Κεφάλαιο 12
Οι “Έσχατες Ημέρες” και η Βασιλεία
1. (α) Ποια ζωτικά ερωτήματα εγείρονται τώρα; (β) Τι λένε οι Γραφές για τις έσχατες μέρες (1) για τη γη μας, (2) για κείνους που τη διαφθείρουν;
ΖΟΥΜΕ τώρα στις «έσχατες ημέρες»; Τι σημαίνουν «οι έσχατες ημέρες»; Ευτυχώς δεν θα υπάρχουν «έσχατες ημέρες» για τη γη την ίδια. Γιατί η Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Ο θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη σαλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.» Σύμφωνα με τον αρχικό σκοπό του Ιεχωβά, οι άνθρωποι και τα ζώα θα υπάρχουν εδώ πάνω στη γη για πάντα. (Ψαλμός 104:5-24· 119:89, 90· Γένεσις 1:27, 28· 8:21, 22) Αλλά υπάρχουν οπωσδήποτε «έσχατες ημέρες» γι’ αυτά τα πονηρά έθνη και τα’ άτομα που διαφθείρουν τη γη του Θεού. Η ‘έλευση’ της Βασιλείας είναι εκείνη που θα διαφθείρει τους διαφθείροντες τη γη.—2 Πέτρου 3:3-7· Ιακώβου 5:1-4· Αποκάλυψις 11:15-18.
2. Τι προείπε ειδικά ο Παύλος για τους «κακούς καιρούς» μας;
2 Μήπως ζούμε τώρα σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες»; Πάρτε οποιαδήποτε μετάφραση της Γραφής και διαβάστε αυτά που εμπνεύσθηκε από τον Θεό να προείπει για τις «έσχατες ημέρες» ο απόστολος Παύλος στη Δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή του, κεφάλαιο 3, εδάφια 1 ως 5. Κατόπιν ρωτήστε τον εαυτό σας, έτσι δεν μοιάζει ο κόσμος της ανθρωπότητας σήμερα; Εδώ, ο απόστολος προλέγει «κακούς καιρούς» και προσθέτει:
«Θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε τη δύναμιν αυτής. Και τούτους φεύγε.»
3. Γιατί πρέπει ο Παύλος να αναφέρεται σε «έσχατες ημέρες» πολύ πιο βαρυσήμαντες από κείνες του Ιουδαϊκού συστήματος;
3 Γράφοντας τα παραπάνω, ο απόστολος δεν αναφερόταν στις «έσχατες ημέρες» του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. Δεν μπορούσε να συμβαίνει, αυτό, γιατί ο Παύλος έγραψε τα λόγια εκείνα γύρω στο έτος 65 μ.Χ. όταν είχαν ήδη περάσει περισσότερα από 30 χρόνια από τις «έσχατες ημέρες» εκείνου του συστήματος, και απέμεναν μόνο πέντε χρόνια ως την ερήμωση της Ιερουσαλήμ. Ούτε αυτές οι αποστατικές συνθήκες που ανάφερε είχαν αναπτυχθεί ακόμη ανάμεσα σ’ εκείνους που ισχυρίζονταν ότι ήταν Χριστιανοί. Βέβαια εκείνες οι «έσχατες ημέρες» του Ιουδαϊκού συστήματος ήταν αρκετά κακές, αλλά θα γίνονταν ασήμαντες μπροστά στα γεγονότα των «εσχάτων ημερών» ολόκληρου του συστήματος πραγμάτων του Σατανά, όταν ο Ιησούς θα ερχόταν και πάλι για να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία του.
ΜΙΑ ΔΙΠΛΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ
4. Τι έκανε τους μαθητές να θέσουν το ερώτημα που βρίσκεται στο Ματθαίος 24:3;
4 Στις παραβολές του, ο Ιησούς είχε μιλήσει για τη «συντέλεια του αιώνος.» (Ματθαίος 13:39, 40, 49) Φυσικά, αυτό διήγειρε το ενδιαφέρον των μαθητών του, και ειδικά επειδή ο κοινός λαός ακόμη και τότε υπέφερε πολύ από τη σκληρή διακυβέρνηση της Ρώμης και των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών. Ήλπιζαν ότι η βασιλεία του Θεού θα τους έφερνε ανακούφιση. Γι’ αυτό, τρεις μέρες πριν θανατωθεί ο Ιησούς, τέσσερις από τους μαθητές του τον πλησίασαν καθώς καθόταν στο Όρος των Ελαιών, που έβλεπε προς την Ιερουσαλήμ, και τον ρώτησαν: «Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντέλειας του αιώνος;»—Ματθαίος 24:3· Μάρκος 13:3, 4.
5. Πώς θα εκπληρώνονταν τα λόγια με τα οποία απάντησε ο Ιησούς;
5 Μολονότι οι μαθητές του Ιησού σκέπτονταν μόνο το άμεσο μέλλον, η απάντηση του Ιησού σ’ εκείνη την περίπτωση επρόκειτο να έχει μια διπλή εφαρμογή: πρώτα, στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών» του Ιουδαϊκού συστήματος, και, πολύ αργότερα, στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών» του παγκοσμίου συστήματος του Σατανά που αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη.
6, 7. (α) Πώς τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίος 24:7-22 είχαν μια μικρογραφική εκπλήρωση; (β) Ποιο θλιβερό μνημείο γι’ αυτό το γεγονός παραμένει μέχρι σήμερα;
6 Αυτά που ο Ιησούς είπε σ’ εκείνους τους μαθητές, όπως αναγράφονται στο Ματθαίος 24ο, εδάφια 7 ως 22, περιέγραφαν την πορεία των γεγονότων που μερικοί απ’ αυτούς θα έβλεπαν σε μια μικρογραφία στη διάρκεια των επόμενων 37 ετών ως το 70 μ.Χ. Για τους Ιουδαίους της γενιάς του Ιησού, επρόκειτο να είναι μια ταραγμένη περίοδος γεμάτη από πολέμους, ελλείψεις τροφίμων, σεισμούς, από μίσος εναντίον των Χριστιανών και από εμφανίσεις ψευδοχρίστων. Κι επρόκειτο να κηρυχθεί «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας» σ’ όλη την κτίση σαν μαρτυρία. Τελικά, εκείνο το «βδέλυγμα», οι στρατιές της ειδωλολατρικής Ρώμης, πραγματικά εισέβαλαν στον «άγιον τόπον» του ναού της Ιερουσαλήμ. Ύστερα από μια σύντομη ανάπαυλα, στη διάρκεια της οποίας οι μαθητές του Ιησού μπόρεσαν να υπακούσουν στην προφητική εντολή να φύγουν στα όρη για ασφάλεια, οι Ρωμαίοι ξαναγύρισαν με τον Στρατηγό Τίτο. Σύντριψαν την Ιερουσαλήμ και τα παιδιά της στο χώμα και κατεδάφισαν το ναό της, μη αφήνοντας λίθο πάνω σε λίθο.—Βλέπε επίσης Λουκάς 19:43, 44· Κολοσσαείς 1:23.
7 Σ’ εκπλήρωση του «σημείου» του Ιησού, αυτή η συσσώρευση των αναστατώσεων κατέθλιψε τους Ιουδαίους, κι’ αποκορυφώθηκε με την πύρινη καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ιουδαίοι χάθηκαν μαζί με την πόλη τους, και οι επιζήσαντες μεταφέρθηκαν μακρυά αιχμάλωτοι. Η θριαμβευτική αψίδα του Τίτου βρίσκεται μέχρι σήμερα στη Ρώμη σαν μια θλιβερή υπενθύμιση της εκπληρώσεως της προφητείας του Ιησού. Αλλά μήπως το «σημείο» του Ιησού καταγράφθηκε και διαφυλάχθηκε γραπτό σαν προειδοποίηση μόνο για άτομα που ζούσαν τον πρώτο αιώνα; Είναι απλώς μια ‘νεκρή ιστορία’ σήμερα; Η απάντηση πρέπει να είναι, Όχι!
ΜΙΑ ΠΑΓΓΗΙΝΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
8. (α) Ποια επίδραση θα πρέπει να έχει σ’ εμάς σήμερα η μικρογραφική εκπλήρωση των λόγων του Ιησού; (β) Ποιο προφητικό δείγμα μεγαλύτερων πραγμάτων προμηθεύει;
8 Η μικρογραφική εκπλήρωση των λόγων του Ιησού στη διάρκεια των «εσχάτων ημερών» του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, πρέπει να χρησιμεύσει για να ενισχύσει την πεποίθησή μας στη δύναμη της θείας προφητείας. Αλλά, εκείνα τα γεγονότα του πρώτου αιώνα προμηθεύουν, επίσης, ένα δυνατό προφητικό υπόδειγμα, για το τι θα συμβεί σε μια πολύ μεγαλύτερη κλίμακα σχετικά με το παγγήινο σύστημα πραγμάτων του Σατανά. Αυτό πρέπει να συμβεί, γιατί η εκτέλεση της κρίσεως του Θεού πάνω στην Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. δεν ήταν η μεγαλύτερη θλίψη ως τον καιρό εκείνο, ούτε υπήρξε η τελευταία. Τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίος 24:21, 22 περιμένουν την εκπλήρωσή τους σε πλήρη κλίμακα:
«Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σάρξ· δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.»
9. Πώς γνωρίζουμε ότι τα λόγια του Ιησού δείχνουν μια παγκόσμια μέρα αποδόσεως λογαριασμών;
9 Η συνέχεια των λόγων της προφητείας του Ιησού, στο Ματθαίος 24:23-25:46, δείχνει, επίσης, την παγγήινη άποψη της «συντέλειας του αιώνος». Όταν στο αποκορύφωμα εκείνης της περιόδου θλίψεως, ο «Υιός του ανθρώπου», σαν ενθρονισμένος βασιλιάς του Θεού, εκτελέσει κρίση πάνω στον κόσμο του Σατανά, «θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης.» Αυτό θα περιλάβει όλο το ανθρώπινο γένος που απορρίπτει τη βασιλική ιδιότητα του Ιησού. Δεν είναι μια κρίση που αφορά μόνο ένα έθνος και την πόλη του, αλλά μια παγκόσμια μέρα αποδόσεως λογαριασμών.—Ματθαίος 24:30.
10. (α) Όπως έδειξε η προφητεία του Ιησού, πώς ο προορισμός εκείνων που ‘κάνουν το δικό τους’ διαφέρει από τον προορισμό εκείνων ‘που ζητούν πρώτον τη βασιλεία του Θεού’; (β) Γιατί αυτό πρέπει να γίνει σε παγκόσμια κλίμακα;
10 Δείχνοντας και πάλι την παγκόσμια έκταση της κρίσεως του Θεού, η προφητεία του Ιησού προχωρεί και συγκρίνει «την συντέλειαν του αιώνος» με την περίοδο που προηγήθηκε ακριβώς πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, λέγοντας:
«Και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν, και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.»
Ακριβώς όπως ο κατακλυσμός εκείνου του καιρού εξαφάνισε έναν ολόκληρο κόσμο άθεων ανθρώπων, έτσι και η πύρινη θλίψη, που είναι το κορύφωμα της «παρουσίας» του Μεσσία, θ’ απαλλάξει τη γη μας από κείνους που αγνοούν τη Βασιλεία γιατί θέλουν να ‘κάνουν το δικό τους.’ Ευτυχώς, πολλοί που ‘ζήτησαν πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του’ θα επιζήσουν για να κληρονομήσουν αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη. Θα είσαστε ένας απ’ αυτούς;—Ματθαίος 6:33· 24:37-39· 25:31-46.
11. Ποιες άλλες προφητείες δείχνουν ότι περιλαμβάνονται εδώ όλα τα έθνη, και ότι θα υπάρξουν επιζώντες;
11 Πολυάριθμες προφητείες της Γραφής δείχνουν ότι η επερχόμενη «μεγάλη θλίψις» θα επηρεάσει «πάντα τα έθνη» πάνω στη γη. (Ψαλμός 2:2-9· Ησαΐας 34:1, 2· Ιερεμίας 25:31-33· Ιεζεκιήλ 38:23· Ιωήλ 3:12-16· Μιχαίας 5:15· Αββακούμ 3:1, 12, 13) Αλλά θα υπάρξουν οπωσδήποτε άτομα που θα επιζήσουν!—Ησαΐας 26:20, 21· Δανιήλ 12:1· Ιωήλ 2:31, 32.
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΣΕ ΟΥΡΑΝΙΑ ΔΟΞΑ
12. (α) Γιατί είναι αναγκαίο ένα «σημείο» της παρουσίας του Ιησού; (β) Γιατί δεν χρειάζεται να εμφανιστεί και πάλι ο Ιησούς με σαρκικό σώμα;
12 Η μεγάλη προφητεία του Ιησού για «το σημείο» της παρουσίας του μας λέει ότι «όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθήσει επί του θρόνου της δόξης αυτού.» (Ματθαίος 25:31) Αφού η λαμπρότητα εκείνης της δόξας θα ήταν βλαβερή για τα φυσικά ανθρώπινα μάτια, ο Βασιλιάς πρέπει να παραμείνει αόρατος στο ανθρώπινο γένος. (Παράβαλε με Έξοδος 33:17-20· Εβραίους 12:2.) Γι’ αυτό χρειάζεται ένα ‘σημείο παρουσίας’. Στη δεύτερη έλευση του Μεσσία, δεν είναι αναγκαίο πια να εγκαταλείψει την ουράνια πνευματική ζωή του για να εμφανιστεί πάνω στη γη μ’ ένα σαρκικό σώμα, για να χρησιμοποιηθεί σαν «προσφορά περί αμαρτίας». Αφού έχει προμηθεύσει την ανθρώπινη θυσία του «άπαξ», έρχεται «εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας» σαν αόρατος ουράνιος βασιλιάς.—Εβραίους 7:26, 27· 9:27, 28· 10:8-10· 1 Πέτρου 3:18.
13. Τι δείχνει το Λουκάς 19:11-27 για τον καιρό της επανόδου του Ιησού και αν θα τον δεχτούν τα έθνη;
13 Την τελευταία νύχτα που ήταν μαζί με τους στενούς μαθητές του, ο Ιησούς τους είχε πει: «Υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.» (Ιωάννης 14:2, 3) Σύμφωνα μ’ αυτό, η παραβολή του Ιησού στο Λουκάς 19:11-27 τον περιγράφει σαν «άνθρωπον τινά ευγενή [ο οποίος] υπήγεν εις χώραν μακράν δια να λάβη εις εαυτόν βασιλείαν και να υποστρέψη.» Αυτό θα χρειαζόταν αρκετό χρόνο. Αλλά «οι συμπολίται αυτού εμίσουν αυτόν και απέστειλαν κατόπιν αυτού πρέσβεις, λέγοντες· Δεν θέλομεν τούτον να βασιλεύση έφ’ ημάς.» Παρόμοια, υπάρχουν σήμερα άτομα που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά που απορρίπτουν «τον Βασιλέα των βασιλέων» για χάρη της διαιωνίσεως των δικών τους ατελών ανθρώπινων κυβερνήσεων. (Αποκάλυψης 19:16) Σαν τους «συμπολίτας» της παραβολής του Ιησού, αυτοί θα τιμωρηθούν σκληρά.
«ΑΡΧΗ ΩΔΙΝΩΝ»
14. Παρά τις αντιρρήσεις μερικών, τι ευνοεί το έτος 1914 μ.Χ. σαν τη χρονολογία για την επάνοδο του Ιησού;
14 Πότε αυτός ο δυνατός Βασιλιάς, που δεν τον θέλουν τα έθνη, αρχίζει να βασιλεύει πάνω στη γη μας; Όλες οι αποδείξεις δείχνουν στο έτος 1914 μ.Χ. Αλλά τώρα κάποιος μπορεί να διαμαρτυρηθεί, λέγοντας, ‘Μα αντί αυτό το έτος να φέρει τη βασιλεία ειρήνης του Χριστού, σημείωσε την αρχή μιας περιόδου ταραχής για το ανθρώπινο γένος!’ Κι εδώ ακριβώς είναι το σημείο! Γιατί, σύμφωνα με την προφητεία της Γραφής, τα έθνη της γης «οργίζονται» όταν ‘η βασιλεία του κόσμου γίνεται βασιλεία του Κυρίου ημών Ιεχωβά και του Χριστού αυτού.’ (Αποκάλυψις 11:15, 18) Αυτός είναι επίσης ο καιρός που ο Ιεχωβά αποστέλλει τον συμβασιλέα του, λέγοντας, «Κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» (Ψαλμός 110:1, 2) Αλλά οι εχθροί αυτοί δεν καταστρέφονται ακαριαία.
15. Πώς η Αποκάλυψις 12 περιγράφει κατάλληλα τη γέννηση της Βασιλείας;
15 Η Αποκάλυψις κεφάλαιο 12 περιγράφει μια συναρπαστική δράση στην οποία ο απόστολος Ιωάννης είδε με συμβολικό τρόπο τη γέννηση της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού. Σαν ένα αγόρι, αυτή γεννιέται από τη «γυναίκα» του Θεού—την ουράνια οργάνωση των αγγελικών πλασμάτων του. Αυτό «ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού», γιατί η Βασιλεία πρέπει να εξαρτιέται από τον Ιεχωβά και την κυριαρχία του για να λειτουργήσει.—Αποκάλυψις 12:1-5.
16, 17. (α) Σε τι οφείλονται τα ουαί πάνω στη γη από το 1914; (β) Πώς τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίο και στο Λουκά, περιγράφουν την αρχή αυτών των θλίψεων;
16 Κατόπιν, γίνεται πόλεμος στον ουρανό! Ο ενθρονισμένος Βασιλιάς και οι άγγελοί του πολεμούν κατά του Σατανά και των δαιμονικών ορδών του, και τους καταρρίπτουν έξω από τους ουρανούς του Ιεχωβά κάτω στα περίχωρα της γης μας. Γι’ αυτό «ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.» (Αποκάλυψις 12:7-12) Στη διάρκεια αυτού του σχετικά «συντόμου καιρού» ο Βασιλιάς συνάγει για σωτηρία ανθρώπους που έχουν δίκαιη διάθεση και κάνει ν’ αντηχήσει η προειδοποίηση για την επικείμενη εκτέλεση κρίσεως πάνω στο παγκόσμιο σύστημα του Σατανά.—Ματθαίος 24:31-41· 25:31-33.
17 Σήμερα διακρίνουμε την εκπλήρωση του «σημείου» του Ιησού, όπως εκτίθεται με λεπτομέρειες στο Ματθαίο κεφάλαια 24 και 25, Μάρκος κεφάλαιο 13 και Λουκάς κεφάλαιο 21. Σημειώστε ότι ο Ιησούς εδώ περιγράφει μια «αρχή ωδινών», μ’ αυτά τα λόγια:
«Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους. Και θέλουσιν είσθαι φόβητρα και σημεία μεγάλα από του ουρανού.» (Ματθαίος 24:3, 7, 8· Λουκάς 21:10, 11)
Ήρθαν αυτές οι «ωδίνες» για να πλήξουν το ανθρώπινο γένος από το 1914 μ.Χ. κι έπειτα;
18. Πώς από το 1914 ο πόλεμος έγινε στο έπακρο τρομακτικός;
18 Το 1914 ήταν το έτος που άρχισε ο Μεγάλος Πόλεμος (που αργότερα ονομάστηκε «Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος»), και μ’ αυτόν ήρθαν οι επιδημίες και η πείνα. Συγγραφείς βρήκαν δύσκολο να περιγράψουν την απίστευτη φρίκη που επικράτησε στα πεδία των μαχών, καθώς εκατομμύρια χάθηκαν σε πόλεμο χαρακωμάτων στη διάρκεια της σφαγής του 1914-1918. Στο βιβλίο «Με το Μάτι Βαθιά στην Κόλαση» ο Πωλ Νάς λέει για τα Ευρωπαϊκά πεδία μαχών: «Καμιά πέννα συγγραφέως ή σχέδιο δεν μπορεί να μεταφέρει την εικόνα αυτής της χώρας—όπου το συνηθισμένο σκηνικό των μαχών ξετυλίγεται μέρα και νύχτα, μήνα με μήνα. Το κακό και ο ενσαρκωμένος διάβολος μόνο μπορούν να είναι τα αφεντικά αυτού του πολέμου, και δεν φαίνεται πουθενά το χέρι του Θεού. . ..Οι οβίδες δεν σταματούν ποτέ. . .εκμηδενίζοντας, ακρωτηριάζοντας, τρελλαίνοντας, βυθίζοντας στον τάφο που είναι αυτή η γη· ένας τεράστιος τάφος, και πεταγμένοι εκεί μέσα είναι οι δύστυχοι νεκροί. Είναι απίστευτο, άθεο, απελπιστικό.»
19. Τι δείχνουν οι στατιστικές για την αύξηση των σεισμών από το 1914;
19 Επίσης, «σεισμοί» περιλαμβάνονται σαν μέρος του «σημείου». Υπάρχει έξαρση των σεισμών από το 1914; Αυτό μπορεί να φαίνεται εκπληκτικό. Αλλά οι στατιστικές είναι ακόμη πιο εκπληκτικές! Καθώς σχολίασε ο Τζέο Μαλαγκόλι στο «Ιλ Πίκολο»: «Στη διάρκεια μιας περιόδου 1.059 ετών (από το 856 ως το 1914) αξιόπιστες πηγές καταγράφουν μόνο 24 μεγάλους σεισμούς.» Τα στοιχεία του δείχνουν ότι στη διάρκεια εκείνων των ετών κατά μέσον όρον 1.800 άτομα πέθαιναν κάθε χρόνο από σεισμούς, ενώ από το 1915 έγιναν 43 μεγάλοι σεισμοί, κι αυτοί σκότωσαν κατά μέσον όρο 25.300 άτομα το χρόνο.
«ΣΗΜΕΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»
20, 21. (α) Ποια «φόβητρα» έγιναν φανερά από το 1914, και γιατί; (β) Ποια εκπλήρωση του Λουκά 21:25, 26 βλέπουμε σήμερα; (γ) Πώς έρχονται διαρκώς και περισσότερο στην προσοχή μας ‘σημεία μεγάλα από του ουρανού’;
20 Ο Ιησούς προφήτευσε επίσης: «Και θέλουσιν είσθαι φόβητρα και σημεία μεγάλα από του ουρανού.» (Λουκάς 21:11) Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το αδιάκοπο φράγμα των οβίδων του πυροβολικού έδειχνε κάτι νέο—τον ολοκληρωτικό πόλεμο. Για πρώτη φορά, τα αερόπλοια και κατόπιν, πιο σημαντικό ακόμη, τα αεροπλάνα εισήγαγαν την εποχή του αεροπορικού πολέμου. Είναι αλήθεια, το 1914-1918, ήταν μόνο η αρχή, αλλά αυτό θα οδηγούσε στην κατάσταση που περιγράφει ο Ιησούς παρακάτω στην προφητεία του, λέγοντας:
«Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα, οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.»—Λουκάς 21:25, 26.
21 Η λεγόμενη κατάκτηση του διαστήματος από τον άνθρωπο έχει συγκεντρώσει την προσοχή στον «ήλιο και την σελήνην και τα άστρα», και υπάρχουν δυσοίωνα σημάδια ότι οι μεγάλες δυνάμεις σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν δορυφόρους για να εγκαταστήσουν στρατιωτικές βάσεις. Αλλά ήδη γνωρίζουν πώς να στείλουν κάτω στη γη μια βροχή από διηπειρωτικά βαλλιστικά βλήματα από το έξω διάστημα πάνω σε οποιονδήποτε στόχο της εκλογής τους. Το σημερινό πυρηνικό οπλοστάσιο, καθώς συσσωρεύεται από τ’ αντίπαλα έθνη, είναι αρκετό για να εκμηδενίσει το ανθρώπινο γένος πολλές φορές, και υπολογίζεται ότι προς το τέλος του αιώνα γύρω στα 35 έθνη θα μπορούν να είναι εφοδιασμένα με τέτοια όπλα μαζικής καταστροφής.
22. (α) Πώς η κατά γράμμα «θάλασσα» πήρε νέες διαστάσεις από το 1914; (β) Τι προειδοποιούν άτομα που έχουν γνώση για τα ζητήματα αυτά σχετικά μ’ αυτά που απειλούν τη γη μας;
22 Η «θάλασσα», που πήρε μια νέα όψη με την εισαγωγή του υποβρυχιακού πολέμου στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και που έφερε τις Ηνωμένες Πολιτείες στον πόλεμο, προμηνύει ακόμη μεγαλύτερα κακά σήμερα. Πυρηνικά υποβρύχια βρίσκονται σε ετοιμότητα στις θάλασσες. Καμιά πόλη πάνω στη γη δεν είναι έξω από την ακτίνα των πυρηνικών βλημάτων. Οι «Τάιμς» της Νέας Υόρκης της 30ής Αυγούστου 1980, έγραψαν ότι ο ειδικός Μάρσαλ Δ. Σούλμαν του Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π. είπε πως η πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου «φαίνεται μάλλον ν’ αυξάνει παρά να ελαττώνεται.» Μια ολοσέλιδη διαφήμιση στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης της 2 Μαρτίου 1980, που υποστηρίχτηκε από περισσότερους από 600 επαγγελματίες άνδρες και γυναίκες, έλεγε: «Ο πυρηνικός πόλεμος, ακόμη και ‘περιορισμένος’, θα κατέληγε σε θάνατο, σε τραυματισμό και σε ασθένειες σε μια κλίμακα που δεν έχει το προηγούμενο της στην ιστορία της ανθρώπινης υπάρξεως.» Πρόσθεσαν ότι «μια ολοκληρωτική πυρηνική αλληλοεξόντωση θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μέσα σε μια ώρα, και θα μπορούσε να καταστρέψει τις περισσότερες ζωές στο βόρειο ημισφαίριο.» Ο πρεσβευτής των Η.Π. στη Μόσχα είπε το 1981: «Αντιλαμβάνομαι ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο σήμερα απ’ ό,τι ήταν ποτέ στην ιστορία του.» Αλλά οι δαπάνες για εξοπλισμούς μαζικής καταστροφής εξακολουθούν να φθάνουν στα ύψη.
23. Σ’ εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού, σε ποιο στάδιο της ανθρώπινης ιστορίας φαίνεται να φτάνει η ανθρωπότητα;
23 Το ανθρώπινο γένος φαίνεται να φθάνει στο στάδιο που πρόβλεψε πριν από λίγα χρόνια ο Νομπελίστας Χάρολντ Σ. Όρευ, που είπε: «Θα τρώμε με φόβο, θα κοιμόμαστε με φόβο, θα ζούμε με φόβο και θα πεθαίνουμε με φόβο.» Αλήθεια, υπάρχει «στενοχωρία εθνών εν απορία. . .οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»
24. Ποιος γνωρίζει τη ‘λύση’ και γιατί πρέπει να προσευχόμαστε θερμά για την ‘έλευση’ της Βασιλείας;
24 Ευτυχώς, ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά, που δημιούργησε αυτή τη γη για το δικό του καλό σκοπό, ‘γνωρίζει την εκβαση’, και θα προμηθεύσει την έκβαση αυτή μέσω της βασιλείας του Υιού του. Αλλά πριν εξετάσουμε με λεπτομέρειες τον ‘τρόπο διαφυγής’, ας προσέξουμε περισσότερο την προφητεία του Ιησού, και ας παρατηρήσουμε πόσο αξιοσημείωτα ταιριάζουν τα λόγια του για παγκόσμιο πόλεμο, πείνες κι’ επιδημίες σαν χαρακτηριστικά του «σημείου», με μια παρόμοια καταπληκτική προφητεία στην Αποκάλυψι. Θυμηθείτε, ότι η βασιλεία του Θεού μέσω του Μεσσία είναι η θεραπεία—η βασιλεία για της οποίας την ‘έλευση’ προσευχόμαστε θερμά!
[Πλαίσιο στη σελίδα 115]
Τι Έχουν Πει Διάφοροι Συγγραφείς Για το 1914
Ακόμη και μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, πολλοί ανατρέχουν πίσω στο 1914 σαν το σημείο καμπής στη σύγχρονη ιστορία:
«Στην πραγματικότητα το έτος 1914 είναι το σημείο στροφής στους καιρούς μας και όχι η Χιροσίμα.»—Ρενέ Άλμπρεχτ-Καρριέ, «Δη Σαϊεντίφικ Μόνθλυ», Ιούλιος 1951
«Από το 1914, καθένας που αντιλαμβάνεται την τάση του κόσμου έχει βαθιά ανησυχήσει γι’ αυτό που φαίνεται σαν μια μοιραία και προκαθορισμένη πορεία προς ακόμη μεγαλύτερες συμφορές. Πολλοί σοβαροί άνθρωποι έχουν φθάσει να πιστεύουν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει για ν’ αποτραπεί το βύθισμα στα ερείπια. Βλέπουν την ανθρώπινη φυλή, σαν τον ήρωα μιας Ελληνικής τραγωδίας, να σύρεται από οργισμένους θεούς και να μην είναι πια κύριος της τύχης του.»—Μπέρτραντ Ράσσελ, «Περιοδικό Τάιμς» Νέας Υόρκης, 27 Σεπτεμβ. 1953
«Η σύγχρονη εποχή. . .άρχισε το 1914, και κανείς δεν γνωρίζει πότε ή πώς θα τελειώσει. . ..Θα μπορούσε να τελειώσει σε μαζική εκμηδένιση.»—Κύριο άρθρο από τους «Σήττλ Τάιμς», 1 Ιανουαρίου 1959
«Το 1914 ο κόσμος όπως ήταν γνωστός και αποδεκτός τότε, έφθασε στο τέλος.»—Τζέιμς Κάμερον, «1914» δημοσ. 1959
«Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους συγκλονισμούς της ιστορίας.»—Μπάρμπαρα Τάχμαν, «Τα Όπλα του Αυγούστου», 1962
«Σκέψεις και εικόνες έρχονται στο νου μου,. . .σκέψεις από την εποχή προ του 1914 όταν υπήρχε πραγματική ειρήνη, ησυχία και ασφάλεια πάνω στη γη—ένας καιρός που δεν γνωρίζαμε το φόβο. . ..Η ασφάλεια και η ησυχία εξαφανίσθηκαν από τη ζωή των ανθρώπων από το 1914.»—Ο Γερμανός καγκελλάριος Κόνραντ Αντενάουερ, 1965
«Ολόκληρος ο κόσμος πραγματικά ανατινάχθηκε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ακόμη δεν ξέρουμε το γιατί. . ..Κοντεύαμε να πετύχουμε την ουτοπία. Υπήρχε ειρήνη και ευημερία. Κατόπιν τα πάντα ανατινάχθηκαν. Από τότε βρισκόμαστε σε μια κατάσταση εκκρεμότητας.»—Δρ Γουώκερ Πέρσυ, «Αμέρικαν Μέντικαλ Νιους», 21 Νοεμβρίου 1977
«Το 1914 ο κόσμος έχασε μια συνοχή που από τότε δεν κατόρθωσε να την ξαναποκτήσει. . ..Αυτός υπήρξε ένας καιρός εξαιρετικής αταξίας και βίας, τόσο στο εξωτερικό όσο και μέσα στη χώρα.»—«Δη Οικόνομιστ», Λονδίνο, 4 Αυγ. 1979
«Ο πολιτισμός μπήκε σε μια σκληρή και ίσως τελική ασθένεια το 1914.»—Φρανκ Πήτερς, «Ποστ-Ντισπάτς», του Σεντ Λούις, 27 Ιανουαρίου 1980
«Το καθετί φαινόταν να πηγαίνει προς το καλύτερο. Αυτός ήταν ο κόσμος στον οποίο γεννήθηκα. . ..Αιφνίδια, απρόσμενα, ένα πρωί το 1914 όλο αυτό το πράγμα έφθασε σ’ ένα τέλος.»—Βρεταννός πολιτικός Χάρολντ Μακμίλλαν, «Τάιμς» Νέας Υόρκης, 23 Νοεμβρίου 1980