Ευτυχία με το να Δίδωμε — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ευτυχία με το να Δίδωμε

«Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.»—Πράξεις 20:35.

1. Πώς έρχεται η μεγαλύτερη ευτυχία;

Η ΕΥΤΥΧΙΑ έρχεται σε μεγαλύτερο βαθμό με το να δίδη κανείς. Είχατε ποτέ αυτή την ευχαρίστησι; Ναι, θα πήτε έδωσα πολλά πράγματα σε ανθρώπους που αγαπώ, και αυτό με έκαμε πολύ ευτυχισμένο. Αλλά δεν υπήρξε η ευτυχία αυτή στιγμιαία μόνο και χωρίς μονιμότητα; Ή, αισθανθήκατε ποτέ ότι πρέπει να δώσετε ένα δώρο σε κάποιον επειδή αυτός σας έδωσε ένα δώρο που λίγο ή πολύ σας υποχρέωσε να κάμετε κάτι για να το ανταποδώσετε; Δεν υπήρχε ευτυχία στην περίπτωσι αυτή, δεν είναι έτσι; Εδίδατε κάτω από πίεσι, διότι αισθανόσαστε ότι πρέπει να ανταποδώσετε. Έτσι συμβαίνει συχνά σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων· ο παλαιός αυτός κόσμος ενεργεί επάνω σ’ αυτή τη βάσι: Μου δίνετε ένα δώρο, και κατόπιν θα σας δώσω εγώ ένα δώρο. Μ’ αυτό τον τρόπο άτομα υποχρεώνονται σε άλλα άτομα. Αυτό συμβαίνει πάντοτε στον πολιτικό, θρησκευτικό και εμπορικό κόσμο.

2. Πώς μπορούμε ν’ αποκτήσωμε την ευτυχία να συμποσιασθούμε στη βασιλεία του Θεού;

² Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου δεν ακολουθούν την έξοχη συμβουλή του Ιησού, που αναφέρεται εις Λουκάν 14:12-15: «Όταν κάμνης γεύμα ή δείπνον, μη προσκάλει τους φίλους σου, μηδέ τους αδελφούς σου, μηδέ τους συγγενείς σου, μηδέ γείτονας πλουσίους· μήποτε και αυτοί σε αντικαλέσωσι, και γείνη εις σε ανταπόδοσις. Αλλ’ όταν κάμνης υποδοχήν, προσκαλεί πτωχούς, βεβλαμμένους, χωλούς, τυφλούς. Και θέλεις είσθαι μακάριος· διότι δεν έχουσι να σοι ανταποδώσωσιν· επειδή η ανταπόδοσις θέλει γείνει εις σε εν τη αναστάσει των δικαίων.» «Ακούσας δε ταύτα είς των συγκαθημένων, είπε προς αυτόν, Μακάριος όστις φάγη άρτον εν τη βασιλεία του Θεού.» Θα σας άρεσε να παρακαθήσετε στο συμπόσιο στη βασιλεία του Θεού; Μπορείτε, αν ακολουθήσετε τη συμβουλή του Διδασκάλου και δεν ακολουθήτε την τακτική του παλαιού αυτού κόσμου.

3, 4. (α) Επί πόσον καιρό έδιδε ο Ιεχωβά, και με ποιον τρόπο; (β) Τι μπορούμε να δείξωμε εις ανταπόδοσιν, και πώς;

³ Ας κυττάξωμε πίσω σ’ έναν καιρό πολύ προτού καν εμφανισθούμε επάνω στη γη. Ο Ιεχωβά Θεός ήταν εκείνος που έδιδε, και ακόμη και τότε αυτό εγίνετο προς όφελός μας. Έδιδε από τη μεγάλη του δύναμι, από τη σοφία, τη γνώσι και την αγάπη του. Έδιδε διαρκώς μ’ έναν τρόπο που επηρεάζει τη ζωή μας τώρα. Αυτός δίδει ακόμη. Ευλογίες ρέουν συνεχώς απ’ αυτόν προς τη δημιουργία του, και εμείς είμεθα οι αποδέκται των δώρων αυτών του «μακαρίου Θεού». (1 Τιμόθεον 1:11) Από την αφθονία του ο Ιεχωβά Θεός δίδει σ’ εμάς. Δεν ζητεί ανταπόδοσι, αλλά εμείς μπορούμε να δείξωμε την ευγνωμοσύνη μας.

⁴ Θα δείξετε την εκτίμησί σας για τις πολλές ευλογίες που ο Ιεχωβά έχει χορηγήσει σε σας; Αυτός ήταν ευτυχής δίνοντας σ’ εμάς. Δεν υπάρχει άρα γε κάτι που εμείς μπορούμε να δώσωμε στον Ιεχωβά; Κάθε τι που έχομε, το ελάβαμε απ’ αυτόν κατά πρώτον λόγον· εάν, λοιπόν, πρόκειται να δώσωμε οπωσδήποτε κάτι σ’ αυτόν, τι θα είναι αυτό; Πραγματικά, όλο εκείνο που ο Πατήρ, ο Δημιουργός του ανθρώπου, επιθυμεί από τα ανθρώπινα πλάσματά του επάνω στη γη ή που τα πλάσματα αυτά θα μπορούσαν να του δώσουν, είναι το ορθό είδος λατρείας, η αληθινή λατρεία. Αυτό σημαίνει λατρεία του Ιεχωβά «εν αγία παρατάξει». Είναι κάτι που προέρχεται απ’ την καρδιά, από μια καθαρή διάνοια. Αν λατρεύωμε τον αληθινό Θεό με τον τρόπο που αυτός κατευθύνει στο λόγο του, θα τον ευαρεστήσωμε. Η λατρεία μας είναι η προς αυτόν υπηρεσία μας. Πρέπει να εκτελήται μ’ έναν άσπιλο τρόπο, και αυτό μπορούμε να το κάμωμε τηρώντας τις εντολές του.

5, 6. (α) Τι δίδει ο Ιεχωβά, σύμφωνα με το Παροιμίαι 2:6, και ποιος μπορεί να το λάβη; (β) Αφού το λάβωμε, με τι πρέπει να είμεθα όμοιοι;

⁵ Ένας σοφός άνθρωπος πριν από αιώνες έγραψε: «Ο Ιεχωβά δίδει σοφίαν· εκ του στόματος αυτού εξέρχεται γνώσις και σύνεσις.» (Παροιμίαι 2:6, AS) Συλλογισθήτε το απέραντο ποσόν πληροφορίας που είναι γνωστό στον Δημιουργό. Συλλογισθήτε την ανεξιχνίαστη γνώσι του και τη σοφία του. Όλα αυτά είναι κτήμα του, αλλά δεν τα κρατεί μόνο για τον εαυτό του. Μάλλον αποκαλύπτει μέγα μέρος της σοφίας του στα νοήμονα πλάσματά του. Την εξαποστέλλει μέσω του λόγου του και μας την δίδει για την ευλογία μας.

⁶ Όλοι εμείς που είμεθα πλάσματά του, είτε είμεθα νέοι είτε γέροι, είτε εφοιτήσαμε στο σχολείο είτε όχι, μπορούμε ν’ αποκτήσωμε μέρος αυτής της σοφίας και της γνώσεως. Δεν υπάρχει διαφορά αν είσθε ένας νέος διαγγελεύς της βασιλείας σε μια ομάδα μαρτύρων του Ιεχωβά, ή αν είσθε ένας σκαπανεύς, ένας ιεραπόστολος, ένα μέλος οίκου Μπέθελ ή στο γραφείο ενός τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά—μπορείτε να λάβετε μέρος αυτών των θαυμασίων πραγμάτων από τον Θεό. Μπορείτε να αφοσιωθήτε εντελώς, και να καταβάλετε την προσπάθεια ν’ αποκτήσετε αυτή τη γνώσι και κατόπιν να δείξετε σοφία διαδίδοντάς την. Δεν θέλομε να είμεθα σαν σφουγγάρι, απορροφώντας απλώς το νερό και κατόπιν έχοντας ανάγκη να το βγάλη κάποιος με πίεσι έξω από μας όλο μαζί, ώστε τα καλά πράγματα που εμάθαμε να ευεργετήσουν άλλους. Δεν πρέπει να είναι ανάγκη να βγάλουν άλλοι άνθρωποι με πίεσι και εξαναγκασμό την αλήθεια έξω από μας. Πρέπει να είμεθα τόσο γεμάτοι από την αλήθεια και την κατανόησι του λόγου του Θεού ώστε να ρέη έξω από μας συνεχώς. Θα ήταν καλύτερα να είμεθα όμοιοι με μια αναβλύζουσα πηγή, που πάντοτε δίδει δροσερό ζωοπάροχο νερό δωρεάν και δεν δημιουργεί την ανάγκη να σκάψη κάποιος για τα νερά της αληθείας. Μη λησμονείτε ότι «μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον.» Γιατί λοιπόν να μη παφλάζωμε σαν μια πηγή, «και, Όστις διψά, ας έλθη· και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής»;—Αποκάλυψις 22:17.

7. Για να δοκιμάσωμε ευτυχία δίδοντας, με ποια διάθεσι πρέπει να δίδωμε;

⁷ Δίδω σημαίνει χορηγώ χωρίς ανταπόδοσι. Όταν ο Θεός μας έδωσε το δώρο του μονογενούς του Υιού, δεν το έδωσε περιμένοντας ότι θα ήμεθα ικανοί να του το ανταποδώσωμε με όμοιο τρόπο. Όχι, η από μέρους του δωρεά της ζωής για μας ήταν πλήρης και γενναιόδωρη. Σ’ εμάς απόκειται να προσέξωμε αν θα εξακολουθήσωμε να υπακούωμε πιστά στο θέλημά του. Ομοίως, όταν εμείς δίδωμε το καλό αυτό άγγελμα της ζωής στους άλλους, δεν περιμένομε ανταπόδοσι σε χρήμα, σε χρόνο που εδαπανήθηκε, ή σε υπάρχοντα από εκείνους που το έλαβαν από μας. Έχομε λάβει το άγγελμα της ζωής από τον Πατέρα μας ως δώρον, και θέλομε να δώσωμε δωρεάν στους άλλους τη γνώσι που απολαμβάνομε, για να μπορέσουν κι αυτοί ν’ αποκτήσουν την ελπίδα της αιωνίου ζωής. Αν πρόκειται λοιπόν να έχωμε πραγματική ευτυχία δίδοντας με τον τρόπο που ο Ιεχωβά δίδει, πρέπει να κάμωμε κάτι για τους άλλους ανθρώπους χωρίς να περιμένωμε ανταπόδοσι απ’ αυτούς. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να προσθέση κάτι στον Θεό· αλλά εξαιτίας των πολλών δώρων που έχει λάβει από τα χέρια του Δημιουργού του, πρέπει ασφαλώς να δείξη ευγνωμοσύνη και ν’ ακολουθήση την πορεία της αληθινής λατρείας και υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά. Η υπηρεσία αυτή φέρνει ευτυχία.

8. Τι είναι ευτυχία και τι δείχνει η απουσία της από μια συνάθροισι;

⁸ Η ευτυχία είναι μια κατάστασις ευεξίας και ευχάριστης ικανοποιήσεως. Ένας που είναι ευτυχής, βρίσκεται σε ειρηνική κατάστασι διανοίας και έχει παρηγορία. Αλλά δεν βρίσκομε πάντοτε μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά τους αδελφούς μας και τις αδελφές μας σε μια ευχάριστη κατάστασι διανοίας και σε ειρήνη ώστε να παρηγορούν αλλήλους. Μερικές φορές βρίσκονται σε ταραχή· κάτι τους ερεθίζει ή τους ενοχλεί. Όταν δεν υπάρχη ειρήνη σε μια συνάθροισι, είναι εύκολο να δούμε ότι κάτι λείπει. Κάποιος δεν δίδει, και το αποτέλεσμα είναι ότι οι άλλοι δεν λαμβάνουν τα δώρα που θα ελάμβαναν αν υπήρχε ευτυχία στη συνάθροισι. Λείπει η αγάπη. Κάποιος ελησμόνησε ότι ο Ιησούς είπε: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου,» και, «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Μάρκος 12:30, 31, NW) Αυτό, λοιπόν, συμβαίνει: κάποιος δεν έδιδε αγάπη στον πλησίον του, όπως ο Ιησούς είπε ότι πρέπει να κάνωμε.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

9. Πού μαθαίνομε το μυστικό της ευτυχίας, και ποιο είναι;

⁹ Δεν υπάρχει ασφαλώς ευχαρίστησις στο να ζούμε χωρίς ευτυχία. Αν στραφούμε στον λόγον του Ιεχωβά μπορούμε να βρούμε το μυστικό της ευτυχίας· και μπορούμε να έχωμε αυτή την ευτυχία καθημερινά σε όλα μας τα χρόνια, ακόμη σε όλη την αιωνιότητα, αν αγωνιζώμεθα γι’ αυτήν. Ασφαλώς αν βρούμε αυτό το μυστικό της ευτυχίας, οφείλομε να είμεθα πρόθυμοι να το αποκαλύψωμε και στους άλλους. Το μυστικό της ευτυχίας βρίσκεται, όχι απλώς στο να λαμβάνωμε, αλλά περισσότερο στο να δίδωμε. Αν έτσι έχη το πράγμα, τότε ας δίδωμε στους άλλους από εκείνο που έχομε λάβει. Και εκείνο που έχομε να δώσωμε ως Χριστιανοί λάτρεις του Κυριάρχου Άρχοντος του σύμπαντος, είναι η αλήθεια, το μέγιστο δώρο, η γνώσις του Ιεχωβά Θεού. Γνωρίζομε τις απαιτήσεις του Ιεχωβά για αληθινή λατρεία, και πρέπει να δίδωμε αυτή τη γνώσι στους άλλους.

10. Τι συντελεί σε μεγαλύτερη ακόμη ευτυχία όταν δίδωμε, όπως δείχνεται στην περίπτωσι του Θεού;

¹⁰ Ο Ιεχωβά πρέπει να έχη μεγάλη ευχαρίστησι και ευτυχία δίνοντας στα πλάσματά του. Μας έδωσε τόσο πολλά στην αρχική του δημιουργία· και δείχνει την αγάπη του εξακολουθητικά με το να δίνη τον ήλιο, τις βροχές, τους καρπούς και τα λαχανικά, μαλλί και ενδύματα, δένδρα και στέγη, αλλά, πιο πολύ απ’ όλα, τους λόγους του, που είναι λόγοι ζωής. Ο Ιεχωβά κατηύθυνε τον απόστολο Παύλο να γράψη για μας: «Η αγάπη . . . δεν ζητεί τα εαυτής.» (1 Κορινθίους 13:4, 5) Ο Ιεχωβά Θεός δεν απέβλεπε, βέβαια, στα δικά του συμφέροντα όταν έδινε τις θερμές ανοιξιάτικες βροχές για να φέρουν άνθη για κάρπισμα, ή τον ήλιο για να ωριμάζη το σιτάρι, ή τα πρόβατα για να παράγουν μαλλί, ή τα δένδρα για να προμηθεύουν ξυλεία. Όλα αυτά τα πράγματα ήσαν δώρα και ευλογίες για το ανθρώπινο γένος. Ήσαν εκδήλωσις της αγάπης του Θεού. Ο Θεός έδινε και δίνει ακόμη όλα αυτά τα πράγματα και πολλά άλλα στο ανθρώπινο γένος, και είναι ένας «μακάριος Θεός» δίνοντας. Αν ακολουθούμε την ίδια αυτή αρχή της αγάπης, τότε, όταν δίδωμε, δεν πρέπει ν’ αποβλέπωμε στα δικά μας συμφέροντα. Η αγάπη δεν εργάζεται μ’ αυτό τον τρόπο. Επί πλέον, υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίδωμε στους άλλους όταν αυτοί δεν μπορούν να ανταποδώσουν. Ο Ιεχωβά επιτρέπει να πέφτη η βροχή επάνω σε δικαίους και αδίκους· ο ήλιος του λάμπει στους αγαθούς και στους πονηρούς. Δεν πρέπει να κάνωμε επιλογή όταν δίδωμε τα αγαθά νέα στους άλλους. Ο Ιησούς είπε να κηρύξωμε τον λόγον σε όλα τα έθνη, και με το να κάνωμε ακριβώς αυτό, θ’ απολαύσωμε ευτυχία.

11. Τι φέρνει ικανοποίησι στη ζωή; Πώς μπορούμε να το αποκτήσωμε, και επί πόσον καιρό;

¹¹ Αν η ευτυχία είναι εκείνη που μας φέρνει πραγματική ικανοποίησι στη ζωή και κάνει τη ζωή μας αξία λόγου, τότε η ευτυχία πρέπει ασφαλώς να αναζητήται. Τη ζωή σ’ αυτόν τον καιρό δεν μπορεί κανείς να την απολαύση χωρίς ευτυχία· πώς λοιπόν μπορούμε να αυξήσωμε την ευτυχία μας; Ζούμε για μια βραχεία μόνο χρονική περίοδο τώρα, αλλά θα επιθυμούσαμε να ζούμε επ’ αόριστον, επί αιώνες. Ο Πέτρος ήξερε ότι η κατανόησις των λόγων του Υψίστου φέρνει ζωή. Είπε στον Ιησούν: «Λόγους ζωής αιωνίου έχεις.» (Ιωάννης 6:68) Αν ακολουθούμε τον λόγον του Ιεχωβά και τα λόγια του Ιησού, δεν θα έχωμε μόνο ζωή, αλλά ζωή με ευτυχία. Γι’ αυτό ακριβώς ο Παύλος είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» (Πράξεις 20:35) Ζωή με ευτυχία θα ήταν ασφαλώς μια απόλαυσις για οποιοδήποτε άτομο.

12, 13. Πώς ο ίδιος ο Παύλος έδωσε παράδειγμα τού να δίδη κανείς και της νουθεσίας του «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς, και εις όλον το ποίμνιον»;

¹² Αφού έγραψε πολλές πληροφορίες και οδηγίες για τη βοήθειά μας στην ημέρα αυτή, ο Παύλος μάς υπενθύμισε ότι η πραγματική, πλήρης ευτυχία έρχεται όταν δίδωμε. Αρχίζοντας από τις Πράξεις 20:27, ας εξετάσωμε τώρα εκείνα στα οποία επέστησε την προσοχή μας. Είπε: «Δεν συνεστάλην να αναγγείλω προς εσάς πάσαν την βουλήν του Θεού.» Αυτός βέβαια έδινε από τη γνώσι που είχε. Πώς; Στο εικοστό εδάφιο του ιδίου κεφαλαίου έδειξε ότι εδίδασκε «δημοσία και κατ’ οίκους». Δεν εδίσταζε, συνεπώς, ν’ αναλάβη οποιοδήποτε είδος δράσεως. Το παράδειγμα λοιπόν που ο Παύλος έδωσε είναι επωφελές για να το ακολουθήσουν όλοι οι δούλοι του Θεού. Είσθε και σεις επίσης ένας κήρυξ από σπίτι σε σπίτι; Αυτή ακριβώς η πορεία της ενεργείας που ανέλαβε ο Παύλος ως κήρυξ ήταν εκείνη που τον έκανε τόσο ευτυχή. Προχώρησε για να πη: «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς, και εις όλον το ποίμνιον.» (Εδάφ. 28) Κάνετε, λοιπόν, στον εαυτό σας το μεγαλύτερο καλό καθώς επίσης στο ποίμνιον του Θεού; Ο Παύλος είχε ενδιαφέρον για τους αδελφούς του, για όλους τους αδελφούς του. Ήξερε πως το ποίμνιον του Θεού είχε ανάγκην προσοχής. Δεν ήθελε να δη διασκορπισμένα τα πρόβατα του Θεού, και γι’ αυτό έδιδε προτροπή για κατάλληλη ηγεσία. Ο Παύλος ήξερε τι θα συνέβαινε αφού θα άφηνε τους μαθητάς που είχε κάμει, και επανέλαβε την προειδοποίησι του Ιησού όσον αφορά τους λύκους: «Μετά την αναχώρησίν μου θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς, μη φειδόμενοι του ποιμνίου.»—Εδάφ. 29.

¹³ Ο Παύλος δεν έδινε μόνο αγαθά νέα για την απολυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού και για την υποσχεμένη ουράνια βασιλεία, αλλά έδινε επίσης την αναγκαία νουθεσία σ’ εκείνους που ηγωνίζοντο για μια θέσι στην οργάνωσι του Θεού. Μιλούσε καθαρά και όμως με συμπάθεια, διότι αγαπούσε την εκκλησία του Ιεχωβά και τα νέα συστήματα πραγμάτων που εισήγε ο Ιησούς. Ο Παύλος εγνώριζε τι είχε ειπεί ο Ιησούς για την είσοδο καταθλιπτικών λύκων στην εκκλησία και για τη μεγάλη διαταραχή που θα προξενούσαν. (Βλέπε τι λέγει το Ιωάννης 10:7-16.) Το ενδιαφέρον του Παύλου για τους αδελφούς του ήταν έντονο και ήθελε να δώση ό,τι μπορούσε προς την κατεύθυνσι της συμβουλής και του παραδείγματος. Ο Παύλος ήξερε για τους επικειμένους κινδύνους που δυνατόν ν’ αντιμετώπιζαν οι Εφέσιοι Χριστιανοί και ότι το να είναι προειδοποιημένοι εσήμαινε να είναι προεξωπλισμένοι. Γι’ αυτό ακριβώς έλεγε: «Δια τούτο αγρυπνείτε, ενθυμούμενοι ότι . . . δεν έπαυσα νουθετών μετά δακρύων ένα έκαστον.» (Πράξεις 20:31) Εκτιμά όλος ο λαός του Θεού σήμερα τη συμβουλή αυτή; Προσέχουν στον λόγον του Θεού μέσω του αποστόλου; Διαβάζουν τη Βίβλο; Τη μελετούν; Οικοδομούνται; Θυμηθήτε τα λόγια του Παύλου: «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς.» Ρωτήστε λοιπόν τον εαυτό σας: Τι κάνω προς την κατεύθυνσι του να προμηθεύσω ένα παράδειγμα για το ποίμνιο; Ποιο είναι το ιστορικό της υπηρεσίας μου;

14. Πώς ο Παύλος δεν επεβάρυνε οικονομικώς την εκκλησία, και με μια αγάπη που δεν υπάρχει μεγαλύτερη απ’ αυτήν;

¹⁴ Ο Παύλος δεν εγίνετο βάρος σε κανένα στην εκκλησία. Είπε: «Εις τας χρείας μου και εις τους όντας μετ’ εμού αι χείρες αύται υπηρέτησαν.» (Εδάφ. 34) Δεν ζητούσε από κανένα άλλον να φροντίση γι’ αυτόν ή να κανονίση για το ταξίδι του από τόπο σε τόπο. Θα ήταν ένα θαυμάσιο προνόμιο να τον βοηθήση κανείς με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο, αλλά ο Παύλος ήταν εκεί για να δίδη στους αδελφούς του, και κάνοντας ακριβώς τούτο απελάμβανε ευτυχία. Δεν τους ζητούσε να του δώσουν, ούτε αυτός έδινε περιμένοντας ανταπόδοσι. Ο Παύλος αφιέρωσε τη ζωή του στους αδελφούς του όπως ακριβώς είχε δώσει υπόδειγμα ο Ιησούς όταν ήταν στη γη, αφιερώνοντας τον χρόνο του και την ενέργειά του στους αποστόλους του και στους ανθρώπους καλής θελήσεως που τον άκουαν. Ο Ιησούς Χριστός έδωσε όλα όσα είχε, ακόμη και τη ζωή του, για τους αδελφούς του. Είπε: «Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, το να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού. Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω.» (Ιωάννης 15:13, 14) Ο Παύλος ακολούθησε τη σοφή αυτή συμβουλή του Ιησού και εφύλαξε τις εντολές του υπηρετώντας τους φίλους του. Κάνετε και σεις το ίδιο; Αν ναι, τότε μπορείτε εκ πείρας να πήτε όπως και ο Παύλος: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.»—Πράξεις 20:17-35.

15. Υπάρχει ευτυχία όταν λαμβάνη κανείς; Και τι δείχνει η πείρα του Παύλου και η δική μας;

¹⁵ Ο Παύλος δεν είπε ότι όταν λαμβάνη κανείς δεν υπάρχει ευτυχία· υπάρχει. Εγνώριζε τη χαρά και την ευτυχία που προέρχεται από το να λαμβάνη και ακούη κανείς την αλήθεια. Και εμείς τη γνωρίζομε. Παρατηρήστε πώς ο Παύλος έδειξε την ευγνωμοσύνη του αφού άκουσε τη φωνή του Ιησού μέσα στη λαμπρότητα της εμφανίσεώς του. (Πράξεις 9:3-22) Σήμερα ευφραινόμεθα να πηγαίνωμε στις μεγάλες και στις μικρότερες συνελεύσεις, στις μελέτες Σκοπιάς και στις μελέτες βιβλίου, και να λαμβάνωμε τα αγαθά νέα από τον διδάσκοντα. Μια και απορροφήσαμε, όμως, όλα αυτά τα καλά πράγματα, υπάρχει περισσότερη ευτυχία όταν δίδωμε την αλήθεια στους άλλους, περισσότερη ακόμη ευτυχία από εκείνη που αισθανθήκαμε λαμβάνοντάς την. Δεν ήταν αυτό αληθινό στην περίπτωσι του Παύλου; Ναι. Ας αφιερωθούν λοιπόν όλοι στον Ιεχωβά Θεό και ας συμμερισθούν τον λόγον του με άλλους για να μπορέσουν κι αυτοί να ζήσουν. «Κήρυξον τον λόγον.»—2 Τιμόθεον 4:2.

16. Πώς ελάβαμε ατομικώς την αλήθεια, και τι προσέθεσε στην ευτυχία τού να την έχωμε;

¹⁶ Καθώς διαβάζομε τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, μπορούμε να δούμε πώς όλοι οι απόστολοι έδιναν στους αδελφούς των. Ομοίως, κάποιος κάποτε έδωσε σε σας. Θυμάστε όταν για πρώτη φορά ακούσατε την αλήθεια; Την ακούσατε από κάποιον που σας επισκέφθηκε στη θύρα σας και εξήγησε το άγγελμα της Βασιλείας; ή την ακούσατε με κάποιον άλλον τρόπο; Όταν εφθάσατε να εκτιμήσετε εκείνο που σας εξηγήθη, είχατε χαρά, και σε λίγον καιρό αρχίσατε να βλέπετε την οργάνωσι του Θεού και να συνδέεσθε με το λαό του. Είσαστε ευτυχής να γίνετε μέρος αυτής της οργανώσεως, διότι το σύστημα της ενεργείας της ήταν ορθό, δίκαιο και αξιαγάπητο. Η αλήθεια, με το να μάθετε να σκέπτεσθε όπως σκέπτεται ο Θεός, άρχισε ν’ αλλάζη ολόκληρη την πορεία της ζωής σας. Κάποιος σας είχε δώσει κάτι χωρίς δαπάνη· σας εδόθη δωρεάν, και έκαμε αλλαγή σε σας προς το καλύτερο και είσαστε ευγνώμων στον δωρητή. Κατόπιν ηθέλατε να πήτε και σ’ άλλους γι’ αυτό. Αφιερώσατε, λοιπόν, τη ζωή σας στον Ιεχωβά Θεό, και τώρα βρίσκετε περισσότερη ευτυχία παίρνοντας την αλήθεια που έχετε λάβει και δίδοντάς την στους άλλους. Τώρα τους φέρνετε παρηγορία, χαρά, ευχαρίστησι, νέες ιδέες και το πνεύμα του νέου κόσμου· μπορείτε να δώσετε στους ανθρώπους ελπίδα για ζωή. Δεν είναι μήπως το ότι δίδετε αυτά τα αγαθά νέα στους άλλους, εκείνο που σας φέρνει πραγματική ευτυχία; Δεν υπάρχει ικανοποίησις στο να αποταμιεύετε απλώς γνώσι και πληροφορίες μέσα στη διάνοιά σας και στην καρδιά σας χωρίς να τα αφήνετε ποτέ να βγουν προς τα έξω. Το να τα κρατήτε για τον εαυτό σας σάς καθιστά φιλάργυρον, και ένας φιλάργυρος είναι μια αθλία ύπαρξις. Η ζωή του είναι δυστυχισμένη· σκέπτεται μόνο πώς να αυξήση το θησαυρό του. Ποτέ δεν έχει ευτυχία με το να δίδη. Θέλετε να είσθε ένας φιλάργυρος με τη γνώσι σας; Αν ακολουθήτε αυτή την κατεύθυνσι, θα είσθε πάντοτε ένα δυστυχισμένο άτομο, επειδή το πραγματικό μυστικό της πλήρους ευτυχίας είναι το να δίδωμε.

17. Πώς μπορεί η λήψις γνώσεως από ένα άτομο να αποδειχθή ανωφελής;

¹⁷ Η ευτυχία δεν μπορεί να κοίτεται κοιμώμενη· πρέπει να εκφρασθή. Η ευτυχία πρέπει να επηρεάση εσάς ή κάποιον άλλον. Εκρατήσατε την ευτυχία σας αδρανή; Την εκρατήσατε κοιμισμένη; Είσθε ο φιλάργυρος τύπος που προτιμάτε να είσθε δυστυχής και άθλιος και να μη δίδετε ποτέ σε κάποιον άλλον από εκείνο που έχετε μάθει; Ακόμη και αν επρόκειτο να συνάξετε όλη τη γνώσι του κόσμου στη διάνοιά σας, θα ήταν ανωφελές αν ποτέ δεν θα την μεταδίδατε στους άλλους. Με τον καιρό θα ελησμονείτο, και η γνώσις σας θα πέθαινε μαζί σας. Γιατί ν’ αποκτήσετε γνώσι αν δεν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε; Οι αληθινοί Χριστιανοί λαμβάνουν γνώσι από τον Ιεχωβά. Διδάσκονται από τον Ιεχωβά μέσω του λόγου του, και η ευτυχία τους προέρχεται από το να πληροφορούν τους άλλους.