και να δοξάζωμε τον Θεό και να υπερασπίζωμε την παγκόσμια βασιλεία του. Το γεγονός που επισκιάζει όλα τα άλλα σήμερα, ότι, δηλαδή, η βασιλεία του Θεού κυβερνά και επομένως το τέλος του παλαιού κόσμου είναι πλησίον, το γεγονός αυτό πρέπει να κυριαρχή στη ζωή μας. Οι ημέρες αυτές, μολονότι πονηρές, μας παρέχουν μια ευκαιρία, την ευκαιρία να ‘εξαγοράζωμεν τον καιρόν’. Πώς; Με το να μη σπαταλούμε πια καιρό για να περιπατούμε ασύμφορα και παράλογα όπως περιπατούν οι καταδικασμένοι κοσμικόφρονες, αλλά να περιπατούμε σοφά σύμφωνα μ’ εκείνο που διακρίνομε ότι είναι θέλημα του Ιεχωβά. Στην περίπτωσι αυτή θα βρεθούμε σε αρμονία με τη βασιλεία του Θεού δια του Χριστού, και θ’ αποκτήσωμε ζωή με ευτυχία στην δικαία του τάξι νέων ουρανών και νέας γης.

Μέρος 15—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Κατά την 1η Οκτωβρίου του 2 π.Χ., γεννήθηκε ο «βασιλεύς που θα επιβάλη το υπέρτατον θέλημα», ενώ η ειδωλολατρική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατείχε την παγκόσμια κυριαρχία. Προηγήθη στη γη ένας πρόδρομος, ο Ιωάννης, γυιός του ιερέως Ζαχαρία. Ο άγγελος Γαβριήλ ενεφανίσθη στον ναό της Ιερουσαλήμ και ανήγγειλε στον γηραιό Ζαχαρία ότι επρόκειτο να γίνη πατέρας αυτού του προδρόμου. Στη διάρκεια του έκτου μηνός της εγκυμοσύνης της γηραιάς συζύγου του Ζαχαρία Ελισάβετ, ο άγγελος Γαβριήλ ενεφανίσθη στην παρθένο Ιουδαία Μαρία της προγονικής γραμμής του Βασιλέως Δαβίδ στη Ναζαρέτ. Ο Γαβριήλ είπε στη Μαρία ότι αυτή εξελέγη να γίνη η μητέρα του αιωνίου βασιλικού Κληρονόμου του Βασιλέως Δαβίδ. Θα συνελάμβανε το τέκνον με την ενέργεια του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά, έτσι ώστε το άγιο τέκνον που θα εγεννάτο θα ήταν στην πραγματικότητα ο Υιός του Θεού. Η Μαρία υποτακτικά εδέχθη αυτή τη θεία διάταξι.

 5. Τι έλαβε χώραν όταν η Μαρία επεσκέφθη κι εχαιρέτησε την Ελισάβετ;

⁵ Η Μαρία αμέσως συνέλαβε τον Υιόν του Θεού, τον Ιησούν, διότι τώρα πνεύμα άγιον επήλθε σ’ αυτήν και δύναμις του Υψίστου την επεσκίασε. Έσπευσε να το πη στην έγκυο συγγενή της Ελισάβετ, τη σύζυγο του ιερέως Ζαχαρία, η οποία κυοφορούσε τον Ιωάννη, όπως είχε ειπεί ο Γαβριήλ. Μόλις την εχαιρέτησε η Μαρία, ο Ιωάννης εσκίρτησε μέσα στην κοιλία της και η Ελισάβετ «επλήσθη πνεύματος αγίου.» Είπε στη Μαρία: «Ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. Και πόθεν μοι τούτο, να έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; Διότι ιδού, καθώς ήλθεν η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησεν εν αγαλλιάσει το βρέφος εν τη κοιλία μου.»—Λουκ. 1:39-44.

 6. Ποια αναγνώρισι έκαμε έτσι η Ελισάβετ και ο αγέννητος Ιωάννης, και πως αυτό ήταν σε αρμονία με τον Ψαλμό 110:1;

⁶ Εδώ η Ελισάβετ κάτω από την ενέργεια του πνεύματος ανεγνώρισε ότι το παιδί της Μαρίας επρόκειτο να είναι ο «Κύριός» της. Κάτω από την παρόρμησι του ιδίου αγίου πνεύματος, ο αγέννητος ακόμη γυιός της Ελισάβετ Ιωάννης ομοίως ανεγνώρισε το τέκνον της Μαρίας ότι θα ήταν ο «Κύριός» του. Πριν από αιώνες, ο Βασιλεύς Δαβίδ είχε κάμει την ίδια αναγνώρισι, στον Ψαλμό 110:1. Η ίδια η Μαρία, κάτω από έμπνευσι, εμεγάλυνε τον Ιεχωβά Θεό, τον ουράνιο Πατέρα του αγεννήτου υιού της. Παρέμεινε με την Ελισάβετ σχεδόν ως τη γέννησι του Ιωάννου και κατόπιν επέστρεψε στη Ναζαρέτ.—Λουκ. 1:46-56.

 7. Ποια προφητεία εξέφερε ο Ζαχαρίας στη γέννησι του γυιού του Ιωάννου, και πώς ενεθαρρύνθη ο ξυλουργός Ιωσήφ να νυμφευθή την έγκυο Μαρία;

⁷ Τώρα εγεννήθη ο γυιός της Ελισάβετ. Ο σύζυγός της εκάλεσε το όνομα του παιδιού Ιωάννη και τότε, γεμάτος από άγιο πνεύμα, επροφήτευσε τα εξής για τον γυιό του Ιωάννη: «Και συ, παιδίον, προφήτης του Υψίστου θέλεις ονομασθή· διότι θέλεις προπορευθή προ προσώπου του Ιεχωβά, εις το να ετοιμάσης τας οδούς αυτού, εις το να δώσης γνώσιν σωτηρίας εις τον λαόν αυτού, δια της αφέσεως των αμαρτιών αυτών,