δήλωσι κρίσεως μέσω του προφήτου Ωσηέ: «Και θέλω εκδικήσει το αίμα του Ιεζραέλ [της βασιλικής διαμονής του οίκου Αχαάβ] επί τον οίκον Ιηού, και θέλω καταπαύσει την βασιλείαν του οίκου Ισραήλ.» (Ωσηέ 1:4) Αυτή η ενοχή αίματος του οίκου Ιηού δεν θα μπορούσε να είναι για την εκτέλεσι της εντολής να εκμηδενίση τον οίκο του Αχαάβ. Ο Ιηού είχε επαινεθή και είχε ανταμειφθή γι’ αυτό. Ούτε θα μπορούσε να θεωρηθή ο Ιηού ένοχος αίματος επειδή εφόνευσε τον Οχοζία του Ιούδα και τους αδελφούς του. Με το να συνδεθή με τον Αχαάβ μέσω γάμου του Ιωράμ με την ασεβή κόρη του Αχαάβ Γοθολία, η βασιλική γραμμή του Ιούδα έπαυσε έκτοτε να έχη την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Τι έκαμε όμως τον οίκο του Ιηού ένοχο αίματος;

Θα πρέπει να ενθυμούμεθα ότι ο Ιηού ενεπλάκη σε μια σοβαρή αμαρτία. Το 2 Βασιλέων 10:31, ΜΝΚ, αναφέρει: «Και δεν επρόσεξεν ο Ιηού να περιπατή εξ όλης της καρδίας αυτού εν τω νόμω του Ιεχωβά του Θεού του Ισραήλ δεν απεμακρύνθη από των αμαρτιών του Ιεροβοάμ, όστις έκαμε τον Ισραήλ να αμαρτήση.» Όπως και οι άλλοι βασιλείς του δεκαφύλου βασιλείου, δεν εξήλειψε τη λατρεία των μόσχων που είχε εισαχθή από τον Βασιλέα Ιεροβοάμ. Αυτή η παράλειψις του καθήκοντος ωφείλετο αναμφιβόλως στην επιθυμία του να κρατήση αποχωρισμένο το δεκάφυλο βασίλειο από το βασίλειο του Ιούδα, με τον ιερό του ναό στην Ιερουσαλήμ.

Φαίνεται ότι ο Ιηού έφθασε να πιστεύη ότι η ανεξαρτησία από τον Ιούδα θα μπορούσε να διατηρηθή μόνο με το να συνεχίση να έχη μια ξεχωριστή εθνική θρησκεία, τη λατρεία των μόσχων. Και επεδίωξε να διατηρήση τη θέσι του με κάθε θυσία, έστω και αν ακόμα αυτό θα εσήμαινε διαιώνισι της ειδωλολατρίας. Αυτό ήταν πράγματι ένδειξις ελλείψεως πίστεως στον Ιεχωβά ο οποίος έδωσε τη δυνατότητα στον Ιηού να ανέλθη στη βασιλεία του Ισραήλ. Έτσι μπορεί κατάλληλα να λεχθή ότι, ανεξάρτητα από τη δίκαιη εκτέλεσι της κρίσεως του Ιεχωβά εναντίον του οίκου Αχαάβ, τα ελατήρια που ώθησαν τον Ιηού στο να επιτρέψη να συνεχισθή η λατρεία των μόσχων, τον έκαμαν επίσης να χύση αίμα.

Στον κατάλληλο καιρό ο Ιεχωβά ζήτησε λογαριασμό γι’ αυτές τις πράξεις αιματοχυσίας. Ο οίκος του Ιηού έφθασε σ’ ένα βίαιο τέλος με τη βασιλεία του τρισέγγονου του Ιηού Ζαχαρίου. Αυτός μετά από διακυβέρνησι έξη μηνών, δολοφονήθηκε και ο εκτελεστής Σαλλούμ κατέλαβε το θρόνο. (2 Βασ. 15:8-10) Το παρελθόν υπόμνημα των «καλών έργων» του Ιηού δεν ήταν αρκετό για να διαφυλάξη τον οίκον του από την απόδοσι λογαριασμού για πράξεις αιματοχυσίας.

Κατά συνέπειαν, η εκτέλεσις μερικών «καλών έργων» που είναι σε αρμονία με τη βουλή του Θεού, δεν είναι αρκετή. Ενώ ο Θεός μπορεί ν’ ανταμείψη κάποιον για μερικές υπηρεσίες που προσέφερε, η τελική θεία επιδοκιμασία και ευλογία έρχεται σ’ εκείνους που συνεχίζουν να τον υπηρετούν με όλη τους την καρδιά.

Πάντοτε ο Ιεχωβά πολιτεύθηκε με άτομα σύμφωνα με αναλλοίωτες δίκαιες αρχές. Όχι εξωτερικές πράξεις, αλλ’ ένα υπόμνημα πιστότητος που το υποκίνησαν καλά ελατήρια έχει μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού, όπως το εξέφρασε ο απόστολος Παύλος με έμπνευσι: «Και εάν έχω προφητείαν, και εξεύρω πάντα τα μυστήρια και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε να μετατοπίζω όρη, αγάπην δε μη έχω, είμαι ουδέν. Και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.» (1 Κορ. 13: 2, 3) Ομοίως ο Ιησούς Χριστός συνεβούλευσε: «Προσέχετε να μη κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των ανθρώπων, δια να βλέπησθε υπ’ αυτών· ει δε μη, δεν έχετε μισθόν πλησίον του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 6:1) Είθε λοιπόν, να κάμνωμε καλά έργα κινούμενοι από αγάπη τον καιρό που ο Ιεχωβά εξετάζει το υπόμνημα που κάναμε για τον εαυτό μας.

Μείωσις του Προϋπολογισμού για τις Διαστημικές Πτήσεις

◆ Ο προϋπολογισμός του Εθνικού Ιδρύματος Αεροναυπηγικής και Διαστήματος για το επόμενο οικονομικό έτος έχει προγραμματισθή σε 3 δισεκατομμύρια δολλάρια. Αυτό είναι το μικρότερο ποσόν από το έτος 1962. Μέχρι τώρα, 1.500 υπάλληλοι του Ιδρύματος απελύθησαν αυτό το οικονομικό έτος, ενώ 1.800 πρόκειται ν’ αποχωρήσουν.