Προετοιμασία της Οδού για ‘Πραγματική Ελευθερία’
1. Ποια συγκλονιστική δήλωσι έκαμε ο Ιησούς Χριστός στους Ιουδαίους, και γιατί αυτή τους ενόχλησε;
«ΕΑΝ λοιπόν ο Υιός σάς ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι.» Μια συγκλονιστική δήλωσις προς ένα λαό, που θεωρούσε τον εαυτό του ως τον πιο ελεύθερο λαό επί της γης, και ως τους αληθινούς λάτρεις του Παντοδυνάμου Θεού. Είχαν ελευθερωθή από τη Βαβυλώνα πριν από πέντε αιώνες με τη δύναμι του ιδίου του Θεού. Είναι αλήθεια ότι ήσαν κάπως εκνευρισμένοι κάτω από τη Ρωμαϊκή διακυβέρνησι, επειδή ήθελαν πολιτική αυτονομία, αλλά ποτέ δεν θεωρούσαν τον εαυτό τους ως δούλους. Όσον αφορά τη λατρεία και τη δικαιοσύνη, θεωρούσαν τον εαυτό τους ελευθέρους. Απέβλεπαν στον Μεσσία για να τους απαλλάξη από τον Ρωμαϊκό πολιτικό ζυγό, αλλά διέπραξαν το σφάλμα να νομίζουν ότι η δικαιοσύνη των ήταν τόση ώστε αυτός να τους δεχθή με ειδική εύνοια. Δεν έβλεπαν καμμία ανάγκη θρησκευτικής αναμορφώσεως. Αυτός, ο οποίος έκαμε τη δήλωσι που τους συνεκλόνισε τόσο πολύ, ήταν ο μέγιστος προφήτης του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός. Πάνω σε ποια βάσι μπορούσε να το ειπή αυτό;—Ιωάν. 8:36.
2. (α) Ποια ήταν η θρησκευτική κατάστασις του Ιουδαϊκού υπολοίπου, που επέστρεψε το 537 π.Χ.; (β) Ποια ήταν η κατάστασις των Ιουδαίων στη διάρκεια των επομένων πέντε εκατονταετηρίδων όσον αφορά την κυβέρνησι; (γ) Σε ποια κατάστασι ευρέθησαν στο τέλος του πρώτου αιώνος π.Χ.;
2 Μετά την απελευθέρωσί τους από τη Βαβυλώνα το 537 π.Χ., ένα υπόλοιπο πιστών Ιουδαίων είχε επιστρέψει στην ερημωμένη θέσι της Ιερουσαλήμ. Είχαν μετανοήσει και καθαρισθή από την ειδωλολατρία, που είχε επιφέρει σ’ αυτούς η δυσμένεια του Θεού και η πειθαρχική του ενέργεια εναντίον των. Ανοικοδόμησαν την πόλι και το ναό της κι εγκατεστάθησαν και πάλι ως ένας θρησκευτικά ελεύθερος λαός στη δική τους θεόδοτη πατρίδα. Ύστερ’ απ’ αυτά είχαν τις περιπέτειές των, διότι μολονότι η αληθινή λατρεία είχε αποκατασταθή την εποχή εκείνη, η βασιλεία της γραμμής του Δαβίδ δεν είχε αποκατασταθή. Διαδοχικές ειδωλολατρικές παγκόσμιες δυνάμεις, που είχαν κυριαρχήσει επάνω τους, ακριβώς όπως είχε προλεχθή από τον Δανιήλ και τον σύντροφό του προφήτη, τον Ιεζεκιήλ. (Ιεζ. 21:27· Δαν. 4:25) Αλλά ποτέ δεν εξετοπίσθησαν τελείως και πάλι από τη γη τους ως δούλοι, ώστε να την αφήσουν εντελώς έρημη, όπως είχε κάμει η Βαβυλών με τον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορ. Ωστόσο, κατά το τέλος του πρώτου αιώνος π.Χ. ήλθαν κάτω από πολύ περισσότερο περιοριστικά και υποδουλωτικά δεσμά, κάτω από μια πνευματική δουλεία. Η λαβή της επάνω τους ήταν ακόμη πιο ισχυρή επειδή ήσαν τυφλοί όσον αφορά την κατάστασί τους.—Ιωάν. 8:33.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
3. Ποια προειδοποίησι έδωσε ο Θεός στους Ιουδαίους μέσω του προφήτου Μαλαχία;
3 Αυτή η νέα μορφή δουλείας τους είχε επιβληθή από τους θρησκευτικούς ηγέτας των. (Μαλαχ. 2:7, 8) Ο προφήτης του Θεού Μαλαχίας, ο τελευταίος συγγραφεύς των θεοπνεύστων Εβραϊκών Γραφών, είχε προείπει αυτή την κατάστασι. Προειδοποίησε ότι για ν’ αποφύγη ο λαός δυσμενή κρίσι από τον Θεό, έπρεπε να μεταστραφή από την πορεία της παραβιάσεως της διαθήκης του νόμου που είχε κάμει ο Θεός μαζί τους μέσω του Μωυσέως. Οφείλουν ν’ αναγνωρίσουν την πνευματικώς αποξενωμένη θέσι τους, να επιστρέψουν και ν’ ασκήσουν υπακοή στον Ιεχωβά και να επανέλθουν στην αληθινή υπηρεσία και λατρεία αυτού, του αληθινού Θεού. Θα έπρεπε να γίνουν όπως οι πιστοί πατέρες των, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, και όμοιοι με πιστούς υιούς απέναντι του Θεού. Ο Μαλαχίας είπε: «Ιδού, εγώ θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη και επιφανής· και αυτός θέλει επιστρέψει την καρδίαν των πατέρων προς τα τέκνα, και την καρδίαν των τέκνων προς τους πατέρας αυτών, μήποτε έλθω και πατάξω την γη με ανάθεμα.»—Μαλαχ. 4:5, 6, ΜΝΚ.
4. (α) Πώς έφθασαν οι Ιουδαίοι να είναι και πάλι αιχμάλωτοι κατά ένα Βαβυλωνιακό τρόπο; (β) Τι εχρειάζετο, και τι έργο έπρεπε να γίνη;
4 Με το να προσθέσουν πολλές παραδόσεις στο Λόγο του Θεού οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέται κατεστρατήγησαν πολλά από τα βαρύτερα σημεία του Νόμου. (Ματθ. 23:23) Η λατρεία των είχε καταντήσει ένας απλός τυπικισμός. Υποκριτικά προσέφεραν απλή υπηρεσία χειλέων στον Θεό, ενώ οι καρδιές των ήσαν μακριά από αυτόν. (Ματθ. 15:3-9) Αλλά ήσαν αυτοδικαιούμενοι και ζητούσαν τον αίνο και την τιμή των ανθρώπων. (Ματθ. 6:1, 2, 5) Με τις πολλές παραδόσεις των και τα εντάλματά των είχαν παροδηγήσει τον λαό και τον έκαμαν να παραβιάζη τον νόμο του Θεού, φέρνοντάς τον έτσι σε δουλεία ανθρώπων. Πώς αυτοί οι ηγέται περιφρονούσαν και κατεπίεζαν τον λαό καθώς τον εξεμεταλλεύοντο! (Ιωάν. 7:47-49) Το έθνος ήταν, επομένως, σε δουλεία στον Ιουδαϊσμό, ένα είδος Βαβυλωνιακής θρησκευτικής αιχμαλωσίας, και όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι, ήσαν συγχρόνως σε δουλεία στην αμαρτία και τον θάνατο, πράγματα από τα οποία οι θυσίες που προσέφεραν κάτω από το Νόμο δεν μπορούσαν να τους σώσουν. (Γαλ. 1:13, 14· Εβρ. 10:4) Είχαν ανάγκη από την πραγματική απελευθερωτική προμήθεια του Θεού, τον Μεσσία. Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ των εβδομήντα εβδομάδων, ο καιρός είχε πλησιάσει για την έλευσι του Μεσσίου και το 29 μ.Χ. πολλοί τον ανέμεναν. (Λουκ. 3:15) Επομένως, ένα έργο έπρεπε να γίνη για να ετοιμασθή η οδός γι’ Αυτόν, που θα τους απελευθέρωνε, όχι μόνο από την Ιουδαϊστική δουλεία, αλλά, επίσης, από την αμαρτία και τον θάνατο, μια πραγματική ελευθερία!
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
5. (α) Ποιος εχρησιμοποιήθη από τον Ιεχωβά ως ένας πρόδρομος του Μεσσίου; (β) Τι έλεγε ο Ιωάννης στους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους που υπεδείκνυε μια πραγματική ανάγκη αναμορφώσεως;
5 Η προφητεία του Μαλαχία έπρεπε να εκπληρωθή, και εξεπληρώθη. Ένας άνθρωπος, που εγεννήθη έξη περίπου μήνες ενωρίτερα από τον Ιησού, ο γυιός του ιερέως Ζαχαρία, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, απεδείχθη ότι ήταν εκείνος, ο οποίος θα ετοίμαζε την οδό για την έλευσι του Μεσσίου του Ηγουμένου, του Ελευθερωτού, εκείνου, ο οποίος θα έφερνε πραγματική ελευθερία. Πόσο είχαν ανάγκη οι Ιουδαίοι από το προετοιμαστικό έργο του Ιωάννου φαίνεται από αυτά που αναγκάσθηκε να πη στους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους, οι οποίοι είχαν προσέλθει σ’ αυτόν για βάπτισμα: «Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; . . . Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί. Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού, και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού, και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην· το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί [σ’ ένα βάπτισμα πυρός] ασβέστω.» (Ματθ. 3:7-12· Λουκ. 3:7-17) Πόσο είχαν υποδουλωθή !
6. (α) Πώς απέδειξε ο Ιωάννης ότι εξετέλεσε το σκοπό του έργου του; (β) Ποια μαρτυρία έδωσε ο Ιωάννης για τον Ιησού;
6 Ο Ιωάννης εβάπτισε τον Ιησού και κατηύθυνε το λαό προς αυτόν. Δεν προσπαθούσε να εμποδίση τους μαθητάς του από το ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού. (Ιωάν. 3:28-30) Λίγες ημέρες μετά το βάπτισμα του Ιησού, είπε σε μερικούς μαθητάς του: «Ούτος είναι περί ου εγώ είπον, Οπίσω μου έρχεται ανήρ, όστις είναι ανώτερός μου, διότι ήτο πρότερός μου. Και εγώ δεν εγνώριζον αυτόν· αλλά δια να φανερωθή εις τον Ισραήλ, δια τούτο ήλθον εγώ βαπτίζων εν τω ύδατι. Και εμαρτύρησεν ο Ιωάννης, λέγων, Ότι είδον το πνεύμα καταβαίνον ως περιστεράν εξ ουρανού, και έμεινεν επ’ αυτόν. Και εγώ δεν εγνώριζον αυτόν· αλλ’ ο πέμψας με δια να βαπτίζω εν ύδατι, εκείνος μοι είπεν, Εις όντινα ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν πνεύματι αγίω. Και εγώ είδον και εμαρτύρησα, ότι ούτος είναι ο Υιός του Θεού.» (Ιωάν. 1:30-34) Ο Ιωάννης έλεγε την αλήθεια, διότι ο Ιησούς διέμενε με τον Πατέρα του στους ουρανούς αναρίθμητους αιώνες προτού έλθη σε ύπαρξι ο Ιωάννης.
7. Πώς ο απόστολος Ματθαίος ενισχύει τη μαρτυρία του Ιωάννου, και ποιος έδωσε μια άμεση μαρτυρία για τη Μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού τον καιρό του βαπτίσματός του;
7 Ο Ματθαίος εξέθεσε αυτό, στο οποίο ανεφέρετο ο Ιωάννης, γράφοντας: «Τότε έρχεται ο Ιησούς από της Γαλιλαίας [όπου ευρίσκετο η Ναζαρέτ] εις τον Ιορδάνην [Ποταμόν] προς τον Ιωάννην, δια να βαπτισθή υπ’ αυτού. Ο δε Ιωάννης εκώλυεν αυτόν, λέγων, Εγώ χρείαν έχω να βαπτισθώ υπό σου, και συ έρχεσαι προς εμέ; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτόν, Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην. Τότε αφίνει αυτόν. Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν, και ερχόμενον επ’ αυτόν. Και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα, Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην.»—Ματθ. 3:13-17· 2:22, 23· βλέπε, επίσης, Μάρκ. 1:9-11· Λουκ. 3:21-23.
ΜΙΑ ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
8. (α) Ποια απόδειξι έχομε ότι η αιχμαλωσία που εδοκίμαζαν οι Ιουδαίοι στις ημέρες του Ιωάννου ήταν Βαβυλωνιακή; (β) Τι έργο, λοιπόν, ήταν αυτό που έκανε ο Ιωάννης; (γ) Δείξτε πώς αυτό αληθεύει από ό,τι ο Ησαΐας είχε να πη στο κεφάλαιο 39 καθώς και 40:1-5.
8 Ότι ο Ιωάννης ήλθε πραγματικά σ’ ένα λαό, που ευρίσκετο σε μια Βαβυλωνιακής μορφής αιχμαλωσία, ομοία με την προηγουμένη τους εξορία στην αρχαία Βαβυλώνα, είναι σαφές από την εφαρμογή που κάνει η Γραφή των προφητειών, οι οποίες είχαν σχέσι με την επιστροφή του πιστού υπολοίπου των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα το 537 π.Χ. Ο Ιωάννης, λοιπόν, ήλθε για να προωθήση μια επέκτασι της επιστροφής των Ισραηλιτών από την εξορία. Η προφητεία του Ησαΐα, η οποία είχε ένα Βαβυλωνιακό ιστορικό βάθος, εφαρμόζεται στο έργον του Ιωάννου. Το 39ο κεφάλαιο του Ησαΐα λέγει πώς τα πράγματα, τα οποία είχε συσσωρεύσει ο Βασιλεύς Εζεκίας στο ανάκτορό του στην Ιερουσαλήμ, θα μετεφέροντο στη Βαβυλώνα και ότι μερικοί από τους απογόνους του Εζεκία θα εγένοντο αυλικοί στο ανάκτορο του βασιλέως της Βαβυλώνος. Κατόπιν ο Ησαΐας προχωρεί, λέγοντας στο κεφάλαιο 40 εδάφια 1-5 (ΜΝΚ): «Παρηγορείτε, παρηγορείτε τον λαόν μου, λέγει ο Θεός σας. Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη· διότι έλαβεν εκ της χειρός του Ιεχωβά διπλάσιον δια πάσας τας αμαρτίας αυτής. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ετοιμάσατε την οδόν του Ιεχωβά· ευθείας κάμετε εν τη ερήμω τας τρίβους του Θεού ημών. Πάσα φάραγξ θέλει υψωθή, και παν όρος και βουνόν θέλει ταπεινωθή· και τα σκολιά θέλουσι γείνει ευθέα· και οι τραχείς τόποι, ομαλοί· και η δόξα του Ιεχωβά θέλει φανερωθή, και πάσα σαρξ ομού θέλει ιδεί· διότι το στόμα του Ιεχωβά ελάλησε.»
9. (α) Πώς, στην αρχαία εκπλήρωσι της προφητείας του Ησαΐα, είχε ετοιμασθή η οδός για τον Ιεχωβά, και πώς είχε αποκαλυφθή η δόξα του Ιεχωβά; (β) Επορεύετο πραγματικά ο Ιεχωβά πριν από τους Ιουδαίους που επέστρεφαν με ορατό τρόπο, ή με ποιον τρόπο;
9 Στους αρχαίους χρόνους η προφητεία προείπε ότι, μέσω του Βασιλέως Κύρου της Περσίας, θα εξωμαλύνετο η οδός για να εγκαταλείψουν οι Ιουδαίοι την μακροχρόνιο εξορία τους στη Βαβυλώνα και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αυτό έφερε παρηγοριά στην Ιερουσαλήμ και δόξα στον Ιεχωβά Θεό. Η δόξα του Ιεχωβά απεκαλύπτετο έτσι για να την ιδή κάθε σαρξ. Ο Ησαΐας επροφήτευσε ότι ο Ιεχωβά ήθελε υπάγει έμπροσθεν των εξορίστων που θα επέστρεφαν και ότι θα ήταν και η οπισθοφυλακή των. Επομένως, η προετοιμασία της οδού θα μπορούσε να λεχθή ότι ήταν το να ετοιμάσουν την οδόν του Ιεχωβά και να κάμουν ευθείας τας τρίβους του Θεού των. (Ησ. 52:12) Ο Ιεχωβά δεν επορεύετο με ορατό τρόπο έμπροσθέν των. Μάλλον, ο Ζοροβάβελ, ο αντιπρόσωπος του Ιεχωβά, ήταν εκείνος που τους ωδήγησε έξω από τη Βαβυλώνα το 537 π.Χ.
10. (α) Πώς ετοίμασε ο Ιωάννης την οδόν του Ιεχωβά; (β) Πώς έδειξε ο Ιωάννης ότι η προφητεία του Ησαΐα 40:3, η οποία είχε τη Βαβυλωνιακή εξορία ως ιστορικό φόντο της, εφηρμόζετο, επίσης, στο έργο που έκανε ο ίδιος ο Ιωάννης; (γ) Μολονότι η προφητεία ωμιλούσε για ετοιμασία της οδού του Ιεχωβά, πώς αποδεικνύεται ότι δεν ήταν κυριολεκτικά ο ίδιος ο Ιεχωβά, ο οποίος ήλθε κατά ένα ορατό τρόπο να παραλάβη τον προετοιμασμένο λαό;
10 Ο Ιωάννης, κατά ένα θρησκευτικό τρόπο, ετοίμασε την οδόν του Ιεχωβά και έκαμε ευθείας στην έρημο τας τρίβους του Θεού. Όχι, φυσικά, για να ταξιδέψη ο Ιεχωβά κυριολεκτικά, αλλά ετοίμασε την οδό για την έλευσι του Μεσσία ή Χριστού του Ιεχωβά με το να ετοιμάση ένα λαό, ο οποίος θ’ ανεγνώριζε και θα εδέχετο την ηγεσία του, που θα έφερνε ελευθερία. Πραγματικά, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κάτω από έμπνευσι εφήρμοσε την προφητεία του Ησαΐα 40:3 στον εαυτό του, όταν τον ερωτούσαν οι Ιουδαίοι, καθώς διαβάζομε στα εδάφια Ιωάννης 1:19-24 (ΜΝΚ): «Και αύτη είναι η μαρτυρία του Ιωάννου, ότε απέστειλαν οι Ιουδαίοι εξ Ιεροσολύμων ιερείς και Λευίτας, δια να ερωτήσωσιν αυτόν, Συ τις είσαι; Και ωμολόγησε, και δεν ηρνήθη· και ωμολόγησεν, Ότι δεν είμαι εγώ ο Χριστός. Και ηρώτησαν αυτόν, Τι λοιπόν; Ηλίας είσαι συ; και λέγει, Δεν είμαι. Ο προφήτης είσαι συ; και απεκρίθη, Ουχί. Είπον λοιπόν προς αυτόν, Τις είσαι; δια να δώσωμεν απόκρισιν εις τους αποστείλαντας ημάς· Τι λέγεις περί σεαυτού; Απεκρίθη, Εγώ είμαι “φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ευθύνατε την οδόν του Ιεχωβά”, καθώς είπεν Ησαΐας ο προφήτης. Οι δε απεσταλμένοι ήσαν εκ των Φαρισαίων.» Αυτή η κατανόησις της εφαρμογής της προφητείας υποστηρίζεται, επίσης, από τον απόστολο Ματθαίο καθώς και από τους Βιβλικούς συγγραφείς Μάρκο και Λουκά. Ο Ματθαίος μάς λέγει: «Εν εκείναις δε ταις ημέραις έρχεται Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττων εν τη ερήμω της Ιουδαίας, και λέγων, Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών. Διότι ούτος είναι ο ρηθείς υπό Ησαΐου του προφήτου λέγοντος, “Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ετοιμάσατε την οδόν του Ιεχωβά· ευθείας κάμετε τας τρίβους αυτού”.» (Ματθ. 3:1-3, ΜΝΚ· Μάρκ. 1:1-4· Λουκ. 3:1-6) Όταν ο Ιωάννης εβάπτισε τον Ιησού, είχε απόδειξι ότι ο Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού, και όχι ότι εβάπτιζε τον ίδιο τον Ιεχωβά. Είχε την ισχυρή μαρτυρία της φωνής του ιδίου του Θεού γι’ αυτό το γεγονός.—Ματθ. 3:13-17.
11. (α) Πώς ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής όμοιος με τον Ηλία; (β) Ποια ειδικά προνόμια απήλαυσε ο Ιωάννης;
11 Όπως είχε προφητευθή, ο Ιωάννης είχε πνεύμα και δύναμι Ηλία, δηλαδή, τη δράσι και το ισχυρό άγγελμα, που επέφερε μια αναμόρφωσι ή μεταστροφή πολλών εντίμων Ιουδαίων. Επέσυρε την προσοχή τους στον ‘Αμνόν του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου.’ Αυτός παρουσίασε στον Ιησού τους πρώτους μαθητάς του. Ήταν όπως ο «φίλος του νυμφίου», ο οποίος χαίρει παρουσιάζοντας τη νύμφη στον αγαπημένο της.—Ιωάν. 3:28-30· παράβαλε 2 Κορινθίους 11:2.
Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΩΡΑ
12. (α) Μήπως είναι ανάγκη να βρίσκεται ένα άτομο σε κατά γράμμα αιχμαλωσία ή σε φυλακή για να είναι σε δουλεία; Εξηγήστε. (β) Πώς η Βαβυλών η Μεγάλη κρατεί πολλά άτομα σ’ αιχμαλωσία, και υπάρχει τρόπος διαφυγής;
12 Απ’ όλα αυτά μπορούμε να ιδούμε ότι για να είναι ένας σε δουλεία δεν είναι ανάγκη να βρίσκεται μέσα στους τοίχους μιας φυλακής ή να είναι αιχμάλωτος πολέμου σ’ ένα άλλο έθνος, όπως ήσαν οι Ιουδαίοι, όταν μετεφέρθησαν στη Βαβυλώνα. Όχι, όλο το ανθρώπινο γένος είναι αιχμάλωτοι στην αμαρτία και τον θάνατο, προστίθεται δε σ’ αυτό και μια θρησκευτική αιχμαλωσία, στην οποία η μεγάλη πλειονότης του ανθρωπίνου γένους κρατείται σήμερα από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας. Οι θρησκείες τόσο του ειδωλολατρικού κόσμου όσο και του «Χριστιανικού κόσμου» διδάσκουν Βαβυλωνιακές διδασκαλίες και ενέργειες και τυφλώνουν τους οπαδούς των στο να διακρίνουν ποιο είναι εκείνο που πραγματικά θα τους φέρη αληθινή ελευθερία. Ωστόσο, η οδός της ελευθερίας τίθεται μπροστά σ’ όλο το ανθρώπινο γένος και πολλοί επωφελούνται από αυτήν. Πώς;
13. (α) Πώς ένα μεγάλο έργο ετοιμασίας της οδού για ελευθερία από τη Βαβυλωνιακή θρησκευτική αιχμαλωσία έχει γίνει στην εποχή μας; (β) Ποια ελευθερία απολαμβάνουν τώρα οι άνθρωποι, και σε ποια ελευθερία μπορεί ν’ αποβλέπη το πιστό ανθρώπινο γένος;
13 Στη διάρκεια των σαράντα ετών, που προηγήθησαν από το 1914 μ.Χ., πολλές σπουδαίες αλήθειες διευκρινίσθηκαν, όπως το ότι ήλθε ο Ιησούς στη γη ως άνθρωπος για να δώση την ανθρωπίνη ζωή του ως αντίλυτρο, ότι ανεστήθη ως πνεύμα, μ’ ένα πνευματικό σώμα, για να εμφανισθή ενώπιον του Πατρός του Ιεχωβά στον ουρανό για να εξαγοράση το ανθρώπινο γένος και κατόπιν να επανέλθη αοράτως με τη δύναμι της Βασιλείας. (1 Πέτρ. 3:18· 1 Κορ. 15:44) Ειδικώς από το 1919 η παρουσία του διωρισμένου Απελευθερωτού του Ιεχωβά με δύναμι της Βασιλείας έχει αναγγελθή. Ναι, το γεγονός της εγκαθιδρύσεως το 1914 της βασιλείας του Υιού του Θεού, του Μεσσίου, ανηγγέλθη παγκοσμίως από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Η οδός έχει ετοιμασθή για ελευθερία. Τώρα απολαμβάνουν θρησκευτική ελευθερία εκείνοι, που ακούουν τη διακήρυξι και ακολουθούν τον Μεσσία τον Ηγέτη Ιησού Χριστό και οι οποίοι υποτάσσονται στη βασιλεία του. Σύντομα, με την πλήρη καταστροφή της Βαβυλώνος της Μεγάλης και των υποστηρικτών της, η προαιωνία αντίπαλος της αληθινής λατρείας θα εκλείψη. Δεν θ’ αποτελή πια μια απειλή για την πνευματική ελευθερία του ανθρωπίνου γένους. Κατόπιν όταν εκμηδενισθή από τον Χριστόν Ιησού τον Βασιλέα ό,τι υπολείπεται απ’ αυτό το πονηρό, σατανικό σύστημα πραγμάτων, θα έλθη μια απόλυτη και πλήρης ελευθερία στο ανθρώπινο γένος στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του, όταν θα εξαλείψη τον μέγιστο εχθρό του ανθρώπου, τον θάνατο, με όλες τις παρεπόμενες θλίψεις του.—Ρωμ. 8:21· Αποκάλ. 21:1-4.