Αποδειχθήτε ένας Πιστός Υπήκοος του Βασιλέως Χριστού

Πολλοί αποβλέπουν στον Χριστό ως Λυτρωτή των αλλά λησμονούν ότι είναι επίσης Βασιλεύς. Τι σημαίνει αυτό για σάς;

ΕΙΤΕ είσθε ένας από τα 900 εκατομμύρια άτομα επάνω στη γη, που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί είτε όχι, το ζήτημα της πιστότητος στον Χριστό Βασιλέα είναι πάντοτε ένα ζήτημα που είναι άξιο της πιο σοβαρής και επειγούσης σκέψεως από μέρους σας. Γιατί;

Διότι η βασιλεία του Χριστού είναι μία «κυβέρνησις» ή, όπως ο απόστολος Παύλος την αποκαλεί, «οικονομία» για να «συγκεφαλαίωση τα πάντα εν τω Χριστώ, και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης.» (Εφεσ. 1:10) Επιπροσθέτως, αντιμετωπίζομε το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνησις, από την ουρανία πρωτεύουσά της, ανεκοίνωσε απροκαλύπτως το σκοπό της να ελέγχη και να ασκή βασιλική διοίκησι επάνω σε κάθε τετραγωνικό μέτρο από τα 510.101.235 τετραγωνικά χιλιόμετρα της επιφανείας της γης. (Ψαλμ. 2:6, 8, 9) Αυτό, φυσικά, περιλαμβάνει, τη χώρα και την περιοχή στην οποία κατοικείτε.

Αναμένετε σεις μήπως ότι οποιοδήποτε από τα σημερινά έθνη, εντός ή εκτός της λεγομένης «Ατομικής Λέσχης», θα δεχθή ειρηνικά μια τέτοια Βασιλική διακυβέρνησι; Μήπως, εξ άλλου, μας οδηγεί η Βίβλος να πιστεύσωμε ότι οι θρησκευτικές οργανώσεις του «Χριστιανικού κόσμου» θα πείσουν οποιοδήποτε έθνος να την δεχθή; Όχι, αλλά μας λέγει ότι όλοι «θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων.»​—Αποκάλ. 17:14· 16:14-16· 19:11-18.

Το ζήτημα είναι, Μπορείτε, εκτός από τις ενέργειες των εθνών, σεις προσωπικώς και ατομικώς να υποταχθήτε στην εξουσία αυτού του επικειμένου Παγκοσμίου Άρχοντος; Μπορείτε ν’ αποδειχθήτε πιστός υπήκοος άξιος ζωής κάτω από τη διακυβέρνησί του; Αν ναι, πώς;

ΠΟΛΙΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΟΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

Σ’ αυτούς τους ταραχώδεις καιρούς χιλιάδες άτομα υπερπηδούν τρομερούς φραγμούς, διακινδυνεύοντας ακόμη και τη ζωή τους, για να εξασφαλίσουν είσοδο σε άλλα έθνη. Κατά κανόνα, επιζητούν πιο ευνοϊκές συνθήκες ζωής ή μεγαλύτερη σταθερότητα και ασφάλεια μέσα σ’ ένα πολιτικώς αναστατωμένο κόσμο. Ίσως εκτιμάτε την προσπάθεια που περιλαμάνει η μετάβασις και απόκτησις δικαιώματος παραμονής σε μια νέα χώρα. Εν τούτοις, για ν’ αποδειχθήτε ένας πιστός υπήκοος του Βασιλέως Χριστού δεν απαιτείται να μετοικήσετε από το μέρος που ζήτε ή να αποβάλετε την ιθαγένεια που τώρα έχετε. Ωστόσο, πρέπει να λάβη χώρα στη ζωή σας μια ακόμη μεγαλύτερη αλλαγή για ν’ αποκτήσετε τα προσόντα του υπηκόου του, μια αλλαγή που θα προέλθη από ένα πολύ υψηλότερο ελατήριο παρά από μια απλή οικονομική ή πολιτική ασφάλεια. Ποια είναι η αλλαγή;

Ένας πιστός υπήκοος της βασιλείας του Χριστού πρέπει να λάβη μια πορεία ομοία με την πορεία των ανθρώπων της προ-Χριστιανικής εποχής, όπως ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ, οι οποίοι, αν και δεν είχαν λάβει τις επαγγελίες της Βασιλείας στη διάρκεια της ζωής των, ‘μακρόθεν είδον αυτάς, και επείσθησαν, και ενεκολπώθησαν, και ωμολόγησαν ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επί της γης’. (Εβρ. 11:13) Έδειξαν με αυτό ότι η πίστις των, οι ελπίδες των και η εμπιστοσύνη των εστηρίζοντο μόνο στη μελλοντική βασιλεία και όχι στα πολιτικά έθνη, μέσα στα σύνορα των οποίων διέμεναν.

Οι επαγγελίες της Βασιλείας άρχισαν πρώτα να γίνωνται αντιληπτές, όταν ο Χριστός Ιησούς ανεστήθη στον ουρανό. Την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. εξέχεε άγιο πνεύμα επάνω σ’ εκείνους τους παρόντας πιστούς, που ήσαν στη γραμμή για να γίνουν συγκληρονόμοι μαζί μ’ αυτόν στη βασιλεία του. Έτσι άρχισε να κυβερνά ως βασιλεύς προς αυτούς. Γι’ αυτό, ο απόστολος στις ημέρες του μπορούσε να πη ότι ο Θεός «ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του σκότους, και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού.» (Κολ. 1:13) Ο Θεός τούς εξέλεξε για να είναι κληρονόμοι μαζί με τον Υιόν του στην ουρανία βασιλεία. Μολονότι αυτοί οι Χριστιανοί συνέχισαν να είναι πλήρεις σεβασμού και νομοταγείς πολίται μέσα στα έθνη που διέμεναν, η Βιβλική αφήγησις δείχνει ότι μετέφεραν την υποταγή τους από την κοσμική κυβέρνησι στον κεχρισμένο Βασιλέα του Θεού.

Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι η κυβέρνησις της Βασιλείας του Χριστού είχε εγκαθιδρυθή επάνω σε όλη τη γη και στα έθνη της το έτος 33 μ.Χ. Πολλά έτη μετά την έκχυσι του αγίου πνεύματος την Πεντηκοστή ο απόστολος Παύλος έγραψε σχετικά με την ανάληψι του Χριστού: «Αυτός αφού προσέφερε μίαν θυσίαν υπέρ αμαρτιών, εκάθισε διαπαντός εν δεξιά του Θεού, προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.» (Εβρ. 10:12, 13) Ο Θεός δεν επρόκειτο να δώση στον Υιόν του την εντολή, «Κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου», προτού έλθη ‘ο καιρός του τέλους’, ο οποίος έχει προλεχθή και στον οποίο ζούμε εμείς τώρα. Αυτό θα εσημείωνε την ανάληψι από τον Χριστό πλήρους Βασιλικής δυνάμεως.​—Ψαλμ. 110:1, 2· Ματθ. 25:31-33· Αποκάλ. 12:7-12.

Σήμερα, η εθνικιστική υπερηφάνεια καθίσταται γοργά μια από τις πιο αποφασιστικές δυνάμεις επάνω στη γη, κάνοντας εκείνους που κατέχονται από αυτήν να αισθάνωνται ότι είναι διαφορετικοί ή ακόμη και ανώτεροι από άλλα άτομα τα οποία δεν αποτελούν μέρος του ιδικού των κοσμικού έθνους. Ως ένας πιστός υπήκοος του Χριστού Βασιλέως, μπορείτε να συμμερισθήτε μια τέτοια στάσι; Το να ενεργήσετε έτσι θ’ απεδείκνυε ότι δεν έχει λάβει χώρα στη ζωή σας η απαιτουμένη αλλαγή. Θα εσήμαινε ότι δεν βλέπετε ασφαλώς τα πράγματα όπως τα βλέπει ο Ιησούς.​—Παραβάλετε με εδάφια Εφεσίους 2:11-18.

Σε μια επιστολή προς τη Χριστιανική εκκλησία στους Φιλίππους, ο απόστολος Παύλος ετόνισε αυτό το γεγονός. Μολονότι οι άνθρωποι αυτής της αποικίας στη Μακεδονία υπερηφανεύοντο γενικά για το ότι κατείχαν τη Ρωμαϊκή υπηκοότητα, ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς αδελφούς του εκεί: «Το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα, τον Κύριον Ιησούν Χριστόν.» Επίσης, ο Παύλος έγραψε στην Έφεσο σ’ εκείνους οι οποίοι είχαν μεταφέρει την υποταγή τους στον Χριστό Βασιλέα: «Άρα λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού.»​—Φιλιππησ. 3:20· Εφεσ. 2:19.

Πραγματικά, οι Γραφές δείχνουν ότι αυτό το ουράνιο πολίτευμα περιορίζεται σε 144.000 άτομα ‘ηγορασμένα από της γης’. (Αποκάλ. 14:1-4) Εν τούτοις, προσφέρεται η ευκαιρία σε όλα τα άτομα στη γη, που έχουν δίκαιες διαθέσεις, να κερδίσουν τη θέσι των επιγείων υπηκόων της ουρανίας αυτής κυβερνήσεως. Κατάλληλα αποκαλούνται «υπήκοοι» εφόσον οφείλουν την υποταγή τους σ’ ένα μονάρχη και λαμβάνουν την προστασία και τις ευλογίες του, αλλά δεν συμμετέχουν στη βασιλική του εξουσία.​—Αποκάλ. 7:9, 10.

Χιλιάδες άτομα σ’ όλο τον κόσμο σήμερα επωφελούνται απ’ αυτή την ευκαιρία ως αποτέλεσμα του ότι ακούουν τα αγαθά νέα για την κυβέρνησι της Βασιλείας του Χριστού. Ένθερμα επιθυμούν ν’ αναλάβη αυτός τον έλεγχο όλης της γης, αφού η υπόσχεσις είναι ότι «εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη. Και θέλει κατακυριεύει από θαλάσσης έως θαλάσσης, και από του ποταμού έως των περάτων της γης.»​—Ψαλμ. 72:7, 8.

ΑΠΟΚΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ

Σε πολλές χώρες ένας ξένος κάτοικος, ο οποίος επιθυμεί ν’ αποκτήση το πλήρες νομικό δικαίωμα του πολίτου ή υπηκόου, πρέπει πρώτα να υποβάλη μια «Δήλωσιν Προθέσεως». Έτσι γίνεται ένας «δηλών», και συνήθως το έθνος τού χορηγεί την προστασία του εφ’ όσον κατοικεί μέσα στα σύνορα αυτού του έθνους. Ωστόσο, για ν’ αποκτήση τελικά τα πλήρη δικαιώματα του πολίτου οφείλει ν’ αποδείξη ότι είναι νομοταγής. Εν τούτοις, είναι πιθανόν η χώρα της γεννήσεώς του, να θεωρήση τη «δήλωσί» του ως παραίτησί του από την αρχική ιθαγένεια και, ενώ δεν έχει ακόμη αποκτήσει πλήρη πολιτικά δικαιώματα στη νέα χώρα, μπορεί να θεωρηθή τώρα ως άτομο, που δεν ανήκει σε χώρα ως «άνθρωπος χωρίς πατρίδα.» Αν απαμακρυνθή από τα σύνορα της νέας του χώρας, δεν μπορεί να ζητήση την προστασία της σε περίπτωσι δυσχερειών.

Κατά ένα όμοιο τρόπο, όσοι θέλουν σήμερα να γίνουν υπήκοοι του Βασιλέως Χριστού Ιησού οφείλουν να δηλώσουν την πρόθεσί τους. Καθώς ο ίδιος ο Βασιλεύς εξέθεσε: «Σας λέγω δε, Πας όστις με ομολογήση έμπροσθεν των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει ομολογήσει αυτόν έμπροσθεν των αγγέλων του Θεού. Όστις δε με αρνηθή ενώπιον των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου θέλει αρνηθή αυτόν ενώπιον των αγγέλων του Θεού.»​—Λουκ. 12:8, 9.

Απαιτείται, επίσης, υπακοή. Μπορείτε εντίμως να πήτε ότι τα 900 εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα, που αυτοαποκαλούνται Χριστιανοί ζουν πράγματι σύμφωνα με τις οδηγίες και τις αρχές της κυβερνήσεως του Χριστού όπως εκτίθενται στη Βίβλο; Όχι, Η αποτυχία των να το πράξουν διαψεύδει τον ισχυρισμό τους ότι είναι πιστοί υπήκοοί του. Κάθε μετανάστης, που θ’ ακολουθούσε μια τέτοια πορεία, δεν θα εγίνετο ποτέ δεκτός για να λάβη την ιθαγένεια ή πλήρη νομική κατάστασι υπηκόου.

Ούτε είναι αρκετό να θεωρήσθε μόνο ένας «δηλών» για τη βασιλεία του Χριστού, με το να έχετε ίσως αρχίσει μια μελέτη της Γραφής ή ακόμη και με το να ομιλήτε ευνοϊκά σε άλλους για τη Βασιλεία. Οφείλετε να προχωρήσετε ως το τέλος, αν θέλετε να εξασφαλίσετε για τον εαυτό σας το δικαίωμα για μια θέσι πλήρους προστασίας και ευνοίας τόσο τώρα όσο και στο νέο σύστημα πραγμάτων, που θα φέρη η κυβέρνησις του Χριστού στη γη. Κάθε επιστροφή στην παλαιά σας κατάστασι, οπότε εθέτατε την εμπιστοσύνη σας στο παρόν σύστημα πραγμάτων, θα αφαιρούσε κάθε υπόσχεσι προστασίας του για σας.​—Εβρ. 10:38, 39.

Συνήθως ύστερ’ από μια περίοδο ετών παραμονής σε μια νέα χώρα ένας ενδιαφερόμενος μπορεί να υποβάλη μια «Αίτησι Πολιτογραφήσεως» προσκομίζοντας αποδεικτικά διαμονής, συμπεριφοράς, και υποστηρίξεως του συντάγματος του ιδιαιτέρου εκείνου έθνους. Για να προετοιμασθή γι’ αυτό το βήμα ο αιτών γενικά παρακολουθεί μια σειρά μαθημάτων για ν’ αποκτήση γνώσι και κατανόησι της ιστορίας του έθνους και των αρχών και της μορφής κυβερνήσεώς του. Αν γίνη δεκτός, ο αιτών πρέπει τότε να ορκισθή ότι παραιτείται της προηγουμένης του ιθαγενείας και να ορκισθή, επίσης, υποταγή στη νέα κυβέρνησι της οποίας πρόκειται να γίνη ένας πολίτης ή υπήκοος.

Με μια πνευματική έννοια, κάθε άτομο, που επιθυμεί ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων κάτω από την κυβέρνησι της Βασιλείας, πρέπει ν’ αποδείξη την ειλικρίνεια της επιθυμίας του με το ν’ αποχωρισθή από το παρόν σύστημα πραγμάτων και να πλησιάση στη βασιλεία του Χριστού ως την πραγματική ελπίδα του. Αυτό το κάνει, επίσης, με το να συναναστρέφεται εκείνους που υπηρετούν πιστά αυτή τη Βασιλεία. Μολονότι αυτοί βρίσκονται διασκορπισμένοι σε όλα τα έθνη, αποτελούν ένα ενωμένο και συναθροιζόμενο λαό, ο οποίος έχει λάβει μια σταθερή στάσι υπέρ της βασιλείας του Χριστού. Μαζί τους μπορεί οποιοσδήποτε να προετοιμάζεται με μια σοβαρή μελέτη για να μάθη τι απαιτείται από αυτόν ως ένα υπήκοον αυτής της βασιλείας. Αν αυτός είναι ο σκοπός σας, θα είναι ανάγκη να μάθετε την ιστορία αυτής της υποσχεμένης κυβερνήσεως όπως αναγράφεται στη Βίβλο. Αυτό περιλαμβάνει τις Εβραϊκές Γραφές με την αφήγησί τους για την τυπική βασιλεία των Δαβιδικών αρχόντων, η οποία προεσκίαζε την βασιλεία του Χριστού, θα είναι ανάγκη να μάθετε για τη διάρθρωσι της κυβερνήσεως και για τις αρχές αυτής έτσι ώστε να μπορέσετε ν’ αναπτύξετε πραγματική αφοσίωσι και νομιμοφροσύνη σ’ αυτές. Έχετε, επίσης, ανάγκη να τηρήτε τη διαγωγή σας σε αρμονία με αυτές τις δίκαιες αρχές.

Τελικά αυτός που ζητεί πλήρη νομική θέσι ενώπιον του Βασιλέως οφείλει να κάμη μια επίσημη αίτησι για αποδοχή, και αυτό μπορεί να το κάμη με το ν’ αφιερωθή, όχι στην κυβέρνησι της Βασιλείας, ούτε ακόμη στον Βασιλέα της, αλλά στην ίδια την Πηγή και Δημιουργό της Βασιλείας, τον Ιεχωβά Θεό. Μια τέτοια αφιέρωσις εκδηλώνεται δημοσίως με το εν ύδατι βάπτισμα. Αυτό γίνεται σύμφωνα με εντολή του ιδίου του Βασιλέως. (Ματθ. 28:18-20) Ενεργώντας έτσι, ένα άτομο γίνεται αποδεκτό για ν’ αποτελέση μέρος αυτού του ‘πολλού όχλου’, του περιγραφομένου στην Αποκάλυψι 7:9, 10, που τον αποτελούν άνθρωποι προερχόμενοι «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου . . . και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.»

Ένας τέτοιος όρκος ή ευχή αφιερώσεως στον Ιεχωβά Θεό και υποταγής στον Βασιλέα Υιόν του, Χριστό Ιησού, είναι ένα σοβαρό βήμα, που φέρνει υποχρεώσεις πολύ ανώτερες από τις υποχρεώσεις οποιουδήποτε όρκου που γίνεται σε μια επίγεια κυβέρνησι. Γι’ αυτό, όταν το θρησκευτικό Ανώτατο Δικαστήριο στην ιδιαιτέρα πατρίδα των αποστόλων του Ιησού τούς διέταξε να σταματήσουν να εργάζωνται για τα συμφέροντα της Βασιλείας, απήντησαν με πιστότητα: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.»​—Πράξ. 5:29.

Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΟΤΗΤΟΣ

Σ’ εκείνους, οι οποίοι σήμερα συνηγορούν πιστά υπέρ της βασιλείας του Θεού υπό τον Χριστό Ιησού, παρέχεται η βεβαίωσις για πλήρη από μέρους του υποστήριξι. Μπορούν ν’ αναμένουν εναντίωσι, αλλά και όταν ακόμη φερθούν ενώπιον βασιλέων και αρχόντων έχουν την υπόσχεσι του ιδικού των Βασιλέως: «Θέλω σας δώσει στόμα και σοφίαν, εις την οποίαν δεν θέλουσι δυνηθή ν’ αντιλογήσωσιν, ουδέ να αντισταθώσι πάντες οι εναντίοι σας. . . . Θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου· πλην θριξ εκ της κεφαλής σας δεν θέλει χαθή.»​—Λουκ. 21:12-19.

Όπως ακριβώς είχε συμβή με μερικούς από τους πρώτους μαθητάς και αποστόλους, μερικοί σήμερα είναι δυνατόν να πεθάνουν για την πιστότητά τους στον Βασιλέα Χριστό, όχι για κάποια αδικία, αλλά επειδή επιμένουν να ζουν σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές του και αρνούνται να παραβούν τις εντολές του. Αλλά και αν προσωρινώς απολεσθούν, έχουν τη βεβαίωσι ότι θ’ αναστηθούν σε ζωή στη νέα τάξι του Θεού.​—Λουκ. 9:23, 24.

Οι πιστοί υπήκοοι, που θα ζουν για να ιδούν τον καιρό που ο Χριστός θ’ αναλάβη δράσι εναντίον όλων των εχθρών της βασιλείας του, δεν θα λάβουν πείραν της καταστροφής των άλλων, οι οποίοι έθεσαν την εμπιστοσύνη τους σε κοσμικές κυβερνήσεις ή που απέτυχαν να συνεχίσουν για να κερδίσουν μια στάσι επιδοκιμασίας ενώπιον του Βασιλέως. Όταν τα παρόντα συστήματα διακυβερνήσεως αποσυντεθούν στη μάχη του Αρμαγεδδώνος, όσοι εστήριξαν την εμπιστοσύνη τους σε κοσμικές κυβερνήσεις θα διαπιστώσουν ξαφνικά ότι ήσαν άνδρες και γυναίκες «χωρίς πατρίδα». Αντιθέτως, στο τέλος της μάχης, οι ευπειθείς υπήκοοι της βασιλείας του Χριστού θ’ ακούσουν την πρόσκλησί του: «Έλθετε, οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου.»​—Ματθ. 25:34· Λουκ. 19:26, 27.

Ως εκδήλωσις ευγνωμοσύνης προς τον Πατέρα του Βασιλέως, τον Ιεχωβά Θεό, η προσευχή όλων αυτών των πιστών, τότε όπως και τώρα, θα είναι: «Δούναι ημίν αφόβως εκ χειρός εχθρών ρυσθέντας λατρεύειν αυτώ εν οσιότητι και δικαιοσύνη ενώπιον αυτού πάσαις ταις ημέραις ημών.» (Λουκ. 1:74, 75, Κριτική Έκδοσις Κειμένου) Αν αυτή είναι η προσευχή σας, τότε αποδειχθήτε ένας πιστός υπήκοος του Βασιλέως Χριστού τώρα.