Η Λογικότης Οδηγεί σε Ειρήνη
1, 2. (α) Ποια μεταμόρφωσις μπορεί να προκύψη αν ένα άτομο χρησιμοποιή τη λογική του ικανότητα; (β) Πώς τονίζεται αυτό από τον απόστολο Παύλο;
Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός έδωσε λογικό στον άνθρωπο, με την ικανότητα να είναι λογικός. Η χρήσις αυτού του θαυμαστού χαρακτηριστικού καθιστά τον άνθρωπο ικανόν να υπηρετή τον Θεό λόγω εκτιμήσεως των θαυμασίων ιδιοτήτων του Θεού—της αγάπης του, του ελέους και της χάριτός του, της παντοδυναμίας του, της απεριόριστης σοφίας του και της τελείας δικαιοσύνης του. Ο συνετός άνθρωπος, λογικευόμενος πάνω σ’ αυτά τα πράγματα, μπορεί να δη ότι αυτός ο ίδιος έχει ένα περιορισμένο μέτρον των ιδιοτήτων αυτών και ότι πρέπει να εργασθή για να τις αυξήση μέσα του. Μπορεί έτσι να υπηρετή τον Θεό και, αγαπώντας και ευαρεστώντας τον Θεό που υπηρετεί, μπορεί να γίνη περισσότερο όμοιος με τον Θεό, μιμούμενος τις κατευθύνσεις του.
2 Ο απόστολος Παύλος, ένας στενός μιμητής του Χριστού, ο οποίος εμιμήθη και εξήγησε με το παράδειγμά του τον Πατέρα του Ιεχωβά μ’ ένα τέλειο τρόπο, μας ενουθέτησε: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, δια των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία. Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.»—Ρωμ. 12:1, 2.
3. Πώς το να έχομε την ιδιότητα της λογικότητος είναι ευχάριστο και ουσιώδες; Γιατί;
3 Απολαμβάνομε καλή συντροφιά μ’ έναν που έχει τη θεοειδή ιδιότητα της λογικότητος. Ένα τέτοιο άτομο έχει δίκαιο φρόνημα, ορθή σκέψι, είναι ευπρόσιτο, πολύ ειρηνικό στην επικοινωνία μαζί του. Αλλά πιο σπουδαίο απ’ αυτό είναι τούτο, ότι η λογικότης είναι ουσιώδης για να ευαρεστούμε τον Θεό, ο οποίος είναι πάντοτε λογικός. Προσκαλεί τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν τη λογική των δύναμι, μέσω του αποστόλου, ο οποίος λέγει: «Σας παρακαλώ.» Στο κεφάλαιο 12 του Γραφικού βιβλίου της προς Ρωμαίους επιστολής μάς δίδεται μια πλήρης περιγραφή του τι σημαίνει να υπηρετούμε με τη λογική μας δύναμι. Βρίσκομε ότι σοφία, ισορροπία, κατανόησις και σύνεσις μπορούν ν’ αποκτηθούν με ορθή λογίκευσι. Ένα λογικό άτομο δεν θα σκέπτεται για τον εαυτό του υψηλότερα από όσο είναι ανάγκη, αλλά θα σωφρονή. Το τρίτο εδάφιο μας λέγει: «Διότι λέγω, δια της χάριτος της εις εμέ δοθείσης, προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.»
4. (α) Ποια μελέτη είναι πάρα πολύ ζωτική; Γιατί; (β) Τι είναι ωφελιμώτατο να σκεπτώμεθα; Γιατί;
4 Λογικευόμενοι, συνδέομε αρχές προς γεγονότα ή προβλήματα μ’ ένα συμπερασματικό τρόπο για να διευκρινίσωμε ειδικές λεπτομέρειες, ή συγκρίνομε γεγονότα το ένα με το άλλο μ’ ένα επαγωγικό τρόπο για ν’ αποκαλύψωμε ή διευκρινίσωμε γενικές αρχές. Αλλά μόνη η λογίκευσις είναι αρκετή; Όχι. Πολλοί στοχασταί και φιλόσοφοι περιέρχονται σε σύγχυσι και δεν γνωρίζουν τον δρόμο της ειρήνης. Η λογίκευσις πρέπει να οδηγήται από τις Γραφές, όχι από ανθρωπίνους κανόνες ή από τη φιλοσοφία. Μας λέγεται ν’ αποκτήσωμε τον νουν του Ιεχωβά, να δοκιμάζωμε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο. Τούτο απαιτεί μελέτη του λόγου του Θεού. Πρέπει να έχωμε πνευματική καθοδηγία: «Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση αυτά· διότι πνευματικώς ανακρίνονται.» (1 Κορ. 2:14) Πρέπει επίσης να σκεπτώμεθα. Αυτό δεν σημαίνει να ονειροπολούμε πάνω σε δικές μας φαντασιώδεις ιδέες. Όχι, η σκέψις μας πρέπει οριστικά να οδηγήται από τον Θεό. Η λογίκευσίς μας πρέπει να βασίζεται άμεσα στις Γραφές. Τέτοια σκέψις μπορεί να γίνεται ακόμη και σε περιόδους αναπαύσεως. Ο ψαλμωδός είπε: «Θέλω μελετά εις πάντα τα έργα σου, και περί των πράξεών σου θέλω διαλογίζεσθαι.» (Ψαλμ. 77:12) Ασφαλώς η πιο καλή διανοητική μελέτη για μας είναι αναφορικά με την πολιτεία του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορούμε να συγκρίνωμε τη δράσι της ζωής μας με τον κανόνα της Γραφής και να εφαρμόζωμε τα πνευματικά λόγια του Ιεχωβά προς τις πνευματικές υποθέσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας. Τότε, όταν πρόκειται να ληφθή μια δύσκολη απόφασις, θα μπορούμε να θυμηθούμε και ν’ ακολουθήσωμε τις έξοχες δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά σε τέτοια ζητήματα. Με αυτό το είδος λογικεύσεως μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι η πορεία μας θα οδηγήται από δίκαιες αρχές.
ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΣΚΕΨΙΣ ΟΥΣΙΩΔΗΣ
5. Δώστε παράδειγμα σκέψεως επάνω σ’ ένα Γραφικό σημείο.
5 Ως παράδειγμα σκέψεως, μπορούμε να συλλογισθούμε τα λόγια του αποστόλου στην προς Ρωμαίους επιστολή, κεφάλαιο 11, για να κατανοήσωμε καλύτερα τι πραγματικά είναι η λογική λατρεία για την οποία μιλεί ο Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή 12:1. Στο κεφάλαιο 11 απεικονίζει τη θαυμαστή ευκαιρία που παρεσχέθη στους Ισραηλίτας να πληρώσουν όλες τις θέσεις στην ουράνια οργάνωσι της Βασιλείας υπό τον Χριστόν. Δείχνει πώς και γιατί απέτυχαν, αλλά πώς η χάρις και η ανεξερεύνητη σοφία του Ιεχωβά επρομήθευσαν έναν τρόπο για να δοθή στους ανθρώπους των έξω εθνών η ευκαιρία να ολοκληρώσουν την πλήρωσι αυτού του ενδόξου κυβερνητικού σώματος. Κατόπιν κάνει έκκλησι στους Χριστιανούς να παρατηρήσουν όχι μόνο τη δικαιοσύνη του Θεού που καταδικάζει την παρακοή, αλλά και τη θαυμαστή του αγάπη, σοφία και δύναμι που κάνουν προμήθειες και για τους Ιουδαίους και για τους εθνικούς που θέλουν να τον υπηρετήσουν. Λέγει ότι σαν μια συνέπεια λογικεύσεως επάνω σε τούτο, πρέπει να παραστήσουν τα σώματά των θυσίαν ζώσαν, με όλη τη λογική των δύναμι. Είναι πραγματικά η μόνη λογική ενέργεια που πρέπει να κάμουν.
6. (α) Πώς μπορεί να χρησιμοποιηθή η λογίκευσις στην προπαρασκευή για συναθροίσεις; (β) Δώστε ένα παράδειγμα.
6 Λογίκευσις περιλαμβάνεται, επίσης, στην κατάλληλη προπαρασκευή για συναθροίσεις όπου μελετάται η Γραφή. Παραδείγματος χάριν, μπορεί να μελετάτε τη Σκοπιά για προπαρασκευή για την εβδομαδιαία μελέτη στην Αίθουσα Βασιλείας. Καθώς μελετάτε τις ερωτήσεις και προετοιμάζετε σχόλια, συλλογίζεσθε για το πώς μπορείτε να κάμετε τα σχόλιά σας εποικοδομητικά για τους ομοίους σας Χριστιανούς. Σκεφθήτε τους νέους που είναι παρόντες. Τα σχόλιά σας πρέπει να είναι σαφή, απλά, κατανοητά. Ενθαρρύνατε άλλους να λογικεύωνται με το να προετοιμάζετε σχόλια με δικά σας λόγια αντί να διαβάζετε απλώς την απάντησι. Ως ένα παράδειγμα σκέψεως στη μελέτη και προετοιμασία, θεωρήστε ότι εξετάζετε την παράγραφο 21 στη σελίδα 250 του τεύχους της 1ης Μαΐου 1961 της Σκοπιάς. Εκεί αναφέρεται κατ’ ουσίαν ότι μπορεί ένας να εργασθή σκληρά για να επιτύχη σ’ ένα κοσμικό επάγγελμα, αλλά το υψηλότερο επάγγελμα, ο πιο άξιος σκοπός, είναι το ν’ ανταποκριθή κανείς στις απαιτήσεις του Ιεχωβά ως διάκονός του. Για να πλουτίσετε την κατανόησί σας και τα σχόλιά σας πάνω σ’ αυτή την παράγραφο, θα μπορούσατε να φέρετε στο νου όλη τη μελέτη, τις θυσίες, την αποφασιστικότητα και τα έτη εργασίας που δαπανά ένα άτομο για να έχη επιτυχία σε οποιοδήποτε επάγγελμα ή σταδιοδρομία στο εμπόριο ή στον πολιτικό τομέα. Έπειτα θα μπορούσατε να σκεφθήτε για την υπέροχη αξία της διακονίας ως σταδιοδρομίας ολοκλήρου ζωής και την επιτακτική ανάγκη ν’ αφιερώσετε περισσότερη ακόμη συγκεντρωμένη ενέργεια, ζήλο και προσοχή, πραγματικά, την ίδια τη ζωή σας, σ’ αυτήν.
7. Πώς τέτοια λογίκευσις στην προπαρασκευή θ’ αποδειχθή ευεργετική στις συναθροίσεις;
7 Αν κάνετε αυτό, καθώς παρακολουθείτε τις συναθροίσεις της εκκλησίας η λογικότης σας θα ενθαρρύνη άλλους να λογικεύωνται και θ’ αποκτήσουν κατανόησι. Οι ακροαταί, ακόμη και οι νεοφερμένοι, θα βοηθηθούν, πράγμα που είναι ο σκοπός της συναθροίσεως, όπως εξήγησε ο Παύλος: «Εάν πάντες προφητεύωσιν, εισέλθη δε τις άπιστος ή ιδιώτης, ελέγχεται υπό πάντων, ανακρίνεται υπό πάντων· και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον, θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών.»—1 Κορ. 14:24, 25.
8, 9. Δείξτε πώς η εφαρμογή της λογικεύσεως μπορεί να μας βοηθήση να εκτιμήσωμε τη διακονία μας πληρέστερα και να βοηθήσωμε εκείνους στους οποίους κηρύττομε.
8 Μπορούμε να βελτιώσωμε και να διευρύνωμε τη διακονία μας με το να λογικευώμεθα επάνω σ’ αυτήν, με το να σκεπτώμεθα, Γιατί είναι ευεργετικό να κάμωμε το έργο μ’ αυτό τον τρόπο ή μ’ εκείνο τον τρόπο; Αυτό θα εγίνετο, όχι για να επικρίνωμε, αλλά για να προοδεύσωμε και ν’ αποφύγωμε να εκτελούμε τη διακονία μας απλώς με μια αίσθησι καθήκοντος ή αποφάσεως, ή μ’ ένα μηχανικό τρόπο. Αυτό θα μας βοηθήση ν’ αναπτύξωμε αγάπη. Διατασσόμεθα ν’ αποδίδωμε τη διακονική μας υπηρεσία με τη λογική μας δύναμι, δοκιμάζοντας για τον εαυτό μας το θέλημα του Θεού με εφαρμογή και πείρα. Νουθετούμεθα να πράττωμε το έργο μας εκ ψυχής: «Ο μεταδίδων, ας μεταδίδη εν απλότητι· ο προϊστάμενος, ας προΐσταται μετ’ επιμελείας· ο ελεών, ας ελεή εν ιλαρότητι.»—Ρωμ. 12:2, 8· Κολ. 3:23.
9 Λόγου χάριν, γιατί ετοιμάζομε διάφορες ομιλίες πάνω σε ειδικά θέματα για να τις εκφωνήσωμε στα σπίτια των ανθρώπων; Για να ενθαρρύνωμε τους ανθρώπους να σκεφθούν, να λογικευθούν, να εφαρμόσουν τις Γραφές στα γεγονότα της ζωής και να τους βοηθήσωμε ν’ αποκτήσουν το υπόδειγμα της αληθείας. Μας δίδεται η νουθεσία: «Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων . . . μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού.» (2 Τιμ. 1:13) Με τις ομιλίες μας σε διάφορα Βιβλικά θέματα, που το καθένα υποδεικνύει τη Βασιλεία ως την ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, οι άνθρωποι με τον καρό θ’ αρχίσουν να βλέπουν ένα υπόδειγμα σ’ εκείνο που λέμε. Εκείνοι που έχουν καλή καρδιά αρχίζουν ν’ αποκτούν μια πλήρη εικόνα της ελπίδος του δικαίου νέου κόσμου.
10, 11. (α) Από ποιον πρέπει ν’ αρχίσωμε εφαρμόζοντας λογικότητα; (β) Ποιος κίνδυνος ενεδρεύει αν δεν εφαρμόζωμε λογικότητα στην προσωπική μας διακονία;
10 Με ποιους, λοιπόν, πρέπει να είμεθα λογικοί; Η λογικότης πρέπει να μπη σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Πρώτ’ απ’ όλα, πρέπει να είμεθα λογικοί με τον εαυτό μας στη διακονία μας. Τούτο σημαίνει να είμεθα σώφρονες, ισορροπώντας τον χρόνον κατάλληλα μεταξύ των διαφόρων ευθυνών μας, μη δικαιολογώντας τον εαυτό μας με εύσχημον, ευλογοφανή συλλογισμό. Μας εδόθη μια διακονία με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά. Ο απόστολος νουθετεί: «Ας καταγινώμεθα εις την διακονίαν.» Συμβουλεύει επίσης: «Η αγάπη ας ήναι ανυπόκριτος· αποστρέφεσθε το πονηρόν, προσκολλάσθε εις το αγαθόν.» Μήπως δίδετε στη διακονία σας ολιγότερη προσοχή παρά στο παρελθόν; Μήπως άλλα πράγματα προκάλεσαν ψυχρότητα από μέρους σας; Η λογική σας λέγει ότι το να ψυχρανθήτε στην αγάπη για το ορθόν σημαίνει να χάσετε την αποστροφή για την αμαρτία. Αυτό είναι επικίνδυνο. Να είσθε λογικός, και να κάμετε τις αναγκαίες διευθετήσεις για να θέσετε πάλι τη διακονία σας στην πρώτη θέσι στη ζωή σας, η οποία της ανήκει. Ο Ιησούς ήταν ενήμερος του κινδύνου της ψευδούς λογικεύσεως όταν, αφού είχε εξηγήσει ποιο ήταν το θέλημα του Θεού γι’ αυτόν, ο Πέτρος συνεζήτησε μαζί του υποστηρίζοντας την ανθρώπινη άποψι: «Και παραλαβών αυτόν ο Πέτρος κατ’ ιδίαν, ήρχισε να επιτιμά αυτόν, λέγων, Γενού ίλεως εις εαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε. Εκείνος δε στραφείς είπε προς τον Πέτρον, Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά, σκάνδαλόν μου είσαι· διότι δεν φρονείς τα του Θεού, αλλά τα των ανθρώπων.»—Ρωμ. 12:7, 9· Ματθ. 16:22, 23.
11 Γινόμενοι λογικοί με τον εαυτό μας, θα μεταχειρισθούμε λογικότητα ως προς την ψυχαγωγία, την ανάγνωσι, τη σκέψι, τη συντροφιά, την κοσμική εργασία, το σπίτι και την οικογένεια. Η διακονία μας είναι η ολοχρόνια απασχόλησίς μας, η σταδιοδρομία μας. Ο Χριστιανός διατάσσεται: «Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.»—1 Κορ. 10:31.
ΛΟΓΙΚΟΤΗΣ Μ’ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
12. Πώς μπορούμε να είμεθα λογικοί δίδοντας οδηγίες ή συμβουλή;
12 Το επόμενο βήμα είναι να είμεθα λογικοί με τους αδελφούς μας, εκείνους που είναι ομοίας πίστεως. Αν είμεθα λογικοί, θα είμεθα ήρεμοι, φιλάγαθοι, διακριτικοί, όχι αυθαίρετοι, όχι άκαμπτοι. Ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά δεν θα πη σ’ έναν άλλον όταν δίδη οδηγίες ή συμβουλή: «Αυτός απολύτως είναι ο τρόπος που αυτό πρέπει να γίνη.» Μάλλον θ’ ακολουθήση την αποστολική νουθεσία: «Γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι δια της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους.» (Ρωμ. 12:10) Δεν πρέπει να φρονούμε ότι, επειδή κάποιος είναι αφιερωμένος στον Θεό, έχομε εξουσία να είμεθα απαιτητικοί απ’ αυτόν. Σκεφθήτε το παράδειγμα που έδωσε ο απόστολος Παύλος. Με όλη την αποστολική του εξουσία θα μπορούσε να έχη διατάξει, αλλά όταν έγραψε στην εκκλησία της Κορίνθου για κάποια από τις ελλείψεις της, είπε: «Αυτός δε εγώ ο Παύλος σάς παρακαλώ δια της πραότητος και επιεικείας του Χριστού.» Ο κανών, επομένως, είναι: «Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.»—2 Κορ. 10:1· Γαλ. 6:10.
13, 14. Πώς η λογικότης θα μας βοηθήση ν’ αποφύγωμε ένα λάθος; Δώστε ένα παράδειγμα.
13 Θέλομε να βοηθήσωμε ο ένας τον άλλον. Δεν μπορούμε να βοηθήσωμε με το να προσπαθούμε να προσαρμόσωμε τους άλλους στις περιστάσεις μας ή με το να περιμένωμε απ’ αυτούς να κάμουν το ίδιο που κάνομε κι εμείς, αλλά μπορούμε με λογικότητα να βοηθήσωμε ένα άτομο να επωφεληθή όσο μπορεί περισσότερο από τις ευκαιρίες του. «Διότι δεν τολμώμεν να συναριθμήσωμεν ή να συγκρίνωμεν εαυτούς προς τινας εκ των συνιστώντων εαυτούς· αλλ’ αυτοί καθ’ εαυτούς μετρούντες εαυτούς και προς εαυτούς συγκρίνοντες εαυτούς, ανοηταίνουσιν.»—2 Κορ. 10:12.
14 Παραδείγματος χάριν, μια Χριστιανή γυναίκα μπορεί να έχη έναν σύζυγο που διάκειται δυσμενώς προς την αλήθεια. Αισθάνεται την ευθύνη της προς αυτόν ως μια σύζυγος και αισθάνεται ότι πρέπει να δαπανά λίγον καιρό μαζί του τα σαββατοκύριακα όταν αυτός είναι στο σπίτι. Έτσι μπορεί να λείπη από τις διευθετήσεις για κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι την Κυριακή το πρωί, μολονότι ενασχολείται σε διακονική δράσι στο μέσον της εβδομάδος μαζί με τον όμιλο που συγκεντρώνεται στην εβδομαδιαία Γραφική μελέτη, η οποία διεξάγεται κοντά στην κατοικία της. Δεν θα ήταν αυθαίρετο και παράλογο να την επιπλήξωμε ή να την κατακρίνωμε επειδή δεν εκανόνισε το πρόγραμμά της ώστε να συμπίπτη με το πρόγραμμα άλλων στην εκκλησία, των οποίων οι περιστάσεις είναι διαφορετικές;
15. Δώστε ένα παράδειγμα φιλάγαθης ανταλλαγής σκέψεων μ’ έναν αδελφό για να τον βοηθήσετε να επωφεληθή όσο μπορεί περισσότερο από τις ευκαιρίες του.
15 Εν τούτοις, ένας επίσκοπος εκκλησίας θα μπορούσε ν’ ανταλλάξη σκέψεις μ’ ένα μέλος της εκκλησίας, για να βοηθήση το άτομο να δη πώς μπορεί να επωφεληθή όσο το δυνατόν περισσότερο από τις ευκαιρίες του. Μπορεί να παρατηρήση ότι ένας από τους Χριστιανούς αδελφούς του με οικογένεια δεν λαμβάνει την κατάλληλη ηγεσία ή δεν βοηθεί τα τέκνα του όπως θα έπρεπε. Ο επίσκοπος θα μπορούσε λογικά να τον πλησιάση, μ’ έναν φιλάγαθο τρόπο, λέγοντας κάτι προς την κατεύθυνσι αυτή: «Είναι ενθαρρυντικό και παρηγορητικό—δεν είναι έτσι;—να γνωρίζωμε ότι όλοι είμεθα ολοχρόνιοι διάκονοι του Θεού, έστω και αν μερικοί μπορή να έχουν οικογενειακές ευθύνες που τους εμποδίζουν ν’ αφιερώνουν όλον τον χρόνον των σε πραγματικό κήρυγμα και διδασκαλία; Εν τούτοις, ως πατέρας έχετε το ειδικό προνόμιο να δαπανάτε λίγον από τον αφιερωμένο χρόνο σας για να βοηθήτε τα τέκνα σας, όπως δίδεται εντολή εις Εφεσίους 6:4 (ΜΝΚ): ‘Και οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ’ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.’ Απαιτείται προσπάθεια για να επωφεληθήτε πλήρως από τέτοιες ευκαιρίες. Ο Παύλος το εγνώριζε αυτό, διότι ενουθέτησε τον Τιμόθεο: ‘Δια την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι.’ (2 Τιμ. 1:6) Υπάρχουν περιπτώσεις που πρέπει ν’ αναλάβωμε κάποια ενέργεια για να διεγείρωμε τον εαυτό μας όπως ακριβώς διεγείρει κανείς μια φωτιά μ’ ένα σκάλεθρο. Για να μπορέσωμε να το κάμωμε αυτό μ’ έναν εύτακτο και αποτελεσματικό τρόπο, μας δίδεται ο κανών στην 1 Κορινθίους 14:40: ‘Πάντα ας γίνωνται ευσχημόνως και κατά τάξιν.’ Θα ήταν καλό, επομένως, να κάμετε έναν προγραμματισμό του χρόνου σας ώστε να μπορέσετε να δώσετε στα τέκνα σας αυτή τη ζωοπάροχη προσοχή. Παρετήρησα ότι τα αγαπάτε πάρα πολύ. Ο Θεός επίσης τα αγαπά και τα θεωρεί άγια σ’ αυτόν, έτσι ώστε δίδοντας προσοχή σ’ αυτά στη μελέτη και βοηθώντας τα στην υπηρεσία διακηρύξεως των αγαθών νέων στον αγρό, μπορείτε να είσθε βέβαιος για τη βοήθεια του Θεού και για ευτυχή αποτελέσματα, όπως είπε ο Παύλος: ‘Εγώ εφύτευσα, ο Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξησεν.’ (1 Κορ. 3:6) Θα ευλογηθήτε βλέποντάς τα ν’ αυξάνουν ως διάκονοι του Θεού που κρατούν ακεραιότητα.» Αφού συζητήση αυτά τα εδάφια, ο επίσκοπος θα μπορούσε να προσφέρη στον αδελφό βοήθεια για να καταρτίση ένα πρόγραμμα, παρέχοντας προσωπική αρωγή με κάθε δυνατό τρόπο.
Η ΛΟΓΙΚΟΤΗΣ ΘΕΤΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
16. Βοηθώντας και νουθετώντας άλλους, πώς μπορούμε να δίνωμε προσοχή στα σπουδαία πράγματα; Εξηγήστε.
16 Το να κάμωμε να εκτελεσθή το κήρυγμα είναι κατ’ εξοχήν σπουδαίο. Η λογικότης θα μας καταστήση ικανούς να εκτιμήσωμε εκείνους που εκτελούν το έργο του κηρύγματος, και την πίστι των και τις προσπάθειές των να το εκτελέσουν. Χρειάζεται πίστις για να έχωμε κάποια μερίδα στη διακήρυξι των αγαθών νέων. Κάθε μάρτυς του Ιεχωβά, που δαπανά λίγον χρόνον ή πολύν στο κήρυγμα, έχει ένα μέτρον πίστεως. Η Γραφή λέγει: «Να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.» (Ρωμ. 12:3) Αν ένας με πίστι έχη επιτυχία στο έργο του, μην προσπαθείτε να τον κάμετε να εκτελή τα πράγματα μ’ έναν ωρισμένο τρόπο. Ίσως ένας είναι αρχάριος στην ενασχόλησί του στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι· ένας άλλος μπορεί να είναι αρκετά προχωρημένος σε χρόνια πείρας. Και οι δύο μπορεί να έχουν δυσκολία στο να βρίσκουν Γραφικά εδάφια γρήγορα. Ο εκπαιδευτής, εργαζόμενος με αυτούς τους διακόνους, δεν πρέπει να τους επικρίνη επειδή δεν χρησιμοποιούν κάθε εδάφιο της τρεχούσης ομιλίας. Πράγματι, ένα άτομο μπορεί να βρίσκη ότι είναι ικανό να χειρίζεται μια ωρισμένη ομιλία καλύτερα, εξηγώντας ωρισμένα εδάφια με περισσότερη επιτυχία. Ασφαλώς το άτομο αυτό δεν μπορεί ν’ αποθαρρυνθή ή να εξαναγκασθή να χρησιμοποιήση κάποια άλλη ομιλία, με την οποία έχει δυσκολία. Μάλλον, η λογικότης θα κάμη τη συμβουλή σας, αν είσθε ο διδάσκαλος, ενθαρρυντική και εποικοδομητική. Δώστε βοήθεια στο άτομο. Αν μπορήτε να βοηθήσετε το άτομο να μάθη και να χρησιμοποιή άλλες ομιλίες, αυτό, φυσικά, πρέπει να θεωρήται επιθυμητό και θα επιφέρη πρόοδο στη διακονία του. Έτσι ακολουθείτε τη συμβουλή της Γραφής: «Δια να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού.» (Φιλιππησ. 1:10) Μας λέγεται ότι είναι σπουδαίο να δοκιμάζωμε το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο θέλημα του Θεού. Ο Θεός θεωρεί σπουδαίο το να τηρούμεθα χωριστοί από τον κόσμο, να κρατούμε ακεραιότητα και να κηρύττωμε και διδάσκωμε τα αγαθά νέα. Αν βοηθούμε ο ένας τον άλλον να επιτελούμε αυτά τα πράγματα, κάνομε καλά.
17. Αν και δεν πρέπει να είμεθα απαιτητικοί από τους άλλους, τι πρέπει, ωστόσο, να προσπαθούμε να κάμωμε;
17 Εξ άλλου, ο καθένας πρέπει να είναι λογικός στη συμμόρφωσι προς τις οδηγίες εκτελέσεως του έργου, υπηρετώντας σε αρμονία με τους διακόνους του Θεού σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να χρειάζεται να κάμη μια αλλαγή στις μεθόδους του κηρύγματός του. Μπορεί να βρίσκη ότι δεν διδάσκει πράγματι αποτελεσματικά. Μπορεί να κατευθύνη την προσοχή στον εαυτό του μάλλον παρά στην αλήθεια ή στην εκκλησία, δείχνοντας σε άτομα την ανάγκη να ενωθούν με άλλους ομοίας πίστεως. Πρέπει να σκέπτεται για το παράδειγμα που δίνει στους άλλους. Η λογικότης θα τον βοηθήση να δη ότι τα όσα εκπαιδευόμεθα να πράττουμε τώρα μας προετοιμάζουν για το μέλλον και θα μας στήσουν σε καλή θέσι αργότερα καθώς θα αντιμετωπίζωμε νέες συνθήκες και ευθύνες.
18. Πώς θα αντιδράση το λογικό άτομο όταν διορθώνεται για ένα λάθος;
18 Μια ειδικά ζωτική περίπτωσις για να λογικευώμεθα είναι όταν εγείρεται ένα ζήτημα ή μια αμφισβήτησις. Σε τέτοιες περιστάσεις πρέπει να επιδεικνύη κανείς λογικότητα και πραότητα. Ίσως εκάματε ένα λάθος. Είναι λογικό και συντελεί σε ειρήνη και στη δική σας ευεξία το να είσθε έτοιμος ν’ ακούσετε, ν’ αλλάξετε την άποψί σας ή την πορεία της ενεργείας σας, όταν παρέχεται απόδειξις. Ταπεινοσύνη διανοίας και καρδιάς θα σας παρακινήση να είσθε έτοιμος να λογικευθήτε μάλλον παρά να είσθε πείσμων ή ισχυρογνώμων. Αν είσθε λογικός, δεν θα οργισθήτε ούτε θ’ αποθαρρυνθήτε, στενοχωρούμενος μήπως «χάσετε την αξιοπρέπειά σας» όταν σας γίνη διόρθωσις. Θα δώσετε προσοχή στη συμβουλή της Γραφής: «Λέγω . . . προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή . . . Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα· μη υψηλοφρονείτε, αλλά συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς· μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους.» Η λογικότης θα σας κάμη ευγνώμονας για το ότι υπάρχει κάποιος να σας διορθώση προτού το λάθος αυξήση σε μεγαλύτερες αναλογίες.—Ρωμ. 12:3, 16.
19. Τι θα κρατή στο νου το λογικό άτομο όταν διορθώνη ένα άλλο;
19 Ίσως η θέσις αντιστρέφεται και διορθώνετε σεις ένα άλλο άτομο. Τότε η λογικότης θα σας κάμη να ενθυμήσθε τη σοφή νουθεσία: «Να μη φρονήτε υπέρ ό,τι είναι γεγραμμένον, δια να μη επαίρησθε είς υπέρ του ενός κατά του άλλου. Διότι τις σε διακρίνει από του άλλου; και τι έχεις το οποίον δεν έλαβες; Εάν δε και έλαβες, τι καυχάσαι ως μη λαβών;» (1 Κορ. 4:6, 7) Θα κάμετε τη διόρθωσι με αγάπη και πραότητα, «προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής.»—Γαλ. 6:1· Τίτον 3:2.
ΛΟΓΙΚΟΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
20. Πώς η λογικότης θα μας κάμη πιο υποβοηθητικούς διακόνους σ’ εκείνους που προσπαθούμε να διδάξωμε;
20 Υπάρχουν μήπως και άλλοι ακόμη, έναντι των οποίων πρέπει να δείχνωμε λογικότητα; Ναι. Η Γραφική νουθεσία είναι: «Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους.» (Φιλιππησ. 4:5) Στην από σπίτι σε σπίτι διακονία, όταν επανεπισκέπτεται κανείς ενδιαφερόμενα άτομα, όταν διεξάγη Γραφικές μελέτες, καθώς διδάσκει, πρέπει να λογικεύεται με μεγάλη υπομονή και να είναι ικανός να θέση τον εαυτό του στη θέσι του άλλου ατόμου. Μπορεί τότε να βοηθήση το άτομο επειδή γνωρίζει γιατί ωρισμένα σημεία είναι δύσκολο να τα συλλάβη το άτομο αυτό. Θα αναγνωρίση καλής θελήσεως άτομα που αυτός διδάσκει ως ποίμνιον του Κυρίου, τα οποία ο Ιησούς περιέγραψε ως «όχλους», οι οποίοι «ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα». Θα κατανοήση ότι τέτοια άτομα υπέστησαν σύγχυσι από ψευδείς διδασκαλίες και από έλλειψι γνώσεως του λόγου του Θεού. Θα εκδηλώση αγάπη και φιλοξενία, δείχνοντας συμπάθεια, φιλαλληλία, καθώς περιέγραψε ο Παύλος: «Την φιλοξενίαν ακολουθούντες. Χαίρετε μετά χαιρόντων, και κλαίετε μετά κλαιόντων.»—Ματθ. 9:36· Ρωμ. 12:13, 15.
21. Τι κάνει για τον διδασκόμενον η διδασκαλία με λογικότητα;
21 Οποιοσδήποτε διδάσκει με λογικότητα παρέχει βάσι για να γίνουν άλλοι λογικοί έναντι του λόγου του Θεού, διότι προσαρμόζεται στη Βιβλική περιγραφή ενός αληθινού διακόνου: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός, ανεξίκακος, διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας· μήποτε δώση εις αυτούς ο Θεός μετάνοιαν, ώστε να γνωρίσωσι την αλήθειαν, και να ανανήψωσιν από της παγίδος του διαβόλου, υπό του οποίου είναι πεπαγιδευμένοι εις το θέλημα εκείνου.»—2 Τιμ. 2:24-26.
22. Σε ποιο βαθμό πρέπει να εξασκήται λογικότης έναντι των απίστων μελών της οικογενείας μας;
22 Μερικές φορές η πιο μεγάλη δοκιμασία της λογικότητός μας είναι όταν μέλη της οικογενείας μας είναι άπιστα. Σε τέτοια περίπτωση, δεν πρέπει να δίδεται ολιγώτερη αγάπη και φιλάγαθος στοχασμός σ’ εκείνους που είναι κοντά μας με σαρκικούς δεσμούς και είναι αγαπητοί σ’ ημάς, αλλ’ από κάποιες απόψεις περισσότερος στοχασμός και ασφαλώς περισσότερη λογικότης απαιτείται. Πρέπει να διατίθεται χρόνος μαζί τους. Μια σοβαρή ευθύνη απέναντί των μας βαρύνει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξασκηθή λογικότης για την κατάρτισι ενός ισορροπημένου προγράμματος χρόνου και ευθυνών με σκοπό να δοθή προσοχή στην πνευματική ευημερία της οικογενείας μας καθώς και στη δημοσία μας διακονία.
23. Ποια διάθεσι πρέπει να έχουν οι Χριστιανοί όταν διώκωνται και συναντούν εναντίωσι, και ποια συμβουλή πρέπει ν’ ακολουθούν;
23 Ίσως οι πιο πλούσιες αμοιβές εκδηλώσεως λογικότητος θα βρεθούν στον υποφέρωμε αντίξοες συνθήκες, εναντίωσι και διωγμό, ή όταν κηρύττωμε σε χώρες όπου υπάρχει επίσημη δυσμένεια προς το διακονικό μας έργο της διδασκαλίας των αγαθών νέων της Βασιλείας. Ο διάκονος, αν είναι λογικός, θα κατανοήση γιατί επέρχονται οι διωγμοί, θα έχη τη θετική, αισιόδοξη άποψι. Θα έχη κατανοήσει ότι τέτοια πράγματα πρέπει να αναμένωνται από τον Χριστιανό. Είναι προς εκπλήρωσιν προφητείας. Οφείλεται συχνά σε κακές πληροφορίες των διωκτών. Έτσι, βλέποντας λογικά τα πράγματα και κατανοώντας ότι αυτοί είναι παραπλανημένοι, δεν θα είναι εκδικητικός ή μνησίκακος εναντίον των διωκτών του. Θα θυμάται ότι ο Διάβολος είναι εκείνος που πραγματικά τυφλώνει τους ανθρώπους ως προς το φως των αγαθών νέων. Επομένως, η πάλη του Χριστιανού δεν είναι εναντίον ανθρώπων και τα όπλα του δεν είναι τα όπλα των ανθρώπων: εκδικητικότης, τραχύτης, ύβρις και σαρκικά όπλα. (2 Κορ. 4:4· 10:4, 5· Εφεσ. 6:11, 12) Ο Χριστιανός θα λογικευθή επάνω στη Γραφικώς συνιστώμενη πορεία ενεργείας που περιγράφεται στην προς Ρωμαίους επιστολή 12:14, 17-21 (ΜΝΚ): «Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς· ευλογείτε, και μη καταράσθε. Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού· προνοείτε τα καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων. Ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων. Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί· αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον, “Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις· εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει ο Ιεχωβά.” Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν· εάν διψά, πότιζε αυτόν· διότι πράττων τούτο, θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού. Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν.»
24. Πώς μπορούμε να νικήσωμε το κακό με το αγαθό;
24 Μην αφήνετε το κακό να σας κάμη φιλονείκους, στρυφνούς και αηδιασμένους. Μάλλον, νικάτε το κακό με το αγαθό, ακόμη και όταν απόκειται στη δύναμί σας να ανταποδώσετε κακό. Ο Ελισσαιέ ο προφήτης έδωσε ένα παράδειγμα τούτου, όταν ένας όμιλος Συρίων είχε έλθει για να τον συλλάβη αιχμάλωτον και ο Ιεχωβά για να τον προστατεύση τους επάταξε με προσωρινή τυφλότητα. Ο βασιλεύς του Ισραήλ θέλησε να φονεύση αυτούς τους Συρίους επί τόπου, αλλ’ ο Ελισσαιέ τον διώρθωσε, λέγοντας: «Μη πάταξης· ήθελες πατάξει εκείνους, τους οποίους ηχμαλώτευσας δια της ρομφαίας σου και δια του τόξου σου; θες άρτον και ύδωρ έμπροσθεν αυτών, και ας φάγωσι, και ας πίωσι, και ας απέλθωσι προς τον κύριον αυτών.» Αυτό επετέλεσε περισσότερα από ό,τι θα έκανε η ανταπόδοσις κακού, διότι το θείο υπόμνημα προσθέτει: «Και δεν ήλθον πλέον τα τάγματα της Συρίας εις την γην του Ισραήλ.»—2 Βασ. 6:14-23.
25. Τι μπορούμε να κάμωμε τώρα για να μπορούμε ν’ ακολουθήσωμε πλήρως τη νουθεσία της 1 Πέτρου 3:15 και με ποια ελπίδα;
25 Μερικές φορές, αντί να σας τεθή μια φιλάγαθη, ερευνητική ερώτησις από ένα άτομο καλής θελήσεως, μπορεί μάλλον ν’ αντιμετωπίσετε μια τραχεία απαίτησι από έναν που βρίσκεται σε μια επίσημη θέσι. Ο απόστολος Πέτρος λέγει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να είσθε «πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου, προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.» (1 Πέτρ. 3:15) Είναι σε αρμονία με την υγιά λογίκευσι το να ετοιμαζώμεθα από πριν για τέτοια πράγματα με μελέτη του λόγου του Θεού ΤΩΡΑ και με δραστηριότητα στην υπηρεσία του σε αρμονία με αυτήν. Τώρα είναι ο λογικός καιρός να ενεργήσωμε. Η Γραφή δείχνει ότι ο Σατανάς ή Διάβολος θα κάμη την τελική του επίθεσι εναντίον του λαού του Θεού στο προσεχές μέλλον. Η λογικότης μάς πείθει ότι δεν μπορούμε ν’ απολαμβάνωμε τα πράγματα του κόσμου τούτου στο πλήρες τώρα. Είναι καιρός πολέμου για τους Χριστιανούς. Η σκηνή του κόσμου τούτου αλλάσσει. Έχομε την ένδοξη ελπίδα του νέου κόσμου μπροστά μας. Εν όψει του κόσμου αυτού και της εγγύτητός του, τα λόγια του αποστόλου εφαρμόζονται περισσότερο παρά ποτέ: «Εις την ελπίδα χαίροντες· εις την θλίψιν υπομένοντες· εις την προσευχήν προσκαρτερούντες.»—Ρωμ. 12:12· 1 Κορ. 7:29-31.
26. Πώς η λογικότης από μέρους ενός Χριστιανού θα έχη αποτέλεσμα να φέρη ειρήνη στην εκκλησία;
26 Συνεπώς, η λογικότης θα φέρη ειρήνη, όχι μόνο στον εαυτό μας, αλλά—εκείνο που είναι σπουδαιότερο—στη Χριστιανική εκκλησία. Οι ενέργειές μας επηρεάζουν την εκκλησία λόγω της στενής σχέσεως που περιγράφεται στην προς Ρωμαίους επιστολή 12:4, 5: «Διότι καθώς έχομεν εν ενί σώματι μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη δεν έχουσι το αυτό έργον· ούτω και ημείς οι πολλοί έν σώμα είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων.» Η λογικότης βοηθεί την εκκλησία να διατηρήση την τελεία ειρήνη και ενότητα που περιγράφεται στην 1 Κορινθίους 1:10: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, «και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι, έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.»—1 Κορ. 12:26.
27. Από ποιες απόψεις φέρνει ειρήνη η λογικότης;
27 Η λογικότης καταλήγει σε ειρήνη διανοίας, ειρήνη με τον Θεό, ειρήνη με τους πλησίον μας, ειρήνη στη διακονία μας και ειρήνη μ’ εκείνους που δεν είναι Χριστιανοί πιστοί, καθ’ όσον εξαρτάται από μας· όπως διατάσσει η Γραφή: «Ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων.»—Ρωμ. 12:18.
28. Ποιον προσπαθούν να ευαρεστήσουν οι Χριστιανοί, και με ποιες προσδοκίες εν όψει;
28 Ο Ιεχωβά Θεός είναι Εκείνος τον οποίον οι Χριστιανοί προσπαθούν να ευαρεστούν. Στις Παροιμίες 16:7 (ΜΝΚ) εκτίθεται η αρχή: «Όταν ο Ιεχωβά αρέσκηται εις τας οδούς του ανθρώπου, και τους εχθρούς αυτού ειρηνεύει μετ’ αυτού.» Με το ν’ ακολουθούμε την οδόν του Ιεχωβά με τη λογική μας δύναμι θα νικήσωμε το κακόν. Τι θα μπορούσαμε να έχωμε τότε παρά αγαθόν; Η λογικότης αποτελεί μέρος της άνωθεν σοφίας. Κατευθυνόμενη από τον λόγον του Θεού, θα μας οδηγήση στην ευτυχή κατάστασι που ο Παύλος επιθυμούσε για τους Χριστιανούς όταν έλεγε: «Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε, τελειοποιείσθε, παραμυθείσθε, φρονείτε το αυτό, ειρηνεύετε· και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ’ υμών.»—2 Κορ. 13:11 · Ιακ. 3:17.