Η Βασιλεία του Θεού ‘Έρχεται’—Πότε;

 1. (α) Γιατί πρέπει να ‘προσμένουμε’ το τέλος; (β) Πώς μπορούμε να ‘δοξάζουμε τη διακονία μας’ και με ποια πεποίθηση;

ΠΟΤΕ ακριβώς μπορούμε να περιμένουμε ότι θα εκπληρωθούν οι μεγαλειώδεις υποσχέσεις της Βασιλείας; Σε μερικούς που έχουν υπηρετήσει τον Ιεχωβά πιστά για 20, 30, 40 ή περισσότερα χρόνια, ίσως να φαίνεται ότι «το τέλος» έχει αργοπορήσει. Αλλά θυμηθείτε τι μας λέει ο προφήτης του Θεού Αββακούμ: «Αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει.» (Αββακούμ 2:3) Δεν χρειάζεται να ξέρουμε εκ των προτέρων «την ημέραν εκείνην και την ώραν» που η «μεγάλη θλίψις» θα ξεσπάσει πάνω σ’ αυτό τον κόσμο μ’ όλη της τη μανία. Προς το παρόν, μας είναι αρκετό να δοξάζουμε τη διακονία μας διακηρύττοντας με ζήλο τα αγαθά νέα της εγκαθιδρυμένης βασιλείας. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως, όταν το κήρυγμα της Βασιλείας γίνει στο βαθμό που θέλει ο Ιεχωβά να γίνει, τότε «θέλει ελθεί το τέλος».—Ματθαίος 24:14, 21, 36· Ρωμαίους 11:13.

 2. (α) Σχετικά με τη χρονολόγηση των γεγονότων από τον Ιεχωβά, τι είναι ενδιαφέρον; (β) Πότε, και με ποιο γεγονός, άρχισαν οι ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος;

² Σχετικά με τη χρονολόγηση των γεγονότων από τον Ιεχωβά, έχει ενδιαφέρον το εξής: Ο Θεός πραγματικά αποκάλυψε εκ των προτέρων τις χρονολογίες στις οποίες θα άρχιζαν οι δύο πιο σπουδαίες περίοδοι της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι σήμερα. Ποιες είναι αυτές; Και οι δυο τους είναι περίοδοι κρίσεως. Η πρώτη απ’ αυτές τις περιόδους ήταν οι ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος και άρχισε όταν ο Ιησούς βαπτίστηκε και χρίστηκε σαν Μεσσίας. (Ιωήλ 1:15· 2:28-32· Πράξεις 2:17) Η προφητεία του Δανιήλ, που γράφτηκε πάνω από 500 χρόνια πριν από τον καιρό εκείνο, καθόριζε το έτος 29 μ.Χ. σαν την αρχή εκείνων των «εσχάτων ημερών». Πώς γίνεται αυτό;

Χρονολόγηση των Ιουδαϊκών «Εσχάτων Ημερών»

 3, 4. (α) Τι είναι οι «εβδομήκοντα εβδομάδες,» πότε άρχισαν, και πότε τελειώνουν; (β) Ποια γεγονότα χαρακτήρισαν την τελευταία ‘εβδομάδα ετών’ σαν σημαντική;

³ Στον Δανιήλ 9:24-27 διαβάζουμε για μια περίοδο ‘εβδομήκοντα εβδομάδων [ετών, Μία Αμερικανική Μετάφραση· Μόφφατ]’, ή για ένα σύνολο 490 ετών, που θα άρχιζε «από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ».a Πότε συνέβη αυτό; Η Βιβλική αφήγηση στο Νεεμίας 2:1-7 δηλώνει ότι «εν τω εικοστώ έτει Αρταξέρξου του βασιλέως» της Περσίας, ο ίδιος ο βασιλιάς έδωσε οδηγίες στον Ιουδαίο οινοχόο του, τον Νεεμία, να γυρίσει στην πόλη των πατέρων του και να ‘ανοικοδομήσει αυτήν.’ Σύμφωνα με την κοσμική ιστορία, αυτό το «εικοστόν έτος του Αρταξέρξου» ήταν το 455 π.Χ. Μετρώντας 490 χρόνια από τη χρονολογία εκείνη, φθάνουμε στο έτος 36 μ.Χ. Η προφητεία του Δανιήλ μάς λέει ότι η τελευταία ‘εβδομάδα ετών’, δηλαδή από το 29-36 μ.Χ., έχει ιδιαίτερη σημασία. Γιατί;

⁴ Επειδή «από της εξελεύσεως της προσταγής του να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ έως του Χριστού του ηγουμένου θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά και εβδομάδες εξήκοντα δύο». Έτσι ο Μεσσίας θα εμφανιζόταν στην αρχή εκείνης της εβδομηκοστής εβδομάδας ετών. Αυτό επίσης θα σημείωνε την αρχή των «εσχάτων ημερών» του Ιουδαϊκού συστήματος, και στα πρώτα επτά χρόνια αυτής της περιόδου κρίσεως ο Μεσσίας θα στερέωνε την Αβραμιαία διαθήκη σ’ εκείνους τους Ιουδαίους που θα την δέχονταν. «Εν τω ημίσει» εκείνης της εβδομάδας ετών, δηλαδή στο 33 μ.Χ., ο Μεσσίας «θέλει εκκοπή» στο θάνατο, και αυτή η μεγάλη εξιλαστήρια θυσία του ‘θα έκανε να παύσει η θυσία και η προσφορά [σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο]’ γιατί δεν θα είχε πια καμιά αξία.—Εβραίους 10:12, 18.

 5. (α) Τι δείχνει ότι οι Ιουδαίοι γνώριζαν καλά την προφητεία για τις «εβδομήκοντα εβδομάδες»; (β) Γιατί απογοητεύτηκαν οι Ιουδαίοι στις προσδοκίες τους; (γ) Πόσο αληθινή αποδείχθηκε η προφητεία του Δανιήλ;

⁵ Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι Ιουδαίοι ήταν καλά εξοικειωμένοι μ’ αυτή τη χρονική περίοδο των «εβδομήκοντα εβδομάδων», γιατί ο Βιβλικός συγγραφέας Λουκάς μάς λέει ότι τις μέρες εκείνες «επρόσμενεν ο λαός» τον Χριστό. (Λουκάς 3:15) Ωστόσο, οι ελπίδες τους συγκεντρώνονταν στον ερχομό κάποιου ένδοξου πολεμιστή-βασιλιά, που θα οδηγούσε τους Ιουδαίους σε θρίαμβο εναντίον των Ρωμαίων καταδυναστών. Η πίστη τους δεν έφτανε στο σημείο να πιστεύουν ότι ο Μεσσίας ‘ήθελε εκκοπή’, θα δολοφονιόταν, στο 33 μ.Χ. Ούτε έδιναν πίστη στην προφητική προειδοποίηση ότι η Ιερουσαλήμ και ο λαός της θα υφίσταντο «αφανισμόν». Αλλά πόσο αληθινή αποδείχτηκε η προφητεία του Δανιήλ όταν η Ιερουσαλήμ ερημώθηκε από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες κάτω από τον Στρατηγό Τίτο στο 70 μ.Χ.!

Παγγήινες ‘Έσχατες Ημέρες’—Πότε;

 6. Ποια άλλη χρονολογία αποκάλυψε από πριν ο Ιεχωβά, και τίνος αρχή ήταν αυτή;

⁶ Ποια είναι, λοιπόν, η άλλη χρονολογία που θα άρχιζε μια πολύ σημαντική περίοδος και που ο Ιεχωβά τόσο φιλάγαθα αποκάλυψε εκ των προτέρων; Είναι η αρχή των «εσχάτων ημερών» ολόκληρου του παγκοσμίου συστήματος του Σατανά. (2 Τιμόθεον 3:1-5) Αυτοί είναι οι ‘κακοί καιροί’ που άρχισαν σ’ όλη τη γη στο έτος 1914 μ.Χ.

 7, 8. (α) Πώς οι επιμελείς σπουδαστές των Γραφών θεώρησαν εκείνη τη χρονολογία από το 1880, και πώς τη θεωρούν σήμερα; (β) Ποιες δηλώσεις καλά πληροφορημένων ανθρώπων του κόσμου στρέφουν επίσης την προσοχή στο 1914;

⁷ Για 34 χρόνια πριν από το 1914, επιμελείς σπουδαστές των Γραφών περίμεναν εκείνη τη χρονολογία. Η Σκοπιά είχε συχνά καλέσει την προσοχή εκ των προτέρων στη σημασία αυτής της χρονολογίας από το έτος 1880 κι έπειτα. Και τώρα, 68 χρόνια μετά το 1914, εξακολουθούμε να βλέπουμε εκείνο το έτος σαν χρονολογία γεμάτη σημασία. Δεν το κάνουμε μόνο εμείς αυτό. Ένας καλά πληροφορημένος συγγραφέας ονόμασε το 1914 σαν το έτος που «ο κόσμος, όπως τον γνωρίζαμε και τον δεχόμαστε τότε, έφτασε στο τέλος του.»b Ένας άλλος είπε ότι το 1914 ήταν η αρχή «της σύγχρονης περιόδου [που] όπως όλοι καταλαβαίνουν . . . θα μπορούσε να τελειώσει σε μια μαζική εκμηδένιση.»c—Βλέπε επίσης το βιβλίο «Ελθέτω η Βασιλεία Σου,» σελίδες 127-140, 186-189.

⁸ Πάνω από 50 χρόνια μετά το 1914, ο Γερμανός πολιτικός Κόνραντ Αντενάουερ είπε: «Σκέψεις και εικόνες έρχονται στο νου μου, . . . από την εποχή πριν από το 1914 όταν υπήρχε πραγματική ειρήνη, ησυχία και ασφάλεια πάνω σ’ αυτή τη γη—ένας καιρός που δεν γνωρίζαμε τον φόβο . . . Η ασφάλεια και η ησυχία έχουν εξαφανιστεί από τη ζωή των ανθρώπων από το 1914.» Και τον Νοέμβριο του 1980, ο Βρετανός πολιτικός Χάρολντ Μακμίλλαν αναπόλησε τα γεγονότα των 86 χρόνων της ζωής του και μίλησε μελαγχολικά για την «αυτόματη πρόοδο» της εποχής της Βασίλισσας Βικτώριας. Είπε: «Πιστεύαμε ότι όλα θα πήγαιναν διαρκώς καλύτερα. Αυτός ήταν ο κόσμος στον οποίον γεννήθηκα. [Αλλά] αιφνίδια, απροσδόκητα, ένα πρωί του 1914 όλα αυτά έφτασαν στο τέλος τους.»

 9. (α) Πώς οι σπουδαστές των Γραφών έφτασαν να εκτιμήσουν από πριν ότι το έτος 1914 θα ήταν σημαντικό; (β) Ποια ερμηνεία της προφητείας του Δανιήλ κεφάλαιο 4 οδήγησε σ’ αυτή την άποψη;

⁹ Πώς οι επιμελείς σπουδαστές των Γραφών, που είναι τώρα γνωστοί σαν Μάρτυρες του Ιεχωβά, διέκριναν 34 χρόνια πριν από τη χρονολογία εκείνη ότι το 1914 θα σημείωνε μια τέτοια αλλαγή; Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» (Ματθαίος 24:45-47), που αποτελείται από χρισμένους Χριστιανούς που υπηρετούν κάτω από τον Κύριό τους, τον Ιησού Χριστό, σύμφωνα με τα λόγια του Πέτρου 1:19, ‘πρόσεχαν στον προφητικό λόγο σαν σε λύχνο που φέγγει σε σκοτεινό τόπο.’ Από την προφητεία του Δανιήλ κεφάλαιο 4, έμαθαν ότι η ανατροπή της δυναστείας του Βασιλιά Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ, που συνέβη στο 607 π.Χ., δεν σήμαινε το παντοτινό τέλος της διακυβερνήσεως του Ιεχωβά πάνω στη γη. Το «δένδρον» της βασιλικής εξουσίας του Θεού θα βλάσταινε και πάλι. Ύστερα από «επτά καιρούς,» ή 2.520 χρόνια κτηνώδους διακυβερνήσεως της γης από τα έθνη, θα γινόταν πάλι γνωστό «ότι ο Ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων, και εις όντινα θέλει δίδει αυτήν, και το εξουθένημα των ανθρώπων καθιστά επ’ αυτήν.»—Δανιήλ 4:14-17.

10. Πώς αντιπαραβάλλεται η εμφάνιση του Μεσσία στο 1914 με τον πρώτο του ερχομό;

¹⁰ Ναι, εκείνο το ολέθριο έτος 1914 Εκείνος ο ‘εξουθενημένος’ ο οποίος, στον πρώτο του ερχομό σαν Μεσσίας, είχε σκληρά «εκκοπή ... πλην ουχί δι’ εαυτόν,» θα εμφανιζόταν και πάλι. Αλλά αυτή τη φορά ο Χριστός έρχεται αόρατα, σε ουράνια δόξα, και όλοι οι άγιοι άγγελοι μαζί του για να καθήσει «επί θρόνου δόξης».—Δανιήλ 9:26· Ματθαίος 25:31.

Η «Γενεά» του 1914

11. (α) Ποια «γενεά» δεν θα παρέλθει πριν συμβούν τα πράγματα που προείπε ο Ιησούς; (β) Τι περιμένουν να δουν πολλοί από τους απομένοντες αυτής της «γενεάς»;

¹¹ Τον καιρό εκείνο που άρχισε η παρουσία του Χριστού, δεν τον είδαν ανθρώπινα μάτια. Εκείνη όμως η γενιά του 1914 ασφαλώς είδε αυτά που συνέβησαν εδώ πάνω στη γη σαν «σημείον» της παρουσίας του και σαν «αρχή ωδίνων» για το ανθρώπινο γένος! (Ματθαίος 24:8) Και οι απομένοντες από κείνη τη γενιά του 1914 μιλούν ακόμη γι’ αυτό. Μερικοί απ’ αυτούς θα μιλούν γι’ αυτό ακόμη και μέχρι τον καιρό που η «μεγάλη θλίψις» θα σαρώσει το πονηρό σύστημα του Σατανά από το πρόσωπο της γης μας. Γιατί ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μάς διαβεβαιώνει: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει [εντελώς] η γενεά αύτη [η γενιά που είδε την ‘αρχή ωδίνων’ στο 1914], εωσού γείνωσι πάντα ταύτα. Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει.»—Ματθαίος 24:3, 8, 34, 35.

12. (α) Ποια γεγονότα που άρχισαν το 1914 πρέπει να μας πείσουν για την ακρίβεια της προφητείας; (β) Αλλά σε τι είναι αγκυροβολημένη πίστη μας; (γ) Πού συγκεντρώνονται τα «αγαθά νέα»;

¹² Οι «ωδίνες» που προφητεύθηκε ότι θα άρχιζαν το 1914 ξέσπασαν πάνω στην παγκόσμια σκηνή καταπληκτικά αιφνίδια. Και εξακολουθούν να μαστίζουν το ανθρώπινο γένος! Μας δίνουν το πειστικό «σημείον» ότι το 1914 σημείωσε την αρχή αυτής συντελείας του αιώνος [συστήματος, ΜΝΚ].» Αλλά η πίστη μας δεν βασίζεται απλώς σε μια χρονολογία, όπως είναι το 1914. Η πίστη μας είναι στερεά αγκυροβολημένη σ’ ολόκληρο το λόγο του Θεού, στο «ευαγγέλιον» που κηρύχθηκε πρώτα από τον Ιησού και τους αποστόλους του, στις θαυμαστές εκπληρώσεις πάρα πολλών προφητειών της Βίβλου για το γεγονός αυτό στις μέρες μας, και ιδιαίτερα σ’ αυτές που εφαρμόζονται και δίνουν την ταυτότητα του «πιστού και φρονίμου δούλου» και των συνεργατών του. Αυτό «το ευαγγέλιον της βασιλείας,» ολόκληρο το άγγελμα της Βίβλου, είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας. Όλο αυτό συγκεντρώνεται στον Ιησού Χριστό, στον Γιο του Θεού, τον οποίο έστειλε στη γη για να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος, και ο οποίος τώρα βασιλεύει ένδοξα στην εγκαθιδρυμένη βασιλεία στους ουρανούς. (Ματθαίος 24:3, 14, 45-47· 25:31-33· Αποκάλυψις 19:10) Έχοντας πίστη, μπορούμε να εκτιμήσουμε πώς η Βασιλεία θα «έλθει» για τη σωτηρία όλων εκείνων που αγαπούν και ακολουθούν τη δικαιοσύνη. Πώς θα γίνει αυτό;

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 14]

«ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΕΤΩΝ» (Δανιήλ 9:24-27)

«ΑΠΟ της εξελεύσεως της προσταγής» του βασιλιά της Περσίας στον Νεεμία το 455 π. Χ.

455 – 1 π.Χ. = 454 έτη

1 π.Χ. – 1 μ.Χ. = 1 έτος

1 μ.Χ. – 36 μ. Χ. = 35 έτη

455 π.Χ. – 36 μ.Χ. = 490 έτη

Ο Μεσσίας ‘αποκόπηκε στη μέση της εβδομάδας,’ τον Απρίλιο του 33 μ.Χ.

ΜΕΧΡΙ το τέλος της ειδικής ευνοίας προς τους Ιουδαίους στο 36 μ.Χ. με τον προσηλυτισμό του σπιτικού του Κορνήλιου

[Πλαίσιο στη σελίδα 15]

«ΚΑΙΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» (Δανιήλ 4:14-25· Λουκάς 21:24-26)

Δεσμά στην κυριαρχία του Ιεχωβά, καθώς αρχίζουν οι Καιροί των Εθνών, το 607 π.Χ.

«ΕΠΤΑ ΚΑΙΡΟΙ» = 7x360=2.520 έτη

(Βλέπε Αποκάλυψις 12:6, 14· Ιεζεκιήλ 4:6β)

607 – 1 π.Χ. = 606 έτη

1 π.Χ. – 1 μ.Χ. = 1 έτος

1 μ.Χ. 1914 μ.Χ. = 1.913 έτη

607 π.Χ. – 1914 μ.Χ. = 2.520 έτη

Η Κυριαρχία του Ιεχωβά αποκαθίσταται με τη Μεσσιανική Βασιλεία, το 1914 μ.Χ.