-
Είσθε Ελεήμων Όπως ο Πατήρ σας είναι Ελεήμων;Η Σκοπιά—1972 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
ο οποίος πήρε το μοναδικό πρόβατο ενός πτωχού ανθρώπου για να προσφέρη γεύμα σ’ ένα καλεσμένο. Ωργισμένος ο Δαβίδ εφώναξε: «Άξιος θανάτου ο άνθρωπος, όστις έπραξε τούτο!» Γιατί; «Επειδή δεν εσπλαχνίσθη» τον συνάνθρωπό του. Αλλ’ ο Δαβίδ, μολονότι ήταν σπλαχνικός στην καρδιά ο ίδιος, όπως έδειξε η έκφρασίς του, εδέχθη το χτύπημα με το να του λεχθή: «Συ είσαι ο άνθρωπος!» Ώστε, λοιπόν, μολονότι είναι πιθανόν να δείχνωμε έλεος, δεν μπορούμε να είμεθα ικανοποιημένοι από τον εαυτό μας αλλά πρέπει να προσέχωμε συνεχώς την προτροπή, «Γίνεσθε λοιπόν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ σας είναι οικτίρμων.»—2 Σαμ. 12:1-7· Λουκ. 6:36.
Η σοβαρότης αυτού του ζητήματος φαίνεται από τη δήλωσι της Γραφής ότι οι «άσπλαχνοι» υπολογίζονται μεταξύ εκείνων οι οποίοι θεωρούνται από τον Θεό ως «άξιοι θανάτου.» (Ρωμ. 1:31, 32) Σκεφθήτε την περίπτωσι των Φαρισαίων, για τους οποίους ο Ιησούς είπε ότι ήσαν μία τάξις, προωρισμένη για τη Γέεννα, την αιώνια καταστροφή. (Ματθ. 23:23, 33) Είναι καταφανές ότι η έλλειψις ελέους συντελούσε κατά μέγα μέρος στο να είναι άξιοι αυτής της καταδίκης. Όταν τους επέπληξε διότι ’κατεδίκαζαν τους αθώους,’ ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς ότι έπρεπε να γνωρίζουν τι σημαίνει, ’έλεον θέλω και ουχί θυσίαν.’—Ματθ. 9:11-13· 12:7· Ωσηέ 6:6.
Στη ρίζα του προβλήματος των Φαρισαίων ήταν ο υπερβολικός τρόπος προσκολλήσεως στο γράμμα του νόμου με τον οποίο έβλεπαν όλα τα ζητήματα. Ενδιαφέρονταν πολύ για κανόνες, διατάξεις, και τρόπους ενεργείας, αλλά παρέβλεπαν ή έδιναν λιγώτερη προσοχή στις πιο σοβαρές αρχές του Λόγου του Θεού και στις θεμελιώδεις εντολές της αληθινής λατρείας. Ασφαλώς δεν ήσαν σαν Εκείνον που ωμολογούσαν ως τον ουράνιο Πατέρα των. (Ιωάν. 8:41) Μήπως βλέπομε στον εαυτό μας κάποια τάσι να γίνωμε όμοιοι μ’ αυτούς;
Μολονότι το έλεος του Θεού δεν περιορίζεται καθόλου σε καιρούς κρίσεως, ωστόσο αυτοί οι καιροί είναι ασφαλώς ευκαιρίες που το έλεος γίνεται πολύ καταφανές. Και πόσο θα επιθυμούσαμε να είμεθα αντικείμενα ελέους του Θεού σε τέτοιους καιρούς!
-
-
Το Έλεος Καυχάται Κατά της Κρίσεως—Πώς;Η Σκοπιά—1972 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
Το Έλεος Καυχάται Κατά της Κρίσεως—Πώς;
ΟΤΙ το έλεος μπορεί ’να καυχηθή κατά της κρίσεως· θα έπρεπε να ενδιαφέρη πολύ τον καθένα από μας. Γιατί; Διότι ο απόστολος Παύλος στα θεόπνευστα συγγράμματά του μας βεβαιώνει ότι«έκαστος ημών περί εαυτού θέλει δώσει λόγον εις τον Θεόν.»—Ιακ. 2:13· Ρωμ. 14:12.
Εκείνο που αυξάνει το ενδιαφέρον μας είναι το γεγονός ότι ο καιρός του Θεού για να κάμη κρίσι σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος είναι τώρα πολύ πλησίον. Οι προφητείες δείχνουν ότι η μυστική ‘Βαβυλών η Μεγάλη,’ η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας» καθώς και όλα τα πολιτικά έθνη, θα αισθανθούν σύντομα τη δύναμι της θείας κρίσεως. Όλα τα άτομα στη γη αντιμετωπίζουν μια περίοδο ’μεγάλης θλίψεως,’ και η επιβίωσις απ’ αυτήν εξαρτάται από το να έχουν την επιδοκιμασία του Θεού, την ευνοϊκή κρίσι του. (Ματθ. 24:21, 22· 25:31-34, 41· Αποκάλ. 17:1-5· 19:11-15) Εκείνος ο καιρός της θλίψεως θα εισαγάγη τη χιλιετή θεία κυβέρνησι του Υιού του Θεού επάνω στη γη, και στη διάρκεια αυτής της «Ημέρας της Κρίσεως» εκείνοι που έχουν περάσει ζώντες καθώς οι αναστημένοι νεκροί θα κριθούν σύμφωνα με τις πράξεις των.—Ματθ. 11:21-24· 12:41, 42· Πράξ. 10:42· Αποκάλ. 20:12, 13.
Αλλά το έλεος μπορεί ’να καυχηθή κατά της κρίσεως’ ακόμη και στην εποχή μας, διότι η κρίσις του θεού δεν περιορίζεται αποκλειστικά
-