Η Αλήθεια για την Βασιλείαν του Θεού

Τι είναι η Βασιλεία; Τι θα κάμη για το ανθρώπινο γένος;

«ΠΑΤΕΡ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου· ελθέτω η βασιλεία σου.»

Αυτά τα λόγιαa πρέπει να είναι από τα πιο γνωστά στους ανθρώπους. Είναι πολύ πιθανόν ότι έχετε διδαχθή να τ’ αποστηθίζετε στα γόνατα της μητέρας σας. Ίσως και τώρα ακόμη, όταν τ’ ακούτε να λέγωνται, να σας φέρουν στη μνήμη το είδος της ανταποκρίσεως που είναι φυσική για πράγματα γνωστά και προσφιλή. Πιθανόν ακόμη να συμβαίνη να βρίσκεσθε μεταξύ εκείνων οι οποίοι, ακόμη και σ’ αυτό τον υλιστικόν αιώνα, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτά τα ίδια τα λόγια στην προσευχή ή τα διδάσκετε στα τέκνα σας. Αν ναι, αυτό δείχνει το ενδιαφέρον σας για τα ζητήματα του Θεού, περιλαμβανομένης και της βασιλείας του.

Αλλά έχετε ποτέ σκεφθή σοβαρά τη σημασία των λόγων που αναφέρονται σ’ αυτή την υποδειγματική προσευχή; Τι σημαίνει για σας η λέξις «βασιλεία»; Μια κυβέρνησι μ’ ένα βασιλέα που να κυβερνά επάνω σε μια συγκεκριμένη εδαφική περιοχή; Αυτό σημαίνει συνήθως η λέξις «βασιλεία»· δεν είναι έτσι;

Είναι ζωτικό να κάνετε σκέψεις επάνω σ’ αυτό το ζήτημα, διότι μόνο η ακριβής γνώσις σχετικά με τη βασιλεία του Θεού θα σας καταστήση ικανό να συμμορφωθήτε με το θέλημα του Θεού και να έχετε την ευλογία του, όταν η βασιλεία του έχη ‘έλθει’ και το θέλημά του γίνεται στη γη. Πράγματι, πώς μπορεί ένα άτομο να υποταχθή στη διακυβέρνησι μιας βασιλείας, να συνεργασθή με την τακτική της κι’ έτσι ν’ απολαμβάνη τα οφέλη της διαχειρίσεώς της, αν δεν έχη αντίληψι του τι είναι αυτή η βασιλεία, πού εδρεύει και για ποιο σκοπό λειτουργεί;

Αλλά, πιθανόν να ρωτήσετε, δεν θα έπρεπε η δική μου εκκλησία να έχη απάντησι σ’ αυτά τα ερωτήματα; Βεβαίως, αν η γνώσις της βασιλείας του Θεού είναι τόσο ουσιώδης για την ευημερία ενός Χριστιανού, θα έπρεπε ένας ν’ αναμένη ότι ο κλήρος θα είχε να πη κάτι γι’ αυτό το ζήτημα. Αποτελεί έκπληξι για πολλούς το ότι η έλευσις της βασιλείας του Θεού δεν είναι ένα θέμα, για το οποίο λέγονται πολλά από τον κλήρο της εποχής μας. Και αυτό μπορεί πράγματι να φαίνεται παράδοξο, εφόσον ο Ιησούς προείπε ότι στην εποχή μας «θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν.»—Ματθ. 24:14.

Η ΑΠΟΨΙΣ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Γιατί συμβαίνει αυτό; Εν πρώτοις, όπως θα είσθε καλά ενημερωμένος από σχόλια του τύπου, ολοένα περισσότεροι από τους κληρικούς απορρίπτουν την πίστι ότι η Βίβλος είναι όλη θεόπνευστη. Έχουν τάσι να βλέπουν τη Βίβλο ως ένα βιβλίο ηθικών παραγγελμάτων ή ως μία φιλοσοφία της ζωής. Επομένως θεωρούν τις προφητείες της, περιλαμβανομένων και των προφητειών για τη βασιλεία του Θεού, ως να εκφράζουν μόνο ανθρώπινες επιδιώξεις μάλλον παρά θεόπνευστες εκφράσεις των σκοπών του Θεού. Είναι καταφανές ότι εκείνοι, οι οποίοι αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν τι είναι η Βασιλεία, δεν μπορούν να προμηθεύσουν την καθοδήγησι ή ζωτική ενθάρρυνσι ‘να ζητούν πρώτον την βασιλείαν.’—Ματθ. 6:33.

Πιθανόν έχετε ακούσει κληρικούς να ομιλούν για τη βασιλεία ως «κάτι προσωπικό και πνευματικό, μια πείρα της καρδίας.» (Η Εγκυκλοπαιδεία της Θρησκείας και των Θρησκειών, κάτω από την επικεφαλίδα «Ιησούς Χριστός,» υπό Ρόυστον Πάικ, έκδοσις 1951) Αλλά είναι αυτό μόνο η βασιλεία του Θεού—κάποια πνευματική κατάστασις μέσα στις καρδιές των ανθρώπων;

Τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Λουκάς 17:21 «η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών,» ανεφέρθησαν για να υποστηρίξουν αυτή την άποψι. Αλλά λογικώς, αυτό δεν μπορεί να είναι εκείνο που εννοούσε ο Ιησούς. Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι ο Ιησούς απηύθυνε αυτά τα λόγια στους εχθρούς του, τους Φαρισαίους. Δύσκολα θα μπορούσε να λεχθή σ’ αυτούς ότι διήρχοντο μια καλή «πείρα της καρδιάς,» «κάτι προσωπικό και πνευματικό.» Πραγματικά, αυτοί απέρριψαν με άμεσο τρόπο τη βασιλεία του Θεού και τον βασιλέα της Ιησού Χριστό, λέγοντας, «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα.»—Ιωάν. 19:15.

Μολονότι η βασιλεία του Θεού ασφαλώς δεν ήταν εντός αυτών, θα μπορούσε να λεχθή ότι ήταν μεταξύ ή έν μέσω αυτών. Γιατί; Διότι ο διωρισμένος Βασιλεύς της Βασιλείας ήταν παρών εκεί. Ορθώς, λοιπόν, οι σύγχρονες μεταφράσεις της Βίβλου αποδίδουν αυτό το εδάφιο: «Η βασιλεία του Θεού είναι εν τω μέσω υμών,» ή «είναι μεταξύ υμών.»—ΜΝΚ, Νέα Αγγλική Βίβλος, Βίβλος της Ιερουσαλήμ.

ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΘΕΣΗ ΤΕΡΜΑ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Με τον Χριστό ως διωρισμένο Βασιλέα παρόντα στη γη, μπορούσε να προχωρήση το άγγελμα: «επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 10:7) Αυτό το άγγελμα το απέρριψαν οι Φαρισαϊκοί θρησκευτικοί ηγέται και προσπαθούσαν να εμποδίσουν άλλους να δεχθούν τον Ιησού και να πιστεύσουν στη Βασιλεία. Όπως τους είπε ο Ιησούς: «Κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν.»—Ματθ. 23:13.

Σημειώστε, όμως, ότι είναι μια ουρανία βασιλεία—«η βασιλεία των ουρανών.» Ο Ιησούς είπε στους κεχρισμένους ακολούθους του ότι θα συμμετείχαν σ’ αυτή την ουρανία κυβέρνησι στη διακυβέρνησί της σ’ όλη τη γη. Ως ένα «μικρόν ποίμνιον» θα ελαμβάνοντο από τη γη στον ουρανό για να είναι «ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ αυτού.» (Λουκ. 12:32· Αποκάλ. 20:6) Κάτω από την ευλογητή διαχείρισι αυτής της ουρανίας κυβερνήσεως ένα μεγάλο πλήθος πιστών από «παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» πρόκειται ν’ απολαύσουν ζωή κι’ ευλογίες στην επίγεια εδαφική περιοχή ή επικράτεια της Βασιλείας.—Αποκάλ. 7:9· Ματθ. 25:34.

Ναι, η βασιλεία του Θεού σημαίνει μια κυβέρνησι στον ουρανό με ένα ουράνιο βασιλέα, τον Χριστό Ιησού. Η διακυβέρνησίς της θα επεκταθή σ’ αυτή τη γη για να την μεταμορφώση σε παράδεισο ειρήνης κι’ ευτυχίας, για να εκπληρωθούν τα λόγια του ψαλμωδού: «Οι πραείς . . . θέλουσι κληρονομήσει την γην και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Ψαλμ. 37:11.

Αυτό θα είναι μια πλήρης αλλαγή από την παρούσα γεμάτη ταραχή κατάστασι του κόσμου! Πώς θα πραγματοποιηθή μια τέτοια αλλαγή; Απλώς και αποτελεσματικώς από την βασιλείαν του Θεού, η οποία με την υποστήριξι της παντοδυνάμου ισχύος του Ιεχωβά Θεού, θα συντελέση αυτό το παρόν σύστημα με τις συγκρουόμενες πολιτικές και εθνικές κυβερνήσεις. Προλέγει πράγματι η Βίβλος ένα τέτοιο πράγμα; το προλέγει με σαφήνεια και δύναμι: «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.»—Δαν. 2:44.

ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μήπως διαβάζοντας τ’ ανωτέρω πέρασε από το νου σας η σκέψις: «Δεν έχω ακούσει ποτέ να κηρύττωνται αυτά στις εκκλησίες που πήγαινα»; Γιατί όχι; Λόγω των δύο σημείων που ανεφέρθησαν ήδη: την εκ μέρους του κλήρου έλλεψι πίστεως στην Αγία Γραφή ως τον Λόγο του Θεού, και μια εσφαλμένη αντίληψι όσον αφορά το τι είναι η Βασιλεία.

Υπάρχει και μια άλλη ισχυρή αιτία για την παρούσα στάσι των κληρικών απέναντι στη Βιβλική διδασκαλία σχετικά με τη Βασιλεία. Ενθυμείσθε εκείνα τα λόγια των Ιουδαίων θρησκευτικών ηγετών που ανεφέρθησαν προηγουμένως: «Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα»; Αυτό εσήμαινε απλώς ότι οι Φαρισαίοι καθώς και άλλοι είχαν ρίξει την ψήφο των υπέρ του Καίσαρος, της ανθρωπίνης πολιτικής κυβερνήσεως της εποχής. Προτιμούσαν την ορατή και άμεση προστασία και επιδοκιμασία της από τους κινδύνους του ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού ως Βασιλέα και να στηρίξουν τις ελπίδες των σε μια μελλοντική, ερχομένη ουράνια βασιλεία. Μ’ αυτό τον τρόπο εκείνοι οι θρησκευτικοί ηγέται, έγιναν μόνοι των μέρος εκείνου του κοσμικού συστήματος.

Εξ άλλου, γι’ αυτούς, οι οποίοι τον ακολούθησαν κι’ επίστευσαν πραγματικά στη βασιλεία για την οποία τους είχε διδάξει να προσευχώνται, ο Ιησούς είπε: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.»—Ιωάν. 17:16.

Όπως δείχνει η ιστορία των πρώτων ολίγων αιώνων μετά Χριστόν, εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί δεν αποτελούσαν μέρος του κόσμου και παρέμεναν αποχωρισμένοι από τις πολιτικές του διαμάχες. Ο αποχωρισμός των δεν ήταν απλώς στη διανοητική των κατάστασι, αλλά μπορούσε να φαίνεται και να παρατηρήται από άλλους, εφόσον εφήρμοζαν τ’ ανωτέρω λόγια του Ιησού μ’ ένα πρακτικό τρόπο στη ζωή των.

Αυτός ο αποχωρισμός των πρώτων Χριστιανών δεν προήρχετο από μια πείσμονα επιθυμία να φαίνωνται διαφορετικοί, αλλά διότι γι’ αυτούς η υποσχεμένη βασιλεία του Θεού ήταν μια πραγματικότης. Την επίστευαν και την υπηρετούσαν ως τη μόνη κυβέρνησι, η οποία θα μπορούσε να φέρη αιώνια ζωή κι’ ευλογίες. Όπως είπαν οι Γιούτζιν Α. Κόλλιγκαν και Μάξουελ Φ. Λίττουιν στο βιβλίο των Ο Παλαιός Κόσμος στον Νέο (στην Αγγλική): «Προτιμούσαν την Βασιλεία του Θεού απ’ οποιαδήποτε βασιλεία που θα μπορούσαν να υπηρετούν στη γη. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήσαν έτοιμοι να πεθάνουν για την πίστι των.»

Βλέπετε ότι αυτή η στάσις προς τη βασιλεία του Θεού αντανακλάται σήμερα από τους θρησκευτικούς ηγέτας του «Χριστιανικού κόσμου»; Δείχνουν αυτοί την ίδια στάσι σχετικά με την ανάμιξι στις πολιτικές δραστηριότητες αυτού του κόσμου που έδειχναν οι Χριστιανοί των πρώτων ολίγων αιώνων μετά Χριστόν; Εκδηλώνουν μ’ ένα σαφή τρόπο μ’ αυτά που λέγουν και πράττουν ότι προτιμούν την βασιλείαν του Θεού από τις βασιλείες των ανθρώπων;

Αντιθέτως, δεν υπάρχει μάλλον προθυμία εκ μέρους των κληρικών ν’ αναμιγνύωνται στα πολιτικά ζητήματα, δηλαδή, να είναι μέρος του κόσμου; Πώς, λοιπόν, μπορούμε ν’ αναμένωμε ν’ ακούσωμε απ’ αυτούς τους καθ’ ομολογίαν διδασκάλους της Χριστιανοσύνης ένα σαφές ασυμβίβαστο κήρυγμα για τη βασιλεία του Θεού, η οποία, όπως έχομε ιδεί, πρόκειται να θέση τέρμα σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων;

Η παρούσα κατάστασις ελλείψεως πίστεως εκ μέρους του κλήρου του «Χριστιανικού κόσμου» προς τις διδασκαλίες της Βίβλου έχει τις ρίζες της στην αποστασία που εισεχώρησε μετά τον θάνατο των αποστόλων του Ιησού. Αυτή η αποστασία δεν ήταν μόνο σε δογματικά ζητήματα, αλλά ήταν έκδηλη, επίσης, στη στάσι των αποστατών Χριστιανών απέναντι στον κόσμο. Το Θεολογικό Λεξικό υπό Χέντερσον και Μπακ (στην Αγγλική), σχολιάζοντας την κατάστασι της εκκλησίας, όταν η «Χριστιανοσύνη» έγινε η εγκαθιδρυμένη θρησκεία του Ρωμαϊκού κράτους και μετά την «μεταστροφή» του Κωνσταντίνου, λέγει:

«Η απλότης του Ευαγγελίου είχε διαφθαρή, πομπώδεις ιεροτελεστίες και τελετές εισεχώρησαν, κοσμικές τιμές και αμοιβές εδίδοντο στους διδασκάλους της Χριστιανοσύνης, και η Βασιλεία του Χριστού κατά ένα μεγάλο ποσοστό είχε μετατραπή σε βασιλεία αυτού του κόσμου.»

Η βασιλεία του Θεού θα φέρη παγγήινη ειρήνη και ασφάλεια. (Ησ. 9:6, 7· Ψαλμ. 46:8-11) Ασφάλεια σημαίνει εγγύησι του ατόμου, της ιδιοκτησίας και της οικογενείας σας από επίθεσι κλεπτών ή αλητών, ακόμη και από συμπτωματική βλάβη που προκαλείται από την απερισκεψία ή την ιδιοτέλεια άλλων. Δεν επιθυμείτε διακαώς μια τέτοια ειρήνη και ασφάλεια; Μπορείτε να τ’ αποκτήσετε σ’ ένα όχι μακρινό μέλλον, αν φέρετε τη ζωή σας σε αρμονία με το θέλημα του Θεού και ασκήσετε πίστι στη βασιλεία του ως τη μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Αυτό σημαίνει να προσέξετε τη νουθεσία του Ιησού στην επί του Όρους Ομιλία να ‘ζητήτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού.’—Ματθ. 6:33.

ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Πράγματι, το ότι ζητούν πρώτα την βασιλείαν του Θεού είναι εκείνο που χαρακτηρίζει ιδιαιτέρως τους μάρτυρας του Ιεχωβά ως διαφορετικούς από άλλες θρησκείες. Όταν το σκεφθήτε, βλέπετε οποιουσδήποτε άλλους τακτικούς επισκέπτας στη θύρα σας που σκοπός των είναι να εξαγγέλλουν «το ευαγγέλιον της βασιλείας»; Ο Τσάρλς Σ. Μπράντεν, που το παρετήρησε αυτό, έγραψε στο βιβλίο του Και Αυτοί Επίσης Πιστεύουν (στην Αγγλική): «Θα μπορούσε πραγματικά να λεχθή ότι ούτε ένας θρησκευτικός όμιλος στον κόσμο δεν έχει δείξει περισσότερο ζήλο και επιμονή στην προσπάθεια διαδόσεως του ευαγγελίου της βασιλείας από τους Μάρτυρας του Ιεχωβά.»

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραδέχονται την Αγία Γραφή ως τον Λόγο του Θεού. Δεν ζητούν συγγνώμη που το πράττουν αυτό. Έχουν μελετήσει την Αγία Γραφή και είναι πεπεισμένοι για την αληθινότητά της παρά την αυξανόμενη υλιστική στάσι της πλειονότητος των ανθρώπων σήμερα και παρά την ελλειψι πίστεως στη Βίβλο που εκδηλώνουν τόσο πολλοί ηγέται του «Χριστιανικού κόσμου.»

Οι μάρτυρες του Ιεχωβά παραδέχονται αυτά που λέγει η Αγία Γραφή για τη βασιλεία του Θεού. Αρνούνται να κάνουν ηπιώτερες τις διδασκαλίες της Βίβλου απλώς για να γαργαλίζουν την ακοή ιδιοτελών ανθρώπων. Αντιθέτως, απευθύνονται σ’ αυτούς οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν σ’ ένα Υπέρτατο Θεό και στον Υιόν του Ιησού Χριστό για να τους κάμουν να μελετήσουν την Αγία Γραφή και να μάθουν το θέλημα του Θεού κι’ έτσι να εδραιώσουν την πίστι των σταθερά στις υποσχέσεις της Αγίας Γραφής.

Τι θα κάμετε, λοιπόν; Αυτό είναι ένα ζήτημα για το οποίο πρέπει ν’ αποφασίσετε σεις προσωπικώς. Αλλά για να βοηθηθήτε να λάβετε σοφή απόφασι, εξετάστε αυτές τις επίκαιρες ερωτήσεις: Η θρησκεία, με την οποία είσθε τώρα συνταυτισμένος, σας έχει εκπαιδεύσει στη γνώσι της Αγίας Γραφής; Σας έχει δώσει ισχυρή πίστι στη βασιλεία του Θεού, μια πίστι που σας προμηθεύει θετική, αισιόδοξη άποψι για το μέλλον; Κηρύττει, όπως κάνει η Γραφή, ότι η μόνη ελπίδα του ανθρώπου είναι η βασιλεία του Θεού; Διδάσκει ότι η Βιβλική προφητεία αποδεικνύει ότι οι ευλογίες της βασιλείας του Θεού πρόκειται να πραγματοποιηθούν σύντομα εδώ στη γη;

Αν όχι, δεν νομίζετε ότι είναι καιρός να εξετάσετε σοβαρά την ανάγκη αλλαγής στο είδος του θρησκευτικού σας δεσμού; Δεν θα ήταν σοφή πορεία ν’ αναζητήσετε εκείνους οι οποίοι πιστεύουν στη βασιλεία του Θεού και οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να μάθετε τι διδάσκει η Βίβλος σχετικά με την Βασιλεία; Βεβαιωθήτε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα είναι ευτυχείς να σας βοηθήσουν να κάμετε ακριβώς αυτό. Πράγματι, σας απευθύνουν ένθερμη πρόσκλησι να συναναστραφήτε μαζί τους, να μελετάτε μαζί τους την Αγία Γραφή, να μοιρασθήτε μαζί τους την βεβαία, ευτυχή ελπίδα που έχουν κι’ αυτοί για την αιωνία βασιλεία του Θεού.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 357]

Η βασιλεία του Θεού θα μεταμορφώση αυτή τη γη σε παράδεισο ειρήνης και ευτυχίας

[Εικόνα στη σελίδα 358]

The Pope at the UN

ANGLICAN MAY BE CANDIDATE

Bishop Says Clergy Should Run for Political Office

Church and State Still Close in Eastern Europe

Priest admits pressure on Puerto Rico voters

Η ανάμιξις των κληρικών στην πολιτική είναι καλώς γνωστή. Μήπως αυτή η ανάμιξις εξηγεί γιατί δεν τονίζουν πίστι στη βασιλεία του Θεού ως την ελπίδα για το ανθρώπινο γένος;