Ερωτήσεις από Αναγνώστες
■ Στο Φιλιππησίους 2:9 ο Παύλος λέει για τον Ιησού: «Ο Θεός . . . εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα». Με ποια έννοια ο Ιησούς πήρε «όνομα το υπέρ παν όνομα»;
Με την έννοια ότι ο Ιεχωβά του εμπιστεύθηκε μια θέση ή εξουσία υψηλότερη από εκείνη που χάρισε σε κάθε άλλο πλάσμα. Μερικοί ίσως νομίζουν ότι μόνο ο ίδιος ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να έχει «όνομα το υπέρ παν όνομα». Κι έτσι ίσως να πιθανολογούν ότι το εδάφιο αυτό αποδεικνύει ότι ο Ιησούς είναι ίσος, ή ίσως το ίδιο άτομο με τον Ιεχωβά Θεό. Όμως μια προσεχτικότερη εξέταση του κειμένου δεν υποστηρίζει την άποψη αυτή.
Τα συμφραζόμενα του Φιλιππησίους 2:9 δείχνουν ότι ο Ιησούς έλαβε αυτό το «όνομα» μετά το θάνατο και την ανάστασή του. Ώστε, πριν από το χρόνο εκείνο δεν είχε το «όνομα το υπέρ παν όνομα». Το γεγονός ότι του δόθηκε αυτό το όνομα δείχνει ότι ήρθε κάποια αλλαγή στην κατάστασή του. Υπάρχει κανένας τρόπος για να μπορούσε να αλλάξει η κατάσταση του Ιεχωβά; Όχι. Αυτός πάντοτε ήταν ο Υπέρτατος. Ώστε το γεγονός ότι δόθηκε στον Ιησού ένα υψηλότερο όνομα αποδεικνύει ότι δεν είναι ίσος με τον Ιεχωβά ούτε είναι ο ίδιος ο Ιεχωβά.
Σημειώστε επίσης ότι το όνομα ‘χαρίστηκε’ στον Ιησού από τον Ιεχωβά. Όπως είναι φανερό αν ο Θεός μπορεί να διαλέξει για να δώσει ένα τέτοιο όνομα στο Γιο του, τον Ιησού, τότε ο Πατέρας θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος και ο Ιησούς θα πρέπει να είναι υποδεέστερος. (1 Κορινθίους 11:3) Έτσι οποιαδήποτε τιμή πηγαίνει προς τον Ιησού εξαιτίας του υψηλού του προνομίου είναι «εις δόξαν Θεού Πατρός».—Φιλιππησίους 2:11.
Ώστε στον Ιησού δόθηκε ένα όνομα το οποίο ήταν υψηλότερο από κείνο που δόθηκε σε οποιοδήποτε από τα πλάσματα του Θεού. Αλλά όπως είναι φανερό το γεγονός ότι έλαβε αυτό το όνομα δεν τον έκανε και ίσο με τον Θεό. Παράβαλε με 1 Κορινθίους 15:27, που λέει ότι ο Θεός υπέταξε όλα τα πράγματα κάτω από τα πόδια του Ιησού αλλά δεν υποτάχθηκε και ο ίδιος στον Ιησού.
Ποιο ήταν το υψηλό όνομα που του έδωσε; Ο προφήτης Ησαΐας μάς βοηθάει ν’ απαντήσουμε σ’ αυτό. Μιλώντας για τον Ιησού, λέει: «Η εξουσία θέλει είσθαι επί τον ώμον αυτού· και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης.» (Ησαΐας 9:6, 7) Το εδάφιο αυτό δείχνει ότι το «όνομα» παριστάνει τη μεγάλη δύναμη, τη θέση ή την εξουσία—με όλες τις απόψεις όπως αναφέρονται στον Ησαΐα—που δίνεται στον Ιησού έτσι ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει το θέλημα του Ιεχωβά.
Ο Ιησούς έδειξε την έκταση της εκτελεστικής του εξουσίας όταν είπε στους μαθητές του: «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης». (Ματθαίος 28:18) Η μοναδική ελπίδα του ανθρώπινου γένους για το μέλλον βρίσκεται στην υψηλή θέση που εμπιστεύθηκε ο Θεός στον Ιησού, κι αυτός είναι ο λόγος που εφαρμόζεται σ’ αυτόν η προφητεία του Ησαΐα. «Και εν τω ονόματι αυτού θέλουσιν ελπίσει τα έθνη.»—Ματθαίος 12:21.
Ο απόστολος Παύλος είπε ότι πρέπει «να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ.» (Φιλιππησίους 2:10) Αυτά τα λόγια δεν είναι απλώς συμβολικά. Ο Ιησούς προειδοποίησε ότι πολλοί θα αξίωναν ότι είχαν κάνει θαύματα στο «όνομά» του, αλλά εκείνος δεν θα τους παραδεχόταν. (Ματθαίος 7:21-23) Το να ‘κλίνη’ αληθινά κάθε γόνυ στο όνομα του Ιησού σημαίνει ν’ αναγνωρίσει τη θέση του και να υποταχθεί πλήρως στη εξουσία του. Σήμερα, σημαίνει να υποταχθεί σ’ αυτόν σαν Βασιλιά, συμμετέχοντας στο έργο της διακηρύξεως των καλών νέων της Βασιλείας και παραμένοντας ουδέτερος στις υποθέσεις των γήινων βασιλείων.—Ματθαίος 24:14.
Αυτό ξεσηκώνει την αντίθεση των κοσμικών βασιλιάδων. Ο Ιησούς προειδοποίησε: «Και θέλετε είσθε μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.» (Ματθαίος 24:9). Αλλά σ’ εκείνους που πραγματικά ‘κλίνουν το γόνυ’, το όνομα του Ιησού έχει πραγματική δύναμη.
Ο απόστολος Πέτρος διακήρυξε: «Διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» (Πράξεις 4:12) Προηγουμένως, ο Πέτρος είχε πει σ’ έναν κουτσό: «Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου σηκώθητι και περιπάτει»! Και ο άνθρωπος περπάτησε. (Πράξεις 3:6) Ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του ότι θα έπρεπε να προσεύχονται ‘στο όνομά του’. (Ιωάννης 14:14) Όταν χρησιμοποιούμε το όνομα του Ιησού στις προσευχές μας, δεν απαγγέλλουμε έναν απλό τυπικισμό. Μάλλον, ζητούμε να χρησιμοποιηθεί για χάρη μας η υψηλή δύναμη και η εξουσία του Ιησού Χριστού.
Δείχνοντας την κατάλληλη τιμή και το σεβασμό στο «όνομα» του Ιησού—την υψηλή του θέση ή εξουσία—συγκαταλεγόμαστε ανάμεσα σ’εκείνους για τους οποίους έχει ειπωθεί: «Και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός.»—Φιλιππησίους 2:11.