Κεφάλαιον 16
Η Εκλογή που Εξασφαλίζει Ζωή με Αληθινή Ειρήνη και Ασφάλεια
1. Αν κάνωμε την ορθή εκλογή, τι είδους ειρήνη κι’ εμπιστοσύνη μπορούμε να γνωρίσωμε από τώρα;
ΤΙ ΕΥΛΟΓΙΑ είναι να έχετε ένα πραγματικό σκοπό στη ζωή, να γνωρίζετε πού πηγαίνετε! Και πόσο παρηγορητικό είναι να έχετε τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καλύτερη και σοφώτερη πορεία που θα ήταν δυνατόν ν’ ακολουθήσετε! Τι ειρήνη διανοίας και καρδιάς φέρνει αυτό! Τέτοια ειρήνη κι’ εμπιστοσύνη μπορείτε να γνωρίσετε κι’ εσείς, αλλά μόνον όταν κάμετε την ορθή εκλογή όσο είναι ακόμη καιρός.
2. Πώς το να γνωρίσωμε τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του επηρεάζει ολόκληρη την άποψί μας για τη ζωή;
2 Όλα τα γεγονότα μαρτυρούν ότι δεν μπορούμε ν’ αποβλέπωμε σ’ αυτόν τον κόσμο ως την αληθινή πηγή ειρήνης και ασφαλείας. Γι’ αυτό η Γραφή μάς κατευθύνει, όχι στον κόσμο ούτε ακόμη στον εαυτόν μας, αλλά στον Ιεχωβά Θεό ως τη μοναδική Πηγή της αληθινής ειρήνης και ασφαλείας. Όταν γνωρίσωμε τον Θεό και τους σκοπούς του για το ανθρώπινο γένος, κατανοούμε γιατί είμεθα εδώ στη γη και γιατί τα πράγματα είναι όπως είναι σήμερα. Μαθαίνομε για το μεγάλο επίμαχο ζήτημα που αντιμετωπίζει όλο το ανθρώπινο γένος και πώς αυτό το επίμαχο ζήτημα, που περιλαμβάνει την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά, επηρεάζει τον καθένα μας και την ελπίδα μας για ζωή. Με το φως του Λόγου του Θεού μπορούμε να δούμε τις βαθύτερες αιτίες των προβλημάτων της ανθρωπότητος. Μπορούμε, επίσης, να διακρίνωμε αν είναι ορθές και συνετές οι επιδιώξεις μας και να ζούμε σύμφωνα με μια σταθερή και αξιόπιστη γραμμή ηθικών κανόνων. Ναι, ακόμη και όταν αντιμετωπίζωμε ασθένειες, γεροντική ηλικία ή θάνατο, μπορούμε να έχωμε την παρηγορητική διαβεβαίωσι ότι, πράττοντας το θέλημα του Ιεχωβά, έχομε την εγγύησι ζωής με τελεία υγεία σε μια δίκαιη νέα τάξι, ακόμη, αν είναι ανάγκη, και μέσω αναστάσεως εκ νεκρών.
3. Γιατί ο Ιεχωβά είναι ο μόνος στον οποίον πρέπει να στηρίζωνται όλες οι ελπίδες μας;
3 Δεν είναι αξιοθαύμαστο λοιπόν ότι ο Ησαΐας στο 26:4 μας παροτρύνει: «Θαρρείτε επί τον Ιεχωβά πάντοτε· διότι εν Ιεχωβά τω Θεώ είναι αιώνιος δύναμις». (ΜΝΚ) Αναλλοίωτος, παντοδύναμος και αιώνιος, ο Ιεχωβά είναι πράγματι εκείνος στον οποίον πρέπει να στηρίζωνται όλες μας οι ελπίδες. Θέλετε κι’ εσείς να μπορήτε ν’ απολαμβάνετε την καθοδηγία και προστασία του όχι μόνον τώρα, αλλά και σε όλο το μέλλον στην υποσχεθείσα νέα του τάξι; Τι πρέπει να κάμετε;
4. Για ν’ αποκτήσωμε την εύνοια του Ιεχωβά, τι πρέπει να κάνωμε και πώς γίνεται αυτό δυνατό;
4 Το ανθρώπινο γένος ως σύνολο έχει αποξενωθή από τον Θεό εξ αιτίας της αμαρτίας των πρώτων μας γονέων. Για ν’ αποκτήσουν την εύνοια του Ιεχωβά, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να συμφιλιωθούν με Αυτόν και να συνάψουν καλές σχέσεις μαζί του. Ο Θεός άνοιξε την οδό για όλους τους ανθρώπους να το επιτύχουν αυτό μέσω του Υιού του και της θυσίας του Υιού του υπέρ του κόσμου. (2 Κορινθίους 5:19-21· Εφεσίους 2:12, 13) Εν τούτοις, δεν είναι αρκετό για μας τώρα απλώς να λέμε ότι θέλομε τη φιλία του Θεού.
5. Ποιο πρέπει να είναι το ελατήριό μας όταν ζητούμε τη φιλία του Ιεχωβά;
5 Πρέπει να έχωμε ζωηρή επιθυμία ν’ αποδείξωμε στον Θεό ότι ζητούμε τη φιλία του και ότι τη ζητούμε από ορθό ελατήριο. Ο Ιεχωβά Θεός ασφαλώς δεν θα ευαρεστηθή αν επιδιώκωμε τη φιλία του μόνον ως μέσον για ν’ αποφύγωμε κάποια συμφορά. Μολονότι είναι πραγματική η επείγουσα ανάγκη των ημερών μας, που οφείλεται στην εγγύτητα της κρίσεως του Θεού, η επιδίωξίς μας για μια δίκαιη στάσι ενώπιον αυτού δεν μπορεί να είναι για μια ωρισμένη μόνο περίοδο, ούτε για να επιβιώσωμε απλώς από την επερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι’. Πρέπει να είναι για όλο τον μέλλοντα χρόνο. Μόνο η ειλικρινής αγάπη θα μας δώση αυτό το κίνητρο. Για να μπορέσωμε να δείξωμε την ειλικρίνεια της επιθυμίας μας, ο Ιεχωβά Θεός εξέθεσε στον Λόγο του μερικά πράγματα που ο καθένας μας πρέπει να πράξη για να συμφιλιωθή μαζί του.
ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΠΙΣΤΙΣ
6. Για να ευχαριστήσωμε τον Θεό, τι εμπιστοσύνη πρέπει να έχωμε σ’ Αυτόν;
6 Ο Ιεχωβά είναι Θεός αληθείας. Μπορούμε και, πολύ δικαίως, οφείλομε να έχωμε απόλυτη εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις του. Πράγματι, «χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύση, ότι είναι, και γίνεται, μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν». (Εβραίους 11:6) Έχετε σεις τέτοια πίστι; Αν ναι, τότε θα είσθε πεπεισμένος πως οτιδήποτε κάνει ο Θεός έχει ένα αγαθό και δίκαιο σκοπό, και ότι πάντοτε έχει στην καρδιά του τα καλύτερα συμφέροντά μας. Από τα δημιουργικά του έργα και, πολύ περισσότερο, από τον γραπτό του Λόγο, μπορούμε να διακρίνωμε ότι δεν είναι μόνο πάνσοφος και παντοδύναμος αλλά, επίσης, ένας Θεός γεμάτος αγαθότητα. Φυσικά, ποτέ δεν παρεκκλίνει από τους δίκαιους κανόνες του ούτε εγκαταλείπει τους σκοπούς του. Εν τούτοις, παρ’ όλον ότι είμεθα ατελείς και κάνομε σφάλματα, εκείνο που Αυτός κάνει θα καταλήξη σε ευλογία μας αν εμείς αγαπούμε τη δικαιοσύνη. Οφείλομε να είμεθα πεπεισμένοι γι’ αυτό, αν πρόκειται να έχωμε πίστι που θα μας δώση δύναμι και παρηγοριά κάτω απ’ όλες τις περιστάσεις.
7. Πώς θα μας προστατεύση η εμπιστοσύνη στην ορθότητα και τη σοφία του Ιεχωβά;
7 Τότε, ακόμη και όταν δεχώμεθα διόρθωσι, επίπληξι ή τιμωρία θα γνωρίζωμε ότι είναι για το καλό μας και για την αιώνια ευημερία μας. Έτσι φθάνομε να εμπιστευώμεθα στον Ιεχωβά Θεό όπως ένας γυιος ή μια θυγατέρα εμπιστεύεται σ’ ένα στοργικό, σοφό και ισχυρό πατέρα. (Ψαλμός 103:13, 14· Παροιμίες 3:11, 12) Έχοντας τέτοια πίστι, δεν θα αμφιβάλλωμε για τη σοφή συμβουλή του Θεού, ούτε για την ορθότητα των οδών του, ακόμη και όταν για ένα διάστημα ίσως δεν κατανοούμε πλήρως ωρισμένα ζητήματα. Αυτό θα αποβή προφύλαξις για μας. Έτσι, θέτομε τον εαυτό μας μεταξύ εκείνων τους οποίους περιγράφει ο ψαλμωδός λέγοντας: «Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα».—Ψαλμός 119:165· Παροιμίες 3:5-8.
8. (α) Γιατί η πίστις μόνον δεν είναι αρκετή; (β) Σε ποια ενέργεια, που αναφέρεται στις Πράξεις 3:19 πρέπει να μας υποκινή η πίστις;
8 Αλλά «πίστις άνευ έργων είναι νεκρά», είναι αδρανής, όπως τονίζει ο Ιάκωβος στο 2:20, 26. Η γνήσια πίστις παρακινεί το άτομο σε ενέργεια. Ποιο είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που η αληθινή πίστις παρακινεί ένα άτομο να πράξη; Τον κάνει να ενεργήση με τον τρόπο που ο απόστολος Πέτρος παρώτρυνε άτομα των ημερών του να ενεργήσουν, λέγοντας: «Μετανοήσατε . . . και επιστρέψατε, διά να εξαλειφθώσιν αι αμαρτίαι σας, διά να έλθωσι καιροί αναψυχής από της παρουσίας του Ιεχωβά». (Πράξεις 3:19, ΜΝΚ) Τι σημαίνει αυτό;
ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
9. (α) Τι είναι αληθινή μετάνοια; (β) Για ποιο πράγμα χρειάζεται να μετανοήσωμε;
9 Η μετάνοια, σύμφωνα με τη Βίβλο υπονοεί αλλαγή—μια αλλαγή του νου που συνοδεύεται από μεταμέλεια και τύψεις για την προηγούμενη πορεία ή για τις κακές πράξεις που διεπράχθησαν. (2 Κορινθίους 7:9-11) Αν πρόκειται ν’ απολαύσωμε τους υποσχεμένους ‘καιρούς αναψυχής’ από τον Θεό, δεν μπορούμε να μετανοήσουμε απλώς για μια ή δυο εσφαλμένες πράξεις του παρελθόντος. Τουναντίον, οφείλομε να δείξωμε μετάνοια επειδή αναγνωρίζομε ότι, εφόσον είμεθα απόγονοι του Αδάμ, η ίδια η φύσις μας είναι αμαρτωλή, όπως αναφέρει ο απόστολος Ιωάννης: «Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν, . . . ψεύστην κάμνομεν αυτόν, και ο λόγος αυτού δεν υπάρχει εν ημίν». (1 Ιωάννου 1:8, 10) Οφείλομε ν’ αντιπροσωπεύωμε κατάλληλα τον Δημιουργό μας, με το να τον υπηρετούμε ‘κατ’ εικόνα και ομοίωσίν του.’ Εν τούτοις, η κληρονομημένη αμαρτία μάς εμποδίζει να το πράξωμε αυτό με τέλειο τρόπο· ‘αστοχούμε’, που είναι η κατά γράμμα σημασία της λέξεως «αμαρτάνω,» όπως χρησιμοποιείται στη Γραφή.—Γένεσις 1:26· Ρωμαίους 3:23.
10, 11. (α) Σε ποιον είμεθα χρεώσται για ζωή, και γιατί; (β) Επομένως, πώς πρέπει να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας;
10 Είμεθα, λοιπόν, ‘χρεώσται’ στον Θεό και έχομε ανάγκη από τη συγχώρησί του. (Ματθαίος 6:12) Αναγνωρίζομε ότι χρεωστούμε τη ζωή μας σ’ αυτόν ως τον Δημιουργό μας. Τώρα, όμως, μαθαίνομε επίσης ότι, μέσω της θυσίας της τελείας ανθρωπίνης ζωής του Υιού του, αγοράσθηκε ή λυτρώθηκε όλο το ανθρώπινο γένος—και αυτό περιλαμβάνει κι’ εμάς. Εφ’ όσον ‘ηγοράσθημεν διά τιμής’ τόσο μεγάλης αξίας, δεν πρέπει να γινώμεθα «δούλοι ανθρώπων» ούτε ακόμη και του εαυτού μας και των ιδιοτελών μας επιθυμιών. (1 Κορινθίους 7:23) Εν τούτοις, προτού γνωρίσωμε και δεχθούμε την αλήθεια, έτσι δεν ήμαστε όλοι μας;—Ιωάννης 8:31-34.
11 Εκτιμάτε το δώρον του Θεού, τον Υιόν του, και εκτιμάτε με την καρδιά σας το τι έκαμε ο Θεάς ανοίγοντας την οδό για να διαφύγετε από τη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου; Τότε ασφαλώς θα αισθάνεσθε λύπη ειλικρινά για κάθε περασμένη αποτυχία να χρησιμοποιήσετε τη ζωή σας με υπακοή στον Δημιουργό σας. Αυτό θα σας παρακινήση σε εγκάρδια μετάνοια διότι είχατε ακολουθήσει μια πορεία ζωής όπως του κόσμου, που δεν συμφωνεί με το θέλημα και τους σκοπούς του Θεού.—Πράξεις 17:28, 30· Αποκάλυψις 4:11.
12. Πώς ένα μετανοημένο άτομο δείχνει ότι πραγματικά έχει απορρίψει την προηγούμενη πορεία του;
12 Αυτή η αληθινή μετάνοια οδηγεί σε μια ‘επιστροφή,’ που πραγματικά σημαίνει ‘μεταστροφή.’ Το άτομο που μετανοεί ειλικρινά δεν λυπάται απλώς για την περασμένη κακή χρήσι της ζωής του· απορρίπτει την εσφαλμένη αυτή πορεία και αναπτύσσει πραγματικό μίσος για τις εσφαλμένες οδούς του. Αυτό το δείχνει με το να ‘επιστρέψη’ και να εκτελή το θέλημα του Θεού, φέρνοντας τη ζωή του σε αρμονία με τους σκοπούς του Θεού. Πράττει «έργα άξια της μετανοίας».—Πράξεις 26:20· Ρωμαίους 6:11.
13. (α) Ποια είναι η σημασία της δηλώσεως του Ιησού ότι εκείνοι που θέλουν να τον ακολουθήσουν πρέπει να ‘απαρνηθούν εαυτούς’; (β) Για ποιον λόγο, επομένως, υποτασσόμεθα πλήρως στον Ιεχωβά, και πώς αυτό επηρεάζει τη ζωή μας;
13 Μέρος αυτής της μετανοίας και επιστροφής περιλαμβάνει εκείνο που ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητάς του να κάνουν, δηλαδή να ‘απαρνηθώμεν εαυτούς.’ (Ματθαίος 16:24) Αυτό σημαίνει ότι δεν ανήκομε πια στον εαυτό μας και παραιτούμεθα από το υποτιθέμενο ‘δικαίωμα’ να ζούμε μόνον για τις ιδιοτελείς μας επιθυμίες χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το θέλημα και τους σκοπούς του Θεού. Αντιθέτως, αναγνωρίζομε ότι στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά έχει πλήρες δικαίωμα στη ζωή μας, όχι μόνο διότι είναι ο Δημιουργός, αλλά κυρίως διότι ο Υιός του εξαγόρασε ολόκληρη την ανθρώπινη φυλή μέσω της απολυτρωτικής του θυσίας. Όπως το εξέφρασε ο απόστολος Παύλος, ‘δεν είμεθα κύριοι εαυτών, διότι διά τιμής ηγοράσθημεν’. (1 Κορινθίους 6:19, 20) Γι’ αυτό, δεν χρησιμοποιούμε κακώς τη μεγαλειώδη ελευθερία που η αλήθεια μάς δίνει, αλλ’ αντιθέτως υποτασσόμεθα πλήρως στο να πράξωμε το θέλημα του Θεού υπό την κατεύθυνσι του Υιού του. (Γαλάτας 5:13· 1 Πέτρου 2:16) Αυτό το πράττομε όχι μόνο διότι είναι ορθό, αλλά διότι αγαπούμε τον Ιεχωβά Θεό ‘εξ όλης της καρδίας, της ψυχής, της διανοίας, και της δυνάμεώς μας’. (Μάρκος 12:29, 30) Αυτό ασφαλώς απαιτεί από όλους μας να ζούμε μια ζωή πλήρους αφιερώσεως, δηλαδή αφοσιώσεως στον Θεό. Μήπως είναι βαριά ή καταπιεστική αυτή η πορεία; Αντιθέτως, μας καθιστά ικανούς ν’ απολαμβάνωμε τη ζωή όπως ποτέ προηγουμένως.—Ματθαίος 11:28-30.
ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΝ
14. (α) Όταν ένα άτομο φθάση στο σημείο να υποκινείται ν’ αναγνωρίζη τη δικαιωματική κυριότητα του Ιεχωβά επάνω του, πώς μπορεί να το εκφράση στον Θεό; (β) Τι άλλο πρέπει να επιθυμή να πράξη, σύμφωνα με το εδάφιο Ρωμαίους 10:10, 13;
14 Είναι ωραίο πράγμα να εκφράζωμε στον Θεό με προσευχή την πίστι μας στις προμήθειές του, αναγνωρίζοντας την δικαιωματική του κυριότητα επάνω μας. Αλλά υπάρχουν ακόμη περισσότερα που μπορούμε και πρέπει να επιθυμούμε να πράξωμε. Στην προς Ρωμαίους 10:10, 13, ΜΝΚ, διαβάζομε: «Με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν», και «πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή». Πρέπει, συνεπώς, να χαιρώμεθα να εκφράζωμε δημοσίως την πίστι μας στον Ιεχωβά Θεό και στις προμήθειές του, ενεργώντας έτσι από μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη. Ένας τρόπος με τον οποίον οφείλομε να το πράξωμε αυτό σχετίζεται με το βάπτισμα.
15. Γιατί πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά το βάπτισμα;
15 Όταν ο Ιησούς Χριστός άρχισε τη δημοσία διακονία του ανάμεσα στον κόσμο της ανθρωπότητος, παρουσιάσθηκε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να βαπτισθή. Σύμφωνα με τη Γραφή, είπε τότε στον Θεό: «Έρχομαι, διά να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου». (Εβραίους 10:9· Ψαλμός 40:7, 8) Ο Ιησούς παρήγγειλε ότι όλοι όσοι θα εγίνοντο μαθηταί του θα έπρεπε επίσης να βαπτισθούν. Είσθε έτοιμος να βαπτισθήτε ως απόδειξι του ότι εγίνατε μαθητής του;—Ματθαίος 28:19, 20.
16. (α) Πώς μπορείτε να αποφασίσετε αν είσθε έτοιμος να βαπτισθήτε; (β) Τι κάνει ο προεδρεύων επίσκοπος για να βοηθήση άτομα στην προετοιμασία των για βάπτισμα;
16 Είναι μεγαλειώδες προνόμιο να γίνετε ένας αφιερωμένος και βαπτισμένος μάρτυς του Ιεχωβά, του μόνου αληθινού Θεού, του δικαιωματικού Κυριάρχου όλου του σύμπαντος. Ανασκοπήστε τώρα το τι αυτό περιλαμβάνει: Ο Ιεχωβά άνοιξε στοργικά την οδό για ν’ αποκτήσετε μια επιδοκιμασμένη σχέσι μαζί του. Αλλά για να το κάμετε αυτό πρέπει να έχετε πίστι. Πρέπει να πιστεύετε πραγματικά ότι η Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού. (2 Τιμόθεον 3:16, 17) Πρέπει επίσης να πιστεύετε στον Χριστό Ιησού ως το μόνο μέσον με το οποίον μπορείτε ν’ αποκτήσετε μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Θεού. (Πράξεις 4:12) Πρέπει να αναγνωρίσετε ότι εξαρτάσθε πλήρως από τον Ιεχωβά Θεό και, ενθέρμως να επιθυμήτε να υποτάξετε σ’ αυτόν ολόκληρη τη ζωή σας για να κάνετε το θέλημά του, όχι μόνο για λίγα χρόνια, αλλά αιωνίως. Είναι αυτό εκείνο που αληθινά επιθυμεί η καρδιά σας; Όπως γνωρίζετε τώρα, αυτό περιλαμβάνει το να μη είσθε «εκ του κόσμου». (Ιωάννης 17:16· 1 Ιωάννου 2:15) Για ν’ αποδείξετε ότι έχετε μετανοήσει και ‘επιστρέψει’, χρειάσθηκε να εγκαταλείψετε τις συνήθειες που αντιβαίνουν στους δικαίους κανόνες του Θεού και τώρα προσπαθείτε ειλικρινά να κάνετε τα πράγματα που παραγγέλλει ο Θεός. Έχετε ανακαινίσει τον νου σας λόγω της εγκαρδίου αγάπης σας προς τον Ιεχωβά, ώστε να βλέπετε τώρα τη ζωή με αυτόν τον τρόπο; (Ρωμαίους 12:1, 2) Τότε, η Γραφή σάς ενθαρρύνει να κάνετε ‘ομολογίαν’ αυτής της πίστεώς σας. Αν αυτή είναι η επιθυμία σας, θα ήταν κατάλληλο να πλησιάσετε τον προεδρεύοντα επίσκοπο της εκκλησίας των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά στην περιοχή σας και ελεύθερα να του κάνετε γνωστή την επιθυμία σας. Αυτός θα διευθετήση να γίνη μια ανασκόπησις μαζί σας των βασικών διδασκαλιών της Γραφής ως προετοιμασία για βάπτισμα.
17. Με ποιον τρόπο το βάπτισμα είναι απαραίτητο για την απόκτησι σωτηρίας;
17 Οι Γραφές συνδέουν το βάπτισμα με τη σωτηρία, και πολύ ορθά. Ο απόστολος Πέτρος, αφού ανεφέρθη στη σωτηρία του Νώε και της οικογενείας του μέσω του παγγήινου κατακλυσμού, λέγει: «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον, (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία [επερώτημα, Κείμενον] της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν,) διά της αναστάσεως Ιησού Χριστού». (1 Πέτρου 3:21) Πώς συμβαίνει αυτό; Δεν είναι το νερό του βαπτίσματος αυτό καθ’ εαυτό που κάνει οτιδήποτε για τους βαπτιζομένους. Αλλ’ εκείνοι που παρουσιάζονται για το βάπτισμα επιθυμούν τη θεία συγχώρησι των αμαρτιών τους, ώστε να μπορούν να έχουν μια καθαρή συνείδησι ενώπιόν του. Γνωρίζουν ότι μια τέτοια συγχώρησις είναι δυνατή διά πίστεως στην αξία του χυθέντος αίματος του Χριστού Ιησού. Επί τη βάσει μιας τέτοιας πίστεως, ζητούν συγχώρησι από τον Θεό και το κάνουν αυτό φανερό με την παρουσίασί τους για βάπτισμα. (Πράξεις 2:38) Ο Θεός τούς χορηγεί την αγαθή συνείδησι που εζήτησαν. Έτσι, ελευθερώνονται, δηλαδή σώζονται από το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων και απολαμβάνουν τις μεγαλειώδεις προοπτικές που ανήκουν σ’ εκείνους που πράττουν το θέλημα του Θεού. (Γαλάτας 1:3, 4· 1 Ιωάννου 2:17) Έτσι το Χριστιανικό βάπτισμα είναι απαραίτητο για όσους επιθυμούν ζωή στη δίκαιη νέα τάξι του Θεού, που είναι τώρα πλησίον.
18. Χρησιμοποιώντας τη Βίβλο, δείξτε πώς πρέπει να συνεχίσωμε να κάνωμε ‘ομολογία’ της πίστεώς μας.
18 Εννοείται ότι αυτό το βάπτισμα, δεν θα σημειώση το τέρμα της ‘ομολογίας’ της πίστεώς σας. Για να συνεχίσετε να έχετε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά, δεν πρέπει ποτέ να σταματήσετε να επικαλήσθε τον Ιεχωβά και να ζητήτε την κατεύθυνσί του. Αυτό είναι ανάγκη να γίνεται, όχι μόνον στο ιδιαίτερο περιβάλλον του σπιτιού σας, αλλά και δημοσίως. Αυτό περιλαμβάνει ένθερμη συμμετοχή στο ειδικό έργο που ο Χριστός Ιησούς εμπιστεύθηκε σε όλους εκείνους που υποτάσσονται στην ηγεσία του. Αυτό το έργο είναι η διακήρυξις του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού σε όλον τον κόσμο και η μαθήτευσις ανθρώπων όλων των εθνών.—Ματθαίος 24:14· 28:19.
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΧΕΣΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
19, 20. Πόσο σπουδαία είναι η προσωπική μελέτη για να εξασφαλίσει τη διαρκή σχέσι σας με τον Ιεχωβά;
19 Πώς μπορείτε τώρα, μια και αποκτήσατε αγαθή σχέσι με τον Θεό, να εξασφαλίσετε ώστε αυτή η σχέσις να είναι διαρκής, να είναι μια σχέσις που θα σας εξασφαλίση όχι μόνο να επιζήσετε διά μέσου της επερχομένης καταστροφής, αλλά να υπηρετήτε τον Ιεχωβά σε όλη την αιωνιότητα με ευφροσύνη ειρήνη και ασφάλεια;
20 Πρωτίστως θα θέλετε ν’ αυξάνετε συνεχώς τη γνώσι σας γι’ Αυτόν. Η προσωπική μελέτη του Λόγου του πολύ θα σας βοηθήση σ’ αυτό, και περισσότερο ακόμη η εφαρμογή στην καθημερινή σας ζωή των όσων μαθαίνετε. Μπορείτε να βρήτε πραγματική ευχαρίστησι στην απόκτησι των θησαυρών της γνώσεως, της συνέσεως και της σοφίας που συνεσώρευσε ο Θεός στον Λόγο του, την Αγία Γραφή. Μπορείτε να είσθε σαν εκείνον που περιγράφει ο Ψαλμός 1:2, 3: «Εν τω νόμω του Κυρίου είναι το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετά ημέραν και νύκτα. Και θέλει είσθαι ως δένδρον πεφυτευμένον παρά τους ρύακας των υδάτων, το οποίον δίδει τον καρπόν αυτού εν τω καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού δεν μαραίνεται· και πάντα, όσα αν πράττη, θέλουσιν ευοδωθή». Πράγματι, αν αναπτύξετε μια αληθινή αγάπη για την αλήθεια και τη γνώσι του Θεού, αυτό θα σας κάμη να περιπατήτε σε ‘οδούς τερπνάς’ και σε ‘τρίβους ειρήνης’ διότι θα σας δώση την αναγκαία σοφία ν’ αντιμετωπίσετε όλα τα προβλήματα της ζωής. (Παροιμίες 3:13, 17, 18) Η δίψα σας για γνώσι, που γίνεται φανερή από το πραγματικό σας ενδιαφέρον για τη μελέτη της Γραφής, θα αποδείξη ότι προετοιμάζεσθε για ζωή στη νέα τάξι όταν η γη θα είναι «πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν».—Ησαΐας 11:9.
21. Γιατί είναι απαραίτητη η τακτική παρακολούθησις των συναθροίσεων στη ζωή του λαού του Ιεχωβά;
21 Κάτι άλλο που είναι απαραίτητο για να ‘κρατήσητε την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον’ είναι να συναθροίζεσθε με άλλους αφοσιωμένους δούλους του Ιεχωβά. Με τακτική παρακολούθησι των συναθροίσεων του λαού του Ιεχωβά, θα αισθανθήτε μια αληθινή παρακίνησι «εις αγάπην και καλά έργα», και ενθάρρυνσι να συνεχίσετε να διατηρήτε την ορθή σας σχέσι με τον Θεό. (Εβραίους 10:23-25) Μέσα σε τέτοια ευχάριστη οικογενειακή συναναστροφή θα βρήτε ενισχυτική απόδειξι ότι η υποσχεθείσα κατάστασις ειρήνης και ασφαλείας για τη νέα τάξι του Θεού είναι ήδη μια πραγματικότης.—Ψαλμός 133:1· 1 Κορινθίους 14:26, 33.
22. Πώς μπορούν οι «πρεσβύτεροι» στην εκκλησία να μας βοηθήσουν σε καιρούς εναντιώσεως και προσωπικής δυσκολίας;
22 Στην εκκλησία μπορείτε να ωφεληθήτε και από μια άλλη στοργική διευθέτησι. Ο Ιησούς Χριστός, ο ‘Καλός Ποιμήν,’ έχει στη γη ‘υποποιμένας’, πνευματικούς «πρεσβυτέρους», που καθήκον τους είναι να φροντίζουν για τα «πρόβατα». Αυτός είναι ένας σπουδαίος παράγων ακόμη και τώρα για την απόλαυσι ειρήνης και ασφαλείας μέσα στις εκκλησίες του λαού του Θεού σε όλη τη γη. (1 Πέτρου 5:2, 3) Αυτοί οι άνδρες είναι «ως σκέπη από του άνεμου, και ως καταφύγιον από της τρικυμίας ως ποταμοί ύδατος εν ξηρά γη, ως σκιά μεγάλου βράχου εν γη διψώση». (Ησαΐας 32:1, 2) Ναι, σε τρικυμιώδεις καιρούς ταραχής, πιέσεως και εντάσεως εξ αιτίας της κοσμικής εναντιώσεως ή προσωπικών δυσκολιών, με την όμοια με βράχο πίστι τους και τη σταθερή τους προσκόλλησι στον Λόγο του Θεού, αυτοί οι πνευματικοί «πρεσβύτεροι» μπορούν να προσφέρουν πραγματική ενίσχυσι. Μπορούν να σας παράσχουν αναψυκτική συμβουλή, βοήθεια και ενθάρρυνσι.
23. Γιατί δεν πρέπει ν’ αφήσωμε ποτέ τις ατέλειες των άλλων να διαταράξουν τη σχέσι μας με τον Ιεχωβά;
23 Είναι αλήθεια πως θα εκδηλωθούν ανθρώπινες ατέλειες, ακόμη και μεταξύ των δούλων του Θεού. Όλοι μας κάνομε σφάλματα καθημερινώς. (Ιάκωβος 3:2) Αλλά θ’ αφήσωμε τον εαυτόν μας να προσκόψη από τις ατέλειες των άλλων και θ’ αφήσωμε τις ατέλειές τους να διαταράξουν τη σχέσι μας με τον Ιεχωβά Θεό; Εφ’ όσον κι’ εμείς κάνομε σφάλματα και λέμε και κάνομε πράγματα για τα οποία μεταμελούμεθα αργότερα, δεν θα πρέπει να δείχνωμε στους άλλους το ίδιο έλεος και συγχωρητικότητα που επιθυμούμε για τον εαυτό μας; (Ματθαίος 6:14, 15) Αν πρόκειται ν’ αποδείξωμε ότι είμεθα κατάλληλοι να ζούμε στην ειρηνική νέα τάξι του Θεού, πρέπει από τώρα να δείξωμε ότι μπορούμε να ζούμε ειρηνικά με τους άλλους. Δεν μπορούμε ν’ αγαπούμε τον Θεό χωρίς ν’ αγαπούμε επίσης τον αδελφό μας για τον οποίον πέθανε ο Χριστός.—1 Ιωάννου 4:20, 21.
24. Ποια θέσι πρέπει να έχη η προσευχή στη ζωή μας;
24 Η ορθή σχέσις που έχετε με τον Θεό σάς παρέχει και ένα άλλο θαυμάσιο προνόμιο. Να πλησιάζετε τον Θεό με προσευχή με τη βεβαιότητα ότι σας ακούει. Να απολαμβάνετε αυτό το προνόμιο και να το χρησιμοποιήτε καθημερινά σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Προβλήματα θα εγείρωνται· η ατέλειά σας ίσως σας στενοχωρεί. Η Γραφή όμως συμβουλεύει: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός· αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζονται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού».—Φιλιππησίους 4:6, 7.
25. Όταν αντιμετωπίζωμε δοκιμασίες και διωγμό για την πίστι μας, τι θα μας βοηθήση να υπομένωμε;
25 Εκλέγοντας να υπηρετήτε τον Ιεχωβά Θεό, την αληθινή Πηγή ειρήνης και ασφαλείας, και θέτοντας την ελπίδα σας στη δικαία του νέα τάξι, εκάματε μια καλή αρχή. Τώρα, όπως το εκφράζει ο απόστολος, «έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού, και να λάβητε την επαγγελίαν». (Εβραίους 10:36) Αφού γευθήκατε τις ευλογίες μιας ορθής σχέσεως με τον Ιεχωβά Θεό, να είσθε αποφασισμένοι ποτέ να μη την εγκαταλείψετε. Ποτέ μην αφήσετε να σας παρασύρουν οι πρόσκαιρες απολαύσεις του κόσμου. Μολονότι οι δοκιμασίες και οι διωγμοί από έναν εχθρικό κόσμο γίνονται με σφοδρότητα, μη ξεχνάτε ότι και αυτές επίσης είναι προσωρινές. Κοντά στις ευλογίες που θα δώση ο Ιεχωβά Θεός σ’ εκείνους που τον αγαπούν, αυτές οι ταλαιπωρίες δεν είναι τίποτε.—2 Κορινθίους 4:16-18.
26. (α) Για ποιο πράγμα εμείς σήμερα έχομε ιδιαίτερο λίγο να χαίρωμε; (β) Όπως ο ψαλμωδός, πώς πρέπει πάντοτε να αισθανώμεθα για τον Ιεχωβά και τις σχέσεις μας μαζί του;
26 Συνεχίστε την οδόν της ευσεβείας, πεπεισμένοι ότι αυτή είναι ο καλύτερος τρόπος ζωής τώρα και ότι θα σας οδηγήση ασφαλώς σε αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού. (1 Τιμόθεον 4:8) Χαρήτε βλέποντας την απόδειξι της εγγύτητος αυτής της νέας τάξεως που θα φέρη αιώνια ειρήνη και ασφάλεια. Καθώς συνεχίζετε να διατηρήτε τις σχέσεις σας με τον Ιεχωβά Θεό, είθε πάντοτε να αισθάνεσθε όπως ο θεόπνευστος ψαλμωδός που έγραψε:
«Ο Θεός είναι η δύναμις της καρδίας μου, και η μερίς μου εις τον αιώνα. Διότι, ιδού, όσοι απομακρύνονται από σου, θέλουσιν απολεσθή· συ εξωλόθρευσας πάντας τους εκκλίνοντας από σου. Αλλά δι’ εμέ, το να προσκολλώμαι εις τον Θεόν είναι το αγαθόν μου· έθεσα την ελπίδα μου επί σε Ιεχωβά τον Θεόν, διά να κηρύττω πάντα τα έργα σου».—Ψαλμός 73:26-28. (ΜΝΚ)