«Εν ταις Εσχάταις Ημέραις» από Πότε;
«Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί.»—2 Τιμ. 3:1.
1, 2. (α) Γιατί είναι θαυμάσιο για μας το ότι έχομε προχωρήσει τόσο πολύ στον έσχατο καιρό; (β) Τι λέει η Βίβλος γι’ αυτό στα εδάφια 2 Πέτρου 3:13, 14;
«ΕΝ ΤΑΙΣ ΕΣΧΑΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ» τίνος; Αυτό σημαίνει τις έσχατες ημέρες ενός παλαιού, δυσάρεστου, ανεπιτυχούς και απελπιστικού συστήματος πραγμάτων, και είναι καλό που φθάσαμε στον ‘έσχατο καιρό’ του. (Δαν. 12:4) Ευτυχώς για μας, το πλήρες τέλος της παλαιάς οργανώσεως πραγμάτων δεν θα αφήση στη γη μας ένα τρομακτικό και χωρίς καμμιά ζωή κενό. Θα αφήση έδαφος για το ξεκίνημα ενός δίκαιου, ειρηνικού νέου συστήματος πραγμάτων που υπόσχεται την πιο μεγάλη επιτυχία. Γι’ αυτό, είναι θαυμάσιο για μας το ότι έχομε προχωρήσει τόσο πολύ στον ‘έσχατο καιρό.’ Με ενθουσιώδεις λέξεις η Βίβλος, το θεόπνευστο βιβλίο που προείπε τον παρόντα ‘έσχατο καιρό,’ μάς λέει:
2 «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού, νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί. Δια τούτο, αγαπητοί, ταύτα προσμένοντες, σπουδάσατε να ευρεθήτε άσπιλοι και αμώμητοι ενώπιον αυτού εν ειρήνη.»—2 Πέτρ. 3:13, 14.
3, 4. (α) Πού, πότε και γιατί ο απόστολος Πέτρος μίλησε για τις ‘έσχατες ημέρες,’ και σε ποιους; (β) Εξηγώντας αυτό, ποια προφητεία παρέθεσε ο Πέτρος;
3 Περίπου 30 χρόνια προτού γράψη αυτά τα λόγια ο Χριστιανός απόστολος Πέτρος μίλησε για τις ‘έσχατες ημέρες.’ Αυτό έγινε στην εορταστική ημέρα της Πεντηκοστής (6 Σιβάν) του έτους 33 μ.Χ. Μίλησε όταν ήταν στην πόλι της Ιερουσαλήμ, αλλά όχι στο ναό του Ηρώδου της πόλεως εκείνης. Μίλησε από μια κατοικία της περιοχής, όπου 120 περίπου μαθητές του πρόσφατα σταυρωθέντος Ιησού Χριστού είχαν συγκεντρωθή στο υπερώο, νωρίς το πρωί, πριν από τις 9 π.μ. Ξαφνικά οι προσδοκίες τους εκπληρώθηκαν. Το άγιο πνεύμα που είχε υποσχεθή ο Ιησούς Χριστός να εκχύση σ’ αυτούς μετά την επάνοδό του στους ουρανούς έπεσε επάνω τους με μια ορατή απόδειξι. Όλοι τους εμπνεύσθηκαν να μιλήσουν σε ξένες γλώσσες για «τα μεγαλεία του Θεού.» (Πράξ. 2:1-11) Ιουδαίοι εορταστές συγκεντρώθηκαν κατά χιλιάδες για να δουν το θέαμα αυτό και να διαπιστώσουν τι συνέβαινε. Ο απόστολος Πέτρος εμπνεύσθηκε να τους μιλήση, εξηγώντας:
4 «Τούτο είναι το ρηθέν διά του προφήτου Ιωήλ· Και εν ταις εσχάταις ημέραις, λέγει ο Θεός, θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα, και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας, και οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις, και οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια· και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει από του Πνεύματός μου, και θέλουσι προφητεύσει. Και θέλω δείξει τέρατα εν τω ουρανώ άνω και σημεία επί της γης κάτω, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού· ο ήλιος θέλει μεταστραφή εις σκότος και η σελήνη εις αίμα, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής. Και πας όστις αν επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή.»—Πράξ. 2:16-21.
5. (α) Σύμφωνα με τον Πέτρο, πότε άρχισαν αυτές οι ‘έσχατες ημέρες;’ (β) Τι μπορεί να λεχθή για το αν ο Πέτρος εννοούσε τότε τις ‘έσχατες ημέρες’ του παλαιού παγκόσμιου συστήματος πραγμάτων;
5 Πότε είχε πει ο Θεός κάτι τέτοιο; Πριν από εκατοντάδες χρόνια στον Ιωήλ 2:28-32. Στην Εβραϊκή γλώσσα η προφητεία αρχίζει ως εξής: «Και μετά ταύτα θέλω εκχέει το πνεύμα μου επί πάσαν σάρκα,» και τα λοιπά. Κάτω από την έμπνευσι του πνεύματος του Θεού ο απόστολος Πέτρος ενετόπισε ότι το «μετά ταύτα,» εφαρμόζεται στο ρεύμα του χρόνου λέγοντας «εν ταις εσχάταις ημέραις.» Έτσι λοιπόν, περίπου 850 χρόνια μετά το τέλος της προφητείας του Ιωήλ, άρχισαν αυτές οι ‘έσχατες ημέρες,’ και ο Πέτρος ζούσε σ’ αυτές. Και τώρα ρωτούμε, ζούσε ο Πέτρος στις ‘έσχατες ημέρες’ ολοκλήρου του κοσμικού συστήματος πραγμάτων; Ασφαλώς όχι, διότι εμείς εδώ ζούμε πάνω από 19 αιώνες μετά τη θανάτωσι του Πέτρου ως Χριστιανού μάρτυρα. (Ιωάν. 21:18, 19· 2 Πέτρ. 1:14) Πώς μπορεί και Γραφικά ακόμη να συμπεράνη κανείς ότι οι ‘έσχατες ημέρες’ εφαρμόζονται σε όλη αυτή τη διάρκεια χρόνου από την εποχή του Πέτρου ως και τους σημερινούς ταραχώδεις καιρούς μας, που δεν έχουν τελειώσει ακόμη; Δεν μπορεί να συμβαίνη αυτό, μολονότι στη διάρκεια όλων αυτών των περασμένων 19 αιώνων ως τώρα ο Θεός εξέχεε προφανώς το πνεύμα του στους πιστούς ανθρώπους, κάνοντάς τους πνευματικούς υιούς και θυγατέρες του Ιεχωβά Θεού μέσω του Ιησού Χριστού.
6. Πότε άρχισαν οι ‘έσχατες ημέρες’ στις οποίες έζησε ο Πέτρος;
6 Μήπως οι Γραφές λέγουν ότι ο Πέτρος έζησε στις ‘έσχατες ημέρες’ κάποιου γεγονότος εκείνης της εποχής; Ναι! Ιδιαίτερα εκείνες οι ‘έσχατες ημέρες’ άρχισαν με το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και το χρίσμα του Ιησού με το άγιο πνεύμα μετά την ανάδυσί του από το νερό. Έτσι, αυτός έγινε ο Χριστός, ή Κεχρισμένος.—Πράξ. 10:37, 38.
7. Πώς ο Παύλος, στα εδάφια Εβραίους 1:1, 2, τονίζει ότι εκείνες οι ‘έσχατες ημέρες’ άρχισαν όταν ο Ιησούς ήταν 30 ετών ηλικίας;
7 Έτσι λοιπόν, οι ‘έσχατες ημέρες’ εκείνης της εποχής άρχισαν το φθινόπωρο του 29 μ.Χ. όταν ο Ιησούς ο από Ναζαρέτ, είχε ενηλικιωθή και ήταν 30 ετών. (Λουκ. 3:21-23) Ο απόστολος Παύλος, τονίζοντας αυτή τη χρονική περίοδο, έγραψε στους Εβραίους Χριστιανούς (προφανώς στην Ιερουσαλήμ) και είπε: «Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών δια των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας.»—Εβρ. 1:1, 2.
8. (α) Τι είπε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής για να δείξη ότι οι ‘έσχατες ημέρες’ πλησίαζαν; (β) Γιατί η προειδοποίησις που έδωσε ο Πέτρος την Πεντηκοστή ήταν επίκαιρη για τους Ιουδαίους;
8 Ο χρόνος απέδειξε ότι ήσαν οι ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, εκεί στη Μέση Ανατολή. Ας μη φαίνεται παράδοξο, λοιπόν, ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε στους Σαδδουκαίους και Φαρισαίους που ήλθαν να βαπτισθούν: «Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας.» (Ματθ. 3:7, 8) Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο μπορούσαν να ελπίζουν να διαφύγουν το πυρ της καταστρεπτικής ταραχής που θα κατέκαιε τα όμοια με άχυρο μέλη του έθνους τους, μιλώντας συμβολικά, στο έτος 70 μ.Χ. Γι’ αυτό την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ. ο απόστολος Πέτρος είπε στους μετανοήσαντες Ιουδαίους που παρουσιάσθηκαν για το εν ύδατι βάπτισμα: «Σώθητε από της διεστραμμένης ταύτης γενεάς.»—Πράξ. 2:37-40.
ΟΙ ‘ΕΣΧΑΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ’ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΪΚΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΪΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
9. Τις ‘έσχατες ημέρες’ ποιας διαθήκης εσήμαιναν το βάπτισμα και το χρίσμα του Ιησού με το άγιο πνεύμα, και γιατί;
9 Ο Ιησούς γεννήθηκε κάτω από την Ιουδαϊκή διαθήκη του Νόμου, της οποίας μεσίτης ήταν ο προφήτης Μωυσής. Όταν ο Ιησούς βαπτίσθηκε και χρίσθηκε με άγιο πνεύμα, έγινε ο Μεσίτης μιας νέας διαθήκης που επρόκειτο να γίνη με πνευματικούς Ιουδαίους, ή Ισραηλίτες. Αυτό εσήμαινε τις ‘έσχατες ημέρες’ για την Ιουδαϊκή διαθήκη του Νόμου και το Ιουδαϊκό σύστημα που περιεστρέφετο γύρω από το ναό του Ηρώδου εκεί στην Ιερουσαλήμ. Όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό ως Μεσίτης μεταξύ του Θεού και των μαθητών του, η νέα διαθήκη σφραγίσθηκε με την αξία του αίματος της τέλειας ανθρώπινης θυσίας του. Η απόδειξις γι’ αυτό δόθηκε τη θαυμαστή εκείνη ημέρα της Πεντηκοστής με την έκχυσι του αγίου πνεύματος, το οποίο παρήγαγε πνευματικούς Ισραηλίτες με τους οποίους έγινε η νέα διαθήκη. Ταυτόχρονα αυτή διέγραψε και ακύρωσε την παλαιά διαθήκη του Νόμου με τον κατά σάρκα Ισραήλ. (Εφεσ. 2:15, 16· Κολ. 2:13, 14) Αλλά η ειδική εύνοια του Θεού παρατάθηκε προς τους Ιουδαίους για τριάμισυ ακόμη χρόνια, το φθινόπωρο του 36 μ.Χ. Γιατί;
10. (α) Γιατί η εύνοια του Ιεχωβά συνεχίσθηκε προσωρινά με τους Ιουδαίους μετά την Πεντηκοστή 33 μ,Χ.; (β) Πότε, όμως, τελείωσε το Ιουδαϊκό σύστημα στη Μέση Ανατολή;
10 Η προφητεία καθώριζε ότι η ειδική εύνοια του Θεού θα συνεχιζόταν με το λαό της διαθήκης του για «εβδομήντα εβδομάδες ετών», και η περίοδος εκείνη των 490 ετών τελείωσε το 36 μ.Χ., και στο μέσον της εβδομηκοστής εκείνης εβδομάδας εμαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός. (Δαν. 9:24-27, Μια Αμερικανική Μετάφρασις) Αλλά η Ιερουσαλήμ και ο ναός της δεν καταστράφηκαν εκείνο το έτος, ούτε εξωρίσθηκαν οι Ιουδαίοι από την επαρχία της Ιουδαίας εκείνο το έτος. Όταν αυτό συνέβη το 70 μ.Χ., τότε τελείωσε το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων στη Μέση Ανατολή. Αυτό ήταν το «τέλος» που είχε υπ’ όψιν ο Ιησούς όταν είπε την προφητεία του στους μαθητές του.
11. (α) Τι δείχνει ότι ο Ιησούς είχε υπ’ όψιν το «τέλος» της επίγειας Ιερουσαλήμ όταν έδωσε την προφητεία του στους μαθητές του πάνω στο Όρος των Ελαιών; (β) Μήπως ο Ιησούς είπε εκεί ότι οι ωρισμένοι, «καιροί των εθνών» θα άρχιζαν πρωτίστως μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, που επρόκειτο να λάβη χώρα 37 χρόνια μετά την ομιλία του Πέτρου την Πεντηκοστή;
11 Ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ρώτησαν τον Ιησού: «Πότε θέλουσι γείνει ταύτα;» Ποια ταύτα; Όταν ο Ιησούς περιήρχετο το ναό, είπε: «Δεν βλέπετε πάντα ταύτα; αληθώς σας λέγω, δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.» (Ματθ. 24:1-3· Μάρκ. 13:1, 2· Λουκ. 21:5, 6) Στην προφητεία που έδωσε ο Ιησούς κατόπιν επάνω στο Όρος των Ελαιών, είπε: «Θέλει είσθαι μεγάλη στενοχωρία επί της γης και οργή κατά του λαού τούτου, και θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι εις πάντα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών.» (Λουκ. 21:23, 24) Ο Ιησούς δεν είπε εκεί ότι οι ‘ωρισμένοι καιροί των εθνών’ θα άρχιζαν πρωτίστως το 70 μ.Χ. στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την ερήμωσι όλης της Ιουδαίας. Το καταστρεπτικό εκείνο τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων μέσα και γύρω από την Ιερουσαλήμ και στο ναό της έγινε 37 χρόνια μετά την ομιλία του Πέτρου την ημέρα της Πεντηκοστής, ώστε αυτός σωστά είπε ότι η έκχυσις του πνεύματος του Θεού θα ελάμβανε χώρα στις ‘έσχατες ημέρες’—της Ιουδαϊκής τάξεως πραγμάτων.
12. Εκτός από τους ψευδόχριστους και ψευδοπροφήτες, τι άλλο θα αποτελούσε το ‘σημείο’ ότι οι Ιουδαίοι μαθητές του Ιησού ζούσαν στις ‘έσχατες ημέρες;’
12 Ο Ιησούς, στην προφητεία του, στα εδάφια Ματθαίος 24:4-22, ετόνισε ότι η απλή έλευσις ψευδοχρίστων και ψευδοπροφητών δεν θα αποτελούσε το σύνολο του ‘σημείου’ που θα έδειχνε ότι οι Ιουδαίοι μαθητές του ζούσαν στις ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους· πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων.
13. Ποιες ανθρώπινες ενέργειες θα αποτελούσαν μέρος του ‘σημείου’;
13 «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν και θέλουσι σας θανατώσει και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου. Και τότε θέλουσι σκανδαλισθή πολλοί και θέλουσι παραδώσει αλλήλους και θέλουσι μισήσει αλλήλους. Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή και πλανήσει πολλούς, και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή. Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος. Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν δια του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω το αγίω—ο αναγινώσκων ας εννοή—τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν επί τα όρη.»—Ματθ. 24:3-16.
14. Κατά τον Παύλο, ποια θα ήταν η κατάστασις των Ιουδαίων ως τότε;
14 Και τι θα γινόταν ως τότε; Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας κατά το έτος 50 μ.Χ., αναφέρεται στους Ιουδαίους και λέγει: «Δια να αναπληρώσωσι τας αμαρτίας εαυτών πάντοτε. Έφθασε δε επ’ αυτούς η οργή [του Θεού] μέχρι τέλους, (τελικά, ΜΝΚ).» (1 Θεσ. 2:16) Ένα τέτοιο πράγμα θα αναμένετο στις ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων εκεί στη Μέση Ανατολή.
15. Επέτυχαν ή όχι οι προσπάθειες των Ιουδαίων να απομακρύνουν το τέλος των ‘εσχάτων ημερών’ τους, και γιατί;
15 Οι μη εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι προσπάθησαν να απομακρύνουν το τέλος των ‘εσχάτων ημερών’ του Παλαιστινιακού των συστήματος πραγμάτων. Το 65 μ.Χ. εξεγέρθηκαν εναντίον των Ρωμαίων κατακτητών τους. Αυτό κατέληξε σ’ ένα ανεξάρτητο Ιουδαϊκό κράτος για πέντε χρόνια περίπου. Ακόμη και μετάλλινα Ιουδαϊκά νομίσματα είχαν κυκλοφορήσει για να χαρακτηρίσουν τα απελπιστικά εκείνα χρόνια. Αλλά το τέλος ήλθε ανελέητο το 70 μ.Χ. από τα χέρια των Ρωμαίων που ήθελαν να σώσουν το γόητρο τους.
16. (α) Στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:1-5, 12, μήπως ο Παύλος αναφερόταν στις ‘έσχατες ημέρες’ για τους Ιουδαίους από το 29 ως το 70 μ.Χ., ή όχι, και γιατί; (β) Ήταν δυνατόν να υπάρχουν άλλες ‘έσχατες ημέρες’ για την εκπλήρωσι της προφητείας του Παύλου;
16 Κατά το έτος 65 μ.Χ., ο απόστολος Παύλος, στη διάρκεια της δεύτερης και τελευταίας φυλακίσεώς του πριν από το μαρτυρικό του θάνατο, έγραψε στον πιστό ιεραποστολικό σύντροφό του Τιμόθεο. Στην επιστολή 2 Τιμόθεον 3:1-5, 12 ο Παύλος του έγραψε για τις ηθικές και θρησκευτικές συνθήκες που θα επικρατούσαν στη διάρκεια των λεγομένων ‘εσχάτων ημερών.’ Πιθανώς ο Τιμόθεος επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ του 70 μ.Χ. Είναι φανερό λοιπόν, ότι ο Παύλος δεν έγραψε στον Τιμόθεο για τις ‘έσχατες ημέρες’ του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, τη χρονική περίοδο από 29 ως το 70 μ.Χ. Ο Παύλος του έγραψε μια μελλοντική περίοδο εσχάτων ημερών από τον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ και την εφάρμοζε σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε περισσότερους από τους Ιουδαίους, δηλαδή, σε όλα τα μέρη του κόσμου. Ασφαλώς, η Ιουδαϊκή εξέγερσις στα έτη 66 έως 70 μ.Χ. δεν εκπλήρωσε την πρόρρησι του Παύλου στην επιστολή 2 Τιμόθεον 3:1-5. Όταν οι Χριστιανοί διέκριναν το «βδέλυγμα,» τον ερημωτικό Ρωμαϊκό στρατό, «ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω,» δηλαδή στην περιοχή του ναού, διέφυγαν από την Ιερουσαλήμ και απ’ όλη την Ιουδαία, προς την Περαία.
Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΟΙΩΝ ‘ΕΣΧΑΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ’;
17. Αν προβληθή το επιχείρημα ότι οι ‘έσχατες ημέρες’ αντιστοιχούν σε ολόκληρη τη ‘Χριστιανική εποχή’ μέχρι τώρα, τι σημαίνει αυτό ως προς το μήκος του χρόνου;
17 Εν τούτοις μερικοί σπουδαστές της Βίβλου μπορεί να ισχυρισθούν ότι οι ‘έσχατες ημέρες’ εμπερικλείουν ολόκληρη τη «Χριστιανική εποχή,» από την ημέρα της Πεντηκοστής, όταν ο Πέτρος παρέθεσε τα εδάφια Ιωήλ 2:28-32, ως τη δική μας χρονολογία (1981) και στο απροσδιόριστο μέλλον. Τι, λοιπόν, θα σήμαινε αυτό; Το εξής: Ο λεγόμενος Ιουδαϊκός αιώνας άρχιζε από το 1513 π.Χ. όταν επικυρώθηκε η διαθήκη του Νόμου στο Όρος Σινά, και απλωνόταν ως το 70 μ.Χ. Αυτή είναι μια χρονική περίοδος 1.582 ετών. Σε σύγκρισι, πόσο μεγάλη είναι η λεγόμενη Χριστιανική εποχή αν υπολογισθή από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. όταν εξεχύθη το άγιο πνεύμα και ιδρύθηκε η πρώτη Χριστιανική εκκλησία στην αρχαία Ιερουσαλήμ; Από τότε έχουν περάσει ήδη 1947 και πλέον χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι ‘έσχατες ημέρες,’ αν ταυτίζονταν με τη Χριστιανική Εποχή, έχουν κατά εκατοντάδες χρόνια μεγαλύτερη διάρκεια από την προηγούμενη Ιουδαϊκή Εποχή. Παράδοξο δεν είναι;
18. Εφόσον το άγιο πνεύμα εξακολουθούσε να εκχύνεται στη διάρκεια ολόκληρης της «Χριστιανικής Εποχής», παρά τη μεγάλη αποστασία, ποιο επιχείρημα προβάλλεται σχετικά με τη φράσι ‘έσχατες ημέρες’;
18 Ωστόσο, μπορεί να εγερθή το επιχείρημα μ’ ένα ερώτημα αντιρρήσεως, Μήπως δεν επρόκειτο να εκχυθή το άγιο πνεύμα στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών,’ και δεν έχει αυτό εκχυθή χωρίς διακοπή, παρά τη μεγάλη αποστασία που έγινε από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. ως τώρα; Στα πρόσφατα χρόνια, μήπως δεν υπάρχουν εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχουν χρισθή με το άγιο πνεύμα, κι έτσι αισθάνονται την υποχρέωσι να μετέχουν στα εμβλήματα του Δείπνου του Κυρίου; Λογικά λοιπόν, δεν κάνει αυτό τις ‘έσχατες ημέρες,’ που αναφέρονται στο βιβλίο των Πράξεων 2:16-21, να συμπίπτουν με ολόκληρη τη Χριστιανική εποχή, με αυτή τη μακρά, αδιάκοπη περίοδο της εκχύσεως του χριστηρίου πνεύματος;
19. Σε ποιους απευθύνοντο πρωτίστως τα εδάφια Ιωήλ 2:28-32, και έγινε αυτό προτού αρχίσουν οι ‘έσχατες ημέρες’ εκείνου του συστήματος πραγμάτων στην Παλαιστίνη ή στη διάρκεια των ημερών εκείνων που εκπληρώθηκε η προφητεία αυτή;
19 Ακόμη όμως, πρέπει να αντιμετωπίσωμε το γεγονός ότι η περίοδος της πνευματικής εύνοιας του Θεού προς τους περιτετμημένους Ιουδαίους τελείωσε το 36 μ.Χ., όταν οι απερίτμητοι Ιουδαίοι, οι Εθνικοί, άρχισαν να γίνονται δεκτοί στην αναγεννημένη από το πνεύμα εκκλησία των μαθητών του Χριστού. Επίσης, οι ημέρες του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων με τον ναό του στην Ιερουσαλήμ διήρκεσαν ακόμη περισσότερο, ως το 70 μ.Χ. Η προφητεία του Ιωήλ 2:28-32, που παρετέθη από τον απόστολο Πέτρο την ημέρα της Πεντηκοστής, απευθυνόταν πρωτίστως στους περιτετμημένους Ιουδαίους, και η Βιβλική ιστορία αποδεικνύει ότι έγινε μια έκχυσις του χριστηρίου πνεύματος στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών’ του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων στη Γη της Επαγγελίας, και όχι πριν από τις ‘ημέρες’ εκείνες. Αυτές οι ημέρες δεν ήσαν βέβαια οι έσχατες ημέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της έκτης παγκοσμίου δυνάμεως της Βιβλικής ιστορίας. Την έκτη εκείνη παγκόσμια δύναμι δεν την διεδέχθη η έβδομη παγκόσμια δύναμις (η Βρεταννική Αυτοκρατορία με τις Αμερικανικές αποικίες της) ως το 1763 μ.Χ., σε εκπλήρωσι της έβδομης κεφαλής του συμβολικού θηρίου των εδαφίων Αποκάλυψις 13:1-3, που είχε επτά κεφαλές και 10 κέρατα.
20. Σήμερα, ποια διεθνή πολιτικά σώματα βρίσκονται χωρίς αμφιβολία στις ‘έσχατες ημέρες’ τους;
20 Σήμερα, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Βρεταννική Αυτοκρατορία και η σχετιζόμενη μαζί της Βρεταννική Κοινοπολιτεία Εθνών και ο σύμμαχός της, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, βρίσκονται στις ‘έσχατες ημέρες’ τους. Η διεθνής διάταξις, της οποίας αυτά τα πολιτικά σώματα είναι ισχυροί υπέρμαχοι, δηλαδή, τα Ηνωμένα Έθνη με 152 έθνη-μέλη, βρίσκεται ομοίως στις ‘έσχατες ημέρες’ της. Τι ασύνετο, λοιπόν, είναι να ισχυρισθή κανείς ότι η μακρά Χριστιανική Εποχή είναι οι ‘έσχατες ημέρες’ που νοούνται με την προφητεία του Ιωήλ!
21. Δεν είχε προβλεφθή μια όμοια περίοδος ή ομοιότυπο των ‘εσχάτων ημερών’ σχετικά με την προφητεία του Ιωήλ για το άγιο πνεύμα;
21 Ο απόστολος Πέτρος, βασιζόμενος στις πραγματικές εξελίξεις, εφήρμοσε την προφητεία του Ιωήλ στο ακραίο τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων στην Μέση Ανατολή. Αλλά ο Πέτρος δεν έλεγε, ούτε ο Ιωήλ 2:28, 29 λέγει, ότι δεν θα υπήρχε όμοια περίοδος ‘εσχάτων ημερών,’ ότι δεν θα υπήρχε ομοιότυπο, στη διάρκεια του οποίου δεν θα εξεχύνετο καταφανώς το άγιο πνεύμα, αντίστοιχα.
22. (α) Εκπληρώθηκαν όλα τα χαρακτηριστικά της προφητείας του Ιωήλ 2:28-32 στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών’ του αρχαίου Ιουδαϊκού συστήματος; (β) Εκπληρώθηκαν τότε όλα τα μέρη του συνθέτου ερωτήματος που έθεσαν οι μαθητές στον Ιησού, ή τι έπρεπε ακόμη να αποδειχθή;
22 Επίσης, τα όσα προείπε ο Ιωήλ σχετικά με την έκχυσι του αγίου πνεύματος, δηλαδή, τα ουράνια σημεία, τα επίγεια σημεία, το αίμα, το πυρ, η ατμίδα καπνού, ο σκοτισμός του ήλιου, η μετατροπή της σελήνης σε αίμα, όλα αυτά δεν έγιναν στις ‘έσχατες ημέρες’ στις οποίες έζησε ο απόστολος Πέτρος. Συνεπώς, για ν’ αποδειχθή ο Ιεχωβά, ο Εμπνευστής της προφητείας, αληθινός σε όλα όσα προείπε, πρέπει να υπάρξη άλλη μια χρονική περίοδος που λέγεται «έσχατες ημέρες» για να πραγματοποιηθούν όλα τα μέρη της προφητείας του. Πρέπει ακόμη να προσκομισθούν ιστορικά γεγονότα για ν’ απαντήσουν στο ερώτημα που υπέβαλαν οι τέσσερις απόστολοι στον Ιησού Χριστό: «Τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος; (Ματθ. 24:3) Τα στοιχεία που υπάρχουν σήμερα αποδεικνύουν ότι εμείς ζούμε στη σύγχρονη ημέρα της εκπληρώσεως των ‘εσχάτων ημερών.’ Αλλά από πότε, και γιατί; Σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να δώσωμε την ειλικρινή προσοχή μας στα επόμενα.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 22]
‘Έσχατες Ημέρες’ από 41 έτη εσημείωσαν το τέλος των 1.582 ετών του Ιουδαϊκού Αιώνα
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 23]
‘Έσχατες Ημέρες,’ από το 1914, αποκορυφώνουν περίοδο από 4.000 και πλέον έτη, ολόκληρου του παγκόσμιου συστήματος
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 24]
Μια τελική περίοδος ‘Εσχάτων Ημερών· είναι αναγκαία για την πλήρη εκπλήρωσι των εδαφίων Ιωήλ 2:28, 29