Η Άποψις της Βίβλου
Μπορείτε ν’ Αλλάξετε την Προσωπικότητα Σας;
«ΛΥΠΟΥΜΑΙ! Αλλ’ αυτός είμαι και δεν μπορώ ν’ αλλάξω. Απλώς πρέπει να με δεχθήτε όπως είμαι!» Εκφράσεις σαν κι αυτές ακούγονται επανειλημμένως από το ένα μέλος της οικογενείας στο άλλο, για να δικαιολογήσουν την εκδήλωσι μερικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητος που ενοχλούν, ή ακόμη που μπορεί να θέσουν σε δοκιμασία τους άλλους. Ιδιαίτερα, αυτή φαίνεται να είναι η στάσις εκείνων που είναι αλκοολικοί, ή εκείνων οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι.
Αλλ’ αληθεύει πράγματι το γεγονός ότι οι προσωπικότητες δεν μπορούν ν’ αλλάξουν; Η Βίβλος δείχνει ότι μπορούν. Παραδείγματος χάριν, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Τα πάντα δύναμαι, δια του ενδυναμούντος με.» (Φιλιππ. 4:13) Εν πρώτοις μπόρεσε, μέσω αυτής της δυνάμεως, ν’ αντιμετωπίση κάθε είδους περιστάσεις· γνώριζε πώς να περνά με πολλά ή με λίγα. Και, καθώς εξετάζομε τη ζωή του, τον βρίσκομε να υπηρετή πιστά ως ένας «απόστολος των εθνών,» αν και συχνά εδέχετο ξυλοδαρμούς, μια φορά ελιθοβολήθη, τρεις φορές εναυάγησε, ένα ημερονύκτιο έκανε στον βυθό, και υπέστη επίσης ή αντιμετώπισε κάθε είδους κινδύνους.—2 Κορ. 11:22-27· Ρωμ. 11:13.
Επί πλέον, ο Παύλος μπόρεσε να κάνη ριζική αλλαγή στην προσωπικότητα του. Προτού γίνη Χριστιανός, ήταν ‘βλάσφημος, και διώκτης και υβριστής.’ Εξ αιτίας αυτού, λέγει ότι ο ίδιος ήταν ο ‘πρώτος από τους αμαρτωλούς.’ (1 Τιμ. 1:12-16) Ωστόσο, όταν έγινε Χριστιανός, έγινε τόσο υποδειγματικός ώστε μπόρεσε να γράψη: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού.»—1 Κορ. 11:1.
Είναι αλήθεια ότι αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο. Ο Παύλος αντιμετώπιζε εσωτερικές συγκρούσεις, ώστε μερικές φορές έκανε πράγματα που δεν ήθελε να κάνη και δεν έκανε πράγματα που επιθυμούσε να κάνη. Αλλά η αδυναμία του αυτή ποτέ δεν υπερίσχυσε. Γι’ αυτό είπε σχετικά μ’ αυτό: «Ευχαριστώ εις τον Θεόν δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.» (Ρωμ. 7:13-25) Πράγματι, επειδή ήσαν μεγάλες οι ευθύνες και τα προνόμια του ως αποστόλου των εθνών, είχε να διεξάγη έναν αγώνα. Γι’ αυτό, επίσης, έγραψε: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος.» (1 Κορ. 9:27) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, δια της ‘δυνάμεως του Θεού,’ ο Παύλος μπόρεσε ν’ αλλάξη την προσωπικότητα του.
Και όχι μόνον ο απόστολος. Εκείνος αναφέρει και για τις αλλαγές που έκαναν στην προσωπικότητα τους μερικοί στην Κόρινθο, οι οποίοι είχαν εντρυφήσει στην πορνεία, την ειδωλολατρία, τη μοιχεία, την ομοφυλοφιλία, την κλοπή, και λοιπά. Τι τους έκανε ν’ αλλάξουν; Η νέα τους θρησκεία. «Αλλά απελούσθητε,» λέγει ο Παύλος, «αλλά ηγιάσθητε, αλλ’ εδικαιώθητε δια του ονόματος του Κυρίου Ιησού και δια του Πνεύματος του Θεού ημών.» (1 Κορ. 6:9-11) Ομοίως, ο απόστολος Πέτρος γράφει για μερικούς οι οποίοι εγκατέλειψαν τέτοιες κακές συνήθειες. Αυτοί οι Χριστιανοί, επίσης, έκαναν αλλαγές στις προσωπικότητες των.—1 Πέτρ. 4:3, 4.
Επίσης, είναι κοινώς γνωστό ότι οι άνθρωποι γενικά εκδηλώνουν πολύ λίγη ανιδιοτελή, αυτοθυσιαστική αγάπη, ακόμη κι εκείνοι που ανήκουν στην ίδια θρησκεία ή «εκκλησία.» Αλλ’ ο Ιησούς είπε ότι αυτή η ιδιότης, η γνήσια αγάπη, θα χαρακτήριζε τους ακολούθους του. (Ιωάν. 13:34, 35) Για ν’ αληθεύη αυτό, οι ακόλουθοι του πρέπει να κάνουν αλλαγές στην προσωπικότητα των, δηλαδή από ιδιοτελείς να γίνουν ανιδιοτελείς.
Αλλά σήμερα υπάρχουν μερικοί που δεν συμφωνούν. Παραδείγματος χάριν, υπάρχει κάποιος κλινικός έκτακτος καθηγητής ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βρεταννικής Κολομβίας. Έγραψε μια επιστολή σ’ ένα μεγάλο «θεμελιωτιστικό» περιοδικό, που δημοσιεύθηκε με τον τίτλο «Καμμιά Βοήθεια στην Ομοφυλοφιλία.» Σ’ αυτή την επιστολή, απεδοκίμαζε κάποιο άρθρο που είχε δημοσιευθή στο παρελθόν σ’ εκείνο το περιοδικό και που υπεστήριζε ότι η ομοφυλοφιλία δεν συμβιβάζεται με την Χριστιανοσύνη. Σύμφωνα μ’ αυτόν, δεν μπορεί ν’ αναμένη κανείς ότι η μεταστροφή στη Χριστιανοσύνη θα μπορούσε να επιφέρη μια αλλαγή στη σεξουαλική διαγωγή, από την ομοφυλοφιλία. Ανέφερε μερικούς οι οποίοι υπεστήριζαν ότι, το πολύ-πολύ, μόνο το 25 τοις εκατό θα μπορούσαν ν’ αλλάξουν και ανεφέρθη στον Ευαγγελικό Βρεταννό ψυχίατρο του οποίου το πείραμα με 50 ομοφυλοφίλους τον ωδήγησε να συμπεράνη: «Αν κάποιος πιστεύη ότι το να μεταστραφή θα έχη ως αποτέλεσμα ν’ απομακρύνη τις σεξουαλικές επιθυμίες και να τον οδηγήση σε μια φυσική έλξι προς το αντίθετο φύλο, κάνει λάθος . . . Δεν έχω συναντήσει ούτε μια περίπτωσι ανθρώπου που ν’ απηλλάγη απ’ αυτά με πνευματικά μέσα.»
Γιατί συμβαίνει αυτή η ασυμφωνία; Ποιος κάνει λάθος; Δεν θα μπορούσαν να σφάλουν οι απόστολοι Παύλος και Πέτρος, διότι δεν ήσαν μόνο νοήμονες και έντιμοι άνθρωποι, αλλά έγραψαν και κάτω από θεία έμπνευσι. Το μόνο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλωμε είναι ότι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η μεταστροφή δεν θα μπορούσε να έχη ως αποτέλεσμα αλλαγή της προσωπικότητας, δεν χρησιμοποίησαν το ορθό είδος «πνευματικών μέσων.» Με άλλα λόγια, οι καθ’ ομολογίαν πιστοί δεν μετεστράφησαν στην αληθινή, γνήσια αποστολική Χριστιανοσύνη.
Γιατί η αληθινή Χριστιανοσύνη μπορεί να επιφέρη αλλαγή στην προσωπικότητα, άσχετα με τη φύσι των ελαττωμάτων; Εν πρώτοις, λόγω του ότι η αληθινή Χριστιανοσύνη καλλιεργεί ισχυρή πίστι στον Δημιουργό. Εκείνος μας εδημιούργησε και έχει το δικαίωμα να μας πη τι μπορούμε να κάνωμε και τι όχι. Επί πλέον, ως Πάνσοφος, δίκαιος και φιλόστοργος Κυρίαρχος της ζωής μας, γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο για μας. Η πίστις σ’ αυτόν θα μας ικανώση ν’ αποκτήσωμε τη δική του άποψι σ’ αυτό το ζήτημα, και ο Λόγος του διασαφηνίζει ότι θεωρεί την ομοφυλοφιλία μεγάλο αμάρτημα.—Βλέπε Γένεσιν 19:1-29· Λευιτικόν 18:22· 20:13· 1 Τιμόθεον 1:8-11· Ιούδα 7.
Έτσι, από τα πρώτα ακόμη βήματα, θα πρέπει κανείς να δέχεται την άποψι του Θεού ότι αυτή η συνήθεια είναι κακή και να υπακούη στην εντολή του Θεού «μισείτε το κακόν.» (Ψαλμ. 97:10) Όπως ένας πρώην αλκοολικός πρέπει να προσπαθήση να ‘μισήση’ το μεθυστικό αποτέλεσμα του ποτού, αν θέλη να παραμείνη ελεύθερος απ’ αυτή την τάσι, έτσι πρέπει κι εκείνος που ήταν προηγουμένως ομοφυλόφιλος να ‘μισήση’ την προτέρα του σεξουαλική ζωή. Για να μπορέση να το επιτύχη αυτό, πρέπει ν’ ακολουθήση την εξής συμβουλή: «Μη συμμορφώνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφώνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) Αυτό απαιτεί να τρέφεται η διάνοια με τον Λόγο του Θεού και να σκέπτεται ορθά πράγματα. (Ματθ. 4:4· Φιλιππ. 4:8) Έτσι, με τη βοήθεια του Λόγου του Θεού και του αγίου πνεύματος, οι άνθρωποι μπορούν να εκδυθούν την παλαιά προσωπικότητά τους και να ‘ενδυθούν την νέαν προσωπικότητα, την κτισθείσαν κατά Θεόν.’—Εφεσ. 4:22-24, ΜΝΚ· Κολ. 3:8-10.
Ο Θεός προμήθευσε επίσης το μέσον της προσευχής. Ο Ιησούς μάς λέγει ότι, αν προσευχώμεθα με πίστι, οι προσευχές μας θα λάβουν απάντησι. (Ματθ. 21:22· Λουκ. 11:13· Ζαχ. 4:6) Επί πλέον, ο Λόγος του Θεού προμηθεύει τους πρεσβυτέρους για να βοηθούν τη Χριστιανική εκκλησία—Γαλ. 6:1· Ιακ. 5:14-20.
Τα γεγονότα δείχνουν ότι αυτά τα «πνευματικά μέσα» βοήθησαν άνδρες και γυναίκες να ελευθερωθούν από την ομοφυλοφιλία σήμερα, όπως ακριβώς συνέβη και στους αποστολικούς χρόνους. Η αληθινή Χριστιανοσύνη προμηθεύει και το κίνητρο και τα βοηθήματα που βοηθούν τους ανθρώπους να κάνουν αλλαγές στις προσωπικότητες των, όλα προς δόξα του Θεού και για την ευλογία των ιδίων και εκείνων με τους οποίους συναναστρέφονται.