Εκφράζετε Εκτίμησι για Καλωσύνες;

Η ΚΑΛΩΣΥΝΗ είναι μια ιδιότης που θερμαίνει την καρδιά. Ο Δημιουργός μάς έπλασε έτσι ώστε να θέλωμε να επιδείξωμε καλωσύνη, η οποία πραγματικά είναι μια μορφή αγάπης. Ότι έτσι πρέπει να είναι, αυτό είναι εύκολο να νοηθή από τα λόγια του Ιησού: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.»—Πράξ. 20:35.

Μολονότι αυτό αληθεύει, συχνά δεν επιδεικνύεται καλωσύνη. Αναμφιβόλως, ένας λόγος γι’ αυτό είναι το ότι η καλωσύνη πολύ σπάνια εκτιμάται. Όπως διατυπώνεται από μια παλιά Γερμανική παροιμία, «Αχαριστία είναι η πληρωμή του κόσμου.» Ένας δε Άγγλος συγγραφεύς είπε κάποτε: «Τα κτήνη αφήνουν την αχαριστία στον άνθρωπο.» Ναι, κατά κανόνα, ο παλιός αυτός κόσμος είναι ψυχρός, αχάριστος, μη εκτιμώντας την καλωσύνη.

Πραγματικά, ο κόσμος φαίνεται ότι γίνεται ολοένα περισσότερο τέτοιος. Εν τούτοις, αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσση λόγω της θεοπνεύστου προφητείας: «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι . . . αχάριστοι.» Ιδιαίτερα οι άνθρωποι είναι αχάριστοι στον Θεό τον Πλάστη των. Πολύ λίγο σκέπτονται τις πολλές καλωσύνες, που λαμβάνουν κάθε μέρα από Αυτόν ως τον Δοτήρα ‘παντός αγαθού και τελείου δώρου’. Πόσο υστερούν στο να ευχαριστούν «πάντοτε υπέρ πάντων»; Μη εκτιμώντας τις καλωσύνες του Θεού σ’ αυτούς, πολλοί γονείς είναι χαλαροί στο να διδάξουν τα τέκνα των να εκτιμούν την καλωσύνη. Ως αποτέλεσμα τούτου, βλέπομε ένα μεγάλο ποσοστό της νεωτέρας γενεάς ν’ αναπτύσσεται χωρίς να αισθάνεται καμμιά υποχρέωσι να εκφράση εκτίμησι για καλωσύνες που ελήφθησαν από τους γονείς των και άλλους.—2 Τιμ. 3:1, 2· Ιάκ. 1:17· Εφεσ. 5:20.

Πολύ πιθανώς κάποιος με αγαθές διαθέσεις άνθρωπος απεθαρρύνθη επειδή οι εκδηλώσεις καλωσύνης του ή δεν εξετιμήθησαν ή έτυχαν ιδιοτελούς εκμεταλλεύσεως. Ειδικά συμβαίνει αυτό στη συζυγική σχέσι, όπου συχνά ο πιο γενναιόδωρος αναμένεται να εξακολουθήση να δίνη ενώ υπάρχει εκδήλωσις μικρής εκτιμήσεως από μέρους του άλλου. Αλλ’ ας ενθυμούνται αυτοί τη συμβουλή του Ιησού να ‘κάνουν το καλό χωρίς να ελπίζουν σε μηδεμία ανταπόδοσι, και θα είναι υιοί του Υψίστου, διότι αυτός είναι αγαθός και στους αχαρίστους.’ Φυσικά, το γεγονός ότι ο Ιησούς μάς συνεβούλευσε να κάνωμε τα καλό στους αχαρίστους δεν δικαιολογεί ούτε συγχωρεί εκείνους που είναι αχάριστοι.—Λουκ. 6:35.

Ως ένας ειλικρινής φίλος της δικαιοσύνης θα πρέπει να προσέχετε και στις δύο απόψεις. Αφ’ ενός θα πρέπει να δείξετε καλωσύνη οποτεδήποτε έχετε την ευκαιρία να το πράξετε και αφ’ ετέρου θα πρέπει να εκφράσετε εκτίμησι για καλωσύνες που ελάβατε. Εδώ, επίσης, εφαρμόζεται ο «χρυσούς κανών»: «Καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.»—Λουκ. 6:31.

Πιθανώς ο απλούστερος τρόπος εκφράσεως εκτιμήσεως για μια καλωσύνη που σας επεδείχθη είναι το να εκφράζετε ή, ανάλογα με την περίστασι, να γράφετε λίγα λόγια ευχαριστίας. Τα λόγια εκτιμήσεως σχεδόν δεν στοιχίζουν τίποτε, κι ωστόσο τι χαρά φέρνουν σ’ εκείνον που τα λαμβάνει! Γιατί; Διότι δείχνετε ότι εκτιμάτε την καλωσύνη που λαμβάνετε. Εκείνος, που έκαμε την καλωσύνη, γνωρίζει ότι άξιζε να σας δείξη καλωσύνη. Θα μπορούσε να λεχθή ότι κι ο Δημιουργός αισθάνθηκε το ίδιο για τις καλωσύνες που επέδειξε στον Αδάμ και στην Εύα. Ήθελε να έχη μια διαβεβαίωσι απ’ αυτούς ότι εκτιμούσαν αυτές τις καλωσύνες και γι’ αυτό τους εζήτησε υπακοή σ’ ένα απλό ζήτημα μόνο: να μη φάγουν τον καρπό ενός ωρισμένου δένδρου. Με την παρακοή τους κατέδειξαν ότι εστερούντο εκτιμήσεως των αγαθοτήτων του Θεού, και γι’ αυτό δεν τους επετράπη πια να τις απολαύσουν.—Γέν. 2:17· 3:19.

Ναι, ένα άτομο, που αμελεί να εκφράση εκτίμησι, προδίδει ένα μέτρον ιδιοτελείας κι εγείρει ένα ερώτημα περί του αν ήταν άξιο της καλωσύνης. Θέτει τον εαυτό του στην ίδια θέσι με τους εννέα από τους δέκα λεπρούς, που εθεράπευσε κάποτε ο Ιησούς κι από τους οποίους μόνο ένας εξετίμησε επαρκώς την καλωσύνη ώστε να επιστρέψη αμέσως και να εκφράση ευχαριστίες. «Και έπεσε κατά πρόσωπον εις τους πόδας αυτού [του Ιησού], ευχαριστών αυτόν.» Αυτό έκαμε τον Ιησούν να ρωτήση: «Δεν εκαθαρίσθησαν οι δέκα; οι δε εννέα που είναι;» Εστερούντο εκτιμήσεως της καλωσύνης.—Λουκ. 17:14-18.

Όχι ότι η εκτίμησις καλωσύνης περιορίζεται σε λέξεις μόνο. Όχι, διόλου! Κι εδώ, επίσης, κατάλληλη είναι η Γραφική συμβουλή: «Μη αγαπώμεν με λόγον [μόνον], μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν.» Μπορείτε να δείξετε εκτίμησι για καλωσύνες, που ελήφθησαν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τις δέχεσθε και τις χρησιμοποιείτε. Μια μεγάλη βοήθεια σ’ αυτό το ζήτημα είναι η μετριοφροσύνη.—1 Ιωάν. 3:18.

Και πάλι, μπορείτε να δείξετε εκτίμησι για καλωσύνες, που ελήφθησαν, ανταποδίδοντας με κάποιον τρόπο. Υπάρχουν πάντοτε τόσο πολλοί μικροί τρόποι του να είσθε εξυπηρετικοί, με τους οποίους μπορείτε να δείχνετε εκτίμησι για φιλοξενία την οποία σας έδειξαν. Κατά καιρούς μπορεί αυτό να σημαίνη την προσφορά σας για υποβοήθησι σε έξοδα, και μάλιστα με ειλικρίνεια.

Συχνά η καλωσύνη συνίσταται στον δανεισμό ενός βιβλίου, ενός κηπουρικού εργαλείου ή μερικών μαγειρικών σκευών. Εδώ μπορείτε να δείξετε εκτίμησι της καλωσύνης με διαφόρους τρόπους: με το να είσθε πρόθυμοι να δανείσετε κάτι που έχετε και το οποίον ο άλλος μπορεί να χρειάζεται· επίσης, με το να χρησιμοποιήσετε προσεκτικά ό,τι δανεισθήκατε και να το επιστρέφετε γρήγορα.

Εν τούτοις, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου η εκτίμησις μιας καλωσύνης υπαγορεύει το να μη την δεχθήτε, όπως όταν οι φίλοι σας προβαίνουν σ’ εκδηλώσεις πέραν των δυνάμεων των. Έτσι, η Γραφή λέγει ότι σε μια περίπτωσι ο Βασιλεύς Δαβίδ εξέφρασε επιθυμία για νερό από μια ωρισμένη πηγή. Ακούοντας αυτό τρεις από τους φίλους του ερριψοκινδύνευσαν τη ζωή τους διαβαίνοντας τις γραμμές του εχθρού για να του φέρουν το ποθούμενο νερό. Το ήπιε ο Δαβίδ εκείνο το νερό; Όχι, δεν το ήπιε, διότι είχε ληφθή με πολύ υψηλό τίμημα. Θα ήταν σαν να έπινε το αίμα τους, και γι’ αυτό το προσέφερε στον Ιεχωβά, εκχύνοντάς το ως θυσίαν πόσεως σ’ Αυτόν. Το να έπινε το νερό όχι μόνο θα έδειχνε έλλειψι σεβασμού στον νόμο του Θεού περί ιερότητος του αίματος, αλλά και θα προέδιδε αδιαφορία για τη ζωή των φίλων του, σαν να άξιζε έναν τέτοιο κίνδυνο μια απλή πόσις νερού.—1 Χρον. 11:17-19.

Οι ανωτέρω είναι μόνο λίγοι από τους τρόπους, με τους οποίους μπορείτε να δείξετε εκτίμησι για καλωσύνες που ελάβατε. Κάνοντας τούτο, φέρνετε χαρά σ’ εκείνους που δείχνουν καλωσύνη και ωφελείσθε με το να μη γίνεσθε σκληροί και ιδιοτελείς, αυτό δε εφαρμόζεται σε όλες τις καλωσύνες, είτε από τον Θεό ελήφθησαν αυτές είτε από συνανθρώπους σας.