Παρηγορία για τους ‘Στενάζοντας και Βοώντας’

Μετάφρασις από το περιοδικό The Watchtower της 1/11/51

ΠΟΤΕ, σ’ όλη τη θλιβερή ιστορία του ανθρώπου, οι παγκόσμιες συνθήκες δεν επέφεραν μεγαλύτερη αγωνία και θλίψι στην ανθρωπότητα από όση επιφέρουν σήμερα. Κάθε τμήμα της ανθρωπίνης δραστηριότητος, κάθε τομεύς ενεργείας, κάθε κλάδος της κοινωνίας εξακολουθεί να βυθίζεται ολοένα βαθύτερα στο βούρκο της διαφθοράς και της αμαρτίας. Η κατάστασις αυτή κάνει τους τιμίους και ειλικρινείς σ’ όλη τη γη να στενάζουν και να πενθούν, η δε παροιμία εξηγεί την αιτία: «Όταν οι δίκαιοι έχουν την εξουσίαν, ο λαός ευφραίνεται· αλλ’ όταν ο ασεβής κυβερνά, στενάζει ο λαός.—Παροιμίαι 29:2, AS, περιθώριον.

Η πολιτική ευθύνη έχει καταπέσει σε κάθε τμήμα των κυβερνήσεων. Όχι μόνο μεταξύ των κατωτέρων τοπικών αξιωματούχων, αλλά και στο πιο υψηλό διεθνές επίπεδο, μεταξύ των εσωτερικών κύκλων του υποτιθεμένου ιερού Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, η απάτη και η πονηρία αφθονούν. Ακόμη και στα ζητήματα του στρατού και της εκτελεστικής εξουσίας η δολιότης και διαφθορά ανθούν. Άλλοτε, πονηροί αξιωματούχοι εκδιώκονται από τη θέσι τους, και άλλοτε ολόκληρη η κυβέρνησις ανατρέπεται με επανάστασι, ή ακόμη, ο λαός στην απελπισία του στρέφεται σε στρατιωτικούς δικτάτορας ή στον άθεο κομμουνισμό ζητώντας ανακούφισι. Αλλά και τότε ακόμη οι δυσκολίες και τα βάρη που βαστάζουν οι λαοί δεν ελαφρώνονται διόλου. «Λέων βρυχώμενος, και άρκτος πεινώσα, είναι διοικητής ασεβής επί λαόν πενιχρόν.»—Παροιμίαι 28:15.

Όσον αφορά τα οικονομικά, η κατάστασις πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η τιμιότης και η δικαιοσύνη είναι πράγματα άγνωστα στον εμπορικό κόσμο. Αντ’ αυτών, η πλεονεξία και η απάτη παρουσιάζονται στα σκληρά μάτια του εμπορίου σαν θεσπισμένοι ηθικοί κανόνες. Πόλεμοι τιμών, φορολογίες, τεχνητές ελλείψεις και πολλές άλλες πονηρίες συνεργάζονται για να επιφέρουν καταδυνάστευσι και εξαθλίωσι στο λαό.

Εμπιστοσύνη δεν υπάρχει πια στα δικαστήρια, γιατί πολλές από τις σπουδαίες αποφάσεις των βασίζονται μόνο σε τυπικές διατάξεις του νόμου, και σε μερικές περιπτώσεις «πωλούν τη δικαιοσύνη» σ’ εκείνον που προσφέρει περισσότερα. Επίσης έχει κλονισθή η εμπιστοσύνη στα σχολεία. Από τρυφερή ηλικία τα παιδιά μαθαίνουν τους τρόπους αυτού του κόσμου, και καθώς εκπαιδεύονται στα κολλέγια και στα πανεπιστήμια, πολλά απ’ αυτά προετοιμάζονται για ισόβια επαγγέλματα «αξιοπρεπούς» αδικίας. Θυμηθήτε τα τελευταία σκάνδαλα του εμπορίου ναρκωτικών στις ανώτερες σχολές και στα κολλέγια των Ηνωμένων Πολιτειών. Από κοινωνική άποψι, ο κόσμος αυτός είναι περισσότερο διεφθαρμένος από κάθε άλλη περίοδο της ιστορίας. Τα εγκληματικά παιδιά της περασμένης γενεάς μεγάλωσαν και έγιναν ενήλικοι εγκληματίαι της σήμερον που φέρνουν στη ζωή και ανατρέφουν τώρα απογόνους που θα ξεπεράσουν τους γονείς των σε αχαλίνωτη πονηρία και ασέβεια. Σε πολλές περιπτώσεις η ιερότης της οικογενείας έχει τελείως εξαφανισθή, και τα διαζύγια και οι κλινικές των εκτρώσεων ακμάζουν.

Και τι να πη κανείς για τα ωργανωμένα συστήματα της ψευδοθρησκείας; Στην εποχή αυτή που η ηθική ακεραιότης και η τιμιότης διαρκώς πέφτουν, ο αριθμός των μελών των εκκλησιών συνεχώς αυξάνει. Αυτό είναι απόδειξις ότι υπάρχει περισσότερος εκκλησιαστικισμός και λιγώτερος Χριστιανισμός. Είναι επίσης απόδειξις ότι οι αρχηγοί των θρησκευτικών αυτών συστημάτων είναι μεγάλως υπεύθυνοι για τα εγκλήματα και την ασέβεια που τώρα αφθονούν. Οι μισθωτοί ιερείς και λειτουργοί με τις παραδόσεις των και τις δαιμονικές διδασκαλίες ακυρώνουν τον άγιον λόγον του Ιεχωβά, τη Βίβλο. Έτσι οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τον Θεό και τον άγιό του Κώδικα Ηθικής και τον αντικατέστησαν με τις μάταιες φιλοσοφίες της καλουμένης επιστήμης. Ολόκληρη η μάζα, ο τυφλός λαός και οι τυφλοί οδηγοί του, έπεσαν με το πρόσωπο προς τα κάτω σ’ ένα λασπώδη βόθρο.—Ματθαίος 15:14.

ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΣΤΗ ΣΤΑΣΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Όλα αυτά είναι τρομερά σχόλια εις βάρος των σημερινών συστημάτων είναι εν τούτοις μια ειλικρινής έκθεσις των συνθηκών που επικρατούν. Η κατάστασις αυτή προελέχθη από τον Ησαΐα όταν έλεγε προς το πρωτότυπο του «Χριστιανισμού», τον Ισραήλ: «Ουαί, έθνος αμαρτωλόν, λαέ πεφορτωμένε ανομίαν, σπέρμα κακοποιών, υιοί διεφθαρμένοι· εγκατέλιπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν τον Άγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω και απεξενώθησαν απ’ Αυτού.» (Ησαΐας 1:4, ΑΤ) Επίσης ο Ιερεμίας τούς περιγράφει κατάλληλα, λέγοντας: «Διότι ευρέθησαν εν τω λαώ μου ασεβείς· ενεδρεύουσι καθώς ο στήνων βρόχια· θέτουσι παγίδα, συλλαμβάνουν ανθρώπους. Καθώς το κλωβίον είναι πλήρες πτηνών, ούτως οι οίκοι αυτών είναι πλήρεις δόλου· δια τούτο εμεγαλύνθησαν και επλούτησαν. Επαχύνθησαν, αποστίλβουσιν· υπερέβησαν μάλιστα τας πράξεις των ασεβών· δεν κρίνουσι την κρίσιν, την κρίσιν του ορφανού δια να ευημερώσι· και το δίκαιον των πενήτων δεν κρίνουσι. Δεν θέλω κάμει δια ταύτα επίσκεψιν; λέγει ο Ιεχωβά· η ψυχή μου δεν θέλει εκδικηθή εναντίον έθνους τοιούτου; Έκπληξις και φρίκη έγειναν εν τη γη. Οι προφήται προφητεύουσι ψευδώς, και οι ιερείς δεσπόζουσι δια μέσου αυτών· και ο λαός μου αγαπά ούτω.»—Ιερεμίας 5:26-31, AS, περιθώριον.

Βέβαια, οι ασεβείς που τώρα ευημερούν εις βάρος των άλλων, «θέλουν να εξακολουθήση αυτή η κατάστασις». Δεν επιθυμούν να έλθη αλλαγή. Από την άλλη πλευρά, τα δυστυχή θύματά τους χωρίζονται σε δυο τάξεις: Σ’ εκείνους που γίνονται πικροί και κυνικοί και στρέφονται σε ιδιοτελείς σαρκικές απολαύσεις προσπαθώντας έτσι να ξεχνούν τις θλίψεις των συνανθρώπων των και την τρομερή δυσφήμισι που η φαύλη αυτή κατάστασις φέρνει πάνω στο όνομα του Θεού· και σ’ εκείνους που είναι καλής θελήσεως, αποτελώντας ένα «πολύν όχλον» από όλες τις τάξεις, δόγματα και θρησκείες, που ενδιαφέρονται βαθύτατα, και που θλίβονται και στενάζουν για τη βδελυκτή αυτή κατάστασι. Οι στεναγμοί της τάξεως αυτής δεν σημαίνουν ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι τόσο αδύνατοι και ανίκανοι να υποφέρουν. Μάλλον, αυτό συμβαίνει επειδή έχουν για τους δικαίους νόμους του Θεού την ίδια αγάπη που κίνησε τον τολμηρό ψαλμωδό να ανακράξη: «Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.» (Ψαλμός 119:136) Αυτοί τώρα ευλογούνται και παρηγορούνται από τον Θεόν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιοι είναι αυτοί που αποτελούν αυτή την τάξι των καλής θελήσεως ανθρώπων, διότι τους δίδεται ένα ιδιαίτερο σημείο διακρίσεως. «Και είπεν ο Ιεχωβά προς αυτόν, Δίελθε δια της πόλεως, δια της Ιερουσαλήμ [πόλεως που έφερε το όνομα του Θεού και εξεικόνιζε κατάλληλα τον σημερινό «Χριστιανισμό»], και κάμε σημείον επί των μετώπων των ανδρών, των στεναζόντων και βοώντων δια πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα εν μέσω αυτής.» Αφού τελειώση το έργον αυτό της επισημάνσεως, η προφητεία λέγει ότι οι εκτελεστικές δυνάμεις του Παντοδυνάμου Θεού θα κινηθούν ταχέως κατά τον Αρμαγεδδώνα και θα καταστρέψουν τελείως κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί που δεν θα έχη το σημείο, δηλαδή, όλους εκείνους που δεν στενάζουν και βοούν για την ασέβεια που επικρατεί επάνω στη γη.—Ιεζεκιήλ 9:2-5, AS.

ΠΩΣ ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΤΟΥΝΤΑΙ

Η παρηγορία που λαμβάνουν αυτοί οι πενθούντες προέρχεται από τον «Θεόν πάσης παρηγορίας», εκείνον που παρηγορεί «ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, δια να δυνώμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει, δια της παρηγορίας με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού».—2 Κορινθίους 1:3, 4· 7:6· 2 Θεσσαλονικείς 2:16.

Με την «παρηγορία των Γραφών» ο Ιεχωβά δίνει ελπίδα σ’ εκείνους που δεν συμπαθούν το σημερινό σύστημα πραγμάτων. (Ρωμαίους 15:4) Μέσω των θεοπνεύστων Γραφών ο Ιεχωβά λέγει: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού· ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.» «Εκζητήσατε τον Ιεχωβά, και θέλετε ζήσει· . . . Εκζητήσατε το καλόν, και ουχί το κακόν, δια να ζήσητε· και ούτω Ιεχωβά ο Θεός των δυνάμεων θέλει είσθαι μεθ’ υμών, καθώς είπετε. Μισείτε το κακόν, και αγαπάτε το καλόν, και αποκαταστήσατε την κρίσιν εν τη πύλη.» «Οι αγαπώντες τον Ιεχωβά, μισείτε το κακόν.» (Σοφονίας 2:3· Αμώς 5:6, 14, 15· Ψαλμός 97ος 10, AS) «Ας απομακρυνθή από της αδικίας πας όστις ονομάζει το όνομα του Ιεχωβά.»—Ρωμαίους 12:9· 2 Τιμόθεον 2:19, NW.

Εκείνος που αγαπά τη δικαιοσύνη και μισεί το κακό, όπως κάνει η τάξις αυτή των ανθρώπων που βδελύσσονται το σατανικό συγκρότημα του κόσμου αυτού, θα αποφύγη τους ακάθαρτους δρόμους της αδικίας και θα βαδίση στην ωραία λεωφόρο που οδηγεί στον ένδοξο νέο κόσμο. Ο καθαρός λόγος της νουθεσίας λέγει: «Συ όμως, ω άνθρωπε του Θεού, ταύτα φεύγε· ζήτει δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα.» «Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε, και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.» Από παντός είδους κακού απέχεσθε.»—1 Τιμόθεον 6:11· 2 Τιμόθεον 2:22· 1 Θεσσαλονικείς 5:22.

ΕΛΠΙΔΑ Σ’ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΜΟ

Ανάμεσα στην παγκόσμια αυτή κρίσι, η γνώσις του Ιεχωβά Θεού και των σκοπών του όπως αποκαλύπτονται σ’ εκείνους που Αυτός παρηγορεί, δίνει ικανοποίησι, εμπιστοσύνη και διανοητική ειρήνη που δεν τις απολαμβάνουν άλλοι. Αυτοί δεν στενοχωρούνται, ούτε αγανακτούν ούτε εξοργίζονται βλέποντας τις σημερινές εξελίξεις. Δεν ζηλεύουν την πρόσκαιρη ευημερία των πονηρών. Δεν είναι ανυπόμονοι, ούτε κατηγορούν αδίκως τον Θεό ότι αργεί να ξερριζώση τη βία από τη γη. (2 Πέτρου 3:9) Απεναντίας, προσέχουν την παρηγορητική συμβουλή των Παροιμιών και των Ψαλμών: «Μη ζήλευε τον βίαιον άνθρωπον, και μη εκλέξης μηδεμίαν εκ των οδών αυτού. Διότι ο σκολιός είναι βδέλυγμα εις τον Ιεχωβά· αλλ’ η φιλία αυτού είναι μετά του δικαίου.» (Παροιμίαι 3:31, 32· 23:17· 24:1, 19, AS) «Μη αγανάκτει δια τους πονηρευομένους, μηδέ ζήλευε τους εργάτας της ανομίας. Διότι ως χόρτος ταχέως θέλουσι κοπή, και ως χλωρά βοτάνη θέλουσι καταμαρανθή. Ελπιζε επί τον Ιεχωβά, και πράττε το αγαθόν . . . Αναπαύου επί τον Ιεχωβά, και με υπομονήν πρόσμενε αυτόν· μη αγανάκτει δια τον κατευοδούμενον εν τη οδώ αυτού, δια άνθρωπον πράττοντα παρανομίας. Διότι έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή. Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην· και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.»—Ψαλμός 37:1-3, 7, 10, 11, AS.

Τι πολύτιμη υπόσχεσις! Εκείνοι που λαχταρούν να ζήσουν κάτω από μια κυβέρνησι δικαιοσύνης, ειρήνης και ικανοποιήσεως, θα λάβουν απάντησι στην προσευχή των, και πολύ γρήγορα. Ο μέγας Θεοκράτης, ο Παντοδύναμος Ιεχωβά, άρχισε ήδη να κυβερνά ως Βασιλεύς επάνω στον ένδοξο θρόνο του στους ουρανούς, και πολύ γρήγορα θα ξερριζώση κάθε ανταρσία και ανομία, θα καταστρέψη εκείνους που φθείρουν και ερημώνουν τη γη και θα ιδρύση ένα καινούργιο κόσμο όπου θα κατοική δικαιοσύνη. (2 Πέτρου 3:13· Αποκάλυψις 11:18) Εκείνοι, που από τώρα αποσύρουν την επιδοκιμασία και υποστήριξί τους απ’ τον Βαβυλωνιακό αυτόν κόσμο του Διαβόλου και δίνουν όλη την αφοσίωσί τους στον καινούργιο κόσμο του Θεού, θα έχουν τη μεγαλειώδη ευκαιρία να ζήσουν κάτω από τη θεοκρατική εκείνη κυβέρνησι αιωνίως, και όλα θα αποβούν για τον αίνο, τη δόξα και τη διεκδίκησι του Ιεχωβά Θεού.