Να Σέβεστε τον Ιεχωβά, Προτρέπει το Βιβλίο των Αριθμών

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ αξίζει τον ολοκάρδιο σεβασμό των λάτρεών του. Αυτοί πρέπει να υπακούνε σ’ αυτόν και να συνεργάζονται όσια με τους διορισμένους δούλους του. Πόσο θαυμάσια τονίζεται αυτό μέσα στο Γραφικό βιβλίο των Αριθμών!

Το όνομα του βιβλίου αυτού βασίζεται στις δύο απογραφές ή απαριθμήσεις των Ισραηλιτών οι οποίες αναγράφονται στα κεφάλαια 1 ως 4 και 26. Οι Αριθμοί γράφτηκαν από το Μωυσή στις πεδιάδες Μωάβ το 1473 π.Χ. και καλύπτουν κυρίως 38 χρόνια και 9 μήνες, φτάνοντας πίσω στο 1512 π.Χ.—Αριθμοί 1:1· Δευτερονόμιον 1:3.

Στα τρία τμήματα των αριθμών αναφέρονται τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Όρος Σινά (1:1–10:10), αργότερα στην έρημο (10:11–21:35) και στις πεδιάδες Μωάβ (22:1–36:13). Τι όμως μπορούν να μας διδάξουν αυτά τα περιστατικά; Υπάρχουν αρχές στους Αριθμούς που μπορούν να ωφελήσουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα;

Τα Περιεχόμενα Προάγουν το Σεβασμό για το Θεό

Οι Ισραηλίτες βρίσκονται στους πρόποδες του Όρους Σινά για ένα περίπου χρόνο όταν ο Ιεχωβά διατάζει το Μωυσή να κάνει απογραφή. Με εξαίρεση τους Λευίτες, όλοι οι άρρενες από 20 χρόνων και πάνω απογράφονται, και ο αριθμός τους είναι 603.550. Στη θέση των πρωτοτόκων ο Θεός παίρνει τους Λευίτες για υπηρεσία στη σκηνή του μαρτυρίου. Δίνονται οδηγίες σχετικά με τη γραμμή πορείας, στην οποία η φυλή του Ιούδα που είναι η πιο πολυπληθής αναλαμβάνει την ηγεσία. Κατά διαταγή του Θεού, οι Λευίτες απογράφονται εκεί και τους ανατίθενται ιερά καθήκοντα.—Αριθμοί 1:1–4:49.

Οι εντολές του Ιεχωβά για την απομόνωση εκείνων που είχαν μολυσματικές αρρώστιες ακολουθούνται από τους νόμους που έδωσε για περιπτώσεις ζήλειας σχετικά με τη συζυγική πιστότητα και τις ιερές υποσχέσεις που έδιναν οι Ναζηραίοι. Έπειτα δίνονται μερικές λεπτομέρειες σχετικά με την υπηρεσία στη σκηνή του μαρτυρίου. Στη διάρκεια της οικοδόμησης της σκηνής του μαρτυρίου και των εγκαινίων του θυσιαστηρίου, οι αρχηγοί των φυλών έκαναν πολύτιμες προσφορές. Μετά από το υπόδειγμα που δόθηκε σε μια όραση από τον Ιεχωβά, ο Μωυσής έφτιαξε ένα λυχνοστάτη. Όταν οι λυχνίες του ανάφτηκαν και οι Λευίτες καθαρίστηκαν, τότε μπορούσαν ν’ αρχίσουν την υπηρεσία.—Αριθμοί 5:1–8:26.

Ανασκοπούνται οι οδηγίες για το Πάσχα. Η στρατοπέδευση τους και το ξεκίνημα τους κατευθύνονται από μια θαυματουργική νεφέλη που βρίσκεται πάνω από τη σκηνή του μαρτυρίου. Ο λαός στρατοπεδεύει ή ξεκινάει ‘κατά την προσταγή του Ιεχωβά’. Για τη συγκάλεση συνέλευσης και άλλων σκοπών, πρέπει να χρησιμοποιούνται δύο ασημένιες σάλπιγγες.—Αριθμοί 9:1–10:10.

Την 20η μέρα του δεύτερου μήνα του δεύτερου έτους μετά την αναχώρηση από την Αίγυπτο, η νεφέλη που βρίσκεται πάνω από τη σκηνή του μαρτυρίου αρχίζει να κινείται και ο Ισραήλ αρχίζει την οδοιπορία. Γίνονται άδικα παράπονα. Ένα απ’ αυτά είναι η κραυγή τους για κρέας, αλλά η απληστία τους φαίνεται όταν ο Ιεχωβά τους παρέχει ορτύκια. Η Μαριάμ και ο Ααρών παραπονιούνται εναντίον του αδελφού τους Μωυσή, και σαν τιμωρία η Μαριάμ προσωρινά πλήττεται από λέπρα. Πόσο μας βοηθάει αυτό για να δείχνουμε σεβασμό στη θεόδοτη εξουσία!—Αριθμοί 10:11–12:16.

Δώδεκα κατάσκοποι στέλνονται στην Υποσχεμένη Γη κι επιστρέφουν μετά από 40 μέρες με γευστικότατα φρούτα. Αλλά οι δέκα κατάσκοποι μεγαλοποιούν τόσο πολύ το μέγεθος των κατοίκων και των οχυρωμένων πόλεων τους ώστε οι αποθαρρυμένοι Ισραηλίτες θέλουν να επιστρέψουν στην Αίγυπτο. Μάταια οι πιστοί κατάσκοποι, ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ, τους παροτρύνουν ν’ ασκήσουν πίστη στον Ιεχωβά. Όταν ο λαός λέει να λιθοβολήσουν το Μωυσή, τον Ααρών, τον Ιησού του Ναυή και το Χάλεβ, ο Θεός λέει ότι θα πατάξει και θα εκδιώξει ολόκληρο το έθνος. Αλλά ο Μωυσής μεσολαβεί και ο Ιεχωβά αποφασίζει να περιπλανηθεί ο λαός στην έρημο 40 χρόνια, μέχρις ότου όλοι όσοι ήταν ηλικίας από 20 χρόνων και πάνω να πεθάνουν. Οι μόνες εξαιρέσεις θα είναι ο Ιησούς του Ναυή, ο Χάλεβ και η φυλή του Λευί. Στη συνέχεια, οι Ισραηλίτες προσπαθούν να εισβάλουν στην Υποσχεμένη Γη, με αποτέλεσμα να υποστούν μια αποκαρδιωτική ήττα.—Αριθμοί 13:1–14:45.

Στη συνέχεια δίνονται διάφοροι νόμοι σχετικά με τις προσφορές, την παραβίαση του Σαββάτου και το να χρησιμοποιούν κρόσια στα ενδύματα τους. Έπειτα ο Κορέ, ο Δαθάν, ο Αβειρών, ο Ων και 250 αρχηγοί της φυλής μιλούν εναντίον του Μωυσή και του Ααρών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης ανευλάβειας; Ο Ιεχωβά καταστρέφει τον Κορέ και τους 250 με φωτιά, ενώ οι άλλοι στασιαστές αφανίζονται όταν ανοίγει η γη και τους καταπίνει μαζί με τις οικογένειες τους και τα αποκτήματα τους. Την επόμενη ακριβώς μέρα οι Ισραηλίτες γογγύζουν εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, και γι’ αυτή την έλλειψη σεβασμού 14.700 πεθαίνουν από μια πληγή που φέρνει ο Ιεχωβά. Ο Θεός, για να βάλει τέρμα στο γογγυσμό και να δείξει ότι αυτός έχει εκλέξει τον Ααρών από τη φυλή του Λευί, κάνει τη ράβδο του Ααρών να ανθίσει. Μετά απ’ αυτό δίνονται διατάξεις σχετικά με τα καθήκοντα που έχουν οι ιερείς και οι Λευίτες και τον καθαρισμό του λαού από μολύσματα.—Αριθμοί 15:1–19:22.

Στην Κάδης ο λαός φωνάζει για νερό. Επειδή ο Μωυσής και ο Ααρών δεν αγιάζουν τον Ιεχωβά για το ότι θαυματουργικά τους το δίνει, τους λέγεται ότι δεν θα μπουν στην Υποσχεμένη Γη. Ο λαός, φεύγοντας από την Κάδης φτάνει στο Όρος Ωρ, όπου ο Ααρών πεθαίνει και ο γιος του Ελεάζαρ γίνεται αρχιερέας. Οι Ισραηλίτες μετά νικούν το βασιλιά της Αράδ. Αργότερα, μιλούν εναντίον του Θεού και του Μωυσή, κι αυτή τη φορά ο Ιεχωβά στέλνει δηλητηριώδη φίδια ανάμεσα τους σαν τιμωρία. Αυτοί που δαγκώνονται, θεραπεύονται μόνο όταν ατενίζουν ένα χάλκινο φίδι που λέει ο Θεός στο Μωυσή να φτιάξει και να το στήσει πάνω σ’ έναν πάσσαλο. Μετά, ο Ισραήλ νικά τον Αμορραίο Βασιλιά Σηών και τον Ωγ το βασιλιά της Βασάν, κατακτώντας τη γη τους.—Αριθμοί 20:1–21:35.

Στη συνέχεια αναφέρονται τα γεγονότα στις πεδιάδες Μωάβ. Ο Μωαβίτης Βασιλιάς Βαλάκ μισθώνει το Βαλαάμ να καταρασθεί τους Ισραηλίτες, αλλά αντί να τους καταρασθεί τους ευλογεί τρεις φορές. Ο Βαλαάμ βάζει τις Βααλολάτρισσες γυναίκες να οδηγήσουν τον Ισραήλ σε σεξουαλική ανηθικότητα και ειδωλολατρία. Ο Ιεχωβά καταστρέφει 24.000 παραβάτες προτού ο Φινεές σταματήσει την πληγή εκτελώντας έναν ανήθικο Ισραηλίτη άντρα και μια Μαδιανίτισσα.—Αριθμοί 22:1–25:18· 31:15, 16.

Μετά γίνεται μια άλλη απογραφή και τίθεται ένα προηγούμενο σχετικά με τα δικαιώματα κληρονομιάς των θυγατέρων, ο Μωυσής βλέπει την Υποσχεμένη Γη και διορίζει τον Ιησού του Ναυή σαν διάδοχο του. Δίνονται οδηγίες για τις καθημερινές, εβδομαδιαίες, μηνιαίες και ετήσιες προσφορές, καθώς επίσης για το πώς να γίνονται οι ιερές ευχές. Έπειτα γίνεται εκδίκηση εναντίον των Μαδιανιτών οι οποίοι έκαναν τους Ισραηλίτες ν’ αμαρτήσουν ενάντια στο Θεό.—Αριθμοί 26:1–31:54.

Στις φυλές του Ρουβήν, του Γαδ και του Μανασσή παραχωρούνται κληρονομιές ανατολικά του Ιορδάνη αλλά με την προϋπόθεση ότι θα συμμετάσχουν στην κατάκτηση της γης που είναι δυτικά απ’ αυτό τον ποταμό. Στη συνέχεια, υπάρχει ένας κατάλογος των πολλών στρατοπεδεύσεων του Ισραήλ από την Αίγυπτο μέχρι τις πεδιάδες Μωάβ. Οι Ισραηλίτες έπειτα παίρνουν εντολές που έχουν σχέση με τη διαμονή στην Υποσχεμένη Γη. Μεταξύ άλλων, πρέπει να καταστρέψουν τα αντικείμενα της ψεύτικης θρησκείας και να εκδιώξουν τους κατοίκους. Τα σύνορα της γης καθορίζονται και προσδιορίζονται οι αρχηγοί για να βοηθήσουν τον Ιησού του Ναυή και τον Ελεάζαρ να χωρίσουν τη γη, και παραχωρούνται 48 πόλεις στους Λευίτες. Ξεχωρίζονται έξι πόλεις καταφυγίου και δίνονται οδηγίες σχετικά με το χειρισμό υποθέσεων που περιλαμβάνουν ακούσια ανθρωποκτονία και δολοφονία. Τελικά, δίνονται νόμοι σχετικά με το γάμο των γυναικών κληρονόμων.—Αριθμοί 32:1–36:13.

Καθώς διαβάζετε τους Αριθμούς, εντυπωσιάζεστε βαθιά από την έμφαση που δίνουν στο σεβασμό που πρέπει να δείχνεται στον Ιεχωβά και στους διορισμένους να είναι υπεύθυνοι ανάμεσα στο λαό του. Ίσως, όμως, να διερωτηθείτε σε μερικά σημεία. Γι’ αυτό τα επόμενα ερωτήματα και οι απαντήσεις μπορεί να σας ενδιαφέρουν.

Γεγονότα στο Όρος Σινά

• 5:11-31—Τι συνέβαινε πραγματικά σε μια σύζυγο που ήταν ένοχη μοιχείας;

Δεν δημιουργούσε κανένα κακό το ίδιο το νερό. Αλλά το έπινε μπροστά στον Ιεχωβά, ο οποίος ήξερε αν η γυναίκα ήταν ένοχη μοιχείας. Αν ήταν, ο Θεός θα έκανε να πρηστεί η κοιλιά της και να «σαπίσει ο μηρός της». Προφανώς χρησιμοποιείται ο μηρός εδώ ευφημιστικά για τα αναπαραγωγικά όργανα. (Παράβαλε με Γένεση 46:26.) Το «σάπισμα» υπονοεί ότι τα όργανα αυτά ατροφούσαν, κι έκαναν τη σύλληψη αδύνατη. Αυτό θα εναρμονιζόταν με το γεγονός ότι αν η γυναίκα ήταν αθώα ο σύζυγος της θα την άφηνε έγκυο.

• 8:25, 26—Εφαρμόζεται στο λαό του Ιεχωβά σήμερα η αρχή του νόμου για την αποχώρηση των Λευιτών από την υπηρεσία;

Οι ιερείς βοηθούνταν απ’ όλους τους ικανούς άντρες των τριών κύριων Λευιτικών οικογενειών. Με τον καιρό, οι Λευίτες θα γίνονταν πολυάριθμοι, αλλά ο αριθμός των ευκαιριών για υπηρεσία στο αγιαστήριο ήταν περιορισμένος. Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, ο Ιεχωβά λαμβάνοντας υπόψη και την ηλικία αλλά και θέλοντας να εμποδίσει το συνωστισμό σ’ αυτά τα λειτουργήματα, έδωσε την εντολή να αποσύρονται από την υποχρεωτική υπηρεσία οι άρρενες Λευίτες που θα έφταναν σε ηλικία 50 χρόνων, μολονότι θα μπορούσαν ακόμη να βοηθούν εθελοντικά. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν καθιερώνει κανένα νόμο για τους πνευματικούς Ισραηλίτες και τους συντρόφους τους επειδή δεν βρίσκονται κάτω από το Νόμο. (Ρωμαίους 6:14· Εφεσίους 2:11-16) Αν εξαιτίας των γηρατειών ένας Χριστιανός δεν μπορεί να εκτελέσει κάποια ευθύνη μπορεί να μεταφερθεί σε κάποιο άλλο είδος υπηρεσίας που μπορεί να εκτελέσει. Για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν υπάρχει καμιά αποχώρηση από το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας.

Περιπλανώμενοι Από Τόπο σε Τόπο

• 12:1—Γιατί η Μαριάμ και ο Ααρών μιλούσαν εναντίον του Μωυσή εξαιτίας της Αιθιόπισσας [Χουσίτισσας, ΜΝΚ] γυναίκας του;

Δεν επρόκειτο απλώς για μια αντίρρηση για τη σύζυγο του Μωυσή. Το πραγματικό κίνητρο ήταν η επιθυμία για μεγαλύτερη εξουσία, ιδιαίτερα από τη μεριά της Μαριάμ. Η γυναίκα του Μωυσή, η Σεπφώρα, είχε φύγει αλλά είχε ξανασμίξει μαζί του, και η Μαριάμ φοβήθηκε μήπως γίνει εκείνη η πρώτη κυρία στο στρατόπεδο. (Έξοδος 18:1-5) Έτσι έκανε τον Ααρών να ενωθεί μαζί της επικρίνοντας το Μωυσή που παντρεύτηκε μια Χουσίτισσα και αψηφώντας τη μοναδική του θέση μπροστά στο Θεό. Γι’ αυτό το λόγο, ο Ιεχωβά τιμώρησε και τη Μαριάμ και τον Ααρών, αλλά το γεγονός ότι μόνο η Μαριάμ πατάχθηκε με λέπρα μπορεί να υπονοήσει ότι αυτή ήταν η υποκινήτρια. Η σωστή στάση του Ααρών φάνηκε από την ομολογία που έκανε και την ικεσία του για λογαριασμό της λεπρής Μαριάμ. (Αριθμοί 12:10-13) Όσο για τη Σεπφώρα, ήταν κόρη του Ραγουήλ του Μαδιανίτη. (Γένεσις 25:1, 2· Αριθμοί 10:29) Στο εδάφιο Αββακούμ 3:7 «η γη Μαδιάμ» παραλληλίζεται με την Αιθιοπία, η οποία ήταν προφανώς ένα άλλο όνομα της Μαδιάμ ή αναφέρεται σε μια γειτονική χώρα. Επιπλέον, ορισμένες Αραβικές φυλές ονομάζονταν Κούζι ή Κουσσίμ. Έτσι φαίνεται πως ή λέξη «Χουσίτισσα» δεν περιοριζόταν στους απογόνους του Χαμ μέσω του Χους αλλά εφαρμοζόταν επίσης και σε μερικούς κατοίκους της Μαδιάμ. Γι’ αυτό, η Σεπφώρα λεγόταν και Χουσίτισσα.

• 21:14, 15—Τι ήταν ‘το βιβλίο των Πολέμων του Ιεχωβά’;

Χωρίς αμφιβολία ήταν ένα αξιόπιστο ιστορικό υπόμνημα των πολέμων που έκανε ο λαός του Ιεχωβά. Πιθανόν να άρχιζε με την πετυχημένη ενέργεια του Αβραάμ ενάντια στους τέσσερις βασιλιάδες οι οποίοι είχαν αιχμαλωτίσει το Λωτ και την οικογένεια του. (Γένεσις 14:1-16) Οι Γραφές αναφέρουν και διάφορα άλλα μη θεόπνευστα συγγράμματα, μερικά από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σαν πηγή ύλης από τους θεόπνευστους συγγραφείς της Βίβλου.—Ιησούς του Ναυή 10:12, 13· 1 Βασιλέων 11:41· 14:19, 29.

Στις Πεδιάδες Μωάβ

• 22:20-22—Αφού ο Ιεχωβά είπε στο Βαλαάμ να πάει μαζί με τους άντρες του Βαλάκ, γιατί θύμωσε όταν ο προφήτης πήγε μαζί τους;

Ο Ιεχωβά είπε στο Βαλαάμ να μην καταρασθεί τους Ισραηλίτες, αλλά ο άπληστος προφήτης πήγε με την πρόθεση να τους καταρασθεί για να αμειφθεί από το Μωαβίτη Βασιλιά Βαλάκ. (2 Πέτρου 2:15, 16· Ιούδας 11) Για το λόγο αυτό ξέσπασε ο θυμός του Θεού ενάντια στο Βαλαάμ. Φυσικά, ο Ιεχωβά αποδοκίμασε οποιαδήποτε κατάρα για τον Ισραήλ. Αλλά ο Βαλαάμ, όπως και ο Κάιν, ήταν πείσμων και περιφρόνησε το θέλημα του Θεού. (Γένεσις 4:6-8) Αφού ο Ιεχωβά άλλαξε κάθε εσκεμμένη κατάρα μετατρέποντας την σε ευλογία, η διαστροφή του Βαλαάμ τον οδήγησε να υποδείξει στο Βαλάκ να χρησιμοποιήσει τις Μωαβίτισσες και τις Μαδιανίτισσες για να δελεάσουν τους Ισραηλίτες και να τους μπλέξουν στη Βααλολατρία. (Δευτερονόμιον 23:5· Αριθμοί 31:15, 16· Αποκάλυψις 2:14) Αυτό έφερε το θυμό του Θεού πάνω στον Ισραήλ και οδήγησε στο θάνατο 24.000. Αργότερα, ο άπληστος Βαλαάμ πέθανε στα χέρια εκείνων που ήθελε να καταρασθεί. (Αριθμοί 25:1-9· 31:8) Τι προειδοποίηση ενάντια στην απληστία!

• 25:10-13—Πώς εκπληρώθηκε η υπόσχεση αυτή σχετικά με το ιερατείο;

Η αρχιεροσύνη φαίνεται ότι συνεχίστηκε στη γραμμή του Φινεές μέχρι τον καιρό του Αρχιερέα Ηλεί, απογόνου του Ιθάμαρ. Αυτή η αλλαγή πιθανόν να έγινε λόγω κάποιας προσωρινής ακαταλληλότητας στη γραμμή του Φινεές. Αλλά ο Βασιλιάς Σολομών αντικατέστησε τον απόγονο του Ιθάμαρ Αβιάθαρ με τον Αρχιερέα Σαδώκ, ο οποίος ήταν απόγονος του Φινεές. (1 Βασιλέων 1:1-14· 2:26, 27, 35) Απ’ ό,τι δείχνει το ιστορικό υπόμνημα, προφανώς η γραμμή του Φινεές από εκεί κι έπειτα συνεχίστηκε στην αρχιεροσύνη για πολλά χρόνια.

• 30:6-8—Μπορεί ο σύζυγος μιας Χριστιανής γυναίκας να ακυρώσει τις ιερές ευχές της;

Όχι, γιατί οι ακόλουθοι του Ιησού δεν είναι κάτω από το Νόμο. Ο Ιεχωβά τώρα πολιτεύεται με τους ανθρώπους ατομικά σχετικά με τις ιερές ευχές, και ένας Χριστιανός σύζυγος δεν είναι εξουσιοδοτημένος να ακυρώνει ή να απαγορεύει αυτές τις ιερές ευχές. Φυσικά, μια Χριστιανή γυναίκα δεν πρέπει να κάνει ιερές ευχές που συγκρούονται με το Λόγο του Θεού ή με τις Γραφικές της ευθύνες απέναντι στο σύζυγο της.—Εκκλησιαστής 5:2-6.

Έχει Μεγάλη Αξία για Μας

Το βιβλίο των Αριθμών αποτελεί έναν πολύτιμο κρίκο στο υπόμνημα που οδηγεί στην εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού. Οδηγεί επίσης στον Ιησού Χριστό. Για παράδειγμα, οι θυσίες των ζώων και η χρησιμοποίηση της στάχτης από την ξανθιά δάμαλη προεικόνιζε την πολύ μεγαλύτερη προμήθεια για καθαρισμό μέσω της θυσίας του Ιησού. (Αριθμοί 19:2-9· Εβραίους 9:13, 14) Το περιστατικό σχετικά με το χάλκινο φίδι προσκίαζε τη μεγάλη προμήθεια του Ιεχωβά για αιώνια ζωή μέσω του Χριστού.—Αριθμοί 21:8, 9· Ιωάννης 3:14, 15.

Το βιβλίο των Αριθμών μπορεί να μας βοηθήσει ν’ αποφύγουμε την ειδωλολατρία και τη σεξουαλική ανηθικότητα. Μας προειδοποιεί πόσο επικίνδυνο είναι να γογγύζουμε ενάντια στο Θεό, ενάντια στους διορισμένους του και ενάντια στις προμήθειες του. Και ασφαλώς αυτή η συγκινητική αφήγηση πρέπει να μας υποκινήσει να δείξουμε το μεγαλύτερο σεβασμό μας στον στοργικό μας Θεό, Ιεχωβά.

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Πώς πρέπει η τιμωρία που ήρθε στη Μαριάμ να μας κάνει να βλέπουμε τη θεόδοτη εξουσία;