Γιατί Φοβούνται την Αλήθεια;

Πώς δείχνεται ο φόβος της αληθείας; Ποια οφέλη προέρχονται από τη γνώσι της αληθείας ;

ΔΕΝ ήταν η αγάπη του Καίσαρος εκείνη που ώθησε τους θρησκευτικούς ηγέτας του πρώτου αιώνος να κραυγάζουν ζητώντας τον θάνατο του Ιησού. Ήταν ο φόβος της αληθείας. Η αλήθεια που εκήρυττε ο Ιησούς αφαιρούσε το κάλυμμα της θρησκευτικής ευσεβοφανείας και τους εξέθετε ενώπιον του λαού όπως ήσαν—υποκριταί. Τους είπε σαφώς κατά πρόσωπον: «Έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας.» (Ματθ. 23:28) Οι επόμενες πράξεις των επιβεβαιούσαν την ακρίβεια της κρίσεώς του περί αυτών.

Η αλήθεια που εκήρυξε ο Ιησούς ελευθέρωσε τους ακροατάς του από δουλεία σε ανθρώπινες παραδόσεις κι από αντιγραφικές πεποιθήσεις. Σε μια περίπτωσι ο Ιησούς είπε: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει». (Ιωάν. 8:32) Οι θρησκευτικοί ιθύνοντες δεν έχαιραν που ελευθερώθη ο κοινός λαός. Δεν ήθελαν να χάσουν τη θέσι της εξουσίας των και την επιρροή τους στον λαό. Επειδή ενδιεφέροντο περισσότερο για την προώθησι των ιδικών των συμφερόντων παρά για την προαγωγή των Θείων συμφερόντων, εναντιώνοντο στον Ιησού και προσπαθούσαν να κλείσουν τ’ αυτιά του λαού προς την αλήθεια. Γι’ αυτό, ο Ιησούς τούς είπε: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν». (Ματθ. 23:13) Η βίαιη απόπειρά των να κατασιωπήσουν τον Ιησούν δεν κατεσιώπησε την αλήθεια.

Στα έτη που επακολούθησαν τον θάνατον του Ιησού οι ακόλουθοί του διεσκορπίσθησαν για να διαδώσουν τον λόγον της αληθείας πέρα από τα σύνορα της Παλαιστίνης. Σε πολλά μέρη οι θρησκευόμενοι εξεδήλωσαν φόβο για τις αλήθειες που έλεγαν αυτοί και προσπαθούσαν με φανατισμό να τους κατασιωπήσουν. Οι Γραφικές εκείνες αλήθειες εξανέμιζαν τις προσφιλείς των θρησκευτικές αυταπάτες, αλλ’ αυτοί προτιμούσαν να εμμένουν σ’ αυτές. Όπως κι οι άνθρωποι των ημερών του προφήτου Ησαΐα, ήθελαν ν’ ακούουν απαλά πράγματα που ευαρεστούσαν τ’ αυτιά τους και που δεν συνεκρούοντο με τις θρησκευτικές των απόψεις. Οι μαθηταί του Ιησού δεν έκαναν συμβιβασμούς όσον αφορά την αλήθεια για να ευαρεστήσουν τα ώτα των ανθρώπων αυτών. Αυτοί, όπως κι ο Ιησούς, έλεγαν με θάρρος την αλήθεια, μολονότι εκείνοι που εφοβούντο την αλήθεια εμαίνοντο εναντίον τους. Τέτοιους ανθρώπους συνήντησε ο Παύλος στην Αντιόχεια της Πισιδίας.—Ησ. 30:10.

Πολλοί άνθρωποι στην Αντιόχεια εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για την αλήθεια που εκήρυξε ο Παύλος, αλλ’ εκείνοι που την εφοβούντο διήγειραν έναν όχλο, που εξέβαλε τον Παύλο και τον Βαρνάβα πέρ’ από τα όρια της πόλεως. Στη γειτονική πόλι Ικόνιον συνήντησαν παρόμοια αντίστασι και ηναγκάσθησαν να φύγουν. Πήγαν στα Λύστρα, όπου το εκπαιδευτικό τους έργον διεταράχθη από ταραχοποιούς της Αντιοχείας και του Ικονίου, οι οποίοι είχαν έλθει εκεί για να εξεγείρουν τον λαό εναντίον των. Μολονότι αυτοί οι εχθροί της αληθείας την κατεπολέμησαν, δεν μπόρεσαν να την εξαλείψουν. Εν καιρώ ανεπήδησαν ανθηρές Χριστιανικές εκκλησίες σ’ αυτές τις πόλεις.—Πράξεις, κεφ. 13, 14.

ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

Ενίοτε υπήρχε φόβος της αληθείας λόγω της επιδράσεως που είχε αυτή στις επικερδείς εμπορικές συναλλαγές. Στην πόλι Έφεσο, λόγου χάριν, ευρίσκετο ο μεγαλοπρεπής ναός της Αρτέμιδος. Λόγω της παρουσίας του ναού αυτού, εγίνετο ζωηρό εμπόριο σε φορητούς ναούς της ειδωλολατρικής αυτής θεάς. Αυτοί ήσαν αρκετά μικροί ώστε να φέρωνται από τους ταξιδεύοντας. Η Χριστιανική αλήθεια, που εκηρύττετο από τον Παύλο στους Εφεσίους, εξέθετε σε κίνδυνο το επικερδές αυτό εμπόριο, διότι εκείνοι που τον άκουαν κι εγίνοντο Χριστιανοί έπαυαν την ειδωλολατρική προσκύνησι της Αρτέμιδος. Αυτό ήταν πολύ δυσάρεστο στους εμπορευομένους, οι οποίοι ωφελούντο από την πώλησι των θρησκευτικών ειδών. Για προσωπικό τους όφελος ήθελαν να εξακολουθή ο λαός να είναι σκλάβος της μωράς ειδωλολατρίας μάλλον παρά να ελευθερωθή μέσω της αληθείας. Ο τρόπος της σκέψεώς των αναγράφεται στο δέκατο ένατο κεφάλαιο των Πράξεων:

«Έγεινε δε κατ’ εκείνον τον καιρόν ταραχή ουκ ολίγη περί ταύτης της οδού· διότι αργυροκόπος τις ονόματι Δημήτριος, κατασκευάζων ναούς αργυρούς της Αρτέμιδος, επροξένει εις τους τεχνίτας ουκ ολίγον κέρδος· τους οποίους συναθροίσας, και τους εργαζομένους τα τοιαύτα, είπεν, Άνδρες, εξεύρετε ότι εκ ταύτης της εργασίας προέρχεται η ευπορία ημών· και θεωρείτε και ακούετε, ότι πολύν λαόν ου μόνον της Εφέσου, αλλά σχεδόν πάσης της Ασίας ο Παύλος ούτος έπεισε και μετέβαλε, λέγων ότι δεν είναι θεοί οι δια χειρών κατασκευαζόμενοι». (Πράξ. 19:23-26) Αυτοί οι άνθρωποι εφοβούντο την αλήθεια, διότι ωφελούντο εμπορικώς από την πλάνη. Εξήγειραν όλη την πόλι, προξενώντας τέτοιο θόρυβο ώστε ο Παύλος ηναγκάσθη ν’ αναχωρήση στη Μακεδονία, αφήνοντας το έργον του κηρύγματος στην Έφεσο να το συνεχίσουν άλλοι Χριστιανοί.

Στη Μακεδονία, σε προγενέστερο χρόνο, ο Παύλος είχε φυλακισθή λόγω της αληθείας που εκήρυττε. Αφού εσύρθη ενώπιον των πολιτικών κριτών των Φιλίππων, κατηγορήθη ότι ‘εκταράττει την πόλιν ημών’ και ότι ‘διδάσκει έθιμα, τα οποία δεν είναι εις ημάς συγκεχωρημένον να παραδεχώμεθα, μηδέ να πράττωμεν’. Αυτή η δίωξις του Παύλου δεν εσταμάτησε την αλήθεια από το ν’ αποκτήση ρίζες εκεί. Εν καιρώ οι Φίλιπποι έφθασαν να έχουν μια ανθούσα εκκλησία Χριστιανών.—Πράξ. 16:20, 21.

Η ΣΤΑΣΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Όσο εκπληκτικό κι αν φαίνεται, οι πείρες που είχε ο Παύλος δεν είναι ασυνήθεις σήμερα. Σε έθνη, που ομολογούν ότι είναι Χριστιανικά, άτομα που διακηρύττουν τις ίδιες ακριβώς Χριστιανικές αλήθειες που διεκήρυξε κι ο Παύλος, εφυλακίσθησαν και υπέστησαν επιθέσεις όχλων, και συχνά εξηναγκάσθησαν να φύγουν από τις πόλεις. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή στην Ισπανία οι Χριστιανοί αυτοί βασανίζονται από την αστυνομία και φυλακίζονται επειδή κάνουν ό,τι έκανε και ο Παύλος—λέγοντας στους άλλους για τις αλήθειες του λόγου του Θεού.

Οι κυριώτεροι, που επιζητούν να κατασιωπήσουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά στην Ισπανία και αλλού, είναι οι θρησκευτικοί άρχοντες, η ίδια τάξις που κατεδίωξε και τον Ιησούν. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, πολλοί θρησκευτικοί αρχηγοί εκδηλώνουν τον φόβο τους για την αλήθεια, υποκινώντας τον διωγμό των μαρτύρων του Ιεχωβά. Πιέζοντας τις πολιτικές εξουσίες να τους ενοχλούν κι εξεγείροντας τους ενορίτες των σε κατάφωρη βία εναντίον των, προσεπάθησαν να εμποδίσουν τους Μάρτυρας από το να μιλήσουν στον κοινό λαό. Αλλ’ όπως και στον πρώτον αιώνα, η αλήθεια εξακολουθεί να φθάνη σε δεκτικές καρδιές παρά τις προσπάθειες εκείνων που την φοβούνται.

Όταν οι μάρτυρες του Ιεχωβά επισκεπτώνται τα σπίτια των ανθρώπων στη διάρκεια του Χριστιανικού των εκπαιδευτικού έργου, μερικοί αρνούνται να μιλήσουν μαζί τους, κλείοντας μάλιστα σκαιώς τη θύρα κατά πρόσωπόν των, και άλλοι επίσης αρνούνται ν’ αναγνώσουν τα έντυπά των, διότι, όπως λέγουν, οι κληρικοί των τους απαγορεύουν να τα διαβάζουν. Μήπως κι αυτοί δεν εκδηλώνουν τον ίδιο φόβο της αληθείας όπως κι εκείνοι που ηρνούντο ν’ ακούσουν τον Παύλο;

Επειδή μερικοί διακρατούν θρησκευτικές απόψεις, για τις οποίες δεν έχουν Γραφική υποστήριξι, φοβούνται ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιθανόν να τους μετέπειθαν να μη πιστεύουν εκείνα που θέλουν. Όμοια με τους αφωσιωμένους λάτρεις της Αρτέμιδος της Εφέσου, που εξακολουθούσαν να λατρεύουν τους αργυρούς της ναούς, κι αυτοί θέλουν να πιστεύουν την αυταπάτη μάλλον παρά να γνωρίσουν την αλήθεια. Μ’ αυτή τη νοοτροπία τους, πώς μπορούν ποτέ ν’ αναμένουν να τύχουν της ελευθερίας που είπε ο Ιησούς ότι φέρει η αλήθεια;

Η θρησκευτική αλήθεια δεν είναι ζήτημα προσωπικής γνώμης αλλ’ είναι εκείνο που καθώρισε ο Θεός ο ίδιος στον γραπτό του λόγο. Ο Ιησούς το κατέδειξε αυτό όταν είπε στην προσευχή του: «Αγίασον αυτούς εν τη αληθεία σου· ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια». (Ιωάν. 17:17) Ο λόγος του Θεού είναι ο κανών μετρήσεως της θρησκευτικής αληθείας. Άτομα, τα οποία εμμένουν αποφασιστικά σε θρησκευτικές πεποιθήσεις, που δεν ανταποκρίνονται προς αυτόν τον κανόνα, ευνόητον είναι ότι θα φοβούνται την αλήθεια. Δεν θέλουν ν’ αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι οι προσφιλείς των πεποιθήσεις δεν είναι παρά επινοήσεις ανθρωπίνης φαντασίας και μετεδόθησαν από γενεά σε γενεά. Αυτό συνέβαινε και με τους διακαείς λάτρεις της Αρτέμιδος, που επίστευαν ότι η χαρακτή εικόνα της, που ευλαβούντο μέσα στον ωραίο ναό της, είχε πέσει απ’ τον ουρανό. Κυττάζοντας τώρα στο παρελθόν, μπορούμε εύκολα να εννοήσωμε ότι επίστευαν σε μια μάταιη φαντασία, αλλ’ ότι ο απόστολος Παύλος τούς είπε την αλήθεια. Κι άλλες μάταιες φαντασίες επικρατούν στην εποχή μας.

ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Γιατί πρέπει οι άνθρωποι να φοβούνται την αλήθεια; Αυτή δεν τους δεσμεύει σε φοβιστικές δεισιδαιμονίες και βαριές θρησκευτικές τελετουργίες. Δεν θέτει κανένα βαρύ ζυγό επάνω τους. Δεν τους κάνει να δαπανούν την αφοσίωσί τους και το χρήμα τους σε άφωνες εικόνες. Η αλήθεια είναι ελευθερωτική. Εκείνοι, που άκουσαν τον Παύλο και ησπάσθησαν τις αλήθειες που εκήρυττε, εδοκίμασαν μια ελευθερία που μπορεί να παραβληθή με την απόλυσι ενός δεσμίου από τα δεσμά. Ο προφήτης Ησαΐας έκαμε αυτή τη συμπαραβολή, όταν είπε: «Πνεύμα Κυρίου του Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· διότι ο Ιεχωβά με έχρισε δια να ευαγγελίζωμαι εις τους πτωχούς· με απέστειλε δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω ελευθερίαν εις τους αιχμαλώτους, και άνοιξιν δεσμωτηρίου εις τους δεσμίους». (Ησ. 61:1, ΜΝΚ) Ο Ιησούς παρέθεσε αυτή την περικοπή και την εφήρμοσε στον εαυτό του και στο Χριστιανικό ιεραποστολικό έργον που άρχισε.

Η αλήθεια ανυψώνει την άποψι της ζωής ενός ατόμου, δίνοντάς του για να ζήση γι’ αυτό κάτι περισσότερο από τους ιδιοτελείς σκοπούς του κόσμου. Του δίνει κάτι στερεό, στο οποίον μπορεί να κρατήται σ’ αυτόν τον ταραχώδη καιρό. Του δίνει υψηλούς ηθικούς κανόνας καθώς και μια θερμή, ειρηνική και αξιόπιστη συναναστροφή με άτομα της ιδίας πίστεως σε όλη τη γη. Αυτή είναι η πείρα των μαρτύρων του Ιεχωβά στην κοινωνία του Νέου Κόσμου. Ενώπιον εκείνων, που ακολουθούν την καθοδηγία της Χριστιανικής αληθείας, διανοίγεται μια οδός ζωής που εκτείνεται στο ατελεύτητο μέλλον. «Αυτή δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 17:3.

Το φιλόπονο έργον κηρύγματος των μαρτύρων του Ιεχωβά γίνεται με τον ίδιο σκοπό που είχε και ο Παύλος, δηλαδή, για να φερθούν στους άλλους οι ελευθερωτικές αλήθειες του λόγου του Θεού. Όταν έρχωνται στην πόρτα σας, σκεφθήτε τον απόστολο Παύλο στην προσπάθειά του να μιλήση για την αλήθεια στον λαό της Εφέσου, της Αντιοχείας, των Λύστρων και άλλων πόλεων. Μην αρνείσθε λόγω φόβου ν’ ακούσετε. Να είσθε σαν τον καλό λαό της Βεροίας. Όταν ο Παύλος τους ωμίλησε, «εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας γραφάς, αν ούτως έχωσι ταύτα»—Πράξ. 17:11.