Γιατί η “Πίστις εις το Όνομα” του Ιησού Χριστού Φέρνει Ζωή;
«ΤΑΥΤΑ έγραψα προς εσάς τους πιστεύοντας εις το όνομα του Υιού του Θεού.» Αυτά έγραψε ο απόστολος Ιωάννης σε άλλους ακολούθους του Ιησού Χριστού προς το τέλος του πρώτου αιώνος. (1 Ιωάν. 5:13) Πριν από μισό αιώνα, ο απόστολος Πέτρος είχε πει στο Ιουδαϊκό ανώτατο δικαστήριο ή Σάνχεδριν: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.»—Πράξ. 4:12.
Γιατί η σωτηρία εμπερικλείεται μόνον σ’ αυτό το «όνομα»; Μήπως πρόκειται για κάποιο είδος μαγικής ζωοπαρόχου συνταγής; Και τι σημαίνει να έχωμε «πίστιν εις το όνομα του Υιού του Θεού»; Θα μπορούσε ένα άτομο που δεν εγνώριζε τίποτε άλλο παρά απλώς το όνομα «Ιησούς Χριστός» να είναι σε θέσι να έχη αυτή την πίστι που σώζει τη ζωή; Μήπως η χρησιμοποίησις του ονόματος από εμάς στο τέλος των προσευχών μας είναι αρκετή για να δείξη ότι εμείς έχομε αυτή την πίστι;
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ «ΟΝΟΜΑ»
Προφανώς δεν μπορούμε να έχωμε πίστι σε κάποιον αν όλα όσα γνωρίζωμε είναι το όνομά του μόνο, όπως δεν θα μπορούσαμε να έχωμε πίστι σε κάποιο φάρμακο για μια ασθένεια με το να ξέρωμε απλώς το όνομα του φαρμάκου. Ο απόστολος Ιωάννης τονίζει ότι η ζωοπάροχη πίστις δεν αποδίδεται απλώς στις λέξεις που συνθέτουν το όνομα «Ιησούς Χριστός» αλλά στο πρόσωπο με το οποίο συνδέεται. Γι’ αυτό ο Ιωάννης λέγει στην αφήγησι του ευαγγελίου του ότι «ταύτα εγράφησαν, δια να πιστεύσητε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός ο Υιός του Θεού, και πιστεύοντες να έχητε ζωήν εν τω ονόματι αυτού.» (Ιωάν. 20:31) Ώστε η γνώσις του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, και όλων όσα μας λέγει για τον Υιόν αυτού, τον Μεσσίαν ή Χριστόν, είναι ουσιώδη για να έχωμε αυτή την πίστι που σώζει τη ζωή. Έχετε σεις αυτή τη γνώσι;
Η απλή χρήσις του ονόματος «Ιησούς Χριστός» δεν αποδεικνύει ότι έχει κανείς γνήσια πίστι σ’ αυτό, πίστι τέτοια που εξασφαλίζει αιώνια ζωή. Μήπως δεν είπε ο ίδιος ο Ιησούς ότι, στον καιρό που θα εξέφραζε την κρίσι του Θεού, μερικοί θα έλεγαν: «Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά»; Ωστόσο ο Ιησούς είπε ότι θα έλεγε σ’ αυτούς: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.» (Ματθ. 7:21-23) Σήμερα υπάρχουν κληρικοί, θρησκευτικοί λειτουργοί και ιεροκήρυκες, καθώς και μέλη των ποιμνίων των, που χρησιμοποιούν το όνομα του Ιησού Χριστού και οι οποίοι ισχυρίζονται ότι κάνουν έργα ‘εν τω ονόματί του’ και εν τούτοις αυτοί δεν έχουν αληθινή ‘πίστι στο όνομά του.’ Γιατί δεν έχουν;
ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Διότι αυτοί δεν ενεργούν και δεν ζουν σε αρμονία με τον Λόγον του Θεού, την Αγία Γραφή. Βλέπετε ότι, το «όνομα» του Ιησού δεν εκπροσωπεί μόνον τον ίδιον, το άτομό του, αλλά και κάτι περισσότερο. Τι; Την εξουσία του να εκτελέση του θέλημα του Θεού και τον σκοπό του όπως εκτίθεται στην Αγία Γραφή. Μπορούμε να το καταλάβωμε αυτό αν θυμηθούμε την έκφρασι που χρησιμοποιείται κάποτε από τα αστυνομικά όργανα: «Ανοίξτε, εν ονόματι του νόμου»· ή την έκφρασι «εν ονόματι του Βασιλέως» που βρίσκεται στα βασιλικά διατάγματα. Εδώ η φράσις «εν ονόματι του» σημαίνει «κατ’ εντολήν του», δηλαδή κατ’ εντολήν της κυβερνήσεως της οποίας ο νόμος επιβάλλεται, ή του βασιλέως του οποίου το διάταγμα δημοσιεύεται.
Το Εξηγητικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης, υπό Βάιν (Τόμ. ΙΙ, σελ. 99, 100) δείχνοντας ότι η Ελληνική λέξις όνομα εχρησιμοποιείτο με τον ίδιο τρόπο και στην εποχή των αποστόλων, λέγει: «ΟΝΟΜΑ χρησιμοποιείται . . . για όλα όσα ένα όνομα συνεπάγεται, για εξουσία, χαρακτήρα, βαθμό, μεγαλειότητα, δύναμι, εξοχότητα, κλπ., για οτιδήποτε που το όνομα καλύπτει.»
Το «όνομα» του Ιησού εκπροσωπεί την απέραντη εκτελεστική εξουσία που ανέθεσε σ’ αυτόν ο Ιεχωβά Θεός, όπως είπε ο Ιησούς στους μαθητάς του μετά την ανάστασί του ότι «εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.» (Ματθ. 28:18) Το κρίσιμο λοιπόν ερώτημα είναι: Έχομε εμείς πίστι ότι αυτός έχει τέτοια εξουσία και δείχνομε αυτή την πίστι με την υποταγή μας σ’ αυτόν;
Όταν οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης έκαμαν ένα θαύμα θεραπείας, οι άρχοντες και οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ τους συνέλαβαν και όταν τους ωδήγησαν για ανάκρισι τους ρώτησαν: «Δια ποίας δυνάμεως, ή δια ποίου ονόματος επράξατε τούτο σεις;» Πραγματικά, τους ρωτούσαν, ‘Ποιος σας εξουσιοδότησε να κάμετε αυτά τα έργα, ή τίνος εξουσία επικαλεσθήκατε για να μπορέσετε να κάμετε αυτό το θαύμα;’ Τότε ακριβώς ο Πέτρος εξέφρασε την πίστι του ότι το όνομα του Υιού του Θεού είναι ‘το μόνον όνομα υπό τον ουρανόν’ δια του οποίου μπορούν να γίνουν σωτήρια έργα εγκύρως. (Πράξ. 3:1-10· 4:1-13) Αλλ’ εκείνοι οι θρησκευτικοί ηγέται δεν είχαν πίστι σ’ αυτό το όνομα. Αυτοί προηγουμένως είχαν δείξει πού είχαν αποδώσει την πίστιν των όταν εκραύγαζαν στον Πόντιο Πιλάτο, «δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα,» απορρίπτοντας έτσι τον Υιόν του Θεού. (Ιωάν. 19:13-15) Αυτοί έδιναν πίστι στο όνομα ή στην εξουσία και τη δύναμι του Καίσαρος και της αυτοκρατορικής του κυβερνήσεως. Πολλοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν το όνομα του Χριστού Ιησού και ισχυρίζονται ότι έχουν πίστι σ’ αυτό πραγματικά διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό με το να πιστεύουν σε ανθρωπίνους ηγέτας και πολιτικές κυβερνήσεις ανθρώπων για να φέρουν ειρήνη και δίκαιες συνθήκες στη γη.
Αλλά για τον Χριστό Ιησού είχε προφητευθή ότι «το όνομα αυτό θέλει καλεσθή Θαυμαστός Σύμβουλος, Θεός Ισχυρός, Αιώνιος Πατήρ, Άρχων Ειρήνης.» (Ησ. 9:6, ΜΝΚ) Σήμερα οι άνθρωποι κατά εκατοντάδες χιλιάδων στρέφονται από τα ανθρώπινα σχέδια και συστήματα στη βασιλεία του Υιού του Θεού ως την πραγματική των ελπίδα και αποβλέπουν στη διακυβέρνησι αυτού ως του μόνου ο οποίος έχει εξουσία και δύναμι να φέρη σ’ αυτούς δικαιοσύνη και απελευθέρωσι την οποία διψούν. Μ’ αυτόν τον τρόπο εκπληρώνεται άλλη μια προφητεία ότι εν τω ονόματι αυτού θέλουσιν ελπίσει τα έθνη.»—Ματθ. 12:18-21· παράβαλε Ησαΐας 42:4, όπου το Εβραϊκό κείμενο χρησιμοποιεί τη λέξι «νόμος» αντί «όνομα.»
Αυτό μας βοηθεί να καταλάβωμε για ποιο λόγο στην επιστολή Εφεσίους 1:21, ο απόστολος Παύλος συνδέει ‘ονόματα’ με ‘κυβερνήσεις, εξουσίες, δυνάμεις και κυριότητες’. Μπορούμε επίσης να διακρίνωμε ότι, επειδή ο Θεός έθεσε τον Υιόν επί κεφαλής της κυβερνήσεως της Βασιλείας και του έδωσε κάθε εξουσία να εκτελέση το θείο θέλημα, η περικοπή Φιλιππησίους 2:9-11 λέγει ότι ο Θεός «υπερύψωσεν αυτόν [τον Ιησούν], και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα· δια να κλείνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.» Το όνομα του Χριστού Ιησού πρέπει να εμπνέη σ’ εμάς ένα αίσθημα σεβασμού και τιμής και ευπειθούς υποταγής ανώτερης από εκείνην που αποδίδεται σε οποιονδήποτε ανθρώπινο ηγέτη στη γη και στον ουρανό κατώτερης από καμμιά άλλη υποταγή παρά μόνον από εκείνην που αποδίδεται στον Πατέρα του, τον Ιεχωβά Θεό.
Ο ΘΕΙΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Ο Χριστός Ιησούς έδωσε τη ζωή του ως αντίλυτρον και υπηρετεί ως ο μέγας Αρχιερεύς του Θεού υπέρ του ανθρωπίνου γένους. Ενώ λοιπόν πολλοί προσεύχονται στον Θεό «εν τω ονόματι του Ιησού,» μερικοί χρησιμοποιούν αυτή τη φράσι χωρίς να κατανοούν την πραγματική της σημασία. Αυτοί θεωρούν τον Ιησούν λίγο ή πολύ σαν ένα είδος ουρανίου ‘χειριστού τηλεφωνικού πίνακος’ ο οποίος μεταβιβάζει τις αιτήσεις των στον Θεό.
Στην πραγματικότητα, το να προσεύχεται κανείς στο όνομα τον Ιησού, όπως ο ίδιος εδίδαξε, σημαίνει να το πράττη μέσω των καλών υπηρεσιών που προσφέρει ως θείος «Αρχηγός της ζωής» ο οποίος, ως διορισμένος Αρχιερεύς και Κριτής, πραγματοποιεί καθαρισμόν από την αμαρτία και με ευθυκρισία παρέχει τα οφέλη του αντιλύτρου σε άτομα του ανθρωπίνου γένους ανάλογα με την αξία που έχουν να ζουν κάτω από την διακυβέρνησι της Βασιλείας του (Εβρ. 2:10· 6:20· Εφεσ. 1:8-10· Ιωάν. 5:22, 27) Όταν προσευχώμεθα στο «όνομα» του Ιησού, αυτό σημαίνει ότι προσφεύγομε στην εξουσία του. Κάνομε αίτησι ώστε η εξουσία και η θέσις καθώς και τα οφέλη που προέρχονται απ’ αυτόν ως Αρχηγόν της ζωής εφαρμοσθούν προς όφελός μας, κάνοντας την προσευχή μας δεκτή στον Υπέρτατο Άρχοντα, τον Ιεχωβά Θεό.
ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
Αν θέλωμε να είμεθα μεταξύ εκείνων που δείχνουν πίστι στο όνομα του Χριστού Ιησού για να εξασφαλίσωμε αιώνιο ζωή, πρέπει, να δείξωμε επίσης πιστότητα σ’ αυτόν. Πρέπει να τον υπηρετούμε ως την Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας, υποστηρίζοντας πιστά την εκτελεστική εξουσία του και τα συμφέροντα της Βασιλείας του. Πρέπει να είμεθα σαν εκείνους τους Χριστιανούς της εκκλησίας του πρώτου αιώνος στην Πέργαμο οι οποίοι, με κίνδυνο της ζωής των από εκείνους που εναντιώνονταν στη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Χριστού, ‘εκράτησαν το όνομά του, και δεν αρνήθηκαν την πίστι των σ’ αυτόν’ και σαν εκείνους στη Φιλαδέλφεια οι οποίοι ‘εφύλαξαν τον λόγον του και δεν αρνήθηκαν το όνομά του.’ (Αποκάλ. 2:13· 3:8) Η διαγωγή μας, τόσο μεταξύ μας όσον και στους ανθρώπους του κόσμου πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μη δείχνη ότι αρνούμεθα αυτό που αντιπροσωπεύει το όνομα του Υιού του Θεού. Όπως οι τότε Χριστιανοί υπέστησαν διωγμό, μπορούμε και σήμερα ν’ αναμένωμε το ίδιο, διότι ο Ιησούς προείπε: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.»—Ματθ. 24:9.
Μήπως ένα τέτοιο διεθνές μίσος έρχεται εναντίον των θρησκευτικών οργανώσεων και μελών των εκκλησιών που ισχυρίζονται απλώς ότι πιστεύουν στον Ιησούν ως τον σωτήρα των ο οποίος τους λυτρώνει από την αμαρτία; Όχι, τέτοιο μίσος δεν έρχεται απλώς με το να δέχεται κανείς τον Χριστόν Ιησούν ως τον «Αμνόν του Θεού» ο οποίος έχυσε το αίμα της ζωής του για μας. Το μίσος έρχεται λόγω της εμμονής των ανθρώπων στο όνομα που εκπροσωπεί ‘πάσαν εξουσίαν εν ουρανώ και επί γης’ που προέρχεται από την εντολή του Θεού προς αυτόν. Το μίσος έρχεται λόγω αναγνωρίσεως αυτού ως του δικαιωματικού Βασιλέως όλης της γης και της κυβερνήσεως αυτού ως της μιας και μόνης κυριαρχίας με θεία υποστήριξι. Είναι, τέτοια η δική σας στάσις και η στάσις της εκκλησίας σας; Ή μήπως η θρησκεία σας ισχυρίζεται ότι πιστεύει στο όνομα του Ιησού ενώ πραγματικά αποβλέπει στον «Καίσαρα,» στις κυβερνήσεις του παρόντος συστήματος ως την ελπίδα των;
Για την αιώνια ευημερία σας και εκείνων του αμέσου περιβάλλοντός σας, μάθετε όλα όσα σημαίνει το «όνομα του Υιού του Θεού.» Θέστε την πλήρη εμπιστοσύνη σας στην υποστήριξι του Θεού προς τη βασιλική διακυβέρνησι του Υιού του, και τότε και σεις μπορείτε να «γνωρίζετε ότι έχετε ζωήν αιώνιον, και δια να πιστεύσητε εις το όνομα του Υιού του Θεού.»—1 Ιωάννου 5:13.