Βάπτισμα—Μια Εκδήλωσις Πίστεως

«Με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.»—Ρωμ. 10:10.

 1. Σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 28:19, πώς δείχνει ένα άτομο ότι έγινε μαθητής του Ιησού Χριστού;

Ο ΚΥΡΙΟΣ Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος που έθεσε το πρότυπο για να βαπτιζώμεθα. Όλοι όσοι θέλουν να γίνουν μαθητές του πρέπει ομοίως να βαπτισθούν. Αυτό γίνεται σαφές από την εντολή που έδωσε ο Υιός του Θεού στους ακολούθους του μετά την ανάστασί του από τους νεκρούς. Διαβάζομε: «Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.»—Ματθ. 28:19.

 2. (α) Ποια είναι η σημασία του εν ύδατι βαπτίσματος; (β) Για να έχη πραγματική σημασία το βάπτισμα, τι απαιτείται από το άτομο;

² Τι σημαίνει ακριβώς το εν ύδατι βάπτισμα; Σημαίνει ότι ένα άτομο δηλώνει δημοσία ότι έχει απαρνηθή τον εαυτό του για να γίνη πλήρως αφιερωμένος στον Ιεχωβά Θεό ως μαθητής του Ιησού Χριστού. Αυτό το βήμα, για να έχη πραγματική αξία ενώπιον του ουρανίου Πατρός μας, πρέπει να γίνη με τη θέλησι του ατόμου και χωρίς επιφυλάξεις. Όχι μόνο η πράξις του βαπτίσματος, αλλά και ό,τι έχει σχέσι με τη διάταξι του βαπτίσματος είναι ουσιώδες για σωτηρία. Το άτομο πρέπει να μετανοήση για τις αμαρτίες του, να μεταστραφή, δηλαδή να απομακρυνθή τελείως από την εσφαλμένη πορεία, να απαρνηθή κάθε κυριότητα του εαυτού του και να αφιερωθή πλήρως στον Ιεχωβά Θεό, γινόμενος δούλος του Υψίστου και του Υιού του. (Ματθ. 16:24· Πράξ. 2:38· 3:19· 1 Θεσ. 1:9, 10) Σε αρμονία με το εδάφιο Ρωμαίους 10:9, ο υποψήφιος για βάπτισμα, προτού υποβληθή σε κατάδυσι μέσα στο νερό, πρέπει ν’ αναγνωρίση δημοσία ότι έχει κατανοήσει κατάλληλα τα σοβαρά αυτά θέματα. Αυτό το Γραφικό εδάφιο λέγει: «Ότι εάν ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή.»

 3. Τι βεβαιώνουν τα λόγια του εδαφίου 1 Πέτρου 3:21 σχετικά με το βάπτισμα;

³ Τα λόγια στην επιστολή 1 Πέτρου 3:21 βεβαιώνουν ότι η όλη διάταξις του βαπτίσματος, περιλαμβανομένης κι’ αυτής της δημοσίας εκδηλώσεως πίστεως, είναι ουσιώδης για σωτηρία. Ο απόστολος έγραψε: «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν, δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού.»

 4. Ποια είναι η σημασία της εκφράσεως «δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού;»

⁴ Είναι σαφές ότι η πράξις απλώς του βαπτίσματος δεν είναι εκείνο που σώζει. Μολονότι το νερό μπορεί ν’ αφαιρή την ακαθαρσία ή βρωμιά, η σωτηρία δεν προέρχεται από την «αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός» μ’ ένα ιεροπρεπές εξωτερικό πλύσιμο. Ο Πέτρος ετόνισε ότι η σωτηρία είναι «δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού.» Αυτό σημαίνει ότι εκείνος που βαπτίζεται πρέπει να έχη πίστι ότι η σωτηρία μπορεί να επέλθη μόνο επειδή ο Υιός του Θεού απέθανε θυσιαστικό θάνατο κι’ ύστερα αναστήθηκε την τρίτη ημέρα. Είναι επίσης ουσιώδες να δεχθή τον Ιησού ως τον Κύριο και Διδάσκαλό του με πλήρη εξουσία να κρίνη ζώντες και νεκρούς, διότι ο Πέτρος συνεχίζοντας, είπε: «Όστις είναι εν δεξιά του Θεού πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις.»—1 Πέτρ. 3:22

 5. Πώς μπορεί ένα άτομο ν’ αποκτήση ‘αγαθή συνείδησι’;

⁵ Επίσης, ο Πέτρος συνέδεσε με το βάπτισμα και την «μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν.» Όλοι όσοι βαπτίζονται, για ν’ αποκτήσουν αγαθή συνείδησι, πρέπει να μετανοήσουν για τις αμαρτίες τους, να μεταστραφούν από την εσφαλμένη πορεία τους και ν’ αφιερωθούν πλήρως στο Θεό δια του Χριστού. Το βάπτισμα αποτελεί το δημόσιο σύμβολο της εγκάρδιας αφιερώσεως που γίνεται τώρα από το άτομο και της εκφράσεως πίστεως που έχει το άτομο κάνει προφορικά. Ο βαπτιζόμενος μαθητής, αφού ακολουθήσει τα όσα απαιτεί ο Ιεχωβά Θεός, αποκτά μια αγαθή συνείδησι. Ενόσω διατηρεί αυτή την αγαθή συνείδησι βρίσκεται σε μια σεσωσμένη κατάστασι. Η θεία καταδικαστική κρίσις δεν πρόκειται να εκφερθή εναντίον του.

 6. (α) Με τι αντιστοιχεί η διάταξις του βαπτίσματος; (β) Πώς περιλαμβάνεται η πίστις;

⁶ Αλλά τι εννοούσε ο απόστολος όταν είπε, «του οποίου αντίτυπον»; Σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, οκτώ ανθρώπινες ψυχές, περιλαμβανομένου και του Νώε, «διεσώθησαν δι’ ύδατος.» (1 Πέτρου 3:20) Τα ίδια αυτά ύδατα που κατέστρεψαν αυτούς που ευρίσκοντο έξω από την κιβωτό έσωσαν ή ελευθέρωσαν τον Νώε και τα επτά μέλη της οικογενείας του από μια ασεβή γενεά. Χωρίς πίστι, όμως, ο Νώε δεν θα ελάμβανε πείρα αυτής της μεγαλειώδους απελευθερώσεως. Το εδάφιο προς Εβραίους 11:7 μας λέγει: «Δια πίστεως ο Νώε, ειδοποιηθείς θεόθεν περί των μη βλεπομένων έτι [δηλαδή, δεν υπήρχαν ορατές ενδείξεις για έναν επικείμενο παγκόσμιο κατακλυσμό και την καταστροφή της ζωής ανθρώπων και ζώων], εφοβήθη και κατεσκεύασε κιβωτόν προς σωτηρίαν του οίκου αυτού, δι’ ης κατέκρινε τον κόσμον και έγεινε κληρονόμος της δια πίστεως δικαιοσύνης.» Όπως ακριβώς ο Νώε είχε ανάγκη πίστεως για να κατασκευάση την κιβωτόν, όλοι εκείνοι που γίνονται βαπτισμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού πρέπει να έχουν πίστι για να ανθέξουν στις πιέσεις που θα επέλθουν εναντίον τους από ένα άπιστο κόσμο και τους θεούς του.—Ιωάν. 12:31· 2 Κορ. 4:4.

Γιατί η Πίστις Είναι Αναγκαία

 7. Στα εδάφια Λουκάς 14:26-33, ποια συμβουλή έδωσε ο Ιησούς Χριστός, και γιατί;

⁷ Όλοι όσοι γίνονται αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού μπορούν ν’ αναμένουν δυσκολίες. Γι’ αυτό και ο Υιός του Θεού έδωσε την εξής συμβουλή:

«Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού και έρχεται οπίσω μου δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Διότι τις εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την δαπάνην, εάν έχη τα αναγκαία δια να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον και δεν δύναται να τελειώση αυτόν, αρχίσωσι πάντες οι βλέποντες να εμπαίζωσιν αυτόν, λέγοντες· Ότι ούτος ο άνθρωπος ήρχισε να οικοδομή και δεν ηδυνήθη να τελειώση. Ή τις βασιλεύς υπάγων να πολεμήση άλλον βασιλέα δεν κάθηται πρότερον και σκέπτεται αν ήναι δυνατός με δέκα χιλιάδες να απαντήση τον ερχόμενον κατ’ αυτού με είκοσι χιλιάδας; Ει δε μη, ενώ αυτός είναι έτι μακράν, αποστέλλει πρέσβεις και ζητεί ειρήνην. Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου.»—Λουκ. 14:26-33.

Σύμφωνα με τα λόγια αυτά, όλοι εκείνοι που βαπτίζονται είναι ανάγκη να εξετάσουν σοβαρά από πριν τη σημασία τους.

 8. Ποια πρέπει να είναι η στάσις μας για τους άπιστους συγγενείς, και γιατί;

⁸ Φυσικά, ο Ιησούς δεν είπε ότι οι μαθητές του θα έπρεπε να αποστρέφωνται τους συγγενείς τους. Στην επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς ενουθέτησε να ‘αγαπούμε και τους εχθρούς μας ακόμη και να προσευχώμεθα υπέρ εκείνων οίτινες μας διώκουν.’ (Ματθ. 5:44) Στην πραγματικότητα, λοιπόν, πρέπει να δείχνωμε μεγαλύτερη αγάπη για τους μη πιστεύοντες συγγενείς μας, να είμεθα πρόθυμοι και διατεθειμένοι να κάνωμε ό,τι είναι δυνατόν για να τους βοηθήσουμε ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή. (Παράβαλε με Ρωμαίους 9:1-3.) Εν τούτοις, ένας άνθρωπος που γίνεται βαπτισμένος μαθητής πρέπει να τους «μισή» με την έννοια να τους αγαπά λιγώτερο απ’ όσο αγαπά τον Ιησού Χριστό. Γιατί είναι ουσιώδες αυτό; Οι συγγενείς του μπορεί να μην ευαρεστούνται με την πορεία του. Μπορεί να του υποδείξουν ότι αν βαπτισθή, αυτοί θα τον αποκηρύξουν. Απαιτείται, λοιπόν, πίστις για να πιστεύση κανείς ότι το ν’ αφιερωθή στον Ιεχωβά και να βαπτισθή δεν θα καταλήξη σε απώλεια αλλά σε ωφέλεια.

 9. Ποια ωφέλεια αποκομίζουν οι αφιερωμένοι, βαπτισμένοι μαθητές τον Ιησού Χριστού;

⁹ Πώς ωφελείται ένας άνθρωπος με το να είναι αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού; Υπάρχει η ικανοποίησις στο να γνωρίζωμε ότι κάνωμε εκείνο που επιδοκιμάζεται από τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιό του. Το να έχωμε την εύνοιά τους αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ούτε οι φίλοι μας ούτε οι συγγενείς μας μπορούν να μάς δώσουν θετική βοήθεια, αλάνθαστη καθοδηγία και αιώνια ζωή. Αλλ’ ο Ιεχωβά Θεός τα θέτει αυτά στη διάθεσί μας μέσω του Υιού του. Αποκτούμε επίσης, αδελφούς, αδελφές, μητέρες και τέκνα με μια πνευματική έννοια. Ο Ιησούς Χριστός έδωσε την εξής διαβεβαίωσι: «Αληθώς σας λέγω, δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω, οικίας και αδελφούς και αδελφάς και μητέρας και τέκνα και αγρούς μετά διωγμών, και εν τω ερχομένω αιώνι ζωήν αιώνιον.» (Μάρκ. 10:29, 30) Σε σύγκρισι με ό,τι αποκτούμε, τα όσα μπορεί να χάσωμε στα όμματα των κοσμικών είναι απλώς σκύβαλα.—Φιλιπ. 3:8.

10. Για να είμεθα πιστοί μαθητές του γιατί είναι ουσιώδες ν’ αγαπούμε τον Ιησού Χριστό περισσότερο κι’ από την ψυχή μας, και γιατί αυτό απαιτεί πίστι;

¹⁰ Γιατί ο Υιός του Θεού ετόνισε επίσης ότι πρέπει ν’ αγαπούμε αυτόν περισσότερο κι’ από την ψυχή μας; Αυτό οφείλεται στο τι πρέπει ν’ αναμένωμε από τους απίστους. Το εδάφιο 2 Τιμόθεον 3:12 λέγει: «Πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.» Αν εμείς αγαπούσαμε τον εαυτό μας περισσότερο από τον Υιό του Θεού, τότε δεν θα ήμεθα διατεθειμένοι να υποστούμε προφορικές και σωματικές προσβολές ή, αν χρειαζόταν, να πεθάνωμε επειδή είμεθα μαθητές του. Απαιτείται βέβαια πίστις για να προχωρήσωμε στο βήμα του βαπτίσματος, αναγνωρίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε σε κάποιο μελλοντικό χρόνο να μάς στοιχίση την ίδια τη ζωή μας. Αυτή η πίστις συμπεριλαμβάνει ακλόνητη εμπιστοσύνη στην ελπίδα της αναστάσεως. (Πράξ. 24:15) Οι άνθρωποι μπορεί να μάς θανατώσουν, αλλά δεν μπορούν να μάς αφαιρέσουν το δικαίωμα να είμεθα ζώσες ψυχές. Μόνο ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να το κάνη αυτό, καταστρέφοντας αιωνίως το δικαίωμά μας για ζωή. Γι’ αυτό το λόγο, ο Ιησούς έδωσε την εξής ενθάρρυνσι: «Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη.»—Ματθ. 10:28

11. Γιατί χρειάζεται πίστις όταν αντιμετωπίζωμε οικονομικές δυσκολίες επειδή είμεθα μαθητές του Ιησού Χριστού;

¹¹ Όταν δεν θεωρούμε τη ζωή μας τόσο προσφιλή, μπορούμε, επίσης, να μείνωμε σταθεροί εν όψει οικονομικών δυσκολιών. Στους συγχρόνους καιρούς, μερικοί από τους δούλους του Θεού έχασαν την εργασία τους επειδή ήσαν πιστά προσκολλημένοι στις θείες απαιτήσεις. Ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζωμε προβλήματα για τη συντήρησί μας, έχομε ανάγκη πίστεως για να πιστέψωμε ότι ο ουράνιος Πατέρας μας θα απαντήση στο αίτημα: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον.» (Ματθ. 6:11) Όλοι όσοι βαπτίζονται πρέπει να έχουν πεποίθησι ότι ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να συντηρήση και θα συντηρήση το λαό του σε καιρό ανάγκης.

Μια Πορεία Ζωής που Απαιτεί Πίστι

12. Ποια πρόοδο πρέπει να προσπαθή να κάνη ένα άτομο αφού βαπτισθή;

¹² Μολονότι απαιτείται πίστις για να γίνη κανείς ένας αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού, αυτό αποτελεί μόνο την αρχή της Χριστιανικής ζωής ενός ατόμου. Αφού βαπτισθούμε, πρέπει να εξακολουθήσωμε ν’ αυξάνωμε σε πίστι και να κάνωμε προόδους εκδηλώνοντας τους άλλους καρπούς του πνεύματος του Θεού—αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστι, πραότητα και εγκράτεια. Θα πρέπει να είμεθα ζηλωτές στην εκδήλωσι της πίστεώς μας προς τους άλλους. (Γαλ. 5:22, 23· 2 Πέτρ. 1:5-8) Οι νέοι μαθητές είναι ανάγκη να έχουν υπ’ όψιν τους ότι είναι ακόμη πνευματικά νήπια και πρέπει να κατανοήσουν καλά τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «Επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, δια να αυξηθήτε δι’ αυτού, επειδή εγεύθητε ότι αγαθός ο Κύριος.»—1 Πέτρ. 2:2, 3.

13. Πώς θα μπορούσε ένα άτομο ν’ αναπτύξη επιθυμία για πνευματική τροφή;

¹³ Για να καλλιεργήση κανείς μια πραγματική επιθυμία για πνευματική τροφή, πρέπει να διαθέση χρόνο για να σκεφθή στοχαστικά τι έχει κάνει γι’ αυτόν ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός και κατόπιν ν’ αφήση την καρδιά του να τον υποκίνηση να τρέφεται τακτικά από την Αγία Γραφή. Απαιτούνται περισσότερα από μια απλή ανάγνωσι της Αγίας Γραφής. Πρέπει να σκέπτεται κανείς με προσευχή το τι εκτίθεται στη Γραφή και να κάνη προσωπική εφαρμογή των θεοπνεύστων συμβουλών. Μια μελέτη των Γραφών με τη βοήθεια ενός ή δύο βασικών βοηθημάτων μελέτης δεν είναι αρκετή για να γνωρίση κανείς πλήρως το Λόγο του Θεού. Οι Γραφές παρουσιάζουν πολλά, πολύ περισσότερα για την πνευματική μας ανόρθωσι και ενίσχυσι.

14. Με ποιους πρέπει να επιζητούν να συναναστρέφωνται οι νεοφερμένοι πιστοί και γιατί;

¹⁴ Οι καλές συναναστροφές στη Χριστιανική εκκλησία είναι επίσης ουσιώδεις για να κάνωμε πνευματική πρόοδο. Οι πιο επιθυμητοί σύντροφοι είναι οι πνευματικού φρονήματος ομόπιστοι, άνθρωποι που απολαμβάνουν την εξέτασι του Λόγου του Θεού και έχουν ένα έντονο ενδιαφέρον να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Ο απόστολος Παύλος έγραψε τα εξής στον Τιμόθεο, ένα πρεσβύτερο της Χριστιανικής εκκλησίας: «Εν μεγάλη δε οικία δεν είναι μόνον σκεύη χρυσά και αργυρά, αλλά και ξύλινα και οστράκινα, και άλλα μεν προς χρήσιν τιμίαν, άλλα δε προς άτιμον. Εάν λοιπόν καθαρίση τις εαυτόν από τούτων, θέλει είσθαι σκεύος τιμίας χρήσεως, ηγιασμένον και εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον αγαθόν. Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.» (2 Τιμ. 2:20-22) Έτσι ο απόστολος παρέβαλε την εκκλησία όπως είχε αναπτυχθή στις ημέρες του, μ’ ένα οίκο που περιείχε κάθε είδους σκεύη. Αν ήταν ανάγκη ένας πρεσβύτερος ν’ απέχη από ‘σκεύη ατιμίας,’ και να μη τα κάνη στενούς συντρόφους του, αυτό βέβαια έχει ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα για τα πνευματικά βρέφη των οποίων ‘τα αισθητήρια δεν είναι γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.’ (Εβρ. 5:14) Αυτά είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητα να έλθουν κάτω από διεφθαρμένες επιρροές.—Παράβαλε με 2 Πέτρου 2:18.

15. Πώς μπορούν ν’ αναγνωρισθούν οι καλοί σύντροφοι;

¹⁵ Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βλέπωμε με υποψία τα μέλη της εκκλησίας. Δεν είναι δύσκολο ν’ αναγνωρισθούν οι καλοί σύντροφοι. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.» (Λουκ. 6:45) Είναι σαφές, λοιπόν, ότι εκείνοι των οποίων οι εκφράσεις αληθινά μάς υποκινούν «εις αγάπην και καλά έργα,» είναι πιστοί φίλοι. (Εβρ. 10:24) Η συναναστροφή μαζί τους μπορεί να συμβάλη στο ν’ αναπτύξη κανείς Χριστιανική ωριμότητα.

16. Πώς εκδηλώνομε Χριστιανική πίστι;

¹⁶ Εφόσον η αρχή της πορείας της ζωής μας ως Χριστιανών αποτελεί μια εκδήλωσι πίστεως, η όλη οδός της ζωής μας πρέπει πραγματικά να είναι εκείνη που αντανακλά ακλόνητη πίστι στον Ιεχωβά Θεό και στον Υιό του. Αυτή η πίστις καταδεικνύεται από έργα που είναι συνεπή προς αυτή. Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.» (Ιακ. 1:22) Δεν απαιτείται μόνο από μας ν’ ακούμε με σεβασμό όσα λέγονται στις συναθροίσεις της εκκλησίας και να κάνωμε εύστοχα σχόλια για ό,τι ακούμε. Είναι ανάγκη να εφαρμόζωμε όλες τις συμβουλές του Θεού, και αυτό απαιτεί έργα, δράσι, προθυμία για ανταπόκρισι στις πνευματικές, συναισθηματικές και φυσικές ανάγκες των άλλων. Απαιτείται από μας να μετέχωμε επίσης, στο μεγάλο έργο κηρύγματος που πρέπει να επιτελεσθή προτού έλθη το «τέλος.»—Ιακ. 1:27· 1 Ιωάν. 3:16, 17· Ματθ. 24:14, 21, 22.

17. Έχοντας υπ’ όψιν την παραβολή του Ιησού για τον σπορέα, ποια ερωτήματα θα μπορούσαμε να υποβάλωμε στον εαυτό μας;

¹⁷ Σύμφωνα με την παραβολή του Ιησού για τον σπορέα, εμείς οι βαπτισμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού πρέπει να θέλωμε ν’ αποδειχθούμε ότι είμεθα ‘καλή γη.’ Ο ‘λόγος της βασιλείας’ που εσπάρη στην καρδιά μας πρέπει να φέρη καρπούς. Επωφελούμενα εμείς από κάθε ευκαιρία να δίνωμε μαρτυρία, φέροντας έτσι καρπούς με τη μορφή εκφράσεων για τη βασιλεία του Θεού; (Ματθ. 13:3-9, 18-23) Σε αρμονία με τα εδάφια Αποκάλυψις 22:1, 2, όπου ένα μέρος της ζωοπάροχης προμήθειας του Ιεχωβά παραβάλλεται με δένδρα που αποδίδουν τους καρπούς τους κάθε μήνα, καταβάλλομε μια αποφασιστική προσπάθεια να μην αφήνωμε να ξεφεύγη κανένας μήνας χωρίς να λέμε σε άλλους για την πίστι μας; Ουσιώδης, επίσης, είναι η προσπάθειά μας να φτάσωμε στην καρδιά των απίστων συγγενών και γνωστών μας μέσω μαρτυρίας που υποστηρίζεται από ένα καλό παράδειγμα Χριστιανικής ζωής. Μολονότι δεν συμβιβαζόμεθα σε ό,τι γνωρίζομε ότι είναι ορθό, ωστόσο, δεν θα ήταν καλό ν’ αποφεύγωμε να δημιουργούμε άσκοπα μεγάλα ζητήματα για τα γενέθλια, τις εορτές και τα παρόμοια; Δεν είναι πολύ καλύτερο να συγκεντρώσωμε τις προσπάθειές μας στη μετάδοσι θετικών, εποικοδομητικών σκέψεων από την Αγία Γραφή ενόσω το ευνοούν οι περιστάσεις να το κάνωμε αυτό; Η καλωσύνη μας, το γνήσιο ενδιαφέρον και η εξυπηρετικότης μπορούν συχνά να δώσουν μια πιο ισχυρή μαρτυρία παρά οι πολλές λέξεις.—Παράβαλε με Ρωμαίους 12:17-21.

18. Γιατί ανταμείβει το Χριστιανικό έργο μαθητεύσεως;

¹⁸ Το Χριστιανικό έργο της μαθητεύσεως συνοδεύεται πράγματι από σοβαρές ευθύνες. Αλλά πόση ανταμοιβή έχει η ζωή μας! Και τώρα ακόμη λαμβάνομε πείρα της ειρήνης διανοίας και καρδιάς με το να γνωρίζωμε ότι έχομε την επιδοκιμασία του ουρανίου Πατέρα μας και του Υιού του. Η ζωή μας σκόπιμα κατευθύνεται σε προσπάθειες για την προαγωγή της αιώνιας ευημερίας των συνανθρώπων μας. Με εμπιστοσύνη, αποβλέπομε στη ‘μέλλουσα ζωή,’ μια αιωνιότητα ευτυχισμένης ζωής στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού. (1 Τιμ. 4:8) Η πίστις μας, που είναι τόσο ουσιώδης για να γίνωμε ένας αφιερωμένος, βαπτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού, μπορεί να μάς οδηγήση στο ν’ αποκτήσωμε αυτό το μεγαλειώδες μέλλον.