα των θαρραλέων στη διάρκεια του πολέμου του Αρμαγεδδώνος;

⁵² Όλες οι αποδείξεις πιστοποιούν ότι η «ημέρα» πλησιάζει! Κάμετε, λοιπόν, όλα τα θετικά βήματα για να οικοδομήσετε το θάρρος σας, το Χριστιανικό θάρρος σας. Μόνο οι άνθρωποι που έχουν θάρρος όμοιο με του Χριστού πρόκειται να διέλθουν πέρα από τον Αρμαγεδδώνα που θα καταναλώση τον κόσμο και που είναι μπροστά μας. Οι κοσμικοί δειλοί δεν θα διέλθουν πέρα απ’ αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο, διότι οι δειλοί δεν είναι με το μέρος του Θεού σήμερα ούτε με το μέρος του Υιού του, του Βασιλέως Ιησού Χριστού. Η Γραφή είναι θετική λέγοντας ότι ο νέος δίκαιος κόσμος του Θεού δεν είναι για τους δειλούς. (Αποκάλ. 21:8) Στον αποφασιστικό πόλεμο του Αρμαγεδδώνος μεταξύ των δυνάμεων που εκπροσωπούν τους δύο κόσμους, οι θαρραλέοι θα παραμείνουν αληθινοί στη βασιλεία του Θεού και ποτέ δεν θα παύσουν να την κηρύττουν ώσπου να έχη κερδίσει μια μεγαλειώδη νίκη εναντίον του παλαιού κόσμου του Σατανά και φερθή στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης. Αυτοί οι θαρραλέοι θα έχουν την προστασία του Θεού και θα διέλθουν, πέρα από τον πόλεμο, στον υποσχεμένο νέο κόσμο κάτω από τη θριαμβεύουσα βασιλεία του Θεού δια του Χριστού. Υπάρχει κάθε βάσιμη αιτία τώρα για να προσέξωμε την προτροπή που έρχεται από τη Γραφή, Λάβετε θάρρος! Διότι η βασιλεία του Θεού είναι εγγύς!