Ικανοί να Διδάσκουν με Εμπιστοσύνη
1. Καθώς παρέχεται η ευκαιρία, τι θα κάμουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, που τους φέρνει ευχαρίστησι;
ΣΥΝΗΘΩΣ, όταν άτομα έχουν καλές ειδήσεις που τους έφεραν πραγματική παρηγορία και χαρά, θέλουν να πουν στους άλλους εκείνο που γνωρίζουν. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν στραφή στον λόγον του Θεού, τον εμελέτησαν προσεκτικά, και τον βρήκαν γεμάτον από αγαθά νέα. Όσο περισσότερο μελετούν τα εξήντα έξη βιβλία της Γραφής, του λόγου του Θεού από τη Γένεσι ως την Αποκάλυψι, τα αγαθά αυτά νέα γίνονται σαφέστερα και ευφραίνουν την ψυχή τους. Όταν ένας Χριστιανός έχη την ευκαιρία να μιλήση μ’ ένα άλλο άτομο για τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, αυτό του φέρνει πραγματική ευχαρίστησι. Δεν χρειάζεται να μάχεται, λέγει ο απόστολος Παύλος, για να κάμη το άτομο αυτό να εννοήση. Μάλλον, πρέπει να είναι κανείς διακριτικός και προσεκτικός στις εκφράσεις του. Ο εκπαιδευτής θα προσπαθήση να διδάξη στον ακροατή του νέα πράγματα. Γι’ αυτό ακριβώς ο Παύλος, όταν έγραφε στον Τιμόθεο, είπε: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός.»—2 Τιμ. 2:24.
2. Ποια ήταν συχνά η γνώμη για το κήρυγμα σε περασμένα χρόνια, και πώς άλλαξε τώρα αυτή η άποψις;
2 Η ιδιωτική διδασκαλία είναι το μεγάλο έργο των μαρτύρων του Ιεχωβά σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες της οργανώσεως του Διαβόλου. Ενώ επί σαράντα χρόνια από το 1918 οι μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού, σήμερα διαπιστώνουν ότι τους βαρύνει μια ολοένα μεγαλύτερη ευθύνη, και αυτή είναι το να διδάξουν τους ανθρώπους για τη βασιλεία του Θεού. Σε περασμένα χρόνια υπήρχε η γνώμη ότι όλο εκείνο που εχρειάζετο ήταν το να πουν λίγα λόγια για τη Βασιλεία, να μιλήσουν στους ανθρώπους για τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, και έτσι αυτοί είχαν λάβει τη μαρτυρία. Αλλά οι άνθρωποι σήμερα είναι τόσο βυθισμένοι στην άγνοια και στο σκότος όσον αφορά τον λόγον του Θεού, ώστε είναι ανάγκη οι μάρτυρες του Ιεχωβά να κάμουν κάτι περισσότερο από το να υπομνήσουν απλώς στους ανθρώπους τα όσα βρίσκονται στη Γραφή. Είναι ανάγκη να πηγαίνουν στα σπίτια τους όταν προσκαλούνται, να χρησιμοποιούν τη Γραφή τους και πραγματικά να τους δείχνουν τι βρίσκεται σ’ αυτήν και πού μπορούν να βρουν τις αλήθειες που αφορούν τη βασιλεία του Θεού, τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν επαρκείς λόγους για να είναι τόσο ενεργητικοί σήμερα στο να κηρύττουν και να διδάσκουν τους ανθρώπους. Έχουν εδάφια που τους υποστηρίζουν για να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι. (Βλέπε Πράξεις 5:42 και 20:20) Υπάρχει επίσης το εδάφιο που μας λέγει να είμεθα στο έργον καθημερινά, το εδάφιο δε αυτό βρίσκεται στον Ψαλμό 96:2, ΜΝΚ: «Από ημέρας εις ημέραν κηρύττετε τα αγαθά νέα της σωτηρίας αυτού.» Αποτελεί βέβαια αγαθά νέα η γνώσις της βασιλείας του Θεού, υπό την οποίαν υγιεινή διαβίωσις και παράδεισος θα είναι η ευλογία κάθε ατόμου επάνω στη γη.
3, 4. (α) Απαντώντας ο Ιησούς στις ερωτήσεις των μαθητών του για το σημείο της συντέλειας αυτού του συστήματος πραγμάτων, τι είπε; (β) Ποιοι, σήμερα, εκτελούν την εντολή του Ιησού;
3 Μ’ ένα τέτοιο άγγελμα οι μάρτυρες του Ιεχωβά θέλουν να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι κάθε μέρα ή όσο συχνά μπορούν κάθε εβδομάδα, για να μιλούν για τη σωτηρία που ο Ιεχωβά Θεός έχει προμηθεύσει για το ανθρώπινο γένος. Ενώ ο Δαβίδ είχε στο νου το να κηρύττη στους συνανθρώπους του στην εποχή του, ο Ιησούς το ετόνισε αυτό όταν ήταν στη γη. Ήταν πολύ ακριβής λέγοντας στους μαθητάς του τι να κάμουν. Στο εικοστό τέταρτο κεφάλαιο του Ματθαίου αναφέρεται ότι οι μαθηταί ήλθαν στον Ιησούν και τον ερώτησαν ποιο θα ήταν το σημείο του τέλους αυτού του κόσμου. Ενδιεφέροντο πάρα πολύ γι’ αυτό το ζήτημα. Όταν, λοιπόν, εκάθητο στους πρόποδας του Όρους των Ελαιών έξω ακριβώς από την Ιερουσαλήμ, τέσσερες μαθηταί επλησίασαν τον Ιησούν κατ’ ιδίαν και είπαν: «Ειπέ προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;»—Ματθ. 24:3.
4 Ο Ιησούς, λοιπόν, μπήκε σε λεπτομέρειες εξηγώντας τους τι είδους συνθήκες θα υπήρχαν στη γη κατά τον καιρό του τέλους, όταν θα συνετελείτο το παρόν σύστημα πραγμάτων, και τι θα έβλεπαν, ώστε να μπορούν να είναι βέβαιοι για την αόρατη δευτέρα παρουσία του. Μεταξύ των πολλών πραγμάτων, όπως πόλεμοι και λοιμοί και πείνες, εγκληματικότης μεταξύ των ανθρώπων και η ίδρυσις μιας κοινωνίας εθνών, εδήλωσε ότι κάτι το πολύ εξέχον θα ήταν αξιοσημείωτο, όχι μόνο στον δικό του λαό, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Το εξής: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Σήμερα κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθή ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά, μια Χριστιανική οργάνωσις, υπήρξαν πιο ενεργητικοί από κάθε άλλη θρησκευτική οργάνωσι στη διακήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Απέναντι των γεγονότων, είμεθα αρκετά τολμηροί να πούμε ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που διακηρύττουν τη βασιλεία του Θεού ως τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους, και ότι όλες οι προσπάθειες των ανθρώπων σήμερα μέσω των πολιτικών των οργανώσεων, με τη θρησκευτική των υποστήριξι και την εμπορική αρωγή, θα είναι μια αποτυχία. Πιστεύομε ότι σε όλο τον κόσμο πρέπει να διακηρυχθή ότι η βασιλεία του Θεού είναι το μόνο μέσον που θα ευλογήση το ανθρώπινο γένος. Όταν αυτό το έργο του κηρύγματος συμπληρωθή, είπε ο Ιησούς, θα έλθη το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων.
5. Ποια εντολή, που αναγράφεται στο κατά Ματθαίον 28:19, 20, ακολουθούν οι αληθινοί Χριστιανοί, πράγμα που τους κάνει να δείχνουν ποια εμπιστοσύνη;
5 Πριν ακριβώς ο Ιησούς αναληφθή στους ουρανούς, έδωσε πολύ συγκεκριμένη εντολή στους μαθητάς του, λέγοντας: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 28:19, 20) Ασφαλώς ο Ιησούς Χριστός είναι με τον λαό του τώρα φροντίζοντας να κηρύττωνται τα αγαθά νέα της Βασιλείας και να συνεχίζεται το έργο της μαθητεύσεως μ’ ένα διδακτικό τρόπο σε όλα τα μέρη της γης. Οι άνθρωποι διδάσκονται, δεν τους κηρύττεται μόνο το άγγελμα της Βασιλείας, αλλά διευθετούνται μελέτες στα σπίτια των ανθρώπων, και αυτοί διδάσκονται τον λόγον του Θεού. Ο Παύλος επληροφόρησε τον Τιμόθεο: ‘Πρέπει να είσαι διδακτικός.’ Οι μάρτυρες, λοιπόν, του Ιεχωβά πρέπει να εξαρτισθούν για να κάμουν το ίδιο. Κάθε Χριστιανός ατομικώς πρόκειται να είναι ένας διδάσκαλος όσο μπορεί γρηγορώτερα και γι’ αυτό πρέπει να είναι πολύ έμπειρος στις Γραφές. Η ακεραιότης του πρέπει να εδραιωθή μέσω καλών έργων, μελέτης και υπηρεσίας, και πρέπει κάποτε να μπορή να πη όπως ο Δαβίδ: «Κρίνον με, Ιεχωβά· διότι εγώ περιεπάτησα εν τη ακεραιότητί μου.»
ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ
6. Πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποδεικνύουν την ακεραιότητά τους, και τι είδους ανθρώπους αναζητούν;
6 Η ακεραιότης κάθε μάρτυρος του Ιεχωβά σήμερα πρέπει να είναι αποδεδειγμένη. Ατομικώς κάθε ένας είναι υπεύθυνος στον Ιεχωβά Θεό και στην επίγεια οργάνωσί του να κάμη αυτό το έργο του κηρύγματος και της διδασκαλίας προτού έλθη το οριστικό τέλος. Έχει λεχθή ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι η πιο γοργά αυξανόμενη θρησκευτική οργάνωσις σήμερα. Αν ναι, γιατί; Ασφαλώς, όχι επειδή προσπαθούν να είναι η πιο γοργά αυξανόμενη θρησκευτική οργάνωσις. Αλλ’ αν αυτό είναι αληθινό, τότε συμβαίνει επειδή έχουν μια ευθύνη επάνω στους ώμους των και την δέχονται, δηλαδή, να συνάξουν όλα τα πρόβατα του ποιμνίου του Θεού. Εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη και που δεν θέλουν να συμπεριληφθή η ζωή τους με τους ενόχους αίματος, ούτε θέλουν να συνταυτισθούν μ’ εκείνους που έχουν χαλαρή διαγωγή, θα ζητήσουν τον αληθινό λαό του Ιεχωβά. Οι άνθρωποι αυτοί που στενάζουν και βοούν για τα βδελύγματα του κόσμου είναι εκείνοι τους οποίους οι μάρτυρες του Ιεχωβά καταβάλλουν σκληρές προσπάθειες για να εύρουν. Για να τους εύρουν πρέπει να πηγαίνουν από θύρα σε θύρα, και το πράττουν αυτό κατ’ επανάληψιν, το ένα έτος μετά το άλλο. Πιθανώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήλθαν συχνά στη θύρα σας, εκτός αν είσθε σ’ ένα απομονωμένο μέρος όπου οι γαιοκτήμονες ή οι ιδιοκτήται ξενοδοχείων δεν θα επιτρέψουν στους μάρτυρας του Ιεχωβά να εισέλθουν. Αλλ’ αν μπορούν να πλησιάσουν την κατοικία σας και είναι ευπρόσδεκτοι, θα σας μιλήσουν· και να είσθε βέβαιοι ότι θα είναι ευτυχείς να το πράξουν αυτό.
7. Ποια ευθύνη που αισθανόταν ο Δαβίδ αισθάνονται και οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, και τίνος το παράδειγμα προσπαθούν ν’ ακολουθήσουν κηρύττοντας;
7 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά αισθάνονται την ευθύνη που αισθανόταν και ο Δαβίδ, δηλαδή, να κρατήσουν ακεραιότητα και να λάβουν μια θετική στάσι υπέρ της δικαιοσύνης και εναντίον του κακού, χωρίς να έχουν κανένα σύνδεσμο με αυτό το παλαιό σύστημα πραγμάτων που φέρνει κατάπτωσι στο ανθρώπινο γένος. Με το να έχουν τη Γραφή στο χέρι και να τη γνωρίζουν καλά, αισθάνονται ότι είναι εξηρτισμένοι για να διδάσκουν και συνεπώς πηγαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων και προσπαθούν να τους διδάξουν τη γνώσι της Γραφής. Συγχρόνως οι ίδιοι εξακολουθούν να μελετούν στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις για να γίνουν ικανώτεροι να διδάσκουν. Θυμούνται ότι ο αρχηγός των Ιησούς Χριστός ήταν ο μέγιστος διδάσκαλος που έζησε ποτέ επάνω στη γη. Ήταν ικανός να εντυπώνη στις διάνοιες των ακολούθων του την αλήθεια, και τόσο αυτοί επείθοντο από ό,τι άκουαν, ώστε τον επίστευαν επειδή εκείνα που έλεγε υπεστηρίζοντο από τη Γραφή. Αυτοί έγιναν μαθηταί του.
8. Σε ποιες απαιτήσεις πρέπει ν’ ανταποκριθή ένας μαθητής του Ιησού Χριστού, και υπάρχει μια μεγάλη πλειονότης τηρητών ακεραιότητος σήμερα;
8 Οι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού πρέπει να είναι οι ειλικρινείς μαθηταί του και να είναι ανυπόμονοι να γνωρίσουν τι έχει να τους πη ο διδάσκαλος των. Ένας μαθητής πρέπει να ενδιαφέρεται για τον διδάσκαλο του και να τον αγαπά για να συλλάβη τις ιδέες του διδασκάλου του. Αν ο διδάσκαλος έχη την ευκαιρία να είναι μ’ έναν αφωσιωμένο μαθητή επί αρκετό χρόνο, ο μαθητής του γρήγορα θα γίνη όμοιος με τον διδάσκαλό του και θα μιλή και θα ζη σαν αυτόν. Αυτό ακριβώς συνέβη με τους μαθητάς του Ιησού Χριστού. Όταν τους είπε, «Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ’ υμάς, και μάθετε απ’ εμού», εννοούσε ότι θα διέθετε χρόνον για να τους εξηγήση όλες τις δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής και θα τους βοηθούσε να υπερνικήσουν τον κόσμο, καθώς αυτός είχε υπερνικήσει τον κόσμο. (Ματθ. 11:28) Οι τηρηταί ακεραιότητος είναι ολίγοι, αλλά υπήρξαν πάντοτε μερικοί αληθινοί μάρτυρες του Ιεχωβά επάνω στη γη. Αν δώσετε στους μάρτυρας του Ιεχωβά την ευκαιρία να έλθουν στο σπίτι σας και τους αφήσετε να μιλήσουν και να συμμελετήσουν μαζί σας, χρησιμοποιώντας τη δική σας Γραφή, Καθολική ή Προτεσταντική ή Ιουδαϊκή, ή οποιαδήποτε μετάφρασι σε οποιαδήποτε γλώσσα, θα διαπιστώσετε ότι η Γραφή έχει τις απαντήσεις στα προβλήματά σας, σε όλα τα προβλήματα του ανθρωπίνου γένους.
9. Ποια θετική στάσι πρέπει να έχουν οι αληθινοί Χριστιανοί, όπως δείχνει ο Ψαλμός 25:4, 5, και ποια προσφορά γίνεται σ’ εκείνους που ζητούν γνώσι;
9 Εν τούτοις, δεν θα τα κατανοήσετε όλα μέσα σε δέκα λεπτά. Αλλά μην παραιτείσθε. Διαθέστε χρόνο και μελέτη με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και αποκτήστε τουλάχιστον τη γνώσι έστω και αν δεν συμφωνήτε αμέσως με τη συμβουλή. Η διάθεσίς σας πρέπει να είναι όμοια με του Δαβίδ: «Δείξον μοι, Ιεχωβά, τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου. Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου, και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου.» (Ψαλμ. 25:4, 5, ΜΝΚ) Δώστε στους μάρτυρας του Ιεχωβά την ευκαιρία να έρχωνται στο σπίτι σας μια φορά την εβδομάδα για να μελετούν μαζί σας επί μία ή μιάμιση ώρα και σε καιρό κατάλληλο για σας. Αρχίστε κατ’ ευθείαν Γραφική μελέτη, εξακριβώστε τα υπό εξέτασιν εδάφια και θα εκπλαγήτε με το πόσα θα μάθετε σ’ ένα χρονικό διάστημα έξη και μόνο μηνών· αυτό δε άλλωστε γίνεται δωρεάν. Αν κανείς από τους μάρτυρας του Ιεχωβά δεν έκαμε ποτέ μαζί σας συμμελέτη ή αν είχατε συμμελετήσει και διεκόψατε τη μελέτη και θέλετε ν’ αρχίσετε πάλι, γράψτε απλώς ένα δελτάριο και ειπέτε, «Επιθυμώ να έχω μια Γραφική μελέτη», και κάποιος θα σας επισκεφθή σε λίγο για να σας βοηθήση στη μελέτη του λόγου του Ιεχωβά. Δώστε μας το όνομά σας και τη διεύθυνσί σας και θα σας εύρωμε. Εκατοντάδες χιλιάδων άτομα που είχαν Γραφικές μελέτες στα σπίτια τους με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, έμαθαν την αλήθεια και είναι τώρα ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, ασκώντας την αληθινή λατρεία του Ιεχωβά Θεού.
10. Γιατί η διδασκαλία του Ιησού δεν ήταν νέα, και ποια ανταμοιβή επρόκειτο να δοθή σ’ εκείνους που κρατούν ακεραιότητα; Σ’ εκείνους που δεν το πράττουν αυτό;
10 Όταν ο Ιησούς περιπατούσε στη γη και άρχισε να διδάσκη, εκείνο που πολλοί άνθρωποι έλεγαν ότι είναι νέα διδασκαλία, δεν ήταν νέο. Αυτός τους έφερνε μια περίληψι του Νόμου. Αυτή ήταν, Αγάπα τον Θεόν—αγάπα τον πλησίον σου. Τους έδειχνε την οδόν της αιωνίου ζωής. Διήνοιγε ένα δρόμο για όλους τους ανθρώπους, για όλα τα έθνη, για όλες τις συγγένειες και τις γλώσσες. Η αλήθεια του λόγου του Θεού ή οι νόμοι του δεν περιωρίζοντο πια σε μόνο το έθνος Ισραήλ, αλλά επρόκειτο γρήγορα να δοθή η ευκαιρία σε όλους. Ο Ιησούς δεν ήλθε να καταλύση το Νόμο, αλλά ήλθε να τον εκπληρώση και να δείξη την αξία του για όλους τους ανθρώπους. Ο Ιησούς εκτιμούσε πλήρως τον λόγον του Θεού και ζούσε σύμφωνα μ’ αυτόν, αυτός δε ήταν εκείνος που είπε: «Όστις λοιπόν αθετήση μίαν των εντολών τούτων των ελαχίστων, και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών· όστις δε εκτελέση και διδάξη, ούτος μέγας θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών. Επειδή σας λέγω, ότι, εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.»—Ματθ. 5:19, 20.
11. Τι έδειχνε η διαγωγή των γραμματέων και Φαρισαίων, και ποιοι είναι όμοιοί τους σήμερα, και γιατί;
11 Ο Ιησούς, εκπαιδεύοντας τους μαθητάς του, τους εδίδαξε να τηρούν τις εντολές του Ιεχωβά και να ζουν σύμφωνα μ’ αυτές. Καθώς παρατηρούσε τη ζωή και τις διδασκαλίες των γραμματέων και Φαρισαίων, είδε ότι προέβαλλαν παραδόσεις δικές των και άλλων ανθρώπων, αντί να προβάλλουν τις διδασκαλίες του λόγου του Θεού, τις οποίες ο Ιεχωβά είχε δώσει γραπτές μέσω των προφητών που απέστειλε στους αρχαίους χρόνους. Το ίδιο αληθεύει και εν σχέσει με τον «Χριστιανικό κόσμο» σήμερα. Οι θρησκευτικοί κληρικοί του «Χριστιανικού κόσμου» δεν διδάσκουν στους ανθρώπους τη Γραφή. Έχουν τις δικές των παραδόσεις, τις δικές των ιδέες, και σχεδόν κάθε κληρικός θα υποδείξη μάλλον τα Ηνωμένα Έθνη ως τη μόνη ελπίδα του ανθρωπίνου γένους αντί να υποδείξη τη βασιλεία του Θεού. Μ’ αυτό και μόνο το πράγμα έχουν απομακρύνει το ανθρώπινο γένος από τον λόγο του Θεού και έχουν αποκηρύξει τον Ιεχωβά και τον Υιό του και τη βασιλεία του, και γι’ αυτό δεν πρέπει πια να διακηρύττουν τους εαυτούς των ως Χριστιανούς ή διακόνους του λόγου του Θεού. Αυτοί ‘δεν θέλουσιν εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών’.
12. Επειδή ο «Χριστιανισμός» ενόθευσε την αλήθεια, τι είναι ανάγκη να κάμουν οι εκζητηταί της πραγματικής αληθείας;
12 Ο «Χριστιανισμός» έχει νοθεύσει την αλήθεια της Γραφής τόσο πολύ, ώστε είναι δύσκολο άτομα που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί να κατανοήσουν τι είναι αλήθεια. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν.» (Ιωάν. 18:37) Επιστρέψατε, λοιπόν, στη Γραφή και βρήτε την αλήθεια. Είναι πολύ αναγκαίο να στραφή κάθε άτομο στον λόγο του Θεού τον ίδιο και να δη τι αυτός λέγει, αντί να προσέχη στις παραδόσεις των ανθρώπων. Πηγαίνετε στην αρχική πηγή της Χριστιανικής διδασκαλίας. Γιατί να μη δεχθούμε τη συμβουλή που ο Παύλος, ένας καλός διάκονος και ακόλουθος του Χριστού, έδωσε στην εκκλησία της Εφέσου; Αυτός είπε: «Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι δια του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον, καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν, εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού, δια την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, δια την πώρωσιν της καρδίας αυτών· οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτούς εις την ασέλγειαν, δια να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως.»—Εφεσ. 4:17-19.
«ΔΙΔΑΚΤΟΙ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»
13. Περιγράψτε τις απαιτήσεις για την απόκτησι αιωνίου ζωής.
13 Ο Ιησούς ήταν ένας θαυμάσιος εκπαιδευτής, και εδίδασκε τους μαθητάς του πώς να εκτελούν το έργο της διδασκαλίας. Πρώτον, χρησιμοποιείτε πάντοτε τις Γραφές· και μ’ αυτόν τον τρόπο θα διδάξη κανείς για τον Ιεχωβά, τον αληθινό Θεό. Αν ένα άτομο πρόκειται ν’ αποκτήση αιώνια ζωή, πρέπει να μάθη για τον Δημιουργό της ζωής, τον Πατέρα, και τις διδασκαλίες του. Οι διδασκαλίες του εκτίθενται στον λόγον του, τη Γραφή, την οποίαν ο Ιεχωβά έχει γράψει και διαφυλάξει ως την ίδια την εποχή μας για τη νουθεσία μας και τη διδασκαλία μας. Ο Ιησούς είπε: «Ουδείς δύναται να έλθη προς εμέ, εάν δεν ελκύση αυτόν ο Πατήρ ο πέμψας με· και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα. Είναι γεγραμμένον εν τοις προφήταις, “Και πάντες θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά.” Πας λοιπόν όστις ακούση παρά του Πατρός και μάθη, έρχεται προς εμέ.» (Ιωάν. 6:44, 45, ΜΝΚ) Βλέπομε, λοιπόν, πόσο αναγκαίο είναι να μάθωμε ή ν’ ακούσωμε τι έχει ο Ιεχωβά πρώτα να πη, και αν πρόκειται να φθάσωμε ποτέ στο ν’ ακούσωμε τι έχει ο Ιεχωβά να πη, πρέπει να διαβάζωμε τον λόγον του και να τον μελετούμε. Όταν κανείς μαθαίνη για τις διδασκαλίες του Ιεχωβά Θεού, αυτό θα τον οδηγήση φυσικά στον Ιησού Χριστό, και επειδή μαθαίνει κανείς από τη Γραφή, αυτή θα του δείξη τον Ιησού Χριστό ως τον μόνο λυτρωτή του ανθρωπίνου γένους, ο οποίος μπορεί να δώση ζωή μέσω της αξίας της θυσίας του. Αυτός θέλει «αναστήσει αυτόν [τον πιστόν] εν τη εσχάτη ημέρα.»—Ιωάν. 6:54.
14. Ποια νουθεσία έδωσε ο Παύλος στον Τιμόθεο, η οποία έχει αξία για τον Χριστιανό σήμερα;
14 Ο Παύλος κατανοούσε ότι μερικά άτομα που ανέλαβαν τη Χριστιανική διακονία, θα προσπαθούσαν κατόπιν ν’ απομακρύνουν τους ακολούθους των από την αληθινή λατρεία του αληθινού Θεού Ιεχωβά. Γι’ αυτό ο Παύλος ενουθέτησε: «Τους δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού· και γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν. Διότι η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος· αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης. Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος. Επειδή δια τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο Σωτήρ πάντων των ανθρώπων, μάλιστα των πιστών. Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε.»—1 Τιμ. 4:7-11.
15, 16. (α) Πώς και μόνο μπορεί ν’ αποκτηθή γνώσις, και ποια αξία έχει το να μελετά κανείς τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά; (β) Γιατί μερικά άτομα έπαυσαν να μελετούν με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και όμως γιατί δεν μπορούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά να συμβιβάσουν τις Χριστιανικές αρχές;
15 Ο μόνος τρόπος που μπορεί κανείς να γυμνασθή στην ευσέβεια ως σκοπό του, είναι με το να μελετά τον λόγον του Θεού. Όταν κανείς διαβάζη τη Γραφή και την μελετά προσεκτικά μαζί με κάποιον που είναι εκπαιδευμένος στη μελέτη της Γραφής, θα διαπιστώση ότι εκείνα που διάβασε είναι αξιόπιστα και άξια πλήρους αποδοχής. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά κοπιάζουν και αγωνίζονται με σκοπό να κρατήσουν την ελπίδα και να εδραιώσουν επίσης αυτή την ελπίδα και την πίστι στη ζωή των άλλων. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά συμμελετώντας στα σπίτια με τους ανθρώπους θα εμμείνουν στις εντολές του Θεού και θα διδάξουν τις εντολές αυτές, έστω και αν η αλήθεια της Γραφής συγκρούεται με τις προσωπικές ιδέες των ανθρώπων. Μερικές φορές οι δίκαιοι νόμοι του Θεού διαταράσσουν ωρισμένους σπουδαστάς και τότε αυτοί εγκαταλείπουν τη μελέτη. Τα άτομα αυτά δεν θέλουν να έχουν καμμιά σχέσι μ’ αυτήν επειδή σημαίνει μια τέτοια καταπληκτική αλλαγή στη ζωή τους. Αλλά δεν μπορούμε να συμβιβασθούμε μαζί τους και να εξακολουθήσωμε να παραμένωμε ικανοί να διδάσκωμε με εμπιστοσύνη.
16 «Τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος; Τίνα δε συμφωνίαν ο Χριστός με τον Βελίαλ; η τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον; Τίνα δε συμβίβασιν ο ναός του Θεού με τα είδωλα; διότι σεις είσθε ναός Θεού ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός, “Ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί και θέλω είσθαι Θεός αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου” Δια τούτο “εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε,” λέγει ο Ιεχωβά, “και μη εγγίσητε ακάθαρτον” και “εγώ θέλω σας δεχθή, και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί μου και θυγατέρες,” λέγει Ιεχωβά ο Παντοκράτωρ.» (2 Κορ. 6:14-18, ΜΝΚ) Αυτοί που πρόκειται να διδαχθούν από τον Ιεχωβά είναι εκείνοι που αυτός θα τους δεχθή και θα είναι Πατήρ των, και που θ’ αποκτήσουν αιώνια ζωή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να την αποκτήση κανείς. Όσο ταχύτερα ένα άτομο στρέφεται στον λόγον του Θεού, τον διαβάζει, τον μελετά και γίνεται μαθητής, τόσο γρηγορώτερα πρόκειται να έχη παρηγορία, χαρά και ευλογίες, και εκγύμνασι σε ευσέβεια. Και όπως είπε ο Παύλος στον Τιμόθεο, αυτή έχει «επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης».
17. Επί πόσον καιρό πρέπει κανείς να περιμένη προτού γίνη διδάσκαλος;
17 Ενώ εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα πρέπει ακόμη να διδαχθούν την αλήθεια που βρίσκεται στον λόγον του Θεού, δεν υπάρχουν αρκετοί ικανοί διάκονοι να τους διδάξουν. Πολλοί από τους μάρτυρας του Ιεχωβά είναι οι ίδιοι νέοι στην αλήθεια και ως τώρα δεν ανέλαβαν την ευθύνη να διδάξουν άλλους. Κηρύττουν από σπίτι σε σπίτι, αλλά δεν ανέλαβαν τα καθήκοντα ενός διδασκάλου. Επί πόσον καιρό πρέπει κανείς να περιμένη για να γίνη διδάσκαλος; Αυτό δεν είναι δύσκολο να καθορισθή. Ο Παύλος δείχνει ότι μόλις ένας γνωρίση τις θεμελιώδεις διδασκαλίες του λόγου του Θεού, πρέπει τότε ν’ αρχίση να διδάσκη τουλάχιστον αυτές τις αλήθειες στους άλλους. Καθώς ωριμάζει, μπορεί να βοηθήση άλλους σε προχωρημένη μελέτη, αλλά και προηγουμένως θα μπορούσε να είναι διδάσκαλος. Αν το άλλο πρόσωπο που συναντά στον αγρό ενώ δίνει μαρτυρία δεν γνωρίζη τίποτε ή ολίγα μόνο από τον λόγον του Θεού, ο νέος διαγγελεύς της Βασιλείας θα μπορούσε τουλάχιστον να διδάξη στον μαθητή του τόσα όσα γνωρίζει χρησιμοποιώντας τη Γραφή ως βιβλίο σπουδής.
18 (α) Με ποιον τρόπο επέπληξε ο Παύλος εκείνους που παραμελούσαν το να διδάσκουν στην εποχή του; (β) Είναι αυτό εφαρμόσιμο στους Χριστιανούς σήμερα;
18 Ο Παύλος μίλησε με οξύτητα σ’ εκείνους που εγνώριζαν και δεν εφρόντιζαν να πουν στους άλλους όσα εγνώριζαν. Είπε: «Επειδή ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν του να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού.» (Εβρ. 5:12) Επί πόσον καιρό ισχυρίζεσθε ότι είσθε ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, ή ένας Χριστιανός για την υπόθεσι αυτή; Οποιοσδήποτε ομολογεί ότι είναι Χριστιανός, πρέπει να είναι τώρα διδάσκαλος αν είναι ώριμος στα χρόνια και έχη αναπτυχθή στη Χριστιανική διδασκαλία. Οι Χριστιανοί δεν μπορούν ν’ αποφύγουν την ευθύνη των λέγοντας, ‘Ο λειτουργός μου κάνει για μένα τη Γραφική μου μελέτη.’ Ο Παύλος δεν μιλεί στους επισκόπους των εκκλησιών, που τέτοιοι ισχυρίζονται ότι είναι οι κληρικοί του «Χριστιανικού κόσμου». Μιλεί σε όλους όσοι ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί, Τι κάνετε σχετικά με το να διδάσκετε στους άλλους τον λόγον του Θεού; Ο Παύλος λέγει: «Ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι.» Πηγαίνετε στην εκκλησία του Θεού επί αρκετόν καιρό, ώστε να γνωρίζετε ποια είναι η αλήθεια. Γιατί, λοιπόν, δεν την διδάσκετε στους άλλους; Εκείνο δε που εφαρμόζεται στους μάρτυρας του Ιεχωβά, εφαρμόζεται επίσης σε όλους στον «Χριστιανικό κόσμο», διότι και αυτοί θα έπρεπε να κηρύττουν και να διδάσκουν τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού. Τώρα προχωρείτε άραγε σε ωριμότητα μελετώντας μαζί με την εκκλησία του Θεού, και πηγαίνετε έπειτα κάθε εβδομάδα σε άλλους που δεν είναι στην εκκλησία σας και μελετάτε μαζί τους τα όσα εμάθατε;
ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΚΑΤ’ ΕΝΤΟΛΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
19. Γιατί το θρησκευτικό σώμα του Σανχεδρίν εναντιώθηκε στο κήρυγμα των αποστόλων, και ποιο αποτέλεσμα είχε αυτό στους αποστόλους;
19 Σε πολλά μέρη του κόσμου εγείρεται μεγάλος διωγμός εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά επειδή κηρύττουν και διδάσκουν τα αγαθά νέα, αλλ’ αυτό δεν θα τους αναχαιτίση. Στην εποχή του ο Πέτρος ήταν επίσης πολύ ενεργητικός στη διακήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού. Επειδή εθεράπευε τους ασθενείς και εκήρυττε, ερρίφθη στη φυλακή. Οι θρησκευόμενοι της εποχής εκείνης, το Σανχεδρίν, εναντιώθηκαν πάρα πολύ στο να διδάσκουν οι απόστολοι τον λαό για τον Ιησού Χριστό. Για το εποικοδομητικό τους έργο, δηλαδή την εκπαίδευσι του λαού στη Γραφή, οι θρησκευόμενοι «καλέσαντες αυτούς, παρήγγειλαν εις αυτούς να μη λαλώσι καθόλου, μηδέ να διδάσκωσιν εν τω ονόματι του Ιησού.» (Πράξ. 4:18) Εν τούτοις, οι απόστολοι δεν έπαυσαν να κηρύττουν επειδή μερικοί άνθρωποι τους παρήγγειλαν να το κάμουν αυτό. Όταν αυτό το σώμα των αρχόντων εφυλάκισε τους αποστόλους, η αφήγησις στις Πράξεις 5:20 δείχνει ότι οι θύρες της φυλακής ανοίχθηκαν από τον άγγελο του Ιεχωβά, ο οποίος είπε: «Υπάγετε, και σταθέντες λαλείτε εν τω ιερώ προς τον λαόν πάντας τους λόγους της ζωής ταύτης.» Η διαταγή αυτή του αγγέλου του Ιεχωβά προς τους αρχαίους αποστόλους αποτελεί ακόμη μέρος του λόγου του Θεού και εφαρμόζεται εξίσου στους Χριστιανούς σήμερα. Τα λόγια όσον αφορά τη ζωή αυτή και την μέλλουσα ζωή πρέπει ακόμη να διακηρυχθούν ως τα πέρατα της γης. Οι θρησκευόμενοι τότε δεν ήθελαν να διακηρυχθή επειδή παρενέβαινε στις εργασίες των. Υπήρχαν πάρα πολλά άτομα που απεμακρύνοντο από την παρακμάζουσα καθιδρυμένη θρησκεία και ακολουθούσαν αυτή τη νέα αληθινή θρησκεία του Ιησού Χριστού.
20-22. (α) Ποια αρχή σχετική με την υπακοή εξετέθη από τον Πέτρο και τους αποστόλους στις Πράξεις 5:29; Από τον Δαβίδ στον Ψαλμό 26:11; (β) Πώς ακολουθείται σήμερα αυτή η αρχή από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, και πώς αυτοί δείχνουν ότι είναι ικανοί να κηρύττουν με εμπιστοσύνη;
20 Αφού διεπιστώθη ότι οι απόστολοι έλειπαν από τη φυλακή, ανεφέρθη ότι «ίστανται εν τω ιερώ και διδάσκουσι τον λαόν.» Αμέσως φέρθηκαν στο Σανχεδρίν. Η αφήγησις της Γραφής μάς λέγει: «Και αφού έφεραν αυτούς, έστησαν εν τω συνεδρίω και ηρώτησεν αυτούς ο αρχιερεύς, λέγων, Δεν σας παρηγγείλαμεν ρητώς να μη διδάσκητε εν τω ονόματι τούτω; και ιδού, εγεμίσατε την Ιερουσαλήμ από της διδαχής σας, και θέλετε να φέρητε εφ’ ημάς το αίμα του ανθρώπου τούτου. Αποκριθείς δε ο Πέτρος και οι απόστολοι είπον, Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» (Πράξ. 5:27-29) Οι απόστολοι δεν εφοβήθησαν τους άρχοντας. Η διαταγή που είχαν από τον Θεό ήταν να διδάσκουν και να κηρύττουν. Ήσαν όμοιοι με τον Ιησούν, τον οποίον ο Δαβίδ προεσκίαζε· ο Δαβίδ είπε: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν τη ακεραιότητί μου.» (Ψαλμ. 26:11, ΜΝΚ) Ήσαν θαυμάσιοι διδάσκαλοι πιστότητος με λόγο και παράδειγμα. Ο Ιησούς Χριστός ήταν το παράδειγμά των, και δεν εδίσταζαν, αλλά εξακολουθούσαν να στρέφουν τις διάνοιες και τις καρδιές των ανθρώπων μακριά από την παλαιά σοβαροφανή θρησκεία της υποκρισίας στους λόγους της αληθείας και της ζωής, σε μια θρησκεία που τους έδειχνε ότι η βασιλεία του Θεού ήταν η μόνη ελπίς του ανθρωπίνου γένους.
21 Το ίδιο συμβαίνει σήμερα όπως και στις ημέρες των αποστόλων. Οι άρχοντες της Δομινικανής Δημοκρατίας, υπό την καθοδηγία των Καθολικών ιερέων, έδειραν και εφυλάκισαν τους μάρτυρας του Ιεχωβά επειδή κηρύττουν τα αγαθά νέα της Βασιλείας. Στην Πολωνία και σε άλλες χώρες πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα, οι άρχοντες λέγουν ότι η αλήθεια δεν μπορεί να διακηρύττεται επειδή συγκρούεται με το δόγμα του κομμουνισμού. Εν τούτοις, αυτό δεν σταματά τους μάρτυρας του Ιεχωβά από το να κηρύττουν με τον ίδιο τρόπο που και οι απόστολοι εκήρυτταν στην εποχή των. Αν είναι ανάγκη, χρησιμοποιούν συγκεκαλυμμένους τρόπους για τη συνέχισι του έργου του κηρύγματος των και της διδασκαλίας των. Πειθαρχούν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους! Ακόμη και σε χώρες όπου οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν την ευκαιρία να κηρύττουν ελεύθερα, εκδηλώνεται συχνά εναντίωσις κατά του έργου των λόγω των θρησκευτικών ηγετών. Αν οι ασεβείς αυτοί άνθρωποι θέλουν να παρεμποδίσουν τη διακήρυξι της αληθείας του Ιεχωβά, ας δεχθούν επίσης την κρίσι του Ιεχωβά.
22 Ένας αληθινός Χριστιανός, εν τούτοις, θ’ ακολουθήση τον λόγον του Θεού και δεν θα κατασιωπηθή, αλλά θ’ αποδειχθή ικανός να κηρύττη. Θα εξακολουθήση να πηγαίνη στις συναθροίσεις ανάμεσα στα εκκλησιαζόμενα πλήθη του Θεού και εκεί θα μανθάνη και θα μελετά επιμελώς για να γίνη ικανώτερος να παρουσιάζη την αλήθεια με εμπιστοσύνη στους άλλους ανθρώπους. Γνωρίζει ότι πρέπει να βαδίζη στα ίχνη του Ιησού Χριστού και να κηρύττη και να διδάσκη. Πρέπει να είναι πιστός στον λόγον του Θεού και πρέπει ν’ ακολουθή τις εντολές του Ιεχωβά. Πρέπει να καταρτισθή για κάθε έργον αγαθόν και να είναι ικανός να διδάσκη. Πρέπει να είναι ζηλωτής στη διακήρυξι της Βασιλείας, όπως ήσαν οι πρώτοι μαθηταί, και έτσι ν’ αποδείξη την ακεραιότητά του.
23. Τι βοηθεί ένα άτομο να γίνη αληθινός Χριστιανός, και πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά βοηθούν προς τον σκοπόν αυτόν;
23 Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του τρόπου, με τον οποίον οι απόστολοι έκαναν τη διακήρυξι της Βασιλείας στην εποχή των και του τρόπου, με τον οποίον οι μάρτυρες του Ιεχωβά εκτελούν το έργον των σήμερα. Ένα έθνος δεν γίνεται Χριστιανικό έθνος με μεγάλες θρησκευτικές αναζωπυρώσεις, με κατασκευή μεγάλων εκκλησιαστικών κτιρίων, με ισχυρούς θρησκευτικούς ομίλους που επηρεάζουν τους πολιτικούς, με τον συνδυασμό διαφορετικών θρησκευτικών δογμάτων σε ένα. Αυτό δεν βοηθεί τους ανθρώπους να λάβουν κατανόησι των σκοπών του Ιεχωβά. Μάλλον, η μετάβασις από σπίτι σε σπίτι, η ανεύρεσις εκείνων που στενάζουν και βοούν εξαιτίας των βδελυγμάτων και η διδασκαλία της αληθείας σ’ αυτούς είναι εκείνη που μεταβάλλει τις σκέψεις των για τη θρησκεία. Η μετάβασις ενός αληθινού Χριστιανού στο σπίτι ενός ξένου και η παροχή σ’ αυτόν παρηγορίας από τον λόγον του Θεού θα είναι αποτελεσματική στο να μεταβάλη τον τρόπο της ζωής του ατόμου εκείνου. Όχι συνδυασμένη δύναμις, αλλά η αλήθεια θα το κάμη αυτό. Θυμηθήτε: «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός, ανεξίκακος, διδάσκων μετά πραότητας τους αντιφρονούντας.»—2 Τιμ. 2:24, 25.
24. Ποια διαφορά υπάρχει μεταξύ των μεθόδων που χρησιμοποιούν οι ψευδείς θρησκευόμενοι και εκείνων που χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί όταν πρόκειται να διδάξουν άλλους;
24 Κατά καιρούς, σε περασμένα χρόνια, ένα έθνος επετίθετο εναντίον άλλου έθνους, διεξάγοντας ένα θρησκευτικόν πόλεμο και προσπαθώντας να κάμη τους ανθρώπους να μεταβάλουν τη θρησκεία τους. Εγίνοντο ιερές εξετάσεις από θρησκευόμενους σε διάφορα μέρη της γης για να κάμουν τους ανθρώπους να πιστεύουν όμοια μ’ εκείνους που βρίσκονταν στην εξουσία. Οι θρησκευόμενοι προσπάθησαν να επιβάλουν στους Ινδούς και άλλους, που είχαν διαφορετικές πίστεις, την πίστι των διωκτών των. Ο Παύλος δεν εχρησιμοποίησε ποτέ αυτές τις μεθόδους, και ούτε ο Ιησούς Χριστός είχε ένα τέτοιο πράγμα στο νου του. Οι πρώτοι Χριστιανοί χρησιμοποιούσαν την απλή μέθοδο της διδασκαλίας της αληθείας, καθήμενοι με τους ανθρώπους και διακριτικά, υπομονητικά, ήσυχα και ταπεινά λέγοντας τους ό,τι είχε να πη ο λόγος του Θεού. Ακόμη κι εκείνοι που βρίσκονται κάτω από κακή επιρροή, μπορούν να διδαχθούν την αλήθεια αν εκπαιδεύωνται με πραότητα. Ακόμη και εκείνοι που δεν διάκεινται ευμενώς προς τη Γραφή, αν τους πλησιάση κάνεις με λεπτότητα, θα προσέξουν ένα διάκονο του Θεού.
25. Τι θα εξακολουθήσουν να πράττουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, και τι ενθαρρύνονται να πράξουν οι εκζητηταί της αληθείας;
25 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, λοιπόν, θα προσπαθήσουν σήμερα να συνεχίσουν το κήρυγμα τούτου του ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία ώσπου να έλθη το τέλος, στη διάρκεια δε όλης αυτής της χρονικής περιόδου θα μπορούν και αυτοί επίσης να λέγουν: «Κρίνον με, Ιεχωβά· διότι εγώ περιεπάτησα εν τη ακεραιότητί μου.» Γιατί να μη μελετάτε μαζί τους τον λόγον του Θεού, εφαρμόζοντας τη γνώσι που αποκτάτε από τη Γραφή, για να βρίσκεσθε έτσι με σοφούς ανθρώπους και να γίνετε και ο ίδιος σοφός; Σ’ αυτή την περίπτωσι θα μάθετε ασφαλώς ότι εκείνος που συναναστρέφεται τους άφρονας θα απολεσθή, αλλ’ ότι η σοφία είναι δένδρον ζωής για κείνους που την βρίσκουν. Αγαπάτε μήπως τη ζωή και θέλετε να ζήσετε στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού υπό την βασιλεία των ουρανών; Τότε ‘σταθήτε εις επίπεδον τόπον μεταξύ του πλήθους των εκκλησιαζομένων’ και ευλογείτε τον Ιεχωβά. Τότε θα είσθε πάντοτε αποφασισμένος να λέγετε: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν τη ακεραιότητί μου.»