Το εδάφιον Πράξεις 16:4 αναφέρεται στις κινήσεις του αποστόλου Παύλου και του συντρόφου του Σίλα (μέλους του κυβερνώντος σώματος), και λέγει: «Ως δε διήρχοντο τας πόλεις [της Μικράς Ασίας], παρέδιδον εις αυτούς διαταγάς να φυλάττωσι τα δόγματα τα εγκεκριμένα υπό των αποστόλων και των πρεσβυτέρων των εν Ιερουσαλήμ.» Το γεγονός ότι αυτοί οι «πρεσβύτεροι» συνειργάζοντο με τους αποστόλους και αποτελούσαν μέρος του Χριστιανικού κυβερνώντος σώματος καθιστά βέβαιον ότι αυτοί ήσαν επισήμως «πρεσβύτεροι.»

26. Στο τελικό ταξίδι του στην Ιερουσαλήμ, με ποιους είχε ο Παύλος αποχαιρετιστήριο συνάθροισι στη Μίλητο, και τι δείχνουν τα εδάφια Πράξεις 21:17, 18 όσον αφορά τη συγκρότησι της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ;

²⁶ Έτη αργότερα ο απόστολος Παύλος έκαμε το τελικό του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ. Σταμάτησε στον λιμένα της Μιλήτου και ήλθε σ’ επαφή με την πλησίον εκκλησία της Εφέσου της Μικράς Ασίας. Μήπως έστειλε να καλέση όλη την εκκλησία της Εφέσου να έλθουν για να έχη μια αποχαιρετιστήριο επίσκεψι μαζί τους; Ιδού τι λέγουν οι Πράξεις 20:17: «Πέμψας δε από της Μιλήτου εις Έφεσον, προσεκάλεσε τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας.» Ώστε η εκκλησία στην Έφεσο είχε τους επισήμους «πρεσβυτέρους» της. Οι Πράξεις 21:17,18 μας υπενθυμίζουν ότι η εκκλησία της Ιερουσαλήμ επίσης είχε τέτοιους επισήμους, διότι εκεί διαβάζομε αυτό που έγραψε ο Ιατρός Λουκάς: «Και αφού ήλθομεν εις Ιεροσόλυμα, μετά χαράς εδέχθησαν ημάς οι αδελφοί. Την δε ακόλουθον ημέραν υπήγεν ο Παύλος μεθ’ ημών προς τον Ιάκωβον, και ήλθον πάντες οι πρεσβύτεροι.» Ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού Χριστού, ήταν επίσης ένας από εκείνους τους «πρεσβυτέρους.» Στην επιστολή προς Γαλάτας 2:9 ο Παύλος ομιλεί για τον Ιάκωβο ως ένα πνευματικόν στύλον, λέγοντας: «Ιάκωβος και Κηφάς (Πέτρος) και Ιωάννης, οι θεωρούμενοι ότι είναι στύλοι, δεξιάς έδωκαν κοινωνίας εις εμέ και εις τον Βαρνάβαν.»

27. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Τιμόθεον 5:17, ποιοι έπρεπε ν’ αναγνωρίζωνται άξιοι διπλής τιμής, και γιατί, και οι προσευχές τίνων ήσαν ιδιαιτέρως ωφέλιμες;

²⁷ Ο απόστολος Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο, γύρω στα έτη 61 έως 64 μετά Χριστόν, τις εξής οδηγίες που δίδουν μαρτυρία για την επίσημη θέσι ενός «πρεσβυτέρου» της εκκλησίας: «Οι καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιώνωνται διπλής τιμής· μάλιστα όσοι κοπιάζουν εις λόγον και διδασκαλίαν.» (1 Τιμ. 5:17) Έτσι αυτοί οι «πρεσβύτεροι» προήδρευαν επισήμως στην εκκλησία και εργάζονταν στο να μιλούν και να διδάσκουν τη Βίβλο. Σύμφωνα με το εδάφιον Ιάκωβος 5:14 οι προσευχές τέτοιων πρεσβυτέρων ήσαν ειδικά ωφέλιμες.

Γάμοι Ομοφυλοφίλων

◆ Μερικές εκκλησίες, περιφρονώντας τη θεία καταδίκη της ομοφυλοφιλίας που αναφέρει η Βίβλος, τελούν γάμους ομοφυλοφίλων. Σε μια Μεθοδιστική εκκλησία στο Σαν Φρανσίσκο έλαβε χώρα τον Μάρτιο μια γαμήλιος τελετή δύο αρρένων ομοφυλοφίλων που αντήλλαξαν δακτυλίδια. Στην άλλη άκρη της χώρας, στην πόλι της Νέας Υόρκης, έλαβε χώραν τον Απρίλιο ένας άλλος γάμος ομοφυλοφίλων μεταξύ δύο γυναικών. Έγινε σε μια εκκλησία ομοφυλοφίλων και ετελέσθη από έναν ομοφυλόφιλο κληρικό.