Πώς να Γίνετε Αποτελεσματικοί Διάκονοι
«Δια τούτο σας έπεμψα τον Τιμόθεον, όστις είναι τέκνον μου αγαπητόν και πιστόν εν Κυρίω, όστις θέλει σας ενθυμίσει τας οδούς μου τας εν Χριστώ, καθώς διδάσκω πανταχού εν πάση εκκλησία».—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:17
1, 2. Ποιος είναι ένας αναγκαίος παράγοντας για να ελκυστεί ένα άτομο στην αλήθεια; (Πράξεις 8:12)
Με την έκχυση του αγίου πνεύματος την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., η Χριστιανική εκκλησία αυξήθηκε και επεκτάθηκε γρήγορα. (Πράξεις 2:40-42· 4:4· 6:7· 11:19-21) Ποιο ήταν το κλειδί για την επιτυχία της; Γιατί τόσο πολλοί Ιουδαίοι και κατόπιν Σαμαρείτες και Εθνικοί δέχτηκαν το Χριστό και το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού;—Πράξεις 8:4-8· 10:44-48.
2 Για να δεχτεί κανείς τα Χριστιανικά καλά νέα, θα πρέπει να ενεργήσουν ορισμένοι παράγοντες. Πρώτα, πρέπει να εκτιμήσει την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού προς την ανθρωπότητα με το ότι πήρε την πρωτοβουλία να στείλει το Γιο του στη γη σαν λυτρωτική θυσία. Όπως το εξέφρασε ο Βιβλικός συγγραφέας Ιωάννης: «Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού προς ημάς, ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέστειλεν ο Θεός εις τον κόσμον, διά να ζήσωμεν δι’ αυτού. Εν τούτω είναι η αγάπη, ουχί ότι ημείς ηγαπήσαμεν τον Θεόν, αλλ’ ότι αυτός ηγάπησεν ημάς και απέστειλε τον Υιόν αυτού ιλασμόν περί των αμαρτιών ημών».—1 Ιωάννου 4:9, 10.
3. Γιατί είναι αναγκαίο να έχει κανείς συναίσθηση των πνευματικών του αναγκών;
3 Ένας άλλος ζωτικός παράγοντας είναι η στάση καθενός απέναντι στις πνευματικές αξίες. Ο Ιησούς είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι [οι έχοντες συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, ΜΝΚ], διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή». (Ματθαίος 5:3, 6) Ένα αυτάρεσκο, αυτοδικαιούμενο άτομο δεν έχει συνήθως συναίσθηση καμιάς πνευματικής ανάγκης και δεν είναι πια πρόθυμο να δεχτεί την αλήθεια. Όταν του προσφέρεται το άγγελμα της Βασιλείας από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ένα τέτοιο άτομο συχνά θα απαντήσει, ‘Δεν ενδιαφέρομαι. Έχω τη θρησκεία μου’. Παρόμοια, το άτομο που είναι βαθιά βουτηγμένο σε υλικές επιδιώξεις δε θα έχει χρόνο για πνευματικά ζητήματα.—Ματθαίος 6:33, 34· 7:7, 8· Λουκάς 12:16-21.
4. Ποια ερωτήματα θα εξεταστούν τώρα;
4 Τι θα γίνει όμως μ’ εκείνους που έχουν ‘συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης’ και είναι έτοιμοι να εκζητήσουν το Θεό και τη Βασιλεία του; Πώς μπορούν αυτοί να βρεθούν και να αναγνωριστούν; Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε σαν διάκονοι του Λόγου του Θεού ώστε το άγγελμά μας να γίνει πιο κατανοητό; Πώς μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί διάκονοι;
Τίνος τις Μεθόδους Πρέπει να Χρησιμοποιούμε;
5. Σύμφωνα με τον Παύλο, τι θα δίδασκε ο Τιμόθεος στους Κορίνθιους;
5 Όταν ο απόστολος Παύλος έγραψε την πρώτη επιστολή του στους Χριστιανούς της Κορίνθου, τους είπε ότι τους έστελνε τον Τιμόθεο, ο οποίος θα τους ‘υπενθύμιζε τις μεθόδους του [του Παύλου] σε σχέση με τον Χριστό Ιησού’. Μερικές μεταφράσεις αντί για τη λέξη ‘μεθόδους’, χρησιμοποιούν τη φράση «τρόπους ζωής», «τρόπος ζωής» ή «τον τρόπο που ζω». Ωστόσο το Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης του Καθηγητή Θάγερ δίνει την εξής ερμηνεία γι’ αυτό το εδάφιο: «Τις μεθόδους τις οποίες εγώ σαν διάκονος του Χριστού και απόστολος ακολουθώ στην εκπλήρωση της υπηρεσίας μου». Αφού ο Παύλος συμπληρώνει τη φράση με το, «καθώς διδάσκω πανταχού εν πάση εκκλησία», είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι τα σχόλιά του περιλαμβάνουν τη δραστήρια διακονία του και όχι απλώς την προσωπική Χριστιανική διαγωγή του.—1 Κορινθίους 4:17.
6. Γιατί η διακονία του Ιησού ήταν αποτελεσματική;
6 Η διακονία του Ιησού δε γινόταν στην τύχη. Κι αυτός επίσης χρησιμοποίησε μέθοδο στο κήρυγμά του. Για παράδειγμα, δίδαξε προσεκτικά τους αποστόλους του, και αργότερα τους 70 ευαγγελιστές, πώς να κηρύττουν αποτελεσματικά. Η δική του συνεχής χρήση παραβολών, ερωτήσεων και Γραφικών παραθέσεων ήταν παράδειγμα γι’ αυτούς. Και εξακολουθεί να είναι η καλύτερη μέθοδος σήμερα.—Λουκάς 9:1-6· 10:1-11.
7. Πώς μπορούμε να μεταδώσουμε το καλά νέα στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων;
7 Αφού η Χριστιανική διακονία είναι ζήτημα αιώνιας ζωής ή θανάτου, πώς μπορούμε να μεταδώσουμε τα καλά νέα στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων; Πώς μπορούμε να είμαστε ‘καθαροί από του αίματος πάντων’; Χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο υπηρεσίας, ο οποίος περιλαμβάνει, όπως δήλωσε ο απόστολος Παύλος, τη διακονία «κατ’ οίκους [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ]». Ένα Ισπανικό σχολιολόγιο πάνω στο εδάφιο Πράξεις 20:20 λέει: «Εδώ έχουμε τη μέθοδο κηρύγματος που ακολούθησε ο Παύλος στην Έφεσο».—Πράξεις 20:20-27.
Το Πρώτο Εμπόδιο
8, 9. (α) Ποιο είναι συχνά το πρώτο εμπόδιο στη διακονία; (β) Γιατί μπορούσε ο Ιησούς να μιλάει με θάρρος;
8 Πολύ συχνά το πρώτο εμπόδιο που χρειάζεται να ξεπεράσουμε στη διακονία είναι ο εαυτός μας. Μερικοί έχουν την τάση να νομίζουν ότι είναι άτολμοι, ανεπαρκείς και όχι αρκετά εκπαιδευμένοι για τους ανθρώπους που συναντούν. Αλλά πώς αισθανόταν ο Ιησούς; Μήπως είχε φοιτήσει σε ραββινικές σχολές μάθησης; Μήπως είχε ανώτερη εκπαίδευση; Κι όμως όταν κήρυττε, πώς αντιδρούσαν οι ίδιοι οι πατριώτες του; Ο Ματθαίος μάς λέει: «Εξεπλήττοντο και έλεγον· Πόθεν εις τούτον η σοφία αύτη και αι δυνάμεις;» Βέβαια, ο Ιησούς ήταν τέλειος, ήταν ο Γιος του Θεού. Αλλά οι μέθοδοί του ήταν επίσης πρακτικές για τους «αγράμματους» κυρίως μαθητές του οι οποίοι έπρεπε να τον μιμηθούν. Τι αντίδραση προκαλούσαν αυτοί, ακόμη και ανάμεσα στους θρησκευτικούς εχθρούς τους; «Θεωρούντες δε την παρρησίαν του Πέτρου και Ιωάννου, και πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται, εθαύμαζον και ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά του Ιησού».—Ματθαίος 13:54· Πράξεις 4:13.
9 Αλλά, από πού πήρε ο Ιησούς όλα αυτά τα πράγματα που δίδαξε; Γιατί ήταν τόσο πετυχημένος στη διακονία του; Μήπως, σαν τους σημερινούς κήρυκες της τηλεόρασης, χρησιμοποιούσε υπερβολικό συναίσθημα για να παρασύρει το ακροατήριό του; Όχι. Η βάση του Ιησού ήταν η απλότητα—μιλούσε τη γλώσσα του κοινού λαού, είχε πλήρη επίγνωση των πνευματικών αναγκών τους και, το πιο σπουδαίο απ’ όλα, ο Ιησούς γνώριζε ότι είχε την υποστήριξη του Πατέρα του. Αυτό το έκανε σαφές όταν ανάγγειλε τη διακονική αποστολή του στη συναγωγή στην πατρίδα του, τη Ναζαρέτ στη Γαλιλαία. Διάβασε από το ρόλο του προφήτη Ησαΐα: «Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, Διά τούτο με έχρισε, με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν. . . . Και ήρχισε να λέγη προς αυτούς ότι σήμερον επληρώθη η γραφή αύτη εις τα ώτα υμών».—Λουκάς 4:16-21.
10, 11. (α) Πώς πρέπει να αισθανόμαστε για τη διακονία μας; (β) Πώς απαντάει ο Παύλος;
10 Σήμερα έχουμε την ίδια υποστήριξη στη διακονία μας—τον Ιεχωβά Θεό, τον Κυρίαρχο του σύμπαντος. Κηρύττουμε το άγγελμά του, τη σοφία του. Βασιζόμαστε πάνω στο Λόγο του και τον χρησιμοποιούμε άφθονα στις συζητήσεις μας. Επιτρέπεται, συνεπώς, να έχουμε κάποιο συναίσθημα κατωτερότητας όταν κηρύττουμε ακόμη και σε καλύτερα μορφωμένους ή πλουσιότερους ανθρώπους;
11 Ο Παύλος απαντάει: «Πού ο σοφός; Πού ο γραμματεύς; πού ο συζητητής του αιώνος [του συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ] τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου; . . . Επειδή βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός, διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, διά να καταργήση τα όντα, διά να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού».—1 Κορινθίους 1:18-29.
12. Από τι πηγάζει η επιτυχία στη διακονία μας; (Ιακώβου 4:8)
12 Η επιτυχία στη διακονία δεν πηγάζει από τη μόρφωσή μας ή από την καταγωγή μας. Πηγάζει από το ίδιο το άγγελμα της Βασιλείας που χτυπάει κάποια ευαίσθητη χορδή στην καρδιά του ατόμου που έχει συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης. Ένας άλλος παράγοντας είναι η καλή θέληση του Θεού προς το άτομο εκείνο, γιατί ο Ιησούς είπε: «Ουδείς δύναται να έλθη προς εμέ, εάν δεν ελκύση αυτόν ο Πατήρ ο πέμψας με».—Ιωάννης 6:44.
13. (α) Πώς αντέδρασαν ο Παύλος και ο Βαρνάβας στην εναντίωση; (β) Πώς μπορούμε να έχουμε πάντοτε χαρά στη διακονία μας;
13 Επομένως, με το να εμπιστευόμαστε στην υποστήριξη του Θεού, μπορούμε να φέρουμε σε πέρας τη διακονία μας με πεποίθηση όπως ακριβώς έκανε και ο Παύλος και ο Βαρνάβας τον πρώτο αιώνα. Όταν κήρυξαν στο Ικόνιο, η διακονία τους προκάλεσε οξεία διάσταση γνώμης και κάποια εναντίωση. Μήπως αυτό τους έκανε να υποχωρήσουν; Η αφήγηση του Λουκά μας λέει: «Ικανόν λοιπόν καιρόν διέτριψαν λαλούντες μετά παρρησίας περί του Κυρίου, όστις εμαρτύρει εις τον λόγον της χάριτος αυτού, και έδιδε να γίνωνται σημεία και τέρατα διά των χειρών αυτών». Αν λάβουμε και εμείς μια θετική στάση απέναντι στους ανθρώπους στην περιοχή μας, και αφήσουμε τα αποτελέσματα στα χέρια του Ιεχωβά, η διακονία θα είναι πάντοτε χαρά, και όχι βάρος.—Πράξεις 14:1-3· Ιακώβου 1:2, 3.
Πώς Αντιδρούν οι Άνθρωποι
14. Πώς αντέδρασαν οι άνθρωποι στο κήρυγμα του Παύλου;
14 Στη διάρκεια του κηρύγματός τους, ούτε ο Ιησούς ούτε ο Παύλος έβρισκαν πάντοτε ευνοϊκή ανταπόκριση. Για παράδειγμα, πώς αντέδρασε το κοινό όταν ο Παύλος κήρυξε στην Αθήνα; Η αφήγηση μας λέει: «Τινές δε των Επικουρίων και των Στωικών φιλοσόφων συνήρχοντο εις λόγους μετ’ αυτού, και οι μεν έλεγον· Τι θέλει τάχα ο σπερμολόγος ούτος να είπη; οι δε· Ξένων θεών κήρυξ φαίνεται ότι είναι· διότι εκήρυττε προς αυτούς τον Ιησούν και την ανάστασιν. Και πιάσαντες αυτόν έφεραν εις τον Άρειον Πάγον, λέγοντες· Δυνάμεθα να μάθωμεν τις αύτη η νέα διδαχή, ήτις κηρύττεται υπό σου; διότι φέρεις εις τας ακοάς ημών παράδοξα τινά».—Πράξεις 17:18-20.
15. Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στη διακονία σας; Αλλά τι πρέπει να θυμόμαστε;
15 Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το άγγελμά μας και ο τρόπος με τον οποίο το παρουσιάζουν τα μέσα ενημέρωσης και οι εναντιούμενοι μπορούν να φαίνονται παράξενα στο σύγχρονο κοινό. Σαν αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι, προκατειλημμένοι από φήμες, κρίνουν από πριν το ζήτημα και μας απορρίπτουν χωρίς να μας ακούσουν. Άλλοι, όπως εκείνοι οι Αθηναίοι, δέχονται να ακούσουν περισσότερες πληροφορίες πριν αποφασίσουν. Βέβαια, όταν ακούσουν μπορεί ακόμη να χλευάζουν την ελπίδα της Βασιλείας σαν κάτι απίστευτο. Θυμηθείτε, ωστόσο, ότι αυτοί απορρίπτουν το Χριστό και το άγγελμά του, όχι εσάς.—Πράξεις 17:32-34· Ματθαίος 12:30.
Από Ξένοι, Φίλοι
16. (α) Πώς θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε όταν επισκέπτονται το σπίτι μας άγνωστοι; (β) Τι πρέπει να πετυχαίνει η εισαγωγή μας;
16 Πώς αισθάνεστε όταν έρχονται στο σπίτι σας άγνωστοι; Ποια ερωτήματα ίσως περνούν από το μυαλό σας; Πιθανόν να σκέφτεστε, Ποιοι είναι αυτοί; Τι θέλουν; Μήπως πρόκειται να μου δημιουργήσουν φασαρία; Όταν συστήνουμε τους εαυτούς μας σαν διακόνους στην πόρτα κάποιου, θα πρέπει να το θυμόμαστε αυτό. Γι’ αυτό η εισαγωγή μας θα πρέπει να τους καθησυχάζει πάνω στα ερωτήματα αυτά. Αλλά πώς; Τι υπέδειξε ο Ιησούς σαν εισαγωγή; Είπε: «Εισερχόμενοι δε εις την οικίαν χαιρετήσατε αυτήν. Και εάν μεν η οικία ήναι αξία, ας έλθη η ειρήνη σας επ’ αυτήν· αλλ’ εάν δεν ήναι αξία, η ειρήνη σας ας επιστρέψη εις εσάς».—Ματθαίος 10:12, 13.
17. Πώς μπορούμε να καθησυχάσουμε ένα άτομο με την εισαγωγή μας;
17 «Ας έλθη η ειρήνη σας επ’ αυτήν». Τι σημαίνει αυτό; Ότι στη διακονία μας ευχόμαστε να έρθει η ειρήνη μας πάνω σε κάθε άτομο και σπιτικό. Έτσι τα αρχικά μας λόγια πρέπει να δείχνουν ότι είμαστε φιλειρηνικοί διάκονοι του Θεού. Ακόμη και μέχρι σήμερα οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι χρησιμοποιούν τους χαιρετισμούς «Ειρήνη μαζί σου» ή «Ειρήνη» («Σαλόμ αλέικεν» ή «Σαλόμ» στα Εβραϊκά και «Ασαλάμ αλέικουμ» ή «Σαλάμ», στα Αραβικά). Βέβαια, ο χαιρετισμός μας θα διαφέρει από χώρα σε χώρα ανάλογα με τα έθιμα. Αλλά ο σκοπός είναι ο ίδιος. Να καθησυχάσουμε το άτομο ώστε αυτός ή αυτή να ακούσουν με προσοχή το άγγελμα της Βασιλείας. Λέγοντας πρώτα το όνομα σας, και ακόμη αναφέροντας το μέρος που ζείτε, ίσως βοηθήσει απ’ αυτή την άποψη. Αυτό θα δείξει ότι δεν έχετε τίποτα να κρύψετε. Ο σκοπός σας και η ειλικρίνειά σας είναι φανερά ώστε όλοι να τα βλέπουν. Έτσι κάνετε όπως συμβούλεψε ο Παύλος: «Φροντίστε ώστε η δημόσια συμπεριφορά σας να είναι πάνω από επίκριση. Όσο εξαρτάται από σας, να ζείτε ειρηνικά με όλους».—Ρωμαίους 12:17, 18, Φίλιπς.
18. Ποιον κανόνα πρέπει να τηρούμε πάντοτε στη διακονία μας;
18 Είτε είμαστε στη διακονία από σπίτι σε σπίτι είτε στο δρόμο, είμαστε σε δημόσια θέα. Η συζήτηση μας και η διαγωγή μας πρέπει πάντοτε να είναι τέτοια που να μη φέρνει όνειδος και να μη προσβάλλει. Ωστόσο, ενώ η παρουσίαση του αγγέλματος μας πρέπει να είναι ήρεμη και ειρηνική, δεν πρέπει να είναι απολογητική, σαν να προσπαθούμε να δικαιολογηθούμε. Δεν ντρεπόμαστε να είμαστε δημόσιοι διάκονοι του Θεού.—Μάρκος 8:38.
19, 20. (α) Πώς μπορεί να πλησιάσει κανείς στο δρόμο πιο επιφυλακτικά άτομα; (β) Γιατί ο Ιησούς ήταν αποτελεσματικός στην ανεπίσημη προσέγγιση των ανθρώπων;
19 Σε μερικά έθνη οι άνθρωποι είναι πιο επιφυλακτικοί και συντηρητικοί. Μερικοί ενοχλούνται όταν τους πλησιάζει κανείς στο δρόμο δείχνοντάς τους τα περιοδικά. Αν συμβαίνει αυτό, γιατί να μη χρησιμοποιήσετε μια πιο διακριτική μέθοδο για να τους πλησιάσετε; Μπορεί κανείς με διακριτικότητα να ανοίξει συζήτηση με ένα άτομο που δεν είναι βιαστικό και κατόπιν να παρουσιάσει τα Βιβλικά έντυπα με ένα φυσικό τρόπο.
20 Ο Ιησούς ήταν ασφαλώς επιδέξιος σ’ έναν παρόμοιο τρόπο κηρύγματος. Αφού οι Ιουδαίοι περιφρονούσαν συνήθως τους Σαμαρείτες και τις γυναίκες, ο Ιησούς ήταν διακριτικός όταν πλησίασε την ανήθικη Σαμαρείτισσα γυναίκα στην πηγή του Ιακώβ. Η συνομιλία του είναι ένα υπόδειγμα για ανεπίσημη μαρτυρία και για μαρτυρία στο δρόμο. Είναι επίσης ένα έξοχο παράδειγμα συμπονετικής και εποικοδομητικής διδασκαλίας.—Ιωάννης 4:5-30.
21. Ποιος άλλος ζωτικός παράγοντας φαίνεται στη διακονία του Παύλου;
21 Και άλλος ένας ακόμη ζωτικός παράγοντας πρέπει να ληφθεί υπόψη καθώς παρουσιάζουμε τα καλά νέα της Βασιλείας. Ο Παύλος ήταν αριστοτέχνης σ’ αυτόν. Προσέξτε αν μπορείτε να τον αναγνωρίσετε από μερικές από τις εισαγωγές του που βρίσκονται στις Πράξεις 13:16-20· 17:22 και 22:1-3. Σημειώστε ότι σε κάθε μια περίπτωση προσπαθούσε να βρει κοινό έδαφος με το ακροατήριο του. Προσαρμοζόταν μαζί τους και με το παρελθόν τους. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τουλάχιστον άκουγαν έστω κι αν δεν συμφωνούσαν μαζί του. Με όμοιο τρόπο η εισαγωγή μας μπορεί να ελκύσει την ανθρώπινη ευαισθησία, το σημείο ταυτότητας ανάμεσα σε μας και τον οικοδεσπότη. Ίσως να παρατηρήσετε ότι υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, και ίσως να είστε και σεις, επίσης, ένας γονέας. Τότε έχετε κοινά πράγματα, μια φιλική βάση. Έχετε ένα σημείο για να συζητήσετε που μπορεί να οδηγήσει στο άγγελμα της Βασιλείας!—Ματθαίος 18:1-6.
22. Ποια ερωτήματα απαιτούν τώρα απάντηση;
22 Αλλ’ αυτές οι υποδείξεις είναι μόνο η αρχή. Τι περαιτέρω βήματα χρειάζονται για να παραχθεί, τελικά, άλλος ένας μαθητής; Τι άλλο χρειάζεται για να βοηθήσουμε ακόμη έναν να έρθει σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού; Τι ιδιότητες θα κάνουν τη διακονία σας πιο αποτελεσματική;
Πώς Θα Απαντούσατε;
◻ Ποιοι είναι μερικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο στο να δεχτεί ένα άτομο το άγγελμα της Βασιλείας;
◻ Πώς η διστακτικότητα και η δειλία στη διακονία μπορούν να υπερνικηθούν;
◻ Ποιος πρέπει να είναι ο στόχος των εισαγωγών μας στην υπηρεσία αγρού;
◻ Πώς μπορεί το παράδειγμα του Ιησού και του Παύλου να μας βοηθήσει όταν πλησιάζουμε τους ανθρώπους;
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ο Ιησούς δίδαξε στους μαθητές του αποτελεσματικές μεθόδους για τη διακονία
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Ποια ερωτήματα έρχονται στο νου όταν κάποιος ξένος έρθει στην πόρτα σας;