Συμβαδίζετε με την Αποκαλυπτόμενη Αλήθεια
1, 2. Γιατί πρέπει να συμβαδίζωμε με την αποκαλυπτόμενη αλήθεια;
ΠΑΡΑ πολλοί άνθρωποι συμβαδίζουν με τη μόδα των ενδυμάτων μέσα στα χρόνια. Λαμβάνουν γνώσιν των αλλαγών και κάνουν τις απαιτούμενες προσαρμογές έτσι ώστε να μη θεωρούνται ασυγχρόνιστοι εν σχέσει με τον συνάνθρωπό τους. Όλο αυτό, όμως, δεν προσθέτει τίποτε στο μήκος της ζωής τους. Πόσο πιο σπουδαίο είναι να συμβαδίζωμε με τον Ιεχωβά και τις προοδευτικά αποκαλυπτόμενες αλήθειες του! Αυτό δεν είναι ζήτημα του να είμεθα ασυγχρόνιστοι εν σχέσει με τον συνάνθρωπό μας, αλλά είναι ζήτημα του να είμεθα ασυγχρόνιστοι εν σχέσει με τον Υπέρτατον Κυρίαρχον ολοκλήρου του σύμπαντος! Το να συμβαδίζωμε με τον Ιεχωβά μπορεί να προσθέση αιωνιότητα στο μήκος της ζωής μας!
2 Για να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά πρέπει να πράττωμε το θέλημά του. Για να πράττωμε το θέλημα του Ιεχωβά, πρέπει να γνωρίζωμε ποιο είναι. Ο Παύλος ενουθέτησε: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί. Δια τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Ιεχωβά.» (Εφεσ. 5:15-17, ΜΝΚ) Στους Κολοσσαείς ο Παύλος έδειξε τι εχρειάζετο: «Να εμπλησθήτε από της επιγνώσεως του θελήματος αυτού μετά πάσης σοφίας και πνευματικής συνέσεως· δια να περιπατήσητε αξίως του Ιεχωβά ευαρεστούντες κατά πάντα.»—Κολ. 1:9, 10, ΜΝΚ.
3. Ποιες επικίνδυνες πορείες πρέπει ν’ αποφεύγωμε;
3 Αφού οι αλήθειες του Ιεχωβά αποκαλύπτονται προοδευτικά, πρέπει να είμεθα προοδευτικοί στο να τις λάβωμε. Το να καθυστερούμε, παραμελώντας το να συμβαδίζωμε με τη γνώσι που παρέχει ο Ιεχωβά, ή προχωρώντας με θεωρίες και φιλοσοφίες πέρα από ό,τι επρομήθευσε ο Ιεχωβά, θέτει σε κίνδυνο τη ζωή μας. Ο Παύλος προειδοποίησε: «Δια τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, δια να μη εκπέσωμεν ποτέ.» (Εβρ. 2:1) Ο Ιωάννης ενουθέτησε: «Προσέχετε εις εαυτούς, δια να μη χάσωμεν εκείνα τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν. Πας όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν δεν έχει· ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν.»—2 Ιωάν. 8, 9.
4, 5. Πώς περιελαμβάνετο ζωή στο να συμβαδίζουν Ισραηλίται με τις νέες αλήθειες του Πάσχα;
4 Η Γραφή μάς δίνει άφθονες αποδείξεις της ανάγκης να συμβαδίζωμε με την αποκαλυπτόμενη αλήθεια. Στις ημέρες της Ισραηλιτικής δουλείας στην Αίγυπτο ο Ιεχωβά απεκάλυψε νέες αλήθειες για την απελευθέρωσί των. Αφού ο Μωυσής είχε εκφωνήσει την προειδοποίησι της τελευταίας πληγής στον Φαραώ, ο Ιεχωβά απηύθυνε μέσω του Μωυσέως νέες οδηγίες στους Ισραηλίτας, μεταξύ των οποίων ήταν η ακόλουθη: «Εκλέξατε και λάβετε εις εαυτούς εν αρνίον, κατά τας οικογενείας σας, και θύσατε το πάσχα· έπειτα θέλετε λάβει δέσμην υσσώπου, και θέλετε εμβάψει αυτήν εις το αίμα, το οποίον θέλει είσθαι εις λεκάνην και από του αίματος του εν τη λεκάνη, θέλετε κτυπίσει το ανώφλιον και τους δυο παραστάτας των θυρών και ουδείς από σας θέλει εξέλθει εκ της θύρας της οικίας αυτού έως το πρωί· διότι ο Ιεχωβά θέλει περάσει δια να πατάξη τους Αιγυπτίους· και όταν ίδη το αίμα επί το ανώφλιον και επί τους δύο παραστάτας, ο Ιεχωβά θέλει παραστρέξει την θύραν, και δεν θέλει αφήσει τον εξολοθρευτήν να εισέλθη εις τας οικίας σας, δια να πατάξη.»—Έξοδ. 12:21-23, ΜΝΚ.
5 Τι θα είχατε κάμει, αν είσαστε ένας Ισραηλίτης εκείνο τον καιρό; Θα απουσιάζατε από τις συναθροίσεις που έγιναν για την εξέτασι αυτών των οδηγιών; Θα είχατε αγνοήσει τη διαταγή να σφάξετε το Πασχάλιο θύμα και να ραντίσετε το αίμα στο ανώφλιο της εισόδου και στους δύο παραστάτας; Φυσικά όχι! Αν είχατε αγνοήσει τη διαταγή, η ζωή του πρωτοτόκου σας θα είχε χαθή! Το θείο υπόμνημα μας λέγει ότι οι Ισραηλίται εξετίμησαν τούτο: «Και αναχωρήσαντες οι υιοί Ισραήλ, έκαμον καθώς προσέταξεν ο Ιεχωβά εις τον Μωυσήν και τον Ααρών· ούτως έκαμον.» (Έξοδ. 12:28, ΜΝΚ) Πόσο ζωτικό ήταν να συμβαδίζουν μ’ εκείνες τις νέες αλήθειες του Πάσχα!
6. Ποια νέα αλήθεια απεκαλύφθη μέσω του Ιερεμία για τη Βαβυλώνα, και τι συνέβη όταν παρημελήθη;
6 Σε μεταγενεστέρους χρόνους η ζωή των ανθρώπων του Ιούδα εξηρτάτο από το να συμβαδίζουν με μια νέα αλήθεια που είχε αποκαλυφθή μέσω του προφήτου Ιερεμία. Τον καιρό ακριβώς που οι Βαβυλώνιοι απειλούσαν τον Ιούδα, ο Ιερεμίας εξέθεσε το άγγελμα του Ιεχωβά: «Ελάλησα και προς τον Σεδεκίαν βασιλέα του Ιούδα κατά πάντας τους λόγους τούτους, λέγων, Φέρετε τους τραχήλους σας υπό τον ζυγόν του βασιλέως της Βαβυλώνος, και δουλεύσατε εις αυτόν και εις τον λαόν αυτού, και θέλετε ζήσει.» (Ιερεμ. 27:12) Αυτό ήταν κάτι νέο! Θα υπετάσσοντο οι Ιουδαίοι στον Βασιλέα Ναβουχοδονόσορα με ειρήνη; Η θεόπνευστη ιστορία μάς λέγει ότι δεν υπετάγησαν. Αρνήθηκαν να συμβαδίσουν με αυτή τη νεωστί αποκαλυμμένη αλήθεια. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Ναβουχοδονόσορ επολιόρκησε την Ιερουσαλήμ. Πολλοί εσφάγησαν με το ξίφος. Άλλοι απέθαναν από πείνα και επιδημία. Εκείνοι που απέμειναν ήλθαν κάτω από τον ζυγό της Βαβυλώνος οπωσδήποτε.
7. Πώς η ζωή εξηρτάτο από τη νέα αλήθεια που ο Ιησούς απεκάλυψε για την Ιερουσαλήμ;
7 Στον πρώτον αιώνα η ζωή των Χριστιανών εξηρτάτο από το να συμβαδίσουν με μια νέα αλήθεια αποκαλυμμένη από τον Ιησούν όταν είπε: «Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής. Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη· και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω· και οι εν τοις αγροίς ας μη εμβαίνωσιν εις αυτήν.» (Λουκ. 21:20, 21) Στο 66 μ.Χ. οι Ρωμαϊκές στρατιές επήλθαν εναντίον της Ιερουσαλήμ, αλλά έπειτα απεσύρθησαν. Αυτό ήταν το σύνθημα! Οι Χριστιανοί, που είχαν συμβαδίσει με την αποκαλυμμένη αλήθεια, διέβησαν τον Ιορδάνη Ποταμό, απεσύρθησαν από το έδαφος της Ιουδαίας, και διεφύλαξαν τη ζωή τους. Οι Ιουδαίοι, που δεν συνεβάδισαν με αυτή τη νέα απαίτησι, εχάθηκαν ή υπεδουλώθησαν όταν η Ιερουσαλήμ και η Ιουδαία ερημώθηκαν με την επιστροφή των Ρωμαϊκών λεγεωνών υπό τον Στρατηγόν Τίτον το 70 μ.Χ.
8, 9. (α) Ποιες είναι μερικές από τις αλήθειες που απεκαλύφθησαν στον καιρό μας και που είναι ουσιώδεις για λατρεία; (β) Πώς η ροή της αληθείας εβελτίωσε την ποιότητα της διακονικής μας δραστηριότητος;
8 Είναι, ομοίως, επείγον να συμβαδίζωμε με τη ροή των αληθειών, που έχουν αποκαλυφθή στις ημέρες μας. Αμέσως μετά την ίδρυσι της Βασιλείας το 1914 έγινε φανερό ότι ένα μεγάλο έργο έπρεπε να γίνη πριν έλθη το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Στο 1922 ο Ιεχωβά απεκάλυψε μέσω της ορατής του οργανώσεως ότι τώρα ήταν ο καιρός να ‘διαφημίσουν, διαφημίσουν, διαφημίσουν τον Βασιλέα και την βασιλείαν αυτού’. Περιελαμβάνετο μήπως η ζωή των εκζητητών ζωής στην υπακοή σ’ αυτή τη νέα αλήθεια; Ναι! Ο Παύλος έδειξε στην προς Ρωμαίους επιστολή 10:10 ότι «με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.» Αν οι δούλοι του Θεού δεν έδιναν μαρτυρία, η σωτηρία των θα ετίθετο σε κίνδυνο! Η ιστορία δείχνει ότι οι πιστοί δούλοι του Ιεχωβά συνεβάδισαν με αυτή την αποκαλυμμένη αλήθεια. Στο 1939 η νέα αλήθεια του ζητήματος της ουδετερότητος απεκαλύφθη σαφώς. Ό,τι ακριβώς εχρειάζοντο οι δούλοι του Ιεχωβά! Ακριβώς στον καιρό για να βοηθηθούν ν’ αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα και να διακρατήσουν ουδετερότητα στη διάρκεια της ταραχώδους παγκοσμίου συρράξεως που άρχισε το ίδιο έτος! Από το έτος 1945 ειδικά, οι αλήθειες όσον αφορά το αίμα άρχισαν ν’ αποκαλύπτωνται και από τότε εχρησίμευσαν ως οδηγός για όλους όσοι έχουν σεβασμό για τον θείο νόμο της αγιότητος του αίματος. Υπακοή σ’ αυτές και σε πολύ περισσότερες τέτοιες αλήθειες προοδευτικά αποκαλυπτόμενες κατέστησε ικανούς τους δούλους του Θεού να τον λατρεύουν κατάλληλα και ν’ ανταποκρίνωνται στις απαιτήσεις του για ζωή.
9 Παρατηρήστε, επίσης, πώς η ροή της αληθείας από τον Ιεχωβά κατέστησε ικανούς τους μάρτυράς του να βελτιώσουν την ποιότητα της διακονικής των δραστηριότητος. Άλλοτε επεσκέπτοντο ανθρώπους στα σπίτια των με τη μαρτυρία των τυπωμένη σε μια μικρή κάρτα για να την αναγνώση ο οικοδεσπότης. Επίσης, φωνογράφοι εχρησιμοποιούντο για να δώσουν τη μαρτυρία. Από αυτές τις μεθόδους οι μάρτυρες του Ιεχωβά προώδευσαν στο σημείο που τώρα εκφωνούν έξοχες Γραφικές ομιλίες με τα στόματά των. Σταθερή πρόοδος, επίσης, έγινε στις διάφορες συναθροίσεις. Οι θεοκρατικές σχολές διακονίας, οι Σχολές Διακονίας της Βασιλείας, η Σχολή Γαλαάδ, οι δημόσιες συναθροίσεις και οι οικιακές Γραφικές μελέτες είναι λίγα μόνο από τα πολλά προοδευτικά βήματα που έγιναν υπό την καθοδηγία του Ιεχωβά για την πρόοδο του έργου της επιδόσεως μαρτυρίας προτού έλθη το τέλος.
10. Ποια επίκαιρη πληροφορία ελήφθη σχετικά με τον Γωγ του Μαγώγ;
10 Τώρα, στο 1964, ζούμε στο πεντηκοστό έτος της διακυβερνήσεως της Βασιλείας. Η επίθεσις του Γωγ του Μαγώγ, του Σατανά ή Διαβόλου, εναντίον όλων των Χριστιανών πλησιάζει γοργά. Μας έχει αφήσει ο Ιεχωβά απροετοίμαστους; Όχι! Πριν από δέκα χρόνια ο λαός του Ιεχωβά είχε προειδοποιηθή γι’ αυτή την ερχόμενη επίθεσι. Από τότε έγινε έξοχη πρόοδος στην οικοδομή της ωριμότητος νέων και ηλικιωμένων επίσης, έτσι ώστε, όταν έλθη η επίθεσις, θα είναι ικανοί οι δούλοι του Θεού να σταθούν στερεοί και να διακρατήσουν ακεραιότητα κάτω από δοκιμασία. Η προετοιμασία αυτή συνεχίζεται! Έχομε ανάγκη να εξακολουθήσωμε να εποικοδομούμε την πίστι μας για τις δύσκολες ημέρες που είναι μπροστά μας. Αυτό θα χρησιμεύση ως μια μεγάλη ασπίδα, με την οποία θα σβήσωμε τα πυρωμένα βέλη του πονηρού.—Ιεζ. 38:14-23· Εφεσ. 6:10-18.
11, 12. Γιατί δεν πρέπει να χαλαρώσωμε τις προσπάθειές μας τώρα;
11 Πίσω ακριβώς από την επίθεσι του Γωγ βρίσκεται η μάχη του Αρμαγεδδώνος, ο περιορισμός του Σατανά και των δαιμόνων του στην άβυσσο και η νέα τάξις του Ιεχωβά, έτσι ώστε τώρα δεν είναι καιρός να χαλαρώσωμε τις προσπάθειές μας. Ο Παύλος είπε: «Και τούτο προσεύχομαι, να περισσεύση η αγάπη σας έτι μάλλον και μάλλον εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν δια να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού.» (Φιλιππησ. 1:9, 10) «Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.» (1 Τιμ. 4:16) Ναι, ζωή περιλαμβάνεται! Αλλά ένας ακόμη περισσότερο σπουδαίος και επιτακτικός λόγος για να συμβαδίζωμε με την αποκαλυπτόμενη αλήθεια είναι το γεγονός ότι το όνομα του Ιεχωβά πρέπει να μεγαλυνθή και αγιασθή. Αυτό ο Ιησούς έθεσε πρώτο, όταν έδωσε στους μαθητάς του μια υποδειγματική προσευχή: «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου.»—Ματθ. 6:9.
12 Για να φέρωμε τιμή στο όνομα του Ιεχωβά και να εξακολουθήσωμε να εκφωνούμε τα αγγέλματά του εναντίον του κόσμου του Σατανά, πρέπει να μένωμε συγχρονισμένοι. Πολύ περισσότερες σκληρές αλήθειες θα εκφωνηθούν ακόμη εναντίον των εχθρών του Ιεχωβά στο προσεχές μέλλον. Για να είμεθα άγρυπνοι σ’ αυτές και να εργαζώμεθα σε αρμονία με την ορατή διάταξι του Ιεχωβά, πρέπει να ετοιμαζώμεθα συνεχώς. Θα μπορούσαμε να συγκρίνωμε αυτή την προετοιμασία μ’ εκείνην ενός ιατρού. Θα εμπιστευόσαστε τη ζωή σας, για μια σοβαρή εγχείρησι, σ’ έναν ιατρό που δεν είχε ποτέ σπουδάσει χειρουργική; Όχι, θα θέλατε έναν που κατέχει την πιο μεγάλη γνώσι κι επιδεξιότητα. Κι εμείς, επίσης, πρέπει να προοδεύωμε σε γνώσι και να γίνωμε επιδέξιοι στο να πράττωμε το θέλημα του Ιεχωβά, ώστε να μπορούμε να ‘κάμωμε την διακονία μας πλήρη’.—2 Τιμ. 4:5.
ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΩΜΕ
13, 14. (α) Γιατί η Βίβλος δεν είναι ασυγχρόνιστη; (β) Τι πρέπει να κάμωμε για να ωφεληθούμε από την πνευματική τροφή που περιέχεται σ’ αυτήν;
13 Ο λόγος του Θεού, η Γραφή, είναι μια ανεξάντλητη πηγή διατροφής. Ποτέ δεν γίνεται ασυγχρόνιστη. Οι κριτικοί μπορεί να λέγουν ότι είναι ασυγχρόνιστη, αλλ’ αυτό είναι σαν να λέγουν ότι το να τρώγωμε είναι ασυγχρόνιστο. Τρώγομε επί χιλιάδες χρόνια και αυτό είναι ακόμη πάρα πολύ του συρμού! Δεν θα παρητούμεθα από το να τρώγωμε επειδή αυτό είναι του παλαιού συρμού και δεν είναι πια ωφέλιμο. Η Γραφή, με το εφόδιο της πλουσίας πνευματικής τροφής, είναι περισσότερο ακόμη αναγκαία και είναι περισσότερο ακόμη συγχρονισμένη. Μας διατηρεί με πνευματική τροφή ζωτική για την αιώνιά μας ευημερία.
14 Οπωσδήποτε, πρέπει να λάβωμε αυτή την πνευματική τροφή για να μας ωφελήση. Πρέπει να σχεδιάσωμε και να θέσωμε κατά μέρος χρόνον για την πνευματική μας δραστηριότητα όπως θα εκάναμε για τα φαγητά μας. Από αυτή την άποψι, ένα προσωπικό πρόγραμμα για την εβδομάδα είναι ανεκτίμητο. Το ν’ αφήσωμε τα πράγματα για όταν έχωμε καιρό, συνήθως σημαίνει ότι δεν θα έχωμε ποτέ καιρό, αφού ο παλαιός κόσμος απαιτεί πολλά από μας. Ο χρόνος χρειάζεται να προγραμματισθή και να χρησιμοποιηθή για να συμβαδίζη με την αλήθεια. Όταν καταρτίζωμε τα πρόγραμμά μας για την εβδομάδα, υπάρχουν τρεις τύποι δράσεως που πρέπει να λάβωμε υπ’ όψι: (1) Εκείνα που πρέπει κανείς να κάμη, (2) εκείνα που θα επιθυμούσε να κάμη, και (3) εκείνα που θα κάμη κανείς μόνο αν ο χρόνος το επιτρέπη. Στην πρώτη κατηγορία, το σοφό άτομο θέτει ζητήματα που ανήκουν στην πνευματική του ζωή. Ο χρόνος είναι ζωή! Εκείνοι που δεν τον χρησιμοποιούν σοφά τώρα δεν θα τον έχουν καθόλου αργότερα.
15. Πώς πρέπει να θεωρούμε την κατ’ ιδίαν μελέτη;
15 Ποια είναι μερικά από τα ζωτικά πράγματα, που πρέπει να προγραμματίζωμε στη διάρκεια της εβδομάδος; Μια θεμελιώδης δράσις του Χριστιανού είναι η κατ’ ιδίαν απ’ αυτόν μελέτη της Γραφής και των Γραφικών βοηθημάτων. Με τον καιρό προγραμματισμένο και χρησιμοποιημένο για τούτο, ίσως στη διάρκεια της εσπέρας ή στην αρχή της πρωίας, θα κάνωμε κάτι που αξίζει ό,τι ο Ιεχωβά υπεσχέθη στο 1 Χρονικών 28:9: «Εάν εκζητής αυτόν, θέλει ευρίσκεσθαι υπό σου.» Στην κατ’ ιδίαν μελέτη μας, δεν πρέπει να είμεθα ικανοποιημένοι με μια επιπόλαιη ανάγνωσι της ύλης. Μάθετε να αναλύετε όχι μόνο το τι, αλλά και το πώς, το γιατί και το πότε. Οικοδομήστε επάνω σε ό,τι ήδη γνωρίζετε. Οραματισθήτε τη σύνθεσι και λεπτομέρειες εκείνου που διαβάζετε. Κάμετε αυτές τις αλήθειες δικές σας για να τις χρησιμοποιήτε στη διακονία. Αυτό θα εκπληρώση ένα βασικό σκοπό μελέτης, ο οποίος είναι η τοποθέτησις της διανοίας επάνω σ’ ένα θέμα συστηματικά για να μάθωμε γι’ αυτό για μέλλουσα χρήσι. Ερευνήστε επιμελώς για αλήθεια και ο Ιεχωβά θ’ ανταμείψη τις προσπάθειες σας. «Και εάν επικαλεσθής την φρόνησιν, και υψώσης την φωνήν σου εις την σύνεσιν· εάν ζήτησης αυτήν ως αργύριον, και εξερεύνησης αυτήν ως κεκρυμμένους θησαυρούς, τότε θέλεις εννοήσει τον φόβον του Ιεχωβά, και θέλεις ευρεί την επίγνωσιν του Θεού.»—Παροιμ. 2:3-5, ΜΝΚ.
16. Ποια πρόσθετα οφέλη παρέχονται από τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις;
16 Μπορούμε να οικοδομήσωμε επάνω σ’ αυτό το καλό θεμέλιο της κατ’ ιδίαν μελέτης με μια τακτική ομαδική μελέτη. «Ο σοφός ακούων θέλει γείνει σοφώτερος, και ο νοήμων θέλει αποκτήσει επιστήμην κυβερνήσεως.» (Παροιμ. 1:5) Αν προσέχωμε έντονα τα σχόλια που δίδονται στις πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά, μας παρέχεται η ευκαιρία να συγκρίνωμε εκείνο που ακούομε με την πληροφορία που μαθαίνομε από την κατ’ ιδίαν μελέτη μας. Θ’ ακούσωμε εξέτασι σημείων νέων σ’ εμάς και θα λάβωμε απαντήσεις σε ερωτήσεις με τις οποίες είχαμε δυσκολίες. Σ’ αυτές τις συναθροίσεις το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά λειτουργεί σαν ένα αξιοσημείωτο διοργανωτικό μέσον, βοηθώντας την εκκλησία ως σύνολον και τον καθένα από μας ως άτομα. (Ματθ. 18:20) Στις συναθροίσεις πρέπει να «κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον». (Εβρ. 10:23) Το να κάνωμε ομολογία μετέχοντας διεγείρει τη διάνοια πολύ περισσότερο παρά η παθητική ακρόασις. Περιληφθήτε σε τούτο με το να σχολιάζετε όταν προσκαλήσθε, λαμβάνοντας σημειώσεις σε χαρτί ή στα περιθώρια των βοηθημάτων της μελέτης σας, εξετάζοντας εδάφια που αναφέρονται και ακολουθώντας την κατεύθυνσι των δημοσιεύσεων που εξετάζονται. Όσο περισσότερες από τις αισθήσεις μας χρησιμοποιούμε, τόσο πιο άγρυπνοι θα είμεθα και τόσο πιθανώτερο είναι να διατηρήσωμε εκείνο που μαθαίνομε.
17, 18. Πώς μπορούμε να μάθωμε από ωρίμους αδελφούς;
17 Έναν τρίτο τρόπο να συμβαδίζωμε εισηγούνται οι Παροιμίες 13:20: «Ο περιπατών μετά σοφών θέλει είσθαι σοφός,» Συζητήσεις με ωρίμους αδελφούς μετά τις συναθροίσεις ή σε άλλες συναντήσεις θα προσθέσουν στη σοφία που έρχεται άνωθεν. Μην απομονώνεσθε μετά τις συναθροίσεις ή μη βιάζεσθε να φύγετε, όταν τερματίζονται. Θυμηθήτε την παροιμία: «Ο απομονούμενος ζητεί κατά την επιθυμίαν αυτού, και εναντιώνεται εις παν ό,τι είναι ορθόν.» (Παροιμ. 18:1, ΜΝΚ) Με το να συνομιλούμε με τους αδελφούς μας έχομε περαιτέρω ευκαιρία να μάθωμε και να διορθωθούμε. Επίσης, άμεση συνομιλία μάς κρατεί ενεργητικούς και οι αλήθειες που εξετάζομε θα εντυπωθούν βαθύτερα στη διάνοια μας.
18 Ένας τέταρτος τρόπος να συμβαδίζωμε είναι να παρατηρούμε την πιστή πορεία των αδελφών που λαμβάνουν την ηγεσία στη διακονία και να την μιμούμεθα. Ο Παύλος ενεθάρρυνε: «Ενθυμείσθε τους προεστώτάς σας, οίτινες ελάλησαν προς εσάς τον λόγον του Θεού· των οποίων μιμείσθε την πίστιν, έχοντες προ οφθαλμών το αποτέλεσμα του πολιτεύματος αυτών.»—Εβρ. 13:7.
19. Γιατί η χρησιμοποίησις των όσων μαθαίνομε μας βοηθεί να συμβαδίζωμε;
19 Ένας πολύ σπουδαίος τρόπος να συμβαδίζωμε είναι το να χρησιμοποιούμε σταθερά εκείνο που εμάθαμε. Αν ένας ιατρός εσπούδασε ιατρική, αλλά δεν την εξήσκησε ποτέ, θα νοιώθατε άρα γε πεποίθησι να του πήτε να σας εγχειρήση; Θα νοιώθατε ενθάρρυνσι αν έλεγε: ‘Ποτέ δεν έχω εγχειρήσει προηγουμένως, αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω σε σας’; Εδώ πάλι θα θέλατε αναμφιβόλως κάποιον, που είναι επιδέξιος λόγω σταθερής εξασκήσεως. Κι εμείς, επίσης, θα διευρύνωμε τις αντιληπτικές μας δυνάμεις, επαναλαμβάνοντας εκείνο που εμάθαμε. Γι’ αυτό ακριβώς τακτική συμμετοχή στη διακονία του αγρού αποδεικνύεται ανεκτίμητη στην εντύπωσι γνώσεως στη διάνοιά μας. Ο μέσος άνθρωπος θυμάται περισσότερα από όσα κάνει παρά από όσα ακούει ή βλέπει. Ο Παύλος ετόνισε την αξία της χρησιμοποιήσεως των όσων μαθαίνομε: «Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.»—Εβρ. 5:14.
20. Γιατί να προσευχώμεθα για άγιο πνεύμα;
20 Η προσευχή για βοήθεια από το άγιο πνεύμα είναι ζωτική, επειδή μας βοηθεί να συμβαδίζωμε με την αλήθεια. «Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι επί τους δικαίους, και τα ώτα αυτού εις την κραυγήν αυτών.» (Ψαλμ. 34:15, ΜΝΚ) Ο Ιησούς είπε: «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρητε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;» (Λουκ. 11:13) Πολύ απέχομε από το να είμεθα τέλειοι και χρειαζόμεθα συνεχώς βοήθεια. Πρέπει καθημερινά να κάνωμε αίτησι στον Ιεχωβά με προσευχή για σοφία, για κατανόησι και για την πνευματική δύναμι που είναι αναγκαία για να συνεχίσωμε τη διακονία. Ο Ιάκωβος 1:5 υπόσχεται: «Εάν δε τις από σας ήναι ελλειπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως.»
ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΙΣ ΕΜΠΟΔΙΩΝ
21. Ποιο είναι το πρώτο βήμα που μπορούμε να κάμωμε για να υπερνικήσωμε εμπόδια;
21 Τι πρέπει να κάμωμε αν εγερθούν ωρισμένα εμπόδια για να εμποδίσουν την εκτέλεσι του προγράμματός μας για μελέτη και υπηρεσία; Επειδή ο Σατανάς θα φροντίση να εγερθούν τέτοια εμπόδια, πρέπει να πειθαρχήσωμε τις διάνοιές μας και τα σώματά μας να εμμένουν στο πρόγραμμά μας. Μιμηθήτε τον Παύλο όταν είπε: «Ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα· αλλά δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ.» (1 Κορ. 9:26, 27) Ας αποφασίσωμε από πριν ότι θα υπερνικήσωμε αυτά τα εμπόδια.
22. Πώς θ’ αντιμετωπίσωμε επισκέπτας που δεν ανεμένοντο;
22 Μερικές φορές καθώς προετοιμαζόμεθα να πάμε στις συναθροίσεις, έρχονται επισκέπται που δεν ανεμένοντο. Αν μείνωμε στο σπίτι και τους περιποιηθούμε, θα χάσωμε τις συναθροίσεις, όπου είναι το πνεύμα του Ιεχωβά. Μπορούμε, αντί τούτου, να εξηγήσωμε ότι είμεθα απασχολημένοι αυτό το βράδυ. Προσκαλέστε τους επισκέπτας να έλθουν μαζί σας στη συνάθροισι, εξηγώντας ότι αυτή αποτελεί μέρος της τακτικής σας λατρείας. Αν δεν επιθυμούν να σας συνοδεύσουν, μπορείτε να τους παρακαλέσετε να περιμένουν ως την επιστροφή σας, ή, αν αυτό δεν είναι πρακτικό, μπορείτε να τους προσκαλέσετε να επιστρέψουν μια άλλη φορά. Ας γνωρίσουν το πρόγραμμα σας, έτσι ώστε στο μέλλον να μπορούν να προσαρμοσθούν σ’ αυτό. Μην αναχαιτίζεσθε εύκολα λόγω απρογραμματίστων επισκέψεων συγγενών ή γνωρίμων. Εκείνοι που έχουν έντιμη καρδιά, θα έχουν υψηλή υπόληψι για σας και για τη λατρεία που παίρνετε τόσο στα σοβαρά, όπως φανερώνεται από την απόφασί σας να δίνετε την πρώτη θέσι στα πρώτα πράγματα.
23. Πώς μπορούμε να καταπολεμήσωμε την κούρασι μετά την εργασία;
23 Ένα άλλο πρόβλημα για πολλούς είναι το ότι είναι κουρασμένοι έπειτ’ από σκληρή εργασία της ημέρας. Πόσο ωραίο θα ήταν να ξεκουρασθούν! Για μερικούς αυτή η κούρασις μπορεί να παρέλθη μ’ έναν ελαφρό ύπνο 20 ή 30 λεπτών πριν από το βραδινό φαγητό. Για άλλους αυτό θα ήταν καταστρεπτικό, επειδή θα εσήμαινε πτώσι σε τέτοιο βαθύν ύπνο, ώστε δεν θα μπορούσαν ν’ αναλάβουν εγκαίρως για να τηρήσουν το πρόγραμμά των. Αν είμεθα της τελευταίας αυτής διαθέσεως, θα ήταν καλύτερα ν’ απορροφηθούμε σε κάτι άλλο, όπως το να προετοιμασθούμε για τη συνάθροισι. Αυτό θα μας κρατήση αγρύπνους και δεν θα υπερνικηθούμε από ύπνο.
24. Πρέπει η κακοκαιρία να παρεμβαίνη στο πρόγραμμα μας;
24 Μήπως η κακοκαιρία σάς εμποδίζει από το να τηρήσετε το πρόγραμμα σας; Αφού η κακοκαιρία συνήθως δεν παρεμβαίνει στο να πάμε στην κοσμική εργασία, πρέπει άρα γε να παρέμβη στο να κάμωμε το έργο του Ιεχωβά; Οι ταχυδρομικοί διανομείς πηγαίνουν έξω με κάθε είδους καιρό για να επιδώσουν αγγέλματα πολύ ολιγωτέρας σπουδαιότητας από το άγγελμα της ζωής με το οποίο είναι εμπιστευμένοι οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Η κακοκαιρία μπορεί ν’ αντιμετωπισθή με το να είμεθα αποφασισμένοι πριν εκδηλωθή να μην την αφήσωμε να μας εμποδίση και έπειτα με το να ντυνώμαστε κατάλληλα γι’ αυτήν.
25. Ποια πρέπει να είναι η στάσις των γονέων εν σχέσει με τον προγραμματισμό Χριστιανικής δράσεως για τα τέκνα των;
25 Ενίοτε οι γονείς διστάζουν να φέρουν τα τέκνα στις συναθροίσεις στη διάρκεια της εβδομάδος λόγω της εργασίας των στο σπίτι. Πολλοί το έχουν λύσει αυτό με το να προγραμματίζουν την εργασία στο σπίτι αμέσως μετά το σχολείο. Η συνάθροισις και εκμάθησις με τον λαόν του Ιεχωβά είναι στο πεδίον της υψίστης εκπαιδεύσεως και οδηγεί σε ζωή. Ένα πρόσθετο όφελος είναι ότι η εκγύμνασις και εκπαίδευσις στη διακονία καθιστά ικανό το τέκνο να είναι ένας καλύτερος σπουδαστής και να κάμη ταχύτερη πρόοδο στο σχολικό έργο. Αναπτύσσει καλή σκέψι και συνήθειες μελέτης. Όπως είπε ένας συγγραφεύς: «Όσο περισσότερο σκέπτεται ένας άνθρωπος, τόσο καταλληλότερος γίνεται στο να σκέπτεται, και η εκπαίδευσις δεν είναι τίποτε αν δεν είναι η μεθοδική δημιουργία της συνηθείας του σκέπτεσθαι.»
26. Τι μπορούμε να κάμωμε αν παρεμβαίνη κοσμική εργασία;
26 Μήπως η κοσμική σας εργασία παρεμβαίνει στο διακονικό σας πρόγραμμα; Αν παρεμβαίνη, τότε μπορεί να κινδυνεύση η πνευματική σας υγεία. Ίσως μπορείτε να μιλήσετε στον εργοδότη σας γι’ αυτό. Πολλοί έχουν διευθετήσει να αποσπούν χρόνον από την κοσμική εργασία για να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις και να μετέχουν στη διακονία. Ή έχετε σκεφθή να αλλάξετε την εργασία σας; Αν η κοσμική σας εργασία ήταν κίνδυνος στη φυσική σας υγεία και ζωή και ο γιατρός σας σάς διέτασσε να κάμετε μια αλλαγή ειδ’ άλλως μπορούσε να πεθάνετε, δεν θ’ ανταπεκρίνεσθε; Ο Ιησούς υπεσχέθη ότι ο Ιεχωβά θα εφρόντιζε για τις ανάγκες μας αν εκάναμε το μέρος μας. Πηγαίνετε στον Θεό με προσευχή και ειλικρινώς παρακαλέστε τον να σας παράσχη εργασία που θα σας καταστήση ικανούς να επιδιώξετε τη διακονία.—Ματθ. 6:33.
27. Πώς το να συμβαδίζωμε με την αποκαλυπτόμενη αλήθεια τώρα μας βοηθεί στο μέλλον;
27 Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα πράγματα απαιτούν προσπάθεια, αλλά τα οφέλη είναι πολλαπλά. Υπάρχει μεγάλη ευτυχία στο να συμβαδίζουμε με την αποκαλυμμένη αλήθεια. Αυτό καλλιεργεί μέσα μας το ορθό φρόνημα, το οποίο μας καθιστά ικανούς ν’ ανταποκρινώμεθα πιο γρήγορα σε μέλλουσες αποκαλύψεις του θελήματος του Ιεχωβά. Αυτό, επίσης, αυξάνει τη ροή του αγίου πνεύματος του Θεού σ’ εμάς και του καρπού του μέσω ημών. Όσο περισσότερο μαθαίνομε και εκπαιδευόμεθα τώρα, τόσο πιο χρήσιμοι θα είμεθα στη νέα τάξι της δικαιοσύνης του Θεού. Θα υπάρχουν πολλά για να εκτελέσωμε τότε. Επιπρόσθετα προς το παγγήινο έργο ανοικοδομήσεως, αυτοί που συμβαδίζουν με την αλήθεια θα έχουν το προνόμιο να εκπαιδεύσουν όχι μόνο εκείνους που θα επιζήσουν από τον Αρμαγεδδώνα, αλλά και τα αναστημένα πλήθη επίσης. Τι μεγάλο εκπαιδευτικό έργο θα είναι αυτό! Τι χαρά και μεγάλο προνόμιο είναι να προετοιμάζωμεθα τώρα γι’ αυτό το θαυμάσιο έργο που είναι ακριβώς μπροστά μας! Ναι, συμβαδίζετε με τις αποκαλυπτόμενες αλήθειες του Ιεχωβά που διανέμονται προοδευτικά μέσω της τάξεως του «πιστού και φρονίμου δούλου» του, επειδή «μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν . . . και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.»—Παροιμ. 3:13, 18.