Ιεχωβά, ένας Βοηθός Χωρίς Όμοιον
«Πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου; Η βοήθειά μου έρχεται από του Ιεχωβά, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.» Ψαλμ. 121:1, 2, ΜΝΚ.
1. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος βοηθός και γιατί;
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ βοηθός που μπορούμε να έχωμε είναι ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός. Όλα τα ζωντανά πλάσματα επάνω στη γη εξακολουθούν να ωφελούνται από τους φυσικούς κύκλους που είναι αναγκαίοι για τη ζωή και τους οποίους Εκείνος έθεσε σε λειτουργία πριν από αιώνες. Αν δεν υπήρχε η απληστία του ανθρώπου και η κακή διαχείρισις των πηγών του φυσικού πλούτου της γης, αυτός ο πλανήτης θα μπορούσε άνετα να προμηθεύη τα αναγκαία σε πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό χωρίς βλάβη της φυτικής και ζωικής κτίσεως. Ορθά ο θεόπνευστος ψαλμωδός είπε για τον Ιεχωβά Θεό: «Ανοίγεις την χείρα σου και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος.»—Ψαλμ. 145:16.
2. Πώς ο Ιεχωβά μεταχειρίζεται γενικά τους ανθρώπους που δεν δείχνουν εκτίμησι;
2 Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις ο Ιεχωβά Θεός χρησιμοποίησε τη δύναμί του για να στερήση το φως του ηλίου και τη βροχή από εκείνους οι οποίοι ενήργησαν αντίθετα με το θέλημά του. (Έξοδ. 10:21· Αμώς 4:7) Κατά γενικό κανόνα, ακόμη και τα άτομα που δεν δείχνουν εκτίμησι, επωφελούνται απ’ αυτές τις πλουσιοπάροχες προμήθειες. Ο Ιησούς Χριστός επέστησε την προσοχή μας σ’ αυτό το γεγονός, λέγοντας: «Ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους.»—Ματθ. 5:45.
3. Ποια ενθάρρυνσι μπορούν να λάβουν οι δούλοι του Θεού από τον τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά πολιτεύεται με το ανθρώπινο γένος σαν σύνολο;
3 Αν ο Παντοδύναμος δείχνη τόση καλωσύνη ακόμη και σ’ αυτούς που είναι αγνώμονες, πόση εμπιστοσύνη πρέπει να έχουμε σ’ αυτόν ότι ποτέ δεν θα επιτρέψη να χαθούν εκείνοι οι οποίοι τον αγαπούν βαθειά! Αυτός «αγαπά δικαιοσύνην και κρίσιν.» (Ψαλμ. 33:5) Μπορούμε επομένως να είμεθα βέβαιοι ότι ποτέ δεν θ’ αγνοήση τις ανάγκες του λαού του, ούτε θα παραλείψη ν’ απαντήση στις κραυγές των για βοήθεια. Ο πιστός δούλος του Θεού Δαβίδ παρετήρησε: «Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία. Εκπληροί την επιθυμίαν των φοβουμένων αυτόν, και της κραυγής αυτών εισακούει και σώζει αυτούς.»—Ψαλμ. 145:18, 19, ΜΝΚ.
ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ ΔΥΝΑΜΙΣ ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ
4. Όπως δείχνει ο Ψαλμός 148:2-6, πόσο μεγάλη είναι η δύναμις του Ιεχωβά;
4 Τίποτα δεν μπορεί να σταματήση τον Ιεχωβά Θεό από το να βοηθήση τον λαό του. Αυτός έχει την ικανότητα να προσφέρη βοήθεια κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Η δύναμίς του είναι τόσο μεγάλη ώστε μπορεί να διατηρή το φυσικό σύμπαν σε ύπαρξι αιωνίως. Αυτό γίνεται φανερό από τον Ψαλμό 148:2-6 όπου μας λέγεται ότι ο Ιεχωβά Θεός κρατεί τον ήλιο, τη σελήνη και τους αστέρες «εις τον αιώνα και εις τον αιώνα.»
5. Ποια εξουσία έχει ο Ιεχωβά επάνω στις δυνάμεις της φύσεως;
5 Ο Ιεχωβά έχει υπό τον έλεγχό του τρομακτικές φυσικές δυνάμεις και μπορεί να τις χρησιμοποιήση για να εκπληρώση το θέλημά του. Τονίζοντας αυτό το γεγονός στον πιστό του δούλο Ιώβ, ο Θεός είπε: «Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; Ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης, τους οποίους φυλάττω δια τον καιρόν της θλίψεως, δια την ημέραν της μάχης και του πολέμου;» (Ιώβ 38:22, 23) Όταν πρόκειται για τον σκοπό του, ο Ιεχωβά, μέσω της λειτουργίας του πνεύματός του, μπορεί ακόμη και να προξενήση και να ελέγξη σεισμούς, και να χρησιμοποιήση καύσωνες για ν’ αποξηράνη θάλασσες και ποταμούς.—1 Σαμ. 14:15· 2 Σαμ. 22:15· Ψαλμ. 66:6· 74:15.
6. Πώς μπορεί το πνεύμα του Θεού να έλθη σε βοήθεια των αληθινών Χριστιανών όταν αυτοί βρίσκονται σε ανάγκη;
6 Το άγιον πνεύμα ή ενεργός δύναμις ομοιάζει μ’ ένα ισχυρό όπλο που βρίσκεται πάντοτε στη διάθεσι του Ιεχωβά. Όταν ένας από τους δούλους του αντιμετωπίζη μια κατάστασι δοκιμασίας, ο Παντοδύναμος μπορεί, μέσω του πνεύματός του, να επαναφέρη στη διάνοια αυτού του ατόμου Γραφικές αρχές και να το βοηθήση να διακρίνη πώς αυτές εφαρμόζονται στην περίπτωσί του. (Ιωάν. 14:26) Μ’ αυτό τον τρόπο, το άτομο ενισχύεται να υπομείνη και να κρατήση την ορθή στάσι. Χρησιμοποιώντας το πνεύμα του, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να διεγείρη τις καρδιές και τις διάνοιες των δούλων του για ν’ ανταποκριθούν στις ανάγκες των ομοπίστων των και να έλθουν σε βοήθειά τους. (Μάρκ. 10:29, 30) Μέσω του πνεύματός του, ο Ιεχωβά μπορεί, κατά καιρούς, να υποκινήση ακόμη και κυβερνήτας να κάμουν αυτό που εκείνος επιθυμεί. Στις Παροιμίες 21:1 (ΜΝΚ) λέγει: «Η καρδία του βασιλέως είναι εν τη χειρί του Ιεχωβά ως ρεύματα υδάτων· όπου θέλει, στρέφει αυτήν.»
7. Σύμφωνα με τον Ψαλμό 34:7 ποιον μπορεί να χρησιμοποιήση ο Ιεχωβά για να βοηθήση τον λαό του;
7 Ο Ύψιστος Θεός έχει επίσης υπό την προσταγή του εκατομμύρια ισχυρών αγγέλων. (Δαν. 7:10) Ότι τους χρησιμοποιεί για να βοηθήση τους δούλους του στη γη, αποδεικνύεται απ’ όσα αναγράφονται στον Ψαλμό 34:7 (ΜΝΚ) όπου διαβάζομε: «Άγγελος Ιεχωβά στρατοπεδεύει κύκλω των φοβούμενων αυτόν, και ελευθερώνει αυτούς.»
ΕΝΑ ΕΞΕΧΟΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ
8. Τι μπορεί να κάμη για μας το Γραφικό υπόμνημα των σωτηρίων πράξεων του Ιεχωβά;
8 Για να δώση στους δούλους του μια ασφαλή βάσι για πίστι όσον αφορά την ασύγκριτη ικανότητά του ως Βοηθού, ο Ιεχωβά Θεός έχει προμηθεύσει ένα αξιόπιστο υπόμνημα για τις πολλές σωτήριες πράξεις του. Αυτό το υπόμνημα, το οποίο περιέχεται στην Αγία Γραφή, μπορεί να κάμη για μας ό,τι έκαμε για τον υπηρέτη του Εβραίου προφήτου Ελισσαιέ μια θαυματουργική όρασις. Να τι συνέβη: Μια ισχυρή στρατιωτική δύναμις από τη Συρία πολιόρκησε την Ισραηλιτική πόλι Δωθάν, με την πρόθεσι να συλλάβουν τον προφήτη Ελισσαιέ. Γεμάτος φόβο, ο υπηρέτης του Ελισσαιέ ανεφώνησε: «Ω, κύριε, τι θέλομεν κάμει;» «Μη φοβού» απήντησε ο Ελισσαιέ, «διότι πλειότεροι είναι οι μεθ’ ημών παρά τους μετ’ αυτών.» Τότε «προσηυχήθη ο Ελισσαιέ και είπε, Ιεχωβά, άνοιξον, δέομαι, τους οφθαλμούς αυτού, δια να ίδη. Και ήνοιξεν ο Ιεχωβά τους οφθαλμούς του υπηρέτου, και είδε· και ιδού, το όρος ήτο πλήρες ίππων και αμαξών πυρός περί τον Ελισσαιέ.» (2 Βασ. 6:15-17 ΜΝΚ) Αυτή η θαυματουργική όρασις δεν ήταν οφθαλμαπάτη. Ο Ιεχωβά Θεός πραγματικά επενέβη, χτυπώντας το Συριακό στράτευμα με μια πρόσκαιρη αορασία κι έτσι εσύγχυσε τα σχέδια τους να πιάσουν αιχμάλωτο τον Ελισσαιέ.—2 Βασ. 6:18-23.
9. Πώς χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά τις δυνάμεις της φύσεως χάριν των Ισραηλιτών την εποχή τον Βαράκ;
9 Είναι πραγματικά συγκινητικές οι πολλές, ενισχυτικές για την πίστι αφηγήσεις των απελευθερώσεων που έκαμε ο Ιεχωβά στο λαό του. Μια απ’ αυτές τις αξιοσημείωτες απελευθερώσεις που περιελάμβανε και τη χρήσι των δυνάμεων της φύσεως συνέβη τον καιρό που οι Ισραηλίται κατεπιέζοντο από τον Χαναναίο βασιλέα Ιαβείν. Ο Ιεχωβά Θεός ήγειρε τον Βαράκ για να ελευθερώση τους Ισραηλίτας. Ο Βαράκ συνεκέντρωσε μία δύναμι δέκα χιλιάδων ανδρών κι έλαβε θέσι στο όρος Θαβώρ. Αμέσως ο αρχιστράτηγος του Ιαβείν Σισάρα, με μια πολύ μεγαλύτερη δύναμι από καλά εξωπλισμένους στρατιώτες και εννιακόσια άρματα μάχης κατέβηκε στην πεδιάδα την οποία διαρρέει ο ποταμός Κισών. Τότε ο Ιεχωβά Θεός ήλθε σε βοήθεια του Βαράκ και των ανδρών του. Μέσω μιας πλημμύρας την οποία προεκάλεσε μια τρομακτική θύελλα, ο Ιεχωβά ακινητοποίησε τον στρατό του Σισάρα. Τα πλημμυρισμένα νερά του ποταμού μετέβαλαν το χώμα σε λάσπη. Τα άλογα και τα άρματα βυθίσθηκαν μέσα στη λάσπη. Οι στρατιώτες του Σισάρα πανικόβλητοι τράπηκαν σε φυγή από τους άνδρες του Βαράκ. «Και έπεσε παν το στράτευμα του Σισάρα εν στόματι μαχαίρας· δεν έμεινε ουδέ είς.» Ο πλημμυρισμένος ποταμός Κισών, βοηθούμενος από τους παραποτάμους του, εσάρωσε τα νεκρά τους σώματα. Όσο για τον αρχιστράτηγο Σισάρα, αυτός διέφυγε πεζός και πέθανε άδοξα από το χέρι μιας γυναίκας, της Ιαήλ, συζύγου του Έβερ του Κεναίου.—Κριτ. 4:12-21· 5:20, 21.
10. Ποια παραδείγματα έχομε στις Άγιες Γραφές που δείχνουν ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε αγγέλους για να βοηθήση τους αρχαίους Ισραηλίτας;
10 Υπήρξαν περιπτώσεις που οι άγγελοι έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στις μεγαλειώδεις πράξεις του Παντοδυνάμου. «Δι’ αγγέλων» επέφερε τις ερημωτικές πληγές επάνω στην Αίγυπτο όταν ο Φαραώ αρνήθηκε να ελευθερώση τους υποδουλωμένους Ισραηλίτας. (Ψαλμ. 78:43-51) Αιώνες αργότερα, ο Ασσυριακός στρατός υπό τον Σενναχειρείμ απειλούσε να καταλάβη την Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα του Ιούδα. Επειδή ο πιστός Βασιλεύς Εζεκίας κατείχε τον θρόνο, ο Ιεχωβά Θεός δεν επέτρεψε να συμβή αυτό. Σε μια νύχτα, ο άγγελος του Ιεχωβά επάταξε 185.000 χιλιάδες Ασσυρίους εχθρούς—«πάντας τους δυνατούς εν ισχύι και τους άρχοντας και τους στρατηγούς.» (2 Βασ. 19:35· 2 Χρον. 32:21) Έχοντας χάσει το πιο σπουδαίο μέρος του στρατού του, ο Σενναχειρείμ αναγκάσθηκε να εγκαταλείψη τα σχέδια του να πολιορκήση την Ιερουσαλήμ.
11. Τι ενδιαφέρον έχουν οι άγγελοι για τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας;
11 Είναι ακόμη πρόθυμοι οι ισχυροί άγγελοι του Ιεχωβά να προσφέρουν τις υπηρεσίες των χάριν του λαού του επάνω στη γη; Βεβαίως! Όταν προειδοποίησε τους μαθητάς του σχετικά με το πόσο κακό είναι να καταφρονούν τους άλλους, ο Ιησούς ετόνισε το ενδιαφέρον που έχουν οι άγγελοι γι’ αυτό το ζήτημα: «Προσέχετε μη καταφρονήσητε ένα των μικρών τούτων διότι σας λέγω ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς.» (Ματθ. 18:10) Τα λόγια του Ιησού δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκην ότι κάθε αφιερωμένος Χριστιανός έχει έναν ειδικό φύλακα-άγγελο, διωρισμένο γι’ αυτόν. Αλλά προφανώς οι άγγελοι ενδιαφέρονται για την πνευματική ευημερία των αληθινών Χριστιανών σαν σύνολο. Αυτό επιβεβαιώνεται υπό τύπον ερωτήματος στην επιστολή προς Εβραίους 1:14: «Δεν είναι πάντες λειτουργικά πνεύματα εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν;» Πόσο θαυμαστή βοήθεια είναι διαθέσιμη για μας μέσω των αγγέλων!
12. Πώς δείχνει η περίπτωσις του Ιησού Χριστού τη θαυμαστή βοήθεια που είναι διαθέσιμη μέσω του πνεύματος του Θεού;
12 Η περίπτωσις του Ιησού Χριστού δείχνει καλά τη θαυμαστή βοήθεια που ο Ιεχωβά προμηθεύει μέσω του πνεύματός του. Ένα τρομακτικό φορτίο ευθύνης εβάρυνε τον Υιό του Θεού, Εγνώριζε ότι ο Πατήρ του είχε πλήρη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν και ότι είχε ακόμη προείπει ότι θα παρέμενε ένα άψογο παράδειγμα ακεραιότητος. Εν τούτοις, ο Ιησούς είχε το δικαίωμα της ελευθέρας εκλογής. Κάθε αποτυχία από μέρους του θα εσήμαινε αιώνιο θάνατο γι’ αυτόν, θα έθετε υπό αμφισβήτησι την αληθινότητα των λόγων του Πατρός του και θα κατέστρεφε την ευκαιρία για τους ατελείς ανθρώπους ν’ απελευθερωθούν από την αμαρτία και τον θάνατο. Πραγματικά, ο Ιησούς εχρειάζετο την ενισχυτική δύναμι του πνεύματος του Πατρός του. Πλήρως ενήμερος για το τι απαιτείτο απ’ αυτόν, ‘ο Χριστός,’ λέγει η Αγία Γραφή, «μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού.» (Εβρ. 5:7) Το γεγονός ότι ο Ιησούς διεκράτησε την τελειότητα του μέχρι θανάτου, αποδεικνύει ότι ο Πατήρ του απεκρίθη στις εκκλήσεις του για βοήθεια, ενισχύοντας τον Υιόν του μέσω του πνεύματός Του.
13. Τι απαιτείται από μας αν θέλομε να ωφεληθούμε από τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού;
13 Όταν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες, οι πιστοί μαθηταί του Ιησού Χριστού πρέπει να είναι βέβαιοι ότι θα λάβουν τέτοια βοήθεια. (Ιακ. 1:2-5) Εν τούτοις, όπως στην περίπτωσι του Ιησού, αυτό δεν αποκλείει την προσωπική εκλογή. Το πνεύμα του Θεού δεν θα εξαναγκάση κανένα ν’ αναλάβη μια συγκεκριμένη πορεία. Το άτομο πρέπει να ζητήση θερμά τη βοήθεια του πνεύματος. Επί παραδείγματι, ένα άτομο το οποίο προσεύχεται για βοήθεια για να υπομείνη δοκιμασίες, πρέπει να είναι πρόθυμο ν’ ακολουθήση τις Γραφικές αρχές που το πνεύμα του Θεού επαναφέρει στη διάνοια του και να ενεργήση σε αρμονία μ’ αυτές,
14. Πώς το πνεύμα του Θεού λαμβάνει μέρος στη βοήθεια που μπορεί να λάβη κάποιος από τους ομοπίστους του;
14 Η βοήθεια που δίνει ο Θεός μπορεί να έλθη μέσω των ομοπίστων. Εν τούτοις και πάλι το πνεύμα του Θεού περιλαμβάνεται, διότι αυτό το πνεύμα ενεργεί σ’ όλους τους αληθινούς Χριστιανούς. Όταν επί παραδείγματι, βλέπουν έναν από τους Χριστιανούς αδελφούς των σε υλική ή πνευματική ανάγκη, το πνεύμα του Θεού ενεργεί στις διάνοιές των και στις καρδιές των, τους υπενθυμίζει ότι αυτή η ανάγκη πρέπει να πληρωθή και τους προτρέπει να ενεργήσουν ανάλογα.
15, 16. (α) Γιατί μερικοί Χριστιανοί σπεύδουν με προθυμία σε βοήθεια των ομοπίστων των; (β) Γιατί οι συγχριστιανοί μας είναι ένα πολύτιμο μέσον με το οποίο έρχεται η αναγκαία βοήθεια, αλλά τι δεν θα πρέπει ν’ αναμένωμε;
15 Φυσικά το αν θα ανταποκριθή κάθε άτομο που βρίσκεται σε θέσι να βοηθήση, εξαρτάται στην πραγματικότητα από το αν δέχεται τις προτροπές του πνεύματος του Θεού. Κατά καιρούς τα άτομα μπορεί ν’ αποτυγχάνουν ν’ ανταποκριθούν σε μια ανάγκη επειδή επιτρέπουν στην ιδιοτέλεια ν’ αντισταθή στην κινητήριο δύναμι του πνεύματος του Θεού. Αυτό εξηγεί τον λόγο για τον οποίο ακόμη και στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος μερικοί ήσαν πολύ πιο πρόθυμοι από άλλους να σπεύσουν σε βοήθεια των αδελφών τους. Προσέξτε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Φιλιππησίους:
«Πλην καλώς επράξατε γενόμενοι συγκοινωνοί εις την θλίψιν μου. Εξεύρετε δε και σεις, Φιλιππήσιοι, ότι εν αρχή του ευαγγελίου, ότε εξήλθον από Μακεδονίας, ουδεμία εκκλησία συνεκοινώνησε μετ’ εμού περί δόσεως και λήψεως, ειμή σεις μόνοι, διότι και εν Θεσσαλονίκη και άπαξ και δις μοι επέμψατε εις την χρείαν μου. Ουχί ότι ζητώ το δώρον, αλλά ζητώ τον καρπόν τον πλεονάζοντα εις λογαριασμόν σας. Έχω όμως πάντα και περισσεύομαι· ενεπλήσθην δεχθείς παρά του Επαφροδίτου τα σταλέντα από σας, οσμήν ευωδίας, θυσίαν δεκτήν, ευάρεστον εις τον Θεόν.—Φιλιππ. 4:14-18.
16 Εφόσον τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας ποικίλλουν ως προς τον βαθμό της πνευματικής των προόδου και εφόσον περιλαμβάνεται η προσωπική εκλογή, δεν μπορούμε ν’ αναμένωμε ότι όλοι θα έχουν το πνεύμα της γενναιοδωρίας στον ίδιο βαθμό όπως οι Φιλιππήσιοι, Εν τούτοις, το γεγονός ότι πολλοί είναι προσεκτικοί στην κατεύθυνσι του πνεύματος του Θεού, εγγυάται ότι θα υπάρχη μια αξιόπιστη πηγή βοηθείας σε καιρούς δοκιμασιών και πιέσεων για τους πιστούς δούλους του Ιησού Χριστού.
17. Ποια ιδιότητα μπορεί να επηρεάση το πνεύμα του Θεού ακόμη και σε απίστους για να τους υποκινήση να ενεργήσουν χάριν των αληθινών Χριστιανών;
17 Είναι επίσης ενθαρρυντικό το γεγονός ότι, το πνεύμα του Θεού μπορεί να υποκινήση άτομα τα οποία δεν είναι καν λάτρεις του Ιεχωβά να έλθουν σε βοήθεια των δούλων του. Πώς είναι αυτό δυνατόν; Ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα Θεού. (Γέν. 1:28) Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι γενικά κατέχουν ωρισμένες θεοειδείς ιδιότητες—δικαιοσύνη, σοφία, αγάπη και δύναμι που είναι ανωτέρας φύσεως από εκείνη των ζώων. Οι άνθρωποι επίσης έχουν την δύναμι της συνειδήσεως, μια εσωτερική αίσθησι του ορθού και του εσφαλμένου. (Ρωμ. 2:14, 15) Το άγιο πνεύμα μπορεί επομένως να επαναφέρη ωρισμένα πράγματα στη διάνοια εκείνων οι οποίοι δεν είναι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά, πράγματα τα οποία θα διεγείρουν τις συνειδήσεις των να ενεργήσουν.
18, 19. Ποια γεγονότα των ημερών του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ δείχνουν ότι ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήση άπιστα άτομα προς όφελος του λαού του;
18 Ας πάρωμε για παράδειγμα την περίπτωσι του Βασιλέως Ασσουήρου (του Ξέρξου του Α΄) τον καιρό του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ. Αυτός είχε δώσει εξουσία στον Αμάν, έναν από τους ανώτερους αξιωματούχους του, να εκδώση ένα διάταγμα για την εξολόθρευσι όλων των Ιουδαίων. Χωρίς να το γνωρίζη ο βασιλεύς, αυτό το διάταγμα περιελάμβανε τη βασίλισσα του την Εσθήρ, η οποία δεν είχε αποκαλύψει ότι ήταν Ιουδαία και τον εξάδελφό της Μαροδοχαίο τον οποίον ο Αμάν δεν τον ανέφερε όταν συνέστησε να φονευθούν οι Ιουδαίοι. Μια νύχτα ύστερ’ απ’ αυτό, ο Ασσουήρης δεν μπορούσε να κοιμηθή και για κάποιο λόγο ζήτησε να του διαβασθούν τα επίσημα αρχεία. Αυτή η ανάγνωσις έφερε στην προσοχή του το γεγονός ότι ο Μαροδοχαίος είχε κάποτε αποκαλύψει μια συνωμοσία εναντίον της ζωής του βασιλέως. Όταν ο Ασσουήρης διεπίστωσε ότι δεν είχε γίνει τίποτε για ν’ ανταμειφθή ο Μαροδοχαίος, το αίσθημα της δικαιοσύνης τον υπεκίνησε να κάμη κάτι για ν’ ανταμείψη τον Μαροδοχαίο.—Εσθήρ 3:1-15· 6:1-3.
19 Εν τούτοις όταν ο Αμάν έφθασε ενωρίς το επόμενο πρωί για να ζητήση να κρεμάσουν τον Μαροδοχαίο, τα πράγματα αντεστράφησαν. Αντί να κρεμάση τον Μαροδοχαίο όπως επιθυμούσε, ο Αμάν εξαναγκάσθηκε να του αποδώση δημόσιες τιμές. (Εσθήρ 6:4-11) Αυτός ήταν ο πρώτος κρίκος μιας αλυσίδας εξελίξεων που ωδήγησαν στην έκδοσι ενός νέου διατάγματος που επέτρεπε στους Ιουδαίους ν’ αμυνθούν για τη ζωή τους. Χωρίς αμφιβολία το χέρι του Θεού ήταν σ’ αυτό το ζήτημα. Στην κατάλληλη στιγμή το πνεύμα του προφανώς υπεκίνησε τη διάνοια του Ασσουήρου να ζητήση να του διαβάσουν τα επίσημα αρχεία και κατόπιν να διορθώση μία παράλειψί του.
20. Ποια πείρα είχε ο Έσδρας με τον Βασιλέα Αρταξέρξη και άλλους αξιωματούχους;
20 Κι άλλοι επίσης υπήρξαν μάρτυρες των αποτελεσμάτων που είχε η ενεργός δύναμις του Θεού στις διάνοιες και στις καρδιές των ανθρώπων που ήσαν στην εξουσία. Ο Έσδρας ο ιερεύς έκαμε την ακόλουθη γνωστοποίησι σχετικά με την υποστήριξι του Πέρσου Βασιλέως Αρταξέρξου του Μακρόχειρος για τον εξωραϊσμό του ναού τής Ιερουσαλήμ: «Ευλογητός Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων ημών, όστις έδωκε τοιαύτα εις την καρδίαν του βασιλέως, δια να δοξάση τον οίκον του Κυρίου, τον εν Ιερουσαλήμ· και έκαμε να εύρω έλεος ενώπιον του βασιλέως και των συμβούλων αυτού και πάντων των αρχόντων του βασιλέως των δυνατών.» (Έσδρας 7:27, 28, ΜΝΚ) Παρατηρήστε ότι το πνεύμα του Θεού προφανώς υπεκίνησε τους συμβούλους του βασιλέως και τους άρχοντες να δουν με ευνοϊκή διάθεσι την αποστολή που θα εκτελούσε ο Έσδρας.
21. Ποια διαβεβαίωσι πρέπει να μας δίνουν οι σωτήριες πράξεις που έκαμε ο Θεός στο παρελθόν;
21 Πόσο ενθαρρυντικό είναι το υπόμνημα της βοηθείας που χορήγησε ο Ιεχωβά στους αφιερωμένους δούλους του στο παρελθόν! Μας βοηθεί ν’ αντιληφθούμε ότι η αναγκαία βοήθεια έρχεται με ποικίλους τρόπους. Αν δεν έλθη με τον ένα τρόπο, θα έλθη με τον άλλο. Ο θεόπνευστος ψαλμωδός εδήλωσε: «Δεν θέλει απορρίψει ο Ιεχωβά τον λαόν αυτού.» (Ψαλμ. 94:14, ΜΝΚ) Αυτό σκεπτόταν ο Μαροδοχαίος όταν αυτός και οι ομοεθνείς του αντιμετώπιζαν το διάταγμα του θανάτου. Όταν παρώτρυνε την εξαδέλφη του Εσθήρ να κάμη έκκλησι για χάρι του λαού της, της είπε: «Διότι εάν σιωπήσης διόλου εν τω καιρώ τούτω θέλει έλθει άλλοθεν αναψυχή και σωτηρία εις τους Ιουδαίους.»—Εσθήρ 4:14.
22. Γιατί πρέπει να είμεθα βέβαιοι για την ικανότητα του Ιεχωβά να βοηθή ακόμη και όταν η κατάστασις φαίνεται απελπιστική από ανθρώπινη άποψι;
22 Από ανθρώπινη άποψι η κατάστασις μπορεί να φαίνεται απελπιστική. Η ανακούφισις μπορεί να φαίνεται αδύνατη. Εν τούτοις, αν κάτι αποτελή θέλημα του Θεού, τίποτε δεν μπορεί να εμποδίση την πραγματοποίησί του. Ο Ιεχωβά Θεός έκαμε αυτό το γεγονός πολύ σαφές τον καιρό που οι Ισραηλίται ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας για το κρέας. Η απάντησις του Θεού που εδόθη μέσω του Μωυσέως ήταν η εξής: «Θέλει σας δώσει κρέας ο Ιεχωβά και θέλετε φάγει· δεν θέλετε φάγει μίαν ημέραν ούτε δύο ημέρας ούτε πέντε ημέρας ούτε δέκα ημέρας, ούτε είκοσι ημέρας· ολόκληρον μήνα θέλετε φάγει.» Ο Μωυσής αντέδρασε για να πη ότι αυτό ήταν κάτι αδύνατο: «Εξακόσιοι χιλιάδες πεζών είναι ο λαός, εν μέσω των οποίων εγώ είμαι· και συ είπας, Θέλω δώσει εις αυτούς κρέας, δια να φάγωσιν ολόκληρον μήνα. Θέλουσι σφαχθή δι’ αυτούς τα ποίμνια και αι αγέλαι, δια να εξαρκέσωσιν εις αυτούς; ή θέλουσι συναχθή ομού πάντα τα οψάρια της θαλάσσης δι’ αυτούς, δια να εξαρκέσωσιν εις αυτούς;» Η απάντησις του Ιεχωβά ήταν: «Μήπως η χειρ του Ιεχωβά εσμικρύνθη; τώρα θέλεις ιδεί αν εκτελήται ο λόγος μου, ή ουχί.» Το χέρι του Ιεχωβά δεν εσμικρύνθη. Έκαμε να πνεύση άνεμος ο οποίος έφερε αφθονία ορτυκιών στο στρατόπεδο του Ισραήλ.—Αριθ. 11:18-23, 31, ΜΝΚ.
23. Πρέπει ν’ αναμένωμε ότι ο Ιεχωβά θα μας ελευθερώση θαυματουργικά από τον θάνατο ή από σκληρό διωγμό; Γιατί απαντάτε έτσι;
23 Μολονότι είναι βέβαιο ότι ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να κάμη θαύματα χάριν του λαού του, δεν πρέπει ν’ αναμένωμε ότι ο Θεός θα μας εγγυηθή θαυματουργική απελευθέρωσι από τον θάνατο ή από τον βίαιο διωγμό. Μπορεί να εξυπηρετή τον σκοπό του Ιεχωβά να επιτρέψη να πεθάνουν με πιστότητα ή να υποστούν τρομερές δοκιμασίες μερικοί από τους δούλους του όπως έγινε με τον πρωτότοκο Υιό του τον Ιησού Χριστό. Με το να υπομένουν πιστά οι δούλοι του Θεού έχουν το προνόμιο ν’ αποδείξουν ότι η λατρεία τους δεν υποκινείται από ιδιοτελείς σκέψεις. Μ’ αυτό τον τρόπο αποδεικνύουν ότι η κατηγορία που έκαμε ο Σατανάς σχετικά με τον Ιώβ είναι ένα ψεύδος: «Πάντα όσα έχει ο άνθρωπος θέλει δώσει υπέρ της ζωής αυτού.»—Ιώβ 2:4.
24. Πώς εξέφρασαν ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδέ-νεγώ την ορθή άποψι για την ικανότητα του Ιεχωβά να βοηθή τους δούλους του;
24 Στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλέως Ναβουχοδονόσορ, τρεις Εβραίοι εξόριστοι στη Βαβυλώνα—ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο Αβδέ-νεγώ—εξέφρασαν την ορθή άποψι για την ικανότητα του Θεού να βοηθή τους δούλους του. Αντιμετωπίζοντας την καταδίκη του θανάτου σε μια φλεγόμενη κάμινο αν συνέχιζαν ν’ αρνούνται να προσκυνήσουν την εικόνα που είχε κάμει ο Ναβουχοδονόσορ, αυτοί με θάρρος εδήλωσαν: «Εάν ήναι ούτως, ο Θεός ημών, τον οποίον ημείς λατρεύομεν, είναι δυνατός να μας ελευθερώση εκ της καμίνου του πυρός της καιομένης· και εκ της χειρός σου, βασιλεύ, θέλει μας ελευθερώσει. Αλλά και αν ουχί, ας ήναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους θεούς σου δεν λατρεύομεν και την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησας, δεν προσκυνούμεν.»—Δαν. 3:17, 18.
25. Τι είναι σπουδαιότερο από τη διατήρησι της ζωής ενός ατόμου για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, και γιατί;
25 Η διατήρησις της ζωής ενός ατόμου για το σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, δεν είναι το πιο σπουδαίο πράγμα. Πολύ πιο σπουδαίο πράγμα είναι η διατήρησις μιας επιδοκιμασμένης σχέσεως με τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό. Εφιστώντας την προσοχή μας σ’ αυτό ο Ιησούς είπε: «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν.» (Ιωάν. 12:25) Το άτομο που θυσιάζει μια καλή σχέσι με τον Δημιουργό και τον Υιόν του για να εμποδίση τη δοκιμασία ενός προώρου θανάτου, μπορεί να χάση την ψυχή του για πάντα—το Θεόδοτο δικαίωμα να είναι μια ζώσα ύπαρξις. Από την άλλη πλευρά, εκείνος που μπορεί να πεθάνη ως ένας πιστός μαθητής του Ιησού Χριστού, είναι βέβαιος ότι θ’ αναστηθή με την προοπτική της αιωνίου ζωής.
26. Αν κάνωμε τι, μπορούμε πάντοτε ν’ αναμένωμε βοήθεια από τον Ιεχωβά, και γιατί;
26 Μολονότι μερικοί από μας μπορεί να πεθάνουν ως άτομα στα χέρια ανθρώπων για ν’ αποδειχθή η πλήρης αφοσίωσίς μας στον Ιεχωβά Θεό, μπορούμε εν τούτοις να είμεθα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα μας λησμονήση. Αυτός θα μας βοηθήση να παραμείνωμε επιδοκιμασμένοι δούλοι του. Καθώς αγωνιζόμεθα να τον υπηρετούμε η σχέσις μας μαζί του γίνεται πιο ασφαλής. «Είμαι πεπεισμένος» έγραψε ο απόστολος Παύλος, «ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.» (Ρωμ. 8:38, 39) Έτσι ανεξάρτητα από το τι μπορεί ν’ αντιμετωπίσομε στο μέλλον, είθε πάντοτε να εμπιστευώμεθα στην ικανότητα του Ιεχωβά να μας βοηθήση να διατηρήσωμε μια επιδοκιμασμένη σχέσι μαζί του.
[Εικόνα στη σελίδα 685]
Οι οφθαλμοί του υπηρέτου του Ελισσαιέ ηνοίχθησαν να δουν ότι ο Ιεχωβά είναι Βοηθός χωρίς όμοιον