αυτής, και θέσω αυτήν ως έρημον και καταστήσω αυτήν ως γην άνυδρον και θανατώσω αυτήν εν δίψη. Και δεν θέλω ελεήσει τα τέκνα αυτής· επειδή είναι τέκνα πορνείας. Διότι η μήτηρ αυτών επόρνευσεν· η συλλαβούσα αυτά έπραξεν αισχύνην· διότι είπε, Θέλω υπάγει κατόπιν των εραστών μου, οίτινες μοι δίδουσι τον άρτον μου και το ύδωρ μου, το μαλλίον μου και το λινάριόν μου, το έλαιόν μου και τα ποτά μου.»—Ωσηέ 2:1-5.

28. Σε ποια νομική υπόθεσι θα υποστηρίξωμε με υπακοή την θέσι του Ιεχωβά ενώπιον του σύμπαντος, κι επομένως ποια ενέργειά του στον καιρό της ‘μεγάλης θλίψεως’ θα επιδοκιμάσωμε;

²⁸ Με υπακοή, λοιπόν, ας υποστηρίξωμε τον Ιεχωβά, τον Ουράνιο Σύζυγο, καθώς αυτός διεξάγει την νομική του υπόθεσι εναντίον του Χριστιανικού κόσμου, ο οποίος υποκριτικά ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε σχέσι διαθήκης μαζί του ως σύζυγός του. Ας τονίσωμε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου του σύμπαντος ότι ο Χριστιανικός κόσμος είναι ένοχος πνευματικής πορνείας, μοιχείας επειδή έγινε φίλος του κόσμου. (Ιακ. 4:4) Ο Χριστιανικός κόσμος ακολούθησε τους εξέχοντας, τους ισχυρούς, τους πλουσίους του κόσμου τούτου για να ικανοποιήση τις ιδιοτελείς και υλιστικές του επιθυμίες. Παρά τη θεία νουθεσία ο Χριστιανικός κόσμος επιμόνως αρνήθηκε ν’ απαλείψη τις πορνείες του απ’ έμπροσθέν του και τις μοιχείες του εκ μέσου των εραστών του. Τα θρησκευτικά του τέκνα, τα εκκλησιαστικά του μέλη, είναι «τέκνα της (πνευματικής) πορνείας.» Θα επιδοκιμάσωμε με την καρδιά μας, όταν ο Ιεχωβά τον καταστρέψη στη «μεγάλη θλίψι.»

29. Με ποιους πρέπει να συνδεθούμε με μια οικογενειακή σχέσι και σε ποιον επικείμενο πόλεμο μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα ιδούμε πιο πολύ το έλεος του Ιεχωβά;

²⁹ Ας συνδεθούμε με αδελφοσύνη μ’ εκείνους τους οποίους Γραφικά αναγνωρίζομε ότι είναι λαός του Ιεχωβά, τον οποίο εκείνος προσφωνεί ‘Λαέ Μου!’ Ας συνδεθούμε με μια οικογενειακή σχέσι, σαν αδελφοί και αδελφές με την καθαρισμένη πιστή και αληθινή οργάνωσι, στην οποία ο Ιεχωβά έδειξε έλεος σ’ αυτόν ‘τον έσχατον καιρό’ της ιστορίας αυτού του κόσμου πριν από την επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι.’ (Ματθ. 24:21, 22· Αποκάλ. 7:14) Ας την αναγνωρίσωμε ως σύγχρονη Ρουχαμμά και ας πούμε σ’ αυτήν, ‘Ω γυνή ηλεημένη!’ (Ωσηέ 2:1, ΜΝΚ) Αν το κάμωμε αυτό ειλικρινά, μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα ιδούμε πιο πολύ το έλεος του Ιεχωβά, όταν το εκδηλώση σ’ αυτούς που το αξίζουν στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον τόπο που καλείται Εβραϊκά Αρμαγεδδών.—Αποκάλ. 16:14, 16.

(Συνεχίζεται)

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Αν ένας σύζυγος επιδοκιμάζη τη στείρωσι (είτε για τον εαυτό του είτε για τη σύζυγό του), τον καθιστά αυτό ακατάλληλο για θέσεις ευθύνης μέσα στην εκκλησία;

Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά τον μεγάλο σεβασμό που ο Θεός δείχνει για τις αναπαραγωγικές δυνάμεις που έδωσε στους ανθρώπους. (Γεν. 1:28· 9:1) Ο «καρπός της κοιλίας» εθεωρείτο ως ανταμοιβή και ως «κληρονομιά παρά του Ιεχωβά.» (Ψαλμ. 127:3) Ένας άνδρας του οποίου τα γεννητικά όργανα είχαν υποστή σοβαρή βλάβη, εκρίνετο ακατάλληλος από τον Μωσαϊκό Νόμο να ‘εισέλθη στη συναγωγή του Ιεχωβά.’ Το γεγονός ότι τα συμφραζόμενα αυτού του εδαφίου εκθέτουν απαγορεύσεις για όσους ‘ήρχοντο στη συναγωγή του Ιεχωβά’ από διάφορες φυλές, φαίνεται να δείχνη ότι αυτή η απαγόρευσις αφωρούσε τους ξένους που ήσαν ελαττωματικοί. (Δευτ. 23:1-8) Δεν διευκρινίζεται αν επρόκειτο για σκόπιμη ή ακουσία βλάβη των γεννητικών οργάνων. Μια επιπρόσθετη απόδειξις του μεγάλου σεβασμού τον οποίον ο Θεός δείχνει για τις δυνάμεις αναπαραγωγής, ήταν η διάταξις του Νόμου, που διέταζε ν’ αποκόπτεται το χέρι της γυναίκας που θα προσπαθούσε να βοηθήση τον σύζυγό της που εμάχετο, πιάνοντας τον αντίπαλό του από τα γεννητικά του όργανα. (Δευτ. 25:11, 12) Φυσικά, οι Χριστιανοί δεν δεσμεύονται από τη διαθήκη του Νόμου. Εν τούτοις, ενδιαφέρονται για τις αρχές που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν.

Απ’ αυτό θα μπορούσαμε να συμπεράνωμε ότι η μόνη πορεία που είναι σε αρμονία με τον σκοπό του Θεού θα ήταν να νυμφεύωνται οι άνθρωποι και ν’ αποκτούν όσα το δυνατόν περισσότερα τέκνα. Εν τούτοις, η Αγία Γραφή αφήνει περιθώρια για προσωπικές αποφάσεις σε ζητήματα που σχετίζονται