1 Θεσσαλονικείς 4:17 είναι συμβολικά νέφη, τα οποία, κατά έναν τρόπο, αποκρύπτουν από τη γήινη θέα την αρπαγή των αναστημένων Χριστιανών για να συναντήσουν τον υπερυψωμένο Κύριο. Ας επαναφέρωμε στη μνήμη μας πώς, την 40ή ημέρα από την ανάστασί του, ο Ιησούς Χριστός ανελήφθη στον ουρανό και, στη διάρκεια της αναλήψεώς του, «νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών [των παρακολουθούντων μαθητών].»—Πράξ. 1:9.

21. Μήπως η κάθοδος του Κυρίου από τον ουρανό τελειώνει στην άμεση προσωπική επαφή του με τη γη, και πότε τελειώνει η ‘εσχάτη ημέρα’ στην οποία αυτός εγείρει τους αναγεννημένους από το πνεύμα μαθητές του;

²¹ Τι αποδεικνύουν όλα αυτά; Αυτό: Ο κατερχόμενος Κύριος Ιησούς Χριστός δεν κατεβαίνει σε άμεση επαφή με τη γη. Τα νέφη, στα οποία οι αναστημένοι Χριστιανοί, όπως εικονίζεται, συναντούν τον ουράνιο Κύριό τους, αιωρούνται υπεράνω της επιφανείας της γης. Εξ άλλου, «εις τον αέρα» οι αναστημένοι Χριστιανοί συναντούν τον Κύριό τους, όχι εδώ κάτω στη γη, ούτε στην Ιερουσαλήμ, στο Όρος των Ελαιών, ούτε σε κανένα άλλο μέρος της γης. Εξ άλλου, η ‘εσχάτη ημέρα,’ στην οποία γίνεται αυτή η αρπαγή, δεν είναι μια επίγεια 24-ωρη μέρα. Είναι μια χρονική περίοδος που συμπληρώνεται πρώτα όταν και ο τελευταίος απ’ αυτούς τους αναγεννημένους από το πνεύμα Χριστιανούς που μετέχουν στην ‘πρώτην ανάστασιν’ ανασταίνεται σε ουράνια ζωή. (Αποκ. 20:4, 6· Ιωάν. 6:54) Η εκπλήρωσις των Βιβλικών προφητειών δείχνει ότι ζούμε ήδη σ’ αυτή την ιδιαίτερη ‘εσχάτη ημέρα.’

Η Ζωή Τώρα σ’ Αυτή την ‘Εσχάτη Ημέρα’ της Αναστάσεως

 1. Για δεκαετίες στο παρελθόν, σε ποιον καιρό επιστεύετο ότι θα γινόταν η ενδόξασις του υπολοίπου των επιζώντων Χριστιανών, αλλά εξεπληρώθησαν από τότε αυτά που προέλεγαν τα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 4:16, 17;

ΑΦΟΥ οι «αποθανόντες εν Χριστώ» εγείρονται με πνευματικά σώματα, αόρατα στα ανθρώπινα μάτια, σ’ αυτή την ‘εσχάτη ημέρα,’ εμείς οι άνθρωποι, πρέπει να περιπατούμε δια πίστεως, όχι δια της όψεως, ως προς το ότι αυτό λαμβάνει χώρα πραγματικά τώρα. Ενθυμούμεθα ότι για μερικές δεκαετίες αρκετοί ενόμιζαν ότι η ενδόξασις όλων των επιζώντων μελών της Χριστιανικής εκκλησίας θα γινόταν στο τέλος των Καιρών των Εθνών, περίπου την 1η Οκτωβρίου 1914. (Λουκ. 21:24) Εν τούτοις, τίποτα απ’ όσα περιγράφονται στα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 4:16, 17 δεν έγινε τότε. Αντιθέτως, εξερράγη πόλεμος στον ουρανό, και οι ηττημένοι, ο Σατανάς και οι δαίμονές του, έλαβαν πείρα μιας ταχείας καθόδου προς τη γη. (Αποκ. 12:7-13) Ενδιαφέρει να σημειωθή ότι αρκετοί αναγεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί που ήσαν ζώντες και δραστήριοι επάνω στη γη στο έτος 1914 είναι ακόμη μαζί μας εν σαρκί. Προφανώς κάτι ήταν εσφαλμένο ως προς τη χρονολόγησι της ‘εσχάτης ημέρας’ για την ενδόξασι της αναγεννημένης από το πνεύμα εκκλησίας.

2, 3. Σε ποια χρονική περίοδο πρόκειται να γίνη η ενδόξασις, και ποιο ερώτημα εγείρεται επομένως για την εκπλήρωσι των εδαφίων 1 Κορινθίους 15:50-57;

² Εν τούτοις, η αόρατη ‘παρουσία’ του δοξασμένου Ιησού Χριστού άρχισε στο τέλος των Καιρών των Εθνών στο έτος 1914. Από τότε, λοιπόν αρχίζει η χρονική περίοδος στη διάρκεια της οποίας πρέπει να λάβουν χώρα εκείνα που προελέχθησαν στα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 4:16, 17 σχετικά με τους επιζώντες αναγεννημένους από το πνεύμα Χριστιανούς, για ν’ αντιστοιχή αυτή η περίοδος με την ‘εσχάτη ημέρα’.—Ιωάν. 6:54.