«Μαθητεύσατε»—Έως Πότε;

 1. Τι είναι εκείνο που εγείρει την ερώτησι όσον αφορά το αν είχε τεθή όριο στον αριθμό των μαθητών που θα εβαπτίζοντο;

ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ να βαπτίζωνται μαθηταί του Χριστού ως ένα ωρισμένον αριθμό μόνο; Εφόσον στα εδάφια Αποκάλυψις 7:1-8 και 14:1-3 απεκάλυψε ότι 144.000 πνευματικοί Ισραηλίται πρόκειται να γίνουν συγκληρονόμοι μαζί του στην ουρανία βασιλεία, δεν έθεσε έτσι ένα όριο στον αριθμό εκείνων που θα εβαπτίζοντο ως μαθηταί του;

 2. (α) Όταν ο Χριστός παρήγγειλε την μαθήτευσι, μήπως καθώρισε κάποιο αριθμό; (β) Ποια μεροληψία θα προέκυπτε με το βάπτισμα πολύ ολίγων «Χριστιανών» στην εποχή μας;

² Όχι κατ’ ανάγκην, διότι, στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20, δεν έθεσε όριο στον αριθμό αλλά είπε απλώς: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς». Φυσικά μπορούσε να γνωρίζη και εγνώριζε πότε επρόκειτο να παύση το βάπτισμα των διδασκομένων μαθητών του, διότι αυτός είναι ο μόνος Διδάσκαλός των κι’ εγνώριζε πότε θα είχε τόσους όσους ήθελε. Συνεπώς οι ευπειθείς ακόλουθοί του δεν μπορούν παρά να συνεχίζουν να μαθητεύουν και να βαπτίζουν ακολούθους του εφ’ όσον εκείνος επιτρέπει. Φυσικά, αν εβαπτίζαμε μόνο εκείνους τους πιστούς, οι οποίοι, αφού έχουν κάμει πλήρη αφιέρωσι του εαυτού των στον Θεό μέσω του Χριστού, ομολογούν ότι έχουν τη μαρτυρία του πνεύματος του Θεού ότι ήσαν πνευματικοί Ισραηλίται, κληρονόμοι του Θεού και συγκληρονόμοι με τον Ιησού Χριστό, τότε θα εβαπτίζαμε πολύ λίγους «Χριστιανούς» σήμερα. Γιατί σκεπτόμεθα έτσι;

 3, 4. (α) Σύμφωνα με εκθέσεις που έχουν δημοσιευθή από το 1942, τι συνέβη στον αριθμό των βαπτισμένων Χριστιανών που ομολογούν ότι είναι αποκυημένοι από το πνεύμα του Θεού; (β) Πώς ο αριθμός αυτών, των βαπτισμένων σε αντίθεσι με τον αριθμό εκείνων οι οποίοι έλαβαν μέρος στα εμβλήματα στο Δείπνον του Κυρίου το 1969 και το προηγούμενο έτος, το εξεικονίζει αυτό;

³ Σύμφωνα με τις εκθέσεις που έχουν δημοσιευθή από το έτος 1942, ο αριθμός των βαπτισμένων Χριστιανών, οι οποίοι αποτελούν το «υπόλοιπον» εκείνων που ομολογούν ότι είναι αποκυημένοι από το πνεύμα του Θεού ως πνευματικοί συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού κάθε χρόνο ελαττώνεται;

⁴ Παραδείγματος χάριν, την πρώτη παρελθόντος Απριλίου 1969, υπήρχαν μόνο 10.368 μέλη του κεχρισμένου πνευματικού υπολοίπου που παρευρέθησαν στο ετήσιο Δείπνον του Κυρίου και μετέσχον στον Αναμνηστικό άρτο και οίνο. Αλλά σε χτυπητή αντίθεσι μ’ αυτό, στη διάρκεια του ιδίου παρελθόντος έτους διακηρύξεως της Βασιλείας υπήρξαν 120.905 νέοι πιστοί, οι οποίοι εβαπτίσθησαν στο ύδωρ για να συμβολίσουν την αφιέρωσί των στον Θεό μέσω του Χριστού. Στη διάρκεια του προηγουμένου έτους δράσεως υπήρξαν 10.619, ή 251 περισσότεροι οι οποίοι είχαν συμμετάσχει στον άρτο και τον οίνο στο Δείπνον του Κυρίου. Έτσι στη διάρκεια αυτού του παρελθόντος υπηρεσιακού έτους υπήρξαν εκατοντάδες ολιγώτεροι που ωμολόγησαν ότι είναι από τους 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτας. Πόσοι από τους 10.388 που εναπέμειναν ήσαν μεταξύ των 120.905 οι οποίοι εβαπτίσθησαν στο ύδωρ το υπηρεσιακό έτος 1969; Αν εξηρτάτο απ’ αυτούς, πόσο λίγοι βαπτισμοί στο ύδωρ θα είχαν διεξαχθή το υπηρεσιακό έτος 1969; Κι’ εν τούτοις η έκθεσις δείχνει 120.905 που εβαπτίσθησαν.

 5. (α) Πόσο, ή έως πότε, επρόκειτο να συνεχισθή το έργο μαθητεύσεως και βαπτίσματός των; (β) Εφόσον το κήρυγμα της Βασιλείας εξακολουθεί όπως είχε προλεχθή από το 1914 ποιο σχετικό έργο συνεχίζετο ταυτοχρόνως μαζί;

⁵ Πόσο, ή έως πότε, επρόκειτο να συνεχισθή το έργον του να γίνωνται μαθηταί του Χριστού, μαζί με το βάπτισμά των; Ο Ιησούς Χριστός το έδειξε αυτό, διότι, αφού έδωσε την εντολή του στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20 σχετικά με τη μαθήτευσι και το βάπτισμα, είπε: «Και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας τον αιώνος [συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ]». Επομένως, αυτό το έργο επρόκειτο να συνεχισθή έως το «τέλος του συστήματος πραγμάτων». Εκεί ευρισκόμεθα από το τέλος των ‘καιρών των εθνών’ στις αρχές του φθινοπώρου του έτους 1914. (Λουκ. 21:24) Στην εποχή μας το παγκόσμιο κήρυγμα ‘τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας’ προχωρεί σε μια κλίμακα που δεν είχε επιτευχθή ποτέ προηγουμένως από το 1914, σε μια κορυφωτική εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 24:14 σχετικά με το «τέλος του συστήματος πραγμάτων». Λογικώς, λοιπόν, αν υπό την κατεύθυνσι του Χριστού αυτό το κήρυγμα της Βασιλείας εξακολούθησε με αυξανόμενο ρυθμό ως την εποχή μας, και το έργο επίσης μαθητεύσεως και βαπτισμού θα συνεχίζετο παράλληλα με αυτό.

 6. (α) Ως τι εβαπτίσθησαν εκείνες οι δεκάδες χιλιάδων σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 28:19; (β) Από το 1923 σε ποια προοπτική έθεσαν την ελπίδα των πολλοί από εκείνους που εδέχθησαν το άγγελμα;

⁶ Αλλά, είναι, λοιπόν, εκείνοι οι δεκάδων χιλιάδων βαπτισμοί που ανεφέρθησαν κάθε χρόνο τα πρόσφατα έτη βαπτισμοί «μαθητών» του Χριστού; Ναι! Αυτός είναι ο μόνος τύπος ανθρώπων που οι αφιερωμένοι Χριστιανοί παραγγέλλονται στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20 να βαπτίζουν και να διδάσκουν. Είναι γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός, αφού προσευχήθηκε υπέρ του ‘μικρού ποιμνίου’ των πνευματικών προβάτων, επροχώρησε και είπε: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω· και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου· και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν». (Ιωάν. 10:16) Αυτά τα «άλλα πρόβατα» επρόκειτο να έχουν επίγεια ελπίδα αιωνίου ζωής σ’ ένα επίγειο παράδεισο, και όχι μια ουρανία ελπίδα. Είναι, αλήθεια, επίσης, ότι από το έτος 1923, όταν είχε εξηγηθή η παραβολή των προβάτων και εριφίων στη συνέλευσι του Λος Άντζελες (Καλιφορνίας) και αργότερα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Η Σκοπιά της 15ης Οκτωβρίου 1923, πολλοί που άκουσαν την μαρτυρία της Βασιλείας έθεσαν τις ελπίδες των στο να είναι στην τάξι των «άλλων προβάτων» και να κληρονομήσουν τον επίγειο παράδεισο κάτω από την ουρανία βασιλεία του Θεού. Αλλά επί χρόνια δεν είχαν λάβει συμβουλή να βαπτισθούν.

ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΙ ΩΣ ΤΙ;

 7. Όταν έλαβαν οδηγίες να βαπτισθούν, είχαν εξουσιοδοτηθή να βαπτισθούν για να είναι τι;

⁷ Είναι αλήθεια ότι από τότε που εδόθη στην παράγραφο 33 της σελίδος 282 του περιοδικού Η Σκοπιά της 15ης Σεπτεμβρίου 1934, η συμβουλή, άτομα που επιθυμούσαν να είναι μεταξύ των «άλλων προβάτων» έχουν βαπτισθή στο ύδωρ για τον συμβολισμό της αφιερώσεώς των στον Θεό μέσω του Χριστού. Αλλά ήσαν εξουσιοδοτημένοι, να βαπτισθούν ειδικώς για να είναι «άλλα πρόβατα»;

 8. Ποιο ερώτημα εγείρεται όσον αφορά το τι εβαπτίσθησαν να γίνουν εκείνοι που εβαπτίσθησαν το Σάββατο 1ης Ιουνίου 1935, στη συνέλευσι της Ουάσιγκτων, και γιατί;

⁸ Είναι επί πλέον αληθές ότι το επόμενο έτος στη συνέλευσι της ανοίξεως που έγινε στην Ουάσιγκτων, πρωτεύουσα της Αμερικής, η προφητεία των εδαφίων Αποκάλυψις 7:9-17 εξηγήθηκε και ο ‘πολύς όχλος’ που περιγράφεται εκεί ανηγγέλθη ότι αποτελείται από τ’ «άλλα πρόβατα» της εποχής μας που έχουν επίγειες ελπίδες, και αυτή η εντυπωσιακή εξήγησις δημοσιεύθηκε αργότερα στο Περιοδικό Η Σκοπιά της 1ης και 15ης Σεπτεμβρίου 1935. Και την ημέρα που επακολούθησε τη χαροποιό εκείνη ομιλία πολλοί από τους παρευρισκομένους στη συνέλευσι που ήσαν ελπιδοφόρα «άλλα πρόβατα» εβαπτίσθησαν. Αλλά εκείνο το Σάββατο, 1η Ιουνίου 1935, εκείνα τα πολλά άτομα, που είχαν βυθισθή στο ύδωρ στη συνέλευσι της Ουάσιγκτων, εβαπτίσθησαν ότι είναι τι; Ότι ήσαν «άλλα πρόβατα»; Ότι ήσαν μέλη του ‘πολλού όχλου’ που νομίμως έτρεφαν παραδεισιακές ελπίδες; Είναι αυτό που αφιερώθηκαν στο Θεό να γίνουν;

9, 10. (α) Πώς τα εδάφια Ματθαίος 25:41-46 και Αποκάλυψις 7:9-17 δείχνουν ότι αυτός είναι ο καιρός να εμφανισθή ένας ‘πολύς όχλος’ ‘άλλων προβάτων’; (β) Ποιο ερώτημα εγείρεται επομένως όσον αφορά το βάπτισμα πιστών σε τάξεις;

⁹ Αντιμετωπίζοντας Γραφικώς αυτό το ερώτημα μπορούμε με ασφάλεια ν’ αναφερθούμε μόνο σε όσα παρήγγειλε ο Ιησούς στους ακολούθους του γι’ αυτό το θέμα. Είναι γεγονός ότι η παραβολή των προβάτων και εριφίων που είπε ο Ιησούς αποτελεί μέρος της προφητείας του σχετικά με το «τέλος του συστήματος πραγμάτων» και ότι αυτή η ιδιαίτερη παραβολή έχει εφαρμογή μέσα στα χρονικά όρια του ‘τέλους του συστήματος πραγμάτων’, δηλαδή, στην εποχή μας. Είναι, επίσης, καταφανές ότι η όρασις του ‘πολλού όχλου’ (Αποκάλ. 7:9) είχε δοθή στον απόστολο Ιωάννη αφού είχε ήδη λάβει την όρασι για τους 144.000 σφραγισμένους πνευματικούς Ισραηλίτας. Επομένως αυτή η όρασις εφαρμόζεται τώρα, ειδικά από το 1935, οπότε το σφράγισμα των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών φαίνεται ότι έφθασε στο τέλος του.

¹⁰ Επίσης, σύμφωνα μ’ αυτό το γεγονός, ο αριθμός του κεχρισμένου υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών που τηρούν το Δείπνον του Κυρίου γίνεται ολοένα μικρότερος. Κι εν τούτοις σήμερα οι βαπτισμένοι και αφιερωμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέρχονται γύρω στο ένα εκατομμύριο. Αυτοί οι Χριστιανοί ελπίζουν να επιζήσουν από την επερχομένη ‘μεγάλη θλίψι’ της προσεχούς ημέρας της εκδικήσεως του Θεού και να εισέλθουν στη νέα τάξι του Θεού επί της γης. Έτσι είναι καταφανές ότι αυτός είναι ο προσδιορισμένος καιρός για την προσέλευσι αυτού του αναρίθμητου ‘πολλού όχλου’ των ‘άλλων προβάτων’. Έως αυτό το ‘τέλος του συστήματος πραγμάτων’ ο Ιησούς είπε ότι θα ήταν μαζί με τους ευπειθείς ακολούθους του «πάσας τας ημέρας» καθώς αυτοί θα εκτελούσαν το έργο μαθητεύσεως και βαπτισμού. Αλλά τους παρήγγειλε ο Ιησούς ότι ώφειλαν να βαπτίζουν μερικούς αφιερωμένους ως μέλη του ‘μικρού ποιμνίου’ στους οποίους ευαρεστείται ο ουράνιος Πατήρ να δώση την ουράνια βασιλεία; Και να βαπτίζουν άλλους που αφιερώνονται τώρα ως «άλλα πρόβατα», ως μέλη του αναριθμήτου ‘πολλού όχλου’ οι οποίοι πρόκειται να γίνουν κληρονόμοι του επιγείου παραδείσου κάτω από τη βασιλεία του Θεού;

11. (α) Γιατί η Γραφική απάντησις που δίδεται στα ερωτήματα απαιτεί επανεξέτασι του ζητήματος της αφιερώσεως; (β) Τι είναι κατάλληλο ν’ αναμένωμε ότι θα δώση ο Θεός σ’ ένα άτομο μετά το βάπτισμά του;

¹¹ Η Γραφική απάντησις είναι Όχι! Αυτό που είπε απλώς ο Ιησούς ήταν: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς». (Ματθ. 28:19, 20) Αυτό απαιτεί να λάβωμε την ορθή κατανόησι της Χριστιανικής αφιερώσεως. Όταν αφιερωνώμεθα στον Θεό μέσω του Χριστού, δεν θέτομε όρους, σύμφωνα με τους οποίους και μόνο πρέπει να δεχθή ο Θεός την αφιέρωσί μας. Όταν αφιερωνώμεθα, παρουσιάζομε τον εαυτό μας στον Θεό όπως έκαμε ο Ιησούς ο Υιός του, λέγοντας: «Ιδού, έρχομαι, διά να κάμω . . . το θέλημά σου». (Εβρ. 10:9, 10· Ψαλμ. 40:7, 8) Έτσι δεν εκφράζομε καμμιά δική μας εκλογή, αλλά αφήνομε τον Ιεχωβά Θεό ν’ αποφασίση ποιο θα είναι το αιώνιο μέλλον μας. Αν είναι θέλημά του εκείνο που επιθυμούμε να γίνη στην περίπτωσί μας, τότε θα δεχθούμε τον διορισμό του για μας και θα είμεθα ικανοποιημένοι μ’ αυτόν, ευτυχείς μ’ αυτόν. (Ρωμ. 9:16) Είναι κατάλληλο ν’ αναμένωμε ότι ύστερ’ από το βάπτισμα ενός, ο Θεός θα δώση μαρτυρία στο αφιερωμένο, βαπτισμένο άτομο ποια ήταν η απόφασίς του στην περίπτωσί του. Σ’ εκείνον που αναγεννά με το πνεύμα του θα δώση μαρτυρίαν υιού.—Ρωμ. 8:16, 17.

12. (α) Ασφαλώς, λοιπόν, έχομε βαπτισθή για να είμεθα τι, και αφού κάμωμε ποιον υπολογισμό; (β) Τίνος θέλομε να είμεθα οι βαπτισμένοι μαθηταί τόσο εμείς όσο και άλλοι;

¹² Είναι απολύτως βέβαιο, λοιπόν, ότι αυτό που βαπτισθήκαμε είναι ότι, χωρίς διάκρισι είμεθα μαθηταί του Ιησού Χριστού. Το βάπτισμά μας είναι σύμφωνα με την παραγγελία του, ναι, για να τον μιμηθούμε. Η προσέλευσίς μας στον Θεό με την απόφασι να κάνωμε το θέλημά του είναι, επίσης, μίμησις του Ιησού Χριστού, αφού ακολουθήσαμε τη συμβουλή του να υπολογίσωμε πρώτα τη δαπάνη. (Λουκ. 14:25-33) Ως αφιερωμένοι, βαπτισμένοι δούλοι του Θεού, δεν μπορούμε να είμεθα μαθηταί κανενός άλλου εκτός του πιστού του Υιού. Διότι κατά την μεταμόρφωσι του Ιησού επάνω στο υψηλό όρος μετά το Πάσχα του 32 μ.Χ. ο Ιεχωβά Θεός είπε στους αποστόλους που ήσαν εκεί παρόντες: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην· αυτού ακούετε». (Ματθ. 17:1-5) Ένας πραγματικά αφιερωμένος στον Θεό δεν επιθυμεί να είναι μαθητής κανενός άλλου εκτός εκείνου που έχει εκλέξει ο ίδιος ο Θεός. Αυτός δεν θέλει οποιοδήποτε άλλο αφιερωμένο, βαπτισμένο άτομο να είναι μαθητής οποιουδήποτε άλλου εκτός του Ιησού Χριστού. Όπως ακριβώς έγραψε ο απόστολος Πέτρος, ο οποίος παρέστη μάρτυς της μεταμορφώσεως του Ιησού: «Ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού [όχι του Πέτρου]».—1 Πέτρ. 2:21.

13. (α) Έχοντας υπ’ όψιν τον χρόνο και τα προειπωμένα γεγονότα, τι δεν πρέπει να συμπεράνη ένας υποψήφιος όσον αφορά το βάπτισμά του; (β) Τι πρέπει ν’ αναμένη ότι θα δείξη σ’ αυτόν ο Θεός στον ωρισμένο καιρό μετά το βάπτισμά του;

¹³ Ώστε, λοιπόν, επειδή ακριβώς ζούμε στο «τέλος του συστήματος πραγμάτων» κι’ επειδή ο Ιησούς Χριστός είναι παρών «επί του θρόνου της δόξης αυτού» και χωρίζει τα συμβολικά «πρόβατα» από τα «ερίφια», δεν σημαίνει ότι οποιοσδήποτε που έχει βαπτισθή από το 1934/ 1935 μ.Χ. πρέπει να νομίζη ότι έχει βαπτισθή ως ένας από τ’ «άλλα πρόβατα», ή ως ένας σύγχρονος Ιωναδάβ, ή ως ένας από τον ‘πολύν όχλον’, οι οποίοι δεν είναι πνευματικοί Ισραηλίται. (Ιωάν. 10:16· 2 Βασ. 10:15-23· Αποκάλ. 7:9-17) Δεν πρέπει να νομίζη έτσι μολονότι γνωρίζει ότι ήδη οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέρχονται γύρω στο ένα εκατομμύριο παγκοσμίως, ή πολύ περισσότεροι από 144.000, όσοι είναι ο αριθμός στον οποίο περιορίζονται οι πνευματικοί Ισραηλίται με ουράνια ελπίδα. Πρέπει να έχη υπ’ όψιν ότι, έχει βαπτισθή ως ένας μαθητής του Ιησού Χριστού, ένας μαθητευόμενός του. Ύστερ’ από το βάπτισμά του μπορεί ορθώς ν’ αναμένη ότι ο Ιεχωβά Θεός, στον οποίο έχει αφιερωθή χωρίς να θέση όρους, θα του δώση στον ωρισμένο καιρό μαρτυρία όσον αφορά το που έχει διορισθή στον ‘πολύν όχλον’ των ‘άλλων προβάτων’ της εποχής μας ή όχι.

14. Άσχετα μ’ εκείνο για το οποίο θα τους δοθή ένδειξις, τι παραμένουν βασικώς, και σε ποια απαίτησι αναμένεται απ’ αυτούς ν’ ανταποκριθούν ενωμένοι;

¹⁴ Είτε λάβει στον ωρισμένο καιρό το αφιερωμένο, βαπτισμένο άτομο την ένδειξι από τον Θεό ότι έχει γεννηθή από το πνεύμα του Θεού για να είναι ένας πνευματικός Ισραηλίτης ή ότι έχει γίνει ένα μέλος του ομοίου με πρόβατα ‘πολλού όχλου’, ένα γεγονός παραμένει: βασικώς είναι ένας βαπτισμένος μαθητής του Χριστού. Ο ίδιος βαθμός πιστότητος στον Θεό αναμένεται από τον μαθητή, ο οποίος είναι ένα από τα «άλλα πρόβατα» όπως και από τον μαθητή ο οποίος είναι ένας από το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών. Ένας μαθητής είναι ένας μαθητής. Όλοι οι μαθηταί, άσχετα με το αν είναι από το «μικρόν ποίμνιον» ή από τον ‘πολύν όχλον’, είναι τώρα «μία ποίμνη» υπό τον ένα ποιμένα,’ τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος κατέθεσε τη ζωή του και παρέδωσε την επίγεια ψυχή του για όλα τα πρόβατα. (Ιωάν. 10:15, 16· Λουκ. 12:32) Δεν είναι ακόλουθοι διαφόρων θρησκευτικών ανθρώπων στη γη, αλλά είναι ακόλουθοι του ‘ενός ποιμένος’. Είναι μαθηταί αυτού του Ποιμένος, μέσω του οποίου λαμβάνουν εκπαίδευσι από τον Θεό. (Ιωάν. 6:44, 45) Αυτά που μαθαίνουν οφείλουν να τα εφαρμόζουν, να τα θέτουν σε χρήσι και να ζουν πιστά σύμφωνα μ’ αυτά. Διαφορετικά δεν είναι Χριστιανοί. Μόνο ως μαθηταί του Χριστού μπορούν ν’ αναμένουν να επιζήσουν από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος.

ΜΑΘΗΤΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ

15. Σύμφωνα με τα εδάφια Ματθαίος 28:16-20, τι ελέχθη σ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν ήδη μαθηταί να κάνουν; και ποιον μιμούνται όσον αφορά αυτό;

¹⁵ Ένα σπουδαίο πράγμα πρέπει να σημειωθή από την αφήγησι των εδαφίων Ματθαίος 28:16-20, και αυτό είναι το εξής: Η αφήγησις εκεί λέγει: «Οι δε ένδεκα μαθηταί υπήγον εις την Γαλιλαίαν, εις το όρος . . . Και προσελθών ο Ιησούς ελάλησε προς αυτούς, λέγων, . . . Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε». Εκείνοι οι οποίοι ήσαν ήδη μαθηταί είναι αυτοί στους οποίους ο αναστημένος Ιησούς είπε να κάμουν το έργο μαθητεύσεως σ’ όλα τα έθνη. Αυτό σημαίνει, επομένως, ότι ένας μαθητής του Χριστού δεν πρόκειται να είναι απλώς ένας μαθητευόμενός του αλλά οφείλει να μαθητεύση άλλους, να κάμη μαθητάς του ‘ενός διδασκάλου’, Ιησού Χριστού. Ενεργώντας έτσι μιμείται τον μόνο Διδάσκαλό του, τον ίδιο τον Ιησού Χριστό, διότι και ο Ιησούς Χριστός έκαμε, επίσης, μαθητάς. (Ιωάν. 3:25, 26· 4:1) Γυναίκες καθώς και άνδρες έχουν το προνόμιο να γίνουν μαθηταί του. Η Ταβιθά η Δορκάς στην Ιόππη ονομάζεται ειδικώς ως μαθήτρια. (Πράξ. 9:36) Γυναίκες καθώς και άνδρες έχουν βαπτισθή στο ύδωρ ως μαθηταί του Χριστού, ως πιστοί του.—Πράξ. 8:12· 16:15.

16. Σύμφωνα μ’ αυτή την εντολή του Χριστού ποιο έργο εξακολουθεί να προχωρή, αλλά τι μπορεί να λεχθή για περαιτέρω συνέχισι αυτού του έργου;

¹⁶ Μολονότι ζούμε στο ‘τέλος του συστήματος πραγμάτων’, αυτή η μαθήτευσις ανθρώπων και ο βαπτισμός των εξακολουθεί να προχωρή. Αλλά το γεγονός ότι έχομε προχωρήσει τόσο σ’ αυτή την περίοδο του τέλους από το 1914 μ.Χ. αποτελεί απόδειξι ότι ο καιρός που απομένει για τη μαθήτευσι ανθρώπων και τον βαπτισμό των σ’ όλα τα έθνη πλησιάζει στο τέλος του. Σύμφωνα με την υπόσχεσί του ο αναστημένος, ενδοξασμένος Ιησούς Χριστός είναι μαζί μας σ’ αυτό το έργο που αυτός ο ίδιος μάς έχει δώσει εντολή να κάνωμε ως μαθηταί του.—Ματθ. 28:20.

17. Ποιο άλλο βάπτισμα περιέγραψε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής που ετοιμάζει να εκτελέση τώρα ο Ιησούς;

¹⁷ Ενώ ο Ιησούς επιβλέπει το έργο μαθητεύσεως και βαπτισμού στο ύδωρ στη διάρκεια του ‘τέλους του συστήματος πραγμάτων’, ετοιμάζει, επίσης, ένα άλλο είδος βαπτίσματος για το πολύ προσεχές μέλλον. Σχετικά μ’ αυτόν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε ακόμη προτού βαπτιστή αυτός ο ίδιος ο Ιησούς στον Ιορδάνη Ποταμό πριν από δεκαεννέα αιώνες: «Αυτός θέλει σας βαπτίσει εν πνεύματι αγίω και πυρί. Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού, και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού, και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην· το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω».—Ματθ. 3:11-13.

18. (α) Πότε άρχισε ο Ιησούς να βαπτίζη με άγιο πνεύμα; (β) Πότε εβάπτισε τον Ιουδαϊκό λαό με «πυρ»;

¹⁸ Ο Ιησούς άρχισε να βαπτίζη τους μαθητάς του με άγιο πνεύμα την ημέρα του εορτασμού της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ. (Λουκ. 24:49· Πράξ. 1:4 έως 2:33)Το έτος 70 μ.Χ. ο Ιησούς έγινε ένας βαπτιστής με πυρ επάνω στον Ιουδαϊκό λαό στην επαρχία της Ιουδαίας και στην Ιερουσαλήμ, όταν η Ιερουσαλήμ και ο ναός της εβυθίσθησαν σε πύρινη καταστροφή και 1.100.000 εορτασταί του Πάσχα μέσα στην πάλι εφονεύθησαν και η Ιουδαία έμεινε έρημη καθώς 97.000 Ιουδαίοι, που είχαν επιζήσει, εσύρθησαν σε δουλεία σ’ όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

19. Σύμφωνα μ’ εκείνον τον τύπο του πρώτου αιώνος, τι πρόκειται τώρα να βαπτισθή σε «πυρ», και γιατί;

¹⁹ Αυτό ήταν προφητικός τύπος της μεγαλυτέρας και τελικής εκπληρώσεως της προφητείας επάνω στη σύγχρονη αντιτυπική αντιχριστιανική Ιερουσαλήμ, δηλαδή, τον κοσμικό «Χριστιανικό κόσμο». Επειδή αυτός δεν είναι ένας πραγματικός μαθητής του Ιησού Χριστού αλλά μάλλον ένας ακόλουθος του Νεβρώδ, του ‘ισχυρού κυνηγού εναντίον του Ιεχωβά’ και του ιδρυτού της αρχαίας Βαβυλώνος και της ειδωλολατρικής της θρησκείας, ο «Χριστιανικός κόσμος» είναι πράγματι μέρος, στην ουσία, το εξέχον μέρος, της συγχρόνου Βαβυλώνος της Μεγάλης. Όταν αυτή η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς Βαβυλωνιακής θρησκείας θα πέση, ο «Χριστιανικός κόσμος» θα καταστραφή μαζί της, και θα βαπτισθή με πυρ όπως εβαπτίσθησαν έτσι η Ιερουσαλήμ και η Ιουδαία του πρώτου αιώνος.—Γεν. 10:8-10, ΜΝΚ· Αποκάλ. 17:1 έως 18:18.

20. Ποια συμβουλευτικά λόγια λέγονται τώρα όπως εκείνα που είπε ο Πέτρος στους Ιουδαίους που ερωτούσαν την ημέρα της Πεντηκοστής, κι’ επομένως με ποιο βάπτισμα είναι καλύτερο να βαπτισθή ένας;

²⁰ Τριάντα επτά χρόνια πριν από την ερήμωσι της Ιερουσαλήμ και της Ιουδαίας το έτος 70 μ.Χ., ο απόστολος Πέτρος είπε στους εορταστάς της Πεντηκοστής στην Ιερουσαλήμ που ερωτούσαν ότι έπρεπε να βαπτισθούν στο όνομα του Ιησού Χριστού και επειγόντως τους προέτρεπε: «Σώθητε από της διεστραμμένης ταύτης γενεάς». (Πράξ. 2:37-40) Παρόμοια λόγια που δείχνουν την άκρως επείγουσα κατάστασι λέγονται σήμερα από τους αφιερωμένους, βαπτισμένους μάρτυρας του Ιεχωβά σ’ όλους εκείνους οι οποίοι ως τώρα εξακολούθησαν τον θρησκευτικό εορτασμό της αντιτυπικής Ιερουσαλήμ ή «Χριστιανικού κόσμου». Πράγματι είναι πολύ καλύτερα να βαπτισθή ένας τώρα στο ύδωρ ως αφιερωμένος μαθητής του Χριστού παρά να βαπτισθή στο προσεχές μέλλον στο πυρ της καταστροφής στο οποίο θα βυθισθή ο «Χριστιανικός κόσμος», για ν’ απολεσθή έτσι μαζί με τη ‘διεστραμμένη γενεά’ του.

21. (α) Τι μπορεί να λεχθή όσον αφορά το αν μόνο εκείνοι που βρίσκονται μέσα στο «Χριστιανικό κόσμο» πρέπει να προσέξουν το προειδοποιητικό άγγελμα; (β) Ποιοι θα επιζήσουν από την πύρινη καταστροφή, και σε ποια εντολή εξακολουθεί αυτή η τάξις να υπακούη τώρα;

²¹ ‘Άνθρωποι πάντων των εθνών’ έξω από τον «Χριστιανικό κόσμο» έχουν, επίσης, ανάγκη να προσέξουν το επείγον άγγελμα, διότι μαζί με τον «Χριστιανικό κόσμο,» ολόκληρη η Βαβυλών η Μεγάλη, η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς Βαβυλωνιακής θρησκείας, «θέλει κατακαυθή εν πυρί, διότι ισχυρός είναι ο Ιεχωβά Θεός, ο κρίνων αυτήν». (Αποκάλ. 18:8, ΜΝΚ) Οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μαθηταί του Ιησού Χριστού θα είναι εκείνοι οι οποίοι θα επιζήσουν απ’ αυτό τον καιρό της πύρινης καταστροφής που πλησιάζει και θα εισέλθουν στη δικαία νέα τάξι του Θεού, μια πράγματι Χριστιανική νέα τάξι. Με αυτό υπ’ όψιν, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ως μαθηταί του Χριστού εξακολουθούν να υπακούουν στην εντολή του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς».—Ματθ. 28:19.

[Εικόνα στη σελίδα 179]

Εκείνοι οι οποίοι μετέσχον στα εμβλήματα στην Ανάμνησι του παρελθόντος Απριλίου ήσαν ακριβώς 10.368. Σε αντίθεσι μ’ αυτό, 120.905 νέοι πιστοί είχαν βαπτισθή στη διάρκεια του παρελθόντος υπηρεσιακού έτους

[Εικόνα στη σελίδα 182]

Ένας μαθητής του Χριστού δεν είναι απλώς ένας μαθητευόμενος αλλά οφείλει να διδάσκη άλλους, να τους κάμη και αυτούς μαθητάς του Ιησού