Τέσσερες Λέξεις που Άλλαξαν μια Παγκόσμιο Αυτοκρατορία

 1. (α) Ποιες τέσσερες λέξεις απεδείχθησαν τεραστίας σπουδαιότητος; (β) Ποια είναι μερικά πράγματα που επέφεραν ή εσημείωσαν;

ΜΕΝΕ, ΜΕΝΕ, ΘΕΚΕΛ, ΟΥΦΑΡΣΙΝ—τέσσερες μικρές λέξεις, που κατετρόμαξαν τον βασιλέα μιας παγκοσμίου δυνάμεως σχεδόν μέχρι τρέλλας, ανέτρεψαν μια αυτοκρατορία, καθήρεσαν από τον θρόνο του ένα βασιλέα και τον συναντιβασιλέα του, έβαλαν έναν άλλο στη θέσι τους, εσημείωσαν το τέλος της Σημιτικής παγκοσμίου κυριαρχίας και την μετέφεραν σε Αριανά χέρια, εξέθεσαν ολόκληρο το ιερατείο ενός έθνους ως ψευδές και τους θεούς του ως ανισχύρους και εξύψωσαν τον Ιεχωβά ως τον μέγαν Κυρίαρχο. Τι καταστρεπτικές λέξεις! Οι λέξεις αυτές απήτησαν και την εξάσκησι ασυνήθους θάρρους εκ μέρους ενός ανδρός από τους Ιουδαίους εξορίστους στη Βαβυλώνα, κατέληξαν, όμως, στο να καταδείξουν ότι η λατρεία του ήταν η ορθή λατρεία του αληθινού και ζώντος Θεού.

 2. Ποια είναι μερικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζωμε, για να κατανοήσωμε γιατί αυτές οι λέξεις εσήμαιναν τόσο πολλά;

² Για να καταλάβη κανείς γιατί αυτές οι λέξεις εσήμαιναν τόσο πολλά, πρέπει να καταλάβη το βάθος των. Σε προηγούμενα τεύχη της Σκοπιάς συζητήσαμε την αιχμαλωσία της Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα, την χαρά της Βαβυλώνος και τον χλευασμό εναντίον των Ιουδαίων και του Θεού των, και το γεγονός ότι δεν προσεφέρετο ελπίδα απελευθερώσεως των αιχμαλώτων. Αλλ’ ακόμη περισσότερο, τη νύχτα, που εμφανίσθηκαν οι λέξεις αυτές, μια μεγαλύτερη προσβολή και χλευασμός του Θεού των Ισραηλιτών, του Ιεχωβά, ελάμβανε χώρα, καθιστώντας εκείνη την περίπτωσι την πιο κατάλληλη για να εμφανισθούν αυτές οι λέξεις.

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΕΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΙΣΤΟΡΙΑ

 3. (α) Το 539 π.Χ., την δεκάτη έκτη ημέρα του έβδομου μηνός (Τισρί), ποιες σκέψεις πιθανόν να πέρασαν από το νου του Δανιήλ και άλλων ηλικιωμένων εξορίστων Ιουδαίων στη Βαβυλώνα; (β) Γιατί και κάτω από ποιές συνθήκες εώρταζε ο Βαλτάσαρ;

³ Για την αφήγησι πηγαίνομε πίσω στο έτος 539 π.Χ., τη δεκάτη έκτη ημέρα του σεληνιακού μηνός Τισρί, εβδόμου μηνός του Ιουδαϊκού αγίου έτους.a Αυτός ήταν ο από τον Θεό καθωρισμένος χρόνος για τους Ισραηλίτας, όταν ζούσαν στη γενέτειρά τους, να τελούν την εορτή των σκηνών ή της σκηνοπηγίας (την εορτή της συγκομιδής) στο ναό της Ιερουσαλήμ. (Λευιτ. 23:33-36) Ήταν η πιο χαρούμενη εορτή του έτους γι’ αυτούς. Αιχμάλωτοι, όμως, στη Βαβυλώνα κατά τα τελευταία εξήντα οκτώ χρόνια, δεν μπορούσαν να τηρήσουν αυτή την εορτή. Αυτή τη νύχτα, εν τούτοις, άλλοι εορτάζουν, αλλά για μια διαφορετική αιτία. Για την τήρησι ενός Βαβυλωνιακού γεγονότος, ο Βασιλεύς Βαλτάσαρ συνεκέντρωσε μαζί χιλίους από τους μεγιστάνας του και εορτάζει με θορυβώδη διασκέδασι στο ανάκτορό του. Το υπόλοιπο τμήμα της πόλεως Βαβυλώνος βρίσκεται, επίσης, σε κατάστασι εορτασμού. Πώς μπορούσαν να έχουν εορταστική διάθεσι, όταν τα στρατεύματα του Κύρου ήσαν έξω από την πόλι; Ο Κύρος είχε ήδη νικήσει τον στρατό του Ναβονίδη, πατρός του Βαλτάσαρ και πρώτου άρχοντος της αυτοκρατορίας, και τον είχε ωθήσει σε καταφύγιο στη Βορσίππα, μια άλλη σπουδαία πόλι της Βαβυλώνος. Αλλά οι Βαβυλώνιοι έχουν το αίσθημα τελείας ασφαλείας μέσα στην πόλι των, προστατευμένοι από τα τείχη της και από τον ισχυρό Ευφράτη και την τάφρο της. Θα κάμη κάτι ο Θεός των Ιουδαίων αυτή τη νύχτα για να χαρίση στους αιχμαλώτους Ιουδαίους κάποια χαρά;

 4. Ποιος προβάλλεται σε σπουδαιότητα από τα γεγονότα της νύχτας εκείνης, και γιατί;

⁴ Ο δούλος και προφήτης του Θεού, ο Δανιήλ, ήταν απλώς ένα παιδί, όταν μετεφέρθη στη Βαβυλώνα μαζί με τους Ιουδαίους αιχμαλώτους το 617 π.Χ. από τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ. Τώρα είναι πολύ ηλικιωμένος, αλλά η διάνοιά του είναι άγρυπνη και δραστήρια, διότι διετήρησε την πίστι του στον Ιεχωβά και συνέχισε να μελετά τον Λόγο του και να τον υπηρετή. Προεβλήθη σε σπουδαιότητα από τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Αφηγείται:

 5. Στη διάρκεια του μεγάλου του εορτασμού, ο Βασιλεύς Βαλτάσαρ ποια κακή χρήσι έκαμε των σκευών του οίκου του Θεού του ευρισκομένου στην Ιερουσαλήμ, και ποιον προεκάλεσε και σε ποιον προσέφερε αίνο;

⁵ «Βαλτάσαρ ο βασιλεύς έκαμε συμπόσιον μέγα εις χιλίους εκ των μεγιστάνων αυτού, και έπινεν οίνον ενώπιον των χιλίων. Και εν τη γεύσει του οίνου, προσέταξεν ο Βαλτάσαρ να φέρωσι τα σκεύη τα χρυσά και τα αργυρά, τα οποία Ναβουχοδονόσορ ο πατήρ [πάππος] αυτού αφήρεσεν εκ του ναού του εν Ιερουσαλήμ, . . . και έπινον εν αυτοίς ο βασιλεύς και οι μεγιστάνες αυτού, αι γυναίκες αυτού, και αι παλλακαί αυτού. Έπινον οίνον, και ήνεσαν τους θεούς τους χρυσούς και αργυρούς, τους χαλκούς, τους σιδηρούς, τους ξυλίνους και τους λιθίνους.»—Δαν. 5:1-4.

 6. Τι περισσότερο από απλή διασκέδασι περιλαμβάνεται στις ενέργειες του Βαλτάσαρ;

⁶ Είχε, όμως, αναμιχθή στα γεγονότα αυτής της νύχτας κάτι περισσότερο από τη συνήθη Βαβυλωνιακή διασκέδασι. Γίνεται εκδήλωσις του από πολλών αιώνων Βαβυλωνιακού μίσους εναντίον του Ιεχωβά και του λαού του. Υπάρχει ένας εσκεμμένος χλευασμός του Ιεχωβά και μία εξύψωσις των θεών της Βαβυλώνος υπεράνω Αυτού. Ο Ισραήλ διατελούσε σ’ αιχμαλωσία επί εξήντα οκτώ τώρα χρόνια, και οι Βαβυλώνιοι αισθάνονται ότι αυτό αποδεικνύει ότι οι θεοί των είναι ανώτεροι και ότι ο Ιεχωβά δεν μπορεί ποτέ να ελευθερώση τον λαό του, έστω και αν προείπε μέσω του Ησαΐα και Ιερεμία ότι η Βαβυλών θα πέση. Κάτω από την επίδρασι του οίνου ο Βαλτάσαρ αισθάνεται πιο ασφαλής και καυχησιολόγος παρά πότε. Αλλά ιδού!—εκείνο το τμήμα του τοίχου που φωτίζεται από τον λύχνο! Ο Βαλτάσαρ δυσκολεύεται να πιστέψη τα μάτια του! Ο Δανιήλ μάς λέγει τι βλέπει ο Βαλτάσαρ:

 7. Ποια γραφή παρουσιάζεται τώρα με θαυματουργικό τρόπο και πώς αυτή επηρεάζει τον βασιλέα;

⁷ «Εν αυτή τη ώρα εξήλθον δάκτυλοι χειρός ανθρώπου, και έγραψαν κατέναντι της λυχνίας επί το κονίαμα του τοίχου του παλατίου του βασιλέως· και ο βασιλεύς έβλεπε την παλάμην της χειρός, ήτις έγραφε. Τότε η όψις του βασιλέως ηλλοιώθη, και οι διαλογισμοί αυτού συνετάρατον αυτόν, ώστε οι σύνδεσμοι της οσφύος αυτού διελύοντο, και τα γόνατα αυτού συνεκρούοντο.»—Δαν. 5:5, 6.

 8. (α) Πώς η γραφή της χειρός στον τοίχο επηρεάζει τη διασκέδασι; (β) Ποιους καλεί ο Βαλτάσαρ για βοήθεια, και ποιά αμοιβή προσφέρει;

⁸ Εμπρός τώρα, Βαλτάσαρ, και οι καυχησιολόγοι, μεθυσμένοι μεγιστάνες σου—επαναλάβετε τους αίνους σας στους θεούς τους χρυσούς, τους αργυρούς, τους χαλκούς, τους ξυλίνους και τους λιθίνους, αν σας έχη μείνει δύναμις να το κάμετε! Τίποτε· μόνο σιωπή· οι συμποσιασταί γίνονται αμέσως νηφάλιοι, με τα μάτια σχεδόν έξω από τις κόγχες, καθώς οι λέξεις σχηματίζονται από το μυστηριώδες χέρι. Ο βασιλεύς συνέρχεται αρκετά για να καλέση τους μόνους που νομίζει ότι μπορούν να τον βοηθήσουν. Κράζει για τους αντιπροσώπους των Βαβυλωνίων θεών, τους Χαλδαίους, τους μάγους και τους αστρολόγους. Μ’ ένα τρεμουλιαστό χέρι δείχνει τις τέσσερες μοιραίες λέξεις στον τοίχο και διακηρύττει: «Όστις αναγνώση την γραφήν ταύτην, και μοι δείξη την ερμηνείαν αυτής, . . . θέλει είσθαι ο τρίτος άρχων του βασιλείου.»—Δαν. 5:7.

 9. (α) Ποιος είναι ο πρώτος άρχων της Βαβυλώνος, αλλά πού βρίσκεται τώρα; (β) Ποια έξοχη ευκαιρία παρουσιάζεται στους θρησκευτικούς ηγέτας της Βαβυλώνος σ’ αυτή την περίπτωσι;

⁹ Ο Βαλτάσαρ είναι δεύτερος άρχων στο βασίλειο, συναντιβασιλεύς με τον πατέρα του Ναβονίδη, τώρα στην Βορσίππα, ο οποίος είναι ο πρώτος άρχων. Ο γυιός του Βαλτάσαρ θα ήταν φυσικά ο επόμενος στη σειρά, αλλά είναι διατεθειμένος ν’ αφαιρέση αυτό το δικαίωμα του γυιού του και να το δώση σ’ εκείνον, ο οποίος μπορεί να ερμηνεύση την τρομακτική γραφή της χειρός. Τι ευκαιρία τώρα για τους θεούς της Βαβυλώνος ν’ αποδείξουν την εξουσία των, αν μπορούν! Τι ευκαιρία για ένα από τους ηγέτας της Βαβυλωνιακής θρησκείας να εξυψώση και τον εαυτό του και τους θεούς του συγχρόνως σε μια υψηλότερη θέσι από οποτεδήποτε προηγουμένως, αν μπορή. Πόσο θα εστροβιλίζοντο οι διάνοιές των! Θα δώσουν την απόκρισι στον βασιλέα οι σοφοί αυτοί θρησκευόμενοι;

10. Γιατί οι σοφοί της Βαβυλώνος έκαμαν τον Βαλτάσαρ να ταραχθή;

¹⁰ «Τότε εισήλθον πάντες οι σοφοί του βασιλέως· πλην δεν ηδύναντο να αναγνώσωσι την γραφήν, ουδέ την ερμηνείαν αυτής να φανερώσωσι προς τον βασιλέα. Και ο βασιλεύς Βαλτάσαρ εταράχθη μεγάλως, και ηλλοιώθη εν αυτώ η όψις αυτού, και οι μεγιστάνες αυτού συνεταράχθησαν.»—Δαν. 5:8, 9.

11. Ποιο πρόβλημα αφήνουν οι θεοί του στον Βαλτάσαρ να λύση;

¹¹ Το άγγελμα όμως αυτό προέρχεται από μια ουράνια πηγή. Πρέπει να έχη μια πολύ σπουδαία σημασία για τον βασιλέα. Οι θεοί του Βαλτάσαρ τον απεγοήτευσαν. Οι σοφοί, οι ιερείς που ασκούν μαγεία, οι αστρολόγοι, μαζί με τους πολιτικούς ευγενείς, στέκουν κατάπληκτοι. Υπάρχει βοήθεια από καμμία πηγή;

ΠΡΟΣΚΑΛΕΙΤΑΙ Ο ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

12. (α) Ποια εισήγησι κάνει η βασίλισσα προς τον Βαλτάσαρ; (β) Ποια σύστασι δίνει η βασίλισσα για την πρόσκλησι του Δανιήλ;

¹² Υπάρχει κάποιος στο βασίλειο, ο οποίος μπορεί να τον συμβουλεύση σε ποιά πηγή να στραφή. Είναι η βασίλισσα, προφανώς η μητέρα του Βαλτάσαρ, η Νίτοκρις, η κόρη του Ναβουχοδονόσορ από την ομώνυμη σύζυγό του.b Μολονότι ο Βαλτάσαρ δεν επωφελήθη από την ιστορία, εκείνη επωφελήθη. «Η βασίλισσα, εκ των λόγων του βασιλέως και των μεγιστάνων αυτού, εισήλθεν εις τον οίκον του συμποσίου· και ελάλησεν η βασίλισσα, και είπε, Βασιλεύ, . . . Υπάρχει άνθρωπος εν τω βασιλείω σου, εις τον οποίον είναι το πνεύμα των αγίων θεών· και εν ταις ημέραις του πατρός σου [Ναβουχοδονόσορ], φως και σύνεσις, και σοφία ως η σοφία των θεών, ευρέθησαν εν αυτώ, . . . διότι πνεύμα έξοχον, και γνώσις, και σύνεσις, ερμηνεία ενυπνίων, και εξήγησις αινιγμάτων, και λύσις αποριών, ευρέθησαν εν αυτώ τω Δανιήλ, τον οποίον ο βασιλεύς μετωνόμασε Βαλτασάσαρ· τώρα λοιπόν ας προσκληθή ο Δανιήλ, και θέλει δείξει την ερμηνείαν.»—Δαν. 5:10-12.

13. Πώς η πρόσκλησις του Δανιήλ ταπεινώνει τον βασιλέα, τους ευγενείς και τους σοφούς της Βαβυλώνος;

¹³ Τι ταπείνωσις για τον Βαλτάσαρ, τους μεγιστάνας του, και ιδιαίτερα τους ιερείς και τους αστρολόγους, που πρέπει να προσκαλέσουν αυτόν τον δούλο του Ιεχωβά Θεού, του Θεού των Ιουδαίων, τον οποίον οι συνδαιτυμόνες είχαν χλευάσει! Ο Βαλτάσαρ, όμως, είναι απελπισμένος. Ανευρίσκουν τον Δανιήλ και τον οδηγούν ενώπιον του βασιλέως. Ο βασιλεύς του λέγει:

14. Τι αναγκάζεται να ομολογήση ο Βαλτάσαρ στον Δανιήλ σχετικά με τους σοφούς της Βαβυλώνος, και τι υπόσχεται στον Δανιήλ;

¹⁴ «Συ είσαι ο Δανιήλ εκείνος, όστις είσαι εκ των υιών της αιχμαλωσίας του Ιούδα, τους οποίους έφερεν εκ της Ιουδαίας ο βασιλεύς ο πατήρ μου; Ήκουσα τωόντι περί σου, ότι το πνεύμα των θεών είναι εν σοι, και φως, και σύνεσις, και σοφία έξοχος, ευρέθησαν εν σοι. Και τώρα εισήλθον έμπροσθέν μου οι σοφοί, και οι επαοιδοί, δια να αναγνώσωσι την γραφήν ταύτην, και να φανερώσωσιν εις εμέ την ερμηνείαν αυτής· πλην δεν ηδυνήθησαν να δείξωσι του πράγματος την ερμηνείαν. Και εγώ ήκουσα περί σου, ότι δύνασαι να ερμηνεύης, και να λύης απορίας· τώρα λοιπόν, εάν δυνηθής να αναγνώσης την γραφήν, και να φανερώσης προς εμέ την ερμηνείαν αυτής, θέλεις ενδυθή πορφύραν, και η άλυσος η χρυσή θέλει τεθή περί τον τράχηλόν σου, και θέλεις είσθαι ο τρίτος άρχων του βασιλείου.»—Δαν. 5:13-16.

Ο ΔΑΝΙΗΛ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

15. (α) Πώς βλέπει ο Δανιήλ την προσφορά του Βαλτάσαρ, και γιατί; (β) Γιατί δέχεται να ερμηνεύση τη γραφή;

¹⁵ Πόσο ταπεινωμένοι είναι οι μάγοι-ιερείς! Με τι φθόνο βλέπουν τον Δανιήλ και με κάποιο τρόμο, αφού αυτοί δεν μπόρεσαν να ερμηνεύσουν τη γραφή. Μήπως ο Δανιήλ κινείται από την προσφορά του Βαλτάσαρ; Καθόλου. Γνωρίζει από την προφητεία του Ιερεμία ότι μόνο δύο χρόνια υπολείπονται ως τη λήξι των εβδομήντα ετών της αιχμαλωσίας. Επομένως, και αν ακόμη εκέρδιζε αυτή την τιμητική θέσι, αυτό θα ήταν για λίγο καιρό. Για τον Δανιήλ το πολύτιμο πράγμα είναι η ευκαιρία να ενεργήση ως ένας μάρτυς του Θεού—να είναι μάρτυς του Ιεχωβά σ’ αυτή την τελική ευκαιρία. Γι’ αυτό απαντά στον βασιλέα:

16. Στην εισαγωγή του ποια ιστορικά γεγονότα γνωστά στον Βαλτάσαρ ανακεφαλαίωσε ο Δανιήλ;

¹⁶ «Τα δώρα σου ας ήναι εν σοι, και δος εις άλλον τας αμοιβάς σου· εγώ δε θέλω αναγνώσει την γραφήν εις τον βασιλέα, και θέλω φανερώσει την ερμηνείαν προς αυτόν. Βασιλεύ, ο Θεός ο ύψιστος έδωκεν εις τον Ναβουχοδονόσορ τον πατέρα σου βασιλείαν, και μεγαλειότητα, και δόξαν, και τιμήν· και δια την μεγαλειότητα, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν, πάντες οι λαοί, έθνη, και γλώσσαι, έτρεμον και εφοβούντο έμπροσθεν αυτού. . . . Αλλ’ ότε η καρδία αυτού επήρθη, και ο νους αυτού εσκληρύνθη εν τη υπερηφανία, κατεβιβάσθη από του βασιλικού θρόνου αυτού, και αφηρέθη η δόξα αυτού απ’ αυτού· και εξεδιώχθη εκ των υιών των ανθρώπων· και η καρδία αυτού έγεινεν ως των θηρίων, και η κατοικία αυτού ήτο μετά των αγρίων όνων· με χόρτον ως οι βόες ετρέφετο, και το σώμα αυτού εβρέχετο υπό της δρόσου του ουρανού· εωσού εγνώρισεν ότι ο Θεός ο ύψιστος είναι Κύριος της βασιλείας των ανθρώπων, και όντινα θέλει, στήνει επ’ αυτήν.

17. Πώς απεδείχθη ότι ο Βαλτάσαρ δεν εδιδάχθη ένα μάθημα από αυτό, και γι’ αυτό τι του εστάλη;

¹⁷ »Και συ ο υιός αυτού, ο Βαλτάσαρ, δεν εταπείνωσας την καρδίαν σου, ενώ εγνώριζες πάντα ταύτα· αλλ’ υψώθης εναντίον του Κυρίου του ουρανού· και τα σκεύη του οίκου αυτού έφεραν έμπροσθέν σου, και επίνετε οίνον εξ αυτών, και συ και οι μεγιστάνες σου, αι γυναίκες σου, και αι παλλακαί σου· και εδοξολόγησας τους θεούς τους αργυρούς, και τους χρυσούς, τους χαλκούς, τους σιδηρούς, τους ξυλίνους, και τους λιθίνους, οίτινες δεν βλέπουσιν, ουδέ ακούουσιν, ουδέ νοούσι· τον δε Θεόν, εις του οποίου την χείρα είναι η πνοή σου, και εις την εξουσίαν αυτού πάσαι αι οδοί σου, δεν εδόξασας. Δια τούτο εστάλη απ’ έμπροσθεν αυτού η παλάμη της χειρός, και ενεχαράχθη η γραφή αύτη. Και αύτη είναι η γραφή ήτις ενεχαράχθη· Μενέ, Μενέ, Θεκέλ, Ουφαρσίν.

18-20. Τι λέγει η γραφή, και ποιά είναι η ερμηνεία που δίνει ο Δανιήλ για κάθε λέξι;

¹⁸ »Αυτή είναι η ερμηνεία του πράγματος· Μενέ, εμέτρησεν ο Θεός την βασιλείαν σου, και ετελείωσεν αυτήν.

¹⁹ » Θεκέλ, εζυγίσθης εν τη πλάστιγγι, και ευρέθης ελλιπής.

²⁰ » Φερές, διηρέθη η βασιλεία σου, και εδόθη εις τους Μήδους και Πέρσας.»—Δαν. 5:17-28.

21. (α) Τι απαιτούσε η περίπτωσις εκ μέρους του Δανιήλ; (β) Τι είναι εκείνο που δίνει στον Δανιήλ θάρρος να ομιλήση τολμηρά;

²¹ Χρειάζεται ισχυρό θάρρος εκ μέρους του Δανιήλ για να σταθή ενώπιον αυτού του βασιλέως της Τρίτης Παγκοσμίου Δυνάμεως, όλων των ευγενών του και των θρησκευτικών αρχηγών της παγκοσμίου αυτής αυτοκρατορίας, αφού αυτός ο Δανιήλ ήταν ένας αιχμάλωτος από τους μισητούς Ιουδαίους και ένας δούλος του Ιεχωβά, του Θεού που μόλις προ ολίγου εχλεύαζαν. Ο Δανιήλ, όμως, δεν φοβείται εκείνον, ο οποίος έχει τη δύναμι να καταστρέψη το σώμα, αλλά δεν μπορεί να καταστρέψη την ψυχή. Ομιλεί άφοβα σαν ένας αληθινός μάρτυς του Θεού του, του Ιεχωβά.

22. Από όσα είχε ειπεί ο Δανιήλ, τι μπορεί να καταλάβη καλά ο Βαλτάσαρ;

²² Υπάρχουν πολλά, που πρέπει να σκεφθή ο Βαλτάσαρ επάνω σ’ αυτά που είπε ο Δανιήλ. Αν ο Ιεχωβά Θεός κατεβίβασε από τον θρόνο τον Ναβουχοδονόσορ, ιδρυτή αυτοκρατορίας και ισχυρότατο βασιλέα της Βαβυλωνιακής δυναστείας, και κατόπιν προστάτευσε αυτόν τον θρόνο από σφετεριστάς επί επτά χρόνια, ωσότου ο Ναβουχοδονόσορ ανέκτησε τη διανοητική του υγεία, με πόσο μεγάλη ευκολία μπορεί να το κάμη το ίδιο στον Βαλτάσαρ! Μπορεί μάλιστα να καταβιβάση από τον θρόνο και τον Βαλτάσαρ και τον Ναβονίδη οπότε θέλει και να δώση τη βασιλεία στους Μήδους και Πέρσας, να μην αποκαταστήση δε ποτέ πάλι τον Βαλτάσαρ, όπως είχε κάμει στον πάππο του Ναβουχοδονόσορ. Τώρα ο Ιεχωβά πρόκειται να κάμη ακριβώς αυτό, διότι ο μεν καιρός του για την πτώσι της Βαβυλώνος ήλθε, ο δε καιρός για την απελευθέρωσι των Ιουδαίων πλησιάζει. Ο Βαλτάσαρ είναι βέβαιος, λόγω αυτών που είπε ο Δανιήλ, ότι ο Θεός βρήκε την βασιλεία του βαριά ελλιπή. Ο Θεός μπορεί να διχοτομήση το βασίλειό του και να επιτρέψη στους Μήδους και Πέρσας να κυβερνήσουν με ίσες αρμοδιότητες και από συμφώνου, ή μπορεί να επιτρέψη σ’ ένα βασιλέα των Μήδων να κυβερνήση πρώτος και σ’ ένα Πέρση βασιλέα έπειτα.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΘΑΡΡΟΥΣ

23. Γιατί ο Δανιήλ αποδέχεται την αμοιβή που προσφέρει ο Βαλτάσαρ σύμφωνα με την υπόσχεσί του;

²³ Το θάρρος του Δανιήλ αμείβεται. Ο Βαλτάσαρ δεν διατάσσει να θανατωθή ο ερμηνευτής του καταδικαστικού αυτού αγγέλματος, αλλά παραμένει στη συμφωνία, και ο Δανιήλ ανακηρύσσεται ως ο τρίτος άρχων του βασιλείου. (Δαν. 5:29) Ο Δανιήλ δεν δέχεται αυτή την τιμή για τη δική του εξύψωσι. Η αποδοχή δεν είναι για προσωπική του δόξα, αλλά προς δόξαν του Θεού, ο οποίος όχι μόνο απέδειξε ότι οι θρησκευτικοί ηγέται της Βαβυλώνος ήσαν ψευδείς, αλλά διεκήρυξε, επίσης, τη δική Του κυριαρχία.

24. Τι αισθήματα πρέπει να ένοιωθε ο Δανιήλ καθώς εξήρχετο από την αίθουσα του συμποσίου;

²⁴ Όταν ο Δανιήλ εξήρχετο από την αίθουσα του συμποσίου, σε τι θλιβερή κατάστασι άφησε τον Βαλτάσαρ και τους ευγενείς του! Εκείνες οι τέσσερες λέξεις εσημείωσαν μια φοβερή καταστροφή για την Βαβυλώνα. ‘Σε πόσον καιρό θα επήρχετο η πτώσις;’ πρέπει να ήταν το ερώτημα στις διάνοιές των. ‘Ίσως αυτή την ίδια νύχτα!’ Ο Δανιήλ πρέπει να ευχαρίστησε τον Θεό του για τη στοργική αγαθότητα και το έλεός Του, επιτρέποντας σ’ αυτόν να ζήση για να ιδή αυτόν τον καιρό και να είναι εκείνος που εχρησιμοποιήθη για να εκφράση την κρίσι του Θεού. Πόσο απέβλεπε στην απελευθέρωσι των Ιουδαίων στο διάστημα των προσεχών δύο ετών, και την αποκατάστασί των στην αληθινή λατρεία στην Ιερουσαλήμ! Την ίδια αυτή νύχτα ήλθε πράγματι η πτώσις της Βαβυλώνος. Οι εκπληκτικές λεπτομέρειές της θα εξετασθούν στο προσεχές τεύχος της Σκοπιάς.

25. (α) Πώς μπορούμε ν’ αντλήσωμε ενίσχυσι από αυτή την αφήγησι; (β) Τι μας υποκινεί να κάμωμε;

²⁵ Από αυτή την αφήγησι μπορούμε ν’ αντλήσωμε δύναμι. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά ποτέ δεν λησμονεί τις υποσχέσεις του προς τον πιστό λαό του. Έχομε το έξοχο παράδειγμα του Δανιήλ για να λάβωμε θάρρος και να διακρατήσωμε παρρησία στη διακήρυξι του αγγέλματος της Βασιλείας, που περιλαμβάνει και την ημέρα της εκδικήσεως του Θεού, ενώπιον όλων των ανθρώπων, ανωτέρας ή κατωτέρας τάξεως. Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Θεός θα υποστηρίξη τους δούλους του και θα τους υπερασπίση και θα τους αναδείξη νικητάς απέναντι σε οποιαδήποτε εναντίωσι των ψευδών θρησκευτικών ηγετών της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Ζούμε στην ημέρα, κατά την οποίαν ο Μεγαλύτερος Κύρος, ο Ιησούς Χριστός, κυβερνά ως Βασιλεύς. Η Βαβυλών η Μεγάλη ευρέθη ελλιπής από κάθε άποψι, οι ημέρες της είναι μετρημένες και η πτώσις της έλαβε χώραν, γι’ αυτό οι αιχμάλωτοί της εξέρχονται από αυτήν. Αυτά τα βεβαιωμένα γεγονότα μάς δίνουν επιπρόσθετη ενίσχυσι για να καταβάλωμε κάθε προσπάθεια να βοηθήσωμε και άλλους ακόμη να εξέλθουν από αυτήν, και μας παρέχουν βεβαίωσι για την πτώσι της σε πλήρη καταστροφή στο προσεχές μέλλον.—Αποκάλ. 18:2, 4, 8· 17:16, 18.

[Υποσημειώσεις]