Τι Σημαίνει η Ορθή Κατάστασίς του για μας Σήμερα

 1. Ποια σύρραξις άρχισε το 1914, και γιατί αυτό δεν αποτελούσε έκπληξι στους αφιερωμένους και βαπτισμένους, σπουδαστάς της Γραφής;

ΤΟ έτος 1914 μ.Χ. το ιερό σεληνιακό έτος άρχισε στην Ιερουσαλήμ την 1η του μηνός Νισάν, η οποία αντιστοιχούσε με τις 27/28 Μαρτίου από δύσι ως δύσι του ηλίου. Το θέρος του έτους εκείνου εξερράγη ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος επάνω στο ανθρώπινο γένος. Αυτό δεν ήταν κάτι τελείως απροσδόκητο από τους σπουδαστάς της Γραφής οι οποίοι είχαν αποχωριστή από τον Χριστιανικό κόσμο, στον οποίο άρχισε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γιατί όχι; Διότι αυτοί οι αφιερωμένοι και βαπτισμένοι σπουδασταί της Γραφής πριν από δεκαετηρίδες είχαν τονίσει ότι οι «καιροί των εθνών,» όπως είχαν προλεχθή από τον Ιησού Χριστό στην προφητεία του για την «συντέλεια του αιώνος,» θα έληγαν στις αρχές του φθινοπώρου του έτους εκείνου 1914. (Λουκ. 21:24· Ματθ. 24:3) Οι Καιροί των Εθνών είχαν αρχίσει περίπου στα μέσα του σεληνιακού μηνός Τισρί του 607 π.Χ., και έτσι η διάρκειά των τών 2.520 ετών θα έληγε το 1914 περίπου στις 15 του μηνός Τισρί, που αντιστοιχεί με τις 4/5 Οκτωβρίου. Τότε η Βρεττανική Αυτοκρατορία καθώς και άλλες αυτοκρατορίες του Χριστιανικού κόσμου είχαν εμπλακή στον πόλεμο. Το άλλο μέλος της Αγγλο-Αμερικανικής Δυαδικής Παγκοσμίου Δυνάμεως εισήλθε στον πόλεμο την άνοιξι του 1917.

 2. (α) Ποια διεθνής διευθέτησις ετέθη σε ισχύ με την επικύρωσι της Συμβάσεως Ειρήνης του 1919; (β) Τι συνέβη στην ελευθέρα δημοσία λατρεία του Ιεχωβά στο «αγιαστήριόν» του στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, και τι συνέβη μ’ αυτό το 1919;

² Το φθινόπωρο του 1918 η Αγγλο-Αμερικανική Δυαδική Παγκόσμια Δύναμις και οι σύμμαχοί της βγήκαν νικηταί από την παγκόσμια σύρραξι. Το 1919 υπεγράφη και επεκυρώθη η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων, και μαζί της άρχισε να ισχύη το μέρος εκείνο της Συνθήκης που είναι γνωστό ως Καταστατικός Χάρτης της Κοινωνίας των Εθνών. Την εποχή εκείνη υπήρχε ένα υπόλοιπο των αφιερωμένων, βαπτισμένων, αποκυημένων από το πνεύμα Χριστιανών οι οποίοι ελάτρευαν τον Ιεχωβά στο «αγιαστήριον» του ή «άγιον τόπον» του. Στη διάρκεια του παγκοσμίου πολέμου είχαν διωχθή σκληρά και η λατρεία των είχε εμποδισθή στον Χριστιανικό κόσμο, περιλαμβανομένων και των επικρατειών της Αγγλο-Αμερικανικής Δυαδικής Παγκοσμίου Δυνάμεως, της Εβδόμης Παγκοσμίου Δυνάμεως στη Βιβλική προφητεία. Την άνοιξι του 1919 ο Ιεχωβά Θεός τους ανεζωογόνησε από την συντετριμμένη πνευματική κατάστασί των και τους εσύναξε και πάλι για θαρραλέα δημοσία λατρεία στο αγιαστήριό του. Ανέλαβαν και πάλι δημοσία το κήρυγμα του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού όπως προελέχθη στο εδάφιο Ματθαίος 24:14.

 3. Αυτό το υπόλοιπο δεν ενώθηκε μαζί με τον Χριστιανικό κόσμο στην υιοθέτησι ποιας στάσεως απέναντι στην Κοινωνίας των Εθνών και το 1921 τι προσδιώρισαν ότι είναι από προφητική άποψι η Κοινωνία;

³ Ανεγνώριζαν ότι ήσαν πρέσβεις της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά η οποία είχε εγκαθιδρυθή στους ουρανούς στο τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914. Επομένως αυτό το υπόλοιπον των λάτρεων στο αγιαστήριόν Του δεν είχε ενωθή με τον Χριστιανικό κόσμο στο να χαιρετίση την Κοινωνία των Εθνών σαν αυτή να ήταν η «πολιτική έκφρασις της βασιλείας του Θεού στη γη.» Το καλοκαίρι του 1919, προτού ακόμη η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων και το Καταστατικό της Κοινωνίας των Εθνών επικυρωθούν από τον ελάχιστο προβλεπόμενο αριθμό των κυριωτέρων χωρών, το υπόλοιπο εδήλωσε ότι αυτό το πολιτικό υποκατάστατο της βασιλείας του Θεού δεν είχε την υποστήριξι του Ιεχωβά και ασφαλώς επρόκειτο ν’ αποτύχη. Για περαιτέρω Γραφική υποστήριξι τούτου, το περιοδικό Η Σκοπιά ύψωσε θαρραλέα τη φωνή. Στο τεύχος της τής 1ης Ιανουαρίου 1921, στη σελίδα 12 (στην Αγγλική και την Ελληνική) κάτω από τον υπότιτλο «Το ρηθέν υπό Δανιήλ,» παρουσίασε λόγους για να πιστεύη κανείς ότι η παγκόσμια οργάνωσις για ειρήνη και ασφάλεια, η Κοινωνία των Εθνών, ήταν «το βδέλυγμα της ερημώσεως» που προείπε ο Ιησούς Χριστός στο εδάφιο Ματθαίος 24:15.

 4. (α) Που και ποιο έτος προσδιωρίσθηκε η ταυτότης αυτής της ανθρωποποίητης οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια ως μιας παγκοσμίου δυνάμεως; (β) Ποια πείρα δοκίμασε λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά πώς συνέχισε να λειτουργή.

⁴ Στην περίοδο από 25-31 Μαΐου 1926, το κεχρισμένο υπόλοιπο είχε μια διεθνή συνέλευσι στο Λονδίνον Αγγλίας. Εκεί στη δημοσία ομιλία η ανθρωποποίητη οργάνωσις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια εξετέθη ως το συμβολικό κόκκινο θηρίο, με επτά κεφαλάς και δέκα κέρατα, που περιγράφεται στην Αποκάλυψι 17:3-11. Ως τέτοια οργάνωσις, ήταν η Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις της Βιβλικής προφητείας.a Όπως ακριβώς η προφητεία εκείνη είχε προείπει, η διεθνής εκείνη οργάνωσις με τη μορφή της Κοινωνίας των Εθνών έπαυσε να λειτουργή όταν εξερράγη ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος του 1939· αλλά,αναζωογονήθηκε το 1945 με τη μορφή της οργανώσεως Ηνωμένων Εθνών. Έτσι η ογδόη Παγκοσμία Δύναμις συνέχισε να λειτουργή ως τώρα.

 5. Το 1926 ποια ερώτησις που αποτελούσε πρόκλησι ετέθη στο κεχρισμένο υπόλοιπο, και γιατί δεν ήσαν αλαζονικοί με το να δεχθούν τη νέα ονομασία το 1931;

⁵ Μερικούς μήνες πριν από την ιστορική συνέλευσι του Λονδίνου του 1926 το μέγιστο όνομα στο σύμπαν, το όνομα του μεγάλου Θεοκράτου Ιεχωβά, άρχισε να έρχεται στο προσκήνιο. Αυτό είχε τονισθή όταν το περιοδικό Η Σκοπιά, στο τεύχος της 1ης Ιανουαρίου 1926, (στην Αγγλική) έφερε τους αναγνώστας του αντιμετώπους με το κύριο άρθρο που έφερε τον τίτλο «Ποιος θα Τιμήση τον Ιεχωβά;» Σ’ αυτήν την ερώτησι, που αποτελούσε πρόκλησι, το κεχρισμένο υπόλοιπο απήντησε με λόγια και με έργα. Στη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν αμέσως απέδειξαν ποιος ήταν εκείνος τον οποίον τιμούσαν με το να διαφημίζουν παγκοσμίως το όνομα και τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά. Αυτό το διαφημιστικό έργο τους εχαρακτήρισε πράγματι ως αληθινούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τους κατηγορήση ως αλαζονικούς διότι, στις 26 Ιουλίου 1931, σε μια διεθνή συνέλευσι στο Κολόμπους, Οχάιο, αυτό το κεχρισμένο υπόλοιπο δέχθηκε την ονομασία «Μάρτυρες του Ιεχωβά»; Κανένας! Επειδή ήσαν λάτρεις στη γη στο αγιαστήριό Του, ήσαν το «άγιον κατοικητήριον αυτού.»

 6. Αμέσως κατά σειρά, ποιος τύπος διακυβερνήσεως ήλθε στο προσκήνιο, και ποιοι όφειλαν να ευθυγραμμίσουν τη ζωή των και την εκκλησιαστική οργάνωσι σύμφωνα μ’ αυτή τη διακυβέρνησι;

⁶ Επόμενο κατά σειρά, με έξοχη χρονομέτρησι κάτω από θεία καθοδήγησι, ήλθε στο προσκήνιο το ζήτημα της Θεοκρατίας, δηλαδή, Διακυβερνήσεως του Θεού! Ασφαλώς αυτός ο κανών έπρεπε να εφαρμόζεται στην ορατή οργάνωσι εκείνων οι οποίοι ελάτρευαν τον Ιεχωβά στο αγιαστήριό του. Εκεί, πράγματι, έπρεπε να είναι ο Άρχων ως Θεός. Όλοι οι λάτρεις στο αγιαστήριό του ώφειλαν να ευθυγραμμίσουν τη ζωή τους καθώς και την εκκλησιαστική των οργάνωσι σε αρμονία με τη Θεοκρατία του Υψίστου Θεού, του Κυριάρχου του σύμπαντος.

 7. Γιατί μια ευνοϊκή απόφασις απέναντι στη θεοκρατία έγινε πιο ζωτική όσον αφορά το κεχρισμένο υπόλοιπο και τους συντρόφους του, και πότε ήλθαν οι οδηγίες που τους καθοδήγησαν;

⁷ Μια απόφασις του υπολοίπου για υποστήριξι αυτού του συστήματος έγινε περισσότερο ζωτική καθώς ο πολιτικός ολοκληρωτισμός και η δικτατορία απλώνονταν από χώρα σε χώρα, και το πολιτικό κράτος παρουσιαζόταν από εθνικιστική άποψι ως Θεός για να λατρεύεται από το σώμα των πολιτών του. Οι παγκόσμιες συνθήκες επίεζαν ολοένα περισσότερο το κεχρισμένο υπόλοιπο και τους αφιερωμένους του να δηλώσουν σ’ αυτούς τους επισήμους και κριτάς οι οποίοι εναντιώνονταν σ’ αυτούς και τους καταπίεζαν: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξεις των Αποστόλων 5:29) Τελικά, δεκαπέντε μήνες πριν από την έναρξι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την υποταγή ενός μεγάλου μέρους του κόσμου στον στρατιωτικό νόμο και τη θέσι της Κοινωνίας των Εθνών εκτός λειτουργίας, ήλθαν επίσημες οδηγίες για θεοκρατική οργάνωσι.

 8. Το 1938 τι είχε δημοσιευθή στα τεύχη του περιοδικού «Η Σκοπιά» 1ης και 15 Ιουνίου, και τι απαιτούσε η προτεινόμενη απόφασις;

⁸ Στο τεύχος της 1ης Ιουνίου 1938 του περιοδικού Η Σκοπιά (στην Αγγλική) δημοσιεύθηκε το πρώτο μέρος του άρθρου με τον τίτλο «Οργάνωσις.» Ήταν συγκινητικό για εκείνους που ελάτρευαν τον Ιεχωβά στο αγιαστήριό του να διαβάσουν αυτές τις φράσεις της αρχικής παραγράφου: «Η οργάνωσις του Ιεχωβά κατ’ ουδένα τρόπον είναι δημοκρατική. Ο Ιεχωβά είναι υπέρτατος, η δε κυβέρνησίς του ή οργάνωσις είναι αυστηρώς θεοκρατική. Το συμπέρασμα αυτό δεν επιδέχεται επιτυχή αντίρρησι.» Το τεύχος της 15ης Ιουνίου 1938 του περιοδικού Η Σκοπιά δημοσίευσε το δεύτερο μέρος περί «Οργανώσεως,» και παρουσίασε μια απόφασι για υιοθέτησι από τις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά, για τις οποίες η αρχική παράγραφος έλεγε: «Εμείς, η ομάς του λαού του Θεού που έχει ληφθή για το όνομά του, και βρίσκεται τώρα εις. . . . . . . . . . . . ., αναγνωρίζομε ότι η κυβέρνησις του Θεού είναι καθαρώς θεοκρατική και ότι ο Χριστός Ιησούς είναι στο ναό και έχει όλη τη φροντίδα και τη διεύθυνσι της ορατής και της αοράτου οργανώσεως του Ιεχωβά.» (Σελίς 182) Αυτό απαιτούσε διορισμούς με θεοκρατικό τρόπο, από την κορυφή έως κάτω, για όλους εκείνους οι οποίοι εκτελούσαν καθήκοντα υπηρετών σε όλες τις εκκλησίες.

 9. (α) Ποιο ερώτημα έθεσε η έκρηξις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1939 για τον θεοκρατικά ωργανωμένο λαό του Ιεχωβά και γιατί; (β) Πότε και πώς ήλθε η απάντησις, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁹ Η έκρηξις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου την 1η Σεπτεμβρίου 1939, παρά την ύπαρξι της Κοινωνίας των Εθνών, βρήκε τον λαό του Ιεχωβά θεοκρατικά ωργανωμένο. Ποια επρόκειτο να είναι η θεοκρατική στάσις των απέναντι στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος, όπως και ο πρώτος εξερράγη μέσα στον Χριστιανικό κόσμο; Δεν υπήρχε σ’ αυτούς θέσις για συμβιβασμούς σαν εκείνους που είχαν διαπραχθή στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Τώρα δεν υπήρχε καμμιά περίπτωσις αβεβαιότητος και αναποφασιστικότητος. Η Κοινωνία των Εθνών είχε δεχθή ένα θανατηφόρο κτύπημα, αλλά η Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά στους ουρανούς εξακολουθούσε να ζη και να βασιλεύη. Με το να συνεχίζουν να διακηρύττουν αυτή τη βασιλεία χωρίς ανάπαυλα ως τώρα, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν μπορούσαν να λάβουν το μέρος οποιασδήποτε βασιλείας αυτού του μη θεοκρατικού κόσμου σ’ αυτή τη νέα σύρραξι. Μόλις δυο μήνες ύστερα από την εισβολή των Ναζιστικών στρατιών του Χίτλερ στην Πολωνία, που επετάχυνε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το κεχρισμένο υπόλοιπο του Ιεχωβά έδωσε κατάλληλη προειδοποίησι στον εμπόλεμο κόσμο. Πώς; Με τη δημοσίευσι του κυρίου άρθρου που έφερε τον τίτλο «Ουδετερότης» την 1η Νοεμβρίου 1939 του περιοδικού Η Σκοπιά Αναγγέλλουσα την Βασιλείαν του Ιεχωβά (στην Αγγλική). Τονίζοντας σαφώς τι ήταν ο θεοκρατικός πόλεμος την εποχή του αρχαίου Ισραήλ, το άρθρο αυτό έλεγε τα εξής «Ο Χριστιανικός Κόσμος Δεν Είναι Θεοκρατικός.» Εμείς είμεθα ουδέτεροι στους πολέμους του.

10. Τι είπε ο Δανιήλ στα εδάφια 8:10-12 ότι θα έκαμνε το ‘μικρόν κέρας’ δείχνοντας τι επρόκειτο να κάνη η Αγγλο-Αμερικανική Δυαδική Παγκόσμια Δύναμις;

¹⁰ Πώς, τώρα, επρόκειτο ν’ αντιδράση το τρομακτικά αυξανόμενο ‘μικρό κέρας,’ της Αγγλο-Αμερικανικής Δυαδικής Παγκοσμίου Δυνάμεως απέναντι σ’ αυτή τη θεοκρατική στάσι του κεχρισμένου υπολοίπου του Ιεχωβά και των πιστών αφιερωμένων συντρόφων του; Με αλάνθαστο τρόπο η προφητεία των εδαφίων Δανιήλ 8:10-12 (ΜΝΚ) το προείδε λέγοντας: «Και εμεγαλύνθη, έως του στρατεύματος του ουρανού· και έρριψεν εις την γην μέρος εκ της στρατιάς και εκ των αστέρων, και κατεπάτησεν αυτά· μάλιστα εμεγαλύνθη, έως κατά του άρχοντος του στρατεύματος· και αφήρεσεν απ’ αυτού την παντοτεινήν θυσίαν, και ο εγκατεστημένος τόπος του αγιαστηρίου αυτού κατεβλήθη· και το στράτευμα παρεδόθη εις αυτόν μετά της παντοτεινής θυσίας εξ αιτίας της παραβάσεως, και έρριψε κατά γης την αλήθειαν· και έπραξε, και ευωδώθη.»

«Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΥΤΟΥ» ΚΑΤΕΒΛΗΘΗ!

11, 12. (α) Τι εσήμαινε αυτή η διαγωγή του ‘μικρού κέρατος’ σχετικά με τον Ιεχωβά; (β) Ποιο σύντομο σχόλιο έκαμε ο άγγελος Γαβριήλ σχετικά μ’ αυτό για να δώση εξήγησι;

¹¹ Είναι εύκολο να παρατηρήση κανείς ότι αυτή η ενέργεια που περιγράφεται έτσι εσήμαινε εισβολή στη δικαιωματική επικράτεια των συμφερόντων του Υψίστου Θεού, του Δημιουργού του «στρατεύματος του ουρανού» και των «αστέρων,» ακόμη και την αφαίρεσι των θυσιών που προσεφέροντο τακτικά σ’ αυτόν ως ‘παντοτεινή θυσία’ της λατρείας του. Το σύντομο σχόλιο σ’ αυτό το σημείο από τον άγγελο Γαβριήλ μας βοηθεί να κατανοήσωμε την προφητεία ορθά, διότι λέγει:

¹² «Και θέλει [ο σκληροπρόσωπος βασιλεύς] ευοδούσθαι και κατορθόνει, και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς, και τον λαόν τον άγιον. Και διά της πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού· και θέλει μεγαλυνθή εν τη καρδία αυτού, και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς· και θέλει σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων πλην θέλει συντριφθή άνευ χειρός.»—Δαν. 8:24, 25.

13. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου πώς η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις ενήργησε απέναντι στον Ιεχωβά, ρίπτοντας ακόμη κατά γης το ‘στράτευμα του ουρανού’, και τους «αστέρες»;

¹³ Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις στη Βιβλική ιστορία ωδήγησε πολλούς σε αφανισμό, ναι, ακόμη και ισχυρούς. Δεν σεβάσθηκε την αληθινή Θεοκρατία. Στη Βρεττανική Κοινοπολιτεία καθώς και στην Αμερική έθεσε σε λειτουργία τον στρατιωτικό νόμο της και την ολοκληρωτική κινητοποίησι για την επιτυχία των πολεμικών σκοπών της και για την κυριαρχία της επάνω στη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού. Έτσι εμεγαλύνθη ακόμη και υπεράνω του Άρχοντος των αρχόντων του Ιεχωβά του Κυριάρχου «Άρχοντος» όλου του σύμπαντος. Το ‘στράτευμα του ουρανού,’ δηλαδή, το κεχρισμένο υπόλοιπο του Ιεχωβά οι οποίοι υπηρετούσαν ως υφιερείς στο πνευματικό «αγιαστήριόν» του, κατέρριψε η Αγγλο-Αμερικανική Παγκόσμια Δύναμις, μειώνοντάς τους ως πρέσβεις της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού. Ακόμη και εκείνοι οι οποίοι ήσαν ως «αστέρες» στις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά εθεωρούντο ως κατώτεροι, όχι ως φορείς πνευματικού φωτός στις εκκλησίες των, όχι ως πνευματικοί «επίσκοποι» δικαιούμενοι εξαιρέσεως από τη στρατιωτική υπηρεσία, αλλ’ απλώς ως επίγειοι λαϊκοί άνθρωποι χωρίς θεοκρατικό διορισμό. (Αποκάλ. 1:20· 2:1) Λόγω της πολεμικής προπαγάνδας και του μεγάλου πολεμικού πυρετού καθώς και του εθνικιστικού παραληρήματος ο «λαός ο άγιος» υπέστη σκληρό διωγμό.

14. Πώς είχε ριφθή κατά γης το «άγιον κατοικητήριον αυτού»;

¹⁴ Εφόσον αυτοί εκπροσωπούσαν το «άγιον κατοικητήριον [του Ιεχωβά],» αυτός ο τόπος κατερρίφθη με το να έχουν καταρριφθή αυτοί. Αυτό επηρέασε τις πνευματικές θυσίες των στον Ιεχωβά Θεό.

15. Πώς αφαιρέθηκε η «παντοτεινή θυσία» από την Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμι.

¹⁵ Έχετε υπ’ όψιν ότι στο αγιαστήριον του ναού του Ιεχωβά στον αρχαίο Ισραήλ υπήρχε «παντοτεινή θυσία» που προσεφέρετο στην εσωτερική αυλή σε μορφή ενός αμνού στον Θεό κάθε βράδυ και πρωί. (Έξοδ. 29:38-42) Ομοίως, από το πνευματικό υπόλοιπο το οποίο ελάτρευε στο «αγιαστήριο» του Ιεχωβά προσεφέροντο θυσίες πνευματικού είδους σ’ αυτόν βράδυ και πρωί, καθημερινά, παντοτεινά. Εξέχουσα θέσι ανάμεσα σ’ αυτές τις παντοτεινές «θυσίες» είχε ο καρπός των χειλέων των τα οποία διεκήρυτταν δημοσία το όνομα του Ιεχωβά και τη Μεσσιανική βασιλεία του, την θεοκρατική κυβέρνησί του. Αυτή η πνευματική «παντοτεινή θυσία» αφαιρέθηκε από την Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμι μέσω των πολεμικών μέτρων και περιορισμών της και ακόμη με το να θέση απαγορεύσεις στο από οικίας σε οικία κήρυγμα των μαρτύρων του Ιεχωβά. Βρέθηκαν στην ανάγκη να εργάζωνται κάτω από την επιφάνεια. Άνδρες και γυναίκες είχαν φυλακισθή για διακράτηση Χριστιανικής ουδετερότητος.

16. Πώς η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις έπληξε σκληρά σ’ όλη τη Βρεττανική Κοινοπολιτεία Εθνών και εμπόδισε την προσφορά της «παντοτεινής θυσίας»;

¹⁶ Το υπόμνημα δείχνει σαφώς την έκτασι της οργής του ‘σκληροπροσώπου βασιλέως.’ Κτύπησε σκληρά εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά παγκοσμίως στη διάρκεια των σκοτεινών ημερών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και ιδιαίτερα σε χώρες που ήσαν ταυτισμένες με τη Βρεττανική Κοινοπολιτεία. Στις 4 Ιουλίου 1940, ο Καναδάς που αποτελούσε μέρος της Κοινοπολιτείας, απηγόρευσε το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά. Το ίδιο εκείνο έτος η Νέα Ζηλανδία απηγόρευσε τη δημοσία διακήρυξι του ονόματος του Ιεχωβά. Τον ίδιο περίπου καιρό το έργο στη Χρυσή Ακτή (Γκάνα) ετέθη υπό απαγόρευσιν. Από τότε κι’ εμπρός γινόταν παρέμβασις στην «παντοτεινή θυσία,» στον καρπό των χειλέων. Το έργο είχε απαγορευθή στην Αυστραλία και στις Νήσους Φίτζι τον Ιανουάριο του 1941. Η Νότιος Αφρική, η νοτιωτέρα χώρα της Αφρικής, ανέλαβε επίσημη ενέργεια εναντίον του έργου το 1941. Απαγορεύσεις απλώθηκαν κυριολεκτικά σ’ όλες τις Βρεττανικές κτήσεις στην Αφρική, περιλαμβανομένης της Νιγηρίας στις 17 Ιουνίου 1941. Οι Βρεττανικές κτήσεις στην Ασία ανέλαβαν όμοιες ενέργειες. Το έργο απαγορεύθηκε στη Βούρμα, στην Κεϋλάνη και την Ινδία το 1941. Το 1942 ήλθε στο προσκήνιο στην Αγγλία το ζήτημα της ουδετερότητος. Όταν η στρατολόγησις ετέθη σε ισχύ, νεαροί Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά αρνήθηκαν να ενασχοληθούν σε πόλεμο. Τα Βρεττανικά Δικαστήρια, αφού άκουσαν τις υποθέσεις, κατεδίκασαν 1.593 άνδρες και γυναίκες, αποστέλλοντας τους πλείστους απ’ αυτούς στη φυλακή. Απ’ αυτούς 334 γυναίκες εξέτισαν ποινές φυλακίσεως. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσι πολλών δραστηρίων κηρύκων από την υπηρεσία προσφοράς της θυσίας αίνου στον Θεό δημοσία.

17. Χρόνια πριν απ’ αυτό πώς οι Ναζι-Φασιστικο-Καθολικές δυνάμεις αγωνίσθηκαν να ρίψουν κατά γης τον ‘εγκατεστημένον τόπον του αγιαστηρίου αυτού’;

¹⁷ Μόλις λίγα χρόνια πριν απ’ αυτό ο Ναζι-Φασιστικο-Καθολικός πόλεμος έσπειρε τον πανικό σ’ όλη την Ευρώπη. Νομικοί περιορισμοί και φυλακίσεις ήλθαν επάνω στους μάρτυρας του Ιεχωβά, κλείοντας το ένα μετά το άλλο τα γραφεία του τμήματος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Η πίεσις προχωρούσε για να καταβάλη τον «εγκατεστημένον τόπον του αγιαστηρίου αυτού.»b

18. Ποιες κακουχίες υπέστησαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στη διάρκεια των ετών 1940 ως 1943;

¹⁸ Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μολονότι το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά δεν είχε τεθή επισήμως υπό απαγόρευσι, είχαν γίνει πολλές προσπάθειες για να επιβληθή σιωπή στους μάρτυρας. Σ’ όλες τις τότε 48 πολιτείες χρησιμοποιούσαν οχλαγωγίες σε πολλά μέρη. Για να αναρριπίση τα πυρά της βίας και του μίσους, στις 3 Ιουνίου 1940 το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών με απόφασι 8-1 έκρινε ότι ο τελετουργικός χαιρετισμός της σημαίας ήταν υποχρεωτικός για τους πολίτας της χώρας. Κάθε μαθητής σχολείου που ηρνείτο να εκτελέση αυτή την πράξι υπέκειτο σε αποβολή από το σχολείο. Ύστερ’ απ’ αυτό ο διωγμός των μαρτύρων του Ιεχωβά αποχαλινώθηκε. Στις 16 Ιουνίου 1940, ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή του Εθνικού Ραδιοφωνικού Δικτύου από ακτή σε ακτή, είπε: «Οι μάρτυρες του Ιεχωβά υπέστησαν επανειλημμένως επίθεσι και δαρμό. Δεν διέπραξαν κανένα έγκλημα· αλλ’ ο όχλος έκρινε ότι διέπραξαν, και τους επέβαλε οχλαγωγικές τιμωρίες. Ο Γενικός Εισαγγελεύς διέταξε άμεση έρευνα γι’ αυτές τις κακοποιήσεις.» Μόνον από τις 14 Ιουνίου 1943, όταν το Ανώτατον Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών ανέτρεψε την απόφασί του για το ζήτημα του χαιρετισμού της σημαίας, άρχισε να υποχωρή ο έντονος διωγμός στις Ηνωμένες Πολιτείες.c

19. Κρίνοντας από τον αριθμό των γραφείων τμήματος της Εταιρίας και από τον αριθμό αυξήσεως των διαγγελέων της Βασιλείας, πώς ήταν καταφανές ότι η ‘προσφορά της παντοτεινής θυσίας’ ήταν περιορισμένη;

¹⁹ Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον να παρατηρήσωμε ότι το 1938, το έτος που προηγήθηκε της εκρήξεως του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά είχε 39 γραφεία τμημάτων εγκατεστημένα σ’ όλη τη γη για να επιβλέπουν το έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά. Το 1942 υπήρχαν κάπου 106.000 μάρτυρες του Ιεχωβά που εκήρυτταν το ευαγγέλιο της βασιλείας σ’ όλη τη γη, αλλά ο αριθμός των τμημάτων είχε πέσει σε 25. Ως τότε οι πιέσεις ήσαν μεγάλες και η απαγόρευσις προχωρούσε σε πλείστα μέρη της γης. Τα επόμενα τρία χρόνια του πιο βιαίου πολέμου στην ιστορία είδαν να εντείνεται ακόμη περισσότερο ο διωγμός εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά. Λόγω της απαγορεύσεως του έργου πολλά γραφεία του τμήματος είχαν κλείσει, και το 1943 υπήρχαν μόνο 21 γραφεία τμημάτων που λειτουργούσαν σ’ όλον τον κόσμο. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν με επιμονή προσκολλημένοι στον θεόδοτο διορισμό των να κηρύττουν το ευαγγέλιο, αλλά από το 1942 οπότε είχαν 106.000 ευαγγελιζομένους αυξήθηκαν μόνο 4.000 περίπου ως το τέλος του 1944. Πράγματι η ‘προσφορά της παντοτεινής θυσίας’ είχε περιορισθή.

«ΕΩΣ ΠΟΤΕ;»

20. Όταν το «στράτευμα» των λάτρεων του Ιεχωβά και η «παντοτεινή θυσία» θα παρεδίδοντο λόγω της παραβάσεως, ποια ήταν η ‘παράβασις ήτις φέρει την ερήμωσιν’ που διέπραξε η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις;

²⁰ Το εδάφιο Δανιήλ 8:12 έλεγε ότι μ’ αυτόν τον τρόπο το πνευματικό «στράτευμα» των λάτρεων του Ιεχωβά στο αγιαστήριό του, καθώς και η «παντοτεινή θυσία,» θα παρεδίδοντο «εξαιτίας της παραβάσεως.» Οποιοδήποτε και αν ήταν το μέτρο της «παραβάσεως» των μαρτύρων του Ιεχωβά εναντίον του, υπήρχε χωρίς αμφιβολία «παράβασις» εκ μέρους του συμβολικού ‘μικρού κέρατος,’ της Εβδόμης Παγκοσμίου Δυνάμεως. Σ’ αυτό ανεφέρετο προφανώς η ερώτησις που ήγειρε ο άγγελος, για ν’ ακούση ο Δανιήλ, όταν ρώτησε: «Έως πότε θέλει διαρκεί η όρασις η περί της παντοτεινής θυσίας, και της παραβάσεως ήτις φέρει την ερήμωσιν, και το αγιαστήριον και το στράτευμα παραδίδονται εις καταπάτησιν;» (Δαν. 8:13) Ασφαλώς, με το να κάμη ν’ αφαιρεθή η «παντοτεινή θυσία» και να καταπατήση το θεοκρατικό «αγιαστήριον» του Ιεχωβά, το οποίο εκπροσωπούσε το κεχρισμένο υπόλοιπο των υφιερέων, η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις διέπραττε ‘παράβασιν ήτις φέρει ερήμωσιν.’ Ερήμωνε τα επίγεια συμφέροντα της θεοκρατίας και της λατρείας του ναού του Ιεχωβά. Ήταν ‘παράβασις’ ιεροσυλίας πραγμάτων τα οποία ήσαν άγια στον Ιεχωβά Θεό.

21. Τι άλλο συνδέει μαζί της η έκφρασις ‘παράβασις ήτις φέρει την ερήμωσιν’ ως κάτι για το οποίο ήταν ένοχος η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις;

²¹ Επί πλέον, αυτή η έκφρασις ‘παράβασις ήτις φέρει την ερήμωσιν’ φαίνεται να σχετίζεται με κάτι άλλο για το οποίο η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις ήταν ένοχος. Τι ήταν αυτό; Η εγκατάστασις κάποιου πράγματος σε αντικατάστασι της «παντοτεινής θυσίας,» που είχε αφαιρεθή, δηλαδή, του ‘βδελύγματος της ερημώσεως,’ ή, ‘του βδελύγματος το οποίον προξενεί ερήμωσιν, (ΚΕΜ, ΜΝΚ).’ (Ματθ. 24:15· Δαν. 11:31) Όπως προελέχθη, αυτό το «βδέλυγμα της ερημώσεως» είχε δημοσία προσδιορισθή το 1921 ως η διεθνής οργάνωσις για παγκόσμια ειρήνη, η οποία από το 1919 έως το 1939, ήταν η Κοινωνία των Εθνών. Αυτή είχε εγκαθιδρυθή για διεθνή λατρεία, σαν μια «εικών» του πολιτικού «θηρίου,» σε αντίθεσι με την προσφορά της ‘παντοτεινής θυσίας’ στο «αγιαστήριον» του Ιεχωβά.—Αποκάλ. 13:1-15.

22. Πότε και γιατί πήγε στην «άβυσσο» η θηριώδης Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις;

²² Όπως είχε προλεχθή στα εδάφια Αποκάλυψις 17:7, 8, αυτή η θηριώδης Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις πήγε στην «άβυσσο» ή όμοια με θάνατο αδράνεια όταν εξερράγη ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο κύριος ενισχυτής και υποστηρικτής της, η Βρεττανική Αυτοκρατορία, ήταν ανίκανη να την κρατήση στη ζωή λόγω των στρατιωτικών επιδρομών του Ναζισμού και του Φασισμού που υποστηρίζοντο από την Καθολική Δράσι.

23. Όταν η Αμερική αναγκάσθηκε να εισέλθη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τι συνέβη τον Ιανουάριο του 1942 που δείχνει ότι η ειδωλολατρική «εικών» για διεθνή λατρεία δεν είχε λησμονηθή;

²³ Εν τούτοις, αυτή την ειδωλολατρική «εικόνα» διεθνούς λατρείας δεν έπαυσαν να την υπολογίζουν εκείνοι οι οποίοι εμεγαλύνοντο εναντίον του Άρχοντος των αρχόντων, του Ιεχωβά του μεγάλου Θεοκράτου. Την Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 1941, το Αμερικανικό μέλος της Εβδόμης Παγκοσμίου Δυνάμεως είχε αναγκασθή να εισέλθη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μαζί με το Βρεττανικό μέλος της Αγγλο-Αμερικανικής Παγκοσμίου Δυνάμεως. Κατόπιν παρατηρήστε τι συνέβη σχετικά με αυτούς τους ειδωλολατρικούς λάτρεις μιας ανθρωποποιήτου οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Οι λεγόμενες «Δυνάμεις του Άξονος» του Ναζισμού, Φασισμού και του Ανατολικού Ιμπεριαλισμού συνέχισαν να προχωρούν επιθετικά, όταν ένα σημαντικό γεγονός έλαβε χώρα την Παρασκευή, 2 Ιανουαρίου 1942. Ποιο; Σύμφωνα με τη χρονολογία των γεγονότων του 1942, όπως είχαν δημοσιευθή στο δελτίο Δη Αμερικάνα Άνιουαλ, «όλα τα είκοσι έξη έθνη που ήσαν σε πόλεμο με τις δυνάμεις του Άξονος ανέλαβαν την υποχρέωσι να μη συνάψουν χωριστή ανακωχή η ειρήνη και να χρησιμοποιήσουν όλους τους στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους των εναντίον του εχθρού σε μια ‘Δήλωσι από τα Ηνωμένα Έθνη’ που υπεγράφη στην Ουάσιγκτων.»—Αμερικάνα Άνιουαλ για το 1943, σελίς 737.d

24. Προφανώς, τι εσχεδίαζε η θηριώδης Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις να κάμη τότε, και πώς αφύπνισε ο Ιεχωβά τον λαό του στις 20 Σεπτεμβρίου 1942;

²⁴ Είναι φανερό ότι η θηριώδης Ογδόη Παγκόσμια Δύναμις ανεταράσσετο κάτω εκεί στην «άβυσσο» και σχεδίαζε να επανέλθη στην επιφάνεια για διεθνή λατρεία. Ο Ιεχωβά Θεός, μέσω του αγίου πνεύματός του και μέσω του προφητικού Λόγου του, αφύπνισε τον λαό του σ’ αυτό το γεγονός. Συνεπώς, την Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου 1942, την τελευταία ημέρα της «Θεοκρατικής Συνελεύσεως Νέος Κόσμος» που διεξήγετο στο Κλήβελαντ του Οχάιο, Η.Π.Α., ο πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά έδωσε μια δημοσία ομιλία, «Ειρήνη—Μπορεί να Διαρκέση;» Αυτή η ομιλία, η οποία είχε μεταδοθή από τις τηλεφωνικές και ραδιοφωνικές εγκαταστάσεις σε πενήντα μία πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και είχε παρουσιαστή σε ταυτόχρονες συνελεύσεις στη Βόρειο και Νότιο Αμερική, στην Ευρώπη, στην Αφρική και Χαβάι, ανεφέρετο στο εδάφιο Αποκάλυψις 17:7, 8 και εβεβαίωνε ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα τελείωνε και θα τον διεδέχετο μια ειρήνη στην οποία το κόκκινο θηρίο, η διεθνής οργάνωσις για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, θα ανέβαινε από την «άβυσσο.» Από τότε αυτό το «βδέλυγμα της ερημώσεως» θα λειτουργούσε ωσότου ο Ιεχωβά Θεός το καταστρέψη με τον ανάσσοντα Βασιλέα του Ιησού Χριστό.—Αποκάλ. 17:12-14.e

25. Αυτό ήταν «παράβασις» εκ μέρους ποιας παγκοσμίου δυνάμεως, και εναντίον τίνος ήταν η αντίστασις;

²⁵ Πέραν από κάθε αμφισβήτησι, λοιπόν, υπήρχε «παράβασις» εκ μέρους του συμβολικού ‘μικρού κέρατος,’ της Αγγλο-Αμερικανικής Δυαδικής Παγκοσμίου Δυνάμεως με το ότι εργαζόταν για την αποκατάστασι της ειδωλολατρικής «εικόνος» του πολιτικού «θηρίου» για να λατρεύεται απ’ όλους τους λαούς ύστερα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι χρησιμοποιούσε πανουργία και έκανε να ευοδούται η απάτη «εν τη χειρί αυτού.» Αυτό συνέβαινε τον ίδιο καιρό που παρεμπόδιζε την «παντοτεινή θυσία» και καταπατούσε τον «άγιο τόπο» του Ιεχωβά. Υπήρχε πράγματι «παράβασις.» Αυτό δεν ήταν τίποτε λιγώτερο από μια αντίστασι εναντίον του Άρχοντος των αρχόντων, του Ιεχωβά, του οποίου οι λάτρεις στο «αγιαστήριόν» του συναντούσαν εναντίωσι, καταπίεσι και διωγμό. Ο ‘σκληροπρόσωπος βασιλεύς’ που είχε προλεχθή, επωφελήθηκε από όλους εκείνους οι οποίοι είχαν υποχωρήσει σ’ ένα ψευδές αίσθημα «ελευθερίας από φροντίδες,» και συνέχισε να ‘ρίχνη κατά γης την αλήθεια,’ ιδιαίτερα την αλήθεια σχετικά με τη Θεοκρατική Κυβέρνησι του Ιεχωβά Θεού μέσω του Ιησού Χριστού.—Δαν. 8:17, 25.

‘ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ ΗΜΕΡΟΝΥΚΤΙΑ’

26. Ποιο ήταν το ερώτημα που είχε εγερθή σχετικά με την «παντοτεινή θυσία» και την «παράβασιν,» και ποια απάντησι έδωσε ο άγγελος;

²⁶ Θυμηθήτε τώρα το ερώτημα που ήγειρε ο άγγελος για ν’ ακούση ο Δανιήλ: «Έως πότε θέλει διαρκεί η όρασις η περί της παντοτεινής θυσίας, και της παραβάσεως ήτις φέρει την ερήμωσιν, και το αγιαστήριον [ο άγιος τόπος] και το στράτευμα [των υπηρετών του ναού] παραδίδονται εις καταπάτησιν;» Σ’ αυτό δίδεται η αγγελική απάντησις: «Έως δύο χιλιάδων και τριακοσίων ημερονυκτίων· τότε το αγιαστήριον θέλει καθαρισθή.»—Δαν. 8:13, 14, ΜΝΚ.

27. Από πότε, το παλαιότερο άρχισε ο υπολογισμός αυτών των 2.300 ημερονυκτίων, και γιατί, και πότε ήταν αυτό σύμφωνα με το Ιουδαϊκό σεληνιακό ημερολόγιο;

²⁷ Πότε άρχισαν αυτά τα 2.300 ημερονύκτια; Όταν το γνωρίζωμε αυτό μπορούμε να εξακριβώσωμε πότε τελειώνουν και έτσι πότε «ο άγιος τόπος,» «φέρεται» ή, «αποκαθίσταται στην ορθή κατάστασί του» (Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση).f Αν ο άγιος τόπος ή «αγιαστήριον» του Ιεχωβά «φέρεται» ή «αποκαθίσταται» σ’ αυτό που έπρεπε να είναι, πρέπει να μετρήσωμε τις ημέρες από τον καιρό που ήταν προηγουμένως σε «ορθή κατάστασι» από την άποψι του Ιεχωβά. Η παλαιοτέρα ημερομηνία που μπορούμε να υπολογίσωμε είναι 1 Ιουνίου 1938, όταν το επίσημο περιοδικό του κεχρισμένου υπολοίπου του Ιεχωβά ή υφιερέων στο αγιαστήριό του, δηλαδή, Η Σκοπιά, δημοσίευσε το πρώτο μέρος του άρθρου με τον τίτλο «Οργάνωσις» (στην Αγγλική) για να εκθέση πληρέστερα τις θεοκρατικές απαιτήσεις γι’ αυτό. Όταν υπολογίσωμε σύμφωνα με το Ιουδαϊκό σεληνιακό ημερολόγιο που είχε χρησιμοποιηθή τον καιρό της οράσεως του Δανιήλ αιώνες πριν εισαχθή το Ιουλιανό ημερολόγιο και το Γρηγοριανό ημερολόγιο, την 1η Ιουνίου του 1938, τότε πέφτει στη δευτέρα μέρα του σεληνιακού μηνός Σιβάν, 1938. Ύστερα από 14 ημέρες, η 15 Ιουνίου 1938, όταν Η Σκοπιά δημοσίευσε το δεύτερο μέρος του άρθρου «Οργάνωσις» με την Απόφασί του, αυτό συνέπιπτε στις 16 του μηνός Σιβάν, 1938. Έτσι επανερχόμεθα στο ερώτημά μας:

28, 29. (α) Υπολογίζοντας από την κρίσιμη περίοδο, πότε έληξαν οι 2.300 ημέρες; (β) Ποια σπουδαία γεγονότα ελάμβαναν χώρα σχετικά με την Ογδόη Παγκόσμια Δύναμι;

²⁸ Αν υπολογίσωμε έτσι από την κρίσιμη περίοδο όταν η θεοκρατική οργάνωσις είχε εγκατασταθή κατά τον πληρέστερο τρόπο στις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά, πότε έληξαν οι 2.300 ημέρες;

²⁹ Να θυμάσθε ότι πρόκειται για μια προφητική περίοδο. Γι’ αυτό περιλαμβάνεται ένα προφητικό έτος 360 ημερών. (Αποκάλ. 11:2, 3· 12:6, 14) Έτσι 2.300 μέρες κάνουν 6 σεληνιακά έτη, τέσσερες σεληνιακούς μήνες και είκοσι μέρες. Η χρονική αυτή περίοδος υπολογιζόμενη από τις 2 Σιβάν (1 Ιουνίου), 1938, θα έληγε στις 21 Τισρί (8 Οκτωβρίου) 1944, ή, υπολογιζόμενη από τις 16 Σιβάν (15 Ιουνίου), 1938 θα έληγε στις 5 Εσβάν (22 Οκτωβρίου) 1944.g Σ’ αυτή τη χρονική περίοδο τα παγκόσμια γεγονότα εκινούντο πλησιέστερα προς την επαναφορά της ομοίας με θηρίον Ογδόης Παγκοσμίου Δυνάμεως από την άβυσσο σύντομα ύστερα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή τη φορά με την μορφή της οργανώσεως των Ηνωμένων Εθνών, για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Στη χρονολογία του για το 1944 το δελτίο Δη Αμερικάνα Άνιουαλ αναφέρει αξιοσημείωτα γεγονότα με τις επόμενες ημερομηνίες:

9 Οκτωβρίου—Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αγγλία, η Σοβιετική Ρωσία, και η Κίνα αναγγέλλουν την απόφασι της διασκέψεως του Ντάμπαρτον Οξ να συστήσουν τη δημουργία μιας διεθνούς οργανώσεως ασφαλείας, η οποία να ονομασθή «Τα Ηνωμένα Έθνη,» και να ενισχυθή «για ν’ αναλάβη αυτή τη δράσι με αεροπορικές, ναυτικές ή κατά ξηράν δυνάμεις όπως θα είναι αναγκαίον, για να διατηρηθή ή ν’ αποκατασταθή η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια.».

23 Οκτωβρίου—Ο Υφυπουργός Εξωτερικών Έντουαρντ Ρ. Στετίνιους, ο νεώτερος, αναγγέλλει την επίσημη Αμερικανική αναγνώρισι της Γαλλικής προσωρινής κυβερνήσεως, ανυψώνοντας τη Γαλλία σε μια υψηλή θέσι μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και προετοιμάζοντας την οδό για μια γοργή αποκατάστασι· οι κυβερνήσεις της Σοβιετικής Ενώσεως, της Αγγλίας και του Καναδά εκδίδουν όμοιες ανακοινώσεις.—«Δη Αμερικάνα Άνιουαλ» για το 1945, σελίς 730.

30. Τον ίδιο περίπου καιρό προς ποια κατεύθυνσι προχωρούσαν τα γεγονότα στο θεοκρατικό βασίλειο, όπως, παραδείγματος χάριν, στο Μπώφαλο της Νέας Υόρκης τον Αύγουστο 1944;

³⁰ Τώρα πια η παλίρροια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είχε οριστικά στραφή υπέρ των Συμμάχων, και οι συμμαχικές στρατιές είχαν ήδη εισβάλει στη Χιτλερική Γερμανία. Αλλά τι συνέβαινε στο θεοκρατικό βασίλειο των λάτρεων του Ιεχωβά στο «αγιαστήριόν» του αυτό το έτος 1944; Εκεί τα γεγονότα προχωρούσαν προς μια αξιοσημείωτη κατάστασι πραγμάτων στο τέλος των 2.300 ημερών. Αυτό ήταν το τριακοστό έτος από τη γέννησι της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού στους ουρανούς στο τέλος των καιρών των Εθνών το 1914. Στις 9-13 Αυγούστου έλαβε χώρα στο Μπώφαλο, Νέας Υόρκης, ως την κυρία πόλι, η θεοκρατική συνέλευσις Ηνωμένων Διαγγελέων με τη σύνδεσι μέσω τηλεφωνικού δικτύου δεκαέξη άλλων Αμερικανικών πόλεων. Στις 12 Αυγούστου ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά ωμίλησε στη συνέλευσι με το θέμα «Τούτο το Ευαγγέλιον Θέλει Κηρυχθή,» και ύστερ’ από την ομιλία του ετέθη σε κυκλοφορία στο ορατό ακροατήριο το 384 σελίδων βιβλίο με τον τίτλο «Η Βασιλεία Είναι Εγγύς» (στην Αγγλική). Πριν από δυο μέρες είχε τεθή σε λειτουργία μια άλλη έκδοσις. Ήταν η Αμερικανική Στερεότυπος Μετάφρασις της Γραφής, η οποία φέρει το θείον όνομα του Ιεχωβά, και είχε τυπωθή στα πιεστήρια της Εταιρίας.

31, 32. (α) Ποια γεγονότα σημείωσαν τις πρώτες δύο ημέρες της τριημέρου συνελεύσεως στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας το 1944; (β) Γιατί η τελική ημέρα της 2 Οκτωβρίου αυτής της συνελεύσεως ήταν αξιοσημείωτη όσον αφορά τη θεοκρατική οργάνωσι;

³¹ Στις 30 Σεπτεμβρίου ως τις 2 Οκτωβρίου 1944, έλαβε χώρα στο Πίτσμπουργκ, Πενσυλβανίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, μια ειδική Συνέλευσις Υπηρεσίας και εργασιών, εκεί όπου είναι τα καταχωρημένα γραφεία της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Την πρώτη μέρα ο πρόεδρος της Εταιρίας ωμίλησε σε μια σύναξι 5.000 ατόμων με το θέμα «Η Θεοκρατική Ευθυγράμμισις Σήμερα.» Την επομένη ημέρα η δημοσία ομιλία ήταν με το θέμα «Ένας Κόσμος, Μια Κυβέρνησις.» Η ετησία συνάθροισις των εργασιών της Εταιρίας είχε αναβληθή απ’ αυτή την ημέρα στην επομένη, Δευτέρα 2 Οκτωβρίου. Αυτή η συνάθροισις των εργασιών, η οποία άρχισε στις 10 π.μ. ήταν αξιοσημείωτη. Γιατί αυτό;

³² Αφού εξελέγησαν από τους μετόχους που αντιπροσωπεύονταν εκεί οι διευθυνταί και οι αξιωματούχοι της Εταιρίας, εστράφη η προσοχή σε έξη τροποποιήσεις οι οποίες προτάθηκαν για τον Καταστατικό Χάρτη της Εταιρίας, η οποία ήταν μια εταιρία της Πενσυλβανίας ενσωματωμένη πριν από εξήντα χρόνια το έτος 1884. Αυτές τροποποιούσαν τα άρθρα, 2, 3, 5, 7, 8, 10. Η πρώτη απόφασις τροποποιήσεως που ψηφίσθηκε επρότεινε τη διεύρυνσι των σκοπών της Εταιρίας για να επιμελήται καταλλήλως το μεγάλο παγκόσμιο έργο που ήταν μπροστά. Επίσης αυτή η τροποποίησις έθετε μέσα στο Καταστατικό το όνομα του Θεού Ιεχωβά. Η τρίτη τροποποίησις αφήρεσε τον όρον του αρχικού Καταστατικού ο οποίος ώριζε την ιδιότητα ενός ως μέλους της Εταιρίας με βάσι τις χρηματικές εισφορές του στην Εταιρία· από τώρα ο αριθμός των μελών έπρεπε να περιορίζεται σε όχι περισσοτέρους από 500, και όλοι έπρεπε να εκλέγωνται βάσει της ενεργού υπηρεσίας των στον Ιεχωβά. Όπως ανέφερε στην έκθεσί του το περιοδικό Σκοπιά στο τεύχος της 11ης Νοεμβρίου 1944 (στην Αγγλική): «Αυτή η τροποποίησις θα είχε ως αποτέλεσμα να φέρη το καταστατικό τόσο πλησιέστερα προς τη Θεοκρατική διευθέτησι όσο οι νόμοι της χώρας επιτρέπουν.» Εψηφίσθησαν όλες οι αποφάσεις και για τις έξη τροποποιήσεις.

33. Πότε αυτές οι τροποποιήσεις έγιναν μέρος του καταστατικού της Εταιρίας, και ως όργανο τίνος υπηρέτησε από τότε η Εταιρία;

³³ Ήταν ανάγκη να ληφθή η έγκρισις του δικαστηρίου της πολιτείας για να γίνουν αυτές οι τροποποιήσεις νόμιμες. Το επόμενο έτος (1945) οι τροποποιήσεις κατεχωρήθησαν δεόντως κι’ έτσι έγιναν μέρος του Καταστατικού. Μ’ ένα τέτοιο τροποποιημένο Καταστατικό η Εταιρία Σκοπιά υπηρέτησε ως ένα νομικό όργανο του κεχρισμένου υπολοίπου των λάτρεων του Ιεχωβά στο «αγιαστήριόν» του ή «τον άγιον τόπον» του από τότε.

34. (α) Με επίκαιρο τρόπο, ποια πληροφορία δημοσιεύθηκε ύστερ’ απ’ αυτό στο περιοδικό «Η Σκοπιά»; (β) Τι ελέχθη για τους όρους «πρόεδρος» και «κυβερνών σώμα»;

³⁴ Πολύ επίκαιρα, μολονότι το κεχρισμένο υπόλοιπο δεν το εγνώριζε τότε, ήλθε η δημοσίευσις του κυρίου άρθρου «Οργανωμένοι για το Τελικό Έργο» στο τεύχος της 15 Οκτωβρίου 1944 του περιοδικού Η Σκοπιά. Αμέσως μετά απ’ αυτό ήλθε το κύριο άρθρο του τεύχους 1ης Νοεμβρίου με την αναγγελία «Η Θεοκρατική Οργάνωσις εν Δράσει.» Κάτω από κατάλληλους υπότιτλους το άρθρο αυτό συζητούσε τους όρους «Πρόεδρος,» «Διάκονος, Υπηρέτης,» «Προσόντα,» «Κυβερνών Σώμα,» και «Θεοκρατική Διαγωγή.» Ο όρος «πρόεδρος» δεν ανεφέρετο στον πρόεδρο της Εταιρίας Σκοπιά, αλλά η παράγραφος 12 έλεγε: «Οι πρεσβύτεροι στις εκκλησίες, οι οποίοι ήσαν επίσης πνευματικοί επίσκοποί των, προήδρευαν στις συναθροίσεις των μαθητών, κάθε πρεσβύτερος που ενεργούσε έτσι ως προεδρεύων σε μια συνάθροισι θα ήταν ο προεδρεύων της συνάξεως στην περίπτωσι εκείνη.» Κάτω από τον υπότιτλο «Κυβερνών Σώμα» οι παράγραφοι 33, 34 έλεγαν: «Τον πρώτο αιώνα το ορατό κυβερνών σώμα της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά στη γη απετελείτο ιδιαιτέρως από τους αποστόλους μαζί με το σώμα των πρεσβυτέρων οι οποίοι ήσαν ταυτισμένοι μ’ αυτούς στην Ιερουσαλήμ. . . . Εκείνο το κυβερνών σώμα δεν απετελείτο από τελείους ανθρώπους.»

35. Τι έλεγε το επόμενο άρθρο με τον τίτλο «Η Θεοκρατική Ευθυγράμμισις Σήμερα» σχετικά με το «κυβερνών σώμα»;

³⁵ Το άρθρο που ακολούθησε το ανωτέρω, στο ίδιο τεύχος του περιοδικού Η Σκοπιά, δηλαδή, «Η Θεοκρατική Ευθυγράμμισις Σήμερα,» η παράγραφος 3 έλεγε: «Το ορατό κυβερνών σώμα της θεοκρατικής οργανώσεως διορίζεται και πρέπει να διορίζεται μόνο από τον Ιεχωβά Θεό, τον Υπέρτατο Άρχοντα, και τον Ιησού Χριστό την κεφαλή της Εκκλησίας Του. Σκοπός του είναι να δίνη κατευθύνσεις και να κάνη πνευματικές προμήθειες για όλο το λαό του Θεού. Ενεργώντας σε αρμονία με το κυβερνών σώμα, όλη η θεοκρατική οργάνωσις και εκείνοι που είναι ταυτισμένοι μαζί της ενεργούν με ενότητα σε όλη τη γη.»

«ΑΛΗΘΗΣ»

36. Όπως περιγράφεται στον πίνακα της προηγουμένης σελίδος, τι δείχνουν όλοι οι συνδυασμοί των σημαντικών γεγονότων της κρισίμου εποχής;

³⁶ Τι δείχνει, λοιπόν, όλος αυτός ο συνδυασμός των σημαντικών γεγονότων στους κρισίμους καιρούς; Προφανώς το εξής: Ότι το «αγιαστήριον» ή «άγιος τόπος» του Ιεχωβά «εφέρθη στην ορθή κατάστασί του» στον ωρισμένο καιρό, στο τέλος των 2.300 ημερονυκτίων, στις αρχές του φθινοπώρου (8-22 Οκτωβρίου) του έτους 1944. Όπως ακριβώς είχε πει ο άγγελος στον Γαβριήλ: «Και η ρηθείσα όρασις περί των ημερονυκτίων είναι αληθής.» (Δαν. 8:26) Η Θεοκρατία εφόσον παγκοσμίως ανήκει στον Ιεχωβά Θεό είχε μεγαλυνθή. Επάνω απ’ όλους τους άλλους τόπους, το «αγιαστήριον» ή «άγιος τόπος» του Ιεχωβά είναι εκεί όπου η θεοκρατία του έπρεπε να επικρατή. Επεκράτησε πράγματι εκεί με εξέχοντα τρόπο από το φθινόπωρο του 1944.

37. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από ποια άποψι δοκιμάσθηκε το κεχρισμένο υπόλοιπο των πνευματικών υφιερέων στο αγιαστήριον του Ιεχωβά, αλλά τι επέτυχαν να κάμουν;

³⁷ Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο «εγκατεστημένος τόπος του αγιαστηρίου αυτού,» όπως εκπροσωπείται από το υπόλοιπο των «αγίων» του Ιεχωβά, είχε ριφθή κατά γης. Αυτό το πνευματικό υπόλοιπο των πνευματικών υφιερέων είδε ασφαλώς να τίθεται σε σοβαρή δοκιμασία η θεοκρατική στάσις και οργάνωσίς των από τον Ιούνιο του 1938 κι’ εμπρός. Οποιαδήποτε επιτυχία κι’ αν είχαν η Αγγλο-Αμερικανική Δυαδική Δύναμις και οι σύμμαχοί της για ν’ αφαιρέσουν την ‘παντοτεινή θυσία’ της δημοσίας λατρείας και υπηρεσίας του Ιεχωβά έκαμαν οπωσδήποτε δύσκολο το να συνεχίσουν να υπακούουν οι θεοκρατικοί «άγιοι» στον Θεό ως Άρχοντα μάλλον παρά σε ανθρώπους. Ωστόσο, παρ’ όλ’ αυτά επέτυχαν να διατηρήσουν τη θεοκρατία μέσα στο αγιαστήριό του.

38. (α) Είχε απογοητεύση το υπόλοιπο των «αγίων» από τις πολιτικές ενέργειες που είχε κάμει, η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου; (β) Πώς έδειξαν αν ενδιαφέρονταν γι’ αυτό δέκα περίπου μήνες προτού λήξουν οι δοκιμασίες του παγκοσμίου πολέμου ύστερ’ από τον Οκτώβριο του 1944;

³⁸ Η ‘παράβασις ήτις φέρει την ερήμωσιν,’ ιδιαιτέρως οι ενέργειες που έκαμε η Αγγλο-Αμερικανική Δυαδική Παγκόσμια Δύναμις ακόμη στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για να επαναφέρη το ‘βδέλυγμα της ερημώσεως’ από την «άβυσσο,» δεν απογοήτευσαν το υπόλοιπο των «αγίων» ούτε τους έκαμαν ν’ απομακρυνθούν από τη θεοκρατική λατρεία των στον Ιεχωβά στο αγιαστήριόν του. Στο τέλος των 2.300 ημερών της μεγάλης δοκιμασίας, εδείχθησαν ισχυρότεροι για τη θεοκρατική κυβέρνησι του Ιεχωβά υπό τον Χριστό παρά ποτέ. Πραγματικά, ύστερ’ από τον Οκτώβριο του 1944, απέμεναν 10 μήνες πριν από την λήξι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και των πιέσεών του. Αλλά, στο κορύφωμα αυτών των 2.300 ημερών είχαν λάβει μια ωργανωμένη στάσι για τη διακυβέρνησι του Θεού στο αγιαστήριον του και αυτή τη θεοκρατική διακυβέρνησι υπεστήριξαν με ασυμβίβαστο τρόπο ως αυτή την ημέρα. Η ιστορία το αποδεικνύει!h

39. Στη διάρκεια αυτών των 2.300 ημερών το κεχρισμένο υπόλοιπο ήταν μόνο στον αγώνα του να φέρη τον «άγιον τόπον» σε ορθή κατάστασι, και ποια όρασι είδε ο απόστολος Ιωάννης σχετικά μ’ αυτό;

³⁹ Στη διάρκεια αυτών των 2.300 ημερών δοκιμασίας το κεχρισμένο υπόλοιπο των μαρτύρων του Ιεχωβά δεν έμεινε μόνο του στον αγώνα για να φέρη τον «άγιο τόπο» του σε ορθή κατάστασι κάτω από θεία καθοδήγησι. Στο πνευματικό «αγιαστήριον» του Ιεχωβά είχαν πιστούς συντρόφους και υποστηρικτάς. Ποιους; Ο απόστολος Ιωάννης είχε μια εκ των προτέρων όρασι αυτών και είπε: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου. . . . Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης· και έπλυναν τας στολάς αυτών, και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου. Διά τούτο είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού, και λατρεύουσιν αυτόν ημέραν και νύκτα εν τω ναώ αυτού.» (Αποκάλ. 7:9-15) Αυτοί οι αφιερωμένοι και βαπτισμένοι ακόλουθοι του Αρνίου Ιησού Χριστού είναι εξίσου τόσο θεοκρατικοί όσο και το κεχρισμένο υπόλοιπο των «αγίων» του Ιεχωβά.

40. Στο τέλος του «εσχάτου καιρού τι θα συμβή στην Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμι και τους φίλους και εχθρούς της, και ποια θα είναι η θέσις της Θεοκρατίας του Ιεχωβά και της θεοκρατικής οργανώσεώς του στη γη;

⁴⁰ Σύντομα τώρα στο τέλος του ‘εσχάτου καιρού’ ο προφητικός ‘σκληροπρόσωπος βασιλεύς’ η Εβδόμη Παγκόσμια Δύναμις «θέλει συντριφθή» στον «πόλεμο της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος,» μαζί με όλους τους πολιτικούς φίλους και εχθρούς του. Αυτή η καταστροφή θα πραγματοποιηθή «άνευ χειρός,» διότι κανένα χέρι των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά δεν θα εγερθή για να το πραγματοποίηση αυτό. (Αποκάλ. 16:14, 16· Δαν. 8:19) Αλλά η θεοκρατία του Ιεχωβά στην οποία οι πιστοί λάτρεις στο «αγιαστήριόν» του παρέμειναν επίμονα προσκολλημένοι, θα παραμείνη θριαμβευτική. Η ορατή θεοκρατική οργάνωσίς του στη γη θα συνεχίση να υπερισχύη σε όλη τη γη και θα ενώση για πάντα όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος σε λατρεία και υπηρεσία του μόνου Θεοκράτου, του Ιεχωβά.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 150]

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ 2.300 ΗΜΕΡΩΝ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΟΣΜΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ