Κεφάλαιο 3

Πόσο θα Διαρκέσει το Τωρινό Σύστημα;

 1. Σχετικά με τις υποσχέσεις της Βίβλου, τι έχουν ρωτήσει πολλοί από μας;

ΕΙΝΑΙ φυσικό να θέλουμε να μάθουμε πόσος καιρός θα περάσει μέχρις ότου λάβουν χώρα τα γεγονότα που τόσο ζωντανά περιγράφονται στη Βίβλο και τα οποία φτάνουν στο αποκορύφωμά τους στον Αρμαγεδδώνα. Πότε θα καταστραφεί το τωρινό κακό σύστημα; Θα ζήσουμε για να δούμε τη γη να γίνεται ένας τόπος όπου αυτοί που αγαπούν τη δικαιοσύνη θα μπορούν ν’ απολαμβάνουν πλήρη ειρήνη και ασφάλεια;

 2. (α) Ποια παρόμοια ερώτηση έκαναν οι απόστολοι του Ιησού; (β) Γνωρίζουμε ακριβώς πότε θα τελειώσει το τωρινό κακό σύστημα; (γ) Αλλά ποια υποβοηθητική πληροφορία έδωσε ο Ιησούς;

² Ο Ιησούς Χριστός έδωσε αξιοσημείωτες λεπτομέρειες που απαντούν στα ερωτήματα αυτά. Το έκανε αυτό όταν οι απόστολοί του τον ρώτησαν: «Τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;» Σχετικά με την καταστροφή του τωρινού κακού συστήματος, ο Ιησούς δήλωσε ρητά: «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ.» (Μάρκος 13:4, 32) Ωστόσο περιέγραψε με αξιοσημείωτες λεπτομέρειες τη γενιά που θα έβλεπε «τη συντέλεια του αιώνος», τη χρονική περίοδο που θα οδηγούσε στο «τέλος». Διαβάστε μόνος σας στη Γραφή σας τα εδάφια Ματθαίος 24:3–25:46, κι επίσης τις παράλληλες αφηγήσεις στα εδάφια Μάρκος 13:4-37 και Λουκάς 21:7-36.

 3. Πώς γνωρίζουμε ότι η απάντηση του Ιησού δεν περιέγραφε μόνο γεγονότα του πρώτου αιώνα;

³ Καθώς διαβάζετε τις περιγραφές αυτές, θα συνειδητοποιήσετε ότι ο Ιησούς περιέγραφε, εν μέρει μόνο, τα γεγονότα που οδηγούσαν και περιλάμβαναν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της το 70 μ.Χ. Είναι φανερό ότι είχε κατά νου επίσης κάτι το πιο μελλοντικό. Γιατί; Επειδή στο εδάφιο Ματθαίος 24:21 μιλάει για «θλίψιν μεγάλη οποία δεν έγινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει». Αυτό σημαίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο από την καταστροφή μιας πόλης και των ανθρώπων που ήταν παγιδευμένοι μέσα της. Και στο εδάφιο Λουκάς 21:31 τα γεγονότα που περιγράφονται λέγεται ότι υποδεικνύουν τον ερχομό τής από μακρού αναμενόμενης «βασιλείας του Θεού». Ποιο είναι το σημαντικό «σημείο», για το οποίο είπε ο Ιησούς να αγρυπνούμε;

ΕΝΑ ΣΥΝΘΕΤΟ ΣΗΜΕΙΟ

 4. Ποιο είναι «το σημείο» που έδωσε ο Ιησούς;

⁴ Προείπε πολέμους, έλλειψη τροφίμων, εκτεταμένες επιδημίες, μεγάλους σεισμούς, και ένα πνεύμα αστοργίας στη διάρκεια ενός καιρού αυξανόμενης ανομίας, αλλά κανένα από αυτά μόνο του δεν είναι «το σημείο». Όλα τα χαρακτηριστικά που προειπώθηκαν πρέπει να εκπληρωθούν στο διάστημα της ζωής μιας γενιάς ώστε να είναι πλήρης η εικόνα. Ανάμεσα σ’ αυτά θα ήταν επίσης ‘αγωνία εθνών, σε αδιέξοδο . . . ενώ οι άνθρωποι θα αποψυχούν από το φόβο’ εξαιτίας των γεγονότων που θα λάβαιναν χώρα στους ουρανούς πάνω και στις θάλασσες γύρω τους. (Λουκάς 21:10, 11, 25-32· Ματθαίος 24:12· παράβαλε 2 Τιμόθεον 3:1-5.) Σε αντίθεση με όλα αυτά, αλλά σαν μέρος τού σημείου, ο Ιησούς προείπε ένα παγκόσμιο κήρυγμα των καλών νέων για τη Βασιλεία του Θεού παρά τον διεθνή διωγμό των ακολούθων του. (Μάρκος 13:9-13) Μήπως η σύνθετη αυτή περιγραφή ταιριάζει ιδιαίτερα στον καιρό που ζούμε τώρα;

 5. Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει τα γεγονότα αυτά κάτι περισσότερο από απλή επανάληψη της ιστορίας;

⁵ Οι χλευαστές θα ειρωνευτούν, λέγοντας ότι πάντοτε υπήρχαν πόλεμοι, πείνες, σεισμοί, κλπ. στην ανθρώπινη ιστορία. Αλλά τα γεγονότα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία όταν εμφανίζονται όλα μαζί, όχι απλά και μόνο σε μερικές μεμονωμένες περιοχές, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα και για εκτεταμένη χρονική περίοδο που αρχίζει με ένα έτος το οποίο έχει προειπωθεί πολύ πριν.

 6, 7. Ποια γεγονότα και συνθήκες του 20ού αιώνα ταιριάζουν οπωσδήποτε στο σύνθετο αυτό σημείο; (Όταν απαντήσετε, χρησιμοποιήστε τη Βίβλο σας και δείξτε ποια μέρη της προφητείας του Ιησού εξετάζετε.)

⁶ Εξετάστε τα εξής γεγονότα: Ο πόλεμος που ξέσπασε το 1914 είχε τέτοιες διαστάσεις που έγινε γνωστός σαν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, και από τότε η ειρήνη ποτέ δεν ξαναγύρισε αληθινά στη γη. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήρθε μια από τις μεγαλύτερες πείνες που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος, και ακόμη και σήμερα κάπου 40 εκατομμύρια άτομα πεθαίνουν το χρόνο από ελλείψεις τροφίμων. Η Ισπανική γρίπη του 1918 είναι υπόλογη για θανάτους σε ποσοστό χωρίς προηγούμενο στην ιστορία των ασθενειών και, παρά τις επιστημονικές έρευνες, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι ακόμη και τώρα μαστίζονται από καρκίνο, καρδιακές προσβολές, αποκρουστικά αφροδίσια νοσήματα, ελονοσία, σχιστοσωμίαση και τύφλωση του ποταμού. Η συχνότητα των μεγάλων σεισμών είναι περίπου εικοσαπλάσια από το μέσο όρο της συχνότητας των σεισμών στα δύο χιλιάδες χρόνια πριν το 1914. Ο φόβος και η αγωνία σε παγκόσμια κλίμακα επηρεάζουν τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ανάμεσα στις αιτίες είναι η οικονομική αναταραχή, τα βίαια εγκλήματα και η απειλή του αφανισμού σε πυρηνικό πόλεμο με όπλα που εκτοξεύονται από υποβρύχια ή από τους ουρανούς—κάτι που ποτέ δεν ήταν δυνατό πριν από τον 20ό αιώνα.

⁷ Ανάμεσα σε όλα αυτά γίνεται μια εκπληκτική παγκόσμια διακήρυξη των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού, όπως προείπε ο Ιησούς. Σε πάνω από 200 χώρες και νησιά των θαλασσών, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αφιερώνουν εκατοντάδες εκατομμύρια ώρες κάθε χρόνο, δωρεάν, για να βοηθήσουν ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα να κατανοήσουν τη σημασία των παγκόσμιων αυτών γεγονότων κάτω από το φως του Λόγου του Θεού. Με προθυμία οι Μάρτυρες δείχνουν στους ανθρώπους τον τρόπο για την επιβίωση μέσα από τη «μεγάλη θλίψη» σαν υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού. Και οι Μάρτυρες το κάνουν αυτό παρά το γεγονός ότι, όπως παρατήρησε μια Καναδέζικη εφημερίδα, «πιθανόν υπομένουν μεγαλύτερη εναντίωση για μικρότερα παραπτώματα απ’ όσο οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική ομάδα στον κόσμο».

 8. Ποια χρονική περίοδος περιλαμβανόταν επίσης σ’ αυτή την προφητεία;

⁸ Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι, σαν μέρος της προφητείας του, ο Ιησούς υπέδειξε την λήξη μιας ορισμένης χρονικής περιόδου, λέγοντας: «Η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών εωσού εκπληρωθώσιν οι [προσδιορισμένοι, ΜΝΚ] καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24) Έχουν τελειώσει οι ‘προσδιορισμένοι αυτοί καιροί’;

‘ΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ’

 9. (α) Τι είναι η «Ιερουσαλήμ» που θα ‘καταπατιόταν’ από τα έθνη; (β) Πότε άρχισε το ‘καταπάτημα’ εκείνο;

⁹ Για να καταλάβουμε την απάντηση, πρέπει να ξέρουμε το ρόλο που έπαιξε η Ιερουσαλήμ. Η πόλη με την κατοικία του βασιλιά της πάνω στο Όρος Σιών αποκαλούνταν ‘η πόλη του μεγάλου Βασιλιά· η πόλη του Ιεχωβά’. (Ψαλμός 48:2, 8· Ματθαίος 5:34, 35) Οι βασιλιάδες του βασιλικού οίκου του Δαβίδ λεγόταν ότι κάθονταν ‘πάνω στο θρόνο του Ιεχωβά’. Συνεπώς η Ιερουσαλήμ ήταν το ορατό σύμβολο ότι ο Ιεχωβά ασκούσε διακυβέρνηση στη γη. (1 Χρονικών 29:23) Έτσι όταν ο Θεός επέτρεψε στα στρατεύματα των Βαβυλωνίων να καταστρέψουν την Ιερουσαλήμ, να πάρουν το βασιλιά της εξορία και ν’ αφήσουν τη γη έρημη, ποδοπάτησαν τη Βασιλεία του Θεού όπως ασκούνταν μέσω ενός βασιλικού απογόνου του Βασιλιά Δαβίδ. Όταν συνέβη αυτό, το 607 π.Χ., σημείωσε την αρχή ‘των προσδιορισμένων καιρών των εθνών’. Ποτέ ξανά δεν κυβέρνησε σαν βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ κάποιος απόγονος του Δαβίδ.

10. (α) Τι θα σήμαινε το τέλος του ‘καταπατήματος’; (β) Από ποια «Ιερουσαλήμ» θα κυβερνούσε τότε ο Ιησούς, και γιατί;

¹⁰ Τι θα σήμαινε λοιπόν το τέλος του ‘καταπατήματος εκείνου της Ιερουσαλήμ’; Ότι ο Ιεχωβά είχε και πάλι ενθρονίσει έναν βασιλιά της δικής του εκλογής, έναν απόγονο του Δαβίδ, που θα ασκούσε τώρα εξουσία, όχι μόνο πάνω στους Ιουδαίους, αλλά και στις υποθέσεις του ανθρώπινου γένους στο σύνολό του. Και αυτός είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. (Λουκάς 1:30-33) Αλλά από πού θα κυβερνούσε; Μήπως από την επίγεια πόλη της Ιερουσαλήμ; Ο Ιησούς δήλωσε καθαρά ότι τα προνόμια που είχαν να κάνουν με τη Βασιλεία του Θεού επρόκειτο να αφαιρεθούν από το σαρκικό Ισραήλ. (Ματθαίος 21:43· βλέπε επίσης 23:37, 38.) Από τότε και μετά, οι λάτρεις του αληθινού Θεού απέβλεπαν στην «άνω Ιερουσαλήμ» σαν μητέρα τους, στην ουράνια οργάνωση του Θεού με τα όσια πνευματικά πλάσματα. (Γαλάτας 4:26) Σ’ εκείνη την ουράνια Ιερουσαλήμ θα ενθρονιζόταν ο Ιησούς, για ν’ ασκήσει την κυβερνητική εξουσία του προς τη γη. (Ψαλμός 110:1, 2) Αυτό θα συνέβαινε στο τέλος των ‘προσδιορισμένων καιρών των εθνών’. Πότε θα ερχόταν αυτό το τέλος;

11, και σχεδιάγραμμα (στη σελίδα 27). (α) Πώς υπολογίζεται η λήξη των ‘προσδιορισμένων καιρών’; (β) Έτσι, τι άρχισε όταν τέλειωσαν οι ‘προσδιορισμένοι εκείνοι καιροί’; (γ) Πώς βλέπουν οι ιστορικοί το έτος 1914; (Βλέπε σελίδα 29.)

¹¹ Δεκαετίες από πριν ήταν γνωστό ότι αυτό θα ερχόταν το 1914, στο τέλος της μεγαλύτερης εκπλήρωσης των «επτά καιρών» των εδαφίων Δανιήλ 4:10-17.a Αλλά η πλήρης κατανόηση της σημασίας αυτού του γεγονότος ήρθε βαθμιαία στη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν. Προοδευτικά, οι σπουδαστές της Βίβλου είδαν να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια τους οι λεπτομέρειες του σύνθετου σημείου για το οποίο ο Ιησούς είπε ότι θα έδειχνε την ουράνια παρουσία του με Βασιλική εξουσία. Έγινε φανερό ότι είχαν πραγματικά μπει στη «συντέλεια του αιώνος», ότι ο Χριστός είχε αρχίσει να κυβερνάει σαν Βασιλιάς το 1914 και ότι το τέλος του κακού αυτού κόσμου θα ερχόταν μέσα στη γενιά που είδε την αρχή αυτών των πραγμάτων.

ΠΟΣΟ ΒΑΣΙΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΣΑΣ;

12. Ποιες εσφαλμένες προσδοκίες δυσκολεύουν μερικούς να δεχτούν το συμπέρασμα αυτό; (Ματθαίος 24:26, 27· Ιωάννης 14:3, 19)

¹² Μερικοί που είναι ενήμεροι για τα γεγονότα που εκπληρώνουν την προφητεία του Ιησού, δυσκολεύονται να δεχτούν το συμπέρασμα στο οποίο αυτά οδηγούν. Γιατί; Επειδή αναμένουν κάτι άλλο. Διδάχθηκαν ότι η δεύτερη έλευση του Χριστού θα ήταν ορατή και θα κατέληγε στην μαζική μεταστροφή των ανθρώπων. Τον πρώτο αιώνα οι Ιουδαίοι είχαν επίσης προσδοκίες οι οποίες δεν εκπληρώθηκαν. Έλπιζαν ότι η έλευση του Μεσσία θα γινόταν με επίδειξη δύναμης που θα τους απελευθέρωνε από τη Ρώμη. Προσκολλημένοι στις εσφαλμένες προσδοκίες τους, απέρριψαν ακόμη και το Γιο του Θεού. Πόσο ασύνετο θα ήταν να επαναληφθεί αυτό το σφάλμα τώρα που ο Χριστός είναι παρών με Βασιλική εξουσία! Πόσο καλύτερα θα ήταν να δούμε τι λένε πραγματικά οι Άγιες Γραφές!

13. Ποια γεγονότα συσχετίζει η Βίβλος με την παρουσία του Χριστού;

¹³ Η Βίβλος δείχνει ότι ο Χριστός θα άρχιζε να κυβερνάει ανάμεσα στους εχθρούς του. (Ψαλμός 110:1, 2) Μιλάει για το διώξιμο του Σατανά και των δαιμόνων του από τον ουρανό στα γειτονικά προς τη γη μέρη αφού θα είχε δοθεί η Βασιλική εξουσία στο Χριστό· και γι’ αυτό θα υπήρχε μία περίοδος αυξημένων ουαί για τη γη. (Αποκάλυψις 12:7-12) Στη διάρκεια του καιρού εκείνου θα εντεινόταν το κήρυγμα του αγγέλματος της Βασιλείας, για να δοθεί στους ανθρώπους η ευκαιρία ν’ αναλάβουν δράση με σκοπό την επιβίωση. (Ματθαίος 24:14· Αποκάλυψις 12:17) Αλλά μήπως αυτό θα κατέληγε σε παγκόσμια μεταστροφή; Απεναντίας, η Βίβλος δείχνει ότι θα ακολουθούσε καταστροφή χωρίς προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Παρ’ ότι οι άνθρωποι ποτέ δε θα δουν τον δοξασμένο Ιησού Χριστό με τα φυσικά μάτια τους, όλοι όσοι δε θα έχουν δεχτεί πρόθυμα τα γεγονότα σχετικά με τη βασιλική παρουσία τού Χριστού, θα αναγκαστούν να «δουν» ότι αυτός είναι εκείνος ο οποίος, όπως προφητεύτηκε, φέρνει την καταστροφή πάνω τους.—Αποκάλυψις 1:7· Ματθαίος 24:30· παράβαλε 1 Τιμόθεον 6:15, 16· Ιωάννης 14:19.

14, 15. Γιατί το πέρασμα των ετών από το 1914 δεν πρέπει να μας κάνει να αμφιβάλλουμε ότι βρισκόμαστε πραγματικά στις «έσχατες ημέρες»;

¹⁴ Αλλά το πέρασμα 70 χρόνων τώρα από το 1914 δεν δείχνει ότι ίσως θα πρέπει να αμφιβάλλουμε για το αν πραγματικά βρισκόμαστε στις «έσχατες ημέρες» μετά το έτος εκείνο και αν ο ερχομός του Χριστού σαν εκτελεστή είναι κοντά; Όχι, διόλου! Σχετικά με εκείνους που θα έβλεπαν την εκπλήρωση «του σημείου» από την αρχή του, από το 1914, ο Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γίνωσι πάντα ταύτα». (Μάρκος 13:30) Μέλη της γενιάς εκείνης εξακολουθούν να είναι ακόμη εδώ, παρ’ ότι ο αριθμός τους μειώνεται γρήγορα.

¹⁵ Είναι αλήθεια ότι η στατιστική δείχνει ότι ο μέσος όρος ζωής σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τώρα μόνο 60 χρόνια, αλλά εκατομμύρια άτομα ζουν και υπάρχουν πάνω από την ηλικία αυτή. Σύμφωνα με τις στατιστικές που υπάρχουν, το 1980 ζούσαν κατά προσέγγιση 250.000.000 από εκείνους που ήταν ζωντανοί το 1914. Η γενιά αυτή δεν έχει παρέλθει ακόμη. Είναι ενδιαφέρον, όμως, ότι από εκείνους που γεννήθηκαν το 1900 ή προηγουμένως, σύμφωνα με αριθμούς που δημοσιεύτηκαν από τον ΟΗΕ, φαίνεται ότι μόνο 35.316.000 εξακολουθούσαν να είναι ζωντανοί το 1980. Έτσι ο αριθμός μειώνεται γρήγορα, καθώς τα άτομα φτάνουν πάνω από τα εβδομήντα και τα ογδόντα τους χρόνια. Όταν εξετασθούν μαζί με όλες τις λεπτομέρειες του προφητικού σημείου του Ιησού, τα γεγονότα αυτά δείχνουν καθαρά ότι το τέλος είναι κοντά.—Λουκάς 21:28.

16. Έτσι, ποια πρέπει να είναι η στάση μας;

¹⁶ Τώρα δεν είναι καιρός για να μένουμε απαθείς. Είναι καιρός για να ενεργούμε με το αίσθημα του επείγοντος! Όπως προειδοποίησε ο Ιησούς τους μαθητές του: «Γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός]».—Ματθαίος 24:44.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο στη σελίδα 29]

Πώς Βλέπουν οι Ιστορικοί το Έτος 1914

Για βάσιμες αιτίες, ο πόλεμος που άρχισε το 1914 ονομάστηκε ο Μεγάλος Πόλεμος και Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Κανένας προηγούμενος πόλεμος δεν ήταν τόσο ερημωτικός. Οι πόλεμοι από τότε απλώς συνέχισαν αυτά που άρχισαν να γίνονται το 1914. Εξετάστε τα εξής σχόλια σχετικά με τα αποτελέσματα του μνημειώδους εκείνου έτους:

● «Οι πόλεμοι όχι μόνο άλλαξαν το χάρτη της Ευρώπης και προκάλεσαν επαναστάσεις που κατέστρεψαν τρεις αυτοκρατορίες, αλλά τα άμεσα και έμμεσα αποτελέσματά τους ήταν πολύ περισσότερα σε κάθε σχεδόν τομέα. Μετά από τον πόλεμο τόσο οι πολιτικοί όσο και άλλοι προσπάθησαν να επιβραδύνουν ή να σταματήσουν την εξέλιξη και να φέρουν τα πράγματα πίσω στη ‘φυσιολογική κατάσταση’ και πάλι, στον κόσμο που υπήρχε πριν από το 1914. Αλλά αυτό ήταν αδύνατο. Ο σεισμός ήταν τόσο βίαιος και τόσο παρατεταμένος ώστε ο παλιός κόσμος γκρεμίστηκε μέχρι τα θεμέλιά του. Δεν υπήρχε κανείς που να μπορεί να τον ξαναχτίσει με τον τρόπο που υπήρχε, με τα κοινωνικά του συστήματα, με τον κόσμο των ιδεών και τις ηθικές αρχές του.

«. . . Εξίσου μεγάλη σημασία είχε η αλλαγή των αξιών που είχε λάβει χώρα και η οποία καθιέρωσε ένα τελείως καινούργιο πρότυπο αξιών σε πάρα πολλούς τομείς. . . . Δεν ήταν μόνο οι στρατιώτες στο μέτωπο που είχαν αποκτηνωθεί και ήταν αδιάφοροι για την ιδιοκτησία του γείτονά τους. Δεν είχαν διαλυθεί μόνο πολλές αυταπάτες, πολλές προκαταλήψεις και πολλές εσφαλμένες αξίες, αλλά είχαν επίσης καταρρεύσει πολλά παραδοσιακά πρότυπα ζωής και κοινωνικής συμπεριφοράς. Οι αξίες μεταβάλλονταν, το καθετί φαινόταν να παρασύρεται, σαν να μην είχαν πια αυτά βαθιές ρίζες—αυτό συνέβαινε στο οικονομικό σύστημα, καθώς και στη σεξουαλική ηθική, στις πολιτικές αρχές, καθώς και στους νόμους της τέχνης. . . .

«Η μεγαλύτερη ανασφάλεια που ήταν χαρακτηριστικό εκείνου του καιρού ήταν πιο φανερή στον οικονομικό τομέα. Εδώ ο πόλεμος είχε καταστρέψει κτηνωδώς ένα σύνθετο, ευπροσάρμοστο και καλοϊσορροπημένο σύστημα με αυστηρούς νόμους και σταθερές αξίες. . . . Ούτε και αυτός ο τομέας ήταν δυνατόν να επιστρέψει σε ‘φυσιολογική κατάσταση’ ».—Världshistoria—Folkens liv och Kultur (Στοκχόλμη· 1958), Τόμ. VII, σσ. 421, 422.

● «Μισός αιώνας έχει περάσει, όμως το σημάδι που άφησε η τραγωδία του Μεγάλου Πολέμου πάνω στο σώμα και στην ψυχή των εθνών μένει ανεξίτηλο . . . Το σωματικό και το ηθικό μέγεθος της δοκιμασίας αυτής ήταν τέτοιο, ώστε τίποτα απ’ ό,τι απέμεινε δεν ήταν το ίδιο όπως ποτέ. Η κοινωνία στην ολότητά της: συστήματα διακυβέρνησης, εθνικά σύνορα, νόμοι, ένοπλες δυνάμεις, διακρατικές σχέσεις, αλλά επίσης και οι ιδεολογίες, η οικογενειακή ζωή, η περιουσία, οι θέσεις, οι προσωπικές σχέσεις—το καθετί άλλαξε από την κορυφή μέχρι τα νύχια. . . . Η ανθρωπότητα τελικά έχασε την ισορροπία της, χωρίς να συνέλθει μέχρι αυτή τη μέρα».—Στρατηγός Σαρλ ντε Γκωλ, λόγος του το 1968 (Λε Μοντ, 12 Νοεμβρίου 1968).

● «Από το 1914, καθένας που είναι ενήμερος για τις τάσεις του κόσμου ανησυχεί βαθιά από αυτό που φαίνεται σαν μια μοιραία και προκαθορισμένη πορεία προς μια καταστροφή μεγαλύτερη απ’ όσο πριν. Πολλοί σοβαροί άνθρωποι αισθάνονται ότι τίποτα δεν μπορεί να αποτρέψει το βύθισμα προς την καταστροφή. Βλέπουν την ανθρώπινη φυλή, σαν τον ήρωα μια Ελληνικής τραγωδίας, που οδηγείται από θυμωμένους θεούς και δεν είναι πια ο κύριος του πεπρωμένου του».—Μπέρτραντ Ράσσελ, περιοδικό Τάιμς Μάγκαζιν της Νέας Υόρκης, 27 Σεπτεμβρίου 1953.

● «Κοιτάζοντας προς τα πίσω από την πλεονεκτική θέση που μας χαρίζει το παρόν, βλέπουμε καθαρά ότι το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έφερε μέσα στον εικοστό αιώνα ‘Μια Εποχή Δυσκολιών’—σύμφωνα με τον εκφραστικό όρο του Βρετανού ιστορικού Άρνολντ Τόυνμπυ—από την οποία ο πολιτισμός μας δεν έχει ακόμη αναδυθεί καθόλου. Άμεσα ή έμμεσα όλες οι αναταραχές του τελευταίου μισού αιώνα πηγάζουν από το 1914».—Η Πτώση των Δυναστειών: Η Κατάρρευση της Παλιάς Τάξης (Νέα Υόρκη· 1963), από τον Έντμοντ Τέηλορ, σ. 16.

Όμως ποια είναι η αιτία για την τρομακτική αυτή στροφή των γεγονότων;

Μόνο η Βίβλος δίνει ικανοποιητική εξήγηση.

[Πίνακας στη σελίδα 27]

1914—Ένα Έτος που Σημειώνεται από τη Βιβλική Χρονολογία και τα Παγκόσμια Γεγονότα

Χρονολογία

→ Το τέλος των «επτά καιρών»: 1914 μ.Χ.

Άρχισαν οι έσχατες μέρες (2 Τιμόθεον 3:1-5)

Γεγονότα που Προειπώθηκαν για να Σημειώσουν τις Έσχατες Ημέρες

→ Πόλεμος (Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος άρχισε το 1914· ποτέ πια δεν επέστρεψε πραγματικά η ειρήνη)

→ Πείνα (Τώρα αφαιρεί κάπου 40 εκατομμύρια ζωές το χρόνο)

Ο τωρινός κακός κόσμος θα καταστραφεί από το Θεό, προτού παρέλθει η γενιά που είδε το 1914 (Ματθαίος 24:3-34· Λουκάς 21:7-32)