κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίση από την αγάπη του Θεού. Έτσι μπορούμε να λησμονήσωμε τις δοκιμασίες και να ευχαριστούμε τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας για τον ειρηνικό καρπό.

Σας ευχαριστώ, λοιπόν, που με συνωδεύσατε σ’ αυτό το νοερό ταξίδι στο παρελθόν. Τώρα, στο τέλος της αφηγήσεως και του λευκώματος φωτογραφιών, ευγνωμοσύνη αναβλύζει από την καρδιά μου. Ως ένας από τους «πιστούς» του Θεού, ο Ντον τελείωσε την επίγειο πορεία του. Όσον αφορά εμένα, η προσευχή μου είναι ‘ο Θεός πάσης χάριτος να με τελειοποιήση, στηρίξη και ενισχύση’. (1 Πέτρ. 5:10) Είμαι ευτυχής που εξακολουθώ να βρίσκωμαι εδώ στον τόπο του διορισμού μου.

Διάφοροι συγγενείς μου έγραψαν: «Φυσικά, τώρα, που είσαι μόνη, θα επιστρέψης στον τόπο σου.» Αλλά δεν είμαι μόνη. Όπως μου είπε ο Αδελφός Νορρ σ’ ένα ευγενικό γράμμα του, «Όταν μας πλήττουν αυτές οι πιο σοβαρές δοκιμασίες, μας φέρνουν πολύ κοντά στον Θεό μας και μπορούμε να εκτιμήσωμε την αγαθότητά του.» Επίσης, εδώ στην Ιαπωνία περιβάλλομαι από ένα πλήθος στοργικών φίλων, τους οποίους αγαπώ, και από αγαπητούς, πιστούς συνεργάτας ιεραποστόλους. Με τη συνεχή στροφή στον Ιεχωβά Θεό το κενό συμπληρώνεται με τον ένδοξο θησαυρό της υπηρεσίας, την ανεύρεσι και διατροφή των ομοίων με πρόβατα ανθρώπων. Δεν υπάρχει σήμερα στη γη έργο που αμείβει περισσότερο.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Μήπως το σκότος, το αναφερόμενο στο εδάφιο Μάρκος 15:33 ότι συνέβη, όταν ο Ιησούς ευρίσκετο επάνω στο ξύλο του μαρτυρίου, ήταν αποτέλεσμα μιας εκλείψεως του ηλίου;​—Β. Α., Η.Π.Α.

Η αφήγησις της Γραφής για εκείνη την περίοδο σκότους είναι βραχεία. Λέγει: «Ότε δε ήλθεν η έκτη ώρα, σκότος έγεινεν εφ’ όλην την γη, έως ώρας εννάτης» (Μάρκ. 15:33) Οι αφηγήσεις στα εδάφια Ματθαίος 27:45 και Λουκάς 23:44, 45 παρέχουν βασικώς την ίδια πληροφορία, με μόνη την προσθήκη της παρατηρήσεως του Λουκά ότι «εσκοτίσθη ο ήλιος.»

Οι θεόπνευστοι συγγραφείς των Ευαγγελικών αφηγήσεων παρουσίασαν τα ζητήματα με τέτοιο τρόπο ώστε ν’ αποδοθή στον Θεό αυτό το ασυνήθιστο σκότος. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, μερικοί σχολιασταί προσπάθησαν να δώσουν σ’ αυτό μια επιστημονική εξήγησι, λέγοντας ότι συνέβη να συμπέση με τη σταύρωσι του Ιησού μια έκλειψις του ηλίου. Ο Ιησούς, όμως, πέθανε το Πάσχα του 33 μ.Χ., και είναι πολύ γνωστόν ότι τον καιρό μιας πανσελήνου του Πάσχα μια φυσιολογική έκλειψις ηλίου είναι αστρονομικώς αδύνατη, διότι η σελήνη δεν βρίσκεται μεταξύ του ηλίου και της γης, αλλά βρίσκεται στην άλλη πλευρά της γης, μακριά από τον ήλιο. Επί πλέον, το σκότος διετηρήθη τρεις ώρες, από τη 12η μεσημβρινή ώρα έως τις 3 μ.μ., ενώ μια ολική έκλειψις ηλίου σπανίως διαρκεί, σ’ ένα τόπο, περισσότερο από δύο ή τρία λεπτά. Υπολογίζεται ότι κάτω από τις ευνοϊκώτερες συνθήκες το ανώτατο όριο διαρκείας μιας τέτοιας εκλείψεως μπορεί να είναι 7,5 λεπτά. Ώστε το σκότος, που σχετίζεται με τη σταύρωσι του Ιησού, δεν μπορεί να εξηγηθή ως προερχόμενο από μια φυσική έκλειψι του ηλίου, η οποία προκαλείται όταν η σελήνη έρχεται μεταξύ της γης και του ηλίου έτσι ώστε κρύβει τον ήλιο από την ανθρωπίνη όρασι.

Μερικοί κατέβαλαν προσπάθειες να συνδέσουν αυτό το γεγονός με μια έκλειψι που αναφέρει ο Φλέγων από την πόλι Τράλλεις, ένας απελεύθερος του δευτέρου αιώνος μ.Χ. Έγραψε για μια αξιοσημείωτη έκλειψι, η οποία προεκάλεσε τέτοιο σκότος ώστε να φαίνωνται τα άστρα στον ουρανό. Η χρονολογία που προσδιορίζει γι’ αυτήν, ως το τέταρτο έτος της 202ας Ολυμπιάδος (τετράχρονοι περίοδοι που άρχισαν υπολογιζόμενες από το 776 π.Χ.), φαίνεται να συμπίπτη με το έτος του θανάτου του Ιησού. Μολονότι είναι δυνατόν ένα άτομο με περιωρισμένες αστρονομικές γνώσεις ν’ αποδίδη εσφαλμένα το σκότος, που σχετίζεται με τον θάνατο του Ιησού, σε μια έκλειψι, δεν μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι αυτό ήταν το γεγονός στο οποίο αναφέρεται ο Φλέγων, διότι δεν δίνει λεπτομέρειες για την εποχή του έτους που αυτό συνέβη.

Η εξαφάνισις του ηλιακού φωτός, που κατέληξε σε ώρες σκότους από τη μεσημβρία έως τις 3 μ.μ., την εποχή της σταυρώσεως του Ιησού, πρέπει ν’ αποδοθή σε μια άμεση ενέργεια του Θεού. Το ίδιο αληθεύει και για τον σεισμό και το σχίσιμο του παραπετάσματος του ναού όταν εξέπνευσε ο Ιησούς. (Ματθ. 27:51· Μάρκ. 15:38) Επιχειρήματα, που προσπαθούν ν’ απορρίψουν αυτά τα γεγονότα ως τίποτε περισσότερο από συμπτώσεις με φυσικές εξηγήσεις, δεν στηρίζονται σε λογική απόδειξι.

Αυτόπται μάρτυρες αυτών των γεγονότων, ένας αξιωματικός του στρατού και άλλοι μαζί του, οι οποίοι