ασυνήθως μεγάλη περιοχή τον εγκεφάλου διατηρείται για να ελέγχη τις εκφράσεις του προσώπου, ιδιαίτερα τον στόματος, της γλώσσης και των χειλιών. Η ομιλία βοηθεί τον εγκέφαλο να αποθηκεύη πολλές πληροφορίες μ’ ένα συμπαγή τρόπο. Οι λέξεις είναι «κωδικοποιημένες» πληροφορίες. Σκεφθήτε όλες τις έννοιες, και τους συνδυασμούς που έρχονται στο μυαλό σας με τη λέξι «σπίτι.»

Ως εκ τούτου, αναπτύσσοντας τη χρήσι της γλώσσης μας αναπτύσσομε τη διάνοιά μας. Η χρήσις ορθής ομιλίας, εκφραστικών λέξεων, η αποφυγή χυδαιότητος και αισχρότητος, οικοδομεί τη «βιβλιοθήκη» της μνήμης για ωφέλιμη χρήσι.—Εφεσ. 4:29· Κολ. 3:8, 9.

Μεγάλη σπουδαιότητα για την ανάπτυξι της διανοίας μας έχει η στάσις μας. Επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τα πράγματα που βάζαμε στη διαρκή μνήμη μας. Αν αγαπούμε αποκλειστικά τα πράγματα που απλώς ευχαριστούν τη διάνοια, δεν θα αναπτυχθούμε ίσως ποτέ πέρα από το διανοητικό επίπεδο ενός δωδεκάχρονου παιδιού. Δεν θα έχωμε στη μνήμη μας τα πράγματα που η διάνοιά μας χρειάζεται για να τα συγκεντρώση ώστε να φθάση σε σοβαρά συμπεράσματα για σπουδαία ζητήματα της ζωής. Αν συγκεντρώνωμε την αγάπη μας και την προσοχή μας σε επουσιώδη ή εξευτελιστικά πράγματα, η μνήμη μας θα γεμίση με «σκύβαλα,» και μόνο σκύβαλα θα παίρνωμε από αυτήν.

Η επανάληψις καλής ή κακής ομιλίας ή πράξεων αναπτύσσει στο άτομο ένα «πνεύμα» ή κυριαρχούσα διανοητική τάσι προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνσι. Αλλ’ ακόμη κι αν έχωμε αφήσει αχρησιμοποίητη τη διάνοιά μας ή έχωμε ασχοληθή με εσφαλμένα πράγματα σε μεγάλο βαθμό, δεν πρέπει ν’ απελπιζώμεθα. Δεν είναι πολύ αργά για ν’ αρχίσωμε την ανόρθωσι, άσχετα με την ηλικία μας. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι μπορείτε «να ανανεώνησθε εις το πνεύμα του νοός σας [η κυριαρχούσα στάσι που υποκινεί τον νου σύμφωνα με τη Διάστιχο Μετάφρασι] και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον [νέαν προσωπικότητα].» (Εφεσ. 4:23, 24) Ειλικρινής μελέτη του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, θα μας βοηθήση να λάβωμε υποβοήθησι από τον Θεό. Το να κάνωμε συλλογισμούς και να εργαζώμεθα πάνω στα πράγματα που μαθαίνομε θα υποκινήση τη διάνοιά μας σε δραστηριότητα και θα της δώση δύναμι, ευτυχία και πραγματικό σκοπό στη ζωή.

Αυτό δείχνει αναπόφευκτα ένα χαρακτηριστικό της διανοίας, του οποίου τη λειτουργία δεν μπορούν να παρατηρήσουν οι επιστήμονες καθώς μελετούν τον εγκέφαλο, αλλά πολλοί αναγνωρίζουν ότι υπάρχει. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι η ικανότης για πνευματικότητα, η ανάγκη για μια στενή σχέσι με τον Θεό. Πράγματι, η διάνοια έχει πλασθή με αυτή την ικανότητα. (Γέν. 1:26) Όλοι οι άνθρωποι έχουν την επιθυμία της λατρείας, γι’ αυτό ακόμη και οι προσπάθειες των αθεϊστικών κυβερνήσεων δεν μπορούν να την καταπνίξουν τελείως. Αν αυτή η ικανότης ή η ανάγκη δεν ικανοποιηθή, ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος. Ο Ιησούς Χριστός επανέλαβε τα λόγια του Θεού στον αρχαίο Ισραήλ: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος του Ιεχωβά,» και, «Θέλεις προσκυνήσει Ιεχωβά τον Θεόν σου και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει.»—Ματθ. 4:4· Λουκ. 4:8· Δευτ. 6:13· 8:3· 10:20, ΜΝΚ.

Έτσι, η διάνοια που δεν λαμβάνει πνευματικά πράγματα, δεν λειτουργεί σε πλήρη αρμονία με τον τρόπο που έγινε για να λειτουργή. Η ακατάλληλη λειτουργία της διανοίας, με τη σειρά της, επιδρά σε ολόκληρο το άτομο, με καταστρεπτικά αποτελέσματα. (Ιακ. 1:13-15) Αλλά μπορούμε ν’ αλλάξωμε τη διάνοιά μας, ώστε να εργάζεται με τον τρόπο που την σχεδίασε ο Κατασκευαστής της. (Ρωμ. 12:2) Βρίσκομε μεγάλη ικανοποίησι στη ζωή όταν ενεργούμε έτσι.

Τώρα, Πόσο Αξίζετε;

◆ Τα ανόργανα συστατικά ενός ατόμου που ζυγίζει 150 πάουντς (68 κιλά) αξίζουν τώρα περίπου 5 δολλάρια και 60 σεντς, σύμφωνα με τον Δρα Ντόναλντ Τ. Φόρμαν του Βορειοδυτικού Πανεπιστημίου. Το 1969 η αξία τους ήταν τρισήμισυ δολλάρια. Και το 1936, απλώς 98 σεντς. Ο δόκτωρ σημειώνει, όμως, ότι ο πληθωρισμός, και όχι η έλλειψις οποιουδήποτε από τα στοιχεία του σώματος, είναι η αιτία για την αύξησι.