Μια Καλύτερη Βάσις για Πίστι

«Ας αναγγείλωσι προς ημάς τα μέλλοντα. Αναγγείλατε τα συμβησόμενα εις το μετέπειτα δια να γνωρίσωμεν ότι είσθε θεοί.»—Ησαΐας 41:22, 23.

 1. Επάνω σε τι δεν πρέπει να βασίζεται η πίστις μας;

Η ΠΙΣΤΙΣ στη Γραφή δεν εξαρτάται από ό,τι λέγουν οι επιστήμονες. Όταν η προοδεύουσα γνώσις τους έρχεται διαρκώς πλησιέστερα προς το να συμμορφωθή με τη Γραφή, αυτό δεν τους κάνει να γίνουν Χριστιανοί. Εμμένουν ακόμη στη θρησκεία τους της εξελίξεως. Επίσης η θεμελίωσις της πίστεως δεν εξαρτάται από τους αρχαιολόγους. Οι ανακαλύψεις τους επιβεβαιώνουν απλώς ό,τι πάντοτε είπε η Γραφή, αλλά η επιβεβαίωσις αυτή δεν τους προσηλυτίζει στη Χριστιανοσύνη. Και όταν υπάρχη μια φαινομενική σύγκρουσις μεταξύ της Βίβλου και της εξηγήσεως που δίνουν σ’ ένα εύρημα, κλίνουν προς τη δική τους αντίληψι και όχι προς τη Γραφή (Παροιμίαι 3:5) Η επιστήμη και η αρχαιολογία δεν είναι ουσιώδεις. Μπορεί να εξυπηρετούν ένα σκοπό με το να φέρουν τους απίστους και τους αθέους σε κάποια συναίσθησι και να τους κάνουν να εξετάσουν τη Γραφή πιο σοβαρά, αλλά η θεμελίωσις της πίστεως δεν πρέπει να εξαρτάται από τέτοιες μελέτες επιστήμης και αρχαιολογίας. Η πίστις μας δεν πρέπει να βασίζεται σε κάποια αρμονία που ανακαλύφθηκε μεταξύ της Βίβλου και τέτοιων επιστημών όπως η βιολογία και η γεωλογία. Αυτή η αρμονία, μόνη αυτή, δεν καθιστά τη Βίβλο λόγον του Θεού. Ούτε την καθιστά λόγον του Θεού οποιαδήποτε επιβεβαίωσίς της από την αρχαιολογία. Το απλό γεγονός ότι η Βίβλος περιέχει ιστορία που η αρχαιολογία την έχει τώρα επιβεβαιώσει, δεν είναι το ζωτικό σημείο, διότι και οι άνθρωποι μπορούν να γράφουν αληθινές ιστορίες. Ακριβείς ιστορίες μπορούν να γραφούν και από τον Θεό και από τους ανθρώπους.

 2. Τι αποτελεί μέσον δοκιμής της εμπνεύσεως και θείας προελεύσεως για ένα σύγγραμμα;

² Μόνο, όμως, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να κάμη να γραφή ιστορία από πριν. Με άλλα λόγια, αυτός μπορεί να προφητεύση, μπορεί να προείπη το μέλλον. Αυτή είναι το οξύ μέσον δοκιμής για την ανακάλυψι θείων ιδιοτήτων και δυνάμεων. Ο Ιεχωβά Θεός διακηρύττει ότι αυτή η δύναμις της προφητείας πηγάζει απ’ αυτόν και μόνο, και ότι λόγω του ότι γνωρίζει το μέλλον, ο λαός του δεν πρέπει να φοβάται για κάποια απρόβλεπτα γεγονότα. «Και τις, ως εγώ, θέλει κράξει, και αναγγείλει, και διατάξει εις εμέ, αφού εσύστησα τον παλαιόν λαόν; και τα επερχόμενα, και τα μέλλοντα, ας αναγγείλωσι προς αυτούς. Μη φοβείσθε, μηδέ τρομάζετε· έκτοτε δεν σε έκαμα να ακούσης, και ανήγγειλα τούτο; σεις είσθε μάλιστα μάρτυρές μου· εκτός εμού υπάρχει Θεός; βεβαίως δεν υπάρχει βράχος· δέν γνωρίζω ουδένα.» (Ησαΐας 44:7, 8) Αν κάποιοι επιθυμούν να αμιλλώνται μαζί του ως θεοί, προσκαλούνται να υποστηρίξουν τις αξιώσεις των για θεία ιδιότητα με το να καταδείξουν τη δύναμί των να προφητεύουν. «Ας πλησιάσωσι, και ας δείξωσιν εις ημάς τι θέλει συμβή· ας αναγγείλωσι τα πρότερα, τι ήσαν, δια να στοχασθώμεν αυτά, και να γνωρίσωμεν τα έσχατα αυτών· ή ας αναγγείλωσι προς ημάς τα μέλλοντα. Αναγγείλατε τα συμβησόμενα εις το μετέπειτα, δια να γνωρίσωμεν ότι είσθε θεοί.» (Ησαΐας 41:22, 23) Επομένως, δεν υπολογίζεται η ικανότης να γραφή εκείνο που είναι επιστημονικώς ορθόν, ούτε είναι ουσιώδης η δύναμις της συγγραφής εκείνου που είναι ιστορικώς αληθές, αλλά η παραγωγή εκείνου που είναι προφητικώς ακριβές, είναι πράγματι ζωτική για να καθορισθή ότι τούτο είναι εμπνευσμένο από τον Θεό. Αυτός είναι η μόνη πηγή προφητικής δυνάμεως.

 3, 4. Σε τι βασίσθηκε ο Πέτρος για την επιβεβαίωσι του λόγου του Θεού, και βάσει ποιων δεδομένων απαντάτε έτσι;

³ Ο Πέτρος έδειξε ότι αυτή ακριβώς η δύναμις, και όχι οι επιστημονικές ή αρχαιολογικές μελέτες, επεβεβαίωνε τον λόγον του Θεού. Η εκπλήρωσις της προφητείας ήταν εκείνη που τον έκανε να μιλή για τον λόγον ως «βεβαιότερον». Σε μια περίπτωσι ο Ιησούς είπε σ’ έναν όμιλο μαθητών του: «Αληθώς σας λέγω, είναι τινές των εδώ ισταμένων, οίτινες δεν θέλουσι γευθή θάνατον, εωσού ίδωσι τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη βασιλεία αυτού.» Αυτό ήταν μια προφητεία. Εκπληρώθηκε γρήγορα. «Και μεθ’ ημέρας έξ παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον, και Ιάκωβον, και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, και αναβιβάζει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν. Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών· και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού έγειναν λευκά ως το φως.» Από ένα λαμπρό νέφος που παρείχε προστασία ήλθε η φωνή του Θεού: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην· αυτού ακούετε.» (Ματθαίος 16:28· 17:1, 2, 5) Ότι αυτή η εμφάνισις με δόξα της Βασιλείας ήταν εις εκπλήρωσιν της υποσχέσεως του Ιησού που είχε γίνει έξη ημέρες πρωτύτερα, βεβαιώνεται σ’ εμάς από τον Πέτρο. Όταν μιλή για τη δύναμι και παρουσία του Χριστού, λέγει ότι αυτός και άλλοι έμαθαν για τον ένδοξο καιρό της ελεύσεως στη δύναμι της Βασιλείας, όχι βάσει «μύθων σοφιστικών», αλλά «αυτόπται γενόμενοι της εκείνου μεγαλειότητος» «εν τω όρει τω αγίω».—2 Πέτρου 1:16-18.

⁴ Ο Πέτρος, λοιπόν, μιλούσε για την εκπληρωμένη προφητεία και για τούτο έλεγε «έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον». Η όρασις που δόθηκε εις εκπλήρωσιν των λόγων του Ιησού κατέστησε βεβαιότερες άλλες προφητείες σχετικές με την πραγματική έλευσι ή παρουσία στη δύναμι της Βασιλείας κατά το τέλος των καιρών των εθνών. (Λουκάς 21:24) Καθώς εκπληρώνονται ολοένα περισσότερες προφητείες, το φως αυξάνει και η πεποίθησις ενισχύεται, και πρέπει να καθοδηγούμεθα και διαφωτιζώμεθα από αυτά τα πράγματα: «Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον κάμνετε καλά να προσέχητε, ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, εωσού έλθη η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών, τούτο πρώτον εξεύροντες ότι ουδεμία προφητεία της γραφής, γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.» (2 Πέτρου 1:19-21) Έγκυρα επιστημονικά ευρήματα και αληθινές ιστορικές αφηγήσεις μπορούν να προέρχωνται ‘εξ ιδίας διασαφήσεως’ από θέλημα ανθρώπου, όχι όμως και η προφητεία και η εκπλήρωσίς της.

 5. Πώς είναι οι άνθρωποι ως προφήται; και πώς ο Θεός σε συμπαραβολή μ’ αυτούς;

⁵ Γνωρίζομε εκ πείρας ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να προφητεύσουν με ακρίβεια. Στη γενεά μας ακριβώς άνθρωποι μας είπαν ότι ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος επρόκειτο να καταστήση ασφαλή τη δημοκρατία. Δεν την κατέστησε. Η Κοινωνία των Εθνών επρόκειτο να γίνη η πολιτική έκφρασις της βασιλείας του Χριστού επάνω στη γη. Δεν έγινε. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος επρόκειτο ν’ απαλλάξη τη γη από τους δικτάτορας. Ένας μεγαλύτερος ακμάζει τώρα. Τα Ηνωμένα Έθνη επρόκειτο να συνδέσουν τα έθνη σε μια ειρηνική συνεργασία. Αλλά είναι διχασμένα σε ανατολικό και δυτικό συγκρότημα, και οι δύο φατρίες μάχονται τις πολύλογες μάχες των στον οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τις αιματηρές μάχες των στην Κορέα. Όχι, οι άνθρωποι δεν είναι αληθινοί προφήτες. Κάνουν άφθονες προρρήσεις, αλλά δεν κάνουν πολλές εκπληρώσεις. Τα πράγματα όμως διαφέρουν με τον Ιεχωβά Θεό. Αυτός προφητεύει, και οι εκπληρώσεις ακολουθούν. Και λογικά, όσο περισσότερες από τις προφητείες του βρίσκομε εκπληρωμένες, τόσο σταθερώτερα εμμένομε μ’ εμπιστοσύνη στα ανεκπλήρωτα ακόμη λόγια του Θεού. Για να ενισχύσωμε λοιπόν περισσότερο την πίστι μας στη Γραφή, ας αναλογισθούμε μερικές από τις πολλές εκπληρώσεις.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΤΥΠΗΤΕΣ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

 6. Πώς κατεδείχθη στην περίπτωσι της Τύρου η δύναμις του Θεού να προφητεύει;

⁶ Εκατόν πενήντα χρόνια περίπου προτού ο Ναβουχοδονόσορ καταστρέψη την ηπειρωτική πόλι της Τύρου, ο Ησαΐας το προείπε αυτό, και αρκετά χρόνια πριν από το γεγονός αυτό, το προείπαν και ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ. Αλλά εικοσάδες χρόνια μετά ταύτα ο Ζαχαρίας εξακολουθούσε να το προλέγη. Γιατί; Διότι μισό μίλιο περίπου από την παραλιακή πόλι της Τύρου έξω προς τη θάλασσα ήταν ένα νησί επάνω στο οποίο βρισκόταν η θαλασσία πόλις της Τύρου, όταν δε ο Ναβουχοδονόσορ ανέτρεψε την ηπειρωτική πόλι, πλείστοι από τους κατοίκους είχαν μεταφερθή μαζί με τα υπάρχοντά τους στη νησιωτική πόλι, την οποίαν ο Ναβουχοδονόσορ ουδέποτε εκυρίευσε. Την εκυρίευσε, όμως, ο Αλέξανδρος ο Μέγας το 333-332 π.Χ. Για να το κάμη αυτό έκτισε ένα μώλο ή χωματένια γέφυρα μέσα στο νερό και προς το νησί, τον μώλο δε αυτό τον έφτιασε από τα ερείπια και τα συντρίμματα της παλαιάς ηπειρωτικής πόλεως της Τύρου.a Έτσι εκπληρώθηκαν τελείως τα λόγια του Ιεζεκιήλ, «Και θέλουσι καταβάλει τα τείχη σου, και κρημνίσει τους οίκους σου τους ωραίους· και θέλουσι ρίψει εις το μέσον των υδάτων τους λίθους σου, και τα ξύλα σου, και το χώμα σου.» (Ησαΐας 23:1-13· Ιερεμίας 27:1-11· Ιεζεκιήλ 26:1-14· Ζαχαρίας 9:2-4) Επήλθε τελεία εκπλήρωσις, σχεδόν διακόσια χρόνια αφότου το είπε ο Ζαχαρίας, σχεδόν τριακόσια χρόνια αφότου το είπαν ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ, και πάνω από τετρακόσια χρόνια αφότου το είπε ο Ησαΐας!

 7. Πώς αυτό κατεδείχθη στην περίπτωσι της Νινευή;

⁷ Πριν από την πτώσι της Νινευή ο προφήτης Ναούμ προείπε γι’ αυτήν: «Με πλημμύραν κατακλύζουσαν θέλει κάμει συντέλειαν του τόπου αυτής, . . . Αι πύλαι των ποταμών θέλουσιν ανοιχθή, και τα παλάτια θέλουσι διαλυθή. Και η Νινευή είναι παλαιόθεν ως λίμνη υδάτων· . . . Αι πύλαι της γης σου θέλουσιν είσθαι όλως ανεωγμέναι εις τους εχθρούς σου· το πυρ θέλει καταφάγει τους μοχλούς σου.» (Ναούμ 1:8· 2:6, 8· 3:13) Η Νινευή ανετράπη από τους Χαλδαίους και Μήδους το 632 π.Χ. Αλλά σημειώστε πώς. Ο εξωγκωμένος ποταμός Τίγρης έκαμε ένα ρήγμα στο τείχος της πόλεως και επλημμύρισε την πόλι, ανοίγοντας το δρόμο για την εύκολη είσοδο των εχθρικών δυνάμεων. Μια ιστορική αφήγησις εκθέτει ότι ο Ασσύριος βασιλεύς έκαμε μια μεγάλη νεκρική πυρά στο παλάτι, επάνω στην οποία αυτός και πολλοί από τους δούλους του και τις παλλακές του απέθαναν όταν ο δαυλός ετέθη σ’ αυτήν. Η πυρπόλησις και η λεηλασία της πόλεως αποτελειώθηκε αφού ο εχθρός εισήλθε στην καιόμενη και μερικώς πλημμυρισμένη πόλι. Μολονότι τώρα είναι γνωστό από τις ανασκαφές, η ερήμωσις της Νινευή ήταν τόσο πλήρης ώστε αργότερα έγινε σαν μύθος. Διαβάζομε: «Εβοηθήθηκαν πολύ από μια αιφνίδια πλημμύρα του Τίγρητος, η οποία παρέσυρε ένα μεγάλο μέρος του τείχους της πόλεως και κατέστησε το παλάτι ανυπεράσπιστο. Τόσο πλήρης ήταν η ερήμωσις ώστε στους Ελληνικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους η εξαφανισμένη Νινευή έγινε σαν μύθος. Ωστόσο σε όλο αυτό το διάστημα μέρος της πόλεως εκείτο θαμμένο κάτω από σωρούς που έδιναν την εντύπωσι σκουπιδιών.»b Μέσω του προφήτου του Ναούμ ο Ιεχωβά προείπε την τύχη της και τον τόπο της πτώσεώς της.

 8, 9. Ποιες προφητείες κατηύθυνε ο Ιεχωβά να γίνουν σχετικά με τη Βαβυλώνα;

⁸ Ακόμη πιο αξιοσημείωτες είναι οι προφητείες σχετικά με τη Βαβυλώνα. Αρκετά χρόνια πριν ο Ιούδας υποδουλωθή στη Βαβυλώνα, ο Ιερεμίας το προείπε, αλλά προείπε και ότι αποκατάστασις θα ακολουθούσε μια εβδομηκονταετή περίοδο ερημώσεως. Αυτό θα εγίνετο δυνατόν με την ανατροπή των Βαβυλωνίων, οι οποίοι τότε δεν θα έκαναν πραγματικό πόλεμο: «Οι ισχυροί της Βαβυλώνος εξέλιπον από του να πολεμώσιν, έμειναν εν τοις οχυρώμασιν· η δύναμις αυτών εξέλιπεν· έγειναν ως γυναίκες.» Η άλλοτε ισχυρή παγκόσμια δύναμις θα γινόταν ερείπια: «Και η Βαβυλών θέλει είσθαι εις σωρούς, κατοικητήριον θώων, θάμβος και συριγμός, άνευ κατοίκου.» (Ιερεμίας 29:10· 51:30, 37) Αυτό και μόνο είναι σήμερα η Βαβυλών, σωρός εγκαταλελειμμένων αναχωμάτων.

⁹ Εκατόν πενήντα πλήρη έτη προτού αιχμαλωτισθούν οι Ιουδαίοι στη Βαβυλώνα, ο Ησαΐας το προείπε, και πριν από διακόσια χρόνια και πλέον, προείπε ότι η αποκατάστασις θα καθίστατο δυνατή με την ανατροπή της Βαβυλώνος, αναφέροντας ακόμη και το όνομα του κατακτητού στρατηγού. Αφού δηλώνει ότι ο Ιεχωβά ‘στερεώνει τον λόγον του δούλου του και εκπληρώνει την βουλήν των μηνυτών του’, ότι ο Κύρος θα εχρησίμευε ως βοσκός του, ότι η Ιερουσαλήμ θα ανοικοδομείτο, ότι θα ετίθεντο τα θεμέλια του ναού, το θείο υπόμνημα συνεχίζει: «Ούτω λέγει Κύριος προς τον Κεχρισμένον αυτού, τον Κύρον, του οποίου την δεξιάν χείρα εκράτησα, δια να υποτάξω τα έθνη έμπροσθεν αυτού· και θέλω λύσει την οσφύν των βασιλέων, δια να ανοίξω τα δίθυρα έμπροσθεν αυτού· και αι πύλαι δεν θέλουσι κλεισθή. Εγώ θέλω υπάγει έμπροσθέν σου, και εξομαλίσει τας σκολιάς οδούς· θέλω συντρίψει τας χαλκίνας θύρας, και κόψει τους σιδηρούς μοχλούς.»—Ησαΐας 13:17-22· 14:1, 4, 8,12-16· 39:6, 7· 44:24-28· 45:1, 2.

10, 11. Πώς εκπληρώθηκαν αυτές οι προφητείες όσον αφορά την πτώσι της Βαβυλώνος και την απελευθέρωσι και αποκατάστασι του Ισραήλ για αληθινή λατρεία;

¹⁰ Εις εκπλήρωσιν των προφητειών αυτών, ο Κύρος εκυρίευσε τη Βαβυλώνα στο 539 π.Χ. Η πόλις ευρίσκετο μέσα σ’ ένα μεθυστικό όργιο, οι πύλες είχαν αφεθή ανοιχτές, δεν προεβλήθη πραγματική αντίστασις από τους έκπληκτους στρατιώτες. Στο πρώτο έτος της βασιλείας του ο Κύρος εξέδωκε την ακόλουθη προκήρυξι, σύμφωνα με τη Βιβλική αναγραφή: «Πάντα τα βασίλεια της γης έδωκεν εις εμέ Ιεχωβά ο Θεός του ουρανού· και αυτός προσέταξεν εις εμέ να οικοδομήσω εις αυτόν οίκον εν Ιερουσαλήμ, ήτις είναι εν τη Ιουδαία· τις εξ υμών είναι εκ παντός του λαού αυτού; ο Θεός αυτού έστω μετ’ αυτού, και ας αναβή εις Ιερουσαλήμ, ήτις είναι εν τη Ιουδαία, και ας οικοδομήση τον οίκον Ιεχωβά Θεού του Ισραήλ· αυτός είναι ο Θεός ο εν Ιερουσαλήμ.» (2 Χρονικών 36:22, 23· Έσδρας 1:1-3, AS) Σημειώστε ότι αποδίδει τη νίκη του στον Θεό. Στους δικούς του κυλίνδρους αναγράφει τον θρίαμβό του κατά της Βαβυλώνος και αναγνωρίζει ότι αυτός ωφείλετο στη θεία βοήθεια, σε μία δε από τις πλίνθους του λέγει: «Οι μεγάλοι θεοί παρέδωσαν όλες τις χώρες στο χέρι μου.»c

¹¹ Το να επιτρέψη ο Κύρος στους Ιουδαίους να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ για να επανιδρύσουν την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά, ήταν σύμφωνο με την πολιτική του. Βέβαια, ο Κύρος ήταν πολυθεϊστής στη λατρεία και όχι μονοθεϊστής, ώστε να μην μπορούμε να πούμε ότι έγινε ένας αληθινός λάτρης του ιδίου του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά εχρησιμοποίησε και διηύθυνε στρατηγικώς τον Κύρο για τον σκοπό Του, όπως δείχνεται στον Έσδρα 1:1 και στον Ησαΐα 44:28 και 45:1. Εχρησιμοποίησε τον Κύρο για τον σκοπό του επιφέροντας την Ιουδαϊκή αποκατάστασι στο 537 π.Χ., όπως ακριβώς είχε χρησιμοποιήσει έναν άλλο ειδωλολάτρη βασιλέα εβδομήντα χρόνια πρωτύτερα για να φέρη τον άπιστον Ιούδα στην αιχμαλωσία, αποκαλώντας τον βασιλέα εκείνον «Ναβουχοδονόσορ βασιλέα της Βαβυλώνος, τον δούλον μου». (Ιερεμίας 25:9) Αλλά η πολιτική του Κύρου ήταν ν’ αποκαταστήση τις εικόνες στις προηγούμενες ιερές θέσεις των, διότι ένας από τους κυλίνδρους του λέγει: «Επανέφερα τους θεούς στις ιερές θήκες των.»d Ο Κύρος ανεγνώριζε ότι ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός των Ιουδαίων, και ότι ο ναός του ήταν στην Ιερουσαλήμ, για τούτο η προκήρυξίς του διέτασσε να γίνη εκεί η αποκατάστασις της λατρείας του Ιεχωβά, διότι «αυτός είναι ο Θεός ο εν Ιερουσαλήμ.» (Έσδρας 1:3) Άσχετα με την πολιτική του Κύρου, εν τούτοις, το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι ο Ιεχωβά προεγνώρισε και προείπε αυτά τα πράγματα αιώνες προτού συμβούν.

12. Τι προείπε ο Δανιήλ στο κεφάλαιον 8 εδάφια 3-8 του βιβλίου του;

¹² Η προφητική πρόβλεψις του Ιεχωβά για την εμφάνισι και πτώσι ανθρωπίνων κυβερνήσεων συνεχίζεται. Ενώ η Βαβυλών ήταν ακόμη η τρίτη παγκόσμιος δύναμις και φαινομενικά απόρθητη σ’ αυτή τη θέσι, ο Δανιήλ προσδιώρισε την ταυτότητα της τετάρτης και της πέμπτης παγκοσμίου δυνάμεως που επρόκειτο να έλθουν, και έδειξε πώς και αυτές θα έπεφταν στον καιρό τους. Διαβάζομε: «Και εσήκωσα τους οφθαλμούς μου, και είδον, και ιδού, ίστατο έμπροσθεν του ποταμού κριός είς έχων κέρατα· και τα κέρατα ήσαν υψηλά, το έν όμως υψηλότερον του άλλου· και το υψηλότερον εξεφύτρωσεν ύστερον. Είδον τον κριόν κερατίζοντα προς δύσιν, και προς βορράν, και προς νότον· και ουδέν θηρίον ηδύνατο να σταθή έμπροσθεν αυτού, και δεν υπήρχεν ο ελευθερών εκ της χειρός αυτού· αλλ’ έκαμνε κατά την θέλησιν αυτού, και εμεγαλύνθη. Ενώ δε εγώ εσκεπτόμην, ιδού, τράγος ήρχετο από της δύσεως επί πρόσωπον πάσης της γης, και δεν ήγγιζε το έδαφος· και ο τράγος είχε κέρας περίβλεπτον μεταξύ των οφθαλμών αυτού. Και ήλθεν έως του κριού του έχοντος τα δύο κέρατα, τον οποίον είδον ιστάμενον έμπροσθεν του ποταμού, και έδραμε προς αυτόν εν τη ορμή της δυνάμεως αυτού. Και είδον αυτόν ότι επλησίασεν εις τον κριόν, και εξηγριώθη κατ’ αυτού, και εκτύπησε τον κριόν, και συνέτριψε τα δύο κέρατα αυτού· και δεν ήτο δύναμις εν τω κριώ να σταθή έμπροσθεν αυτού, αλλ’ έρριψεν αυτόν κατά γης, και κατεπάτησεν αυτόν· και δεν υπήρχεν ο ελευθερών τον κριόν εκ της χειρός αυτού. Δια τούτο ο τράγος εμεγαλύνθη σφόδρα· και ότε ενεδυναμώθη, συνετρίβη το κέρας το μέγα· και αντ’ αυτού ανέβησαν τέσσαρα άλλα περίβλεπτα προς τους τέσσαρας ανέμους του ουρανού.»—Δανιήλ 8:3-8.

13. Ποια είναι η ορθή ερμηνεία αυτών των πραγμάτων, και πώς έγινε η εκπλήρωσις;

¹³ Δεν αφηνόμεθα σε αμφιβολία ως προς την ορθή ερμηνεία αυτών των πραγμάτων: «Ο κριός τον οποίον είδες, ο έχων τα δύο κέρατα, είναι οι βασιλείς της Μηδίας και της Περσίας. Και ο τριχωτός τράγος είναι ο βασιλεύς της Ελλάδος· και το κέρας το μέγα, το μεταξύ των οφθαλμών αυτού, αυτός είναι ο πρώτος βασιλεύς. Το δε ότι συνετρίβη, και ανέβησαν τέσσαρα αντ’ αυτού, δηλοί ότι τέσσαρα βασίλεια θέλουσιν εγερθή εκ του έθνους τούτου· πλην ουχί κατά την δύναμιν αυτού.» (Δανιήλ 8:20-22) Έπειτα από μερικά έτη αφότου ο Δανιήλ εχρησιμοποιήθη για να προείπη αυτά τα βαρυσήμαντα γεγονότα, το δυαδικό έθνος της Μηδοπερσίας ανέτρεψε τη Βαβυλώνα για να γίνη η τετάρτη παγκόσμιος δύναμις. Αυτή συμβολίζεται καλά με τον δικέρατον κριόν, του οποίου το υψηλότερο κέρας εξεφύτρωσε τελευταίο, επειδή ήλθε μεν πρώτη η Μηδική δύναμις, αλλά η Περσική δύναμις που επακολούθησε την υπερέβη σε ισχύν. Έπειτα από δύο αιώνες και πλέον αφότου ο Δανιήλ κατέγραψε αυτή την προφητεία, ο Αλέξανδρος ο Μέγας ανήλθε στην εξουσία και κατέρριψε τη Μηδοπερσία, μετά τον θάνατό του δε, που συνέβη στο 323 π.Χ., η πέμπτη παγκόσμιος δύναμις της Ελλάδος διηρέθη σε τέσσερα μέρη, που το καθένα τους εκυβερνήθηκε από έναν από τους τέσσερες στρατηγούς του Αλεξάνδρου: από τον Πτολεμαίο η Αίγυπτος, από τον Σέλευκον η Ασία, από τον Λυσίμαχον η Μικρά Ασία, και από τον Κάσσανδρον η Μακεδονία. Έτσι τέσσερα μικρά κέρατα ακολούθησαν τη συντριβή του μεγάλου κέρατος του τράγου. Πόσο εντελώς αδύνατο είναι για τον άνθρωπο να κάμη τέτοιες καταπληκτικές προφητείες, και πόσο έντονα αυτό επιβεβαιώνει τη Γραφή ως τον εμπνευσμένον λόγον του Θεού!

ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

14. Ποιες σημερινές εξελίξεις δείχνουν ότι το Αποκάλυψις 17:8, 10-14 είναι τώρα σε πορεία εκπληρώσεως;

¹⁴ Ακόμη περισσότερη προφητική διείσδυσις στην παράταξι των ανθρωπίνων κυβερνήσεων φανερώνεται στην Αποκάλυψι 17:8, 10-14: «Το θηρίον το οποίον είδες, ήτο, και δεν είναι, και μέλλει να αναβή εκ της αβύσσου και να υπάγη εις απώλειαν· . . . Και είναι επτά βασιλείς· οι πέντε έπεσαν, και ο είς είναι, ο άλλος δεν ήλθεν έτι, και όταν έλθη, ολίγον πρέπει να μείνη. Και το θηρίον το οποίον ήτο, και δεν είναι, είναι και αυτός ο όγδοος, και είναι εκ των επτά, και υπάγει εις απώλειαν. Και τα δέκα κέρατα τα οποία είδες, είναι δέκα βασιλείς, οίτινες βασιλείαν δεν έλαβον έτι, αλλά μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου. Ούτοι έχουσι μίαν γνώμην, και θέλουσι παραδώσει εις το θηρίον την δύναμιν και την εξουσίαν εαυτών. Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων.» Κατά τον καιρό που ο απόστολος Ιωάννης εχρησιμοποιήθηκε για να γράψη αυτά, είχαν έλθει και παρέλθει πέντε παγκόσμιες δυνάμεις, υπήρχε τότε η έκτη, η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, και η εβδόμη, η Αγγλοαμερικανική παγκόσμιος δύναμις, επρόκειτο να έλθη στο μέλλον. Είναι παρούσα τώρα, αλλά παρούσα είναι επίσης και μια ογδόη, ο διεθνής συνασπισμός που είναι γνωστός ως τα Ηνωμένα Έθνη, ο οποίος οφείλει την ύπαρξί του στα έθνη και λαμβάνει την εξουσία του απ’ αυτά. Υπήρχε αρχικά ως η Κοινωνία των Εθνών, κατόπιν πήγε στην άβυσσο της αδρανείας και του θανάτου, αλλά τώρα έχει ανέλθει ως ο σημερινός οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών. Αυτός και όλα τα έθνη θα καταστραφούν όταν θα πολεμήσουν με το Αρνίον του Θεού, τον Χριστόν Ιησούν, στον Αρμαγεδδώνα. Κατόπιν η βασιλεία του Χριστού θ’ αναλάβη αδιαμφισβήτητη εξουσία επάνω στη διάταξι μιας νέας γης.

15. Ποιες προφητείες εκπληρώθηκαν όσον αφορά την πρώτη παρουσία του Χριστού, σχετικά τόσο με τη χρονολογία, όσο και με τα πραγματικά γεγονότα;

¹⁵ Υπάρχουν πολλές άλλες εξίσου αξιοσημείωτες προφητείες που εκπληρώθηκαν αποδεικνύοντας αληθινή τη Βίβλο ως τον εμπνευσμένον λόγον του Θεού. Ο χώρος μάς περιορίζει σε μια βραχεία εξέτασι ολίγων μόνον απ’ αυτές, που αφορούν την πρώτη παρουσία του Ιησού ως Μεσσία και τη δευτέρα του παρουσία ως ενθρονισμένου Βασιλέως. Ο Δανιήλ προείπε πάνω από πέντε αιώνες πρωτύτερα το ακριβές έτος της εμφανίσεως του Μεσσία, όταν δε το έτος αυτό ήλθε, οι Ιουδαίοι περίμεναν ότι κάτι θα συνέβαινε όσον αφορά τον Μεσσία. (Δανιήλ 9:24-27· Λουκάς 3:15) Η προφητεία του Δανιήλ προέλεγε επίσης ότι ο Ιησούς θα εθανατώνετο έπειτα από τριάμισυ έτη.e Άλλες προφητείες των Εβραϊκών Γραφών προείπαν ότι θα εγεννάτο στη Βηθλεέμ, από μια παρθένο, ότι θα εμισείτο, θα απερρίπτετο, θα επροδίδετο από έναν ακόλουθο αντί τριάντα αργυρίων, θα κατεδικάζετο με ψευδείς μάρτυρας, θα εσταυρώνετο μαζί με αμαρτωλούς, θα ερρίπτετο κλήρος για τον ιματισμό του, θα ανασταίνετο, και πολλά άλλα σημεία. (Ψαλμός 16:10· 22:16, 18· 35:11· 41:9· 69:4· Ησαΐας 7:14· 53:3, 8, 12· Μιχαίας 5:2· Ζαχαρίας 11:12) Πράγματι, ένας ερευνητής της Βίβλου υπελόγισε ότι «υπάρχουν τριακόσιες τριάντα δύο χωριστές προφητείες στην Παλαιά Διαθήκη που εξεπληρώθησαν κατά γράμμα στον Χριστό». Ένας μαθηματικός υπελόγισε ότι η πιθανότης να εκπληρώση ένας άνθρωπος τυχαίως όλα αυτά τα πράγματα ήταν ένα προς ογδόντα τέσσερα ακολουθούμενο από ενενήντα επτά μηδενικά!f Η πιθανότης να συμβή αυτό είναι σε τέτοιο συντριπτικό βαθμό απομακρυσμένη, ώστε πρέπει ν’ αναγνωρίσωμε ότι ο Ιεχωβά είναι ο πρωτουργός αυτών των προφητειών.

16. Ποιες χρονολογικές και φυσικές αποδείξεις αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε τώρα στον καιρό της δευτέρας του παρουσίας;

¹⁶ Όσον αφορά τον καιρό της δευτέρας παρουσίας του Χριστού, η προφητεία του Δανιήλ είναι πάλι εκείνη που δίνει τη χρονολογία της. (Δανιήλ 4:16) Είχε υπολογισθή ότι η προφητεία αυτή ώριζε το 1914 μ.Χ., και η Σκοπιά επέστησε την προσοχή στη σημασία του 1914 κατά το έτος 1879. Οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές προλέγουν πολλές φυσικές αποδείξεις που θα ήσαν αισθητές στον καιρό της δευτέρας παρουσίας του Χριστού, έτσι ώστε άτομα επάνω στη γη θα εγνώριζαν για την παρουσία του, ενώ ο Χριστός ο ίδιος, ως πνευματικό πλάσμα, θα ήταν αόρατος στα ανθρώπινα μάτια. (Ιωάννης 14:19) Προελέχθησαν παγκόσμιος πόλεμος, πείνα, λοιμός, σεισμοί, δογματικές διαιρέσεις, καταδίωξις των ακολούθων του, παγκόσμια διακήρυξις των αγαθών νέων της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας, ευρέως εξαπλωμένη εγκληματικότης και γενική κατάπτωσις των ηθών, και πολλές άλλες εξελίξεις που έχομε ιδεί από το 1914. Η γενεά που λαμβάνει πείραν της αρχής αυτών των πραγμάτων θα επιζήση για να δη το τέλος των στον Αρμαγεδδώνα.g (Ματθαίος 24:1-34· 2 Τιμόθεον 3:1-5, 13) Κατόπιν θ’ αρχίση για τα ευπειθή άτομα αιώνια ζωή με ατελεύτητες ευλογίες σ’ ένα νέο κόσμο.—2 Πέτρου 3:13.

17. Γιατί η επιστήριξίς μας στις προφητείες του Θεού πρέπει να είναι ισχυρότερη τώρα παρά οποτεδήποτε προηγουμένως;

¹⁷ Αλλά μπορούμε να βασισθούμε επάνω σ’ αυτές τις προρρήσεις σχετικά με τον Αρμαγεδδώνα και τον νέο κόσμο της δικαιοσύνης που θα επακολουθήση; Σκεφθήτε· αν κάποιος σας έχη πει την αλήθεια εκατό φορές, θα αμφιβάλετε ξαφνικά γι’ αυτόν όταν σας λέγη κάτι νέο; Αν ποτέ δεν τον βρήκατε να παραποιή τα πράγματα, αν σας μίλησε ορθά εκατό φορές, θα αμφιβάλετε ξαφνικά για την ακεραιότητά του χωρίς καμμιά αιτία; Πόσο αδικαιολόγητο και παράλογο θα ήταν αυτό! Ο Ιεχωβά κατηύθυνε να γραφούν πολλές προφητείες, και με αξιοσημείωτους τρόπους πολλές απ’ αυτές έχουν εκπληρωθή, όπως είδαμε στη μελέτη αυτή. Η εκπλήρωσις μερικών από τις προφητείες του είναι ακόμη μέλλουσα. Δεν μπορούμε τάχα να βασισθούμε με εμπιστοσύνη στο ότι θα εκπληρωθούν στον κατάλληλο καιρό του, έχοντας υπ’ όψι το γραπτό υπόμνημα που αυτός κατήρτισε, την υπόληψι που απέκτησε για τη φιλαλήθειά του παρ’ όλες τις αντίθετες απόψεις των επιστημόνων, των αθέων και των ανωτέρων κριτικών; Αυτοί είχαν πολύ συχνά άδικο, αλλ’ ο Ιεχωβά ποτέ. Όταν λοιπόν οι άνθρωποι αμφισβητούν τον λόγον του και τον κρίνουν ψευδή, ξέρομε ότι οι άνθρωποι είναι ψευδείς και ο Θεός είναι αληθινός: «Έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης· καθώς είναι γεγραμμένον, “Δια να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι”.—Ρωμαίους 3:4.

18. Τι συνέβη στους κοσμικούς που επετέθησαν εναντίον του λόγου του Θεού;

¹⁸ Όταν η σοφία του κόσμου τούτου παρατάσσεται εναντίον της Βίβλου, μπορεί μόνον να ηττηθή: «Είναι γεγραμμένον, “Θέλω απολέσει την σοφίαν των σοφών, και θέλω αθετήσει την σύνεσιν των συνετών.” Πού ο σοφός; πού ο γραμματεύς; πού ο συζητητής του αιώνος τούτου; Δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;» (1 Κορινθίους 1:19, 20) Οι επιστήμονες εχρησιμοποίησαν τη γνώσι τους για να καταρρίψουν το κύρος της Γραφής, αλλά οι δικές των περαιτέρω ανακαλύψεις συντρίβουν τις θεωρίες των και χρειάζεται να ετοιμάσουν νέες σκευωρίες. Επάνω στις αγχόνες της επιστήμης που κατασκευάζουν για να κρεμάσουν τη Γραφή, θανατώνονται οι δικές των θεωρίες. (Εσθήρ 7:10) Οι άθεοι και οι ανώτεροι κριτικοί χρησιμοποιούν την κοσμική ιστορία για ν’ αποδείξουν ψευδή τη Γραφή, αλλά καθ’ όσον περισσότερα ιστορικά γεγονότα έρχονται στην επιφάνεια, το δικό τους όπλο στρέφεται εναντίον τους και δικαιώνει τη Βίβλο. «Παγίδα ητοίμασαν εις τα βήματά μου, και οι ίδιοι συνελήφθησαν εις αυτήν έσκαψαν έμπροσθεν μου λάκκον, και αυτοί ενέπεσαν εις αυτόν.» (Ψαλμός 57:6, Μο) Οι θεμελιωτισταί μάς κατηγορούν ότι αρνούμεθα τον Θεό με τις διδασκαλίες μας, και όμως οι δικές των διδασκαλίες είναι ειδωλολατρικές. Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη Γραφή για ν’ αποδείξουν ότι έχομε άδικο, και το βλήμα τους επανακάμπτει σ’ αυτούς και τους αποδεικνύει ειδωλολάτρες. «Οι ειδωλολάτραι κατεβυθίσθησαν εις τον λάκκον τον οποίον έκαμον· εν τη παγίδι, την οποίαν έκρυψαν, επιάσθη ο πους αυτών.»—Ψαλμός 9:15, Μο.

19. Πώς αποκτάται η πίστις; και πώς μπορεί τώρα να ενισχυθή;

¹⁹ Οι πολυάριθμες επιθέσεις που γίνονται εναντίον της πίστεώς μας σ’ αυτούς τους νεωτέρους καιρούς μπορεί να την θέτουν σε δοκιμασία, αλλ’ αν είναι θεμελιωμένη επάνω στη γνώσι και όχι επάνω στην ευπιστία, θα διαμείνη. «Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς· γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν.» (Ιάκωβος 1:2, 3· 1 Πέτρου 1:6, 7) Στους Εβραίους ο Παύλος έγραψε: «Είναι δε η πίστις, ελπιζομένων πεποίθησις, . . . Χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν.» (Εβραίους 11:1, 6) Πρέπει, λοιπόν, να έχωμε πίστι, και οι προσδοκίες μας που σχετίζονται μ’ αυτήν να διακρατούνται με βεβαιότητα, με εμπιστοσύνη, χωρίς ταλαντεύσεις ή αμφιβολίες. (Ιάκωβος 1:6-8) Η ακλόνητη πίστις προέρχεται από τη γνώσι. Ο Παύλος λέγει: «“Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή,” Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; Και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον περί του οποίου δεν ήκουσαν; . . . Άρα η πίστις είναι εξ ακοής.» (Ρωμαίους 10:13, 14, 17, NW) Χρειάζεται ν’ ακούσετε την έκθεσι αυτών των πραγμάτων από τον λόγον του Θεού προτού μπορέσετε να οικοδομήσετε πραγματική πίστι, μια πίστι που δεν είναι απλοϊκή ή δεισιδαίμων ή νεκρή, μια πίστι που είναι ζωντανή και δείχνει την ζωντάνια της με έργα. (Ιάκωβος 2:14-26) Ότι η πίστις δεν είναι απλώς τυφλή ευπιστία, αλλά βασίζεται επάνω στη γνώσι, φανερώνεται από την προσευχή του Ιησού: «Και δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ δια του λόγου αυτών.» (Ιωάννης 17:20) Μέσω ακριβώς των λόγων που θα εκηρύττοντο, θα επίστευαν στον Ιησούν οι νέοι μαθηταί που θα ήρχοντο. Οι εκπληρωμένες προφητείες για τις οποίες τώρα εμάθαμε, σταθεροποιούν την πίστι και ενισχύουν τη βάσι για πεποίθησι.

20. Πώς μπορούμε να διαμείνωμε, μαζί με τον λόγον του Θεού;

²⁰ «Ο λόγος όμως του Θεού ημών μένει εις τον αιώνα,» παραθέτει ο απόστολος Πέτρος. (Ησαΐας 40:8· 1 Πέτρου 1:25) Ο Ιεχωβά Θεός μάς βεβαιώνει ότι ο λόγος του θα εκπληρωθή, ότι δεν θα επιστρέψη σ’ αυτόν κενός, αλλά θα εκπληρώση τον σκοπό για τον οποίον αποστέλλεται. (Ησαΐας 46:10, 11· 55:11) Ναι, ο λόγος του Θεού θα διαμείνη. Αλλά θα διαμείνωμε κι εμείς μαζί του; Θα κάμωμε τάχα την πίστι μας αρκετά ισχυρή, με μελέτη του λόγου του Θεού και έργα σύμφωνα μ’ αυτόν, ώστε να υπομείνη όλες τις δοκιμασίες, ν’ ανθέξη σε όλες τις επιθέσεις που έρχονται εναντίον της σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες; Μπορούμε αν μελετούμε, επειδή, μολονότι οι κοσμικοί άνθρωποι αγαπούν να μας κηλιδώνουν και να λέγουν ότι μόνο οι αμαθείς πιστεύουν στη Γραφή, η προοδεύουσα γνώσις αποδεικνύει ότι είναι αληθινό το αντίθετο! Οι εκουσίως αμαθείς είναι εκείνοι που κλείνουν τα μάτια τους στη δικαίωσι της Γραφής μέσω επιστημονικών ανακαλύψεων και αρχαιολογικών ανασκαφών, και επάνω απ’ όλα στη δικαίωσί της που γίνεται έκδηλη με τον αυξανόμενο αριθμό των εκπληρωμένων προφητειών που διαφωτίζουν τους καιρούς μας. Μελετάτε, λοιπόν, τον λόγον του Θεού, ενεργείτε σύμφωνα μ’ αυτόν, οικοδομήστε επάνω στην πέτρα, και η πίστις σας θα ανθέξη στις επιθέσεις των ανθρώπων τώρα και στη θύελλα του Αρμαγεδδώνος αργότερα. Έτσι μπορούμε να διαμείνωμε μαζί με τον λόγον του Θεού για ν’ απολαύσωμε ζωή στον προειπωμένο νέο κόσμο της δικαιοσύνης.

[Υποσημειώσεις]