Πώς Μπορείτε να Στηρίξετε τους Άλλους
«Και συ, όταν ποτέ επιστρέψης, στήριξον τους αδελφούς σου.»—Λουκ. 22:32.
1, 2. (α) Γιατί είναι ιδιαιτέρως αναγκαίο σήμερα να βοηθούμε τους άλλους; (β) Αισθάνονται ποτέ κατάθλιψι οι δούλοι του Θεού και χρειάζονται ενθάρρυνσι;
ΥΠΑΡΧΕΙ βέβαια ανάγκη να βοηθούμε τους άλλους. Σε καμμιά άλλη εποχή της ιστορίας οι άνθρωποι δεν ήσαν τόσο αποθαρρυμένοι από τις άσχημες συνθήκες του κόσμου—τις προκαταλήψεις, τις αδικίες, τις κακές συνθήκες στεγάσεως, τον υπερπληθυσμό και τα όμοια. Άλλοι αισθάνονται αποθαρρυμένοι λόγω πικρών απογοητεύσεων, ασθενειών, προσωπικών ατυχιών ή ακόμη και από την υποψία ότι δεν είναι αγαπητοί στους άλλους.
2 Και οι δούλοι του Θεού είναι πιθανόν να διαπιστώσουν απροσδόκητα ότι είναι καταθλιμμένοι και μπορεί να αισθανθούν έκπληξι και σύγχυσι όταν αντιμετωπίζουν τέτοια αισθήματα. Κατά καιρούς οι Χριστιανοί είναι πιθανόν να ερωτούν με απόγνωσι: «Γιατί συμβαίνει αυτό σε μένα; Τι έχω κάμει; Θα έπρεπε εγώ να ενθαρρύνω τους άλλους, αλλά δεν μπορώ να ενθαρρύνω τον εαυτό μου. Μήπως έχω διαπράξει την ασυγχώρητη αμαρτία; Μήπως ο Θεός με εγκατέλειψε;»
3, 4. (α) Ποια παραδείγματα δούλων του Θεού στην προχριστιανική εποχή έχομε που εχρειάζοντο ενθάρρυνσι; (β) Ποια απόδειξις υπάρχει ότι και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος χρειάζοντο επίσης ενθάρρυνσι;
3 Εν τούτοις, αυτός ο Χριστιανός δεν πρέπει να εκπλήσσεται καθόλου σαν να ήταν ο μοναδικός που έχει αυτά τα αισθήματα. Κι άλλοι δούλοι του Θεού είχαν δοκιμάσει τα ίδια αισθήματα και εχρειάζοντο ενθάρρυνσι. Επί παραδείγματι, ο Βιβλικός ψαλμωδός, επειδή αισθανόταν λυπημένος και εγκαταλελειμμένος, έγραψε: «θέλω ειπεί προς τον Θεόν, την πέτραν μου, Διατί με ελησμόνησας; Διατί περιπατώ σκυθρωπός εκ της καταθλίψεως του εχθρού;» (Ψαλμ. 42:9) Η αγαπητή σύζυγος του Ελκανά, η Άννα, ήταν τόσο απογοητευμένη λόγω της στειρότητάς της και τόσο στενοχωρημένη από την αντίζηλό της, την άλλη σύζυγο του Ελκανά, ώστε «έκλαιε και δεν έτρωγεν.»—1 Σαμ. 1:5-7.
4 Και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος είχαν επίσης, ανάγκη ενθαρρύνσεως και γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος ενεθάρρυνε την εκκλησία της Θεσσαλονίκης μ’ αυτά τα λόγια: «Παρηγορείτε τους ολιγοψύχους, περιθάλπετε τους ασθενείς.» (1 Θεσσ. 5:14) Μετά το θάνατο του Ιησού Χριστού, ο Κλεόπας και ο σύντροφος του ήσαν πολύ θλιμμένοι. Καθώς περπατούσαν προς τους Εμμαούς, ήσαν «σκυθρωποί» και εξέφραζαν την απογοήτευσί τους επειδή ήλπιζαν ότι ο Ιησούς επρόκειτο ν’ απελευθερώση τον Ισραήλ. Και ποιος δεν θυμάται ότι ο Πέτρος, αφού αρνήθηκε τον Χριστό τρεις φορές ‘εξήλθε έξω και έκλαυσε πικρώς’; Αισθανόταν πολύ άσχημα επειδή είχε επιτρέψει στον φόβο των ανθρώπων να τον κάνη ν’ αρνηθή τον Κύριό του.—Λουκ. 24:13-21· 22:62.
5. Ποια εντολή έδωσε ο Ιησούς στον Πέτρο και γιατί εδόθη κατάλληλα σ’ αυτόν;
5 Εν τούτοις, ο Ιησούς εγνώριζε από πριν, λόγω της θείας προγνώσεώς του, ότι ο Πέτρος επρόκειτο να τον αρνηθή. Πραγματικά, λίγες ώρες προηγουμένως ο Ιησούς είχε πη στον Πέτρο τα εξής: «Εγώ εδεήθην περί σου δια να μη εκλείψη η πίστις σου· και συ, όταν ποτέ επιστρέψης, στήριξον τους αδελφούς σου.» (Λουκ. 22:32) Ως αποτέλεσμα της τρομερής εμπειρίας του, ο Πέτρος αντιλαμβανόταν πλήρως πώς αισθάνεται κανείς όταν είναι καταθλιμμένος και πόσο αναγκαία είναι η ενθάρρυνσις. Πόσο κατάλληλη επομένως ήταν για τον Πέτρο η εντολή που του είχε δώσει ο Ιησούς: «ΣΤΗΡΙΞΟΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΟΥ!»
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΕΤΕ ΑΛΛΟΥΣ;
6. Γιατί μπορεί να λεχθή ότι αυτή η εντολή ήταν κατάλληλη για όλους τους αληθινούς Χριστιανούς;
6 Κάτω από εκείνες τις περιστάσεις η εντολή του Ιησού είχε μεγάλη σημασία για τον Πέτρο. Εν τούτοις, είναι κατάλληλη για όλους τους αληθινούς Χριστιανούς. Ο Ιησούς συχνά μιλούσε σ’ ένα άτομο ή σε λίγα άτομα χρησιμοποιώντας τα ως ‘μέσον αναμεταδόσεως,’ για να μεταφέρη τις διδασκαλίες του στους άλλους. Σε μια άλλη περίπτωσι είπε με άμεσο τρόπο στον Πέτρο, «Ποίμαινε τα πρόβατά μου.» Η ίδια οδηγία έπρεπε να εφαρμοσθή και από τους άλλους αποστόλους που ήσαν παρόντες και επανελήφθη αργότερα για όλους τους Χριστιανούς ποιμένας. (1 Πέτρ. 5:1, 2· Πράξ. 20:28) Και, μολονότι ο Ιησούς είχε δώσει την εντολή, «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» στους πρώτους ακολούθους του, αυτή η εντολή ισχύει για όλους τους αληθινούς Χριστιανούς.—Ιωάν. 21:15-17· Ματθ. 28:19.
7. Ποιες ερωτήσεις εγείρονται, εδώ;
7 Έτσι, αν επιθυμήτε και σεις να το κάνετε αυτό και είσθε αρκετά ισχυρός, τότε μπορείτε να ενισχύετε άλλους. Ο Ιησούς ποτέ δεν ζητά από τους ακολούθους του κάτι που δεν μπορούν να επιτύχουν. Αλλά τι εννοούσε ο Ιησούς με την εντολή, «Στήριξον τους αδελφούς σου;» Τι είδους ενίσχυσι εννοούσε ο Ιησούς ότι πρέπει να δίνωμε στους Χριστιανούς αδελφούς μας;
8, 9. (α) Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν έδωσε την εντολή «στήριξον τους αδελφούς σου;» (β) Πώς η Ελληνική λέξις ‘στηρίζω’ το επιβεβαιώνει αυτό;
8 Ο Ιησούς δεν εννοούσε ιδιαιτέρως να προσφέρωμε υλική βοήθεια η οποία, υπό μορφή τροφής, μπορεί να ενισχύση το σώμα. (Πράξ. 9:19) Όχι, αλλά εννοούσε ότι μπορούμε να προσφέρωμε στους αδελφούς μας όσα χρειάζονται για να τους ενισχύωμε διανοητικώς και πνευματικώς. Εννοούσε ότι πρέπει να ομιλούμε ή να ενεργούμε με τέτοιο τρόπο ώστε ν’ αυξάνωμε την εμπιστοσύνη και την ελπίδα των συγχριστιανών μας, να τους παρηγορούμε και να τους βοηθούμε να παραμένουν προσκολλημένοι στη Χριστιανική οδό. Οι αρχικές Ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούνται στην Αγία Γραφή για να μεταδώσουν την έννοια του ‘ενισχύω’ ή ‘στηρίζω’ έχουν αυτή ακριβώς τη σημασία.
9 Επί παραδείγματι, όταν ο Ιησούς είπε στον Πέτρο «στήριξον τους αδελφούς σου» χρησιμοποίησε το ρήμα στηρίζω, που σημαίνει «σταθεροποιώ κάτι, τοποθετώ σταθερά, στερεώνω, υποστηρίζω, επιστηρίζω.» Έτσι, αυτή η Ελληνική λέξις μεταφράζεται επίσης στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου ως ‘σταθεροποιώ.’ (Ρωμ. 1:11· 16:25· 2 Θεσσ. 2:17· 1 Πέτρ. 5:10) Άλλες Ελληνικές λέξεις, παράγωγα του ρήματος ‘στηρίζω,’ που χρησιμοποιούνται στις Γραφές, έχουν την έννοια του «αναζωογονώ, υποστηρίζω ή εδραιώνω και παρηγορώ,» όπως θα δούμε. Κατ’ αρχήν, ας δούμε γιατί ο Πέτρος βρέθηκε σε ανάγκη πνευματικής ενισχύσεως. Αυτή η εξέτασις μπορεί να μας βοηθήση ν’ αποφύγωμε να κάνωμε παρόμοια λάθη.
ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
10. Πώς έδειξε ο Πέτρος ότι είχε υπερβολική εμπιστοσύνη στην πνευματική του δύναμι, αλλά τι προείπε ο Ιησούς;
10 Ας στρέψωμε την προσοχή μας στα γεγονότα που συνέβησαν πριν αρνηθή ο Πέτρος τον Χριστό. Όταν ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του το τελευταίο βράδυ που ήταν μαζί τους πριν από την εκτέλεσί του, «Πάντες υμείς θέλετε σκανδαλισθή εν εμοί την νύκτα ταύτην,» ο Πέτρος καυχήθηκε: «Και αν πάντες σκανδαλισθώσιν εν σοι, εγώ ποτέ δεν θέλω σκανδαλισθή.» (Ματθ. 26:31-35) Σύμφωνα με την αφήγησι του Λουκά σχετικά με το τι επακολούθησε, ο Ιησούς προειδοποίησε τον Πέτρο ενώπιον των άλλων: «Σίμων, Σίμων, ιδού, ο Σατανάς σάς εζήτησε δια να σας κοσκινίση ως τον σίτον.» Αλλά ο Πέτρος τον διαβεβαίωσε: «Κύριε, έτοιμος είμαι μετά σου να υπάγω και εις φυλακήν και εις θάνατον.» Εν τούτοις, ο Ιησούς απήντησε: «Σοι λέγω, Πέτρε, δεν θέλει φωνάξει σήμερον ο αλέκτωρ, πριν απαρνηθής τρις ότι δεν με γνωρίζεις.» (Λουκ. 22:31-34) Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσωμε πώς τα λόγια του Ιησού εξεπληρώθησαν εκείνη ακριβώς τη νύκτα.
11, 12. Πώς ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι επανειλημμένως απέτυχαν να υπακούσουν στον Ιησού στον Κήπο της Γεθσημανή;
11 Μετά από μια μακρά προσευχή, ο Ιησούς και οι μαθηταί του έφυγαν από το υπερώον, όπου είχαν εορτάσει το Πάσχα και πήγαν στον κήπο της Γεθσημανή. (Ιωάν. 16:33-18:1) Εκεί, προτού τους αφήση για να προσευχηθή ιδιαιτέρως, ο Ιησούς είπε στον Πέτρο και σε δύο άλλους αποστόλους: «Μείνατε εδώ και αγρυπνείτε.» Το έκαμαν, όμως, αυτό; Η Γραφική αφήγησις λέγει: «Έρχεται και ευρίσκει αυτούς κοιμωμένους.» Ο Ιησούς τότε εστράφη στον Πέτρο και του είπε: «Σίμων, κοιμάσαι; Δεν ηδυνήθης μίαν ώραν να αγρυπνήσης; αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν.»—Μάρκ. 14:32-38.
12 Μήπως ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι υπήκουσαν στον Ιησού αυτή τη φορά; Η Γραφική αφήγησις συνεχίζει: «Και πάλιν υπήγε και προσηυχήθη, ειπών τον αυτόν λόγον. Και επιστρέψας εύρεν αυτούς πάλιν κοιμωμένους.» Δεν τον είχαν ακούσει! Προτού φύγη για να προσευχηθή πάλι, ο Ιησούς χωρίς αμφιβολία τους παρώτρυνε με πιο ζωηρό τρόπο ν’ αγρυπνούν και να προσεύχωνται. Εν τούτοις, ο Ιησούς «έρχεται την τρίτην φοράν και λέγει προς αυτούς· Κοιμάσθε το λοιπόν και αναπαύεσθε. Αρκεί· ήλθεν η ώρα· ιδού, παραδίδεται ο Υιός του ανθρώπου εις τας χείρας των αμαρτωλών.»—Μάρκ. 14:39-41.
13. (α) Όταν συνέλαβαν κι απεμάκρυναν τον Ιησού, τι έκανε ο Πέτρος; (β) Κάτω από ποιες περιστάσεις ο Πέτρος αρνήθηκε τον Χριστό, και ποια ήσαν τα αισθήματα του Πέτρου μετά απ’ αυτή την πράξι του;
13 Λίγο αργότερα, ο Πέτρος έδειξε ότι ήταν υπερβολικά άγρυπνος. Έσυρε μια μάχαιρα κι έκοψε το αυτί του Μάλχου, ενός δούλου του αρχιερέως, ο οποίος ήταν μαζί μ’ εκείνους που είχαν έλθει για να συλλάβουν τον Ιησού. (Ιωάν. 18:10, 11) Ο Ιησούς συνελήφθη, απεμακρύνθη και οι απόστολοι διεσκορπίσθησαν. Εν τούτοις, ο Πέτρος ακολουθούσε από απόστασι και προφανώς κατείχετο από ανάμικτα συναισθήματα φόβου για τη δική του ζωή και βαθειάς ανησυχίας για το τι θα συνέβαινε στον Ιησού. Ήλθαν στην οικία του αρχιερέως και τα πράγματα συνέβησαν έτσι ώστε όταν ήταν στην αυλή ο Πέτρος σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις αρνήθηκε ότι γνωρίζει τον Ιησού, κι ευχήθηκε μάλιστα να είναι και ο ίδιος καταραμένος αν τον γνώριζε. Εκείνη τη στιγμή φώναξε ένας αλέκτωρ και ο Ιησούς εστράφη κι εκοίταξε τον Πέτρο ο οποίος κατόπιν βγήκε έξω κι έκλαψε πικρά.—Λουκ. 22:47-62· Μάρκ. 14:71, 72.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩΜΕ
14. (α) Ποια Βιβλική προειδοποίησι τονίζεται από το σφάλμα του Πέτρου και σε ποιο μάθημα δίδεται έμφασις; (β) Ποια απόδειξι έχομε ότι ο Πέτρος έλαβε μάθημα;
14 Ο Πέτρος, που ήταν τόσο βέβαιος για την πνευματική του δύναμι, προσέκοψε, αποτυγχάνοντας να διακρατήση μια πιστή Χριστιανική πορεία. Πόσο ωραία η πείρα του τονίζει τη σπουδαιότητα της προειδοποιήσεως: «Ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση!» (1 Κορ. 10:12) Πράγματι, ένα μάθημα που όλοι πρέπει να πάρωμε απ’ αυτό είναι ότι κανένας μας δεν πρέπει να έχη υπερβολική εμπιστοσύνη στον εαυτό του σχετικά με την πνευματική του δύναμι και να πιστεύη ότι δεν υπάρχει πιθανότης να πέση. Ο Πέτρος το έμαθε αυτό και γι’ αυτό αργότερα έγραψε στους συγχριστιανούς του: «Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας Διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη.»—1 Πέτρ. 5:8.
15. (α) Ποιο άλλο μάθημα μπορούμε όλοι να πάρωμε απ’ αυτό; (β) Ποια είναι, η κύρια πηγή της ενισχυτικής βοηθείας;
15 Ένα άλλο μάθημα που μπορούμε να πάρωμε απ’ αυτό που συνέβη εκείνη τη νύκτα είναι ότι όλοι χρειαζόμεθα ενισχυτική βοήθεια. Ενώ βρισκόταν στον κήπο της Γεθσημανή, ο Ιησούς προσπάθησε να δώση την αναγκαία βοήθεια με το να παροτρύνη τους μαθητάς του να προσεύχονται. Αυτοί ιδιαίτερα εχρειάζοντο τη βοήθεια που ο Θεός μπορούσε να δώση. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος, ο Θεός ‘δύναται να σας στηρίξη,’ δηλαδή, μπορεί να μας ενισχύση ή να μας υποστηρίξη για ν’ αντιμετωπίσομε κάθε πίεσι. (Ρωμ. 16:25) Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός χρειαζόταν αυτή την ενίσχυσι, όπως δείχνουν αυτά που συνέβησαν εκεί στον κήπο ενώ οι απόστολοί του εκοιμώντο.
16, 17. (α) Τι συνέβη όταν ο Ιησούς προσευχόταν στον Θεό στον κήπο; (β) Πώς ο άγγελος προφανώς ενίσχυσε τον Ιησού;
16 Ο ίδιος ο Ιησούς, όπως είδαμε προσευχόταν. Η Γραφική αφήγησις λέγει ότι «γονατίσας προσηύχετο, λέγων· Πάτερ, αν θέλης να απομακρύνης το ποτήριον τούτο απ’ εμού· πλην ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη. Εφάνη δε εις αυτόν άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν.» (Λουκ. 22:41-43) Πράγματι, ο Ιεχωβά Θεός παρείχε βοήθεια μέσω αγγέλων εκεί στον κήπο σ’ εκείνη την τόσο κρίσιμη στιγμή για τη ζωή του Ιησού!
17 Ο άγγελος προφανώς μίλησε στον Ιησού και του έδωσε πληροφορίες που τον ενεδυνάμωσαν και του μετέδωσαν νέα δύναμι. Αυτό δείχνει η λέξις ενισχύω. Στις Πράξεις 9:19, όπου συναντάται για μια ακόμη φορά η ίδια λέξις, ο απόστολος Παύλος λέγεται ότι «λαβών τροφήν ενισχύθη,» Αλλ’ Ο Ιησούς ενισχύθη, όχι από φυσική τροφή, αλλά από την παρουσία του αγγέλου και, χωρίς αμφιβολία, από τα ενθαρρυντικά λόγια του αγγέλου. Εν τούτοις, οι απόστολοι εκοιμώντο κι έτσι δεν ήσαν σε θέσι να λάβουν αυτή την ενίσχυσι.
18. (α) Τι χρειαζόμεθα για να έχωμε πνευματική δύναμι και πού μπορούμε να τη λάβωμε; (β) Ποια είναι μερικά καλά ερωτήματα που μπορούμε να θέσωμε στον εαυτό μας;
18 Τι μπορεί να λεχθή για σας; Είσθε άγρυπνοι να λαμβάνετε πνευματικές προμήθειες που σας ενισχύουν; Μη ξεχνάτε ότι η Αγία Γραφή λέγει: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Θεού.» (Ματθ. 4:4) Αυτοί οι ενισχυτικοί λόγοι του Θεού δεν λέγονται συνήθως μέσω ενός αγγέλου, όπως συνέβη στον Ιησού. Αντιθέτως, βρίσκονται στον Λόγο του Θεού την Αγία Γραφή, η οποία ανασκοπείται και μελετάται τακτικά στις Χριστιανικές συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είσθε άγρυπνος και συγκεντρωμένος όταν παρευρίσκεσθε σ’ αυτές τις συναθροίσεις; Σ’ αυτές τις ευκαιρίες λαμβάνετε απ’ αυτά που λέγονται την πνευματική δύναμι που χρειάζεσθε; Η ίδια η ζωή μας εξαρτάται από την ενίσχυσι που λαμβάνομε μέσω αυτής της πνευματικής τροφής.
ΠΩΣ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΑΝΕΚΤΗΣΕ ΔΥΝΑΜΙ
19, 20. (α) Με την άρνησί του, σε ποια θέσι έβαλε ο Πέτρος τον εαυτό του; (β) Ποιες ενέργειες έκαμε ο Ιησούς σχετικά με την επιστροφή του Πέτρου;
19 Με την επανειλημμένη άρνησί του, ο Πέτρος στην πραγματικότητα εγκατέλειψε όχι μόνο τον Ιησού, αλλά και τον Ιεχωβά Θεό. Αλλά ο Ιησούς ήταν βέβαιος ότι ο Πέτρος θα επέστρεφε. Εγνώριζε ότι ο Πέτρος βασικά είχε καλή καρδιά, αλλά είχε νικηθή απλώς από τον φόβο των ανθρώπων. Έτσι, τι έκαμε ο Ιησούς; Μήπως ανέμενε να επιστρέψη ο Πέτρος μόνος του, χωρίς καμμιά βοήθεια ή ενθάρρυνσι;
20 Όχι, ο Ιησούς έκανε εκείνο που μπορούσε για να βοηθήση τον Πέτρο. Κατ’ αρχήν, έκαμε προσευχή για τον Πέτρο, προσευχόμενος ‘να μη εκλείψη η πίστις του.’ (Λουκ. 22:32) Αλλά έκανε και κάτι περισσότερο απ’ αυτό· λίγο καιρό μετά την ανάστασί του, ο Ιησούς έκαμε μια ειδική εμφάνισι στον Πέτρο και οι μαθηταί με συγκίνησι ανέφεραν: «Όντως ανέστη ο Κύριος και εφάνη εις τον Σίμωνα.» (Λουκ. 24:34) Επίσης, απ’ όσα είπε ο απόστολος Παύλος, φαίνεται ότι αυτή η εμφάνισις του Ιησού ήταν μια από τις πρώτες του εμφανίσεις μετά την ανάστασί του. (1 Κορ. 15:4-8) Γιατί ο Ιησούς έδωσε τέτοια ειδική προσοχή στον Πέτρο, σ’ αυτόν που τον είχε αρνηθή με τόσα έντονα λόγια;
21. (α) Ποιος ήταν ο σκοπός για τον οποίον ο Ιησούς έδωσε ειδική προσοχή στον Πέτρο; (β) Πώς πρέπει αυτό να μας επηρεάση;
21 Το έκαμε για να τον ενισχύση, να διαβεβαιώση τον Πέτρο ότι τον αγαπούσε ακόμη και ότι τον ήθελε ως μαθητή του. Δεν συγκινούμεθα απ’ αυτό το σπλαγχνικό ενδιαφέρον που έδειξε ο Ιησούς για τον Πέτρο; Η πράξις του Ιησού μάς υπενθυμίζει τον πατέρα του ασώτου υιού, ο οποίος υποδέχθηκε με ανοικτές αγκάλες τον μετανοημένο γιο του. (Λουκ. 15:11-32) Τι επίδρασι νομίζετε ότι είχε η πράξις του Ιησού στον Πέτρο; Πώς θα είχατε επηρεασθή εσείς; Ο Πέτρος ενισχύθηκε· έγινε πνευματικώς ισχυρότερος από κάθε άλλη φορά. Επέστρεψε. Ενθυμείσθε, όμως, τι ήθελε ο Ιησούς να κάμη ο Πέτρος αφού επέστρεψε καθώς και όλοι εμείς; «ΣΤΗΡΙΞΟΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΟΥ,» είπε ο Ιησούς. Με άλλα λόγια, βοήθησέ τους σταθερά να θεμελιωθούν ή να εδραιωθούν στην πίστι. Πώς μπορούμε να το κάνωμε αυτό;
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΞΙΑ ΜΙΜΗΣΕΩΣ
22. Πώς μπορούμε καλύτερα να ενισχύωμε τους αδελφούς μας;
22 Ο καλύτερος τρόπος είναι ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ιησού, μιμούμενοι τον τρόπο με τον οποίον αυτός συμπεριφέρθηκε στον Πέτρο και στους άλλους που εχρειάζοντο ενίσχυσι. Και όπως μπορούμε να δούμε ο Ιησούς ήταν σπλαγχνικός και συγχωρητικός. Μπορούμε να ενισχύωμε τους αδελφούς μας, εδραιώνοντάς τους στην πίστι με το να φερώμεθα σ’ αυτούς μ’ έναν παρόμοιο τρόπο. Είναι ανάγκη ν’ ακολουθούμε τη Γραφική συμβουλή: «Γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς δια του Χριστού.»—Εφεσ. 4:32.
23. (α) Τι πρέπει οι πρεσβύτεροι ιδιαιτέρως να παρατηρήσουν σχετικά με το παράδειγμα του Ιησού; (β) Πώς μπορούν να δείξουν οι πρεσβύτεροι ότι μιμούνται το παράδειγμα του Ιησού;
23 Οι πρεσβύτεροι στη Χριστιανική εκκλησία είναι ιδιαίτερα υπεύθυνοι να προσφέρουν ενισχυτική βοήθεια στους αδελφούς των και γι’ αυτό είναι ανάγκη να εξετάσουν προσεκτικά το παράδειγμα του Ιησού. Αυτός ήταν τελείως διαφορετικός από τους θρησκευόμενους Φαρισαίους οι οποίοι έθεταν «φορτία βαρέα και δυσβάστακτα . . . επί τους ώμους των ανθρώπων.» Ο Ιησούς είπε, «Ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.» (Ματθ. 23:4· 11:28, 30) Έτσι, εσείς πρεσβύτεροι, μιμηθήτε τον Ιησού με το να μην καταβαρύνετε τους αδελφούς σας με κανόνες που αντανακλούν προσωπικές απόψεις σε ωρισμένα ζητήματα και οι οποίοι θα μπορούσαν να γίνουν ‘βαρύ φορτίο’ ώστε να τους εξασθενήση. Μάλλον, καλλιεργείτε στους αδελφούς σας μια γνήσια εκτίμησι για τον Ιεχωβά ώστε να υποκινούνται από την καρδιά τους να θέλουν να Τον ευχαριστούν. Αυτό είναι εκείνο που θα τους εδραιώση στην πίστι.
24. (α) Πώς ο Πέτρος ενίσχυε τους αδελφούς του; (β) Πώς άλλοι Χριστιανοί ενίσχυαν τους αδελφούς των;
24 Ο Πέτρος είχε επιτυχία καθώς ενίσχυε τους αδελφούς του. Επί παραδείγματι το θαυμάσιο παράδειγμα της παρρησίας του και της αφοβίας του στο να κηρύττη παρά τον χλευασμό και την εναντίωσι, ήταν πηγή ενθαρρύνσεως γι’ αυτούς. (Πράξ. 2:14 έως 5:42) Πόσο ενισχυτικές και εποικοδομητικές ήσαν οι επιστολές του, από τις οποίες η πρώτη εγράφη για να τους ‘προτρέψη’! (1 Πέτρ. 5:12) Οι άλλοι πρεσβύτεροι του πρώτου αιώνος ενίσχυαν επίσης τους αδελφούς των με το να τους δίνουν ενθάρρυνσι και η Αγία Γραφή λέγει για τον Παύλο και τον Βαρνάβα: «Υπέστρεψαν εις την Λύστραν και Ικόνιον και Αντιόχειαν, επιστηρίζοντες τας ψυχάς των μαθητών, προτρέποντες να εμμένωσιν εις την πίστιν.» Επίσης, ο Ιούδας και ο Σίλας «παρηγόρησαν τους αδελφούς δια λόγων πολλών και επιστήριξαν αυτούς.» Αργότερα, ο Παύλος «διήρχετο την Συρίαν και Κιλικίαν, επιστηρίζων τας εκκλησίας.»—Πράξ. 14:21, 22· 15:32, 41.
25. (α) Ποια σκέψι ενέχουν οι λέξεις «επιστηρίζω» και «ενισχύω;» (β) Έτσι πώς οι σύγχρονοι πρεσβύτεροι μπορούν να ενισχύουν τους αδελφούς των;
25 Η λέξις επιστηρίζω (μία εκτεταμένη μορφή του στηρίζω), που σημαίνει και «ενισχύω,» εδώ στις Πράξεις ενέχει τη σκέψι της εδραιώσεως ή της προσφοράς ενισχύσεως. Η Βίβλος στη Ζώσα Αγγλική του Στήβεν Μπάινγκτον αποδίδει το εδάφιο Πράξεις 14:22 ως εξής: «Ενισχύοντες τας ψυχάς των μαθητών.» Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ λέγει: «Αναζωωγόνησαν τας καρδίας των μαθητών.» Εσείς πρεσβύτεροι πρέπει να μιμήσθε αυτό το παράδειγμα. Με το γεμάτο ζήλο παράδειγμά σας στην υπηρεσία αγρού, με το θάρρος που επιδεικνύετε παρά την εναντίωσι, με την ενθάρρυνσι που δίδετε και με τις αναζωογονητικές σας συζητήσεις, θα ενισχύετε τους αδελφούς σας, θα ανανεώνετε τις δυνάμεις των και θα τους εδραιώνετε στην πίστι.
26. Πώς μπορεί κάθε μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας να ενισχύη τους αδελφούς του;
26 Αλλά δεν πρέπει μόνο οι πρεσβύτεροι να ενισχύουν τους αδελφούς των. Κάθε Χριστιανός πρέπει να προσπαθή να κάνη το ίδιο. Πώς μπορείτε να το κάνετε σεις αυτό; Βασικά, με το να δίνετε ένα καλό παράδειγμα στην υπακοή σας στις απαιτήσεις του Ιεχωβά· επί παραδείγματι, με το να παρακολουθήτε τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις. Όταν βρίσκεσθε εκεί, ένα απλό φιλικό χαμόγελο ή ένας χαρούμενος χαιρετισμός μπορεί να ενισχύσουν ένα θλιμμένο αδελφό. Ιδιαίτερα εποικοδομητικές για τους άλλους μπορεί να είναι οι απαντήσεις που δίνετε στη διάρκεια των εκκλησιαστικών συναθροίσεων. Αν τις λέτε από την καρδιά σας, άσχετα με το πόσο ασήμαντες μπορεί να νομίζετε ότι είναι, μπορούν ν’ αγγίσουν τις καρδιές των αδελφών σας. (Εβρ. 10:23-25) Επίσης, με το να είσθε δραστήριοι στο έργο του κηρύγματος των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού παρά τα εμπόδια, όπως είναι ο κακός καιρός και οι σωματικές αναπηρίες, μπορείτε κατάλληλα να ενθαρρύνετε τους άλλους να μιμηθούν το καλό σας παράδειγμα.
27. Πώς οι τρεις σύντροφοι του αποστόλου Παύλου του προσέφεραν ενισχυτική βοήθεια, όπως φαίνεται από τη λέξι που χρησιμοποιείται εδώ;
27 Ακόμη κι εκείνοι που είναι εδραιωμένοι στην πίστι μπορεί να χρειάζωνται ενθάρρυνσι, όπως ακριβώς συνέβαινε και στην περίπτωσι του Ιησού. (Λουκ. 22:43) Μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Αρίσταρχου, του Ιούστου και του Μάρκου για να προσφέρωμε αυτή τη βοήθεια. Ο απόστολος Παύλος, όταν ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη, έγραψε γι’ αυτούς τα εξής: «Οίτινες έγειναν εις εμέ παρηγορία.» (Κολ. 4:10, 11) Πράγματι, προσέφεραν πραγματική βοήθεια στον Παύλο. Πώς; Η λέξις παρηγορία, η οποία έχει και την έννοια της ‘ενισχυτικής βοηθείας,’ υπονοεί επίσης κάτι που καταπραΰνει ή ανακουφίζει. «Ο ρηματικός τύπος της λέξεως υπονοεί θεραπεία που ανακουφίζει από ερεθισμό,» παρατηρεί το Ερμηνευτικόν Λεξικόν Λέξεων της Καινής Διαθήκης υπό Γ. Ε. Βάιν. Έτσι, με το να προσκολληθούν στον Παύλο, να τον παρηγορούν και να τον ενθαρρύνουν, αυτοί οι άνδρες του προσέφεραν ενισχυτική βοήθεια.
28. Εφαρμόζοντας αυτό το Βιβλικό παράδειγμα, ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να ενισχύωμε τους αδελφούς μας;
28 Μ’ ένα όμοιο τρόπο σήμερα, με το να παρηγορούμε, αυτούς που αισθάνονται κατάθλιψι ή αυτούς που υφίστανται δοκιμασίες αποδεικνυόμεθα ενισχυτική βοήθεια γι’ αυτούς. Κάμετέ τους να αισθάνωνται ότι ενδιαφέρεσθε γι’ αυτούς, ότι τους αγαπάτε, και αυτό θα τους ενισχύση. Συχνά ένα άτομο αισθάνεται την ανάγκη να βρη κάποιον για να συζητήση μαζί του, ένα φίλο στον οποίο να μπορή να εκμυστηρευθή κάτι. Έτσι, με το να είσθε απλώς καλός ακροατής μπορεί να ενισχύσετε τους αδελφούς σας. Εφόσον όλοι μπορούμε να ωφεληθούμε από την ενθάρρυνσι, δεν θα ήταν καλό να ρωτούμε συχνά τον εαυτό μας: «Μπορώ να θυμηθώ αν έκαμα τουλάχιστον μια φορά κάποια στοργική ενέργεια για κάποιο άτομο σήμερα—αν είπα ίσως ένα ευγενικό λόγο, μια σκέψι συμπαθείας σε κάποιον που είναι στενοχωρημένος, καταθλιμμένος ή χρειάζεται κάποια ενθάρρυνσι;» Πράγματι, πόσο ζωτικό είναι να κάνωμε αυτό που λέγει η Αγία Γραφή: «Παρηγορείτε αλλήλους και οικοδομείτε ο εις τον άλλον.»—1 Θεσσ. 5:11.
ΕΝΙΣΧΥΕΤΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΣΑΣ ΤΩΡΑ
29. Γιατί είναι ιδιαίτερα ζωτικό τώρα να ενισχύωμε τους αδελφούς μας;
29 Είναι ιδιαίτερα ζωτικό τώρα ν’ αντιληφθούμε ότι πρέπει να ενισχύωμε ο ένας τον άλλον. Γιατί; Διότι, όπως και στον πρώτο αιώνα ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι περιήλθαν ξαφνικά κάτω από διάφορες δοκιμασίες, έτσι κι εμείς σήμερα μπορεί ν’ αντιμετωπίσωμε ακόμη μεγαλύτερες δοκιμασίες της πίστεώς μας καθώς πλησιάζομε στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Έτσι, είναι πιο αναγκαίο παρά ποτέ άλλοτε να ενισχύωμε τους αδελφούς μας και να ενισχυώμεθα απ’ αυτούς. Να είσθε άγρυπνοι, λοιπόν, να παρατηρήτε εκείνους μέσα στην εκκλησία οι οποίοι ενισχύουν κι εποικοδομούν τους άλλους και μιμηθήτε το παράδειγμά τους. Αλλά ιδιαιτέρως, ν’ ακολουθήτε το παράδειγμα του Ιεχωβά Θεού και του Υιού του.
30, 31. (α) Πώς ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του μας δίνουν καλά παραδείγματα σχετικά με το να ενθαρρύνωμε άλλους; (β) Τι πρέπει ν’ αποφασίσετε να κάνετε και ποιο αποτέλεσμα μπορείτε ν’ αναμένετε για τον εαυτόν σας;
30 Αυτό που προεξέχει όταν εξετάζωμε τα παραδείγματά τους είναι το πώς η ανιδιοτελής αγάπη μπορεί να έχη μια τέτοια ενισχυτική επίδρασι στους άλλους. Και παρατηρήστε πώς ο Θεός αναλαμβάνει την πρωτοβουλία στο να δείχνη την αγάπη του. Πραγματικά, η Αγία Γραφή λέγει: «Ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών.» (Ρωμ. 5:8) Μολονότι όλοι κάναμε άσχημα πράγματα ενώπιον του Θεού, ίσως ακόμη και ν’ αρνούμεθα την ύπαρξί του και να παραβιάζαμε τους νόμους του με πολύ προκλητικό τρόπο, ο Θεός μάς αγάπησε κι έκαμε προμήθεια ώστε ν’ απολαύσωμε αιώνια ζωή. (Ιωάν. 3:16) Και ο Υιός του ενεργεί με τον ίδιο τρόπο προς το ανθρώπινο γένος. Επί παραδείγματι, ακόμη κι όταν ο Πέτρος τον αρνήθηκε, ο Ιησούς δεν σταμάτησε ν’ αγαπά τον Πέτρο. Αργότερα, όπως είδαμε, μετά την ανάστασί του έκαμε μια ειδική εμφάνισι σ’ αυτόν, η οποία ήταν διαβεβαίωσις της αγάπης του.
31 Έτσι, λοιπόν, να είσθε όμοιοι με τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιόν του. Ενισχύετε τους αδελφούς σας. Αγαπάτε τους βαθειά, ‘εκ καρδίας.’ Λαμβάνετε την πρωτοβουλία για να το κάμετε αυτό. Ως αποτέλεσμα, και σεις με τη σειρά σας θα είσθε αγαπητός στους άλλους και θα λαμβάνετε ενίσχυσι απ’ αυτούς. Πόσο καλό θα είναι αυτό!
[Εικόνες στη σελίδα 561]
Η εντολή του Ιησού να ‘στηρίξετε τους αδελφούς σας’ ισχύει για όλους τους Χριστιανούς. Στηρίζετε εσείς άλλους;