Κεφάλαιον 7

Πότε θα Έλθη η Προλεχθείσα Καταστροφή του Κόσμου;

 1. Ποιον σπουδαίο σκοπό έχει, ο Θεός για το ανθρώπινο γένος;

ΤΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΣ θα ήταν αν έπαυαν οι πόλεμοι, το έγκλημα και η μόλυνσις της γης! Πόσο ευχάριστο θα ήταν να ζη κανείς κάτω από μια αληθινά δίκαιη κυβέρνησι και ν’ απολαμβάνη πλήρη ασφάλεια για τον εαυτό του και την οικογένειά του! Η Γραφή δείχνει ότι ο Θεός θα κάμη αυτά τα πράγματα πραγματικότητα. Αλλά πότε;

 2. (α) Ποιοι θα μείνουν κατάπληκτοι όταν έλθη «η ημέρα τον Ιεχωβά»; (β) Πώς μπορούμε ν’ αποφύγωμε να συμβή σ’ εμάς;

² Αναφορικά με την παγκόσμια καταστροφή που ανοίγει το δρόμο για τη δίκαιη νέα τάξι του Θεού, ένας απόστολος του Ιησού Χριστού έγραψε: «Η ημέρα του Ιεχωβά, ως κλέπτης εν νυκτί, ούτως έρχεται». Κατόπιν, απευθυνόμενος σε πρόσωπα που μελετούν και εφαρμόζουν τον Λόγο του Θεού, προσθέτει: «Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης». (1 Θεσσαλονικείς 5:2, 4) Εκείνοι που δεν δίνουν προσοχή στην προειδοποίησι θα μείνουν κατάπληκτοι. Όταν έλθη «η ημέρα του Ιεχωβά» θα μοιάζουν με ζώο που συνελήφθη ξαφνικά σε παγίδα από την οποία δεν μπορεί να διαφύγη. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να φθάσετε σ’ αυτό το σημείο. Όπως λέγει αυτό το εδάφιο, υπάρχουν άνθρωποι που ‘δεν είναι στο σκότος’. Αυτό δεν οφείλεται στη σοφία τους, αλλά οφείλεται στο ότι μελετούν και θέτουν στην καρδιά τους τον Λόγο του Θεού. Τι λέγει αυτός ο Λόγος για τις ημέρες μας;—Λουκάς 21:34-36.

 3, 4. (α) Πού περιγράφεται η πλήρης σημασία των γεγονότων του εικοστού αιώνος; (β) Ποια τέσσερα κύρια σημεία περιλαμβάνονται στη Βιβλική προφητεία που πρόκειται να εξετάσωμε τώρα;

³ Περιγράφει τα γεγονότα αυτού του εικοστού αιώνος. Αλλά το έκαμε αυτό κάπου δύο χιλιάδες χρόνια προηγουμένως! Ενώ πολλά απ’ αυτά τα γεγονότα είναι πολύ γνωστά σε όλους, μόνον η Γραφή τονίζει την πλήρη τους σημασία.

⁴ Στην πληροφορία που περιέχει η Γραφή σχετικά με την εποχή μας, περιλαμβάνονται και τα ακόλουθα: (1) Η αποκάλυψις ενός ωρισμένου έτους κατά το οποίον ο Θεός θα έδιδε την εξουσία της «βασιλείας των ανθρώπων» «εις όντινα θέλει». (2) Σειρά σημαντικών γεγονότων που πρέπει να λάβουν χώραν κατά την περίοδο που είναι γνωστή ως ‘συντέλεια του αιώνος’. (3) Πληροφορία σχετικά με το μήκος του χρόνου από την αρχή της «συντέλειας του αιώνος» μέχρι της προλεχθείσης παγκοσμίου καταστροφής. (4) Ο προσδιορισμός ενός συγκλονιστικού νέου γεγονότος στις παγκόσμιες υποθέσεις ως το τελικό σήμα ότι επίκειται η έναρξις της παγκοσμίου καταστροφής. Ας εξετάσωμε αυτά τα σημεία ένα προς ένα.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΕΝΟ ΕΤΟΣ—1914 Μ.Χ.

 5. Ποιο έτος οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κατενόησαν ότι η Γραφή επεσήμαινε το 1914 σαν ένα σημαντικά έτος;

⁵ Οι προφητείες της Γραφής επισημαίνουν το έτος 1914 μ.Χ. ως τον καιρό κατά τον οποίον μεγάλα γεγονότα στους ουρανούς θα είχαν αποτελέσματα μεγάλης σημασίας στις ανθρώπινες υποθέσεις. Από το 1876 οι Μάρτυρες του Ιεχωβά (τότε γνωστοί ως «Σπουδασταί της Γραφής») κατενόησαν αυτό το γεγονός και του έδωσαν ευρεία δημοσιότητα. Μπορείτε να εξετάσετε τις λεπτομέρειες αυτού του ζητήματος στη Γραφή σας.

 6. (α) Ανοίξτε τη Γραφή σας στον Δανιήλ κεφάλαιο 4, και από τα εδάφια 3 και 17 δείξτε τι περιγράφεται εκεί. (β) Ποιος είναι ‘εκείνος’ στον οποίον ο Ιεχωβά δίνει την ‘βασιλείαν’;

⁶ Ανοίξτε τη Γραφή σας στον Δανιήλ κεφάλαιον 4. Εκεί θα βρήτε μια προφητεία που αποκαλύπτει τον σκοπό του Θεού σχετικά με την άσκησι της κυριαρχίας του στη γη. Ο σκοπός που αποκαλύπτεται σ’ αυτή την προφητεία είναι «να γνωρίσωσιν οι ζώντες, ότι ο Ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων, και εις όντινα θέλει δίδει αυτήν». (Εδάφια 3, 17) Γνωρίζομε ότι ‘εκείνος’ τον οποίον ο Ύψιστος έχει εκλέξει για να δώση την ‘βασιλείαν’ είναι ο Ιησούς Χριστός. Το τελευταίο βιβλίο της Γραφής μιλεί για τον καιρό που η ‘βασιλεία του κόσμου’ δίδεται στον Χριστό, τον ουράνιο βασιλέα. (Αποκάλυψις 11:15· 12:10) Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι η προφητεία του Δανιήλ αναφέρεται στον καιρό κατά τον οποίον ο Ύψιστος επεμβαίνει στις ανθρώπινες υποθέσεις για να παραδώση ‘τη βασιλεία του κόσμου’ στον Υιό του, Ιησού Χριστό. Σύμφωνα με την προφητεία πότε θα συνέβαινε αυτό;

 7. Ποια είναι η σημασία του προφητικού ονείρου στο Δανιήλ κεφάλαιον 4 και πώς αυτό εφαρμόσθηκε στον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ;

⁷ Το προφητικό όνειρο που κατεγράφη από τον Δανιήλ αναφέρει ένα πελώριο δένδρο που κόπηκε και το στέλεχος του δέθηκε με σίδηρο και χαλκό ώσπου να περάσουν «επτά καιροί» από πάνω του. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου ελέχθη ότι θα του εδίδετο «καρδία θηρίου». (Δανιήλ 4:10-17) Τι εσήμαινε αυτό; Ο Θεός έκαμε τον προφήτη του Δανιήλ να δώση την εξήγησι: Ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος επρόκειτο ν’ απομάκρυνση από τον θρόνο του και να διωχθή από τους ανθρώπους για να ζη σαν κτήνος. Στο τέλος των επτά ετών ο βασιλεύς επανήλθε στα λογικά του, ανεγνώρισε την υπεροχή της εξουσίας του Θεού και ο ίδιος αποκαταστάθηκε στον θρόνο του. (Δανιήλ 4:20-37) Όλο αυτό, όμως, είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία, και γι’ αυτό καταχωρήθηκε στη Γραφή.

 8. (α) Με ποια βασιλεία σχετίζεται η μεγαλύτερη σημασία της προφητείας; (β) Σ’ αυτήν τη μεγαλύτερη εκπλήρωσι, τι αντιπροσωπεύεται από το κομμένο δένδρο, και πώς εδόθη ‘καρδία θηρίου σ’ αυτό’;

⁸ Αυτή η μεγαλύτερη σημασία σχετίζεται με μια εξουσία από την οποία θα ωφελούντο όλα τα ζώντα πλάσματα επί της γης. Από αυτήν, όπως λέγει η προφητεία, θα προήρχετο η «τροφή πάντων» και η προστασία, ακόμη και για τα ζώα και τα πετεινά. (Δανιήλ 4:12· παράβαλε με Ματθαίον 13:31, 32.) Η μόνη εξουσία που μπορεί αληθινά να τα προμηθεύση αυτά είναι η βασιλεία του Θεού. Επί αιώνες οι δίκαιες αρχές αυτής της βασιλείας επεδείχθησαν μέσω της κυβερνήσεως του Ιούδα με τους βασιλείς του της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ. Αλλά εξ αιτίας της απιστίας των, ο Ιεχωβά τούς άφησε να νικηθούν από τον Βαβυλώνιο βασιλέα Ναβουχοδονόσορ. Ήταν σαν να κόπηκε το πελώριο δένδρο που φανερώθηκε στο όνειρο και ετέθησαν γύρω από τον κορμό του δεσμά. Εθνικές κυβερνήσεις τότε εξήσκησαν παγκόσμια κυριαρχία, και η Βαβυλών, κυβερνώμενη από τον Ναβουχοδονόσορ, ήταν η εξοχώτερη. Αυτές οι Εθνικές βασιλείες παριστάνονται στη Γραφή ως «θηρία». (Δανιήλ 8:1-8, 20-22) Έτσι, αυτό που συνέβαινε στις κυβερνητικές υποθέσεις ήταν καθώς ανεκοίνωσε ένας άγγελος από τον ουρανό: «Και θέλει δοθή εις αυτό καρδία θηρίου· και επτά καιροί θελουσι παρέλθει επ’ αυτό». (Δανιήλ 4:16, ΜΝΚ) Τελικά, όμως, αυτοί οι «επτά καιροί» θα έληγαν, τα «δεσμά» θα αφαιρούντο και το «δένδρο» θα αυξάνετο καθώς η παγκόσμιος κυριαρχία θα άρχιζε να εξασκήται από εκείνον στον οποίον είπε ο Ιεχωβά ότι θα έδιδε «την βασιλείαν του κόσμου».

 9, 10. (α) Υπολογίζοντας το μήκος των «επτά καιρών» πόσου μήκους θα απεδεικνύετο ότι είναι ένας ‘καιρός’; Πώς το δείχνει η Γραφή αυτό; (β) Πότε άρχισαν οι «επτά καιροί», ποσά έτη καλύπτουν και πότε τελειώνουν;

⁹ Πόσου μήκους θα απεδεικνύοντο ότι είναι αυτοί οι «επτά καιροί»; Ήσαν πολύ μακρότεροι από επτά κατά γράμμα χρόνια, διότι εκατοντάδες χρόνια αργότερα ο Ιησούς Χριστός έδειξε ότι δεν είχαν ακόμη λήξει. Κατά τον πρώτον αιώνα μ.Χ. έκαμε μνεία τούτων με τη φράσι «οι καιροί των εθνών» δηλαδή των μη Εβραϊκών εθνών, τα οποία κατείχαν την παγκόσμια κυριαρχία από την κατάληψι της Ιερουσαλήμ από την Βαβυλώνα το 607 π.Χ.—Λουκάς 21:24.

¹⁰ Παρατηρήστε μόνος σας πώς η Βίβλος αναφέρεται σε προφητικούς «καιρούς». Η Αποκάλυψις 11:2, 3 δείχνει ότι 1.260 ημέρες αποτελούν σαράντα δύο μήνες ή τρία και ήμισυ χρόνια. Η Αποκάλυψις 12:6, 14 μνημονεύει τον ίδιο αριθμό ημερών (1.260), αναφέρεται όμως σ’ αυτές ως «καιρόν, καιρούς και ήμισυ καιρού», ή τρεις και ήμισυ «καιρούς». Ο καθένας απ’ αυτούς τους «καιρούς», συνεπώς, πρέπει να είναι 360 ημέρες (31⁄2 Χ 360 = 1.260). Επιπλέον, εκάστη ημέρα των προφητικών «καιρών» της προφητείας του Δανιήλ αντιπροσωπεύει ένα ολόκληρο έτος, κατά τον κανόνα: «Έκαστης ημέρας λογιζόμενης δι’ εν έτος», καθώς ανεγράφη υπό έμπνευσιν από δύο διαφορετικούς προφήτας του Θεού. (Αριθμοί 14:34· Ιεζεκιήλ 4:6) Με αυτή τη διευκρίνισι, δεν είναι δύσκολο να προσδιορίσωμε ότι «επτά καιροί» (7 Χ 360) είναι 2.520 χρόνια. Λογαριάζοντας από το φθινόπωρο του 607 π.Χ., οπότε ανετράπη η τυπική βασιλεία του Θεού στον Ιούδα από τη Βαβυλώνα, 2.520 χρόνια μας φέρνουν στο φθινόπωρο του 1914 μ.Χ. (6061⁄4 + 19133⁄4 = 2.520) ως τον καιρό που «η βασιλεία του κόσμου» επρόκειτο να εμπιστευθή στον Ιησού Χριστό στον ουράνιο θρόνο του.

11. Τι λέγουν οι ιστορικοί για τη σημασία του έτους 1914;

¹¹ Αφού κατενόησαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά ότι η Βίβλος πράγματι υπεδείκνυε το έτος 1914 μ.Χ., ώφειλαν να περιμένουν για μερικές δεκαετίες προτού ιδούν την έκβασι. Στις αρχές του έτους 1914 η ειρηνικότης της παγκοσμίου καταστάσεως έκαμε πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων και παγκοσμίων ηγετών, να πιστεύουν ότι τίποτε δεν επρόκειτο να συμβή. Αλλά προτού παρέλθη το καλοκαίρι, ο κόσμος εβυθίσθη σ’ ένα πόλεμο που ήταν χωρίς προηγούμενο σ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία. Σχετικά με τα γεγονότα αυτού του έτους, ο ιστορικός της Οξφόρδης Α. Λ. Ρόους έγραψε:

«Αν υπήρξε ποτέ ένα έτος που εσημείωσε το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας άλλης, αυτό ήταν το 1914. Εκείνο το έτος ετερμάτισε τον παλαιό κόσμο με το αίσθημα της ασφαλείας που είχε και άρχισε τον σύγχρονο αιώνα, χαρακτηριστικό του οποίου είναι η έλλειψις ασφαλείας που αποτελεί την καθημερινή μας μερίδα».²³

Και μια έκθεσις για ένα βιβλίο σχετικό με τη ζωή του Βρεταννού πολιτικού Ουίνστον Τσώρτσιλ παρατηρεί παρομοίως :

«Ο πυροβολισμός που έπεσε στις 28 Ιουνίου του 1914 στο Σεράγεβο, συνέτριψε τον κόσμο της ασφαλείας και της δημιουργικής λογικής. . . Ο κόσμος ποτέ δεν βρέθηκε στην ίδια θέσι από τότε. . . . Ήταν ένα σημείο στροφής, και ο θαυμάσιος, ήρεμος, ελκυστικός κόσμος της χθες εξαφανίσθηκε για να μη ξαναφανή ποτέ».—Ανασκόπησις του βιβλίου Ουίνστον Σ. Τσώρτσιλ, Τόμος 2, υπό Ράντολφ Τσώρτσιλ.²⁴

Εκείνο το έτος, που επεσημάνθη από η Βιβλική προφητεία δυόμισυ περίπου χιλιετηρίδες προηγουμένως, απεδείχθη πράγματι ένα σημείον στροφής στην ιστορία. Η πραγματική του σημασία έγινε περισσότερο σαφής καθώς περαιτέρω γεγονότα άρχισαν να εκτυλίσσωνται.

12. Ποιος ήταν ο λόγος για τη μεγάλη αναστάτωσι των ανθρωπίνων υποθέσεων το 1914 και έπειτα;

¹² Μπορεί κατ’ αρχάς να φανή παράξενο ότι ο καιρός οπότε ο Χριστός θα ελάμβανε τον θρόνο του για να κυβερνήση τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους θα εχαρακτηρίζετο από πόλεμο στη γη χωρίς προηγούμενο. Αλλά ας μη λησμονούμε ότι «ο άρχων του κόσμου» του ανθρωπίνου γένους, του αποξενωμένου από τον Θεό, είναι Σατανάς ο Διάβολος. (Ιωάννης 14:30) Αυτός δεν ήθελε να δη τη νεογέννητη βασιλεία του Θεού στα χέρια του Χριστού να αναλαμβάνη τον έλεγχο των υποθέσεων της γης. Προφανώς σε μια προσπάθεια να στρέψη αλλού την προσοχή των ανθρώπων από αυτό το παγκοσμίου σημασίας γεγονός, ο Σατανάς τούς παρέσυρε σ’ ένα πόλεμο για να υποστηρίξουν τις δικές των αξιώσεις για κυριαρχία. Επί πλέον, καθώς δείχνει η Γραφή, όταν γεννήθηκε η Βασιλεία με πλήρη εξουσία, ο Σατανάς και οι δαίμονες του ήσαν έτοιμοι να καταβροχθίσουν τη νεογέννητη κυβέρνησι. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Έγεινε πόλεμος εν τω ουρανό». «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού». Ο Σατανάς εγνώριζε ότι του απέμενε μόνον «ολίγος καιρός». Ο θυμός του ήταν μέγας. (Αποκάλυψις 12:3-12) Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Πριν από δεκαεννέα αιώνες η Βίβλος προμήθευσε μια ακριβή περιγραφή.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

13. Τι ωδήγησε στη δήλωσι του Ιησού για το ‘σημείον της παρουσίας του και της συντέλειας του αιώνος’;

¹³ Κατά το έτος 33 μ.Χ. ο Ιησούς είχε περιγράψει λεπτομερώς ‘το σημείον της παρουσίας του και της συντέλειας του αιώνος’. Αυτή η περιγραφή υπάρχει στη Βίβλο στο ευαγγέλιον του Ματθαίου κεφάλαια 24 και 25, Μάρκου 13 και Λουκά 21. Ενώ ευρίσκετο μ’ ένα όμιλο μαθητών του στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς προείπε την καταστροφή του μεγαλοπρεπούς ναού που υπήρχε εκεί. Λίγο αργότερα, όταν εκάθησε στην πλαγιά ενός λόφου έξω από την πόλι, οι μαθηταί του τον ερώτησαν για περισσότερες πληροφορίες, λέγοντας: «Ειπέ προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;»—Ματθαίος 24:1-3.

14. Ονομάστε μερικά σημαντικά γεγονότα που περιέλαβε ο Ιησούς στο «σημείον».

¹⁴ Αφού τους προειδοποίησε να μη παραπλανηθούν από απατεώνες οι οποίοι, στην προσπάθειά τους ν’ αποκτήσουν ακολούθους, θα ισχυρίζοντο ότι είναι ο Χριστός, απαντώντας τούς είπε: «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν· αλλά δεν είναι έτι το τέλος [ή δεν επέρχεται αμέσως]. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν· και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους. Πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων». Εμνημόνευσε επίσης ‘λοιμούς κατά τόπους’ όπως δείχνει ο Λουκάς 21:11. Προειδοποίησε για την ‘αύξησι της ανομίας’, και είπε ότι εξ αιτίας τούτου «η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή». Προείπε επίσης κάτι το σημαντικό: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος».—Ματθαίος 24:4-14.

15, 16. (α) Δεν εξεπληρώθησαν μερικά απ’ αυτά προ της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ.; (β) Πώς γνωρίζομε ότι πρέπει να γίνη κάποια άλλη σημαντικώτερη εκπλήρωσις;

¹⁵ Αλλά μπορεί να ρωτήση κανείς: ‘Δεν εξεπληρώθησαν μερικές απ’ αυτές τις προφητείες πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το έτος 70 μ.Χ.;’ Ναι, εξεπληρώθησαν μερικές· αλλά περισσότερα επρόκειτο να συμβούν, όπως οι ίδιες οι προφητείες δείχνουν. Ο Ιησούς απαντούσε σε μια ερώτησι αμέσου ενδιαφέροντος για τους μαθητάς του, αλλά, απαντώντας, επωφελήθηκε της ευκαιρίας να δώση εκτεταμένη πληροφορία για πράγματα ακόμη πιο σπουδαία. Τους έδειξε ότι μιλούσε επίσης για τον καιρό οπότε «ο Υιός του ανθρώπου» θα ήρχετο «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής», και ότι τα λεγόμενά του ανεφέροντο στην έλευσι της «βασιλείας του Θεού».—Λουκάς 21:27, 31.

¹⁶ Αυτά τα πράγματα δεν έλαβαν χώρα στον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής, η Αποκάλυψις, γραμμένη λίγο πριν από το τέλος του πρώτου αιώνος, έδειξε ότι αυτά τα γεγονότα τα σχετικά με τη Βασιλεία ήσαν ακόμη μελλοντικά. (Αποκάλυψις 1:1· 11:15-18· 12:3-12) Σε συμβολική γλώσσα το βιβλίο της Αποκαλύψεως έδειξε επίσης ότι ο πόλεμος, η πείνα, και ο λοιμός που είχε προείπει ο Ιησούς θα είχαν μια μελλοντική εκπλήρωσι, σε μια ασυνήθη κλίμακα, κατά τον καιρό που ο Χριστός θα άρχιζε και θα τελείωνε την νίκη του εναντίον όλων των εχθρών της Βασιλείας του Θεού. (Αποκάλυψις 6:1-8) Το γεγονός, όμως, ότι ένα μεγάλο μέρος της προφητείας του Ιησού προς τους μαθητάς του είχε εκπλήρωσι στον πρώτο αιώνα, την επισφραγίζει ως αληθινή και παρέχει λογική αιτία να περιμένωμε με εμπιστοσύνη την εκπλήρωσι όλων των λοιπών σημείων που περιέχονται σ’ αυτή την προφητεία.

17. Είναι οι συνθήκες του κόσμου σήμερα πολύ διαφορετικές απ’ ότι ήσαν πριν από το 1914;

¹⁷ Βρήκαν αυτές οι προφητείες αυτή τη μεγαλύτερη πλήρη εκπλήρωσι σ’ αυτόν τον εικοστόν αιώνα; Σε απληροφόρητα άτομα ηλικίας μικροτέρας των εβδομήντα ετών, οι συνθήκες που τα περιβάλλουν στον κόσμο σήμερα ίσως να μη φαίνωνται ως ιδιαίτερα σημαντικές. Με το να μη ενθυμούνται τον καιρό που η ζωή ήταν πολύ διαφορετική, μπορεί να αισθάνωνται ότι οι καιροί μας είναι αρκετά ‘φυσιολογικοί’. Αλλά γηραιότερα άτομα, καθώς και οι πληροφορημένοι στα ζητήματα της ιστορίας, γνωρίζουν ότι αυτό δεν αληθεύει. Έτσι, αναφορικά με τα γεγονότα που ξέσπασαν στον κόσμο εκείνο το έτος 1914 μ.Χ., ένα εγχειρίδιο ιστορίας που χρησιμοποιείται στα Ελβετικά σχολεία ανέφερε:

«Μόνον δεκαπέντε χώρες δεν ενεπλάκησαν στον πόλεμο . . . Αλλά μεταξύ τους δεν ευρίσκετο καμμιά μεγάλη χώρα που θα είχε τη δύναμι να ενεργήση ως μεσίτης. Ποτέ δεν συνέβη αυτό στην ιστορία του κόσμου. Κανένας πόλεμος δεν είχε ποτέ τέτοιες διαστάσεις. Η προφητεία της Αγίας Γραφής: ‘Θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν’ εξεπληρώθη κατά γράμμα».—Schweizergeschichte vom Dreiländerbund bis zum Völkerbund υπό Γουσταύου Βίγκετ.²⁵

18. Γιατί θα ήταν λανθασμένο να συμπεράνωμε ότι ένας εκτεταμένος πόλεμος είναι όλο εκείνο που περιλαμβάνει «το σημείον»;

¹⁸ Αλλά δεν ήταν μόνον ‘έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας’ εκείνο που ανέφερε ο Ιησούς ως το «σημείον». Χρησιμοποιώντας μια παραβολή, είπε: «Ιδέτε την συκήν και πάντα τα δένδρα· όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ’ εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γενόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα». (Λουκάς 21:29-32) Αν βλέπατε μόνον ένα δένδρο να βγάζη φύλλα πρόωρα, αυτό δεν θα σας παραπλανούσε να σκεφθήτε ότι επλησίασε το θέρος. Όταν όμως βλέπετε πάντα τα δένδρα να ανοίγουν, γνωρίζετε τι σημαίνει αυτό. Παρομοίως, ο Ιησούς προείπε ότι η ‘παρουσία’ του και η ‘συντέλεια του αιώνος’ θα εχαρακτηρίζοντο όχι μόνο από πόλεμο, αλλά από ένα αριθμό πραγμάτων που όλα θα ελάμβαναν χώραν μέσα σε μια γενεά.

19. (α) Όπως φαίνεται από τον επόμενο πίνακα, πώς έχουν εκπληρωθή από το 1914 τα διάφορα χαρακτηριστικά του σημείου; (β) Γιατί οι προηγούμενοι πόλεμοι, οι ελλείψεις τροφίμων, οι σεισμοί, και τόσα άλλα, δεν εκπληρώνουν «το σημείον» για το οποίο μίλησε ο Ιησούς;

¹⁹ Συνέβησαν αυτά τα πράγματα; Εξετάστε τον επόμενο πίνακα που φέρει τον τίτλο «Τι το Σημείον;» Καθώς το κάνετε αυτό μπορεί να θυμηθήτε ότι διαβάσατε για πολέμους περασμένων αιώνων. Αλλά είναι καταφανές ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διακρίνεται απ’ όλους τους άλλους σαν διαφορετικός, σαν ένα σημείον στροφής στην ιστορία. Μπορεί να θυμηθήτε επίσης, ότι αξιοσημείωτες πείνες, λοιμοί, σεισμοί ή καιροί ανομίας ανεφέρθησαν από ιστορικούς ότι έλαβαν χώρα προ του 1914. Εν τούτοις σε καμμιά άλλη εποχή της ιστορίας δεν συνέβησαν όλα αυτά μέσα σε μια γενεά σ’ ένα τέτοιο συντριπτικό βαθμό. Τα άλλα χαρακτηριστικά του «σημείου» όπως εγράφησαν από τους ευαγγελιστάς έχουν επίσης πλήρως αποδειχθή. Με κάθε ειλικρίνεια, αν τα γεγονότα από το 1914 δεν εκπληρώνουν το σημείο, τι επί πλέον απαιτείται; Χωρίς αμφιβολία, ζούμε στη γενεά για την οποία μίλησε ο Ιησούς.

20, 21. Πώς τα γεγονότα που σχετίζονται με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποδεικνύουν ότι ήσαν μόνον «αρχή ωδίνων», όπως προείπε ο Ιησούς;

²⁰ Η εμφάνισις αυτών των χαρακτηριστικών του «σημείου» δεν εσήμαινε ότι η βασιλεία του Θεού θα εσάρωνε αμέσως όλη την πονηρία από τη γη. Όπως προείπε ο Ιησούς, «πάντα ταύτα είναι αρχή ωδίνων». (Ματθαίος 24:8) Και άλλες ωδίνες επρόκειτο να ακολουθήσουν. Εν σχέσει με το τι συνέβη, η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου αναφέρει: «Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και τα επακόλουθά του ωδήγησαν στη μεγαλύτερη οικονομική κρίσι της ιστορίας στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Οι συνέπειες του πολέμου και τα προβλήματα που συνήντησαν για την αποκατάστασι της ειρήνης ωδήγησαν σε αναταραχή σχεδόν σε κάθε έθνος».²⁶ Λίγα χρόνια αργότερα εξερράγη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, κατά πολύ φρικτότερος από τον πρώτο. Από τότε, η αδιαφορία για τη ζωή και την περιουσία αυξήθηκε, και ο φόβος του εγκλήματος έγινε μέρος της καθημερινής ζωής. Η ηθική παραμερίσθηκε. Η «πληθυσμιακή έκκρηξις» δημιουργεί προβλήματα τα οποία οι ηγέται λέγουν πως δεν έχουν πραγματική λύσι. Η μόλυνσις του περιβάλλοντος φθείρει την ποιότητα της ζωής και απειλεί να την εξαλείψη. Ως αποτέλεσμα, μια έκθεσις σε μια διάσκεψι των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το Περιβάλλον του Ανθρώπου ανέφερε ότι η ανθρώπινη οικογένεια στέκεται στο κατώφλι μιας «κρίσεως πιο ξαφνικής, πιο εκτεταμένης, πιο αναπόφευκτης και πιο συγκεχυμένης από κάθε άλλη που αντιμετώπισε ποτέ το ανθρώπινο γένος».²⁷

²¹ Πότε άρχισαν αυτές οι «ωδίνες»; Η εφημερίς Σταρ του Λονδίνου παρετήρησε: «Κάποιος ιστορικός του επομένου αιώνος δικαίως ίσως συμπεράνη ότι η ημέρα που ο κόσμος έγινε παράφρων ήταν (στο) 1914».²⁸ Όπως έχομε ήδη ιδεί, αυτό το έτος 1914 μ.Χ. επεσημάνθη από πολύν καιρό προηγουμένως από τη Βιβλική προφητεία.

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

22. (α) Με τι συνέδεσε ο Ιησούς την πρόβλεψί Του για την αύξησι της ανομίας και την ψύχρανσι της αγάπης; (β) Πώς οι διδασκαλίες του κλήρου του Χριστιανικού κόσμου συνετέλεσαν σ’ αυτή την κατάστασι;

²² Μεταξύ των σημαντικών γεγονότων που παρέθεσε ο Ιησούς ότι επρόκειτο να συμβούν κατά τη ‘συντέλεια του αιώνος’ ήσαν τα ακόλουθα: «Πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή και πλανήσει πολλούς· και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή». (Ματθαίος 24:11, 12) Πρέπει να σημειωθή ότι ο Ιησούς συνέδεσε την αύξησι της ανομίας και την ψύχρανσι της αγάπης με την επιρροή των ψευδοπροφητών, δηλαδή, θρησκευτικών διδασκάλων που ισχυρίζονται ψευδώς ότι ομιλούν για τον Θεό. Προηγουμένως σ’ αυτό το βιβλίο παρουσιάσθηκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου ευλόγησε τους πολέμους των εθνών, συνηγόρησε υπέρ της ιδέας ότι οι κανόνες ηθικής της Βίβλου είναι ξεπερασμένες και εχαρακτήρισε μέρη της Βίβλου ως «μύθους». Ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα; Μια ‘ψύχρανσις’ της αγάπης για τον Θεό και του ενδιαφέροντος για τον νόμο του. Αυτό υπήρξε κύριος παράγων στη γενική κατάρρευσι της ηθικής, συμπεριλαμβανομένης της ελλείψεως σεβασμού προς την εξουσία και του ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο.—2 Τιμόθεον 3:1-5.

23, 24. Σαν αποτέλεσμα, τι έχει συμβή στις εκκλησίες στα πρόσφατα έτη;

²³ Εξ αιτίας των συνθηκών που ανεπτύχθησαν, οι άνθρωποι κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν τις θρησκευτικές οργανώσεις του Χριστιανικού κόσμου. Μερικοί στρέφονται στη Βίβλο και συμμορφώνουν τη ζωή τους με τις οδούς της. Άλλοι απλώς αποσύρονται με απογοήτευσι και αηδία, βλέποντας ότι οι εκκλησίες αποτυγχάνουν να προμηθεύσουν γνήσια πνευματική βοήθεια. Πολλοί γίνονται εχθροί των εκκλησιών.

²⁴ Γι’ αυτό μπορούσε να πη εφημερίς Ποστ της Νέας Υόρκης: «Η περιοχή όπου η παλαιά τάξις φαίνεται να παρέρχεται με την ταχύτητα του φωτός είναι η θρησκεία».²⁹ Και οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ανέφεραν: «Η κατεστημένη θρησκεία βρίσκεται στην αποχώρησί της, είπε ένας Γερμανός ειδήμων της κοινωνιολογίας της θρησκείας».³⁰ Η εβδομαδιαία έκδοσις του Βατικανού Λ’ Οσερδατόρε ντελά Ντομένικα παρεδέχθη ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις Ηνωμένες Πολιτείες εταράχθη από ένα «τρομακτικό σεισμό».³¹ Είπε ότι σχεδόν κάθε μέρα «κάποια νέα συμφορά» πλήττει την εκκλησία: ιερείς που λιποτακτούν, μοναχές που παραιτούνται και Καθολικά σχολεία και σεμινάρια που κλείνουν. Σ’ όλες τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου, λιγώτεροι νέοι άνδρες εισέρχονται στα σεμινάρια, θρησκευτικά σχολεία κλείνουν τις θύρες τους, και ένας μεγάλος αριθμός θρησκευτικών περιοδικών παύουν να εκδίδωνται. Γενικά οι εκκλησίες βρίσκουν τα ακροατήριά τους να μικραίνουν. Πολλά εκκλησιαστικά κτίρια είναι προς πώλησιν.

25. (α) Σε αντίθεσι, τι δείχνει η Γραφή ότι θα ελάμβανε χώρα σχετικά με την αληθινή λατρεία σ’ αυτόν τον καιρό; (β) Κάτω από την κατεύθυνσι τίνος γίνεται η σύναξις των λάτρεων του αληθινού Θεού και πάνω σε ποια βάσι; (γ) Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζουν οι λαοί όλων των εθνών;

²⁵ Σε αντίθεσι μ’ αυτό, η Βίβλος υποδεικνύει ότι ένας «πολύς όχλος» από όλα τα έθνη θα ελκύετο στην αληθινή λατρεία σ’ αυτόν τον καιρό του τέλους. (Αποκάλυψις 7:9, 10, 14) Αυτή η σύναξις λάτρεων του αληθινού Θεού γίνεται κάτω από την κατεύθυνσι του Χριστού Ιησού. Αυτός προείπε ότι, όταν θα ήρχετο «εν τη δόξη αυτού», θα συγκέντρωνε την προσοχή του στους λαούς όλων των εθνών, διαχωρίζοντας τους τον έναν από τον άλλον με σκοπό τη διαφύλαξί τους διά μέσου της «μεγάλης θλίψεως» ή την αιώνια καταστροφή τους. (Ματθαίος 25:31-33) Πάνω σε ποια βάσι διαχωρίζονται; Ο Ιησούς είπε ότι ο διαχωρισμός θα εβασίζετο στη συμπεριφορά που θα έδειχναν στους πνευματικούς «αδελφούς» του εδώ στη γη. Γιατί; Διότι αυτοί είναι αντιπρόσωποι της βασιλείας του Θεού στα χέρια του Ιησού Χριστού. Υπακούοντας σ’ αυτόν, κηρύττουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας», και αυτό το κάνουν «εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη». (Ματθαίος 24:14) Αυτά τα νέα της Βασιλείας θέτουν τους λαούς όλων των εθνών αντιμετώπους με το επίμαχο ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας. Είναι υπέρ της κυβερνήσεως από τον Θεό; Ή μήπως, σε αρμονία με την προτροπή του Σατανά στην Εδέμ, θέλουν ανεξάρτητη κυβέρνησι από ανθρώπους; Ο Ιεχωβά Θεός μέσω του Υιού του παρέχει στους ανθρώπους την ευκαιρία εκλογής.

26, 27. (α) Σε ποια έκτασι έχει γίνει αυτό το έργο του κηρύγματος; (β) Γιατί η ανταπόκρισις του καθενός στο άγγελμα της Βασιλείας είναι ένα σοβαρό ζήτημα;

²⁶ Μια παγκόσμιος μαρτυρία έχει δοθή. Σε 208 χώρες οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται τους ανθρώπους στα σπίτια τους και προσφέρονται να μελετήσουν τη Βίβλο με οποιαδήποτε οικογένεια ή άτομα, εντελώς δωρεάν. Οι εκδόσεις που χρησιμοποιούν για να αναγγείλουν τη Βασιλεία του Θεού είναι μεταξύ των εκδόσεων που κυκλοφορούν ευρύτερα στη γη, και προσφέρονται σε περισσότερες από 160 γλώσσες.

²⁷ Ήδη αυτό το διαχωριστικό έργο γίνεται επί πολλά χρόνια. Είναι τώρα πολύ κοντά στο τέλος του. Σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, εκείνοι που εκουσίως θα απορρίψουν τη Βασιλική του εξουσία, καθώς και εκείνοι που με αδιαφορία θα παραβλέψουν την ευκαιρία να μάθουν γι’ αυτήν, θα εκκοπούν με αιώνια καταστροφή. (Ματθαίος 25:34, 41, 46· 2 Θεσσαλονικείς 1:6-9) Για τους άλλους οι οποίοι προθύμως και ευχαρίστως τάσσονται ως γνήσιοι υποστηρικταί της βασιλείας του Θεού, αυτό θα σημάνη έναν καιρό μεγάλης αναψυχής. Σε πόσον καιρό, λοιπόν, υποδεικνύει η Βίβλος ότι θα έλθη αυτή η έκφρασις κρίσεως;

«ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΕΛΘΕΙ Η ΓΕΝΕΑ ΑΥΤΗ»

28. Σε πόσον καιρό προείπε ο Ιησούς ότι θα έλθη η παγκόσμια καταστροφή;

²⁸ Όσον αφορά ‘την ώρα και την ημέρα’ ο Ιησούς είπε, «ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ουδέ ο υιός, ειμή ο Πατήρ μου μόνος». (Ματθαίος 24:36) Αλλά ο Ιησούς έδωσε πράγματι μια βοηθητική χρονική ένδειξι όταν είπε: «Δεν θέλει παρέλθει η γενεά αυτή εωσού γείνωσι πάντα ταύτα». (Ματθαίος 24:34) Ποια πάντα ταύτα; Πάντα τα ποικίλα χαρακτηριστικά του «σημείου» περί του οποίου μιλούσε, καθώς και της ‘μεγάλης θλίψεως’ την οποίαν επίσης εμνημόνευσε. Για να συμβούν αυτά τα πράγματα μέσα σε μια γενεά θα εσήμαινε ότι άτομα, που θα ήσαν παρόντα για να παρατηρήσουν τι συνέβη το 1914 μ.Χ. στην αρχή της ‘συντελείας του αιώνος’, θα έπρεπε να ήσαν ακόμη ζώντα κατά το τέλος αυτής της περιόδου, όταν θα έπληττε η ‘μεγάλη θλίψις’. Αυτοί που ενθυμούνται τα γεγονότα του 1914 είναι αρκετά ηλικιωμένοι τώρα. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν ήδη πεθάνει. Αλλά ο Ιησούς μάς διαβεβαιώνει ότι εντός ‘της γενεάς ταύτης’ πριν πεθάνουν όλοι, θα έλθη η καταστροφή του πονηρού αυτού συστήματος.

29. Αφίνοντας τα γεγονότα από το 1914 να εξελίσσωνται ως το σημείο που έχουν φθάσει, πώς ο Θεός εβοήθησε τους ανθρώπους να λάβουν σωστή απόφασι;

²⁹ Πόσο υπομονητικός υπήρξε ο Θεός παραχωρώντας αυτή τη χρονική περίοδο. Στη διάρκεια αυτής της γενεάς, για πρώτη φορά στην ιστορία, το ένα πρόβλημα κατόπιν του άλλου έλαβε γιγαντιαίες αναλογίες—πόλεμος, μόλυνσις, υπερπληθυσμός και πολλά άλλα. Οποιοδήποτε από αυτά θα μπορούσε να προκαλέση τελεία καταστροφή. Με το ν’ αφήση ο Θεός τη μαρτυρία αυτή να επισσωρεύεται, κατέστησε ευκολώτερο για τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν ότι η κυβέρνησις από τον άνθρωπο δεν παρέχει πραγματική λύσι. Ταυτοχρόνως, μέσω του κηρύγματος του ‘ευαγγελίου της βασιλείας’, εβοήθησε τους ειλικρινείς ανθρώπους ν’ αντιληφθούν ότι η βασιλεία του Θεού είναι η μόνη ελπίδα για αληθινή ειρήνη και ασφάλεια και να ταυτισθούν με το μέρος του στο μεγάλο επίμαχο ζήτημα.

30. Ποιο τελικό σημείο της εγγύτητος της παγκοσμίου καταστροφής προσδιορίζει η Βίβλος;

³⁰ Υπάρχει ένα ακόμη συγκεκριμένο γεγονός να συμβή που χρησιμεύει ως ένα αλάνθαστο σημείον ότι επίκειται η παγκόσμιος καταστροφή. Αυτό το σημείον υπεδείχθη από τον απόστολο Παύλο όταν έγραψε: «Η ημέρα του Ιεχωβά ως κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν· και δεν θέλουσιν εκφύγει».—1 Θεσσαλονικείς 5:2, 3· Λουκάς 21:34, 35.

31, 32. (α) Θα αποδειχθή αληθινή η «ειρήνη και ασφάλεια» που διακηρύσσουν οι πολιτικοί άρχοντες; (β) Γιατί θα ήταν επικίνδυνο να παροδηγηθούμε απ’ αυτό;

³¹ Οι πολιτικοί ηγέται του κόσμου γνωρίζουν ότι, αν επρόκειτο να εμπλακούν σε πυρηνικό πόλεμο, δεν θα εκέρδιζε κανένας, θα κατέληγε πραγματικά σε εξαφάνισι. Επί πλέον, τα σοβαρά προβλήματα που περιλαμβάνουν τη μόλυνσι του περιβάλλοντος, την «πληθυσμιακή έκρηξι» και άλλα σχετικά προβλήματα, απαιτούν προσοχή και χρήμα. Γι’ αυτό οι πολιτικοί ηγέται εργάσθηκαν σκληρά προσπαθώντας να επιτύχουν μια χαλάρωσι των τεταμένων διεθνών σχέσεων. Ασφαλώς, οι διαπραγματεύσεις τους δεν δημιουργούν καμμιά πραγματική αλλαγή στους ανθρώπους ώστε να αγαπούν αλλήλους. Δεν θέτουν τέρμα στο έγκλημα, και δεν αφαιρούν την ασθένεια και τον θάνατο. Εν τούτοις, η προφητεία δείχνει ότι θα έλθη ο καιρός που θα διακηρύξουν ότι επί τέλους υπάρχει «ειρήνη και ασφάλεια». Όταν συμβή αυτό, τότε θα επέλθη «αιφνίδιος όλεθρος» γι’ αυτούς τους απατηλούς ηγέτας του ανθρωπίνου γένους, μαζί με όλους που θέτουν την εμπιστοσύνη των σ’ αυτούς.

³² Αλλά θα υπάρξουν επιζώντες. Θα είσθε μεταξύ αυτών;

[Πλαίσιο στη σελίδα 82]

«Τι το Σημείον;»

«ΘΕΛΕΙ ΕΓΕΡΘΗ ΕΘΝΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΘΝΟΥΣ»—

«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος εισήγαγε τον αιώνα του Ολοκληρωτικού Πολέμου, ή—στην πρώτη πλήρη σημασία της λέξεως—του παγκοσμίου πολέμου. . . . Ποτέ πριν από το 1914-1918 ένας πόλεμος . . . δεν εκάλυψε ένα τόσο μεγάλο μέρος της γης. . . . Ποτέ η ανθρωποσφαγή δεν ήταν τόσο εκτεταμένη και χωρίς διάκρισι».—«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος» υπό Χ. Μπάλτουιν.

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εφόνευσε πάνω από 9 εκατομμύρια μαχητάς, και εκατομμύρια περισσοτέρους πολίτας.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε 55 εκατομμύρια νεκρούς.

Μέσα σε δύο δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέβησαν περισσότερα από 300 πραξικοπήματα, επαναστάσεις και εξεγέρσεις παγκοσμίως.

«ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΠΕΙΝΑΙ»—

Πείνες ερήμωσαν πολλές χώρες μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και πάλι μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παρά τα έτη της άνευ προηγουμένου επιστημονικής προόδου, ανεκοινώθη το 1967 ότι 10.000 απέθνησκαν ημερησίως, 3.500.000 ετησίως, από υποσιτισμό.

«Κατά τη δεκαετία του 1970 ο κόσμος θα υποστή πείνες—εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα θα πεθάνουν από πείνα παρ’ όλα τα κατεπείγοντα προγράμματα που ετέθησαν τώρα σε λειτουργία.»—«Η Πληθυσμιακή Βόμβα», υπό Δρ. Πωλ Έρλις.

«ΛΟΙΜΟΙ»—

Κανένας καταγεγραμμένος λοιμός δεν εξισώθη ποτέ με εκείνον της Ισπανικής Γρίππης του 1918-1919. Έπληξε τουλάχιστον 500 εκατομμύρια άτομα, από τα οποία πάνω από 20 εκατομμύρια απέθαναν.

Σήμερα, η ιατρική έρευνα δεν μπόρεσε να εμποδίση τα καρδιακά νοσήματα από το να φθάσουν σε αναλογίες επιδημίας· ο καρκίνος είναι κοινός. Ο αριθμός των περιπτώσεων αφροδισίων νοσημάτων ανήλθε υπερβολικά.

«ΣΕΙΣΜΟΙ» ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ—

Το 1915 σ’ ένα σεισμό στο Αβεζάνο της Ιταλίας πέθαναν 29.970. Το 1920 στην Κίνα 180.000. 143.000 στην Ιαπωνία το 1923. Στην Ινδία 60.000 το 1935. Η δεκαετία του 1960 είδε μεγάλους σεισμούς στο Ιράν, τη Χιλή, το Μαρόκκο, τη Γιουγκοσλαβία, τη Λιβύη, το Ελ Σαλβαδόρ, τη Ρωσία, την Κολομβία, τη Γαλλία, την Ινδονησία και την Τουρκία, μεταξύ άλλων. Το 1970 ένας σεισμός εφόνευσε 70.000 στο Περού και πάνω από 12.000 απέθαναν στη Νικαράγουα το 1972.

«ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ»—

Γνωρίζετε τα γεγονότα. Η ίδια η ζωή σας επηρεάσθηκε. Τι συμβαίνει στα σχολεία της κοινότητός σας; Υπάρχει παράνομη χρήσις ναρκωτικών στην περιοχή σας; Τι μπορεί να λεχθή σχετικά με την ανεντιμότητα στις επιχειρήσεις; Πόσο ασφαλής αισθάνεσθε στους δρόμους τη νύχτα;

Τόσο διαδεδομένη είναι η «κρίσις του εγκλήματος» που το 1972 ο Γενικός Γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών επεκαλέσθη διεθνή δράσι.

Η ανομία, δεν αφορά μόνον τον ανθρώπινο νόμο, αλλά πολύ περισσότερο έχει αγνοηθή ο νόμος του Θεού.

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΗΡΥΤΤΕΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ—

Αυτό το έργο γίνεται συστηματικά σε 208 χώρες.

Στη διάρκεια των περασμένων τριάντα ετών 3.676.343.869 ώρες αφιερώθηκαν από τους Χριστιανούς Μάρτυρας του Ιεχωβά στη δημοσία διακήρυξι αυτού του αγγέλματος. Στην ίδια περίοδο εδημοσίευσαν σε περισσότερες από 160 γλώσσες, πλέον των 5 δισεκατομμυρίων έντυπα που υποδεικνύουν τη βασιλεία του Θεού ως την μόνη ελπίδα.

Τίνος αποτελούν τα πράγματα αυτά «σημείον»; Ότι ζούμε τώρα στη ‘συντέλεια του αιώνος’. Ότι ο Χριστός εκάθησε στον ουράνιο θρόνο του, και διαχωρίζει από τους λαούς όλων των εθνών εκείνους που πράττουν αληθινά το θέλημα του Θεού. Ότι η ‘μεγάλη θλίψις’ είναι πολύ πλησίον!

(Για περισσότερες λεπτομέρειες, διαβάστε: Ματθαίος κεφάλαια 24, 25, Μάρκος 13 και Λουκάς 21.)