Η Φροντίδα του Δούλου για τα Υπάρχοντα του Κυρίου
1, 2. Πώς εφρόντισε ο πιστός δούλος για τα «υπάρχοντα»;
ΓΙΑΤΙ όλα τα «υπάρχοντα» του Κυρίου ανετέθησαν στη φροντίδα του «πιστού και φρονίμου δούλου»; Τούτο συμβαίνει διότι αυτός θα εφρόντιζε γι’ αυτά καλά. Ακριβώς όπως ο δούλος της παραβολής θα εφρόντιζε να είναι το κάθε τι σε καλή κατάστασι και επιδιωρθωμένο, τα χωράφια να είναι καλλιεργημένα, να υπάρχη καλή αποθήκευσις, αφθονία από καρπούς, λαχανικά και σπόρους, τα μέλη του οίκου να είναι καλά ντυμένα, έτσι έγινε και σήμερα με την επιδοκιμασμένη αυτή τάξι του δούλου, σχετικά με τα συμφέροντα της Βασιλείας. Οι υπηρέται του Κυρίου τρέφονται και εξαρτίζονται καλά. Ο «δούλος» φροντίζει να εκτελούνται οι εντολές του Θεού και του Ιησού Χριστού, μερικές από τις οποίες είναι οι εξής: «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ειπεί, Δοξολογείτε τον Ιεχωβά, επικαλείσθε το όνομα αυτού, κάμετε γνωστά εις τα έθνη τα έργα αυτού, μνημονεύετε ότι υψώθη το όνομα αυτού.» (Ησαΐας 12:4, Α.Σ.Μ.) «Δια τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το όνομά μου· δια τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τη ημέρα, ότι εγώ είμαι ο λαλών· ιδού, εγώ. Πόσον ωραίοι είναι επί των ορέων οι πόδες του ευαγγελιζομένου, του κηρύττοντος ειρήνην! του ευαγγελιζομένου αγαθά, του κηρύττοντος σωτηρίαν, του λέγοντος προς την Σιών, Ο Θεός σου βασιλεύει! Οι φύλακές σου θέλουσιν υψώσει φωνήν· εν φωναίς ομού θέλουσιν αλαλάζει· διότι θέλουσιν ιδεί οφθαλμός προς οφθαλμόν, όταν ο Ιεχωβά ανορθώση την Σιών.» (Ησαΐας 52:6-8, Α.Σ.Μ.) «Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει ο Ιεχωβά, και ο δούλος μου, τον οποίον έκλεξα, δια να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ, και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι· προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν, ουδέ θέλει υπάρχει μετ’ εμέ. Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει.» (Ησαΐας 43:10, 11, Α.Σ.Μ.) «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθαίος 24:14) «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.» (Ματθαίος 28:19) «Υιέ ανθρώπου, σε κατέστησα φύλακα επί τον οίκον Ισραήλ· άκουσον λοιπόν λόγον εκ του στόματός μου, και νουθέτησον αυτούς παρ’ εμού. Όταν λέγω προς τον άνομον, εξάπαντος θέλεις θανατωθή, και συ δεν νουθετήσης αυτόν, και δεν λαλήσης δια να αποτρέψης τον άνομον από της οδού αυτού της ανόμου, ώστε να σώσης την ζωήν αυτού, εκείνος μεν ο άνομος θέλει αποθάνει εν τη ανομία αυτού· πλην εκ της χειρός σου θέλω ζητήσει το αίμα αυτού.»—Ιεζεκιήλ 3:17, 18. Βλέπε επίσης Ιεζεκιήλ 9:1-11· Σοφονίας 2:1-3.
2 Το όνομα του Ιεχωβά γίνεται γνωστό σε όλο τον κόσμο. Παντού κηρύττονται τα καλά νέα της Βασιλείας. Οι εντολές διδάσκονται σε πλήθη. Δίδεται η προειδοποίησις στους ανόμους και διακηρύττεται το τέλος του κόσμου τούτου. Το σημάδεμα εκείνων που πρόκειται να διαφυλαχθούν στον Αρμαγεδδώνα προχωρεί. Εκατοντάδες χιλιάδων στρέφονται στη δικαιοσύνη και ζητούν πραότητα. Τα «άλλα πρόβατα» συνάγονται σε μια ποίμνη. Το Σημείο της Βασιλείας υψώνεται ψηλά, ο δρόμος ετοιμάζεται για τους εξορίστους που επανέρχονται. Τα πρόβατα προστατεύονται από επιθετικούς και ανηλεείς ανθρώπους, και από εκείνους που θα έβλαπταν τα αιώνια συμφέροντά τους. Οι άγονοι τόποι στον κόσμο ανθούν, διότι εκεί που προ ολίγων μόλις ετών αινούσαν τον Ιεχωβά ένα ή δύο άτομα, τώρα υπάρχουν εκατοντάδες, μάλιστα, και χιλιάδες. Τα μάτια των τυφλών ανοίγονται, τα αυτιά των κωφών εκφράσσονται, η γλώσσα των βωβών λύνεται, και ο χωλός μπορεί να πηδά. Αυτά τα θαύματα γίνονται τώρα με πνευματική έννοια, αλλά στο νέο κόσμο θα πραγματοποιηθούν μ’ ένα πολύ κατά γράμμα τρόπο.
3. Ποια είναι μερικά άλλα συμφέροντα που έχει υπό την φροντίδα του ο «δούλος»;
3 Σε άλλα συμφέροντα («υπάρχοντα») της Βασιλείας δίδεται επίσης η πιο επιμελής, στοχαστική και πλήρης προσοχή, διότι υπάρχει επαγρύπνησις στην όλη συγκρότησι της ορατής οργανώσεως του Κυρίου και τα αδύνατα μέρη συνεχώς ενισχύονται. Ο ίδιος ο καταστατικός χάρτης της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά εσυγχρονίσθηκε και έτσι η Εταιρία έγινε ένα πιο άμεσα διευθυνόμενο, ζωντανό συγκρότημα, και ένα πιο ισχυρό, εύχρηστο όργανο. Έπειτα υπάρχουν τα συμφέροντα της οργανώσεως και διευθύνσεως όλων των τμημάτων, των ιεραποστολικών οίκων, της Σχολής της Σκοπιάς «Γαλαάδ», του ραδιοφωνικού σταθμού, των αγροκτημάτων της Βασιλείας, των περιοχών και περιφερειών, όλων των συνελεύσεων, των ομάδων, των σκαπανέων, της υπηρεσίας δημοσίας μαρτυρίας, των Γραφικών μελετών, του σχολείου Θεοκρατικής διακονίας. Υπάρχουν πολύ περισσότερα συμφέροντα του νέου κόσμου που είναι «υπάρχοντα» ή «αγαθά» ανατεθειμένα στη φροντίδα του «δούλου».
4. Σε ποιον και μόνο ανετέθη η ευθύνη των «υπαρχόντων»;
4 Ναι, τα «υπάρχοντα» αυτά έχουν τεθή υπό την δικαιοδοσία του κεχρισμένου υπολοίπου μαζί με το νόμιμο κυβερνητικό του σώμα που ενεργεί μέσω της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά. Σε κανένα άλλον σε όλο τον κόσμο δεν ανετέθη η ευθύνη των υπαρχόντων αυτών, ούτε εδόθη η εξουσία να διευθύνη και χειρισθή τέτοια συμφέροντα. Σε μερικούς αναγνώστας μπορεί αυτό να φανή σκληρή δήλωσις· αλλά είναι η αλήθεια, και γίνεται η δήλωσις αυτή για την προστασία των «άλλων προβάτων» του Κυρίου, για να μπορούν να αναγνωρίσουν αυτόν τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον» και να ξέρουν ότι ο «κύριος» έχει εμπιστοσύνη στην πιστή από μέρους του εκπλήρωσι της αποστολής που του έχει εμπιστευθή. Για τούτο, ιδέτε τώρα τα προοδευτικά έργα του Κυρίου που επέστρεψε και χρησιμοποιεί τον πιστό του λαό. Αν βλέπωμε αυτά τα πράγματα, γίνεται δεσμευτικό μας καθήκον το να συνεργασθούμε μ’ αυτόν τον δούλον για να λάβωμε εύνοια.
Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
5. Τι σημαίνει για το δούλο η εμπιστοσύνη του Κυρίου προς αυτόν;
5 Πέρα από κάθε ανθρώπινη αντίληψι είναι η θαυμαστή διευθέτησις που έκαμε ο Κύριος Ιησούς Χριστός να εμπιστευθή στο δούλο του όλες τις τεράστιες ευθύνες επάνω στη γη, που αφορούν το νέο κόσμο. Η ευτυχία εκείνων που έχουν την εμπιστοσύνη του Κυρίου φθάνει πολύ πέρα από τις ανθρώπινες τέρψεις. Είναι εκείνη η ενδόμυχη συναίσθησις ότι έχει πραγματικά την επιδοκιμασία του Κυρίου για την νομοταγή και πιστή διακονία που έχει εκτελεσθή έως τώρα. Είναι αναψυκτικό και ασφαλώς ευεργετικό για όλους να μάθουν γιατί ο Κύριος έχει εμπιστοσύνη στο λαό του στο τέλος του κόσμου στο οποίο βρισκόμαστε. Εξ άλλου, όταν κατανοηθή αυτό, τίθεται το παράδειγμα για όλους να το ακολουθήσουν, αν θα ήθελαν και αυτοί επίσης να έχουν την εμπιστοσύνη του.
6. Τι προκαλεί αυτή την εμπιστοσύνη προς το δούλο του;
6 Ο Κύριος γνωρίζει ότι οι πιστοί του εξετίμησαν τον λόγον του, τον λόγον της ζωής, τον εκήρυξαν ‘εγκαίρως, ακαίρως’, ωδήγησαν το λαό του στον ορθό δρόμο, μη επιτρέποντας ποτέ να σπρωχθή ο λόγος του στην αφάνεια πίσω από την ανθρώπινη φιλοσοφία, τις παραδόσεις των ανθρώπων, τη λατρεία κτισμάτων και την προπαγάνδα αυτού του κόσμου. Ο δούλος εκράτησε ψηλά τους σκοπούς και τη βασιλεία του Θεού, ναι, ψηλότερα από όλα τα ανθρώπινα σχέδια, επάνω από τις προσβολές, τις συκοφαντίες και τους ονειδισμούς της πονηρής αυτής γενεάς. Ο Θεός θα διαφύλαξη τον λόγον του, και κανείς δεν μπορεί να τον καταστρέψη· αλλά πόσο χαίρεται αυτός και ευχαριστείται για κείνους που μπορεί να τους εμπιστευθή, εκείνους που έχουν το πνεύμα του, που είναι σαν ‘άνθρωποι κατά την καρδίαν του Θεού’! (1 Σαμουήλ 13:14) Ο Κύριος γνωρίζει από την περασμένη υπηρεσία ότι ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» του θα είναι ένας πιστός φρουρός του λόγου, φυλάσσοντάς τον καλά, ότι θα τον μεταχειρίζεται ως την πιο πολύτιμη παρακαταθήκη, ότι θα τον μεγαλύνη, υποφέροντας γι’ αυτόν και ακόμη πεθαίνοντας γι’ αυτόν. Αυτός γνωρίζει τους ιδικούς του και έχει θέσει εκεί που πρέπει την εμπιστοσύνη του.
7. (α) Ωπισθοχώρησε ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» από την υπηρεσία; (β) Πώς ο δούλος είναι «τυφλός»;
7 Ο δούλος δεν ‘συνεστάλη’ να διακηρύξη ολόκληρη τη βουλή του Θεού (Πράξεις 20:27), άσχετα με το αν ανήγγελλε την ειρηνική χιλιετή βασιλεία ή την καταστρεπτική, τρομερή συμφορά του Αρμαγεδδώνος, αν εξύψωνε το όνομα του Θεού ή κατήγγελλε τον κόσμο του Διαβόλου. (Αποκάλυψις 20:6· 16:12-16· Ησαΐας 12· Αποκάλυψις 18:4, 5) Πολέμησαν εξακολουθητικά και προχώρησαν παρ’ όλη την ανισότητα του αγώνος, ‘δια δυσφημίας και ευφημίας’. Υπηρέτησαν δια μέσου δύο παγκοσμίων πολέμων, χωρίς όμως να διακόψουν ή να σταματήσουν στο δρόμο τους. Εμπρός, πάντοτε εμπρός, εκπληρώνοντας το καθήκον τους και πάντοτε φροντίζοντας για τα συμφέροντα της Βασιλείας. Επέδωσαν προειδοποιητικές προκηρύξεις εναντίον των εθνών και ολοκλήρου του κόσμου και δεν εδίστασαν να παραστούν ενώπιον των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας χάριν του ευαγγελίου, ή ενώπιον κυβερνητών και πολλών από τους επισήμους για να δώσουν μαρτυρία για τη Βασιλεία. Σε όλο το δρόμο της αυτή η τάξις του «πιστού δούλου» ενδιαφερόταν βαθιά για τα συμφέροντα του νέου κόσμου. Για κάθε τι άλλο ήταν τυφλοί. Ναι, τυφλοί για όλα εκτός από το να πράττουν το θέλημα του Θεού και να υπακούουν στον Βασιλέα. Η επιθυμία τους υπήρξε να υπηρετούν και να ευαρεστούν τον Βασιλέα του νέου κόσμου, και όχι ανθρώπους. Έκαμαν αυτό το ένα πράγμα. Αυτή η τάξις του δούλου υπήρξε τελείως και απολύτως αξιόπιστη. Δεν επέτρεψε να διαφύγη καμμία ευκαιρία που θα μπορούσε να προαγάγη τα συμφέροντα της Βασιλείας. Εξεπλήρωσε τελείως το καθήκον της. Όχι μόνο επιμελήθηκε τα «υπάρχοντα» αυτά, αλλά και πάντοτε εζήτησε να τα προαγάγη. Ο Βασιλεύς του νέου κόσμου έχει εμπιστοσύνη στον δούλο του ότι θα διαχειρισθή πιστά αυτά τα «υπάρχοντα» τώρα και θα συνεχίση να κάνη το ίδιο στα έτη που είναι μπροστά μας. Υπάρχουν πολλά ακόμη να εκτελεσθούν, και με την αγαθότητα του Ιεχωβά το μέγα έργον θα γίνη.
8. Δείχνει ο «άρχων» την εμπιστοσύνη του σε άτομα;
8 Είναι αληθινό και είναι γεγονός ότι ο Κύριος έδειξε την εμπιστοσύνη του σ’ αυτόν τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον», αλλά τι θα πούμε για όλα τα άτομα που αποτελούν το κεχρισμένο υπόλοιπο και για τις χιλιάδες τώρα των «άλλων προβάτων» καλής θελήσεως; Εκφράζει τάχα ο «άρχων» αυτός την ευαρέσκειά του και την εμπιστοσύνη του σ’ αυτά τα άτομα, ή διαπραγματεύεται και πολιτεύεται μόνο με ομίλους; Χωρίς αμφιβολία κρίνει και επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει άτομα. Βέβαια, τα άτομα αυτά δεν ενεργούν ανεξάρτητα από τον «πιστό δούλο». Μερικές από τις ευθύνες αυτών των ατόμων φανερώνονται από την «παραβολή των ταλάντων».
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ
9, 10. Τι δείχνει η παραβολή των ταλάντων, και πότε είναι ο καιρός της εκπληρώσεώς της;
9 Η παραβολή αυτή αναγράφεται στο Ματθαίο 25:14-30, και αφορά τα συμφέροντα, τα προνόμια και τις ευκαιρίες της Βασιλείας. Όταν εξέθετε αυτήν την παραβολή και τις άλλες που προηγούνται, ο Κύριος έλεγε, ‘Ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με . . .’. Αυτό δεν σημαίνει ότι η παραβολή αυτή θα εκπληρωθή αφού πρώτα η εκκλησία εισέλθη στον ουρανό, ούτε λέγει ο Ιησούς μ’ αυτές τις παραβολές με τι είναι όμοιος ο ουρανός. Όχι, δεν διδάσκει αυτό. Παρατηρήστε στο Ματθαίο 25:1, «Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με . . .» Αυτό δείχνει έναν ειδικό καιρό, και αυτός είναι ο καιρός που επιστρέφει ο Κύριος, πριν όμως καταστρέψη τον πονηρόν αυτόν κόσμο και εγκαινιάση τη χιλιετή βασιλεία του μεταξύ των ανθρώπων. Είναι ο καιρός της «συντελείας του αιώνος». Το ίδιο συμβαίνει και με την παραβολή των ταλάντων· ο κύριος πηγαίνει σ’ ένα μακρινό ταξίδι και καλεί τους δούλους του μαζί και τους παραδίδει τα υπάρχοντά του. Ο ένας παίρνει πέντε τάλαντα, ένας άλλος δύο, και ο τρίτος παίρνει ένα, ‘έκαστος κατά την ικανότητά του’, η οποία ικανότης πραγματικά είναι βάθος αφοσιώσεως.
10 Ο Κύριος επιστρέφει και ‘θεωρεί λογαριασμόν’, μανθάνει δε ότι ο δούλος που είχε «πέντε τάλαντα» τα αύξησε σε δέκα, εκείνος που είχε δύο τα αύξησε σε τέσσερα, και ο τρίτος έκρυψε το ένα του τάλαντο και γι’ αυτό απέμενε όπως ακριβώς ήταν. Ο Κύριος συγχαίρει τον πρώτο δούλο και τον δεύτερο, και τους ανταμείβει. «Εύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου.» Αυτό διδάσκει καθαρά ότι για να είμεθα αξιόπιστοι, πιστοί και εξαίρετοι δούλοι δεν πρέπει μόνο να κρατούμε και διαφυλάττωμε ό,τι μας είναι εμπιστευμένο, αλλά και να το αυξάνωμε διπλασιάζοντάς το. Αφοσίωσις και εκτέλεσις του καθήκοντος απαιτούνται από όλους εκείνους που θα ήθελαν ν’ ακούσουν το «Εύγε!» (Ματθαίος 25:23) Ο Κύριος είπε: «Εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει.» Αυτός είναι ένας κανών ενεργείας, σύμφωνα με τον οποίον ενεργεί ο Κύριος· δηλαδή, πιστότης στα μικρότερα πράγματα δείχνει, ναι, καθορίζει αν ένας θα είναι πιστός σε μεγαλύτερα πράγματα. Σε μια άλλη περίπτωσι ο Ιησούς είπε: «Ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι· και ο εν τω ελαχίστω άδικος, και εν τω πολλώ άδικος είναι.»—Λουκάς 16:10.
11. (α) Ποιος Θεοκρατικός κανών διδάσκεται εδώ; (β) Τίνος παράδειγμα είναι ο Μωυσής; και πώς αυτό μπορεί να εφαρμοσθή τώρα;
11 Υπάρχουν εκείνοι που επιλαμβάνονται με ενθουσιασμό των φαινομενικά μεγάλων καθηκόντων, ιδιαίτερα αν αυτό τους φέρνει στο προσκήνιο, αλλά τι γίνεται με τα μικρότερα, ασήμαντα καθήκοντα, τα ίσως δουλοπρεπή, που δεν τα βλέπουν οι άλλοι; Αυτά μπορεί να φαίνωνται τόσο ανάξια λόγου ώστε θα μπορούσαν εύκολα να αφεθούν για κάποιον άλλον να τα εκτελέση. Ένας δούλος δείχνει το βαθμό της πιστότητος και της αξιοπιστίας του από τη φροντίδα και την επιμέλεια που αφιερώνει για τα μικρά αυτά πράγματα. Ο δούλος πρέπει να αποδείξη την αξιοπιστία του. Σκεφθήτε τους δούλους του Θεού που εκέρδισαν την πλήρη επιδοκιμασία του. Λόγου χάριν, τον Μωυσή, τον ορατόν αρχηγό δύο περίπου εκατομμυρίων ατόμων, με όλες τις τρομερές του ευθύνες· σημειώστε, όμως, την εντέλεια με την οποία παρακολουθούσε και την πιο παραμικρή λεπτομέρεια όταν κατεσκεύαζε τη σκηνή και τα έπιπλά της. Το θείο υπόμνημα λέγει: «Και ο μεν Μωυσής υπήρξε πιστός εις όλον τον οίκον αυτού [του Θεού] ως θεράπων, εις μαρτυρίαν των λαληθησομένων.» (Εβραίους 3:5) Ο Ιεχωβά μπορούσε να εμπιστευθή ασφαλώς στον Μωυσή ότι θα έπραττε οτιδήποτε Αυτός διέτασσε. Ο Μωυσής αποδείχθηκε τελείως αξιόπιστος και έμπιστος, είναι δε αληθινό σήμερα ότι αν θέλωμε την εμπιστοσύνη και επιδοκιμασία του Κυρίου, καθώς και αυξημένα προνόμια, τότε πρέπει να είμεθα ατομικώς πιστοί και αξιόπιστοι.
12. Τι μας διδάσκει η ακρίβεια του Ιεχωβά;
12 Ο ίδιος ο Δημιουργός παρέχει το υπόδειγμα για να το ακολουθήσουν όλα τα πλάσματά του. Παρατηρήστε με πόση επιμέλεια και ακρίβεια έκαμε προμήθεια για όλα. Για τα ζώα, τα πουλιά, τα ψάρια, τα δένδρα, το ανθρώπινο γένος—τίποτε δεν λείπει. Ικανοποιείται η επιθυμία κάθε ζωντανού δημιουργήματος. (Ψαλμός 104) Παρατηρήστε, επίσης, όλη την επιμελή προετοιμασία για τη διακυβέρνησι του νέου κόσμου. Ο Κύριος Ιησούς είναι ένα τέλειο παράδειγμα ενός που φροντίζει για τις ελάχιστες λεπτομέρειες. Ας ενθυμούμεθα ότι οποιαδήποτε υπηρεσία και αν καλούμεθα να εκτελέσωμε από τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον» του Κυρίου είναι σπουδαία, είτε μεγάλη είναι είτε μικρή, θεατή ή αθέατη. Εκτελέστε την ως εις τον Κύριον. Κάθε τέτοιο έργον είναι σπουδαίο και έντιμο αν το θεωρούμε τέτοιο. Ο ψαλμωδός είπε σε μια περίπτωσι, «Διότι καλητέρα είναι μία ημέρα εν ταις αυλαίς σου υπέρ χιλιάδας· ήθελον προτιμήσει να ήμαι θυρωρός εν τω οίκω του Θεού μου, παρά να κατοικώ εν ταις σκηναίς της πονηρίας.» (Ψαλμός 84:10) Για τούτο ας μην αποφεύγωμε οποιαδήποτε καθήκοντα που μας ανατίθενται. Δεχθήτε την ευθύνη και μη ζητάτε τον εύκολο δρόμο που βρίσκεται έξω απ’ αυτήν όπως κάνουν εκείνοι που ανήκουν στον παρόντα κόσμο. Μάλλον, ας αναλάβωμε την ευθύνη με όλη μας την καρδιά κι ας είμεθα πιστοί.
13, 14. Ποια είναι μερικά από τα τάλαντα της Βασιλείας που είναι εμπιστευμένα στο άτομο; και τι πρέπει να κάνωμε μ’ αυτά;
13 Για να είμεθα πιστοί στην υπηρεσία μας πρέπει να χρησιμοποιούμε τα «τάλαντά» μας, δηλαδή τα συμφέροντα της Βασιλείας, έτσι ώστε να αυξήσουν. Προσπαθήστε να τα διπλασιάσετε. Πώς μπορεί να επιτελεσθή αυτό; Από όσα εξετέθησαν ήδη, θα εκτιμηθή ποια είναι τα συμφέροντα της Βασιλείας που είναι εμπιστευμένα στην επίβλεψι του «πιστού και φρονίμου δούλου» και γι’ αυτό θα είναι εύκολο να ιδούμε πώς άτομα μπορούν να χειρισθούν τα ίδια συμφέροντα. Σε όλους τους δούλους του Θεού είναι εμπιστευμένη κάποια υπηρεσία της Βασιλείας, μεγάλη ή μικρή. Διότι, η ίδια η γνώσις της αληθείας είναι μια παρακαταθήκη, επειδή μας εδόθηκε από τον Κύριο, και μπορεί επίσης να μας αφαιρεθή από τον Κύριο. Δεν τηρούμεθα στην αλήθεια με ανθρώπινες μεθόδους, όπως με την απλή ανθρώπινη δύναμι θελήσεως. Όχι, διότι είναι η στοργική αγαθότης του Θεού εκείνη που μας χορηγεί την αποθησαυρισμένη αυτή γνώσι. Ο Θεός απωθεί τους υπερηφάνους, στους πράους δε φανερώνει τη διαθήκη του. Αφού έτσι έχει το πράγμα, τι κάνομε λοιπόν με την παρακαταθήκη αυτή; Αυξάνομε τάχα σε γνώσι και κατανόησι; Αυτή αυξάνει με τη χρήσι, δεν αυξάνει αν την κρύβωμε. Έχομε, λοιπόν, «συμφέροντα» στη διαφήμισι περιοδικών, στις επανεπισκέψεις σε ενδιαφερόμενα πρόσωπα, στις Γραφικές μελέτες και σε άλλη υπηρεσία του αγρού. Έπειτα πρέπει να διεξάγωνται οι υπηρεσίες των συναθροίσεων. Κάθε υπηρέτης, κάθε σκαπανεύς, και όλοι οι αδελφοί που υπηρετούν στα ιδρύματα της Εταιρίας έχουν «τάλαντα» ή «συμφέροντα».
14 Άσχετα με το πού βρισκόμαστε, αν η υπηρεσία μας μάς έχει ανατεθή από τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» και μέσω αυτού, τότε πρέπει να είναι υπηρεσία της Βασιλείας, διότι ο δούλος αυτός είναι «επί πάντων των υπαρχόντων». Αναπτύσσομε, λοιπόν, την υπηρεσία που είναι ανατεθειμένη στη φροντίδα μας; Ή εκτελούμε απλώς ένα έργο «ρουτίνας», να το πούμε έτσι, χωρίς ενθουσιασμό, ζήλο, θέρμη και χαρά; Εκτελούμε με προθυμία την υπηρεσία μας; Μη φιλοδοξείτε να είσθε στο προσκήνιο, αλλά αφήστε τον Κύριο και τον πιστό του δούλο να προσδιορίσουν τα καθήκοντά σας. Ενθυμηθήτε ότι η προαγωγή προέρχεται από τον Κύριο. (Ψαλμός 75:5-7) Να είσθε ευγνώμονες και να εκτιμάτε ακόμη και τη μικρότερη υπηρεσία που μπορείτε να εκτελέσετε. Ένας άλλος Θεοκρατικός κανών που πρέπει να κρατήται στο νου είναι, «Εις πάντα δε εις τον οποίον εδόθη πολύ, πολύ θέλει ζητηθή παρ’ αυτού.» (Λουκάς 12:48) «Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθή εις αυτόν, και θέλει περισσευθή· όστις όμως δεν έχει, και ό,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού.» (Ματθαίος 13:12) Πρέπει να υπάρξη αύξησις των όσων μας είναι εμπιστευμένα.
ΑΥΞΗΣΙΣ
15. (α) Πώς πρέπει κάθε δούλος να χειρισθή τα τάλαντά του; (β) Τι θα έπραττε ένα άτομο για να αυξήση την κοσμική του εργασία, και τι πρέπει να πράξη για να αυξήση την υπόθεσι του Βασιλέως;
15 Πώς αυξάνει ένας άνθρωπος την κοσμική του εργασία; Πρώτα θα εξοικειωθή καλά με το προϊόν που πωλεί. Πιθανόν να έχη πεισθή ότι αυτό θα προξενήση κάποιο καλό, και γίνεται αισιόδοξος και ενθουσιώδης. Έπειτα αρχίζει τη διαφήμισι και προνοεί για επίδειξι του εμπορεύματός του, μανθάνει δε πώς να αντιμετωπίζη και να χειρίζεται την εναντίωσι και τον συναγωνισμό. Προσλαμβάνει καλούς, αξιόπιστους βοηθούς, και δαπανά τα χρήματά του εκεί όπου αυτά θα φέρουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Οφείλει να εργάζεται σκληρά, να είναι ακούραστος στις προσπάθειές του, να έχη πολλή υπομονή, αν θέλη να έχη τα αποτελέσματα που επιθυμεί. Αν όλα αυτά τα πράγματα γίνωνται για την κοσμική υπόθεσι, για υπάρχοντα που είναι παροδικά και φθαρτά, τότε πόσο περισσότερα πρέπει να πράξωμε για την «υπόθεσι» της Βασιλείας, που είναι αιώνια; Γι’ αυτόν το νέο κόσμο έχετε προσωπικό ενδιαφέρον· μήπως δεν περιμένετε να ζήσετε σ’ αυτόν και ν’ απολαύσετε τις ευλογίες του; Αν είναι έτσι, τότε να γίνετε ένας από τους δούλους εκείνους που δαπανώνται προς όφελός του. Προσθέστε κάτι στην υπηρεσία σας. Μην προσπαθείτε να δείξετε στον ‘επιστάτη όλων των συμφέροντων’ πώς να κάνη την εργασία του, αλλά γίνετε δραστήριος με όσα είναι εμπιστευμένα στη φροντίδα σας. Αν όλοι οι δούλοι του Κυρίου κατέθεταν για την υπηρεσία του νέου κόσμου την ίδια μόνο φροντίδα, κατάστρωσι σχεδίου, ενθουσιασμό, σκληρή εργασία και προθυμία που εκδηλώνουν για τις κοσμικές υποθέσεις τους, τότε θα έδρεπαν αύξησι 100%. Τότε θα έρχονταν στο νου μεγαλύτερες και ευρύτερες ευκαιρίες υπηρεσίας, που θα άνοιγαν ευρύτερους αγρούς. Παραμέλησις αυτών των συμφερόντων επιφέρει συμφορά. «Εκείνος δε ο δούλος όστις γνωρίσας το θέλημα του κυρίου αυτού, δεν ητοίμασεν, ουδέ έκαμε κατά το θέλημα αυτού, θέλει δαρθή πολύ.»—Λουκάς 12:47.
16. Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι αυξάνομε τα συμφέροντα της Βασιλείας που μας ανετέθησαν;
16 Για να επιδοκιμασθούμε από τους Άρχοντας του νέου κόσμου, πρέπει να αυξήσωμε τα συμφέροντα που έχομε, μεγάλα ή μικρά. Για τούτο συγκεντρωθήτε στο έργο του Κυρίου και μην επιτρέπετε στις προσωπικές σας εργασίες και άλλες υποθέσεις να σας εμποδίσουν να χειρισθήτε τα συμφέροντα του Κυρίου έτσι ώστε να αυξήσουν. Δεχθήτε τις ευθύνες σας και μην περιμένετε να σας προτρέψη κάποιος γι’ αυτό, αλλά προχωρήστε μόνος σας. Είσθε ένας από τους δούλους του Κυρίου. Κάμετε την υπόθεσι του Κυρίου την πιο σπουδαία, και ωθήστε τη δική σας υπόθεσι στη δεύτερη ή και στην τρίτη ακόμη θέσι. Ποτέ μην είσθε αδιάφορος, ξένοιαστος, αναξιόπιστος, αποφεύγοντας τις ευθύνες. Μάλλον μιμείσθε τον «πιστόν και φρόνιμον δούλον», ο οποίος τώρα είναι επιφορτισμένος με όλες τις υπηρεσίες της ορατής Βασιλείας του Κυρίου»
ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ
17. Πώς δίδεται ο έπαινος και η «χαρά του Κυρίου» στον δούλο του σήμερα;
17 Εκτιμάτε επάνω από όλα τα άλλα την απόκτησι του ανωτάτου επαίνου και συστάσεως από τον Βασιλέα όλων των βασιλέων, τον Άρχοντα που εξέλεξε ο Παντοδύναμος Ιεχωβά. «Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει· είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου.» (Ματθαίος 25:21) Πιστή υπηρεσία φέρνει την ανταμοιβή, διότι περισσότερες ευθύνες τίθενται στους ώμους ενός τέτοιου δούλου αυτό δε συμβαίνει προτού καταστραφή ο παλαιός κόσμος. Οι επιδοκιμασμένοι αυτοί εισέρχονται επίσης στη χαρά του Κυρίου των. Η μεγάλη χαρά του άρχοντος του νέου κόσμου είναι να εκτελή το έργον του ουρανίου Πατρός του, να φροντίζη όπως το όνομά του, Ιεχωβά, αινήται στους αιώνας των αιώνων, και να έχη τώρα μέρος στη διεκδίκησί του ενώπιον όλου του κόσμου. Αυτή η χαρά δεν έχει όρια. Έπειτα έρχεται η καταστροφή του πονηρού αυτού κόσμου, η εκρίζωσις των κακοποιών για πάντα. Ω και να μπορούσε να επισπευσθή η ημέρα αυτή! Δεν μπορεί να έλθη αρκετά γρήγορα. Τότε ο Διάβολος, οι δαίμονές του, οι άρχοντές του—οι άρχοντες του σκότους—θα εκλείψουν. Ακόμη και η προσδοκία αυτή δεν φέρνει άφθονη χαρά στην καρδιά σας; Και πρόκειται να ακολουθήσουν ακόμη περισσότερα.
18. Πώς μπορούμε ν’ αρχίσωμε να εισερχώμεθα στη χαρά του Κυρίου μας;
18 Δεν μπορείτε τάχα ν’ αρχίσετε να εισέρχεσθε στη ‘χαρά του Κυρίου σας’; Ναι, είναι δυνατόν, και μάλιστα ανάλογα με την έκτασι της πιστής σας υπηρεσίας. Η χαρά αυτή δεν δίδεται σ’ εκείνους που παραμελούν το καθήκον τους, στους γογγυστάς και στους οκνηρούς, αλλά μόνο σ’ εκείνους που είναι πάντοτε άγρυπνοι, αφυπνισμένοι και που ζητούν σε κάθε καιρό να πραγματοποιήσουν αύξησι. Όσο μεγαλύτερη είναι η υπηρεσία και η επιδοκιμασία, τόσο περισσότερο εισερχόμεθα στη χαρά. Μπορούμε να εισέλθωμε σε όλες τις χαρές της Βασιλείας, που ανήκουν στον Βασιλέα, το δε άμεσο μέλλον επιφυλάσσει πολύ περισσότερες. Αυτή είναι η ημέρα της ευοδώσεώς μας. Ας ευφρανθούμε και ας αγαλλώμεθα που βρισκόμαστε τώρα σ’ αυτή. (Ψαλμός 118:23-29) Να είσθε χαρούμενοι για τον Βασιλέα του νέου κόσμου. Ποτέ δεν υπήρξε καιρός όμοιος μ’ αυτόν στην ιστορία του ανθρώπου, και δεν θα υπάρξη ποτέ ξανά τέτοιος καιρός. Λάβετε μέρος στην υπηρεσία του Βασιλέως τώρα, και λάβετε επίσης μέρος στη χαρά του Βασιλέως. Τώρα είναι καιρός να εργασθούμε σκληρά και να εργασθούμε με θέλησι. Το έργο είναι χαροποιό και θα εξακολουθήση να είναι τέτοιο, αποδίδοντας την αύξησί του σε τάλαντα (συμφέροντα της Βασιλείας). Έχει δοθή η υπόσχεσις, «Θέλεις φανερώσει εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι εν τη παρουσία σου, τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου.»—Ψαλμός 16:11 Α.Σ.Μ.
19. Ποιες μέλλουσες ανταμοιβές είναι αποταμιευμένες για κείνους που αυξάνουν τα τάλαντά τους;
19 Έπειτα αιώνιες ευλογίες στον ένδοξο νέο κόσμο. «Και οι λελυτρωμένοι του Ιεχωβά θέλουσιν επιστρέψει, και έλθει εν αλαλαγμώ εις την Σιών· και ευφροσύνη αιώνιος θέλει είσθαι επί της κεφαλής αυτών· αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει· η λύπη δε και ο στεναγμός θέλουσι φύγει.» «Διότι το αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς, και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.» (Ησαΐας 35:10, Α.Σ.Μ. και Αποκάλυψις 7:17) Δεν είναι τώρα καιρός να χαλαρώσωμε το χέρι, αλλά να είσθε ενασχολημένοι στην υπηρεσία της Βασιλείας, βελτιώνοντας, αυξάνοντας, πάντοτε επεκτείνοντας τα τάλαντά σας (συμφέροντα της Βασιλείας). Ο καιρός είναι σύντομος. Όλοι οι νομοταγείς, πιστοί δούλοι του Θεού, εισέλθετε πλήρως στην παρούσα υπηρεσία σας. Μεγαλύτερες ευθύνες, που μπορεί να απαιτούν όλη τη δύναμι που έχομε, βρίσκονται μπροστά μας, αλλά και οι ανταμοιβές είναι επίσης μεγάλες. Γι’ αυτό ας είμεθα όλοι νηφάλιοι, άγρυπνοι, ενεργητικοί. Εχθροί μπορεί να επέλθουν εναντίον μας, αλλ’ ο Ιεχωβά θα τους απωθήση, έτσι ώστε να μπορούμε να προχωρήσουμε με το πολύτιμο έργο του. Παρατηρείτε τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» και δεχθήτε με πραότητα και ευγνωμοσύνη τη συμβουλή και τις οδηγίες που σας απευθύνει. Κρατηθήτε μακριά από τις τράπεζες εκείνων που εναντιώνονται. Επαγρυπνείτε καλά στα παρόντα σας συμφέροντα της Βασιλείας. Μη φείδεσθε του εαυτού σας, αλλά πραγματοποιήστε ολοένα περισσότερη αύξησι, και θα έχετε συναίσθησι της επιδοκιμασίας του Κυρίου και εκείνων των γλυκών, ευχαρίστων, ικανοποιητικών λόγων επιδοκιμασίας του Διδασκάλου, «Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ!» Η αιωνία μας ύπαρξις εξαρτάται από την πιστή εκτέλεσι του καθήκοντος.