Κεφάλαιο 8
‘Η Βασιλεία Πλησίασε’
1. Γιατί τα λόγια του Ιωάννη στο Ματθαίος 3:1-10 ήταν επίκαιρα;
ΑΣ εξετάσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τη δράση του «Χριστού του Ηγουμένου» κατά την πρώτη του έλευση. Από τα χείλια του Ιωάννη του Βαπτιστή ακούστηκε για πρώτη φορά η καταπληκτική αναγγελία: «Μετανοείτε· διότι, επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθαίος 3:2) Ο μελλοντικός Βασιλιάς επρόκειτο σύντομα να εμφανισθεί! Καθώς η ‘εβδομηκοστή εβδομάς’, μια «εβδομάς» ειδικής εύνοιας πλησίαζε, ήταν πραγματικά επείγων καιρός για τους Ιουδαίους να μετανιώσουν για τα αμαρτήματα που είχαν διαπράξει ενάντια στους δίκαιους νόμους που τους είχε δώσει ο Θεός τους, ο Ιεχωβά. Γιατί τώρα ο Ισραήλ επρόκειτο να μπει σε μια μέρα κρίσεως. Γι’ αυτό, ο Ιωάννης είπε στους υποκριτικούς θρησκευτικούς ηγέτες του έθνους: «Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; Κάμετε λοιπόν καρπούς άξιους της μετανοίας. Ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται.»—Ματθαίος 3:7, 8, 10.
2. (α) Πώς το βάπτισμα του Ιησού ήταν διαφορετικό; (β) Με τι είχε να παλέψει καθώς ‘άρχιζε το έργο του’;
2 Τον καιρό εκείνο ήρθε ο Ιησούς από τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη και ζήτησε από τον Ιωάννη να τον βαπτίσει. Ο Ιωάννης γνώριζε ότι ο Ιησούς ήταν αναμάρτητος, και στην αρχή αρνήθηκε. Αλλά, το βάπτισμα του Ιησού επρόκειτο να είναι κάτι διαφορετικό. Θα συμβόλιζε ότι παρουσιαζόταν στον Ιεχωβά για το ειδικό έργο που είχε ετοιμάσει ο Πατέρας του γι’ αυτόν πάνω στη γη. Κατάλληλα, λοιπόν, ο Ιησούς βαπτίστηκε στο νερό.
«Και προσευχομένου [του Ιησού], ηνοίχθη ο ουρανός και κατέβη το Πνεύμα το Άγιον εν σωματική μορφή ως περιστερά επ’ αυτόν, και έγεινε φωνή εκ του ουρανού, λέγουσα· Συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις σε ευηρεστήθην. Και αυτός ο Ιησούς ήρχιζε να ήναι ως τριάκοντα ετών.»
Αμέσως κατόπιν, σαν Μεσσίας και διορισμένος Βασιλιάς, δέχτηκε επιθέσεις από κείνον τον αρχαίο Όφι, τον Διάβολο, και από κείνους τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες που υποκριτικά ομολογούσαν ότι υπηρετούσαν τον Θεό.—Λουκάς 3:21-23.
3. Πώς η πορεία του Ιησού, όταν βρέθηκε κάτω από πειρασμό, ήταν διαφορετική από την πορεία του Αδάμ και της Εύας;
3 «Ο δε Ιησούς, πλήρης Πνεύματος Αγίου, υπέστρεψεν από τον Ιορδάνην και εφέρετο δια του Πνεύματος εις την έρημον, πειραζόμενος υπό του διαβόλου ημέρας τεσσαράκοντα.» (Λουκάς 4:1, 2) Ο Σατανάς αναγνώρισε τον Ιησού σαν το «σπέρμα» που υποσχέθηκε ο Θεός που στον ορισμένο καιρό θα σύντριβε τον Διάβολο και το πονηρό του «σπέρμα». Θα μπορούσε ο Σατανάς να ματαιώσει τον σκοπό του Θεού κάνοντας τον Ιησού να Τον παρακούσει; Ο Ιησούς είχε νηστέψει 40 μέρες. Γι’ αυτό ο Διάβολος κάλεσε τον πεινασμένο Ιησού να μεταβάλει μερικές πέτρες εκείνης της άγονης ερημιάς σε ψωμί. Ο Ιησούς τώρα είχε τη δύναμη να κάνει θαύματα, αλλά, πολύ σωστά, παράθεσε από το δίκαιο νόμο του Θεού, λέγοντας:
«Είναι γεγραμμένον, Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού.» (Ματθαίος 4:1-4· Δευτερονόμιον 8:3)
Πόσο διαφορετικά φέρθηκε από την Εύα και τον σύζυγό της, τον Αδάμ, που είχαν παρακούσει και έφαγαν τον απαγορευμένο καρπό μολονότι περιβάλλονταν από αφθονία άλλων θρεπτικών τροφών!
4. Τι μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από τον τρόπο που ο Ιησούς αντιμετώπισε τον δεύτερο πειρασμό;
4 Η ταπεινοφροσύνη του Ιησού και η τέλεια εξάρτισή του από τον Πατέρα του αποδείχθηκαν με τον τρόπο που αντιμετώπισε τον επόμενο πειρασμό. Ο Σατανάς προσπάθησε να κάνει τον Ιησού να σκεφτεί ότι αυτός, σαν Υιός του Θεού, ήταν κάποιος πολύ σπουδαίος—κάποια φημισμένη προσωπικότητα. Γι’ αυτό, τον υποκίνησε να ριχτεί άσκοπα από το πτερύγιο του ναού, και οι άγγελοι του Θεού ασφαλώς θα τον έπιαναν για να μην πάθει κακό. Αλλ’ ο Ιησούς απέρριψε αυτή την ανόητη υπόδειξη, παραθέτοντας και πάλι από το νόμο του Ιεχωβά, και λέγοντας:
«Πάλιν είναι γεγραμμένον, Δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου.» (Ματθαίος 4:5-7· Δευτερονόμιον 6:16)
Εδώ υπάρχει ένα μάθημα για όλους εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι δούλοι του Θεού μέχρι τη μέρα αυτή: Ας μη κάνει κανείς κατάχρηση της σχέσεώς του με τον Ιεχωβά. Η ευλογία μας από τον Θεό δεν εξαρτάται από την περασμένη μας υπηρεσία ή θέση, αλλ’ από το να συνεχίσουμε να τον υπακούμε με κάθε ταπεινοφροσύνη δείχνοντας βαθύ σεβασμό για τις διευθετήσεις και τις απαιτήσεις του.—Φιλιππησίους 2:5-7.
5. (α) Πάνω σε ποιο ύψιστο ζήτημα συγκεντρώθηκε ο τρίτος πειρασμός; (β) Πώς, στην απάντησή του, ο Ιησούς χρησιμοποίησε και πάλι το νόμο του Θεού; (γ) Πώς αυτό είναι ένα έξοχο παράδειγμα για μας σήμερα;
5 Τώρα ερχόταν ο τελευταίος και ο πιο κρίσιμος πειρασμός σ’ αυτή την περίπτωση! Α, και να μπορούσε ο Σατανάς να κάνει τον Ιησού να σκοντάψει στο υπέρτατο ζήτημα, στο ζήτημα της Βασιλείας! Έτσι «παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν, και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών, και λέγει προς αυτόν Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσης με.» Μ’ αυτό τον απλό συμβιβασμό, όπως έδειξε με επιχειρήματα ο Σατανάς, θα μπορούσε ο Ιησούς να πάρει κάτω από τον έλεγχο του εκείνη τη στιγμή εκεί ολόκληρο τον κόσμο της ανθρωπότητας, χωρίς να χρειαστεί να περιμένει ολόκληρους αιώνες ως τον ορισμένο καιρό του Ιεχωβά. Αλλά και πάλι ο Ιησούς αναφέρθηκε στο νόμο του Ιεχωβά, καθώς απάντησε:
«Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.» (Ματθαίος 4:8-10· Δευτερονόμιον 6:13)
Και πάλι ένα έξοχο παράδειγμα για κείνους που υπηρετούν τον Ιεχωβά σήμερα! Άσχετα με το πόσο μακρύς φαίνεται ακόμη ο δρόμος, εκείνοι που λατρεύουν τον Ιεχωβά ας μην πάψουν ποτέ, μα ποτέ, να θέτουν τη βασιλεία του Θεού πρώτη στη ζωή τους. Είθε ποτέ να μην παραστρατήσουν για να χτίσουν τα δικά τους μικρά «βασίλεια» στην υλιστική κοινωνία του κόσμου του Σατανά.
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
6. (α) Με ποιο τρόπο είχε πλησιάσει τώρα ή Βασιλεία; (β) Εφαρμόζοντας το 1 Πέτρου 2:21, ποιο παράδειγμα του Ιησού πρέπει να ακολουθήσουν οι αληθινοί Χριστιανοί;
6 Τι ακολούθησε με την απόρριψη από τον Ιησού των πειρασμών του Διαβόλου; Η Βιβλική αφήγηση μας λέει:
«Ήρχισεν ο Ιησούς να κηρύττη και να λέγη· Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.»
Με ποιο τρόπο είχε πλησιάσει η Βασιλεία; Με το ότι ο χρισμένος για να είναι Βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος, ήταν τώρα παρών, «διδάσκων. . . και κηρύττων το ευαγγέλιον της βασιλείας». Μεγάλα πλήθη ανθρώπων τον ακολουθούσαν από τόπο σε τόπο. (Ματθαίος 4:17, 23-25) Ο Ιησούς δήλωσε καθαρά ότι εκείνοι που δέχονταν τη διδασκαλία του έπρεπε να μην ‘αποτελούν μέρος του κόσμου, όπως κι’ αυτός δεν αποτελούσε μέρος του κόσμου.’ Έπρεπε ν’ αποχωρισθούν από τον κόσμο και τους βίαιους, ανήθικους δρόμους του. Όλοι όσοι επιθυμούν ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού σήμερα πρέπει να κάνουν το ίδιο.—Ιωάννης 17:14, 16· 1 Πέτρου 2:21· βλέπε επίσης Ματθαίος 5:27, 28· 26:52.
7. Έχοντας υπόψη τα λόγια του Ιησού στο Ιωάννης 8:44, γιατί είναι ζωτικό να εξετάσουμε σήμερα τις διδασκαλίες των θρησκευτικών ηγετών σε σχέση με τη Βίβλο;
7 Σχετικά με την ψεύτικη λατρεία, ο Ιησούς είπε στους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αλήθεια, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.» (Ιωάννης 8:44) Ήταν εξαιρετικά σπουδαίο τον καιρό εκείνο να ελευθερωθεί ο κοινός λαός από τις ψεύτικες παραδόσεις (που αργότερα ενσωματώθηκαν στο Ταλμούδ) που είχαν εξελιχτεί σε Ιουδαϊκή θρησκεία. Και σήμερα, για κείνους που, σαν τους Ιουδαίους, έζησαν όλη τους τη ζωή στη θρησκεία των πατέρων τους, είναι ζωτικό να εξετάσουν κατά πόσο οι θρησκευτικοί ηγέτες τους έχουν ‘παραμερίσει’ το λόγο του Θεού για να διδάξουν ανθρώπινες παραδόσεις.—Μάρκος 7:9-13.
8, 9. (α) Γιατί δήλωσε ο Ιησούς ότι η βασιλεία του «δεν είναι εκ του κόσμου»; (β) Γιατί, λοιπόν, οι αληθινοί Χριστιανοί αντιμετωπίζουν διωγμό; (γ) Γιατί πρέπει να είναι θαρραλέοι;
8 Όταν δικαζόταν για τη ζωή του, ο Ιησούς διακήρυξε σχετικά με τις πολιτικές κυβερνήσεις του καιρού του:
«Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου, οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι, δια να μη παραδοθώ εις τους Ιουδαίους· τώρα δε η βασιλεία η εμή δεν είναι εντεύθεν.»
Η πηγή της βασιλείας του Ιησού ήταν ουράνια. Είχε πάρει την εξουσία από τον Υπέρτατο Κυρίαρχο, τον Ιεχωβά Θεό, και όχι από τον Σατανά. Γι’ αυτό, ο Σατανάς χρησιμοποίησε το επίγειο «σπέρμα» του για να καταδιώξει τον Ιησού και τους ακολούθους του.—Ιωάννης 18:36.
9 Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε στους αληθινούς μαθητές του: «Ταύτα σας παραγγέλλω, να αγαπάτε αλλήλους. Εάν ο κόσμος σας μισή, εξεύρετε ότι εμέ πρότερον υμών εμίσησεν. Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος.» (Ιωάννης 15:17-19) Οι λάτρεις του Ιεχωβά δοκιμάζουν σκληρό μίσος και διωγμό ως αυτές τις μέρες γιατί αποχωρίζονται από τη διεφθαρμένη πολιτική και τη βία που τόσο ανθούν σήμερα. Αλλά μια πλούσια αμοιβή περιμένει όλους εκείνους που τελικά νικούν τον κόσμο. Όπως διαβεβαίωσε ο Ιησούς τους μαθητές του: «Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον.»—Ιωάννης 16:33.
ΒΑΣΙΛΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ
10, 11. (α) Τι δείχνει ότι οι ηγέτες του κόσμου δεν κυβερνούν με θείο δικαίωμα; (β) Σε αντίθεση, πώς αποδείχτηκε ότι ο Ιησούς είχε τα προσόντα για τη βασιλεία;
10 Τι ιδιότητες θα θέλατε να βρείτε σ’ έναν κοσμικό άρχοντα; Οι περισσότεροι άρχοντες της ιστορίας υπήρξαν «ισχυροί άνδρες», αλαζόνες, φουσκωμένοι με υπερηφάνεια. Συνήθως, έβαζαν τα προσωπικά τους συμφέροντα πάνω από τις ανάγκες του κοινού λαού. Μερικοί καυχήθηκαν ότι δημιούργησαν μεγάλες αυτοκρατορίες, αλλά με τον καιρό όλες τους οι ισχυρές αυτοκρατορίες κατέρρευσαν, για ν’ αποδειχτεί η αλήθεια των λόγων του Βασιλιά Σολομώντα: «Εάν ο Κύριος δεν οικοδόμηση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν.» (Ψαλμός 127:1) Αυτοί οι «βασιλείς» απέδειξαν στην πραγματικότητα ότι δεν κυβερνούν με θείο δικαίωμα. Η κυριαρχία τους δεν προήλθε από τον Ιεχωβά Θεό.
11 Αλλά, ο χρισμένος Βασιλιάς του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, περιγράφεται προφητικά ότι ιππεύει ενάντια στους εχθρούς του «εν αληθεία και πραότητι και δικαιοσύνη.» Γι’ αυτόν αναφέρεται: «Ηγάπησας δικαιοσύνην και εμίσησας αδικίαν δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου»—τους βασιλιάδες της Δαβιδικής γραμμής που προηγήθηκαν απ’ αυτόν. (Ψαλμός 45:4, 7) Επειδή μισεί καθετί που δυσφημεί το άγιο όνομα του Ιεχωβά και παραβιάζει τις δίκαιες αρχές του Θεού, ο ουράνιος Βασιλιάς, στον ορισμένο καιρό, θα καθαρίσει αυτή τη γη από κάθε πονηρία, προετοιμάζοντας την για μια βασιλεία δικαιοσύνης. Έδειξε ο Ιησούς ότι έχει τα προσόντα να είναι ένας τέτοιος κυβερνήτης; Ασφαλώς το έδειξε!
12. Ποιο παράδειγμα λατρείας έθεσε για μας ο Ιησούς;
12 Όταν ήταν τέλειος άνθρωπος, ο Ιησούς ήταν υπόδειγμα στην εκδήλωση αγάπης για τον Θεό και τον πλησίον του. Σαν μέλος του έθνους του Θεού, του Ισραήλ, αφιερωμένος στον Ιεχωβά, ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα υπακούοντας στις δύο μεγαλύτερες εντολές. Είπε: «Πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος· και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεως σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή. Και δευτέρα όμοια, αύτη· θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Μάρκος 12:29-31· Δευτερονόμιον 6:4, 5) Ο Ιησούς πρόσφερε τον εαυτό του θυσιαστικά στην υπηρεσία του Ιεχωβά και στο να διδάσκει τους πλησίον του Ιουδαίους. Όταν αυτοί προσπάθησαν να τον κρατήσουν για ν’ ακούσουν περισσότερα, τους είπε:
«Και εις τας άλλας πόλεις πρέπει να ευαγγελίσω την βασιλείαν του Θεού· επειδή εις τούτο είμαι απεσταλμένος.» (Λουκάς 4:43)
Όταν πρόσφερε τη λατρεία του ο Ιησούς ήταν ένας εργάτης, που έδωσε το παράδειγμα για να το ακολουθήσουν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί.—Παράβαλε με Ιωάννης 5:17.
13, 14. (α) Πώς θεωρούσε ο Ιησούς το λαό; (β) Γιατί περιερχόταν κηρύττοντας, και γιατί απέστειλε και άλλους; (γ) Τι είδους επίβλεψη μπορούν να περιμένουν οι άνθρωποι κάτω απ’ τη Βασιλεία;
13 Ο Ιησούς απέδειξε ότι ήταν στοργικός και σπλαγχνικός. Η καρδιά του ποθούσε να δει το λαό του ν’ ανακουφίζεται από τα βαριά φορτία με τα οποία τον είχαν καταβαρύνει οι θρησκευτικοί καταδυνάστες τους. Έτσι, τους μίλησε για τη Βασιλεία, και απέστειλε τους μαθητές του, λέγοντας:
«Υπάγοντες κηρύττετε, λέγοντες ότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.»—Ματθαίος 9:35-10:7.
14 Αυτός ο διορισμένος Βασιλιάς προσκάλεσε τους ανθρώπους, λέγοντας: «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς και μάθετε απ’ εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.» (Ματθαίος 11:28-30) Ο Ιησούς, σαν ο ουράνιος Βασιλιάς του Θεού πάνω σ’ όλο το ανθρώπινο γένος, θα δείξει την ίδια ευσπλαχνία, και θα φροντίσει όπως κι όταν βρισκόταν πάνω στη γη, ώστε οι σύντροφοι του στη Βασιλεία να οργανωθούν για να προμηθεύσουν την ανακούφιση και τη στοργική επίβλεψη που πραγματικά χρειάζονται οι άνθρωποι. Όλοι όσοι θα ζουν πάνω στη γη, κάτω από την κυβέρνηση της Βασιλείας του Ιησού, θα βρουν πραγματικά ανάπαυση στη ζωή τους.
ΑΜΕΜΠΤΟΣ ΣΕ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ
15. Πώς έδωσε ο Ιησούς την τέλεια απάντηση στην πρόκληση του Σατανά;
15 Πάνω απ’ όλα, ο μελλοντικός Βασιλιάς του ανθρώπινου γένους εκδήλωσε άμεμπτη ακεραιότητα και υπακοή στον ουράνιο Πατέρα του, μέχρι το σκληρό θάνατο σ’ ένα πάσσαλο μαρτυρίου. Καθώς εκείνη η ώρα της εκτελέσεως πλησίαζε, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Ιεχωβά, λέγοντας: «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα.» Η φωνή του Ιεχωβά αποκρίθηκε από τους ουρανούς: «Και εδόξασα και πάλιν θέλω δοξάσει.» Για ν’ αγιάσει το όνομα του πατέρα του, ο Ιησούς έδωσε τελειωτική απάντηση στην πρόκληση του Σατανά. Απέδειξε ότι ένας τέλειος άνθρωπος μπορεί ν’ αποδειχθεί πιστός στον Θεό κάτω από κάθε δοκιμασία που θα μπορούσε να φέρει επάνω του ο ενάντιος. Έτσι ο Ιησούς μπορούσε να πει: «Τώρα είναι κρίσις του κόσμου τούτου, τώρα ο άρχων του κόσμου τούτου [ο Σατανάς] θέλει εκβληθή έξω»—τέλεια αναξιόπιστος, αποδειγμένος ψεύτης. Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες, σαν το ‘σπέρμα του όφεως’ θα προξενούσαν μια οδυνηρή πληγή στην «πτέρνα» του «σπέρματος» της όμοιας με γυναίκα οργανώσεως του Θεού, αλλ’ ο Θεός θα ανάσταινε τον άξιο Υιό του σε πνευματική ζωή.—Γένεσις 3:15· Ιωάννης 12:27-31.
16, 17. (α) Γιατί μπορούμε να έχουμε ισχυρή πεποίθηση στον μελλοντικό Βασιλιά της γης; (β) Πώς δείχνουν οι Γραφές ότι η ελπίδα για μια παραδεισένια γη είναι πραγματική; (γ) Πρέπει ο προηγούμενος τρόπος ζωής να σας εμποδίζει από το να επιζητείτε αυτή την ελπίδα;
16 Η αγάπη του Ιησού για τη δικαιοσύνη, το μίσος του για την ανομία, η βαθιά στοργή του για το ανθρώπινο γένος και, πάνω απ’ όλα, η ακλόνητη υπακοή του στο να κάνει το θέλημα του Πατέρα του για τη δόξα του ονόματος του Ιεχωβά—όλα αυτά τα πράγματα δείχνουν ότι αυτός ο πιστός Υιός είχε με θαυμαστό τρόπο τα προσόντα για μελλοντικός Βασιλιάς της γης. Δεν θα θέλατε να κερδίσετε αιώνια ζωή σαν ευτυχισμένος υπήκοος ενός τέτοιου βασιλιά;
17 Άσχετα με το πόσο καλός ή πόσο κακός ήταν ο τρόπος της ζωής σας μέχρι τώρα, μπορείτε να πραγματοποιήσετε την ελπίδα εκείνη της αιώνιας ζωής πάνω στη γη που θα γίνει ένδοξη. Ακόμη κι’ ο μετανιωμένος ληστής που είχε εκτελεσθεί μαζί με τον Ιησού, πήρε μια τέτοια ελπίδα αναστάσεως! Γιατί όταν είπε στον Ιησού, «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου,» ο Ιησούς απάντησε: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.» (Λουκάς 23:42, 43, ΜΝΚ) Σύντομα, ο Παράδεισος θα γίνει μια πραγματικότητα. Επιζητείτε κι’ εσείς επίσης με προσευχή την ‘ελευση’ της Βασιλείας και των ευλογιών της;
[Εικόνα στη σελίδα 77]
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΓΗ
Σαν διορισμένος βασιλιάς, απέδειξε ακεραιότητα ως το θάνατο και, με το χυμένο αίμα του, λύτρωσε το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία και το θάνατο