Τέκνα, Υπακούετε στον Ιεχωβά;

«Και ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου.»—Εκκλησ. 12:1.

 1. Τι αντιμετωπίζει ένα τέκνο σ’ αυτόν τον κόσμο, και πώς μπορεί να ενισχυθή ηθικώς;

ΤΕΚΝΑ γεννημένα σ’ αυτόν τον εκφυλισμένο κόσμο περιβάλλονται από μια ανθυγιεινή επιρροή που μπορεί να τα καταστρέψη. Επειδή είναι εύπλαστα σαν πηλός, ο κόσμος μπορεί να τα διαμορφώση σαν τον εαυτό του, εκτός αν κυριαρχούνται από μια καλή επιρροή και οδηγούνται να σέβονται υψηλούς ηθικούς κανόνες. Οι στοργικοί γονείς δεν έχουν επιθυμία να γίνουν τα τέκνα των όμοια με τους απειθείς, υπερηφάνους παραβάτας, των οποίων οι παράνομες πράξεις διαρκώς προβάλλουν στις εφημερίδες. Δεν θέλουν να γίνουν τα τέκνα των κοινωνικές πληγές στην κοινότητα. Μπορούν να το εμποδίσουν αυτό διδάσκοντας στα τέκνα των τον λόγον του Θεού και την αγάπη για τις δίκαιες αρχές του.

 2. Τι αφήνουν να τα επηρεάζη τα τέκνα που υπακούουν στον Ιεχωβά;

² Ενώ είναι σπουδαίο τα τέκνα να υπακούουν στους γονείς των, δεν μπορούν ν’ αντισταθούν επιτυχώς στην κακή επιρροή του κόσμου εκτός αν υπακούουν στον Ιεχωβά. Υπακοή στις οδηγίες του είναι ζωτική για την ευημερία των και για τη ζωή των. Τέκνα που υπακούουν σ’ αυτόν δεν είναι σαν εκείνα που εμπλέκονται σε συγκρούσεις συμμοριών, σε καταστροφή περιουσιών, σε ανήθικες πράξεις ή σε κάτι άλλο που είναι αντίθετο προς τη Χριστιανική διαγωγή. Αυτά αφήνουν να τα επηρεάζη ο λόγος και η οργάνωσις του Θεού μάλλον παρά ο διεφθαρμένος κόσμος στον οποίον εγεννήθησαν.

 3. Γιατί τέκνα, που έχουν πραγματικούς Χριστιανούς γονείς, έχουν ένα πλεονέκτημα πάνω από τα άλλα τέκνα;

³ Τέκνα γεννημένα από πραγματικούς Χριστιανούς γονείς έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα πάνω από εκείνα που εγεννήθησαν από γονείς που είναι Χριστιανοί κατ’ όνομα μόνο, διότι τους ανήκει το προνόμιο να έχουν ως γονείς μια μητέρα κι έναν πατέρα που αγαπούν τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό. Ένεκα τούτου, ανατρέφονται σε μια ατμόσφαιρα ευλαβούς αφοσιώσεως και υπηρεσίας στον Θεό. Από τα πρώτα τους χρόνια κατευθύνονται σ’ ένα δρόμο που οδηγεί στην επιδοκιμασία του Ιεχωβά και στην αιώνια ζωή. Καθώς μεγαλώνουν, η συνεχής πορεία των σ’ αυτόν τον δρόμο της δικαιοσύνης εξαρτάται ολοένα λιγώτερο από την επιρροή των γονέων των και ολοένα περισσότερο από τον εαυτό τους. Τα τέκνα εκείνα που εκτιμούν αυτή την ευνοημένη των θέσι θ’ αντισταθούν στην κακή επιρροή του κόσμου και θα συνεχίσουν τον καλό δρόμο στον οποίο τους έδωσαν ξεκίνημα οι γονείς των.

 4. Τι πρέπει ν’ αποφεύγουν τα τέκνα, που έχουν πραγματικούς Χριστιανούς γονείς, και σε ποιόν πρέπει ν’ αποβλέπουν ως παράδειγμα;

⁴ Η διάθεσις, που έχετε σεις τέκνα πραγματικών Χριστιανών γονέων, απέναντι της ευνοημένης σας θέσεως έχει άμεση σχέσι προς την πορεία της ζωής που εκλέγετε και την απόκτησι από μέρους σας της επιδοκιμασίας του Ιεχωβά Θεού. Αν λαμβάνετε ως κάτι το εξασφαλισμένο την καλή επιρροή της Χριστιανικής εκκλησίας και την ευνοημένη θέσι που έχετε, βρίσκεσθε σε κίνδυνο να χάσετε ό,τι έχετε. Μπορεί να γίνετε σαν το έθνος Ισραήλ, που έχασε την επιδοκιμασία του Θεού διότι ο λαός απέτυχε να εκτιμήση την ευνοημένη θέσι στην οποία ευρίσκετο. Αν ο Ιεχωβά σημαίνη τόσο πολλά για σας όσα εσήμαινε και για τον Σαμουήλ, τον Δαβίδ, τον Ιερεμία, τον Ιησούν και τον Τιμόθεο όταν ήσαν νέοι, θα επιθυμήτε με όλη σας την καρδιά να πράττετε ότι είναι ορθόν ενώπιον του Θεού. Αποβλέπετε στον Ιησούν ως παράδειγμά σας και όχι στους τραγουδιστάς και στους ηθοποιούς του κινηματογράφου του παλαιού αυτού κόσμου. Ο Ιησούς είχε την έντονη αυτή επιθυμία να υπακούη στον Ιεχωβά. Όταν ήταν δώδεκα μόνο ετών ηλικίας είπε: «Δεν ηξεύρετε ότι πρέπει να ήμαι εις τα του Πατρός μου;»—Λουκ. 2:49.

 5. Ποια τάσι θ’ αποφεύγουν τα αφιερωμένα τέκνα;

⁵ Η φυσική τάσις των νέων είναι να παίρνουν στα ελαφρά τα πράγματα, που θα έπρεπε να τους ενδιαφέρουν πάρα πολύ. Επειδή η ζωή είναι νέα σ’ αυτούς, τείνουν ν’ απορροφηθούν τόσο πολύ από τα νέα πράγματα που πρόκειται να δουν, τα νέα πράγματα που πρόκειται να κάμουν, τις νέες πείρες που πρόκειται να έχουν και τις τέρψεις που πρόκειται ν’ απολαύσουν, ώστε μπορεί ν’ αποτυγχάνουν να πάρουν στα σοβαρά την ευθύνη των ενώπιον του Θεού. Μπορεί ν’ αποτυγχάνουν να κρατήσουν στην υπέρτατη θέσι στη διάνοιά των την ανάγκη να είναι ευπειθείς σ’ αυτόν. Σεις νέοι που ακολουθείτε τον Χριστό Ιησού, πρέπει ν’ αποφεύγετε αυτή τη νεανική τάσι, με το να ζητήτε εξακολουθητικά ν’ αυξάνετε τη γνώσι σας και την εκτίμησι των Γραφικών αληθειών. Αν το κάνετε αυτό, οι στοργικοί γονείς σας δεν θα χρειάζεται να σας κεντρίζουν να κατευθύνετε τις νεανικές σας ενέργειες στην υπηρεσία του Θεού.

ΕΠΑΡΚΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΕΤΕ Σ’ ΑΥΤΟΝ

 6, 7. (α) Γιατί τα τέκνα πρέπει ν’ αφήνουν τον Θεό να κατευθύνη τη ζωή τους; (β) Ποια συμβουλή δίνει σ’ αυτά, και σε ποιου την κρίσι πρέπει να εμμένουν; Γιατί;

⁶ Ποτέ δεν μπορείτε να πάρετε κακό δρόμο με το να υπακούετε στον Ιεχωβά. Ό,τι σας λέγει μέσω του λόγου του και της οργανώσεώς του είναι για τα κάλλιστα συμφέροντά σας και για την παράτασι της ζωής σας. Μη γίνεσθε σαν μερικούς νέους που έχουν μια φουσκωμένη ιδέα για τη σοφία των, όταν αποκτούν λίγη γνώσι. Μη νομίζετε ανόητα ότι είσθε σοφώτερος από τον Θεό και μπορείτε να διευθύνετε τη ζωή σας καλύτερα από ό,τι μπορεί αυτός. Αυτός έχει ζήσει πολύ περισσότερον καιρό από σας, και είναι πολύ σοφώτερος. Αν και ο κόσμος μπορεί ανόητα ν’ απορρίπτη τη σοφία του, εσείς δεν πρέπει ν’ ακολουθήσετε την ανοησία του κόσμου. Η κακή κατάστασις, στην οποία βρίσκεται ο κόσμος σήμερα, αποτελεί απόδειξι του πού οδηγεί αυτή η πορεία της ανοησίας. Αναγνωρίστε το γεγονός ότι έχετε ζήσει μόνο ένα βραχύ χρονικό διάστημα και ότι έχετε πολλά να μάθετε. Ο άριστος διδάσκαλός σας είναι ο Ιεχωβά· εκτιμήστε, λοιπόν, τη σοφία του. «Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγια μου. Ας μη απομακρυνθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά, και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.»—Παροίμ. 4:20-22.

⁷ Όταν οι ρήσεις του Ιεχωβά φυλάττωνται κοντά στην καρδιά σας, δεν θα εμπιστεύεσθε στη δική σας κρίσι για το τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο. Αντιθέτως, θα οδηγήσθε από την κρίσι του όπως εκφράζεται στις Γραφές. Το γεγονός ακριβώς ότι οι γονείς σας χρειάσθηκε να σας διαπαιδαγωγήσουν πειθαρχικά κατά καιρούς επειδή εκάματε πράγματα που μπορεί να ενομίζατε ότι ήσαν εν τάξει, αλλά που ήσαν πραγματικά εσφαλμένα, δείχνει ότι δεν μπορείτε να βασίζεσθε στη δική σας κρίσι. Ακόμη και οι ενήλικοι δεν μπορούν δικαιωματικώς και ασφαλώς ν’ αποφασίζουν μόνοι των τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο, αλλά πρέπει να βασίζονται στους νόμους του Θεού. Η σοφή πορεία είναι ν’ ακολουθούμε την εξής συμβουλή: «Έλπιζε επί τον Ιεχωβά εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου· εν πάσαις ταις οδοίς σου αυτόν γνώριζε, και αυτός θέλει διευθύνει τα διαβήματά σου.»—Παροιμ. 3:5, 6, ΜΝΚ.

 8, 9. (α) Πώς υπακοή στον Ιεχωβά συνδέεται με τη ζωή σας; (β) Ποια παραδείγματα δείχνουν τα αποτελέσματα της απείθειας;

⁸ Σεις παιδιά μόλις έχετε αρχίσει να ζήτε, αλλ’ από τη γεύσι της ζωής, που ελάβατε, μπορείτε να δήτε ότι η ζωή είναι πάρα πολύ επιθυμητή. Είναι κάτι που πρέπει να προσκολληθήτε σ’ αυτό με όλη σας τη δύναμι. Με το να είσθε ευπειθή στον Ιεχωβά είναι δυνατόν να έχετε ζωή πάντοτε, διότι είναι γραμμένο: «Και αύτη είναι η υπόσχεσις την οποίαν αυτός υπεσχέθη προς ημάς, η ζωή η αιώνιος.» (1 Ιωάν. 2:25) Αλλά την υπεσχέθη μόνο σ’ εκείνους που τον αγαπούν και υπακούουν σ’ αυτόν, όχι σ’ εκείνους που απειθούν. Δεν μπορεί να αναμένεται ότι αυτός θα δώση το δώρο της ζωής στα τέκνα που απειθούν σ’ αυτόν, όπως δεν μπορεί να αναμένεται ότι καλοί γονείς θα δώσουν ένα υποσχεμένο δώρο σε απειθή τέκνα. Αντί να δώσουν δώρο οι γονείς θα τιμωρούσαν απειθή τέκνα. Ο Ιεχωβά δεν είναι διαφορετικός. «Θέλει αποδώσει εις έκαστον κατά τα έργα αυτού· εις μεν τους ζητούντας δι’ υπομονής έργου αγαθού δόξαν και τιμήν και αφθαρσίαν, ζωήν αιώνιον· εις δε τους φιλονείκους, και απειθούντας μεν εις την αλήθειαν, πειθομένους δε εις την αδικίαν, θέλει είσθαι θυμός και οργή, θλίψις και στενοχωρία.»—Ρωμ. 2:6-9.

⁹ Κυττάξτε τι συνέβη στον Αδάμ και στην Εύα λόγω της απειθείας των. Ενόμισαν ότι μπορούσαν ν’ αποφασίσουν μόνοι των τι ήταν καλό και κακό, με αποτέλεσμα ότι απείθησαν στον Θεό και έφεραν παθήματα επάνω τους και έχασαν τη ζωή τους. Σκεφθήτε, επίσης, για τους ανθρώπους της εποχής του Νώε, τους ανθρώπους των πόλεων Σοδόμων και Γομόρρων και τους στασιαστάς του έθνους Ισραήλ. Απείθεια στον Ιεχωβά ήταν η πτώσις των. Υπάρχουν, επομένως, επαρκείς λόγοι για να υπακούωμε στον Ιεχωβά.

ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΚΟΗ

10. Ποια στάσις απέναντι των Γραφικών περιορισμών θα μπορούσε ν’ αποτελή εμπόδιο στην υπακοή, και γιατί είναι εσφαλμένη;

¹⁰ Επειδή σεις παιδιά που είσθε μέσα στη Χριστιανική οργάνωσι βλέπετε εκείνους που είναι έξω απ’ αυτήν να κάνουν πράγματα που είναι απαγορευμένα σ’ εσάς, μπορεί κατά καιρούς να φρονήτε ότι οι Γραφικοί περιορισμοί επάνω σας είναι δεσμευτικοί. Μπορεί να δοκιμάζεσθε στο ζήτημα του να τους περιφρονήσετε, όταν μάλιστα βλέπετε τους έξω να μην τους χτυπά ο κεραυνός ούτε να τους καταπίνη η γη, επειδή πράττουν εκείνα που είναι Γραφικώς εσφαλμένα. Το να συμπεράνετε ότι και σεις, επίσης, μπορείτε να πράττετε το άδικο χωρίς βλάβη στον εαυτό σας θα ήταν ένα σοβαρό σφάλμα. Επειδή η αδικία δεν τιμωρείται αμέσως, αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνοι που πράττουν το άδικο δεν θα τιμωρηθούν. Σημειώστε τι λέγει ο λόγος του Θεού: «Επειδή η κατά του πονηρού έργου απόφασις δεν εκτελείται ταχέως, δια τούτο η καρδία των υιών των ανθρώπων είναι όλη έκδοτος εις το να πράττη το κακόν. Εις δε τον ασεβή δεν θέλει είσθαι καλόν, και δεν θέλουσι μακρυνθή αι ημέραι αυτού.» (Εκκλησ. 8:11, 13) Μια άλλη Γραφική περικοπή λέγει: «Μη αγανάκτει δια τους πονηρευομένους, μηδέ ζήλευε τους εργάτας της ανομίας. Διότι ως χόρτος ταχέως θέλουσι κοπή, και ως χλωρά βοτάνη θέλουσι καταμαρανθή.» (Ψαλμ. 37:1, 2) Οι Γραφικοί περιορισμοί, που ο Θεός έχει θέσει επάνω σας, σχηματίζουν ωρισμένους φραγμούς που είναι επιζήμιο για σας να τους υπερβήτε. Αφού σας έχει δώσει απέραντη ελευθερία μέσα σ’ αυτούς τους φραγμούς ή όρια, είναι λάθος να νομίζετε ότι αυτοί είναι δεσμευτικοί. Μια τέτοια άποψις αποτελεί εμπόδιο στην υπακοή.

11, 12. (α) Ποια δύναμις διαρκώς τραβά τα παιδιά προς απείθεια στον Θεό, και πώς οι αφιερωμένοι γονείς την πολεμούν; (β) Γιατί πρέπει ν’ αποφεύγεται συναναστροφή με παιδιά που δεν αγαπούν τον Θεό;

¹¹ Επειδή πρέπει, προς το παρόν, να ζήτε σ’ έναν πονηρό κόσμο, δεν μπορείτε ν’ αποφύγετε επαφή με παιδιά και ενηλίκους που παραβαίνουν τους νόμους του Θεού και έτσι πηγαίνουν πέρα από τα νόμιμα όρια που αυτός έθεσε στο ανθρώπινο γένος. Αυτή η κακή επιρροή είναι ένα άλλο εμπόδιο στην υπακοή σας στον Ιεχωβά. Είναι μια δύναμις που διαρκώς σας τραβά, προσπαθώντας να σας απομακρύνη από το να πράττετε το Γραφικώς ορθόν. Όσο περισσότερο μεγαλώνετε, τόσο συχνότερη θα είναι η επαφή σας με κακή επιρροή. Επειδή οι γονείς σας δεν μπορούν να εμποδίσουν τέτοιες επαφές, προσεπάθησαν να οικοδομήσουν την άμυνά σας, όχι μόνο με το να σας διδάσκουν τον λόγον του Θεού και τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του και τους δικαίους νόμους του, αλλά και με το να σας παίρνουν στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις και να σας ενθαρρύνουν να ζητήτε συντρόφους μέσα στην κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά.

¹² Υπάρχει επαρκής αιτία για την οποίαν η Γραφή λέγει: «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» (1 Κορ. 15:33) Όταν το παιδιά ζητούν ως συντρόφους άλλα παιδιά, που δεν έχουν αγάπη για τον Θεό ή σεβασμό για ό,τι είναι Γραφικώς ορθόν, προσκαλούν ταραχή για τον εαυτό τους. Αυτή η κακή επιρροή δεν θα τα βοηθήση να μείνουν μέσα στα Γραφικά όρια που αποτελούν προστασία για τη ζωή τους. Χρειάζονται ως συντρόφους παιδιά που θέλουν να υπακούουν στον Ιεχωβά, όχι να απειθούν σ’ αυτόν.

13. Πώς πρέπει να θεωρήται η εναντίωσις από κοσμικούς ενηλίκους και συμμαθητάς;

¹³ Ο τρόπος, με τον οποίον σας μεταχειρίζονται κοσμικοί ενήλικοι και συμμαθηταί, επειδή θέτετε την υπακοή σας πρώτα στον Θεό, μπορεί να πληγώση τα αισθήματά σας και την υπερηφάνειά σας, αλλά δεν είναι μήπως καλύτερα να σας λυπήσουν ασεβείς άνθρωποι, επειδή πράττετε εκείνο που είναι ορθόν, παρά να σας λυπήση ο Θεός επειδή πράττετε εκείνο που είναι εσφαλμένο; Δεν είναι καλύτερα να σας επαινή ο Θεός παρά να σας επαινούν άτομα που αυτός θα καταστρέψη στον Αρμαγεδδώνα; Θυμηθήτε τι είπε ο Ιησούς: «Ουαί εις εσάς, όταν πάντες οι άνθρωποι σας ευφημήσωσι.»—Λουκ. 6:26.

14, 15. (α) Γιατί πρέπει τα παιδιά να επιζητούν ταπεινοφροσύνη; (β) Γιατί δεν έχουν αιτία για να αισθάνωνται ότι υπερέχουν λόγω της γνώσεως που αποκτούν στο σχολείο;

¹⁴ Έλλειψις ταπεινοφροσύνης μπορεί να είναι, επίσης, εμπόδιο στην υπακοή. Επειδή μπορεί να παίρνετε καλούς βαθμούς στο σχολείο και να επαινήσθε για τη διανοητική σας λαμπρότητα, δεν πρέπει να έχετε φουσκωμένη ιδέα για τον εαυτό σας. Είναι επικίνδυνο για ένα άτομο να «φρονή υψηλότερα παρ’ ότι πρέπει να φρονή.» (Ρωμ. 12:3) Υπήρχε ένας άγγελος που φρονούσε πολύ υψηλά για τον εαυτό του· τόσο υψηλά που θεωρούσε τον εαυτό του σοφότερο από τον Θεό. Επέτρεψε ο αυτοθαυμασμός να τον κάμη να γίνη συκοφάντης και εχθρός του Θεού. Μην κάμετε το λάθος που έκαμε αυτός, που έγινε Σατανάς ή Διάβολος. «Εάν τις νομίζη ότι είναί τι, ενώ είναι μηδέν, εαυτόν εξαπατά»—Γαλ. 6:3.

¹⁵ Έχετε υπ’ όψιν ότι όλα όσα εμάθατε δεν είναι τίποτε εν συγκρίσει με όσα υπάρχουν ακόμη για να μάθετε. Ακόμη και προχωρημένοι στα χρόνια ενήλικοι που έχουν μελετήσει επιστήμη και άλλους τομείς γνώσεως σε όλη τη ζωή τους, γνωρίζουν συγκριτικώς ολίγα. Παρά το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει παραγεμίσει βιβλιοθήκες με γνώσι, αγνοεί ακόμη πολλά. Ιδού τι είπε επάνω στο θέμα αυτό ο Δρ Λη Α. Ντου-Μπριντζ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφορνίας, καθώς μετέδωσαν οι Τάιμς του Λος Άντζελες της 15ης Νοεμβρίου 1959: «Η άγνοια του ανθρωπίνου γένους είναι τόσο κολοσσιαία, φθάνει τόσο μακριά, και εκτείνεται σε τόσους τομείς, ώστε πράγματι υπερβαίνει κάθε περιγραφή. . . . Έχομε αιτία να είμεθα υπερήφανοι για το γεγονός ότι εδώ κι εκεί έχομε σφυρηλατήσει μια μικρή βάσι γνώσεως· εδώ κι εκεί έχομε ανάψει μια μικρή λυχνία που φωτίζει ένα περιωρισμένο μέρος στο αχανές σκότος. Αλλά και αν ακόμη μπορούσαμε να παραγεμίσωμε ένα κεφάλι με όλη τη γνώσι που οι άνθρωποι έχουν επισωρεύσει δια μέσου των αιώνων, ο ιδιοκτήτης αυτής της κεφαλής θα ήταν ακόμη ένας αγνοών άνθρωπος. Πράγματι, θα ήταν, πιθανώς, πιο έντονα ενήμερος της αγνοίας του από εκείνους από μας που γνωρίζουν πάρα πολύ ολιγώτερα.» Αφού οι ενήλικοι δεν έχουν λόγους για κομπασμό, πώς μπορούν να κομπάζουν τα παιδιά που έμαθαν μόνο ένα κλάσμα από ό,τι γνωρίζουν οι ενήλικοι; Επειδή ο Ιεχωβά Θεός γνωρίζει τα πάντα, προσέξτε εκείνο που λέγει και υπακούστε σ’ αυτόν.—Παροιμ. 3:7.

ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΥΛΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

16, 17. Γιατί είναι επικίνδυνο τα παιδιά να έχουν αχαλίνωτη αγάπη για υλικά πράγματα και τέρψεις, και τι είναι ανάγκη να πράττουν;

¹⁶ Υπάρχει μια τάσις μεταξύ των παιδιών σ’ αυτόν τον σύγχρονον αιώνα να έχουν αχαλίνωτη αγάπη για υλικά πράγματα και για τέρψεις. Δεν υπάρχει τίποτε το κακό σ’ αυτά τα ίδια τα πράγματα. Είναι η διάθεσις που μερικοί έχουν γι’ αυτά που είναι κακή. Η κοινή συνήθεια είναι να τα μεγαλώνουν πάνω από την αναλογία της σπουδαιότητός των. Σεις πρέπει ν’ αποφύγετε αυτό το λάθος. Η αχαλίνωτη, αγάπη για υλικά πράγματα φέρνει λύπη, ταραχή και τελικά θάνατο. Σημειώστε τι είπε ο απόστολος Παύλος για τον υλισμό: «Ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποίαν τινές ορεγόμενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς.»—1 Τιμ. 6:10.

¹⁷ Είναι υψίστης σπουδαιότητος να μάθετε να ελέγχετε τη φυσική επιθυμία για υλικά πράγματα και για τέρψεις. Μην τα αφήνετε να γίνουν πιο σπουδαία για σας από την υπακοή στον Ιεχωβά Θεό. Αν γίνουν, θα θυσιάσετε πραγματικά τη ζωή σας γι’ αυτά. Δεν αξίζει μήπως η ζωή σας περισσότερο από κάτι που θα γίνη παλαιό, έξω του συρμού και άχρηστο; Δεν αξίζει περισσότερο από τις λίγες στιγμές τέρψεως που μπορεί ν’ απολαύσετε από ένα υλικό απόκτημα ή από την ικανοποίησι σαρκικών επιθυμιών; Η σοφή πορεία είναι να ασκήτε σεις έλεγχο επάνω τους μάλλον παρά να επιτρέπετε να ελέγχουν αυτά εσάς.

18. Γιατί δεν πρέπει τα παιδιά να είναι απορροφημένα στο παρόν και να αγνοούν το μέλλον;

¹⁸ Αποφεύγετε την τάσι της νεότητος να είναι τελείως απορροφημένη στο παρόν, έχοντας μικρό μόνο ενδιαφέρον για το πώς οι πράξεις ενός ατόμου σήμερα μπορεί να το επηρεάσουν στο μέλλον. Η τάσις αυτή μπορεί να είναι ένα εμπόδιο στην υπακοή στον Ιεχωβά, καθώς η υπακοή ή παρακοή σ’ αυτόν τώρα θα δρέψη τα αποτελέσματά της στο μέλλον. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε το μέλλον αν θέλετε την επιδοκιμασία του. Είσθε ζωντανοί σήμερα, αλλά όταν έλθη η αύριον θέλετε να είσθε ακόμη ζωντανοί· δεν είναι έτσι; Αυτό δεν θα είναι δυνατόν αν δεν σκέπτεσθε καθόλου τον Δημιουργό σας σήμερα ή τα όσα απαιτεί από σας. Να είσθε σοφοί, λοιπόν, και δώστε προσοχή στην εξής συμβουλή: «Και ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου.»—Εκκλησ. 12:1.

ΔΕΙΞΤΕ ΠΡΟΘΥΜΙΑ ΣΤΟ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΕΤΕ

19. (α) Τι σημαίνει πρόθυμη υπηρεσία; (β) Πώς μπορεί να καλλιεργηθή η ορθή διάθεσις;

¹⁹ Ο Θεός δεν ευαρεστείται με το άτομο που τον υπηρετεί απρόθυμα και χρειάζεται να κεντρίζεται συνεχώς από άλλους για να πράττη το θείο θέλημα. Αν αληθινά αγαπάτε τον Δημιουργό σας, θα θέλετε να υπακούετε σ’ αυτόν, θα έχετε τη διάθεσι που διετυπώθη στον Ψαλμό 40, εδάφιο 8: «Χαίρω, Θεέ μου, να εκτελώ το θέλημά σου.» Η εκτίμησις αυτή πρέπει να καλλιεργήται με προσωπική μελέτη του λόγου του Θεού, με το να βάλωμε στην καρδιά μας τις οδηγίες του και με το να κρατούμε ζωηρά στη διάνοια τα μεγάλα πράγματα που ο Ιεχωβά έπραξε και ακόμη θα πράξη. Βαθιά εκτίμησις των πραγμάτων αυτών θα παρακινή σε πρόθυμη υπακοή. Εξετάστε την καλή αυτή συμβουλή: «Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου· διότι μακρότητα ημερών, και έτη ζωής, και ειρήνην, θέλουσι προσθέσει εις σε. Έλεος και αλήθεια ας μη σε εγκαταλίπωσι· δέσον αυτάς περί τον τράχηλόν σου· εγχάραξον αυτάς επί την πλάκα της καρδίας σου.»—Παροιμ. 3:1-3.

20, 21. (α) Τι μπορούν να κάμουν τα παιδιά για να δείξουν την προθυμία τους να υπακούουν στον Ιεχωβά; (β) Ποια προμήθεια γίνεται για τα παιδιά της κοινωνίας Νέου Κόσμου ώστε να υπηρετούν τον Δημιουργό τους;

²⁰ Η προθυμία σας να υπακούετε μπορεί να δειχθή, όχι μόνο με το να ζήτε σύμφωνα με τους Γραφικούς κανόνες, αλλά και με το να κάμετε χρήσι της ζωοπαρόχου γνώσεως που μαθαίνετε από τον λόγον του Θεού. Με το να χρησιμοποιήτε αυτή τη γνώσι για να μεγαλύνετε τον Ιεχωβά και να βοηθήσετε άλλους να μάθουν γι’ αυτόν και τους θαυμαστούς σκοπούς του, εκδηλώνετε την επιθυμία σας να πράττετε το θέλημά του. Θα πράττετε τότε όπως διατάσσεσθε Γραφικώς: «Δοξολογείτε τον Ιεχωβά· επικαλείσθε το όνομα αυτού· κάμετε γνωστά εν τοις λαοίς τα έργα αυτού. Ψάλλετε εις αυτόν· ψαλμωδείτε εις αυτόν λαλείτε περί πάντων των θαυμασίων αυτού.»—Ψαλμ. 105:1, 2, ΜΝΚ.

²¹ Η δραστηριότης στη Χριστιανική διακονία δεν μπορεί να περιορισθή στους ενηλίκους. Είναι ένα προνόμιο υπηρεσίας το ότι σεις παιδιά μπορείτε Γραφικώς να μετέχετε σ’ αυτήν, και πρέπει να ενασχολήσθε σ’ αυτήν. Αν θέλετε να υπακούετε στον Ιεχωβά, θα ενασχολήσθε τακτικά στη διακονική δράσι, που διευθετείται από τη θεοκρατική οργάνωσι. Εκτός από την εβδομαδιαία υπηρεσία στη διακονία, που η οργάνωσις καθιστά διαθέσιμη σ’ εσάς, σας δίδει τη λαμπρή ευκαιρία να υπηρετήτε τον Δημιουργό σας κάθε μέρα στη διάρκεια των περιόδων διακοπών με το να είσθε ένας σκαπανεύς διακοπών έξω στον αγρό για μαρτυρία. Ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει να δαπανάτε το μεγαλύτερο μέρος μιας περιόδου διακοπών; Αφού η διακήρυξις των αληθειών και των σκοπών του Ιεχωβά στους ανθρώπους διετάχθη απ’ αυτόν, υπακούετε σ’ αυτόν με το να ενασχολήσθε με ζήλο τακτικά στη διακήρυξι αυτή;

22. Πώς πρέπει οι νέοι να θεωρούν τα θεοκρατικά καθήκοντα που τους ανατίθενται;

²² Εκτός από τις ευκαιρίες να κηρύττετε από σπίτι σε σπίτι, προθυμία να υπακούετε στον Ιεχωβά μπορεί να καταδειχθή όταν σας ανατίθενται θεοκρατικά καθήκοντα και ευθύνες στην εκκλησία. Στην αρχή τα καθήκοντα που σας ανατίθενται είναι μικρά, αλλά καθώς μεγαλώνετε στην ηλικία γίνονται μεγαλύτερα, με περισσότερες ευθύνες προσηρτημένες σ’ αυτά. Το ν’ αποφεύγετε αυτές τις ευθύνες με το ν’ απορρίπτετε ό,τι σας ανατίθεται αποκαλύπτει κακό φρόνημα, απροθυμία να χρησιμοποιήσετε τη δύναμί σας και τις ικανότητες σας πλήρως για να προαγάγετε τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπηρετείτε τον Θεό με ευχαρίστησι. Αυτό δεν είναι εκδήλωσις ολοκάρδιας αφοσιώσεως σ’ αυτόν. Μην απορρίπτετε θεοκρατικά καθήκοντα, αλλά να είσθε ευγνώμονες ότι βρεθήκατε άξιοι μεγαλυτέρων προνομίων υπηρεσίας.

23. Γιατί πρέπει να παιδιά να προσέχουν τη διαγωγή τους;

²³ Στη σχέσι σας με τους συμμαθητάς και τους κοσμικούς ενηλίκους είναι πάρα πολύ σπουδαίο να συμπεριφέρεσθε μ’ ένα τρόπο που είναι υπεράνω μομφής. Πρέπει να θυμάστε ότι είσθε ένας δούλος του Υψίστου πάντοτε, όχι μόνο όταν είσθε στη διακονία του αγρού. Ακατάλληλη διαγωγή φέρνει όνειδος στο όνομά του επειδή βαστάζετε αυτό το όνομα ως ένας από τους μάρτυράς του. Αποτελεί, επίσης, κακή αντανάκλασι επάνω στη θεοκρατική οργάνωσι. Αν οι κοσμικοί άνθρωποι και οι συμμαθηταί μιλούν κακά για σας, αυτό ας συμβαίνη λόγω της αφοσιώσεώς σας στον Ιεχωβά και όχι λόγω κακής διαγωγής. «Διότι μηδείς υμών ας μη πάσχη ως φονεύς, ή κλέπτης, ή κακοποιός, ή ως περιεργαζόμενος τα αλλότρια· αλλ’ εάν πάσχη ως Χριστιανός, ας μη αισχύνηται, αλλ’ ας δοξάζη τον Θεόν κατά τούτο.»—1 Πέτρ. 4:15, 16.

24, 25. (α) Πώς μπορούν παιδιά ν’ αντιμετωπίσουν δοκιμασία της ακεραιότητός των; (β) Πώς μπορούν ν’ αποκτήσουν τη δύναμι να μένουν σταθερά;

²⁴ Κατά καιρούς η ακεραιότης σας θα τίθεται σε δοκιμασία καθώς θα καταβάλλονται προσπάθειες από κοσμικά άτομα να σας κάμουν να ενεργήτε πράξεις που είναι εναντίον του θελήματος του Θεού. Οι γονείς σας μπορεί να μην είναι παρόντες την ώρα εκείνη για να σας βοηθήσουν, αλλά θ’ απόκειται σ’ εσάς ν’ αποφασίσετε αν θα υπακούσετε στον Θεό ή όχι. Θέτοντας πρώτα την υπακοή σ’ αυτόν, μπορεί να γίνετε αντιδημοτικός ανάμεσα στους συμμαθητάς σας και στους κοσμικούς ενηλίκους, αλλά ποιό είναι πιο σπουδαίο, δημοτικότης απέναντι των κοσμικών ανθρώπων ή δημοτικότης απέναντι του Θεού; Το τι αυτοί σκέπτονται για σας δεν είναι τόσο σπουδαίο, όσο το τι ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός σας, σκέπτεται για σας. Αν τον αγαπάτε με όλη σας την καρδιά, και θέλετε να σας αγαπά κι αυτός, θα μένετε σταθεροί.

²⁵ Ο Ιησούς έδωσε το παράδειγμα για σας υπακούοντας πιστά στον Ιεχωβά πάντοτε, αδιάφορο τι άλλοι έλεγαν ή έπρατταν σ’ αυτόν. Ο κόσμος δεν τον αγαπούσε, αλλ’ αυτός δεν προσπαθούσε ν’ αρέση στον κόσμο. Ενδιεφέρετο να ευαρεστή τον Ιεχωβά Θεό. Έχετε την ίδια επιθυμία; Μπορείτε να κρατήσετε την ακεραιότητα σας όπως την κρατούσε αυτός; Για να το κάμετε αυτό, είναι ανάγκη να εποικοδομήτε εξακολουθητικά την πνευματική σας δύναμι με προσωπική μελέτη της Γραφής, με δραστηριότητα στη διακονία και με το να παρακαλήτε γι’ αυτήν στην προσευχή.

26. Γιατί ο καιρός αυτός είναι σοβαρός καιρός για τα παιδιά;

²⁶ Ζούμε σ’ ένα βαρυσήμαντο καιρό της ανθρωπίνης ιστορίας, όχι από την άποψι των αξιοσημείωτων εφευρέσεων που παρήγαγε ο άνθρωπος, αλλ’ από την άποψι των σκοπών του Ιεχωβά. Είναι ο πριν από μακρόν χρόνον προειπωμένος καιρός του τέλους του παρόντος πονηρού κόσμου. Σύντομα ο Ιεχωβά θα τερματίση την ύπαρξι του κόσμου αυτού στη μάχη του Αρμαγεδδώνος και θα εισαγάγη έναν νέο κόσμο δικαιοσύνης. Είναι ένας σοβαρός καιρός για τα παιδιά καθώς και για τους ενηλίκους, διότι τα παιδιά, που δεν υπακούουν στον Ιεχωβά, δεν θα είναι μεταξύ εκείνων που θα επιζήσουν από τη μάχη αυτή. Ο Θεός δεν θα τα διαφυλάξη στον νέο κόσμο απλώς επειδή είναι παιδιά. Αυτό είναι φανερό από το γεγονός ότι δεν διεφύλαξε τα νεαρά τέκνα μέσα από τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε απλώς επειδή ήσαν παιδιά. Καταδεικνύεται, επίσης, στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ ότι απλώς επειδή είσθε νέοι δεν υπάρχει λόγος να σας κρατήση ζωντανούς ο Θεός. Ο Ιεζεκιήλ έγραψε: «Γέροντας, νέους, και παρθένους, και νήπια, και γυναίκας, φονεύσατε μέχρις εξαλείψεως· εις πάντα όμως άνθρωπον εφ’ ου είναι το σημείον, μη πλησιάσητε.» (Ιεζ. 9:6) Το ότι είσθε παιδιά, που λατρεύουν και υπηρετούν τον Ιεχωβά όπως αυτός διέταξε και που έχουν το σημείο της προστασίας—α ναι, αυτό θα σημαίνη διαφύλαξι και ζωή για σας.

27. Γιατί είναι σπουδαία η ερώτησις, Υπακούετε στον Ιεχωβά; και τι πρέπει να γίνη για να δοθή καταφατική απάντησις;

²⁷ Η ερώτησις, Υπακούετε στον Ιεχωβά; είναι τόσο σπουδαία, ώστε η συνεχής σας ύπαρξις και η αιώνια ευημερία σας εξαρτάται από το να μπορήτε να δώσετε καταφατική απάντησι. Αν δεν μπορήτε, τότε λάβετε άμεσα μέτρα ώστε να μπορήτε. Αποκτήστε εκτενή γνώσι του γραπτού λόγου και των σκοπών του Ιεχωβά και χρησιμοποιείτε αυτή τη γνώσι τακτικά στη διακονία. Μην παραλείπετε να βρίσκεσθε στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις της κοινωνίας Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Να είσθε σοφοί περιπατώντας στο δρόμο της υπακοής στον Ιεχωβά πριν από τον Αρμαγεδδώνα, για να μπορέσετε να είσθε ζωντανοί μετά τον Αρμαγεδδώνα.